رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله: براستی که کمک از جانب خداوند به اندازه هزینه می‌رسد و صبر از جانب خداوند به اندازه گرفتاری می‌آید.
من لا یحضره الفقیه ج 2، ص 294، ح 2498 {شبیه این حدیث در امالی(صدوق) ص 552، ح 3}‌

همزمان با عید سعید فطرهمایون شجریان نخستین کنسرت اینترنتی خود را برگزارمی‌کند. این برنامه شامگاه یکشنبه چهارم خرداد ساعت 21 در تالار وحدت اجرامی شود. ارکستر مجلسی تهران به رهبری بردیا کیارس و با حضور ۳۵ نوازنده این کنسرت را همراهی خواهد کرد. این برنامه منتخبی ازآلبوم‌های خاطره‌انگیز «نسیم وصل» و «با ستاره‌ها» شامل قطعاتی چون «هوای گریه»، «خانه سودا»، «افسونگر»، «غریبانه»، «ای عاشقان»، «حاصل عمر»، «دفتر دل»، «نسیم وصل» و «مرغ سحر»به آهنگسازی و تنظیم محمد جواد ضرابیان و سینا جهان‌آبادی اجرا می‌شود. قرار است این برنامه از تلویزیون لنز ایرانسل پخش شود. پیش از این و در شهریور و اسفند ماه 92 همایون شجریان با همراهی ارکستر مجلسی تهران و به رهبری بردیا کیارس این قطعات را در برج میلاد تهران به روی صحنه برد. آلبوم «نسیم وصل» به خوانندگی همایون شجریان و آهنگسازی محمد جواد ضرابیان که شامل 8 قطعه است اردیبهشت 82 توسط مؤسسه دل‌آواز منتشر شد. تنظیم‌کننده این کار نیز سینا جهان آبادی است. آلبوم «با ستاره‌ها» نیز مهر ماه 85 به خوانندگی همایون شجریان و آهنگسازی محمدجواد ضرابیان و تنظیم سینا جهان آبادی منتشر شد که در سبک سنتی تهیه شده و دارای ۸ تصنیف است.

اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مُحِبّاً لِأَوْلِیائِک وَ مُعَادِیا لِأَعْدَائِک مُسْتَنّاً بِسُنَّة خَاتَمِ أنْبِیائِک یا عَاصِمَ قُلُوبِ النَّبِیینَ

خدایا مرا در این ماه دلبسته اولیا و دشمن دشمنانت قرار ده و آراسته به راه و روش خاتم پیامبرانت گردان، ای نگهدارنده دلهای پیامبران

