نماینده دولت در شهرستان لاشار و نخستین فرماندار زن سیستان و بلوچستان در دولت سیزدهم گفت: زنان به‌عنوان قشر بزرگی از جامعه، برای پیشرفت و آبادانی دغدغه دارند و اعتماد به آنان بسیاری از مشکلات کشور را مرتفع می‌کند. «گلنسا مبارکی» شامگاه جمعه در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: خدمت در استان سیستان و بلوچستان و بویژه شهرستان لاشار را افتخار بزرگی می‌دانم و همیشه برای پیگیری مطالبات و مشکلات مردم حساسیت زیادی داشته‌ام.
وی بیان کرد: همواره سعی کردم در سمت‌های دهیار و بخشدار برای معرفی جایگاه زنان، صنایع دستی و آداب و رسوم و فرهنگ مردم بلوچستان تأثیرگذار باشم و از اینکه دولتِ مردمی، من را به‌عنوان فرماندار منصوب کرده است نهایت تشکر و قدردانی را دارم. وی عنوان کرد: امیدوارم با کمک و یاری مردم و همراهی مسئولان رده‌های مختلف محلی، استانی و کشوری بتوانم در پیگیری مشکلات و جذب اعتبارات برای آبادانی و پیشرفت شهرستان تازه تأسیس لاشار نقش‌آفرین باشم.
«مبارکی» که دارای مدرک کارشناسی ارشد حقوق است ادامه داد: ۱۱ سال به‌عنوان دهیار روستای عیسی‌آباد، ۲ سال بخشدار لاشار و ۶ ماه به‌عنوان سرپرست فرمانداری و هم اینک به‌عنوان نخستین فرماندار زن در دولت سیزدهم توسط وزیر کشور منصوب و معرفی شده‌ام و امیدوارم با کار و تلاش شبانه روزی، پاسخ مثبتی به این اعتماد دولت بدهم.
فرماندار لاشار گفت: لاشار در ۱۳ تیرماه ۱۴۰۰ از شهرستان نیک‌شهر جدا و به شهرستان ارتقا پیدا کرد و مرکز این شهرستان، شهر اِسپَکه است.
مبارکی گفت: نظام جمهوری اسلامی همواره به زنان اعتماد کرده و به کارگیری آنان در سمت‌های مختلف از جمله فرمانداری به‌خوبی توانسته رضایتمندی مردم را به‌دنبال داشته باشد و باید این را یک فرصت مهم بدانیم و برای خدمت از هیچ کوششی دریغ نکنیم.

■ امیر و احمدرضا را دیدم یاد پدرم و آتیلا افتادم
■ تجمع اعتراضی هواداران سرخ‌ها مقابل مجلس

در صفحات ورزشی بخوانید

گروه اقتصادی/ براساس نماگرهای اقتصادی در نیم‌سال نخست 1400 که اخیراً بانک مرکزی آن را منتشر کرد، میزان صادرات نفتی و غیر نفتی ایران در 6 ماه نخست سال نسبت به سال گذشته (1399) حدود 80 درصد افزایش داشته است. به طوری که صادرات 6 ماهه سال 1399، رقم 20 میلیارد و 130 میلیون دلار بوده اما در نیم‌سال نخست 1400 این رقم به 36 میلیارد و 108 میلیون دلار رسیده است.
در این مدت، صادرات نفتی (نفت خام، فرآورده‌های نفتی، گاز طبیعی، مایعات و میعانات گازی) 118 درصد و صادرات غیرنفتی 50 درصد افزایش داشته است. به این ترتیب که صادرات نفتی در نیمه نخست سال 1399 معادل 8 میلیارد و 558 میلیون دلار بوده و در نیمه نخست 1400 این عدد 18 میلیارد و 677 میلیون دلار شده و صادرات غیرنفتی نیز از 11 میلیارد و 572 میلیون دلار به 17 میلیارد و 431 میلیون دلار رسیده است.
این افزایش صادرات نفتی و غیرنفتی متأثر از عوامل مختلفی از جمله افزایش حجم صادرات، تسهیل امور صادراتی و گمرکی و خروج اقتصاد جهان از رکود ناشی از کرونا، قیمت‌های جهانی و دیپلماسی فعال اقتصادی دولت سیزدهم عنوان می‌شود؛ اما کارشناسان معتقدند که بیش از تمام این عوامل، نشان دهنده یک تغییر بزرگ در زمینه کم اثر شدن و خنثی سازی  تحریم‌هاست.
 تحریم‌ها اثر سابق را ندارند
سیدحمید حسینی، ‌عضو اتاق بازرگانی ایران در این خصوص به «ایران» می‌گوید: «در این مدت درآمدهای صادراتی ایران دوبرابر شده است. پیش‌بینی این است که در پایان سال حتی حجم صادرات غیرنفتی کشور به بیش از 45 میلیارد دلار نیز برسد. این مسأله افزایش درآمدها از چند جهت قابل بررسی است. اما یکی از نکات مهمی که در این باره باید به آن توجه شود، کاهش تأثیرپذیری صادرات ایران از تحریم‌هاست. از یک سو سختگیری امریکا بر روابط بین‌المللی ایران کم شده و توان افزایش فشار را ندارد و از سوی دیگر نیز جسارت کشورها برای واردات محصولات ایران بیشتر شده و تجار و شرکت‌های ایرانی نیز راه‌های خنثی‌سازی تحریم‌ها را یاد گرفته‌اند.»
