مریم سالاری
خبرنگار دیپلماسی
اولین سفر حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران به ژاپن که در بحبوحه کوشش کم سابقه و بی‌امان کاخ سفید برای افزایش فشار به جمهوری اسلامی انجام می‌شود، پدیدآورنده فرصت ویژه‌ای است که می‌تواند نه تنها توسعه دهنده رابطه دوجانبه تهران- توکیو که گشایشی برای گره‌های کور و مزمن برجام هم باشد. فرصتی که اغتنام از آن منوط به اتخاذ تصمیمی منطقی و به اجرا گذاشتن آن است که می‌تواند در فائق آمدن بر موانع رنگارنگ خود را نشان دهد. روحانی روز پنجشنبه بعد از حضور در نشست سران کشورهای اسلامی در مالزی راهی توکیو می‌شود. او قرار است روز جمعه با آبه شینزو، نخست‌وزیر ژاپن ملاقات مهمی را پشت سر بگذارد. ملاقاتی که هرچند خیلی‌ها از حالا برای آن خط ونشان کشیده‌اند اما می‌تواند طلیعه گشوده شدن اندک روزنه امید جهت نجات برجام باشد. برای درک اهمیت سفر روحانی به ژاپن کافی است نگاهی به وضعیت تحولات جاری سیاست خارجی در حد فاصل سفر نخست‌وزیر ژاپن به تهران که خرداد ماه گذشته انجام شد، تا سفر قریب الوقوع روحانی به توکیو داشته باشیم.
آبه اولین نخست‌وزیر ژاپن بود که در تاریخ چهل ساله جمهوری اسلامی به تهران سفر کرد. بسیاری این سفر را به تنش روزافزون ایران و امریکا مربوط کردند و از قصد نخست‌وزیر ژاپن برای میانجیگری میان تهران و واشنگتن پرده برداشتند. گرچه «آبه» هدف سفرش را تلاش برای کاهش تنش‌های خاورمیانه اعلام کرده بود اما ناگفته پیدا بود که او برای رسیدن به این هدف، می‌کوشد آبی بر آتش مناسبات متشنج ایران و امریکا بریزد.
این در حالی است که امریکا با اعمال تحریم‌ها و قدرت اقتصادی‌اش بر سیستم پولی جهان کوشیده تمامی تلاش‌های اروپا و دیگر کشورها را برای کاهش فشار تحریم‌ها روی ایران با شکست روبه‌رو و بتدریج دورنمای مبادلات اقتصادی ایران را پیچیده‌تر کند. فشاری که در این سخنان بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران، تبلور یافت که «امریکا در تحریم‌های هوشمند به بلوغ شیطانی رسیده است». سخنی که معنای ساده آن، این است که این بار، درها سخت روی ایران بسته شده است. آن طرف گرچه شرکای اروپایی برجام پس از اعلام خروج امریکا از این توافق، اعلام کردند که به همکاری با ایران ادامه خواهند داد و مانع از فروپاشی برجام خواهند شد اما با وجود پیگیری و طراحی سازوکارهای مالی چون «اینستکس» که عملاً تحت تأثیر تهدیدات مقام‌های امریکایی بی‌نتیجه ماند، نتوانستند تأثیر تحریم‌های مالی و نفتی امریکا را کاهش دهند.
در چنین شرایطی ژاپن به‌عنوان یکی از کشورهای نزدیک امریکا و مشتری مهم نفتی ایران پا پیش گذاشت تا برای تنش‌های فزاینده تهران و واشنگتن گامی بردارد. تنشی که حاصل ملموس آن در ناامن شدن آب‌های خلیج فارس و محل عبور و مرور نفتکش‌های حامل انرژی مورد نیاز کشورهای منطقه و آسیایی از جمله ژاپن بروز یافته است. با این حال پیدا بود که ترامپ تحت تأثیر دکترینی که از زمان مبارزات انتخاباتی اش بر آن پای فشرده بود و ترس از ناپیدایی تبعات جنگ با تهران به‌عنوان یکی از قدرت‌های بانفوذ منطقه از ورود به درگیری نظامی احتراز می‌کرد. چه آثار این تفکر در عقب نشینی آشکار او در ماجرای ساقط شدن پهپاد امریکایی و حادثه حمله به تأسیسات نفتی عربستان با آنکه گفته بود «هدف گرفته و آماده شلیک هستیم»، خود را هویدا کرد. این موضع ترامپ بسیاری را به این باور رساند که ایران این امکان را خواهد داشت که با خطرپذیری کمتر بحران‌های منطقه را مدیریت شده دنبال کند.