حوریه دهقان شاد
 استاد علوم ارتباطات اجتماعی
انسان موجودی اجتماعی است و طبیعی است که همه مردم دوست دارند به زندگی که قبل از شیوع بیماری کرونا داشتند بازگردند. اینکه نیازهای روحی و روانی مردم در حضور جمع برآورده شود بسیار مهم است و به‌همین دلیل مردم تمایل و حتی آرزو دارند که دوباره به شرایط قبلی بازگردند. البته این بازگشت نیازمند بسترسازی‌هایی از لحاظ بهداشتی است تا این اطمینان به مردم داده شود که اگر در جامعه حضور داشته باشند خطری تهدیدشان نمی‌کند. هرچند براساس آنچه هر روز در شهرها می‌بینیم مردم کم کم دارند به شرایط قبل برمی‌گردند و در مراکز خرید و فروشگاه‌ها حضور دارند. همه اینها نشان‌دهنده این است که لازمه زندگی کردن حضور در اجتماع است و کسی به‌صورت فردی نمی‌تواند به حیاتش ادامه دهد. البته شاید برای حضور در مراکز فرهنگی مانند سینماها، تماشاخانه‌ها و گالری‌ها مردم ابتدا کمی استرس و ترس را تجربه کنند. به همین دلیل هم بستر مناسبات اجتماعی را باید مسئولان فراهم کنند و اگر این اتفاق بیفتد و تمام این تمهیدات اندیشیده شود بازگشت به زندگی قبلی دور نیست و حتماً اتفاق خواهد افتاد. مهم‌ترین بستری که لازم است فراهم شود امن کردن این مراکز از لحاظ بهداشتی است. اینکه ماسک و دستکش بین مردم توزیع شود، فاصله‌ها رعایت شود، در صندلی‌های سینما و تماشاخانه‌ها این فاصله گذاشته شود و مردم اطمینان پیدا کنند که وارد یک فضای ضدعفونی شده می‌شوند. این اطمینان‌ها از لحاظ اجتماعی و روانی مهم است تا مردم مطمئن شوند که با حضور در این مراکز آسیبی متوجه آنها نخواهد شد.
این تمهیدات به مردم آرامش روانی می‌دهد. البته شاید ابتدا با کمی ترس دوباره به این مراکز فرهنگی بازگردند اما به مرور این ترس از بین می‌رود. هرچند که اکنون هم به‌نظر می‌رسد تعداد زیادی از مردم کمتر نکات بهداشتی را رعایت می‌کنند. در جامعه و بین مردم بی‌خیالی خاصی وجود دارد. یک بی‌خیالی جمعی که نشان می‌دهد مردم از طولانی شدن دوره این بیماری و نکاتی که باید رعایت کنند خسته شده‌اند. البته این بی‌خیالی می‌تواند نشان دهنده این هم باشد که مردم زیاد در معرض تنش و هیجان هستند و این تنش‌ها آنها را خسته کرده است و خستگی مفرط اجتماعی در جامعه حاکم شده است. با همه این موارد می‌شود پیش‌بینی کرد که در صورت بازگشایی مراکز فرهنگی اگر مسئولان بتوانند به مردم اطمینان بدهند خطری آنها را در این مراکز تهدید نمی‌کند و از لحاظ بهداشتی در امنیت قرار دارند، باز هم شاهد حضور مردم در سینماها، سالن‌های نمایش و سایر مراکز فرهنگی خواهیم بود.

