گروه سیاست/ مراکز مطالعاتی، رسانه‌ها و اندیشکده‌ها در اسرائیل، بخشی از طراحی عملیات علیه دشمنان و رقبای رژیم غاصب را برعهده دارند. در این میان تحولات جمهوری اسلامی از اهمیت خاصی برخوردار است. رخداد‌ها و حوادث جمهوری اسلامی به صورت ویژه زیر ذره‌بین کارشناسان صهیونیستی قرار می‌‌گیرد. محافل صهیونیستی با علم بر توانایی جمهوری اسلامی و ذکر این توانایی‌ها، جمهوری اسلامی را کشوری معرفی می‌‌کنند که درصدد نابودی اسرائیل است. برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز جمهوری اسلامی در رسانه‌های اسرائیلی به عنوان برنامه اتمی که درصدد بی‌ثباتی منطقه غرب آسیا است، معرفی می‌‌شود. بخش عظیمی از ساکنان سرزمین‌های اشغالی (یهودیان) به دلیل ذهنیت‌هایی که رسانه‌های صهیونیستی برای آنها از ایران می‌‌سازند، حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران و مبارزه با نیروهای همپیمان در سرتاسر منطقه را مشروع می‌‌دانند و در نظرسنجی‌های مختلف در این رژیم همواره بخشی از ساکنان سرزمین‌های اشغالی خواهان ضربه زدن به منافع جمهوری اسلامی در منطقه غرب آسیا (خاورمیانه) و همچنین انجام عملیات امنیتی در داخل کشور جمهوری اسلامی بوده‌اند که همگی به خاطر تأثیرپذیری از این رسانه‌ها است.
ایران‌هراسی پدیده‌ای چند بعدی است که در پیوندی عمیق با موضوعات سیاسی و امنیتی قرار گرفته است. با وجود این، نمی‌توان با تقلیل آن به این ابعاد از ریشه‌های تاریخی، فرهنگی و حتی سیاسی و بین‌المللی آن غافل شد. این اصطلاح همچنین بی‌اعتمادی، نفرت، انزجار، حسادت، تبعیض، تعصب، نژادپرستی، کلیشه، ترس یا بیزاری از ایرانیان به عنوان یک گروه نژادی، قومی، زبانی و مذهبی را دربر می‌گیرد. در مجموع، ایران‌هراسی به عنوان یک سیاست، طی سالیان و ادراکات تولید شده متمادی برای اهداف مختلف به کار گرفته شده است. ایران هراسی برنامه‌ای راهبردی به منظور برساخت تهدیدی بزرگ از ایران برای منطقه و فراتر از آن تهدیدی بزرگ برای صلح و امنیت جهانی است که با ایجاد هراس در تلاش است با تغییر رفتار بازیگران نظام بین‌الملل در برابر ایران، این کشور را تضعیف، تخریب و به حاشیه براند. این پدیده بیان‌کننده احساس مخالفت یا دشمنی با سیاست‌ها، فرهنگ، جامعه، اقتصاد یا نقش بین‌المللی ایران است.
استراتژی ایجاد رعب و وحشت از طریق رسانه‌های تحت کنترل صهیونیست‌ها در اذهان یهودیان ساکن سرزمین‌های اشغالی و ملل مختلف جهان از جمله کشورهای خاورمیانه و مردم امریکا پایه‌های اساسی پیشبری سیاست‌های اسرائیل را تشکیل می‌دهد. به‌طور کلی مقامات اسرائیل معتقد به ثمربخش بودن اشاعه وحشت و هراس در جامعه داخل اسرائیل و ملل دیگر برای دستیابی به بازدارندگی بوده و «ترسیدن» مردم را ابزار اصلی کسب مشروعیت به منظور انجام حملات پیشگیرانه و ماجراجویی‌های سیاسی و نظامی بین‌المللی خود می‌‌پندارند. راستگرایان و چپگرایان صهیونیست در اتخاذ این راهبرد، عملکرد یکسانی داشته و نسخه مرجع برنامه‌ریزی‌ها و طراحی‌های این رژیم مبتنی بر اصل «بترسان و حکومت کن» بوده است. هدف اصلی از ایجاد هراس در اسرائیل