در چنین فضایی بود که نخست‌وزیر ژاپن به تهران آمد با پیامی که گفته می‌شد همتای امریکایی‌اش از او خواسته به گوش مقام‌های ایرانی برساند. این نگرانی توکیو که معتقد بود اگر بحران کنترل نشود بقیه دنیا از جمله ژاپن ضرر می‌کنند، باعث شد که این کشور دو روز بعد از اعلام تصمیم ایران در سالگرد خروج امریکا از برجام (۱۸ اردیبهشت) مبنی بر کاهش سطح تعهدات برجامی اش به طور رسمی از آمادگی خود برای میانجی‌گری بین تهران و واشنگتن خبر دهد. یک ماه بعد «آبه شینزو»، در حالی برای نخستین بار در تاریخ جمهوری اسلامی به تهران سفر کرد که مهم‌ترین دستور کارش برای مذاکرات صریح با رئیس جمهوری و رهبر جمهوری اسلامی را تلاش برای ایجاد کانال ارتباط میان تهران و واشنگتن تعریف کرده بود. «آبه» علاوه بر این درصدد پیگیری طرحی بود که بر پایه آن تهران می‌توانست در ازای فروش نفت مورد نیاز توکیو، پول خود را بدون نگرانی از مجازات امریکا دریافت کند. شاید مقام‌های ایرانی و ژاپنی کوشیدند از رهاورد این سفر، برای تقویت مناسبات سیاسی و اقتصادی بهره ببرند اما این موضع رهبری در دیدار نخست‌وزیر ژاپن که «تجربه تلخ مذاکره با امریکا را تکرار نخواهیم کرد»، آب پاکی بر دستان نخست‌وزیر ژاپن بود تا کورسوی امید خود را برای نقش آفرینی در یک رویداد تاریخی برباد رفته ببیند. بعد از همین سفر بود که سایر طرح‌های مشابه میانجیگری از سوی رئیس جمهوری جوان فرانسه میان ایران و امریکا و پیگیری طرح چهارماده‌ای او به شکست انجامید تا در رابطه بحرانی ایران و امریکا همه چیز به اما و اگر منتهی شود.
ایران واکنش مناسب نشان دهد
روحانی در حالی به توکیو می‌رود که ایران به‌دلیل ناکامی اروپا در جبران مافات، مکانیزم رفع اختلاف در برجام را به جریان انداخته و تمام مسیرهای تعبیه شده در آن را رفته و به نقطه پایان رسانده است و از سوی دیگر احتمال می‌رود برداشتن گام پنجم مبنی بر متوقف کردن بخش مهمی از تعهداتش در چارچوب برجام، این توافق را از کما به زمین مرگ بکشاند. بارزترین وجه این سفر به مناسبات ایران و امریکا باز می‌گردد. برخی ناظران بر این باورند که دولت فعلی امریکا گام هایی را در تصحیح سیاست خارجی جاری نسبت به ایران برداشته و آماده مذاکرات جدی با ایران است. گمانه زنی رسانه‌های بین‌المللی هم از چراغ سبز ترامپ به ژاپن برای میزبانی این کشور از روحانی حکایت می‌کنند. چه پیش از این سفر تهران و واشنگتن در اوج تنش‌های دیپلماتیک، زندانی، مبادله و برای ادامه این روند اعلام آمادگی کردند. برایان هوک، نماینده ویژه امریکا در امور ایران نیز که اخیراً در نشست اقتصادی دوحه حضور یافته بود، در گفت‌وگویی با «الجزیره» ضمن اشاره به تبادل زندانی میان ایران و امریکا گفت:«ما آماده‌ایم که تحریم‌های ایران را برداریم و روابط دیپلماتیک با آن را از سر بگیریم در صورتی که به توافقی بهتر با آن دست پیدا کنیم». استیو منوچین، وزیر خزانه‌داری امریکا هم موضع مشابهی در دوحه گرفت و از آمادگی کشورش برای رفع تحریم‌ها خبر داد.
