گروه اقتصادی/ یک مقام آگاه در وزارت نفت می‌گوید که به کمک صدور خدمات فنی و مهندسی به ونزوئلا، ظرفیت یک پالایشگاه این کشور چندین برابر شده و از 15-10 هزار بشکه در روز به نزدیکی 90-55 هزار بشکه در روز رسیده است.
او که تمایلی به ذکر نام خود در این گزارش نداشت، می‌گوید: «این پالایشگاه مشتری نفت ایران نیز هست. در دیگر پالایشگاه‌ها نیز افزایش فروش نفت ایران با کمک صدور خدمات فنی و مهندسی دنبال می‌شود و در این زمینه ارقام افزایشی است.»
این منبع آگاه با اشاره به آغاز روند اجرایی پالایشگاه‌داری فراسرزمینی ایران در ونزوئلا می‌گوید: «هدف از این کار خنثی‌سازی تحریم هاست و در یک سال اخیر موفق شدیم با مجموعه اقداماتی مشابه، برای فروش بیشتر نفت بازارسازی کنیم.»
او از بیان جزئیات بیشتر به سبب شرایط تحریم خودداری کرد؛ اما آنچه مشخص است، افزایش فروش نفت بیشتر ایران به واسطه این اقدام و بازارسازی در امریکای لاتین در جهت خنثی‌سازی تحریم است. در ازای صادرات خدمات فنی و مهندسی، ونزوئلا متعهد شده که بخشی از ظرفیت پالایشی و بازار را در اختیار ایران قرار دهد.
ســریع‌تــرین شــــکل خنثـــی‌ســـازی تحریم‌های فروش نفت
موضوع انرژی در آخرین دور تحریم‌های اعمال شده علیه ایران، یکی از اصلی‌ترین محورهای تحریمی بوده است و یکی از مهم‌ترین عوامل در برقراری مذاکرات برای رفع تحریم‌های ایران مسأله رفع تحریم‌های فروش نفت ایران بوده و همین موضوع نیز به پاشنه آشیلی جدید برای ایران در تحریم‌های جدید تبدیل شده است. بنابراین حرکت به سمت خنثی‌سازی تحریم‌های فروش نفت یکی از رکن‌های اساسی هر دولتی است؛ اتفاقی که در دولت قبل به دست فراموشی سپرده شد و هیچ تلاشی در راستای خنثی‌سازی تحریم‌ها انجام نشد و عملاً فروش نفت در دولت قبل به کمترین میزان ممکن پس از انقلاب رسید. اما با تغییر دولت و تغییر وزیر نفت، وزارت نفت دولت سیزدهم به سمت این موضوع حرکت کرد.
در این رابطه یک نماینده مجلس شورای اسلامی می‌گوید: «اینکه ما در خارج از کشور پالایشگاه داشته باشیم به دو طریق ممکن است. یا اینکه ما در آنجا پالایشگاه‌ها را تعمیر و بازسازی می‌کنیم و قرارداد می‌بندیم که نفت خام و میعانات گازی خودمان را آنجا ببریم و پالایش کنیم؛ یعنی همان کاری که در ونزوئلا انجام می‌دهیم. یا اینکه سهامدار پالایشگاه شویم.»
هادی بیگی‌نژاد، عضو کمیسیون انرژی مجلس در گفت‌و‌گو با «ایران» ادامه می‌دهد: «به عبارتی دیگر، یا خودمان پالایشگاه احداث کنیم یا سهام آن پالایشگاه را بخریم که در این صورت مالک بخشی از پالایشگاه می‌شویم و‌ می‌توانیم نفت را آنجا ببریم و کار پالایش را انجام دهیم. یا تعمیرات پالایشگاهی کشوری دیگر را مشروط به خرید نفت بیشتر از ایران کنیم. مورد اول چندان برای شرایط کنونی مناسب نیست اما حالت دوم سریع‌ترین شکل خنثی‌سازی تحریم‌های فروش نفت است.»
او در مورد سرمایه‌گذاری ایران در پالایشگاه‌های فراسرزمینی بیان می‌کند: «صدور خدمات فنی و‌مهندسی در مسأله پالایشگاه‌ها مهم است. چراکه در قبال آن امکان برقراری قرارداد طولانی‌مدت برای پالایش نفت و تولید فرآورده وجود دارد و آن وقت باید تصمیم بگیریم که سهم ما از تولید و سهم کشور میزبان چه مقدار است.»