نگه داشتن یهودیان و جمعیت فلسطینی در یک وضعیت اضطرابی همیشگی است. در اثر انواع شکنجه‌ها و ترس‌های تحمیل شده به فلسطینیان ساکن در سرزمین‌های اشغالی، آنها در بسیاری از مواقع از تماس با افراد و سازمان‌هایی که قصد اطلاع‌رسانی و رسیدگی به مشکلات آنها را دارند خودداری می‌‌کنند، در نتیجه این عدم ارتباط و اطلاع، ایجاد ناحیه‌ای در کرانه غربی رود اردن که از فقر و فلاکت رنج می‌‌برد برای اسرائیل بسیار راحت‌تر و مؤثرتر از محاصره نظامی نوار غزه خواهد بود.
ایجاد هراس برای یهودیان نیز راه دیگری است که رژیم صهیونیستی بقای خود را به آن وابسته می‌داند. تبلیغ و تکرار دائمی دروغ تاریخی هولوکاست و انحراف وقایع تاریخی مرتبط و بازگویی و یادآوری بزرگنمایی شده آن به عنوان ابزاری برای به وجود آوردن یک ذهنیت تاریخی تلخ و ترسان در میان یهودیان استفاده می‌‌شود. این ترس شدید منشأ خشونت‌طلبی دائمی در بخش بزرگی از یهودیان مهاجر ساکن سرزمین‌های اشغالی است و رسانه‌های صهیونیستی سعی دارند این ذهنیت دروغین را بسازند که یک هولوکاست دیگر در راه است؛ هولوکاستی که این بار عامل آن ایران مجهز به تسلیحات هسته‌ای است! در واقع رژیم اسرائیل برای صهیونیست‌ها یک هولوکاست دائمی ذهنی ساخته است که خود را در آن زندانی می‌‌بینند و در اذهان آنها برای توجیه درندگی و ضرورت جنگ‌افروزی این رژیم، جلوگیری از واقعیت پیدا کردن این رؤیا کافی است.
اندیشکده صهیونیستی بگین سادات در مقاله‌ای «عنوان می‌‌کند که یهودستیزی از ایدئولوژی رهبران انقلاب اسلامی جدا نیست»؛ این در حالی است که جمهوری اسلامی بارها عنوان کرده که حساب صهیونیست‌ها از یهودیان جداست. در این مقاله که در سال 2021 منتشر شده، همچنین آمده است که مقامات ایران ادعا کرده‌اند که تهران توانایی «تبدیل تل‌آویو و حیفا به خاکستر» را دارد.
در بخشی از این مقاله آمده است که «‌اسرائیل در دهه 1950، به عنوان بخشی از «دکترین پیرامونی» نخست‌وزیر وقت اسرائیل، دیوید بن گوریون، روابط خود را با کشورهای غیرعربی و اقلیت‌های قومی آغاز کرد. در 23 ژوئیه 1960، شاه ایران اسرائیل را به طور رسمی به رسمیت شناخت. اسرائیل و ایران هر دو روابط قوی با ایالات متحده داشتند و موساد و سیا برای نظارت و کنترل گروه‌های اسلامی مرتباً با ساواک در تماس بودند. اما روابط ایران و اسرائیل با برکناری شاه در سال 1979 به هم خورد، روحانیون وارد عمل شده از مساجد برای تبلیغات ضداسرائیلی استفاده می‌‌کردند؛ از زمان به قدرت رسیدن نظام اسلامی، اسرائیل و ایران متخاصم بوده‌اند.»
بر اساس این گزارش، «جمهوری{اسلامی} ایران که دارای برنامه هسته‌ای و برنامه موشک‌های بالستیک است، از بدو تأسیس تاکنون به شدت ضد امریکا و ضد اسرائیل بوده است. این کشور در تلاش برای تبدیل شدن به هژمون منطقه‌ای، خود را وقف ساخت شبکه فراملی کرده است و هدف نهایی آن، ایجاد هلال شیعی شکست‌ناپذیر در سراسر منطقه به عنوان یک سکوی پرتاب برای قدرت‌نمایی جهانی بوده است؛ شبکه منطقه‌ای که ایران آن را ایجاد و پشتیبانی می‌‌کند و آن را «محور مقاومت و قدرت منطقه‌ای» می‌‌نامد.»