پدیدار شدن چنین نشانه‌های مثبتی در آستانه سفر روحانی به ژاپن که این بار نیز مهم‌ترین وجه آن در تلاش این کشور برای میانجیگری میان تهران و واشنگتن خلاصه می‌شود، ناظران را به این انتظار رسانده که ایران هم واکنش متناسب را ابراز دارد. هر چند فراز و فرودهای فرآیند مذاکرات بویژه در ماه‌های اخیر باید به قدر کافی روشن ساخته باشد که تغییر مسیر در سیاست بین‌المللی چه اندازه پیچیده و دشوار است و هر گام مثبت ایران چه اندازه به ریسک‌پذیری بویژه در برابر رئیس جمهوری عهد شکن امریکا نیاز دارد و مقاومت دشمنان و تحرک‌های تخریبی مخالفان مذاکره را در داخل و خارج برمی‌انگیزد اما آنچه نباید فراموش کرد اینکه رئیس جمهوری امریکا در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده، به یک پیروزی دیپلماتیک نیاز دارد. خاصه آنکه روند تحولات نشان داده تصور کاخ سفید از تسلیم ایران در کوتاه مدت در برابر خواسته‌هایش با سیاست فشار حداکثری ‌اشتباه بوده است. آنچه پیداست ترامپ از درخواست برای گفت‌وگو با ایران اهداف انتخاباتی دارد و آن‌طور که رسانه‌های امریکایی هم به آن اذعان کرده‌اند، او صرفاً به‌دنبال یک عکس تاریخی است تا خود را در قامت یک معامله‌کننده بزرگ به تصویر بکشد. گرچه روند تبادل زندانی در اوج کشمکش دیپلماتیک ایران و امریکا را نمی‌توان آغاز مذاکرات دو طرف درباره سایر مسائل اختلافی دانست اما با تغییر لحنی که به وضوح در ادبیات دولتمردان امریکایی در آستانه سفر روحانی به ژاپن صورت گرفته و از نیاز حیاتی ترامپ به ایجاد تحول در رابطه با ایران حکایت می‌کند، می‌توان از تلاش دوباره «آبه» برای میانجیگری و تبادل زندانی میان ایران و امریکا به‌عنوان نقطه عزیمتی برای اعتمادسازی در مسیر کاهش تنش‌ها یاد کرد. فرصتی که روحانی نباید آن را از دست دهد. او چند روز پیش گفت‌و‌گوی تلفنی تاریخی اش با اوباما را عامل سرعت بخشیدن به لوکوموتیو مذاکرات هسته‌ای دانسته بود و به نظر می‌رسد که حالا هم آماده ریسک‌پذیری دوباره برای بن‌بست شکنی از برجام باشد و چه چیز بهتر از اینکه ژاپن، رفیق خوشنام ایران و امریکا واسطه آن باشد.