حسینی با تأکید بر اینکه اقتصاد ایران در حال بازگشت به شرایط پیش از تحریم است، ادامه می‌دهد: «ما راه‌های مبادله کالا و نقل و انتقال پول را حتی در شرایط تحریم یاد گرفته‌ایم. طبیعی است که این افزایش درآمدهای صادراتی را تجربه کنیم. البته این خاصه تحریم نیز هست. زمانی که طولانی شود، کشورها و شرکت‌ها راه‌های خنثی‌سازی آن را پیدا می‌کنند.»
رئیس اتحادیه صادرکنندگان نفت و گاز و پتروشیمی با اشاره به ارقام صادرات 6 ماهه نخست سال و 9 ماهه سال اذعان می‌کند: «اگرچه نمی‌توان عامل قیمت را نادیده گرفت اما احتمالاً درآمدهای نفتی و غیرنفتی در سال‌ جاری به اندازه‌ای خواهد بود که تقریباً با سال نخست برجام یا سال قبل از آن که تحریم‌ها تعلیق شده بود، برابر خواهد شد. به این معنی که اقتصاد کشور در شرایط بهتری نسبت به سال‌های اخیر قرار دارد.»
عضو هیأت رئیسه اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق در مورد علل افزایش حجم صادرات غیرنفتی نیز عنوان می‌کند: «در برخی از بازارها مانند بازار عراق و روسیه از نظر تناژ نیز افزایش صادرات داشته‌ایم. عوامل مختلفی در این افزایش مؤثر بوده است اما یکی از مهم‌ترین علل آن مزیت ایران در این بازارهاست. در بازارهای همسایه کسی توان رقابت با صادرکننده ایرانی را ندارد. این مزیتی است که می‌توان از آن برای افزایش بیشتر حجم صادرات نفتی و غیرنفتی بهره برد.»
 صادرات نفتی امسال چقدر خواهد شد؟
اگرچه ارقام دقیق صادرات نفت ایران ذکر نمی‌شود اما آن‌طور که خاندوزی، وزیر امور اقتصادی و دارایی عنوان می‌کند، در ماه‌های اخیر (دولت سیزدهم) صادرات نفت ایران بیش از 40 درصد نسبت به ماه آخر دولت دوازدهم افزایش یافته و درآمدهای نفتی نیز به‌دنبال این رشد حجمی و همین‌طور افزایش قیمت نفت خام، بیشتر شده است. نکته مهم‌تر اینکه تمام این درآمدهای نفتی نیز وصول شده و معوقه‌ای بابت صادرات نفت در این دولت نداشته‌ایم.
پیش‌بینی این است که تنها در زمینه نفت خام میزان صادرات ایران امسال به بیش از 20 میلیارد دلار برسد. برای بررسی درآمدهای صادرات نفت باید درآمد حاصل از صادرات فرآورده‌های نفتی، گاز طبیعی، مایعات و میعانات گازی را به این رقم اضافه کرد که در نتیجه میزان صادرات نفتی کشور به رقم 35 میلیارد دلار نزدیک خواهد شد.
 عبور صادرات غیرنفتی از رقم 38 میلیارد دلار
افزایش 11 میلیارد دلاری صادرات غیرنفتی ایران در 4 ماه اخیر موجب شده تا درآمد صادرات غیرنفتی کشور به ۳۸ میلیارد و ۷۶۳ میلیون دلار برای ۱۰ ماه نخست سال برسد. آمار گمرک ایران نشان می‌دهد که این شاخص نسبت به‌مدت مشابه سال گذشته رشد ۳۸ درصدی داشته است. با عبور صادرات غیرنفتی از رقم 38 میلیارد دلار، اکنون باید منتظر رسیدن درآمد صادراتی کشور به رکورد 45 میلیارد دلار بود. به طوری که معاون وزیر و رئیس کل سازمان توسعه تجارت ایران می‌گوید: «تا پایان سال میزان صادرات غیرنفتی به ۴۵میلیارد دلار خواهد رسید.»
در خصوص بازگشت ارز حاصل از صادرات کالاهای غیرنفتی نیز علیرضا پیمان‌پاک، توضیح می‌دهد که «در سه ماهه گذشته با تنوع‌بخشی مسیر بازگشت ارز و ‌همسویی سیاست‌های ارزی و تجاری، میزان بازگشت ارز ۱۵-۱۰ درصد افزایش پیدا کرده است.»
البته این روند افزایشی ادامه خواهد داشت. به طوری که رئیس کل سازمان توسعه تجارت ایران فقط در مورد یک بازار روسیه می‌گوید: «طبق مطالعات و پتانسیل‌سنجی صورت گرفته صادرات ایران به روسیه طی ۴سال آینده، ظرفیت افزایش ۱۵برابری و رسیدن به عدد حداقلی ۷.۵میلیارد دلار را دارد.» به گفته پیمان‌پاک برای توسعه صادرات، ۲۳ نقطه جغرافیایی هدفگذاری شده است و دولت سیزدهم به‌دنبال تقویت زیرساخت‌های صادراتی و تسهیل فرایند بازگشت ارز، تعدد بانک‌ها، گشایش ال سی، پیگیری تهاتر و استفاده از رمز ارزها به‌عنوان جایگزین سیستم رایج بانکی برای توسعه تجارت است.