پرویز جاهد
 منتقد سینما
شیوع ویروس کرونا هرچند باعث تعطیلی سینماها و نابودی کسب و کار عده زیادی در صنعت سینمای جهان شد اما باعث شد که سینماگران و پخش کننده‌های سینمایی، به فکر ابداع روش‌ها و شیوه‌های جدیدی برای توزیع و نمایش فیلم‌ها باشند. نمایش آنلاین فیلم‌ها یکی از این شیوه‌هاست که چندین سال است که همزمان با نمایش فیلم‌ها در سالن‌های سینما در کشورهای غربی رواج دارد و بعد از شیوع کرونا و در خانه ماندن اجباری مردم، رونق بیشتری گرفته است. پخش کننده‌های ایرانی نیز اخیراً به این شیوه روی آورده‌اند. «درایوین» سینما هم که اکنون با عنوان «سینما-ماشین» در ایران راه افتاده، پدیده جدیدی نیست و تقریباً عمری صد ساله در سینمای جهان دارد، هرچند در سال‌های اخیر، جذابیت و رونق گذشته‌اش را تا حد زیادی از دست داده بود اما در هفته‌های گذشته، رونق دوباره گرفته و دهها «درایوین» سینما، در شهرهای امریکا و اروپا دایر شده است و تهیه کننده‌ها و پخش کننده‌های سینمایی با این کار توانسته‌اند سنت نمایش فیلم بر پرده بزرگ سینما را زنده نگه داشته و در عین حال، بخشی از زیان مالی عظیم خود را جبران کنند. در ایران نیز «درایوین» سینما، در سال‌های قبل از انقلاب فعال بوده و نسل‌های قدیمی سینماروها، بویژه تهرانی‌ها، خاطرات خوبی از تماشای فیلم در «درایوین» سینمای تهران پارس و ونک دارند. من خودم چون قبل از انقلاب در تهران نبودم، هرگز شانس تماشای فیلم در این نوع سینماها را نداشتم. این سینماها، خاص دورانی بود که سینما رفتن، یک آیین، فرهنگ و سنت خانوادگی بود و خیلی از زوج‌های جوان طبقه مرفه و طبقه متوسط که اتومبیل داشتند برای تفریح به این نوع سینماها می‌رفتند. دهه چهل، اوج گرایش ایرانیان بویژه نسل جوان ایرانی به فرهنگ غربی و امریکایی بود. لذا در همین دوره به تأسی از امریکا و کشورهای اروپایی؛ «درایوین» سینماها در تهران هم راه‌اندازی شد. هرچند این سینماها در ایران مثل اغلب همتاهای امریکایی‌شان عمر کوتاهی داشتند و تا جایی که می‌دانم جز تهران، هیچ شهر دیگری در ایران آن را تجربه نکرد. بعد از انقلاب هم که دیگر کسی سراغ این نوع سینماها را نگرفت و نه دولت و نه هیچ سینما‌داری برای ساخت این نوع فضاها پیشقدم نشد و این نوع سینما، تنها به‌عنوان خاطره‌ای دور و نوستالژِیک در ذهن کسانی که آن را تجربه کرده بودند باقی ماند. و حالا کرونا اسباب خیر شده و این نوع سینما دوباره در تهران احیا گردید. ایده راه‌اندازی این نوع سینماها که با نمایش فیلم «خروج» حاتمی‌کیا شروع شد و با فیلم «جهان با من برقص» سروش صحت ادامه پیدا کرده، ایده بسیار درست و قابل دفاعی است که نه تنها نوستالژِی و خاطره این نوع سینما را در ذهن نسل‌های قدیمی‌تر زنده می‌کند بلکه برای نسل‌های جوان‌تر عاشق سینما نیز که تجربه تماشای فیلم در محوطه باز و به‌صورت نشسته در درون اتومبیل را ندارد، هیجان‌انگیز و جذاب است. قطعاً با گسترش این نوع سینماها در تهران و شهرستان‌ها، می‌توان به اکران‌های بیشتر و تماشاگران بیشتر فکر کرد و سنت تماشای فیلم روی پرده‌های بزرگ را همچنان زنده نگه داشت.