پیام تندروها به روحانی؛ هاراگیری نکن
فقدان اعتماد متقابل میان ایران و امریکا در نتیجه گذشته تلخ فراموش ناشدنی که دوطرف از آن بدرستی یاد می‌کنند، تنها یک وجه از پیچیدگی بحران جاری در سیاست خارجی است. کشمکش جناح‌های سیاسی در داخل کشورو ابراز پاره‌ای تردیدها به رویکرد دیپلماتیک و صلح جویانه دولت روحانی، نگرانی قابل درک دیگری است. گروه هایی که حل و فصل هرگونه بحران با کشورهای منظومه غرب از جمله دگرگونی در روابط ایران و امریکا را تهدیدی جدی برای منافع خود می‌بینند. مخالفت‌های دامنه دار با رویکرد تعاملی دولت روحانی و تلاش آنها برای بحرانی نگاه داشتن مناسبات بین‌المللی ایران دراثر هر دگرگونی از همین آبشخور نشات می‌گیرد. از این‌رو سفر روحانی به توکیو در این شرایط حساس، فرصتی استثنایی است برای هجمه قوایی که داغ نگاه داشتن تنور تخاصم ایران و امریکا را مأموریت خود تعریف کرده‌اند. چنانکه در روزهای اخیر با قطعی شدن این سفر، رسانه‌ها و جریان‌های دلواپس در مخالفت با انجام آن مدعی شده‌اند که روحانی بازهم این بار از طریق ژاپن قصد دارد راه رفته را دوباره برود و یک استراتژی سوخته را دوباره بیازماید و در این بین همان مشوقانش که دولت را پیشتر در این بیراهه تشویق می‌کردند بازهم به جرگه‌ تحریک‌کنندگان پیوسته و برایش تیترهای اغواکننده می‌زنند.
روزنامه کیهان به‌عنوان یکی از رسانه‌های منتسب به اصولگرایان در یادداشتی سفر قریب الوقوع روحانی به ژاپن را زیر سؤال برده و نوشته است: «با عنایت به واقعیت خیانت و عهدشکنی دولت امریکا بویژه در 19 ماه اخیر، سؤال مهم این است که چرا آقای روحانی با وجود همه اعترافات تلخ خود درباره کلاه بزرگ امریکایی‌ها در مذاکرات برجام و اصرار ترامپ بر توهین و عهدشکنی، پالس مذاکره مجدد به دلالی ژاپن را می‌فرستد؟» این رسانه که در ماههای اخیر همواره بذر بدبینی به مذاکره را افکنده بی‌آنکه نسخه جایگزینی برای آن ارائه کند، حضور رئیس جمهوری ایران در توکیو را پوست خربزه جدیدی دانسته که زیر پای وزارت خارجه و دولت گذاشته شده است. خبرگزاری تسنیم نزدیک به سپاه نیز تمایل به مذاکره از سوی ایران را مسیر اشتباهی دانسته که به موضوعاتی مانند اعتراضات گسترده اخیر رسیده است و باور این رسانه اصولگرا تکرار این مسیر این بار از طریق ژاپن خطای مضاعفی است. خطایی که تسنیم آن را در حکم هاراگیری (خودکشی) دانسته که برای نجات از یک معضل و پایان دادن به ناامیدی به جای حل آن صورت می‌گیرد.
نکته اینجاست آنها که در گذشته با حمایت‌های قلمی و رسانه‌ای خود مانع از طرح هرگونه انتقادی نسبت به عملکرد سیاست خارجی دولت سابق می‌شدند، اکنون نیز همه اقدامات دولت روحانی را به باد تمسخر می‌گیرند و چنان وانمود می‌کنند که تیم ایرانی یک مأموریت بیشتر برای خود تعریف نکرده و آن این است که همه امتیازها را در طبق خیانت بگذارد و تقدیم امریکا کند. آنها شایعه‌ای ساخته‌اند که دولت می‌خواهد در سفر به توکیو بدون هیچ اما و اگری به درخواست مذاکره امریکا چراغ سبز نشان دهد. جریانی که خود را پشت شعارهای مقدس و ارزشی انقلاب پنهان کرده‌اند و منافع زودگذر و دلخوشی‌های کوبیدن رقیب، تا اندازه‌ای برای آنها ارزش یافته که مسأله منافع ملی را تحت‌الشعاع بازی‌های سیاسی خود قرار داده‌اند. کسانی که وضعیت معیشتی مردم و موضوعات تأسف‌باری چون تورم کمرشکن، بیکاری، حذف نفت نه تنها از سفره‌های مردم بلکه اساساً از خزانه کشور در ادبیات و سخنانشان جایی ندارد.