بیگی‌نژاد ادامه می‌دهد: «با‌ توجه به اینکه فروش نفت محدودیت دارد ولی فروش فرآورده محدودیت ندارد پس سهامداری و سرمایه‌گذاری ایران در این پالایشگاه‌ها برای تولید فرآورده بسیار مهم است. اگر فرض کنیم در مجموع ۲۰کشور می‌توانند نفت ایران را بخرند -چون پالایشگاه‌هایی دارند که می‌توانند نفت ایران را پالایش کنند- در شرایط تحریمی ممکن است این تعداد به چهار یا پنج کشور برسد که قطعاً دست ما برای فروش نفت بسته است و اگر از طریق سیاست پالایشگاه‌داری فراسرزمینی ورود و فرآورده تولید کنیم، می‌توانیم این فرآورده را به 200 کشور دنیا بفروشیم و‌ منطق این است که ما فرآورده تولید و صادر کنیم و چه بهتر که ما در پالایشگاه فراسرزمینی این کار‌ را انجام دهیم و در همان منطقه هم بفروشیم.»
بیگی‌نژاد خاطر نشان می‌کند: «با راه‌اندازی این پالایشگاه‌ها ما می‌توانیم تحریم‌ها را نیز خنثی کنیم. نفت ما قابل شناسایی است. ولی بنزین و‌گازوئیل ما قابل تشخیص و شناسایی نیست. با توجه به اقدامات صورت گرفته، سهامداری ایران در پالایشگاه‌های فراسرزمینی، مهم‌ترین دستاورد اجرایی دولت سیزدهم در حوزه انرژی و خنثی‌سازی تحریم‌ها است.»
شیوه جدید تعامل نفتی
اولین و مهم‌ترین قرارداد امضا شده توسط دولت سیزدهم در سفر وزیر نفت به ونزوئلا برای بازسازی دو پالایشگاه در این کشور بود که در نهایت به سهامداری ایران در این پالایشگاه‌های فراسرزمینی و افزایش چشمگیر فروش نفت ایران به ونزوئلا برای استفاده در این پالایشگاه‌های فراسرزمینی ختم شد که اقدامی بسیار مهم و ویژه در توسعه روابط خارجی کشور و همچنین ایجاد مقدمات تبدیل شدن ایران به هاب انرژی در دنیا به شمار می‌رود. استفاده از ظرفیت پالایشگاه‌های فراسرزمینی در کشورهای همسو چه در منطقه خاورمیانه چه در حوزه امریکای لاتین بسیار کاربرد خواهد داشت و ایران می‌تواند به شکل تضمینی علاوه بر پالایشگاه‌داری فراسرزمینی، بازارسازی تضمینی برای فروش نفت خام خود داشته باشد. راهکاری که از سال‌ها قبل در دسترس بود ولی کسی به دنبال آن نرفت و دولت سیزدهم بود که این راهکار را پیش برد و در نهایت موفق به خنثی‌سازی تحریم‌های فروش نفت و افزایش چشمگیر صادرات نفت به کشور ونزوئلا به عنوان اولین مقصد پالایشگاه‌داری فراسرزمینی ایران، ختم شد.
به این ترتیب ایران توانسته است با تعمیرات اساسی و تأمین نفت پالایشگاه‌های امریکای لاتین سهامدار این پالایشگاه‌ها شود. این موضوع از دو جهت حائز اهمیت است، نخست، امکان صادرات نفت ایران و ایجاد یک بازار مطمئن فراهم می‌شود و دوم، بخشی از فرآورده‌های نفتی تولیدی از پالایشگاه، سهم ایران خواهد بود که می‌توان با فروش راحت‌تر آن درآمد ارزی کشور را افزایش داد.