پیش‌بینی این است که مجموع درآمد نفتی و غیرنفتی امسال ایران حدود 80 میلیارد دلار خواهد بود. اگرچه همین حالا و در یازدهمین ماه سال 1400، بیش از سال 1399 درآمدهای نفتی و غیرنفتی وصول شده است  ضمن اینکه سال دیگر حتی با تداوم تحریم -که اکنون دیگر قابلیت‌های خود را هم از دست داده است- صادرات نفتی و غیر نفتی بیشتر نیز خواهد شد. این درحالی است که در سال 1399 میزان درآمدهای نفتی و غیرنفتی ایران کمتر از 50 میلیارد دلار بوده است.  به این ترتیب که درآمدهای نفتی سال 1399 حدود 21 میلیارد دلار و درآمدهای غیرنفتی نیز در این سال کمتر از 29 میلیارد دلار بود.

کیانوش معتقدی
نویسنده، مترجم و پژوهشگر هنرهای ایرانی
در مسیر جریان‌شناسی هنر معاصر، جنبش هنر انقلاب و بویژه نقاشی‌ها و دیوارنگاره‌های باقیمانده از این مقطع تاریخی در ایران، در زمره مهم‌ترین آثار «هنر اجتماعی» به ‌شمار می‌آیند. مطالعه هنر اعتراضی در پیش از انقلاب را می‌توان از منظر طبقه‌بندی تاریخی و بنیان‌های هنر انتقادی‌، سیاسی و کنشگرانه بازشناسی کرد.
با آغاز دهه پنجاه رویکرد اعتراضی و انتقادی، بیش از هر زمان مورد توجه هنرمندان عرصه‌های تجسمی، نویسندگان، شاعران و فیلمسازان قرار گرفت. درآن دوران گرایش‌های اجتماعی در هنر، راهی برای پرورش تفکر انتقادی و جست‌وجوی کنش رهایی‌بخش بود. در این میان برخی نقاشان با حساسیت بیشتر نسبت به شرایط سیاسی و اجتماعی آن روزگار آثاری را خلق کردند که علاوه بر دلالت‌های اجتماعی، کارکردی انتقادی نیز داشت؛ تا پیش از پیروزی انقلاب هنرمندی چون اردشیر محصص با نگاهی طنزآمیز و کنشگرانه (در قالب طراحی و کاریکاتور) به نقد شرایط حاکم پرداخت و برخی دیگر از نقاشان همچون بهمن محصص، علیرضا اسپهبد، هوشنگ پزشک‌نیا، هانیبال الخاص، مسعود سعدالدین، نصرت‌الله مسلمیان، نیلوفر قادری‌نژاد، ثمیلا امیر ابراهیمی، پرویز حبیب‌پور، منوچهر صفرزاده، حسین ماهر و... هر کدام از چشم‌اندازی متفاوت و روشنگرایانه، شرایط اجتماعی وسیاسی آن روزگار را بازتاب داده و به نقد کشیدند. با به‌ثمر رسیدن انقلاب اسلامی گرایش به هنر اعتراضی در سال ۵۷، به ساحت «هنر انقلابی» به نظام معنایی تازه‌ای تغییر وضعیت داد.
بیشتر آثار نقاشی آن دوران بازتاب مستقیم رویدادهای اجتماعی بوده‌اند که از نظر شکل، فیگوراتیو و بازنمایانه‌اند و موضوع یا محتوای مشترک این آثار را مردم، مقاومت و مبارزه آنان تشکیل می‌دهند. در همین راستا آثار ارائه شده در نمایشگاه «آیینه در آیینه» موزه هنرهای معاصر تهران، منتخبی از شاخص‌ترین آثار نقاشی هنرمندان نوگرای ایران است که در این دوره تاریخی (1363- ۱۳۵۳) با ایده مردمی و اجتماعی کردن هنر، نوعی اکسپرسیونیسم روایی را با مضامین ملی و گاه اسطوره‌ای و مذهبی درهم آمیختند؛ که علاوه بر شیوه بیان و تکنیک اجرایی، نوعی بهره‌برداری هدفمندانه از «سنت» در آن اهمیت یافت. جنبش هنر انقلابی در سال‌های آغازین، با ارجاع به طبقه کارگران و مستضعفین جامعه، دلالت بر بازنمایی نابرابری و بی‌عدالتی در دوران پهلوی داشت. پس از پیروزی انقلاب، نقاشان با تأکید بر وحدت‌گرایی و هنجارمندی فرهنگی، تجربه‌های متنوع و تازه‌ای را در نقاشی فیگوراتیو و ژانر «هنر انقلابی» به شکوفایی رساندند. نقاشی انقلاب از نظر موضوع یک موتیف اصلی و مشترک دارد و آن «مردم» هستند اما نباید فراموش کنیم که الگوی ترکیب‌بندی و سازماندهی نقوش و فیگورها در برخی از این نقاشی‌ها، بازتولیدی از دیوارنگاره‌های انقلابی و سوسیالیستی مکاتب دیگر کشورها نیز بود که مصادیق آن در اینجا، نوع خوانش ما را نسبت به این پدیده تکمیل می‌کند.