هجمه سخت به حضور روحانی در ژاپن و طرح این ادعا که دستگاه سیاستگذاری کاخ سفید، اکنون با توسل به میانجی‌ گری ژاپن تلاش دارد ایران را به تسلیم و سازش
وادارد، این پرسش را مطرح می‌کند که این مدعیان منتقد چه چیزی هستند و چه نسخه‌ای برای بن‌بست شکنی از تحولات بحرانی سیاست خارجی در آستین دارند.  با این وصف حضور رئیس جمهوری ایران در ژاپن در این شرایط فرصتی استثنایی است برای مهار قوایی که تخریب چهره ایران و تشدید تخاصم ایران و امریکا را مأموریت خود تعریف کرده‌اند.
با هر معیار که سنجیده شود، روحانی باید در این سفر پیام متفاوتی از گذشته و متناسب با تصحیح سیاست امریکا بدهد.

برش

روحانی در آغاز سفر به دو کشور مالزی و ژاپن:
سیاست تحریم ایران ناپایدار خواهد بود

رئیس جمهوری ایران روز گذشته در چارچوب یکی از مهم‌ترین سفرهای خارجی خود و به دعوت ماهاتیر محمد، نخست وزیر مالزی  راهی این کشور شد.
حسن روحانی قرار است پس از حضور در اجلاس سران کوالالامپور که با حضور شمار زیادی از  رهبران، مقام‌ها، شخصیت‌های سیاسی و اندیشمندان از ۵۲ کشور جهان برگزار می‌شود، روز پنجشنبه راهی ژاپن شود. به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دولت، رئیس جمهوری در فرودگاه مهرآباد درباره اهداف سفر به مالزی و ژاپن اعلام کرد: «سیاست نگاه به شرق و روابط نزدیک‌تر با کشورهای مهم آسیایی همواره جزو اهداف جمهوری اسلامی ایران بوده و سفر به کوالالامپور و توکیو که به دعوت مقام‌های ارشد این دو کشور انجام می‌گیرد، در راستای این سیاست تهران است.»
روحانی درباره اهداف سفر به مالزی و ژاپن گفت: در مرحله نخست سفر که به دعوت آقای ماهاتیر محمد نخست وزیر مالزی انجام می گیرد، عمدتاً روابط چندجانبه دنیای اسلام مورد بررسی قرار می‌گیرد. رئیس جمهوری افزود : در اجلاس سران کوالالامپور، کشورهای مهمی از دنیای اسلام در سطح سران شرکت می‌کنند. ایران، ترکیه، پاکستان، قطر، مالزی و اندونزی، جزو کشورهایی هستند که در سطح سران در این اجلاس حضور دارند.
روحانی با بیان اینکه در مرحله نخست سفر عمدتاً روابط چندجانبه دنیای اسلام مورد بررسی قرار می‌گیرد، افزود: «تروریسم، جنگ و خونریزی، مداخلات خارجی‌ها و عدم شرایط لازم برای توسعه مورد نیاز دنیای اسلام و  فقر از جمله مشکلاتی است که دنیای اسلام با آنها مواجه است.»
رئیس جمهوری ایران افزود: «در ارتباط با این دو سیاست، در سال‌های گذشته طرح‌هایی را اعلام کردم که اولین آن منجر به یک قطعنامه مهم در مجمع عمومی سازمان ملل متحد شد. دوبار این قطعنامه جهان عاری از خشونت تصویب شد که تحت عنوان امنیت و تعاملی که مدنظر ما است، مطرح می‌شود و امسال در سازمان ملل مسأله صلح هرمز مطرح شد.