پالایشگاه‌های امریکای لاتین
اوایل ماه مه سال‌جاری میلادی، یک قرارداد اولیه با هدف تأمین تجهیزات پالایشگاهی و کمک به تعمیرات اساسی و تکمیل ظرفیت پالایشگاه دولتی 140 هزار بشکه‌ای «ال‌پالیتو» در ایالت کارابوبو امضا شد. پالایشگاه «ال‌پالیتو» کوچک‌ترین پالایشگاه نفتی در ونزوئلا است که در حال حاضر با 50 درصد ظرفیت خود در حال بهره‌برداری است. آن‌طور که رسانه‌های خارجی اعلام کرده‌اند، ارزش این قرارداد 110 میلیون یورو بوده است. طبق قرارداد دو کشور، منابع مالی این پروژه توسط شرکت نیکو تأمین خواهد شد و خوراک نفت خام این پالایشگاه با مشارکت شرکت ملی نفت ایران از طریق شرکت نیکو تأمین می‌شود.
رویترز چندی پیش در این باره نوشت: شرکت‌های دولتی ایرانی پس از انعقاد قرارداد برای تعمیر کوچک‌ترین پالایشگاه ونزوئلا، برای تعمیر پالایشگاه «پاراگوانا»، بزرگ‌ترین پالایشگاه نفتی این کشور با ظرفیت 955 هزار بشکه در روز آماده شده‌اند. در اوایل سال‌جاری نیز شرکت‌‌های دولتی ایران قطعاتی را برای راه‌اندازی مجدد یک واحد تولید بنزین‌ به «پاراگوانا» ارسال کردند. مجتمع پالایشگاه پاراگوانا مستقر در پونتو فیجو ونزوئلا است که به‌عنوان سومین پالایشگاه جهان شناخته می‌شود. این مجتمع پالایشی، از سه پالایشگاه به نام‌های پالایشگاه اوای، پالایشگاه کادون و پالایشگاه گرانده تشکیل شده است. پس از تحریم ونزوئلا توسط امریکا، سرمایه‌گذاری اندک در این پالایشگاه، گذشت زمان و عدم تعمیرات اساسی، موجب فرسودگی پالایشگاه و از کارافتادن برخی از بخش‌های آن شد. حال ایران قصد دارد با احیای این پالایشگاه نفتی، آن را به بخشی از بازار نفتی خود تبدیل کند.
سومین پالایشگاهی که ایران سهامدار آن خواهد شد، یک پالایشگاه 100 هزار بشکه‌ای به نام «بولیوار سوپریم سوئنو» در نیکاراگوئه است. حجم سرمایه‌گذاری این پالایشگاه 4 میلیارد دلار برآورد می‌‎شود، البته زمین و تأسیسات اساسی برای ایجاد این پالایشگاه 100 هزار بشکه‌ای از سال‌ها پیش وجود دارد که به‌دلیل تحریم‌های امریکا نیمه‌کاره رها شده است.
اکنون مشخص نیست که افزایش ظرفیت پالایشی ونزوئلا و افزایش فروش نفت ایران به سبب صدور خدمات فنی و مهندسی به کدام پالایشگاه رقم خورده است اما به گفته مسئولان روند اجرای پالایشگاه‌داری فراسرزمینی ایران در ونزوئلا آغاز شده است.


نظرسنجی
مهمترین اقدام حوزه بین‌الملل  نفت در یک سال اخیر
در یک نظرسنجی 24 ساعته روزنامه ایران که کارشناسان و صاحب نظران حوزه انرژی نیز شرکت کردند؛ این سؤال پرسیده شد که «به نظر شما کدام اقدام دولت سیزدهم در بخش بین‌الملل نفت مهمتر بوده است؟ 1.آغاز سوآپ گاز ترکمنستان به جمهوری آذربایجان 2.آغاز پالایش فراسرزمینی 3. امضای بیش از 80 میلیارد دلار تفاهمنامه و قرارداد خارجی 4. افزایش 25 درصدی صادرات گاز در سال نخست دولت.» 39 درصد رأی دهندگان «آغاز پالایش فراسرزمینی نفت» را انتخاب کردند.

گروه اقتصادی/ علاوه بر 3 پالایشگاه امریکای لاتین، ایران برنامه دیگری را نیز در جهت توسعه صادرات نفت با بی‌اثر کردن تحریم‌ها دنبال می‌کند. این برنامه، همکاری با ازبکستان، ارتقا و بازسازی 2 پالایشگاه «بخارا» و «فرغانه» و صادرات نفت ایران به این کشور است.
