امام صادق(ع): خداوند از نادانان پیمان نگرفته که دانش بیاموزند، تا آنکه از عالمان پیمان گرفته که به نادانان بیاموزند، زیرا دانش، پیش از نادانى بود.
 کافی(ط-الاسلامیه) ج1 ، ص 41

موسیقی نواحی یکی از جلوه‌های گویا و غنی از تنوع و تکثر فرهنگی است که در جای جای سرزمین‌مان، مردمان فرهنگ‌مدار با آواها و نواهای خود، آن را حفظ کرده‌اند و امروز نیز جوانان مشتاق و علاقه‌مند این هنر، حافظ و امیدبخش تداوم این میراث فرهنگی و موسیقایی هستند. جشنواره موسیقی نواحی ایران رویدادی است که ضرورت و اهمیت داشته‌های فرهنگی و موسیقی نواحی ایران اسلامی را یادآوری و تأکید می‌کند و بخشی از ظرفیت‌ها و نمونه‌های این موسیقی را بیان و امکانی را برای معرفی بیشتر این موسیقی و پویایی آن در جامعه امروز فراهم می‌آورد.
بخشی از پیام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی
به سیزدهمین جشنواره موسیقی نواحی/سایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

ارسلان کامکار
آهنگساز و نوازنده ویولن و عود
این روزها شیوع ویروس کرونا و کشته شدن بسیاری از هموطنان عزیزمان براثر این بیماری، همه مردم را بسیار دل نگران وغمگین کرده است و همچنان تأکید مسئولان ستاد ملی مقابله با این بیماری بر خانه نشینی و رعایت پروتکل‌های بهداشتی است، من و دیگر اعضای خانواده کامکار هم این اوقات را به امید شرایط بهتر در خانه به سر می‌بریم. درواقع خانه نشینی فرصتی اجباری بود تا تأمل بیشتری در تولید کارهای موسیقی داشته باشیم. دراین روزها من نیزمانند دیگر دوستان و همکارانم به تدریس آنلاین و آفلاین موسیقی مشغول هستم. دربخش آفلاین هنرجویان کارهای خود را به‌صورت فیلم ارسال می‌کنند و بررسی می‌شود و دربخش آنلاین هم که به‌صورت زنده (لایو) این کارها شنیده و دیده می‌شود. البته بیشتر تأکید ما بر بخش آنلاین است هرچند که بسیاری از شاگردان اصرار دارند کلاس‌ها به‌صورت حضوری برگزار شود اما به‌خاطر مراقبت‌های بیشتر ترجیح همه ما بر تدریس آنلاین است.
ناگفته نماند این روش آموزشی (آنلاین) تجربه بسیارخوبی برای من بوده است بخصوص اینکه توانستم با هنرجویان بیشتری در ارتباط باشم، مخاطبانی از شهرهای دور و نزدیک که ازاین فرصت به‌دست آمده بسیاراستقبال کردند و البته علاقه‌مندانی هم در خارج از ایران بودند.
درواقع تدریس آنلاین موضوعی بود که همیشه به آن فکر می‌کردم اما نگران بودم این روش نتیجه خوبی نداشته باشد اما وقتی مجبور به انجام این کار شدیم متوجه شدم اتفاق بسیار خوبی می‌تواند باشد.
به هرحال با تعطیل شدن آموزشگاه‌های موسیقی چاره ای غیر از این کارها وجود ندارد، هرچند که تعطیلی برنامه‌های هنری ضربه بسیاری براقتصاد موسیقی وارد کرده واتفاق بسیار ناخوشایندی است چرا که راه کسب درآمد و امرار  معاش بسیاری از معلمان و استادان از طریق همین تدریس به‌دست می‌آید. بنابراین لازم است مسئولان فرهنگی از معلمانی که بیکار شده‌اند و تقریباً درآمد آنها به نصف رسیده حمایت‌های لازم را داشته باشند. به‌طورمثال شاگردان خود من به یک سوم رسیده است. اما نکته دیگر، این روزها علاوه بر تدریس مشغول تولید چند کارموسیقی هستم که امیدوارم فرصتی برای انتشار آن به‌وجود آید نخست ساخت اپرای «رابعه» است که به پیشنهاد یکی از دوستانم انجام گرفت که متن آن برای آقای مسعود یحیوی است که از محتوای بسیار خوبی برخورداراست.
متن این کار را دوست عزیزم مسعود یحیوی نوشته  و حدوداً 8 ماه از ساخت این کار گذشته است اما متأسفانه شرایط حال حاضر موجب شده رونمایی آن به تعویق بیفتد و بسیار دوست داشتم این کار  با ارکستر سمفونیک تهران اجرا شود که حالا باید منتظر ماند تا شرایط بهتر شود.
اپرای رابعه شامل پنج پرده است و موضوع آن درباره اولین زن شاعر ایرانی در دوران رودکی است که قربانی شعر و شاعری خود شده است و تصمیم داشتم با ساخت این اپرا زندگی این شاعر توانمند و بزرگ را روایت کنم. کار دیگرم قطعه‌ای برای کولبران است که به مدت 10 دقیقه بوده و بخشی از آن با کلام است.

