هنوز هم دیر نیست

مازیار معاونی
‌روزنامه نگار
بحث را از اینجا شروع کنیم که وقوع اپیدمی کرونا که خیلی زود به پاندمی تبدیل شد و جهان را در گرداب خود فرو برد برای تمام کشورها و بالطبع تمام سازمان‌های رسمی و غیررسمی واقعه‌ای پیش‌بینی نشده و هولناک بود که تجربه مشابهی برای چگونگی برخورد با آن و نحوه درست مدیریتش وجود نداشت، با این مقدمه و با نگاهی منصفانه انتظار یک عکس‌العمل خوب و کم نقص از سیما به‌عنوان تنها رسانه تلویزیونی مجاز داخل کشور هم انتظار بجا و معقولی به‌نظر نمی‌رسید گو اینکه این رسانه در جریان اطلاع رسانی‌های پزشکی و خبری از طریق تمام شبکه‌های تحت مدیریتش عملکرد قابل قبولی داشت و پا به پای دیگر نهادهای رسمی درگیر این معضل، حضور مستمر و همه جانبه‌ای داشت اما موضوع یک وجه دیگر هم دارد که در گرماگرم اخبار و نگرانی‌های مربوط به کرونا نباید از آن غافل شد و این وجه مأموریت مستقیم این رسانه برای پرکردن اوقات فراغت ده‌ها میلیون مخاطبی است که در سرتاسر کشور بجز نیاز به آموزش‌های پزشکی و بهداشتی و خبری، به روحیه مضاعف و نشاط، آن هم در چنین موقعیت خطیری احتیاج داشتند (و دارند) از این نظر نمره تعلق گرفته به عملکرد تلویزیون ظرف دوره چهار ماهه اسفند تا انتهای خرداد و بویژه همان دوماهه اول شیوع بیماری و تعطیلی اجباری کشور نمره متوسطی است و در کنار برخی جنبه‌های مثبت، وجود پاره‌ای نقایص در مدیریت درست این مقطع زمانی، باعث از دست رفتن بخشی از ظرفیت بالقوه آنتن سراسری تلویزیون شد.
بگذارید از وجوه مثبت شروع کنیم، اینکه تلویزیون با مشقت هر چه تمام‌تر و با‌ وجود دشواری روند تصویربرداری و تولید در روزهای ملتهب اسفند ماه هر آنچه که در توان داشت برای رعایت پروتکل‌های بهداشتی سر صحنه سریال‌های نوروزی و رمضانی‌اش به کار برد و انتقادات البته موجه بسیاری را هم به جان خرید تا با آماده‌سازی هفت مجموعه نوروزی و رمضانی و روتین که سه سریال «پایتخت 6»، «نون خ 2» و «زیر خاکی» گل سرسبد آنها بودند در مجموع عملکرد قابل قبولی از منظر مدیوم نمایش داشت و به سهم خود در بازگرداندن نشاط به جامعه افسرده کرونا زده که بازپخش سریال‌های قدیمی دردی ازشان دوا نمی‌کرد نقش مهمی را ایفا کرد، تولید ویژه برنامه‌های مختص سال تحویل برای شبکه‌های مختلف و ادامه تولید برنامه «دورهمی» با‌وجود تمام توصیه‌های وارد بهداشتی و با هر دشواری که بود اقدامات دیگر این رسانه در این روزها بود ولی آیا در این ماه‌های سخت تلویزیون از تمام ظرفیت‌های خود برای سرگرم کردن و نشاط بخشیدن به بینندگان انبوهش استفاده کرد؟
یکی از مهم‌ترین مقولات دور مانده از نظر تصمیم‌سازان سیما در آن ماه‌های سخت مقوله موسیقی بود، هنری با درجه بالای محبوبیت و برخوردار از میزان تنوع بالا که متأسفانه در کنداکتور کرونایی تلویزیون برایش جایگاه خاصی در نظر گرفته نشد. به سادگی این امکان وجود داشت که در موضوع کنسرت‌های آنلاین که ظرف هفته‌های اخیر از طریق شبکه اجتماعی اینستاگرام به راه افتاده تلویزیون پیشقدم بشود و با دعوت از خوانندگان محبوب نسل‌های مختلف و پخش کنسرت‌های آنلاین از طریق آنتن شبکه‌های سراسری خود در تقویت نشاط اجتماعی و توجه به خواسته میلیون‌ها علاقه‌مند موسیقی گام‌های مهمی بردارد. موضوعی که جدی گرفته نشد و البته با ادامه حضور و شیوع کرونا هنوز هم برای عملی کردنش دیر نیست.‌