پیش‌تر در دولت سیزدهم، بازارسازی نفت با سیاست خرید تقاضا پیگیری شده و وزارت نفت برای سهامدار شدن در دو پالایشگاه «ال‌پالیتو» و «پاراگوانا» با ظرفیت 140 و 955 هزار بشکه در روز در ونزوئلا، پالایشگاه «بولیوار سوپریم سوئنو» با ظرفیت 100 هزار بشکه در روز در نیکاراگوئه و پالایشگاه «الفرقلس» با ظرفیت 140 هزار بشکه در روز در سوریه اقدام کرده است. از جمله نتایج این اقدام می‌‎توان به صادرات 200 هزار بشکه‌ای نفت و میعانات گازی ایران به ونزوئلا اشاره کرد که در دولت گذشته این رقم صفر بوده است. احمد اسدزاده معاون امور بین‌الملل وزیر نفت در این باره می‌گوید: «پالایشگاه‌های ازبکستان با 50 درصد ظرفیت کار می‌کنند. کشور ازبکستان دارای 2 پالایشگاه عمده نفتی است که این پالایشگاه‌ها 230 هزار بشکه ظرفیت پالایشی دارند. در مذاکرات اخیری که با ازبکستان داشتیم، مقرر شد برای احیا و بازسازی این پالایشگاه‌ها، نفت ایران به پالایشگاه‌های این کشور صادر شود. در هفته آینده‌ هیأتی از ازبکستان به ایران سفر می‌کنند و در قالب 4 کارگروه، این موضوعات با جزئیات بیشتری دنبال می‌شود.»
محمدصادق جوکار، رئیس مؤسسه مطالعات بین‌المللی انرژی وزارت نفت نیز در گفت‌و‌گو با فارس درباره این موضوع توضیح می‌دهد: «بازارسازی برای فروش نفت ایران بدین معناست که موضوع تحریم از موضوع دوجانبه امریکا و ایران تبدیل شود به موضوع مورد دغدغه کشور طرف ثالث در تعاملات نفتی ایران، بدین صورت بازار فروش نفت ایران اثر‌پذیری حداقلی از بازگشت تحریم‌ها داشته و تداوم یابد. فرض کنید کشور ثالثی می‌خواهد با ایران تعاملات اقتصادی داشته باشد ولی تحت تأثیر تحریم، دچار محدودیت است؛ در بازارسازی ما باید کاری کنیم که کشور ثالث، خودش به فکر حل چالش تحریم در روابط خود با جمهوری اسلامی ایران باشد.»
بررسی ۸ محور همکاری ایران و ازبکستان در بخش انرژی 
جریان پالایش نفت ایران در ازبکستان، در حاشیه اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای دنبال شد که این اجلاس در سمرقند ازبکستان بود. در این راستا، وزیر نفت با سرپرست وزارت انرژی ازبکستان دیدار کرد و در این دیدار هشت محور همکاری دو کشور در بخش انرژی را بررسی کردند. به این ترتیب که در دیدار جواد اوجی با عظیم احمد خوجه‌اف تأمین فرآورده‌های مورد نیاز ازبکستان اعم از ال‌پی‌جی، سوخت جت، نفت کوره، میعانات گازی و...، توسعه بعضی میدان‌های هیدروکربوری ازبکستان از سوی شرکت‌های توانمند ایرانی و استفاده از خدمات حفاری شرکت‌های ایرانی در پروژه‌های بالادستی ازبکستان بررسی شد. همچنین در این دیدار سرپرست وزارت انرژی ازبکستان علاقه‌مندی خود را برای همکاری آموزشی و پژوهشی و استفاده از توانمندی‌های فنی و مهندسی ایران در بخش پتروشیمی اعلام کرد و مقرر شد در این زمینه کارگروه‌های مشترک تشکیل شود.