یگانه خدامی

# کرونا

دیروز خبری درباره بهشت زهرا(س) منتشر شد که بازتاب زیادی داشت. در این خبر آمده بود ‏سالن‌های تطهیر بهشت زهرا(س) پاسخگوی تعداد بالای جنازه‌ها نیست. هرچند که رئیس سازمان بهشت زهرا(س) این خبر را تکذیب کرد اما بحث درباره آن و شرایط ترسناک بیماری کرونا در کشور ادامه داشت: «دیگه کم‌کم همه دارن به این باور می‌رسن که کرونا یک سلاح کشتارجمعی بوده نه یک ویروس عادی»، «‏معجزه اعداد. چون ۷ آبان عدد ۴۱۵ را دیده‌ایم فکر می‌کنیم امروز که ۳۸۶ نفر کشته شده‌اند، اوضاع بهتر است. اوضاع اما بهتر نیست. این بازی اعداد است که حالا هرچه زیر ۴۱۵ را بهتر تصور می‌کنیم.»، «‏به علت تکمیل ظرفیت سالن‌ها، غسالخانه بهشت زهرا داوطلب تطهیر جنازه می‌پذیرد. کاش بفهمیم چه می‌کنیم»، «‌‎دیروز خبر دادن معلم پسرم کرونا گرفته و دو هفته مدرسه رو تعطیل کردن. امروزم خبردار شدیم دو تا همکارمون که من شنبه و دوشنبه باهاشون بودم. خونه بستری هستن»، «‏جوری هر روز از چند ساعت قبل، منتظر ساعت ۲ هستیم تا به هم بگوییم امروز چند نفر، انگار که فراموش کرده باشیم آن عدد، مادری بوده، پدری، برادری یا رفیقی شاید. چه ترسناک است آدمیزاد!»، «‏یکی از دوستان تعریف می‌کرد که حتی با آشنا هم نتونسته مادرش رو که مبتلا به کروناست بستری کند! خود حدیث مفصل بخوانید»، «‏از رودهن به سمت تهران در حرکتم جاده به سمت شمال ترافیک روان هست ولی این حجم خروجی برا این ساعت خیلی عجیبه. هم آزادراه هم جاده قدیم بابا سفر نکنید. خواهشاً سفر نکنید»، «‏یکی خبر می‌ده دیگه بهشت‌زهرا پاسخگوی تعداد جنازه‌ها نیست. اون‌ور عضو شورای شهر می‌گه برنامه‌ریزی‌ها برای احداث سه قبرستون جدید در جنوب و غرب و شرق تهران انجام شده. چه وضع تلخی.»، «‏دوری در شهر زدم. خیلی از مغازه‌ها بسته بودند اما برخی مغازه‌های غیرضرور همچنان باز بودند. از آن بدتر آنکه برخی مغازه‌داران حتی ماسک هم نداشتند.»، «‌‎کرونا هم نگرفته باشی از ترس و توهم کرونا آرامش نداری. اینطوری هم داری درد می‌کشی صد البته کمتر. تو رو به مقدساتتون ماسک بزنید و کمتر تردد داشته باشید. هر روز خبر بد داریم. خودتون رو دوست ندارید؟ حداقل به‌خاطر بقیه مراعات کنید»، «‏اوضاع ‎کرونا وخیم‌تر شده. از اول آمار و ارقام رسمی به نظرم پایین‌تر از واقعیت بود. الان متأسفانه در اطراف میزان فوت شدگان خصوصاً از افراد مسن جامعه زیاد شده. کلی از دوستان و آشنایان داغدار شدند و بدترین وضعیت این است که حتی نمی‌شود رفت مراسم بهشون تسلیت گفت.»