یدیعوت آحارانوت
این روزنامه از سال 1930 منتشر می‌شود و از 1970 به این طرف، پرتیراژترین روزنامه اسرائیلی است. این روزنامه عموماً مقابل نتانیاهو و سیاست‌های او قرار می‌گیرد. در سال 2020 مطلبی با تیتر «لاف نزنید، قدرت حمله به ایران را ندارید» منتشر کرد. وای‌نت پایگاه اینترنتی پر سر و صدای اسرائیلی متعلق به همین روزنامه بوده و از سال 2000 شروع به کار کرده است.

اسرائیل هیوم
از سال 2007 و به صورت رایگان منتشر می‌شود. در طیف راستگرای افراطی، حامیان سرسخت نتانیاهو و حزب لیکود قرار می‌گیرد و به همین واسطه به بی‌بی‌تون معروف است. چندی پیش مطلبی در واکنش به ترور شهید سلیمانی نوشت و این نکته را آورد که اسرائیل در سال‌های آینده باید با میراث سنگین سلیمانی در منطقه روبه‌رو شود.

معاریو
در سه دهه اول موجودیت اسرائیل مشهورترین و پرطرفدارترین روزنامه بوده و گرایش به طیف چپ دارد. امواج توییتر همین روزنامه در سالگرد شهید سلیمانی هدف حمله هکرهای طرفدار ایران قرار گرفت. مسئولان روزنامه بعد از جنگ 33روزه گفته بودند اگرچه مطالب انتقادی شدیدی علیه مدیریت این جنگ داشتیم،‌ اما چاپ نکردیم و به روحیه خبرنگاری خیانت کردیم. چون به دنبال حمایت از ارتش و جنگ بودیم.

هاآرتص
قدیمی‌ترین روزنامه اسرائیلی است. چپگرا و منتقد اشغال مناطق 1948 است و از ایده دو دولت و توافق اسلو حمایت می‌کند. دانشنامه بریکانیکا، هاآرتص را پرنفوذترین روزنامه اسرائیلی معرفی کرده است. هاآرتص مخاطبان نخبگانی دارد و بر تصمیمات رسمی مؤثر است. این روزنامه پیرامون شهادت شیرین ابوعاقله اعلام کرد که ارتش رژیم صهیونیستی قصدی در انجام تحقیقات در خصوص شهادت این خبرنگار ندارد.

جروزالم پست
​​​​​​​انگلیسی زبان بوده و ابتدا تحت عنوان فلسطین‌پست و امروزه به اورشلیم پست هم شناخته می‌شود. رویکردهای پربسامدی بر این روزنامه‌ حاکم بوده است و در نگرش سیاسی ثبات زیادی نداشته است. اما جدیداً در ردیف منتقدان نتانیاهو قرار گرفته است. ساختمان این روزنامه در سال 1948 بمب‌گذاری شد. سایت جروزالم پست در سالگرد شهید سلیمانی هدف حمله هکرهای طرفدار ایران قرار گرفت. سال 2019 گزارش خطرناک‌ترین شخصیت‌ها برای اسرائیل (نصرالله، سلیمانی و ابوعطا) را منتشر کرد.

گلوبس
یک وب‌سایت و روزنامه اینترنتی برای اخبار اقتصادی اسرائیل است. از سال 1980 منتشر می‌شود. این روزنامه به مسائل اقتصادی و اخبار دنیای تجارت بین‌المللی و به صورت خاص، اسرائیل می‌پردازد. اولین روزنامه در شبکه جهانی وب‌ اسرائیل نیز هست. لیدی گلوبس، مجله ماهانه زیرمجموعه همین رسانه است که به مسائل زنان اختصاص دارد و به طور جداگانه در بازار مطبوعات فروخته می‌شود.

والا نیوز
وب‌سایت خبری روزنامه جروزالم پست است. این رسانه در مدتی به گزارش‌های جانبدارانه به نفع نتانیاهو متهم شده بود تا اینکه ایلان گشوا، مدیرعامل شرکت بزک  که تا سال 2020 مالک والا بود، افشاگری کرد که نتانیاهو و همسرش بر خبرهای والا نفوذ دارند. او افشا کرد که نتانیاهو مستقیماً دستور حذف برخی اخبار را می‌داده است. اخباری همانند خبر رابطه عاشقانه بین پسر نتانیاهو (یائر) و یک زن نروژی غیریهودی. در این مجموعه وبلاگی، راستگرایان وبلاگ‌نویس زیادی فعالیت می‌کنند.

دب‌کا فایل
یک پایگاه خبری میانه‌رو که از سال 2015 فعالیت خود را آغاز کرده است. سیاست محتوایی این سایت تجزیه و تحلیل مسائل مرتبط با تروریسم، اطلاعات، امنیت ملی، روابط نظامی و بین‌المللی با تمرکز ویژه بر خاورمیانه است.

تایمز اسرائیل
یک روزنامه آنلاین چهارزبانه انگلیسی، عربی، فرانسوی و فارسی است که در سال 2012 راه‌اندازی شد. این نشریه تحولات در اسرائیل، خاورمیانه و سراسر جهان یهود را پوشش می‌دهد. پلتفرم وبلاگ روزنامه حدود 9000وبلاگ‌نویس دارد. در سال 2016 خبری با عنوان کمک مفسد مالی فرانسوی آرناو میمران برای نخست‌وزیر شدن نتانیاهو منتشر کرد.