بررسی ایجاد شرکت‌های مشترک در بخش‌های مختلف صنعت نفت، ارتقا و بازسازی پالایشگاه‌های ازبکستان با استفاده از توان فنی شرکت‌های ایرانی دیگر محور این مذاکرات بوده است. یعنی همان دو پالایشگاه نسبتاً کوچک بخارا و فرغانه که ازبکستان آنها را در اختیار دارد. در ادامه، وزیر نفت ایران و سرپرست وزارت انرژی ازبکستان برای همکاری در بخش‌های مختلف انرژی توافق کردند. هیأت عالی‌رتبه ایران و ازبکستان در این دیدار در زمینه اجرای مشترک طرح‌های پتروشیمی در ایران، انجام فعالیت‌های زمین‌شناسی و اکتشاف در حوزه نفت و گاز، عرضه محصولات پتروشیمی ایران در ازبکستان، مبادله نفت خام و فرآورده‌های نفتی، تحقیق مشترک برای توسعه و تجاری‌سازی کاتالیزورها و مواد شیمیایی برای کارخانه‌های پتروشیمی، ارائه کمک‌های مالی و حمایت از همکاری‌های بانکی برای توسعه صنایع نفت، گاز و پتروشیمی در هر دو کشور، تأمین تجهیزات مورد نیاز صنعت نفت و گاز، همکاری در زمینه ایجاد و تأمین تجهیزات آزمایشگاهی و تبادل دانش در حوزه صنایع شیمیایی نفت و گاز و تربیت نیروی انسانی ماهر در صنعت نفت به توافق رسیدند.
جمشید خوجه‌اف، معاون نخست‌وزیر این کشور نیز در دیدار با وزیر نفت ایران با اشاره به اشتراکات تاریخی و تمدنی دو کشور و استقبال از سفر هیأت ایرانی و ابراز علاقه جدی به همکاری‌های دوجانبه در بخش انرژی، از تفاهمنامه امضاشده بین وزیر نفت ایران و سرپرست وزارت انرژی ازبکستان حمایت و بر اجرایی‌ شدن مفاد آن تأکید کرد.
او همچنین با تأکید بر آموزش، پژوهش و تحقیق مشترک درباره کاتالیست‌ها و دیگر موضوع‌های حوزه انرژی، به اعلام نیازمندی‌های کشور ازبکستان به فرآورده‌های نفتی و محصولات پتروشیمی پرداخت.
معاون نخست‌وزیر ازبکستان بر استفاده از خدمات شرکت‌های ایرانی در بخش بالادستی انرژی ازبکستان نیز تأکید کرد.

جمهوری آذربایجان از تنظیم بودجه سال ۲۰۲۳ میلادی بر فرض نفت ۵۰ دلار برای هر بشکه خبر داد. این در حالی است که قیمت نفت خام اکنون در محدوده 91 دلار است.
به گزارش خبرگزاری رویترز از باکو، وزارت دارایی جمهوری آذربایجان اعلام کرد که پیش‌بینی می‌کند قیمت نفت در بودجه سال ۲۰۲۳ بر مبنای نفت ۵۰ دلاری تنظیم شود.
پیش‌نویس بودجه نشان می‌دهد، انتظار می‌رود تولید ناخالص داخلی آذربایجان در سال ۲۰۲۳ میلادی ۲.۷ درصد افزایش یابد که اندکی بیشتر از ۳.۲ درصد پیش‌بینی شده در سال‌جاری میلادی خواهد بود.
در پیش‌نویس بودجه سال ۲۰۲۳ جمهوری آذربایجان، تورم سالانه از ۱۲.۵ درصد پیش‌بینی شده در سال ۲۰۲۲ به ۶.۹ درصد در سال ۲۰۲۳ می‌رسد.
درآمد سال آینده میلادی جمهوری آذربایجان ۳۲ میلیارد و ۹۴۰ میلیون منات (۱۹ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار) است که نسبت به ۲۹ میلیارد و ۱۹۰ میلیون منات پیش‌بینی‌شده برای سال‌جاری میلادی افزایش نشان می‌دهد. برآوردها نشان می‌دهد، هزینه‌های جمهوری آذربایجان در سال ۲۰۲۳ میلادی ۳۷ میلیارد و ۸۸۰ میلیون منات باشد که نسبت به رقم ۳۲ میلیارد و ۳۰۰ میلیون منات سال‌جاری میلادی روندی افزایشی داشته است.