رئیس‌جمهوری بعدی امریکا کیست؟

در آستانه برگزاری انتخابات امریکا کاربران ایرانی هم به این انتخابات می‌پردازند. اینکه ترامپ انتخاب می‌شود یا بایدن سؤال اصلی و محور اصلی تحلیل‌هایی است که از سوی کاربران ایرانی می‌خوانیم: «‏نظرسنجى‌ها نشون میده که بایدن جلوتره اما گردهمایى هاى بایدن خیلى خلوته. نظرسنجى‌ها نشون میده که ترامپ عقبتره اما گردهمایى هاى او در فرصت کوتاهى بسیار شلوغ میشه. انتخابات جالبى خواهد بود!»، «نظرسنجی‌های انتخابات امریکا مدام نشون میدن که ‎بایدن رئیس جمهوری میشه ولی میدونم که این سری هم مثل سری قبل که همه به هیلاری کلینتون رأی میدادن، برعکس میشه.»،«در واقع همه طرفدار ‎ترامپ هستن ولی انگار یه جور احساس گناه یا خجالت از ابراز علنی‌اش دارن»، «‏فلوریدا و پنسیلوانیا ایالت‌هایی هستند که مبارزه انتخاباتی اصلی در اونهاست و احتمالاً برنده انتخابات رو تعیین خواهند کرد. 5 روز مونده به انتخابات ‎بایدن فاصله‌اش رو با ‎ترامپ در پنسیلوانیا با ۶درصد اختلاف حفظ کرده اما در فلوریدا فقط ۲ درصد اختلاف بین این دو هست.»، «‏انتخابات امریکا این‌طوریه اونی که رأی میاره در واقع رأی نمیاره، اونی که رأی نمیاره در واقع رأی میاره»، «‌‏شمارش معکوس آغاز شد؛کمتر از ۱۰۰ ساعت تا روشن شدن نتیجه سرنوشت سازترین انتخابات دنیا باقیست»، ‌‏«بزرگ‌ترین فروشگاه زنجیره‌ای دنیا والمارت غرفه فروش سلاح خودشو موقتاً بسته»، «‏اگر ترامپ انتخابات را ببازد، به بایدن نباخته بلکه به اعتراضات خیابانی، تبعیض، بی‌عدالتی و ضعف در مدیریت کرونا باخته است» «در یک اقدام تاریخی و کم سابقه اتحادیه‌های کارگری در برخی ایالت‌ها در حال آماده شدن برای اعتصاب عمومی در صورت کناره‌گیری نکردن ‎ترامپ از قدرت (درصورت عدم پذیرش نتایج انتخابات) هستند»، «‏پیروزی بایدن، شکست خود ترامپ و کمپینش نیست، بلکه شکست اساسی و شوک تأثیر‌گذار به جریان راست سیاسی در دنیا هست. همان‌طور که در این چهار سال اخیر راستگراها از برزیل گرفته تا هند قدرت بیشتری گرفتند، شکست او نیز می‌تواند مقبولیت احزاب و گروه‌های راست را کاهش دهد.»، «‏بازار ‎طلا و ‎دلار ایران فراتر از بازار امریکا دچار ذوق زدگی برنده شدن بایدن شده.امان از وقتی که این تب تند زود به عرق بنشینه. این وسط نوسان گیرها روزهای خوشی رو سپری می‌کنند»، ، «‏با اینکه تا الآن به نظرم ترامپ برنده انتخابات میشد، ولی این افزایش مشارکت وحشتناک با وجود اینکه بایدن و دموکراتا عملاً چیزی واسه ارائه ندارن (خیلی داغونن)، احتمال برد دموکراتا رو بالا برده.»