آثار و نتایج تلاش خلاقانه هنرمندان این دوران، در سایه اندیشه و بینش عمیق نقاش نسبت به مفهوم جامعه، تعهد به مبارزه و اهمیت جایگاه رهبر (به مثابه قهرمان ملی) در پی ثبت وقایعی بود که تأثیرات عمیق تاریخی را بر حافظه جمعی ما ایرانیان به جای گذاشت. به همین خاطر، دغدغه اصلی در نمایشگاه حاضر، چگونگی شکل‌گیری هنر انقلاب به مثابه «امر جمعی» و بازتاب تحولات اجتماعی ایران، با هدف نشان دادن عقاید اجتماعی- سیاسی هنرمندان و بازخوانی مبارزات اجتماعی و دینی مردم است. یکی از بخش‌های جذاب نمایشگاه حاضر، مجموعه نقاشی‌های بسیار بزرگ انقلابی است که توسط هانیبال الخاص و شاگردانش در سال 58 اجرا شده و در نخستین نمایشگاه بازگشایی موزه هنرهای معاصر تهران (آبان ماه ۵۸) به نمایش عموم درآمدند. این مجموعه بعد از چهار دهه برای نخستین بار در نمایشگاه آیینه در آیینه به نمایش درآمده است.
روند چیدمان این نمایشگاه براساس سیر تاریخی و در سه بخش اصلی طبقه‌بندی شده است. بخش نخست شکل‌گیری هنر اعتراضی و انتقادی تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی است. بخش دوم جنبش هنر انقلابی و تحولات تصویری هنر ایران تحت تأثیر رویداد بزرگ انقلاب و تأثیر رهبری است. بخش سوم تبدیل گفتمان هنر انقلاب به هنر جنگ است که با نمایش آثار شاخصی از هنرمندان حوزه هنری پایان بخش این نمایشگاه است.
با آغاز جنگ تحمیلی، گفتمان هنر انقلابی وارد مسیر تازه‌ای شد و موضوع دفاع مقدس و دفاع ملی دغدغه اصلی وفصل مشترک نقاشی‌های دهه شصت شد. در این میان، مفهوم «شهادت» و اهمیت آن در راه مبارزه و رسیدن به پیروزی انقلاب جای خود را به روایتی دینی و حماسی از جایگاه شهید در راه دفاع از میهن داد. نقاشان در این دوره نقطه طلایی در ترکیب بندی آثارشان را به نمایش تصویر شهید به گونه‌ای نمادین و درعین حال رمانتیک اختصاص دادند.
شایان ذکر است آنگونه که یونگ در تکمیل نظریه روانشناسی فروید، به بعد تاریخی در ضمیر ناخودآگاه قومی اشاره دارد، شهادت به‌عنوان هسته اصلی در اندیشه و تفکر ضمیر ناخودآگاه ملت ایران جایگاه ویژه‌ای دارد. در همین راستا نقاشان در این دوران با گرایش های متفاوت، از رئالیسم گرفته تا رئالیسم اکسپرسیونیستی، مسأله شهادت را به عنوان یک کنش در برابر ستم دژخیمان در آثارشان بازتاب دادند.

بــــــرش

نمایشگاه «آیینه در آیینه» 28 دی ماه در موزه هنرهای معاصر تهران افتتاح شد و تا 8 اسفند ماه برپاست. این نمایشگاه مروری بر تحولات هنر معاصر ایران طی سال‌های ۱۳۵۳ تا ۱۳۶۳ است. «آیینه در آیینه» گنجینه‌ای است دیدنی از آثار هنرمندان مستقل و نیز انقلابی که در نهایت هم به جریان هنر جنگ وصل می‌شود. این مجموعه از هم‌افزایی گنجینه‌ای موزه هنرهای معاصر تهران با سایر گنجینه‌های آثار هنری کشور شکل گرفته است. مجموعه‌ای بی‌نظیر که برای اولین بار به نمایش گذاشته شده و تاکنون دیده نشده‌اند. این نمایشگاه به کیوریتوری کیانوش معتقدی به دوره‌ای از هنر‌های معاصر ایران می‌پردازد که از هنر اعتراضی آغاز می‌شود و در نهایت با هنر انقلاب و جنگ پیوند می‌خورد. گفتنی است که جریان هنر اعتراضی در دوره معاصر با انقلاب مشروطه آغاز می‌شود و در رخدادهایی مانند ۲۸ مرداد و بعدها حتی به نوعی جریان سقاخانه‌ای ادامه پیدا می‌کند. اما حدوداً در نیم قرن اخیر و از اوایل دهه ۴۰ هنر اعتراضی در ادبیات و تئاتر نمود پیدا می‌کند و اوایل دهه ۵۰ به هنرهای تجسمی وصل می‌شود.

امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه شامگاه شنبه در تماس تلفنی با آیت الله دکتر سید ابراهیم رئیسی، گفت وگو کرد. راهکارهای تقویت روابط دوجانبه، مسائل منطقه‌ای و آخرین وضعیت مذاکرات لغو تحریم‌ها در وین محور این گفت وگوی تلفنی بود. آیت الله رئیسی با اشاره به اعتراف امریکا به شکست سیاست فشار حداکثری، تأکید کرد: جمهوری اسلامی در فرایند مذاکرات، اراده و جدیت خود را برای حصول توافق اثبات کرده است و هر تلاشی از طرف مقابل، در این رابطه باید شامل لغو تحریم ها، راستی‌آزمایی و ضمانت معتبر باشد. دکتر رئیسی با تأکید بر اینکه ثبات و امنیت منطقه تنها از طریق راه حل های درون‌منطقه‌ای قابل تحقق است و نه مداخلات خارجی، خواستار توجه جامعه جهانی به بحران انسانی در یمن و رفع محاصره مردم مظلوم این کشور شد. رئیس جمهور فرانسه نیز در این گفت وگو تأکید کرد جمهوری اسلامی ایران حق دارد به امریکا بی‌اعتماد باشد چرا که این ایالات متحده بوده که باعث ایجاد بحران شده است. امانوئل مکرون همچنین تجاوزات نظامی به مردم یمن بخصوص حملات اخیر را محکوم کرد. تحولات منطقه از جمله اوضاع لبنان از دیگر محورهای گفت وگوی رؤسای جمهور ایران و فرانسه بود.

وزیر امور اقتصادی و دارایی روز گذشته در گردهمایی سراسری مدیران شبکه بانکی کشور، از مدیران عامل بانک‌ها درخواست کرد تا ظهر امروز بخشنامه مربوط به نحوه پرداخت تسهیلات زیر ۱۰۰ میلیون تومان بدون ضامن را در سایت بانک خود در اختیار مردم قرار دهند تا آنها بتوانند از جزئیات و شرایط آنها آگاه شوند. علاوه بر این، شیوه نظارت و اعتراض بر عملکرد شعب نیز در سایت بانک‌ها درج شود.
به گزارش ایمنا، خاندوزی افزود: توقع وزارت اقتصاد این است تا اعتراضات مردم در راستای پرداخت تسهیلات خرد بدون ضامن طی ۴۸ ساعت پاسخ داده شود. از مدیران عامل بانک‌ها می‌خواهم در صورت ثبت تخلف بانک‌ها در این زمینه نسبت به تغییر مدیران شعب درنگ نکنند. وزیر امور اقتصادی و دارایی همچنین تأکید کرد که فارغ از نظارت بر بانک‌ها در راستای پرداخت تسهیلات خرد بدون ضامن، مردم به صورت برخط در سایت وزارت امور اقتصادی و دارایی می‌توانند شکایات خود را ثبت کنند و وزارتخانه بسرعت آنها را پیگیری می‌کند.

گروه سیاسی/ دولت آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی برای عبور از تحریم‌ها منتظر به نتیجه رسیدن مذاکرات وین نایستاد. مذاکره برای آزادسازی دارایی‌های توقیف شده در کشورهای طرف تجارت کشورمان که سال‌ها است به ناحق و به بهانه تحریم‌ها و البته به حکم تعلل‌‌های پیشین در پیگیری حقوق از دسترس مردم ایران خارج بوده، با جدیت در حال پیگیری است. چنانچه روز گذشته پس از آنکه وزارت صنعت، معدن و تجارت از آزاد شدن منابع ارزی ایران در بانک TBI عراق خبر داد، خبرگزاری یونهاپ کره جنوبی نیز به نقل از یک منبع آگاه گزارش داد که این کشور و ایران قصد دارند ماه آینده در سئول رایزنی‌ها را درباره راه‌های آزادسازی دارایی‌های توقیف شده ایران پیگیری کنند.
بر اساس این گزارش مقام‌های کره‌ای گفته‌اند که «انتظار می‌رود گروه‌های کاری پیشنهادی وارد بحث درباره جزئیات کار انتقال پول به ایران پس از لغو تحریم‌ها شوند». همچنین این گزارش تصریح می‌کند قرار است طرفین در این مذاکرات کاری «جزئیات انتقال بالقوه پول به ایران درصورت اعطای تخفیف تحریمی از سوی امریکا را بررسی نمایند و درباره امکان ازسرگیری واردات نفت از ایران پس از برداشته شدن تحریم‌ها گفت‌وگو کنند.»
اما در کنار آنچه خبرگزاری یونهاپ به نقل از منبع آگاه  خود اعلام کرده، آنچه مبنای رایزنی‌های کاری آتی درباره دارایی ایران در بانک‌های کره جنوبی قرار دارد، نامه ارسال شده از سوی بانک مرکزی ایران است که در چهارچوب حل و فصل مناقشه سرمایه‌گذار – دولت  از کره جنوبی خواسته که اموال بلوکه شده ایران در بانک‌های کره‌ای را بازگرداند. براساس این نامه که در ماه سپتامبر از سوی سئول دریافت شده بانک مرکزی ایران تأکید کرده که اگر دو طرف ظرف مدت شش ماه از زمان ثبت نامه موفق به یافتن راه حلی از طریق مذاکره نشوند ایران ممکن است از کره شکایت کند.