این  طرح تحت عنوان طرح امید، مورد استقبال بسیاری از کشورهای جهان و همچنین نخبگان و روشنفکران قرار گرفت.» رئیس جمهوری با بیان اینکه معتقدیم مسائل منطقه تنها از راه گفت‌وگو حل و فصل خواهد شد، افزود: «بنابراین، این یک قدم مهم و جدیدی برای دنیای اسلام است با یک ترکیب خاص از کشورهای بسیار مهم و تأثیرگذار در دنیای اسلام که می‌دانیم برخی از این کشورها از لحاظ توسعه‌ای و نظامی و انرژی پیشرفته‌اند و جایگاه خاصی دارند. در مجموع برای این اجلاس جهت دنیای اسلام،  اهمیت فراوانی قائل هستیم.»
رئیس جمهوری در ادامه به سفرش به ژاپن اشاره کرده و با بیان اینکه در سال جاری این سومین دیدار با نخست وزیر ژاپن خواهد بود، گفت: «ژاپن بعد از انقلاب در ایران فعالیت‌های اقتصادی و سرمایه‌گذاری‌های خوب و مهمی داشته است. الان هم راجع به مسائل زیست محیطی با هم مذاکرات تنگاتنگ و خوبی داریم.
اگر امروز کاهش روابطی می‌بینیم، این کاهش روابط موقت به دلیل فشار ظالمانه امریکا و تحریم غیرقانونی است.» رئیس جمهوری تصریح کرد: «این حرکت و تحریم، ناپایدار خواهد بود و همه کشورهای دنیا می‌خواهند با ایران رابطه نزدیک و خوب داشته باشند مخصوصاً کشورهایی که از لحاظ سنتی روابط خوبی با هم داشته‌ایم.» روحانی با بیان اینکه سفر به توکیو در راستای تسهیل در روابط دوجانبه و گفت‌وگو درباره مسائل مهم میان دو کشور است، گفت: «در مذاکرات با آقای آبه در نیویورک و تهران، یکی از مسائل مهم و مورد توجه ژاپن، امنیت منطقه و مخصوصاً امنیت کشتیرانی بود. قاعدتاً در این سفر راجع به امنیت منطقه و همچنین سایر مسائل مورد علاقه، گفت‌وگو می‌کنیم.»
در اجلاس سران کوالالامپور، کشورهای مهمی از دنیای اسلام در سطح سران شرکت می‌کنند. ایران، ترکیه، پاکستان، قطر، مالزی و اندونزی، جزو کشورهایی هستند که در سطح سران در این اجلاس حضور دارند.
شرکت کنندگان دراین اجلاس قرار است ضمن بحث و گفت‌وگو در مورد مهم‌ترین چالش‌های کشورهای اسلامی و مسائل تأثیرگذار در جهان اسلام، راهکارهایی را برای رفع این چالش‌ها مطرح کنند.  روحانی در مدت حضور در مالزی علاوه بر سخنرانی در جمع سران و مقام‌های شرکت کننده در اجلاس کوالالامپور و تبیین و تشریح سیاست‌های منطقه‌ای و بین‌المللی ایران، با برخی از سران و مقام‌های شرکت کننده در این اجلاس دیدار و درخصوص مسائل مورد علاقه دوجانبه، منطقه‌ای و بین‌المللی گفت‌وگو خواهد کرد.
دیدار با ایرانیان مقیم مالزی از دیگر برنامه‌های روحانی در سفر به این کشور مسلمان خواهد بود. رئیس جمهوری ایران در پایان سفر سه روزه خود به مالزی، در پاسخ به دعوت رسمی آبه شینزو، نخست وزیر ژاپن برای سفر به این کشور از کوالالامپور عازم توکیو خواهد شد.