ارمغان بهداروند
نویسنده و شاعر
موسیو ابراهیم یک روز از من پرسید: «تو چرا هیچ وقت لبخند نمی‌زنی مومو!؟» این سؤال مثل یک مشت توی صورتم خورد، مشت محکمی که درست به نقطه ضعف من اصابت کرد و مرا غافلگیر کرد...
«لبخند فقط مال آدم‌های خوشبخته.» «اشتباه می‌کنی؛ این لبخنده که آدم‌ها رو خوشبخت می‌کنه.»
اگر قصه «موسیو ابراهیم و گل‌های قرآن» نوشته «اریک امانوئل اشمیت» را که ماجرای آشنایی پسرکی یهودی با پیرمردی مسلمان است به بهانه شیطنت نشریه فرانسوی و نابخردی رئیس جمهوری جوان فرانسه که دست بر قضا هم‌نام نویسنده همین قصه است دوباره‌خوانی کنیم، پیش رو هیچ مقصدی جز «گفت‌و‌گو» به چشم نخواهد آمد. ادبیات، انسان‌زاست و به روش و منش همه ادیان آسمانی، آدم‌هایش را قضاوت می‌کند؛ چه بسیار وقت‌ها که عمیق‌ترین مفاهیم هستی را از عادی‌ترین آدم‌هایی می‌شنوی که کمتر به چشم می‌آیند و کمتر شنیده می‌شوند که گفته‌اند: «اُنظُر الی ما قالَ و لا تَنظُر الی مَن قالَ.»
ادبیات هم در «زاده شدن انسان» غور می‌کند و هم دغدغه «انسان‌زاده شدن» دارد و بسیار وقت‌ها هم چون جراحی حاذق، به هزار امید و آرزو تنی را می‌شکافد و بیماری را نجات می‌بخشد. بدین اعتقاد؛ مگر تصحیح تفکر چیزی جز دوا و درمان است؟ اریک امانوئل اشمیت در قصه موسیو ابراهیم و گل‌های قرآن؛ دین را نه به‌عنوان یک دیوار که به مثابه جاده‌ای پیش روی مخاطبان خویش معرفی می‌کند تا به کیمیای گفت‌و‌گو، درد را دور کند و به درمان نزدیک شود. پیرمرد مسلمان این قصه هر گاه می‌خواهد پسرک یهودی را بیشتر با راه و رسم خویش آشنا کند، نشانی قرآن را کف دست او می‌گذارد و می‌گوید: «من هیچی نمی‌دونم. من فقط می‌دونم که توی قرآنم چی هست؟» این نشانی دادن باید پیش روی ما نیز باشد. اگر این روزها، خشونت‌های الصاق شده به دین را ملهم از دین می‌دانند هیچ چاره‌ای جز نشانی دادن نیست که شاید تن بیمار به تیغ جراحی شفا یابد اما بیماردلی به دشواری درمان می‌شود.
ادبیات این دشواری را بر دوش دارد و می‌کوشد دنیا را با دین دیدنی‌تر کند. غائله «شارلی ابدو» و الصاق آن به «آزادی بیان» وهن «آزادی» است که آزردن و آشفتن مردمی که به دین خود مؤمن اند و مشاهیر دینی خود را می‌ستایند، نمی‌تواند مشمول الگوهای انسان‌زیستی باشد؛ دمیدن در این ساز، نه به «اسلام‌هراسی» که به «انسان‌هراسی» ختم خواهد شد. لطفاً آدرس اشتباهی ندید و قبول کنید همه راه‌هایی که شما رفته‌اید نمی‌تواند به سعادت انسان ختم شود. انگار موسیو ابراهیمِ امانوئل اشمیت این حرف‌ها را برای امروز زده است که: «آخ نه مومو از اتوبان نرو. اتوبان یعنی فقط باید بری و هیچ چی نبینی. اتوبان مال آدم‌های احمقه که دلشون می‌خواد تا اونجایی که ممکنه با سرعت از یه نقطه به نقطه دیگه برسند. ما اینجا با هندسه کاری نداریم. ما داریم مسافرت می‌کنیم. لطفاً از جاده‌های فرعی نقلی و خوشگل برو تا دیدنی‌ها رو کمی سیاحت کنیم.»

