چطوری حرمله؟
بهزاد توفیق‌فر
شاعر
راستش را بخواهید این کاریکاتور که از روی جلد مجله توفیق بهمن‌ماه 1348 برداشته‌ایم، نیازی به هیچ توضیح، تفسیر، تحلیل، تکمیل و تفهیمی ندارد. فقط برای آنهایی که یادشان نمی‌آید یا یادشان معمولاً با خودشان نیست و باید از آن طرف بیاید، می‌گویم که موشه دایان، یکی از جنایت‌کارترین افراد رژیم صهیونیستی بود که از 15 سالگی و در تیم‌های آدم‌کشی هاگانا، زن و بچه و مردم فلسطینی را سلاخی می‌کرد.
گلدامایر هم از همان 15سالگی که از خانه‌شان در امریکا فرارکرد به فلسطین اشغالی رفت و در کنار پرستو بودن، سلاخی و ترور را هم ادامه داد. فقط اینکه حتماً متوجه شدید، حرف اصلی کاریکاتور، همان است که توی این‌جور موقعیت‌ها از آنهایی که اظهار پست می‌کنند یا نمی‌کنند، آدم باید بفهمد که کی به کی است و کی با کی؟ توی ده روز گذشته هم که رژیم کودک‌کش صهیونیستی آب را بر غزه و مردم فلسطین بسته و زن و کودکشان را سلاخی می‌کند، بعضی‌ها یادشان افتاد که رشته تحصیلی‌شان به انسانیت نامرتبط است و نمی‌توانند محکوم کنند. بعضی‌ها هم یادشان رفت که رمز گوشی‌شان چی بود و طی چند پست و کامنت در شبکه‌های اجتماعی مختلف، از اظهارنظر درباره جنایات ضدبشری و غیرانسانی رژیم صهیونیستی خودداری کردند!
1- جرج براون، معاون حزب کارگر انگلیس به گلدامایر گفت: چطوری خوشگله؟
2- موشه دایان گفت ما طالب صلحیم!
3- جرج براون گفت انگلیس حامی اعراب است!!
کاکا- دنیایی که صلح‌طلبش این باشه، طرفدار اعرابش تو، خوشگلش هم بهتر از این نمیشه!