5 سال حبس برای دو کارگر هفت تپه

 خبر اول اینکه،حکم 5 سال حبس برای دو نفر از کارگران نیشکر هفت تپه قطعی شد. به گزارش ایلنا، فرزانه زیلابی وکیل دادگستری از صدور حکم 5 سال حبس قابل اجرا برای «محمد خنیفر» و «اسماعیل بخشی» خبر داد. این حکم توسط شعبه 36 دادگاه تجدید نظر استان تهران صادر شده است. دادگاه تجدید نظر پیش از صدور حکم هیچ جلسه‌ای برای ارائه دفاعیات کارگران هفت‌تپه و «سپیده قلیان» از فعالان مرتبط با پرونده اعتراضات کارگران هفت‌تپه تشکیل نداد. این امر مورد اعتراض زیلابی و حیدری منش وکیل سپیده قلیان قرار گرفت. با این حال رئیس دادگاه انقلاب استان تهران  عنوان کرد که جلسه دفاع در دادگاه تجدید نظر تنها برای محکومان به اعدام تشکیل می‌شود و نیازی به برگزاری این جلسات برای محکومان اعتراضات کارگری نیست.  این پرونده محکومان دیگری هم دارد که به 5 سال حبس قابل اجرا محکوم شده‌اند اما تنها محمد خنیفر و اسماعیل بخشی از کارگران هفت‌تپه هستند.

بازداشت یک فعال حقوق کودکان

 دست آخر اینکه، زهره صیادی، فعال حقوق کودکان بی‌شناسنامه که سال‌هاست در دفاع از حقوق کودکان بلوچ و سیستانی بدون شناسنامه فعالیت می‌کند، هفته‌ گذشته بازداشت شده است. زهرا صیادی (خواهر زهره) در این ارتباط به ایلنا گفته است: سه‌شنبه هفته گذشته حدود ظهر به خانه آمدند و بعد از تفتیش زهره را بردند؛ همان روز گفتند تا غروب خانه است؛ نهایتاً 24 ساعت بعد زهره تماس گرفت و گفت در اوین هستم. او با بیان اینکه هیچ توضیحی در ارتباط با این بازداشت ندادند، افزود: ما هر روز مراجعه می‌کنیم؛ هیچ چیزی نمی‌گویند؛ منتظریم که تکلیف خواهرم را روشن کنند.

هفته گذشته بود که تیتر گفت‌وگویی از عباس عبدی، تحلیلگر سیاسی اصلاح‌طلب در نشریه «صدا» با عنوان «پیشنهاد استعفای روحانی» خبرساز شد. این درست همزمان با موجی از سوی اصولگرایان تندرو منتقد دولت بود که خواستار استیضاح رئیس جمهوری از سوی مجلس و احتمالاً آرزومند رأی عدم اعتماد نمایندگان به روحانی بودند.
عباس عبدی اما به عنوان یکی از معدود چهره‌های اصلاح‌طلبی که این روزها به برنامه «عصرانه» شبکه افق دعوت می‌شوند از آن تیتر و دیدگاه خود درباره آینده دولت رمزگشایی کرد. گفت‌وگویی که به نوعی رویکرد سیاسی جانبدارانه صدا و سیما را نیز به نقد می‌کشید. عبدی در این گفت‌وگو با بیان اینکه «وظیفه اصلاح‌طلب‌ها باز کردن فضای سیاسی است تا نیروهای بیشتری بیایند، رقابت کنند و هر کسی بتواند حرف خودش را بزند» در پاسخ این سؤال که «عملکرد دولت را چطور ارزیابی می‌کنید و اصلاً این ایده استعفا به یکباره از کجا آمد؟»، گفت: «اصل این ایده استعفا نیست. اگر با دقت آن مطلب را خوانده باشید، بحثم این نیست که دولت یا رئیس جمهوری استعفا بدهد.»
او در پاسخ مجری برنامه که گفت: «پس تیتر صدا خلاف متن و غیرواقع است»، ادامه داد: «این حق رسانه است که تیتری انتخاب کند که جذاب باشد. اما وقتی من و شما می‌خواهیم با هم گفت‌وگو کنیم، وظیفه اصلی‌مان این است که وقت بگذاریم و دیدگاه مورد بحث را بخوانیم و ببینیم چه گفتید.»
