پس از تلاطم فیلمسازان برای رساندن فیلمشان به جشنواره نوبت تقلای مردم برای خرید بلیت بود. حتی آنهایی که پیگیر جشنواره هم نبودند از صف‌های بلند و شلوغی جلوی در سالن‌های سینما پی می‌بردند که موعد مهمترین رویداد سینمایی ایران رسیده است. آنهایی هم که علاقه‌مند جدی سینما بودند حتی از شهرستان‌ها شال و کلاه می‌کردند تا زودتر کار تازه فیلمساز مورد علاقه‌شان را ببینند. این صف‌های طویل و شلوغی از سال 76 مؤلفه تعیین کننده‌ای برای فیلم‌ها شد. مخاطبان علاوه بر ایام جشنواره سهم قابل توجهی هم در اختتامیه جشنواره داشتند و نگاه و سلیقه آنها اعتبار فیلم‌ها شد. در باب اهمیت سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه تماشاگران که از جشنواره شانزدهم اضافه شد همین قدر بس که به گفته یکی از تهیه‌کنندگان نام‌آشنا صاحبان فیلم‌ها با هزینه ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان و با خرید بلیت، آرای فیلم‌های خود را بالا می‌برند.
عکس‌ها: آرشیو آژانس عکس ایران

چهارمین جشنواره فیلم فجر طبق هرسال در زمان تعیین شده برگزار شد که در آن 197 هزار و 29 نفر از ۲۱۱ فیلم دیدن کردند. از این تعداد فیلم، ۹۲ فیلم کوتاه و ۱۱۹ فیلم، بلند بودند. بخش‌های این دوره از جشنواره عبارت بودند از؛ «مسابقه»، «مرور یک سال سینمای ایران»، «سینمای ایران و جشنواره‌های حرفه‌ای بعد از انقلاب اسلامی»، «سینمای کودکان و نوجوانان»، «چشم‌انداز سینما در آسیا» و «نمایش‌های ویژه». از اتفاقات این دوره جدا شدن بخش سینمای آماتور از سینمای حرفه‌ای بود که سینمای آماتور در قالب جشنواره سینمای جوان به طور مستقل برگزار شد. فیلم‌های بلند در بخش مسابقه عبارت بودند از؛ آتش در زمستان (حسن هدایت)، آنسوی مه (منوچهر عسگری نسب)، آوار (سیروس الوند)، اتوبوس (یدالله صمدی)، اولی‌ها (عباس کیارستمی)، بهار (ابوالفضل جلیلی)، بایکوت (محسن مخملباف)، بلمی به سوی ساحل (رسول ملاقلی پور)، پدربزرگ (مجید قاری زاده)، تشریفات (مهدی فخیم زاده)، تنوره دیو (کیانوش عیاری)، توهم (سعید حاجی میری)، جاده‌های سرد (مسعود جعفری جوزانی)، جست‌و‌جو در شهر (حجت‌الله سیفی)، خط پایان (محمدعلی طالبی)، زنگها (محمدرضا هنرمند)، زیرباران (سیف‌الله داد)، کفش‌های میرزانوروز (محمد متوسلانی)، گمشده (مهدی صباغ‌زاده)، مادیان (علی ژکان)، مداربسته (رحمان رضایی) و مدرک جرم (منوچهر حقانی پرست). لوح زرین بهترین کارگردانی به کیانوش عیاری برای فیلم «تنوره دیو» اهدا شد. از دیگر فیلم‌هایی که در این دوره جایزه گرفتند می‌توان به «اولی‌ها» برای پرداخت عاطفی و زیبا در طرح مسائل تربیتی، «بهار» برای نگاه تازه و لطیف به مسأله جنگ، «جاده‌های سرد» به خاطر سلامت در بیان پیوند تنگاتنگ انسان و طبیعت در زمینه طرح مضمونی ساده و بدیع درباره جوامع روستایی، «پدربزرگ» به خاطر توجه شایسته به نهاد خانواده و بیان صمیمانه پیوندهای عاطفی، «خط پایان» به خاطر طرح مسائل و ارزش‌های اخلاقی انسانی در عرصه ورزش و «اتوبوس» به خاطر طرح ظریف و طنزگونه روابط ملموس یک جامعه روستایی در برخورد با مسائل سیاسی اشاره کرد. دبیر این دوره سید محمد بهشتی بود و کمال حاج سیدجوادی، محمد خزاعی، مهدی فریدزاده، منوچهر محمدی، جلال رفیع، فرید حاج کریم خان و مجید بهمن‌پور هیأت داوران را تشکیل می‌دادند.