ایران طی سال‌های گذشته یکی از تأمین کنندگان اصلی نفت برای کره جنوبی بود و در مقابل این صادرات اغلب  تجهیزات صنعتی، لوازم خانگی و قطعات خودرو وارد می‌کرد. با این حال این کشور در قبال خرید نفت از سال 2017 تاکنون مبلغی در حدود  8/7 میلیارد دلار به ایران بدهی دارد و از سال ۲۰۱۹ نیز به بهانه تحریم‌های امریکا خرید نفت از ایران را متوقف کرده است.
بازپس‌گیری دارایی توقیف شده ایران از کره جنوبی اما در دولت گذشته به نحو غیرمنطقی معطل صدور مجوز از سوی امریکایی‌ها ماند. پیش‌شرطی که اگر چه مسئولان وقت در ایران بارها بر غیرمنطقی بودنش تأکید داشتند اما این اعتراض در خلال موضعگیری‌های دیگری رنگ می‌باخت که از سوی برخی از آنها انجام می‌شد و انجام تبادلات بانکی را در گرو احیای برجام، ثمربخشی سرابی به نام اینستکس و حل مسأله‌ای به نام پیوستن به گروه ویژه مالی FATF می‌دانست. با همان دست‌فرمان حتی وعده آزادسازی ۳۰ میلیون دلار از دارایی‌های مسدود شده ایران در کره برای خرید واکسن کووید ۱۹ در نهایت به سرانجام نرسید. هر چند دریافت تنها 30 میلیون دلار آن هم در قالب دریافت واکسن در مقابل دارایی نزدیک به 8 میلیارد دلاری ایران بسیار ناچیز به نظر می‌رسید.
وقتی تغییر احساس شد
با روی کار آمدن دولت سیزدهم اما نگرش نسبت به پیگیری مطالبات و حقوق کشورمان از کشورهای دیگر و آزادسازی دارایی‌های مسدود شده تغییر یافت. در رویکرد جدید اعتقاد به معطل ماندن مسأله به دلیل موانعی که پیشتر مطرح می‌شد، رنگ باخت. این واقعیت تا حدود قابل توجهی در رفتار کشورهای طرف تجاری ایران نیز بازتاب یافت. نگرانی از تأثیرات این تغییر در حدی بود که  دولت امریکا اواسط شهریور در اقدامی پیش‌دستانه، معافیت 90 روزه‌ای را اعلام کرد که بر اساس آن «انتقال منابع مالی ایران از حساب‌های مسدود شده‌اش را به صادرکنندگان در ژاپن و کره جنوبی مجاز اعلام شده است.» اگرچه این اقدامات پیشدستانه برای کاستن از فشار رایزنی‌ها و پیگیری‌های ایران اثرگذار نبود.
اولین نتایج گفت‌وگوهای دور جدید
در یکی از موارد بسیار پربازتاب اواسط دی ماه بود که پس از گفت وگوی علی باقری معاون سیاسی وزیر امور خارجه ایران با «چوی جونگ کان» همتای کره‌ای‌اش در وین، وزارت امور خارجه کره جنوبی در بیانیه‌ای با اشاره به محورهای آن گفت‌وگو از موافقت طرف کره‌ای با انجام گرفتن فوری آزادسازی پول‌های بلوکه‌شده ایران در بانک‌های کره‌ای خبر داد.
کره جنوبی همچنین در روزهای گذشته از محل همین دارایی‌های مسدود شده بدهی 18 میلیون دلاری ایران به سازمان ملل را پرداخت کرد و حق رأی لغو شده جمهوری اسلامی ایران در این سازمان احیا شد. اما این اقدامات هیچ یک به معنای حتی یک روز معطل ماندن پیگیری حقوق ملت ایران از سوی دولتمردان و محول کردن این کار به نتیجه مذاکرات در وین و لغو تحریم‌ها نبوده است.
آزادسازی منابع ارزی ایران در عراق
واقعیت این است که از تحریم ظالمانه امریکا علیه جمهوری اسلامی ایران و به طور مشخص تحریم‌های وضع شده در مورد مبادلات بانکی ده‌ها میلیارد دلار از دارایی‌های کشورمان در دیگر کشورها از جمله کره جنوبی، ژاپن و عراق مسدود شده است. تلاش برای آزادسازی این دارایی‌ها در ماه‌های اخیر در مواردی ثمربخش بوده است. چنان‌که در اواسط ماه آبان برخی منابع خبری از آزادسازی حدود ۳.۵ میلیارد دلار از منابع مسدود شده ایران خبر دادند.  خبری که از سوی برخی مقامات ارشد دولت نیز به نحوی تأیید شد. در موردی دیگر نیز مصطفی قمری وفا، مدیر روابط عمومی بانک مرکزی  از آزادسازی یک میلیارد دلار از منابع مسدود شده و تخصیص آن به واردات کالاهای اساسی خبر داد. با این حال شرایط تحریم ایجاب می‌کرد که کانال انتقال پول و کشوری که بدهی‌اش را به هر نحو پرداخت کرده است از سوی منابع رسمی اعلام نشود.
با این حال وزارت صمت نیز روز گذشته آزادسازی منابع ارزی ایران در عراق را اعلام کرد و با ارسال نامه‌ای به همه انجمن‌های صنایع غذایی، دارویی و بهداشتی با اشاره به ظرفیت‌های ایجاد شده برای استفاده از منابع ارزی ایران در بانک TBIعراق از آنها خواست که اقلام پیشنهادی وارداتی خود را با قید فوریت اعلام کنند.