بهاءالدین مرشدی
داستان‌نویس
‌‌همین دو سه روز پیش روز بزرگداشت خیام بود و کلی توی اینستاگرام و فضاهای مجازی پر شده بود از شعرهای آقای خیام و قبل‌ترش هم روز حکیم فردوسی بود که آن هم نه به اندازه خیام اما بالاخره مردم شاهنامه و فردوسی را هم دوست دارند. اصلاً این نوشته باید در مزیت‌های اردیبهشت باشد. همان اولش با سعدی شروع می‌شود و بعد دو شاعر دیگر هم روزشان در اردیبهشت است. روز شیراز هم در اردیبهشت است. این یعنی اردیبهشت مهم‌ترین ماه‌هاست. ماهی است که اگر کرونا نباشد می‌شود توی خیابان‌های شیراز قدم زد و بوی بهار نارنج را با همه وجود حس کرد و حالمان خوش شود. اما همه این‌ها را نوشتم تا برسم به شاعری نیشابوری که اصلاً آدم وقتی او را می‌بیند حالش جور دیگری می‌شود. یک جور ساده بودن و یک جور غرور در رفتار و شعرش وجود دارد که اعجاب‌انگیز است. شاید ذهن‌تان برود سمت خیام یا عطار. اما می‌خواهم از شاعری معاصر از نیشابور حرف بزنم. شاعری که در روز آقای ابوالقاسم فردوسی یکی از ویدئوهایش دست‌به‌دست شد که داشت درباره فردوسی حرف می‌زد. درباره فردوسی زمانی حرف می‌زد که سر کارش حاضر بود و داشت کارش را انجام می‌داد. یغمای نیشابوری که شاعری خشتمال است و درحالی که دارد خشتمالی می‌کند از فردوسی می‌گوید. از اینکه فردوسی اصلاً برای پول شعر نمی‌گفته. شاعری که خودش را در برابر شاعران دیگر شاعر نمی‌داند اما شعر می‌گوید و به گفته خودش همینی که هست. سادگی وتبختر همراهی دارد. این است که پیشنهاد می‌دهم اسم یغما را سرچ کنید و فیلم او را ببینید. خوش‌تان می‌آید از این همه سادگی. همان‌جایی که شعرش را می‌خواند و بعد زیر آواز می‌زند و وسطش شعرش یادش می‌رود و می‌گوید آشفتگیه باید ببخشید. اصلاً شاعر نمی‌تواند شوریده و آشفته نباشد. نمی‌تواند ذهنش هزار جا نرودو نمی‌تواند به قول شاملو زیبا نباشد. مثلاً این شعر یغما را ببینید «گوهر از سنگ است، ما درّ گرانش کرده‌ایم، او چنین بوده‌ست اوّل، ما چنانش کرده‌ایم.» این یعنی در سر شاعر غوغاست. یعنی چیزهایی می‌بیند نادیدنی. این یعنی اصلاً همان پولی که از فردوسی می‌گوید برایش مهم نیست. این یعنی او یک در گران است در آسمان ادب نیشابور و حتی ایران. شاعرانی هستند که در تاریخ ادبیات حضور دارند اما آن‌چنان به آنها پرداخته نمی‌شود. آرام آرام هم از یادها می‌روند و در تذکره‌ها جا خوش می‌کنند. بعضی از دیوان‌ها را که نگاه می‌کنید از شاعرانی که نام‌شان در تذکره‌ها است می‌بینی درخشان بیت‌هایی از آنها مانده است که حال آدم را خوب می‌کنند. حیدر یغما اما از شاعران معاصری است که زمان زیادی از مرگش نمی‌گذرد و می‌شود با تجدید چاپ دیوانش شعرهایش را خواند. این شعر را هم بخوانید از او: «غرق خون به، باید آن جسمی که باید خاک شد، بر فراز دار به، قدی که می‌باید خمید». شور و هیجان و شوریدگی و آتش در این شعر وجود دارد. یا این شعر را بخوانید: «هر جور می‌کنی بکن، اما به لب میار، نام سفر، که کشت غم این سفر مرا». این شعرها را خواندید و شعرهای دیگر را هم بخوانید و اصلاً شعر زیاد باید خواند.‌

فاطمـــــــــــه معتمدآریا به‌مناسبت روز جهانی موزه یکی از مهم‌ترین جوایز بین‌المللی‌ خود را به موزه سینمای ایران اهدا کرد‌. جایزه منشور طلایی کوروش به پاس چهار دهه فعالیت مستمر و تأثیرگذاردرسینما ازسوی جشنواره فیلم‌های ایرانی در زوریخ سوئیس به معتمدآریا اهدا شده بود که قرار است پس از این در موزه سینما نگهداری شود. معتمد آریا درباره اهدای این جایزه به موزه سینما گفت: «جایزه منشور طلایی کوروش کبیر را به موزه سینمای ایران اهدا می‌کنم؛ چرا که می‌دانم در کنار مجموعه‌ای بسیار با ارزش از تاریخ سینمای ایران بخوبی حفظ و نگهداری می‌شود و در دسترس علاقه‌مندان به سینمای ایران
قرار می‌گیرد.»/خبرآنلاین