در حالی که اتحادیه اروپا بنا دارد در راستای مدیریت بحران انرژی در فصل زمستان، بسته حمایتی جامعی را در کشورهای عضو به مرحله اجرا بگذارد و برای گاز وارداتی از روسیه محدودیت قیمتی وضع کند، تشکل‌های صنعتی اروپا نسبت به این طرح و عواقب آن هشدار می‌دهند. به گزارش وزارت نیرو، با اینکه اوایل ماه سپتامبر اعلام شد که اتحادیه اروپا بنا دارد با ایجاد طرح سقف قیمتی برای گاز روسیه، نسبت به حمایت از شهروندان این قاره در فصل زمستان در حوزه تأمین انرژی اقدام کند، اما نگرانی‌ها نسبت به ناکارآمدی این طرح سبب شد تا اتحادیه از تصمیم خود عقب‌نشینی کند.
بر اساس این طرح پیشنهادی که البته در مسیر تصویب آن اختلاف‌نظرهای جدی وجود دارد، مقرر شده است که دولت‌ها درآمدهای مازاد ناشی از نیروگاه‌های بادی، هسته‌ای و زغال‌سنگ که بر مبنای افزایش قیمت برق تولید شده در نیروگاه‌های گازی ایجادشده را کاهش داده و از این پول برای کاهش صورتحساب‌ قبوض شهروندان استفاده کنند. این اقدام در واقع بنا دارد تا افزایش قیمت برق را صرفاً برای برق تولیدی از طریق گاز وارداتی روسیه اعمال کند و این در حالی است که در حال حاضر کشف قیمت برق در قاره سبز بر اساس بالاترین قیمت نیروگاه‌های گازی صورت می‌پذیرد. برخی مخالفان طرح نگران این هستند که اعمال سقف قیمتی برای گاز روسیه سبب شود تا روسیه اقدام به قطع فوری گاز خود کرده و مشکلات اروپا در این حوزه را افزایش دهد. در میان همه مخالفت و موافقت‌ها با اصلاح تعرفه‌های قیمت برق در اروپا، اعتراضات صنایع و نگرانی‌های آنها اهمیت بیشتری دارد. به تازگی و در همین باره خبرگزاری رویترز نوشت: صنایع اروپایی بر این باورند که طرح حمایتی اتحادیه اروپا طرح جامع و کاملی نیست و در آن نیازها و محدودیت‌های صنایع بزرگ اروپایی دیده نشده است.
این در حالی است که مدافعان تغییر مکانیزم قیمت‌گذاری انرژی گاز و برق اروپا عقیده دارند با اجرای این طرح می‌توان چیزی حدود 140 میلیارد دلار کسب درآمد کرد که از طریق آن امکان حمایت از شهروندانی که با قبض‌های نجومی برق روبه‌رو خواهند شد، فراهم می‌شود.
با وجود این تشکل صنعتی آلومینیوم اتحادیه اروپا با ناقص توصیف کردن این طرح مدعی شده است این اقدامات سبب نخواهد شد که صنعت آلومینیوم اروپا از فروپاشی نجات پیدا کند ودر نتیجه بسیاری از کارگران شغل خود را از دست خواهند داد.
همچنین انجمن صنایع کود شیمیایی اتحادیه اروپا نیز که پیشتر هشدار داده بود به واسطه بحران گاز 70 درصد تولید خود را کاهش داده است، از تعیین سقف قیمتی برای گاز روسیه انتقاد کرده و خواستار ایجاد بازار رقابتی برای تأمین برق شده است.
فعالان صنعت فولاد اروپا نیز با کوتاه مدت و ناقص عنوان کردن طرح ویژه اتحادیه اروپا برای مدیریت انرژی در فصل زمستان، مدعی شدند که این طرح نمی‌تواند از کاهش تولید و نیز تعدیل نیرو در صنایع فولادی اروپا جلوگیری کند. بررسی‌ها نشان می‌دهد در سایه موافقت و مخالفت‌ها برای کاهش قیمت گاز، کشورهای اتحادیه اروپا نیز دچار اختلاف‌های جدی شده‌اند. در حالی که کشورهایی چون ایتالیا و لهستان از تعیین سقف قیمتی گاز روسیه حمایت می‌کنند، این ایده با مخالفت‌های جدی آلمان به‌عنوان بزرگترین خریدار انرژی در اروپا و نیز کشورهای دیگری چون هلند روبه‌رو شده است.