بهمن عبدی
کاریکاتوریست
فیلم «معجزه سیب» به کارگردانی فرانک کاپرا را که یک فیلم بسیار قدیمی اما جذاب و کمدی است، خیلی دوست دارم. یک فیلم گانگستری خنده‌دار است. خلافکاری به نام دیو دود با بازی فورد اعتقاد زیادی به شانس داشته است. روزی یک زن فروشنده دوره‌گرد را می‌بیند که سیب می‌فروخته است. او از آنی با بازی دیویس یک سیب می‌خرد و بعد که به سراغ کارش می‌رود خیلی موفق می‌شود. از آن روز به بعد خیلی به خریدن سیب از زن اعتقاد پیدا می‌کند. برای همین هر روز که بر سر معامله‌ای می‌خواسته برود، اول می‌رفت و از آنی سیب می‌خرید و بعد پای معاملات خلافکارانه‌اش می‌رفت و معامله بزرگ و خوبی هم انجام می‌داد. روزی دیگر که او می‌خواست یک معامله بزرگ دیگری را انجام دهد، دوباره رفت تا از آنی سیب بخرد اما هر چه گشت، او را پیدا نکرد مجبور شد بدون خرید سیب سر میز معامله بنشیند. او نه تنها سودی نکرد بلکه دستگیر هم می‌شود.
این فیلم محصول سال 1961 کشور امریکاست و در آنجا با نام یک عالمه معجزه یا جیبی پر از معجزه مشهور است. چون بازیگر نقش اول مرد این فیلم به نام دیو تصور می‌کرده خرید سیب از آنی او را از گزند مافیا در امان نگه می‌دارد. تا اینکه آنی با تصور اینکه مادرش خانمی ثروتمند شده می‌خواهد به دیدن مادرش برود و...
توصیه من این است که حتماً دوبله فیلم را تهیه و تماشا کنید، چرا که صدای منوچهر نوذری، سیمین سرکوب و زهره شکوفنده که به ترتیب به جای گلن فورد، بت دیویس و هوپ لنگ صحبت کرده‌اند، کاملاً روی شخصیت آنها نشسته است.