افزایش فروش نفت در کنار آزادسازی منابع
به نظر می‌رسد تلاش برای آزادسازی منابع ارزی تنها اقدام دولت در مسیر احقاق حق ملت ایران و انتفاع آنها از منابع خدادادی‌شان نیست. از این حیث می‌توان رویکرد متفاوت دولت سیزدهم در قبال مراودات اقتصادی بین‌المللی در دوران تحریم را در اخبار مربوط به افزایش تولید و فروش نفت و گاز نیز رصد کرد. چنان که محسن خجسته‌مهر، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران روز شنبه در گفت‌وگو با «ایران» با تأکید بر افزایش 40 درصدی فروش نفت حتی پیش از تعیین تکلیف برجام اعلام کرد که ظرفیت تولید نفت کشورمان تا پایان سال به «قبل از تحریم»‌ می‌رسد.
در گفت‌وگوی مدیرعامل شرکت ملی نفت اما اشاره به چند نکته قابل توجه است، اینکه به گفته او متأسفانه در 8 سال گذشته برخی مسئولان وقت، توسعه تأسیسات استخراج در میدان‌های گازی و نفتی را موقوف به برقرار شدن برجام و مشارکت شرکت‌های خاص می‌دانستند و توسعه میادین ایران طی سال‌ها به نحوی متوقف بوده است. وضعیتی که اگر برقرار می‌ماند حتی با به ثمر رسیدن مذاکرات هم بازگشتن به تولید نفت در سطح سال‌های قبل از تحریم ماه‌ها زمان می‌برد. ظرفیتی که حالا  در وین به ثمر برسد یا خیر تا پایان سال احیا می‌شود.
نکته دیگری که در آن گفت‌وگو قابل توجه است این که برخلاف سال‌های اخیر که کاهش فروش نفت به عنوان یکی از دلایل ناگزیر احیای برجام به هر ترتیب و با هر شرایطی معرفی می‌شد، گفته می‌شود که «امروز نفتمان را نمی‌خرند بلکه ما آن را می‌فروشیم» یعنی معطل و متوقف به بهبود شرایط و رخصت دادن کشورهای غربی به هر ترتیب باقی نمی‌مانیم و از تحریم‌ها حتی پیش از لغوشان عبور می‌کنیم.
افزایش 40 درصدی فروش نفت پیش از این مورد اشاره رئیس جمهور و وزیر نفت نیز قرار گرفته بود. واقعیتی که به معنای افزایش طلب ایران از کشورهای خریدار نفت است و بدون شک  بر اهمیت راهکارهای لازم برای برخورداری و انتفاع از این منابع ارزی ایجاد شده می‌افزاید. امر مهمی که بر اساس خبرهای منتشر شده در روزها و هفته‌های اخیر مورد اهتمام دولت است و ثمربخش نیز بوده است.

گروه اقتصادی- خبر کوتاه بود و عجیب. کمیسیون تلفیق بودجه 1401 مجلس با حذف ارز ترجیحی در سال آینده موافقت نکرد. براساس اعلام رحیم زارع، سخنگوی کمیسیون تلفیق لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ مجلس و به نقل از خبرگزاری خانه ملت، نمایندگان در نشست نوبت عصر دیروز این کمیسیون با حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی در سال آینده موافقت نکردند.
وی با اشاره به مصوبه روز گذشته نمایندگان کمیسیون تلفیق گفت: کمیسیون تلفیق با توجه به عدم روشن بودن طرح دولت و عدم ارائه طرح  مکتوب قابل استناد، ۹ میلیارد دلار با قیمت ارز ترجیحی برای تأمین دارو، تجهیزات پزشکی و کالاهای اساسی با حذف نرخ ارز ترجیحی در سال ۱۴۰۱ اختصاص داد. وی تصریح کرد: ۹ میلیارد تخصیص داده شده، بدون درنظر گرفتن ارز مربوط به گندم است و مقرر شد با تأمین بودجه‌ای مستقل، با افزایش قیمت خرید از کشاورزان، گندم مورد نیاز توسط دولت از تولید داخل تأمین شود.
اکنون مهم‌ترین پرسشی که مطرح می‌شود این است که با این مصوبه کمیسیون تلفیق چه اتفاقی برای بودجه و اقتصاد ایران رخ خواهد داد. البته این نخستین تصمیم کمیسیون تلفیق مجلس درخصوص بودجه سال آینده نیست که بدون درنظر گرفتن تبعات ان اتخاذ شده است. درمدت بررسی لایحه بودجه سال آینده در کمیسیون تلفیق این کمیسیون با ده‌ها مصوبه، اعداد و ارقام بودجه را تغییر داده است و بار مالی جدیدی به آن تحمیل کرده است که نتیجه آن جز افزایش سقف بودجه نخواهد بود. درهمین زمینه مخالفت کمیسیون تلفیق با افزایش سن بازنشستگی، خرید خدمت سربازی مشمولان داخل کشور بخشی از منابع مالی را از دولت دریغ کرده است.
