علی مطهری: رئیس‌جمهوری نظامی به‌معنی قحط‌ ‌الرجالی در کشور است

حضور چهره‌های با سبقه نظامی در نهادهای سیاسی یکی از موضوعاتی است که سال‌ها است موضوع بحث قرار دارد. با وجود توصیه و هشدار صریح بنیانگذار جمهوری اسلامی بر وارد نشدن نظامیان در کار سیاست در سال‌های پس‌از جنگ بسیاری از آنها با از تن درآوردن لباس نظامی بر کرسی‌های مختلفی از جمله کرسی نمایندگی مجلس تکیه زدند. با وجود این به نظر می‌رسد که رئیس‌جمهوری شدن یک چهره نظامی موضوعی نیست که فعالان سیاسی به سادگی از آن عبور کنند. علی مطهری در گفت‌و‌گوی روز گذشته خود با خبرآنلاین در اعلام مخالفت خود با چنین اتفاقی گفت: اینکه ما رئیس‌جمهوری نظامی داشته باشیم صورت خوشی برای کشور ندارد. حکومت‌های گذشته ترکیه و پاکستان را تداعی می‌کند که آنها با زحمت زیاد توانستند از سلطه نظامی‌ها خارج شوند.
مخالفت این نماینده سابق مجلس در حالی است که پیش تر چهره‌هایی مانند اسماعیل کوثری و محمدعلی پورمختار که خود به‌عنوان اعضای سپاه پاسداران در زمره نمایندگان ادوار مجلس نیز به شمار می‌روند از ریاست جمهوری فرد نظامی دفاع کرده‌اند.
اظهار نظری که مطهری به آن پاسخ داد: «مخالفت‌ها ایجاد یک جنگ روانی نیست بلکه مخالفان رئیس‌جمهوری شدن نظامیان مصلحت کشور را در نظر می‌گیرند». مطهری می‌گوید: «اینکه ما یک رئیس‌جمهوری نظامی داشته باشیم به معنی قحط‌ ‌الرجال است و اینکه ما نیروی غیرنظامی در حد ریاست جمهوری نداریم و مجبور شده‌ایم از میان نظامی‌ها رئیس‌جمهوری انتخاب کنیم».
او درباره این امکان قانونی که نظامیان می‌توانند مانند هر فرد دیگری با استعفا از مقام نظامی خود نامزد انتخابات شوند، گفت: «در قانون آمده است افراد باید چند ماه قبل، از شغل خود استعفا دهند درحالی که این افراد همچنان عضو رسمی آن نهاد هستند. من می‌گویم یک نظامی‌ که می‌خواهد کاندیدای ریاست جمهوری شود باید از سپاه یا ارتش خارج شود و مانند یک فرد عادی خود را در معرض انتخاب قرار دهد نه اینکه از سمت خود استعفا دهد در حالی که هنوز نظامی است. این مانند مناصب دیگر می‌شود که افراد از سمت خود استعفا می‌دهند و اگر رأی نیاوردند به شغل خود باز می‌گردند. نظامی‌ها اگر تصمیم دارند وارد انتخابات شوند باید به‌طور کلی از ارتش یا سپاه خارج شوند».
مطهری با یاد‌آوری نظر امام خمینی(ره) که نظامیان نباید وارد سیاست شوند، افزود: ورود نظامیان به سیاست باعث اختلاف در میان نیروهای مسلح می‌شود؛ همان‌طور که آنها از ورود به اقتصاد نیز منع شده‌اند. به‌طور کلی نظامی‌ها باید از ورود به سیاست و اقتصاد به معنی بنگاه‌داری پرهیز کنند. او در پیش‌بینی واکنش مردم به کاندیداتوری یک چهره نظامی برای ریاست جمهوری نیز گفت: من فکر نمی‌کنم ریاست جمهوری نظامیان مورد اقبال مردم قرار بگیرد. دلیلش روشن است؛ یک نظامی کارش نظامی‌گری است، کارش ورود در عالم سیاست نیست. هرکسی باید کار خود را انجام دهد. تداخل مسئولیت‌ها در یکدیگر به صلاح کشور نیست. علاوه بر این، تمرکز قدرت نظامی، سیاسی، اقتصادی و رسانه‌ای در یک فرد به وجود می‌آید و تمرکز قدرت معمولاً موجب استبداد و فساد خواهد شد.