همان‌طور که اشاره شد مخالفان چنین طرح‌هایی نگران هستند که به واسطه ایجاد محدودیت قیمتی برای تولیدکنندگان برق، عرضه این انرژی با اختلال روبه‌رو شده و شرایط از آن چه که هست نیز بدتر شود. با وجود این برخی از سیاستمداران اروپایی بر این باورند که این پیشنهادات با وجود مخالفت‌ها به‌دلیل اینکه پیشنهاد بهتری وجود ندارد، در اجلاس 30 سپتامبر اتحادیه اروپا به تصویب خواهد رسید. این گزارش حاکی است قیمت برق را در اروپا گران‌ترین نیروگاه که در حال حاضر نیروگاه‌های گازسوز هستند، تعیین می‌کنند و این موضوع با مخالفت کشور‌هایی چون اسپانیا، ایتالیا، لهستان و یونان رو به رو شده که خواستار مداخله در بازار برق هستند، اما تاکنون بنا به دلایل مختلف از جمله به‌دلیل مقاومت آلمان، شکست خورده و به سرانجام نرسیده است.

رشد 30 درصدی ورود آب به دریاچه ارومیه

با وجود کاهش 110 میلیون مترمکعبی روان‌آب به دلیل کمبود بارندگی در حوضه آبریز دریاچه ارومیه، رهاسازی آب به سمت دریاچه ارومیه در سال‌جاری نسبت به متوسط 7 سال قبل 30 درصد افزایش یافت. به گزارش فارس، بر اساس جزئیات آماری ثبت شده از میزان بارندگی کشور در حوضه آبریز دریاچه ارومیه، از ابتدای مهرماه 1400 تا پایان مردادماه 1401، میزان بارش دریاچه ارومیه 284.9 میلی‌متر بود. این در حالی است که در مدت مشابه سال گذشته شاهد ثبت بارش 293.4 میلی‌متری در این حوضه آبریز بودیم. از طرفی متوسط بلندمدت بارش در حوضه آبریز دریاچه ارومیه از مهرماه تا پایان مردادماه معادل 339.7 میلی‌متر است. بر این مبنا در سال آبی جاری، تا این لحظه میزان بارش‌های حوضه آبریز دریاچه ارومیه نسبت به سال گذشته 3 درصد و نسبت به متوسط بلندمدت 16 درصد کاهش را تجربه کرده است. 

 
شبکه گاز گیلان و استان‌های شمال‌‌غرب کشور تقویت می‌شود

پروژه خط انتقال گاز «رشت - چلوند» یکی از پروژه‌های مهم شرکت ملی گاز ایران است که در مجاورت خط لوله موجود اول سراسری در حال اجراست. به گزارش شانا، نعمت‌الله شهرویی، مجری این طرح به تشریح ضرورت اجرای آن پرداخت و اظهار کرد: با توجه به گذشت بیش از ۵۰ سال از عمر خط لوله اول سراسری گاز، ضرورت داشت خط لوله‌ جدید جایگزین آن شود از این رو احداث پروژه «رشت - چلوند» در دستور کار قرار گرفت. وی با تشریح ویژگی‌های این پروژه توضیح داد: این خط لوله به طول ۱۵۱ کیلومتر و قطر ۴۲ اینچ از تأسیسات تقویت فشار گاز لاکان رشت آغاز شده است و تا منطقه چلوند آستارا ادامه دارد تا به خط ۳۰ اینچ اردبیل متصل شود و گاز را به شمال‌‌غرب کشور انتقال دهد. مجری طرح با بیان اینکه این پروژه در دو قطعه در حال اجراست، افزود: قطعه اول از لاکان رشت تا نیروگاه پره‌سر و قطعه دوم از نیروگاه پره‌سر تا چلوند امتداد می‌یابد. 
مسئول پروژه «رشت - چلوند» گفت: با وجود همه موانع فرارو تاکنون این پروژه بدون هیچ‌گونه حادثه و خطر در مجاورت خط لوله اول سراسری گاز انجام شده و دست‌اندرکاران پروژه توانسته‌اند پیشرفت ۸۲ درصدی در قطعه اول و ۸۷ درصدی در قطعه دوم را با تلاش و صبوری خود برای این پروژه مهم رقم بزنند.