یگانه خدامی

# فرهنگستان

نامــــــــه فرهنگســـــــــــتان زبان و ادب پارسی به رئیس جمهوری درباره معادل‌سازی برای بعضی واژه‌هایی که این روزها در رابطه با کرونا زیاد استفاده می‌شوند، مورد توجه کاربران ایرانی شبکه‌های اجتماعی قرار گرفت؛ بخصوص کلمه‌هایی مانند دورسخنی به جای ویدئوکنفرانس و ذات الریه به‌ جای پنومونیا. به‌ نظر بسیاری از کاربران این واژه‌های جایگزین یا نامأنوسند یا اشتباه، البته کسانی هم هستند که از این اقدام فرهنگستان حمایت می‌کنند:  «‏یعنی می‌‌خواسته بگه فرهنگستان پا به پای کادر درمان مشغول کاره. فقط «دورسخنی» رو حواستون باشه»، «‏جدا از موضع‌گیری درباره مناسبات سیاسی/ اجتماعی اشخاص و نهادها، فهرست پیشنهادی اخیر رئیس فرهنگستان زبان فارسی، درباره واژه‌های رایج دوره کرونا، جز نمونه‌هایی مانند جایگزین ویدئوکنفرانس، منطقی و معقول است، البته که نق و متلک و مسخره‌بازی و پز مخالف برابر هر چیزی، ساده‌ترین کار است.»، «‏وقتی حتی معادل فارسی کلمات نیز عربیه (ذات‌الریه، نظام، جامعه، پرخطر). یادآوری می‌کنم بودجه امسال فرهنگستان حداد ۲۸ میلیارده»، ‏«همه‌گیرشناس معادل جدی فرهنگستان برای اپیدمیولوژیسته.»، «‏تا اونجایی که من می‌دونم واژه پنومونی و پنومونیا یکی است و معنی عفونت ریوی یا ذات الریه رو می‌ده. به نظرم فرهنگستان فارسی اینجا احتمالاً اشتباه کرده و پنومونی را برابر با ریوی قلمداد کرده.»، «‏دور سخنی؟! چندتا انتگرال سه گانه و قطبی باید حل کنی تا متوجه بشی منظور ویدئو کنفرانس است. حالا تصویر شخص کجای سخن پیدا است؟»، «‌‎من بخشی از پایان‌نامه‌ام درباره واژه‌های فرهنگستان بود و بیش از ۳۰ هزار واژه رو بررسی کردم. اصولاً مشکل فرهنگستان واژه‌گزینی نیست بلکه نداشتن مقبولیت عام و سیاست‌های غلطه.»، «‏حداد‌عادل گفته به جای واژه ویدئو‌‌کنفرانس‌ از واژه «دورسخنی» استفاده کنید. 26 میلیارد پول ملت صرف ابداع بی‌ربط‌ ترین کلمه‌های ممکن.»، «‏بجز دورسخنی که اولین‌باره می‌شنوم، بقیه معادل‌ها رو بارها شنیدم و خودم هم تو ترجمه متون استفاده کردم. هیچ وقت هم مسخره به نظر نیومده که هیچ، قابل فهم‌تر هم بوده. اوایل خیلی‌ می‌دیدم مردم فرق اپیدمی، پاندمی و آندمی رو نمیدونن ولی اگه از اول معادل‌ها رو می‌گفتیم خب قابل فهم بود.»