اسرائیل دیفنس
​​​​​​​نشریه صهیونیستی اسرائیل دیفنس، نشریه‌ای ویژه امور نظامی ارتش رژیم صهیونیستی است که عمدتاً در حوزه پوشش مسائل نظامی و امنیتی به تولید محتوا می‌پردازد. در میان مطالب این وبسایت، اخباری درباره دستاوردها و قدرت نظامی ایران قابل توجه است. انتشار اخباری درباره دستاوردهای حوزه دفاعی ایران در ساخت پهپادهای جدید، انتقاد از عملکرد رژیم صهیونیستی در جنگ غزه از جمله محتواهای این وبسایت است. این وبسایت اخیراً در مصاحبه با یکی از مقامات سابق سازمان امنیتی شاباک از قول وی نوشته بود که در شرایطی که هیچ استراتژی ملی در سال‌های گذشته وجود نداشته شرایط اسرائیل در حال وخیم شدن بوده و افزایش شکاف در جامعه اسرائیل یک روند ادامه‌دار چندساله داشته است.

ارتباط با رسانه و استفاده از آن در جهت ذهنیت‌سازی‌های کاذب همواره محل توجه صهیونیست‌ها بوده است. از زمان اعلام موجودیت رژیم صهیونیستی روزنامه مهم‌ترین بستر خبر ورقابت سیاسی در این رژیم بوده است و امروزه یهودیان زیادی از قبیل رابرت مورداک، برادران وارنر و ده‌ها نام بزرگ دیگر نیز شبکه جهانی رسانه‌ای را شکل داده‌اند تا از این طریق بتوانند بر افکار عمومی جهان، تأثیرات مدنظر خود را بگذارند؛ اکثر پست‌های اجرایی و مهم در شبکه‌ها و رسانه‌های مهم جهان در اختیار صهیونیست‌ها است و از تسلط صهیونیست‌ها بر رسانه‌های جمعی امریکا نمی‌توان چشم پوشید؛ تا جایی که به نظر می‌رسد تسلط صهیونیست‌ها بر رسانه‌ها به شکل نامحسوسی تعیین‌کننده سیاست خارجی ایالات متحده است. با اینکه در سال‌های اخیر از نفوذ این رسانه‌ها نسبت به قبل بسیار کاسته شده، اما هنوز هم دانستن اینکه در درون رسانه‌های صهیونیستی چه می‌گذرد و ساکنان سرزمین‌های اشغالی از کدام رسانه‌ها تأثیر می‌پذیرند، موضوعی قابل‌توجه است. از این منظر بررسی جریان‌های رسانه‌ای در اسرائیل به عنوان یک کلونی اختصاصی صهیونیستی جالب خواهد بود. آنچه پیکربندی رسانه‌های رژیم صهیونیستی نشان می‌دهد در حقیقت بازتابی از سیاست و جامعه آن است؛ فضایی مغشوش، متفرق و پرمنازعه.

شبکه 13 اسرائیل
اکثر موضوعات پرحاشیه از حادثه نطنز تا ترور شهید فخری‌زاده و گفت‌وگوهای قابل تأمل پیرامون محور مقاومت و در رأس آن ایران در این شبکه پرداخت و پخش می‌شود. همین شبکه بود که با پخش مستندی، ترور شهید فخری‌زاده را به طور کامل شبیه‌سازی
 کرد.

کان 11
یک شبکه آزاد و رایگان است، گرایش سیاسی این شبکه به دولت مستقر وابستگی دارد. این شبکه اغلب به اخبار و امور جاری می‌پردازد. سریال جاسوسی «تهران»، در همین شبکه تولید شده بود. کان اولین شبکه‌ای بود که مستندی از آموزش زبان فارسی در بخش امور اطلاعاتی ارتش اسرائیل پخش کرد.

آی‌24 نیوز
​​​​​​​از سال 2013 راه‌اندازی شده و به سه زبان انگلیسی، عربی وفرانسوی تولید محتوا می‌کند. هدف این شبکه تغییر دیدگاه بین‌المللی درباره اسرائیل است. هاآرتص در گزارشی درسال 2019 نشان داد که آی‌24 نیوز به منظور تضمین مجوز پخش انگلیسی به بنیامین نتانیاهو، پوشش مثبت بیشتری داده است.