عبدی در ادامه توضیح داد: «آنچه من گفتم و به پیشنهاد استعفا تعبیر شد، این بود که هیچ دولتی با این حد از تنش در ساخت قدرت و اینکه همه روبه‌روی هم ایستاده‌اند و این همه معضلاتی که جامعه چه در سیاست خارجی چه در اقتصاد دارد، نمی‌تواند به کار خود ادامه دهد.» این تحلیلگر سیاسی با بیان اینکه «بعد از قضیه بنزین دولت حتی دیگر جرأت این را ندارد که در مسائل بسیار بسیار ساده‌تر تصمیم بگیرد، چرا که ممکن است بگویند این‌طور یا آن‌طور می‌شود»، افزود: «این وضعیت در حالی است که  مردم نیاز به تصمیم دارند. شما هیچ جای دنیا این اتفاق را نمی‌بینید. در بریتانیا درباره خروج از اتحادیه اروپا دعوا شد، وقتی دیدند نمی‌توانند تصمیم بگیرند گفتند بیاییم یک انتخابات زودرس بگذاریم هر کس رأی آورد طبق نظر او عمل کنیم. در واقع کار به نظر مردم ارجاع شد. آنچه در آن مصاحبه مطرح شده این است که شما بیایید یک انتخابات زودهنگام بگذارید. بعد پرسیدند که این چگونه ممکن است من پاسخ دادم که خب راهش این است که یا مجلس رئیس جمهوری را استیضاح کند یا رئیس جمهوری استعفا کند یا هر کار دیگری که ممکن باشد.»  پس از آن عبدی در پاسخ مجری که پرسید «چه بلایی بر سر دولت آمده که شما به این نتیجه رسیدید؟» پاسخ داد: «ببینید این ماجرا دو طرف دارد. بگذارید اول آن بخشی را که شما خیلی علاقه‌مندید بگویم که علیه روحانی است.»
سخنی که با این جمله از سوی مجری پاسخ داده شد که «ما و مردم که اعتقاد داریم دولت باید تا ساعات آخر عمر قانونی‌اش فعالیت داشته باشد و در عین حال پاسخگوی عملکردش باشد.» عبدی گفت:«اتفاقاً ایراد همین است و من این را در یادداشتی پاسخ دادم. پاسخگوی عملکرد یعنی چی؟ اصلاً ما کاری نداریم  این وضع تقصیر کیست. اما با این وضع که حتی نمی‌شود یک گام به جلو برداشت شما می‌خواهید دولت چه چیزی را ادامه بدهد؟»
او در ادامه به مجری که گفت: «شما این را هم در سال 92 و هم در 96 می‌دانستید»، پاسخ داد: «اصلاً اینطور نیست. اگر برگردیم به این موضوع من به شما می‌گویم که چرا رأی دادیم و درست هم این کار را انجام دادیم. من می‌خواهم بگویم اصلاً مسأله این نیست. آقای روحانی تا الان کارهایی کرده است. الان بخواهد پاسخ بگوید یک چیزهایی می‌گوید که یا شما می‌پسندید یا نمی‌پسندید. پاسخگویی در سیاست معنایش محاکمه قضایی که نیست، پاسخگویی در عرصه عمومی است. شما می‌توانید بپرسید و  حرف دلتان را بزنید اما مسأله این است که آیا این وضع باید بماند تا بدتر شود. البته این بدتر شدنش را من دارم می‌گویم...» در این هنگام مجری شبکه افق گفت: «من می‌گویم که اوضاع بدتر نمی‌شود. چون آقای لیلاز می‌گوید اختیاراتی که رهبری به دولت داده است اگر یک چوب خشک بود تا الان خیلی کارها کرده بود»... مجری در پاسخ عبدی که گفت: «شما می‌توانید بروید با آقای لیلاز صحبت کنید مردم هم قضاوت کنند» اظهار کرد: «ما شما را یکی می‌بینیم.» دیدگاهی که عبدی در نقد آن گفت: «همین نگاهتان مسأله است که فکر می‌کنید همه اصلاح‌طلب‌ها یک طور فکر می‌کنند. چون خودتان از یک جا تغذیه می‌شوید.»