هیپی‌های هرمز

روزنامه گاردین گزارشی درباره تعدادی از جوانان ایرانی منتشر کرده که در جزیره هرمز به شیوه «هیپی»ها زندگی می‌کنند. تصاویر این گزارش و نحوه زندگی این جوانان واکنش‌های زیادی همراه داشت چون به نظر بسیاری از کاربران این افراد بدون دغدغه مالی مدتی را به این شکل زندگی می‌کنند و به فضای بومی و محیط زیست جزیره آسیب می‌زنند: «‏گاردین مقاله نوشته در تبلیغ آزادی بی‌نظیر فردی و روح خلاقیت جوانان هیپی در هرمز و هنگام. نوشته، سینا و ارشاد که سلبریتی اینستاگرامی هستن به کودکان محلی ساز «هنگ درام» یاد می‌دن. شما به چهره و حالت اون کودک نگاه کن می‌فهمی آموزش ساز چند میلیونی جایی که مشکل آب آشامیدنی داره یعنی چی.»، «‏طرف از تهران می‌ره هرمز هیپی بشه چرا لباس سرخپوستی می‌پوشه؟ اونجا سرخپوست داره به ما نگفته بودن؟»، «‏نوشته «جوانان ایران» جنوب رو به پایگاهی برای تجربۀ آزادی و رهایی تبدیل کردن. بعد کل عکس‌هایی که تونسته بگیره از 10 تا اینستاگرام‌باز سفربازه که با دوربین و ساز چندمیلیونی و بینی عملی و صندل برند رفتن هیپی شدن. خواننده غربی حتی به ذهنش هم نمی‌رسه که اونجا مشکل آب آشامیدنی داره.»، «‏این هیپی پولدارا رو یه هفته ببرید تنب‌کوچک خالی از سکنه ول کنید گریه می‌کنن مامانشون رو می‌خوان»، «‏من یه مدت با این هیپی پلاستیکی ادایی‌های هرمز برخوردم و فازشون اذیتم کرد (مثلاً روز اولی که رسیدم کمپ این‌طوری بودن که شما هنوز کارمای شهر رو با خودتون دارید و ازین چرت و پرتا) ولی واقعاً به‌نظرم مهم‌ترین نکته فقط اینه که به طبیعت آسیب نزنن تو این کمپا وگرنه هرکی هرجوری می‌خواد ‏باشه و واقعاً به کسی ربط نداره. بالاخره هرکسی محصول یه شرایطیه.»، «‏زندگی هیپی وار کار بدی نیست ولی دماغ عملی و کارت بانکی که بابات هر ماه توش پول میریزه تا خودت و رفیقات از گشنگی نمیرین با هیپیزم جور در نمی‌اد»، «‏همه بحث امروز پیرامون هیپی‌های بورژوای فیکه، من دردم تپه زباله‌های تلنبار شده ساحل سرخه. حالا این هیپی پولدارا برن به جهنم. آشغالاشونو جمع کنن ببرن فقط. ساحل به اون قشنگی یه جاهایی آنقد زباله بود و بوی بد زباله می‌یومد که هرچقد فحش نثار ملت می‌کردی کم بود»، «‏دوستان هیپی جنوب دیگه داره گرم می‌شه هنگام سفر به شمال کولر بگیرید.»، «‏فروش صنایع دستی بومی‌ها را کاهش داده. اکثراً به محیط زیست آسیب می‌زنند، چون بدون اطلاعات کافی از انس با طبیعت وارد منطقه شدند. بومی‌ها شاکی هستند و اگر هیپی‌ها ساماندهی نشوند، مشکلات بزرگتر می‌شوند.»، «‏خرده فرهنگی که روزی در امریکا شکل گرفت و مورد تأیید هیچ تفکر درستی هم نبود، امروز و به شکلی کاملاً مصنوعی و حتی به دور از همان آرمان‌های دست‌پاشکسته هیپی، فقط در ظاهر چندشش در هرمز جریان داره.»‌