11 آبان
امروز دویست و بیست و هفتمین روز از سال 99 است، سالی که سخت گذشته است. امروز را هم با مرور زندگی و آثار چهره‌های فرهنگی و هنری ایران و جهان می‌گذرانیم تا شاید این روزها کمی راحت‌تر بگذرند.
تولدها
پن بدجلی: بازیگر امریکایی سال 1986 در چنین روزی به دنیا آمد. پن بدجلی از 11 سالگی وارد هالیوود شد و «خواسته و چمن» در سال 1999 اولین فیلمی بود که در آن بازی کرد، بعد از آن  در فیلم‌های «برادران گارسیا»، «ددیو»، «جوان و بی‌قرار» و «خاطرات بدفورد» حضور داشت اما با فیلم‌های «جان تاکر باید بمیرد»، «ناپدری» و «ایزی ای» بیشتر شناخته شد. پن بدجلی در سریال‌های زیادی مانند «گاو»، «کوهستان» و «دختر سخن چین» هم بازی کرده است و در یکی، دو سال اخیر به‌ دلیل بازی در سریال جنایی و روانشناختی «تو» به شهرت بیشتری رسیده است.
عسکر محمدی تبار: او از خوشنویسان معاصر ایرانی و متولد 1345 است. محمدی تبار از پانزده سالگی نستعلیق را نزد استادان هاشم زمانیان، غلامحسین امیرخانی، امیراحمد فلسفی و علی شیرازی در انجمن خوشنویسان ایران آموخته است. عسکرمحمدی‌تبار تا به امروز نمایشگاه متعدد انفرادی و جمعی برپا و جوایزی نیز کسب کرده است.
   سالروز تولد آیشواریا رای بازیگر هندی، امیرعباس ستایشگر، هادی ضیاءالدینی نقاش و محمد ابهری بازیگر هم امروز است.
درگذشت‌ها
داوود پیرنیا: موسیقیدان و بنیانگذار برنامه رادیویی گل‌ها سال 1350 در چنین روزی درگذشت. داوود پیرنیا متولد سال 1279 بود و از کودکی به موسیقی علاقه داشت؛ پدرش  از روشنفکران زمانه خویش بود و برخلاف مادرش که با موسیقی به‌ دلیل علایق مذهبی موافق نبود به او اجازه یادگیری موسیقی را داد. پیرنیا در رشته حقوق در سوئیس تحصیل کرده بود و سال‌ها در این رشته فعالیت کرد و کانون وکلای دادگستری را هم تأسیس کرد اما به‌دلیل اینکه در دوران زندگی در اروپا با موسیقی کلاسیک آشنا شده بود پس از بازگشت به ایران همزمان با فعالیت‌های حقوقی اش برای گسترش و نوسازی موسیقی سنتی ایران تلاش کرد؛ پس از سقوط دولت قوام السلطنه، پیرنیا کار دولتی و حقوقی را کنار گذاشت و با مطالعه در زمینه موسیقی آهنگ‌های اصیل ایرانی را جمع‌آوری کرد. او توانست با جلب نظر مقامات سازمان برنامه و بودجه بودجه‌ای برای گسترش موسیقی ایران بگیرد و ارکستری با شرکت نوازندگان و خواننده برجسته آن زمان تأسیس کند که همین ارکستر مقدمه‌ای برای ساخت برنامه معروف گل‌ها در سال 1335 شد. او البته برنامه‌های دیگری هم ویژه موسیقی ساخت، برنامه‌هایی مانند «گل‌های جاویدان»، «یک شاخه گل»، «گل‌های صحرایی» و «برگ سبز». پیرنیا را مبدع روشی می‌دانند که برپایه آن موسیقی با شعر تلفیق می‌شود؛ غیر از این نخستین برنامه‌های کودک رادیو هم توسط پیرنیا ساخته شد و حتی برای نخستین بار یک کودک خردسال را به‌عنوان مجری برنامه کودک انتخاب کرد. سال 1345 پیرنیا پس از مدتی بیماری به رادیو و برنامه گل‌ها بازگشت اما قرار شد کارهایش بازرسی شوند و به‌ همین دلیل او هم از این برنامه کناره‌گیری کرد.
بهاالدین زهیر: شاعر عرب سال 1258 میلادی (656 هجری قمری) درگذشت. بهاالدین زهیر سال 1186 میلادی (581 هجری قمری) در مکه به دنیا آمد اما چند سال بعد همراه خانواده‌اش به مصر کوچ کردند و آنجا علوم حدیث و فقه و ادبیات خواند. او از شاعران معروف دوران ایوبی است که مقرب‌ترین و محبوب‌ترین شخص و شاعر در دربار ملک صالح مصری بود. قصاید او شهرت داشتند و به همین دلیل هم محبوبیت داشت اما در هفتمین جنگ صلیبی مورد غضب شاه مصر قرار گرفت و به‌ شام رفت؛ آنجا با اینکه قصایدش را تقدیم دربار دمشق کرد اما نتوانست موفق باشد و در تنهایی و فقر درگذشت. نسخه خطی دیوان او در کتابخانه ملی پاریس نگهداری می‌شود.

سوفیا لورن بازیگر ایتالیایی و محبوب جهان امسال با فیلم «زندگی در پیش رو» (The Life Ahead) ساخته پسرش ادواردو پونتی یکی از مدعیان جدی گرفتن جایزه بهترین بازیگر زن در جوایز سینمایی مانند اسکار است.
داستان این فیلم در شهری ساحلی می‌گذرد و لورن نقش یک بازمانده هولوکاست را بازی می‌کند که از بچه‌های ناخواسته مراقبت می‌کند.
اگر لورن برای «زندگی در پیش رو» نامزد اسکار شود یک رکورد جدید شکل می‌گیرد. در جوایز اسکار 2021، ۵۶ سال از آخرین نامزدی اسکار او می‌گذرد و اگر نامزد شود رکورد فعلی بیشترین فاصله نامزدی اسکار را می‌شکند که در اختیار هنری فوندا است.
نام لورن پیش از این به‌عنوان اولین بازیگری که برای فیلمی غیر انگلیسی‌زبان اسکار بازیگری را دریافت کرد، ثبت شده بود.