حجت الاسلام والمسلمین محسن قرائتی
«وَ أقِمِ الصَّلاٰةَ طَرَفَی النَّهٰارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّیلِ إِنَّ الْحَسَنٰاتِ یذْهِبْنَ السَّیئٰاتِ ذٰلِک ذِکرىٰ لِلذّٰاکرِینَ» (هود، ۱۱۴)
و نماز را در دو طرف روز و اوایل شب به پادار، همانا کارهاى نیکو [همچون نماز]، بدى‌ها را محو مى‌کند. این، تذکرى است براى اهل ذکر.
حضرت على(ع) بر جمعى وارد شد و از آنها سؤال فرمود: آیا مى‌دانید امیدبخش‌ترین آیه‌ قرآن کدام است‌؟! هر کس به فراخور حال خویش آیه‌اى را عنوان کرد:
بعضى گفتند: آیه‌ «إِنَّ اللّٰهَ لاٰ یغْفِرُ أَنْ یشْرَک بِهِ وَ یغْفِرُ مٰا دُونَ ذٰلِک» خداوند جز شرک، گناهان دیگر را مى‌بخشد.
بعضی دیگر بر آن بودند که این آیه است: «وَ مَنْ یعْمَلْ سُوءاً أوْ یظْلِمْ نَفْسَهُ، ثُمَّ یسْتَغْفِرِالله، یجِدِاللٰه غَفُوراً رَحِیماً» هر کس خلافکار و ظالم باشد ولى استغفار کند، خداوند را بخشنده و مهربان خواهد یافت.
عده‌اى اظهار داشتند آیه «یٰا عِبٰادِی الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلىٰ أنْفُسِهِمْ، لاٰ تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ، إِنَّ الله یغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً» اى بندگان من که در حق خود اسراف کرده‌اید! از رحمت خدا مأیوس نشوید، زیرا او همه‌ گناهان را مى‌بخشد.
تعدادى هم نظر به این آیه داشتند: «وَ الَّذِینَ إِذٰا فَعَلُوا فٰاحِشَةً أوْ ظَلَمُوا أنْفُسَهُمْ، ذَکرُوا الله فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ یغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللهُ» کسانى که اگر کار زشتى انجام دادند و به خودشان ظلم کردند، یاد خدا مى‌کنند و براى گناهان خویش استغفار مى‌نمایند، و کیست جز خداوند که گناهان را ببخشد.
بعد از اینکه حضرت نظرات آنان را شنید، فرمود: از حبیبم رسول خدا(ص) شنیدم که امیدبخش‌ترین آیه در قرآن این آیه است: «أقِمِ الصَّلاٰةَ طَرَفَی النَّهٰارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّیلِ، إِنَّ الْحَسَنٰاتِ یذْهِبْنَ السَّیئٰاتِ»
سپس پیامبر صلى‌الله علیه وآله ادامه داد: یا علی! سوگند به خداوندى که مرا بشیر و نذیر مبعوث کرد، وقتى که انسان براى نماز وضو می‌گیرد، گناهانش ریخته مى‌شود و زمانى که روبه قبله می‌کند، پاک مى‌شود. یا علی! مثال اقامه کننده نمازهاى روزانه، مثل کسى است که هر روز پنج مرتبه در نهر آبى که جلوى منزل اوست، خود را شست‌و‌شو دهد.‌ 

سید حبیب حبیب‌پور
ای نامت شیرینی روان ها !
ای کاش شوریدگی مرا نیز به ذکر خویش پایان می بخشیدی.
ای کاش می دانستم پاسخ العفوهای مرا می دهی یا نه.
ای کاش قلبم را با غنچه های یادت زیبا می ساختی و روانم را به بوی دل انگیز ذکرت معطر می کردی.
ای کاش تشنگی ام را به جرعه ای از مهر خویش به فرجام می رساندی .
چه می شود که به من هم نگاهی بیندازی مانند نگاه پرمهری که بر یونس نبی کردی. وقتی در درون ظلمت تو را می خواند و عرض کرد: من به خود ستم کردم که از تو غافل شدم . او را از آن وحشت و هراس، رهایی بخشیدی و دعایش را به اجابت رساندی که اهل ایمان و توبه را اینگونه نوازش می کنی.
چه می شد که مرا بر کشتی خوشبختی و رستگاری می نشاندی و از موج های غفلت و جهالت به ساحل فلاح  می رساندی ؟
ای محبوب من !
لب از آب و طعام گرفته ام و ای کاش دل از شک و شرک ، دور می کردم.
ای کاش زخم زبانم ، مؤمنی را نمی آزرد و تهمت و غیبتم آبرویی را خدشه دار نمی کرد.
 ای بزرگ!
مرا ببخش اگر با تکبر و خود خواهی ام ، دیگران را خوار ساختم و با عجب و غرورم  بندگان تو را بی مقدار شمردم . اما هنوز فرصت باقی است. پس به حرمت این لحظه های نورانی که فرشتگانت فوج فوج فرو می آیند و بر چهره روزه دارانت بوسه می زنند بر من عنایتی کن که فردا را بهتر از امروز در خدمتت باشم و حرمت مهر تو را پاس بدارم.
پنهان شده ام بیا و پیدایم کن
یک صبح ، رها ز خواب و رؤیایم کن
از بس که گرفتار دل خود شده ام
مرداب شدم ، بیا و دریایم کن