این کمیسیون با افزایش 24 درصد حداقل حقوق پرداختی را 5 میلیون و 600 هزار تومان در بودجه 1401 تعیین کرده‌ است. همچنین وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان هدفمندی یارانه‌ها را موظف کرده تا حداکثر ظرف مدت 3 ماه خانوارهای پردرآمد را از دریافت یارانه نقدی محروم کنند. علاوه براین، مبلغ کلی جدول تبصره 14 یا همان هدفمندی یارانه‌ها را 76 هزار میلیارد تومان افزایش داده و به میزان 546 هزار میلیارد تومان رسانده‌اند. درخصوص مسکن مهر نیز کمیسیون تلفیق بودجه اعلام کرده وزارت راه و شهرسازی موظف است 23 هزار میلیارد تومان از هزینه‌های خدمات زیربنایی را پرداخت کند. نمایندگان این کمیسیون با واردات 50 هزار خودرو در سال 1401 موافقت کرده و 26 هزار میلیارد تومان درآمد شرکت گاز را نیز به لایحه بودجه اضافه کرده‌اند. ازسوی دیگر این کمیسیون سهم صندوق توسعه ملی از درآمدهای نفتی را از 20 درصد پیشنهادی دولت به 40 درصد افزایش داده است که فشار مضاعفی بر دولت محسوب می‌شود.
 
آثار حذف نشدن ارز ترجیحی
درحالی که اغلب اقتصاددانان و حتی نمایندگان مجلس یکصدا خواستار حذف ارز ترجیحی شده‌اند، اقدام دیروز کمیسیون تلفیق در حرکتی خلاف این جریان جای سؤال زیادی دارد. این کمیسیون ضمن اینکه با حذف ارز 4 هزار و 200 تومانی موافقت نکرده است، 9 میلیارد دلار برای واردات دارو و کالاهای اساسی اختصاص داده است که نسبت به قانون بودجه سال جاری یک میلیارد دلار افزایش نشان می‌دهد. بدین ترتیب با احتساب اختلاف قیمت 4 هزار و 200 تومان با نرخ تسعیر ارز 23 هزارتومانی در بودجه سال آینده، به عدد 170 هزارمیلیارد تومان می‌رسیم؛ همان عددی که از سال 1397 تاکنون منشأ رانت و فساد گسترده‌ای در کشور بوده است. علاوه براین، تمام گزارش‌ها و بررسی‌های کارشناسی نیز نشان می‌دهد که طی حدود 4 سالی که ارز ترجیحی متولد شده است، این ارز به هدف اصلی خود که حمایت از مصرف کنندگان بخصوص اقشار کم درآمد بوده، نرسیده است. علاوه براین، با بازگشت 9 میلیارد دلار ارز ترجیحی به بودجه تمام شاکله آن تغییر خواهد کرد و در صورت تصویب نهایی این مصوبه دولت مجبور است که از محل‌های دیگر نسبت به تأمین این میزان از ارز اقدام کند. نکته دیگری که نباید فراموش کرد، این است که همانند سال جاری و سال قبل از آن، به طور معمول رقمی که برای ارز ترجیحی در بودجه درنظر گرفته می‌شود، افزایش خواهد یافت. دربودجه امسال نیز تنها 8 میلیارد دلار ارز ترجیحی اختصاص یافته بود که این میزان پیش از رسیدن نیمه دوم سال به اتمام رسید و دولت مجبور شد تا برای تداوم این سیاست ارز بیشتری اختصاص دهد به طوری که طبق گزارش‌های بانک مرکزی تاکنون حدود 12 میلیارد دلار برای واردات کالاهای اساسی تخصیص داده شده است. بنابراین رقم 9 میلیارد دلاری که کمیسیون تلفیق درنظر گرفته است به طور قطع با رشد قابل توجهی در عمل مواجه می‌شود. این در شرایطی است که به دلیل افزایش قیمت کالاهای اساسی در بازار جهانی، حداقل به دو برابر این مبلغ نیاز است.
خالص حقوق‌‌ نجومی‌بگیران بیشتر شد
دولت در لایحه بودجه سال آینده افزایش حقوق و مالیات را به گونه‌ای طراحی کرد که حداقل‌بگیران بیشترین افزایش و حداکثربگیران حداقل افزایش را داشته باشند اما کمیسیون تلفیق بودجه با استفاده از کاهش مالیات، این رویکرد را به نفع نجومی‌بگیران تغییر داد.
به گزارش فارس، دولت سیزدهم برخلاف رویه‌ دولت‌ قبل به دنبال اصلاح نظام حقوق و دستمزد و عادلانه شدن آن برای کارکنان دولتی و دستگاه‌‌های اجرایی است. در همین رابطه، مسئولان سازمان برنامه و بودجه اعلام کردند به طور میانگین ۱۰ درصد به حقوق‌ کارکنان اضافه شده به طوری که از شیوه پلکانی معکوس استفاده شده است. بدان معنا که حداقل بگیران دولت ۲۹ درصد افزایش حقوق را تجربه خواهند کرد و کارکنانی که مشمول دریافت سقف حقوق هستند با نرخ کمتر از ۱۰ درصد محاسبه می‌شود و در نهایت با توجه به نرخ معافیت مالیاتی حقوق، مالیات بیشتری می‌پردازند که در نهایت منجر به کاهش شکاف فاصله کف و سقف حقوق می‌شود.
نمایندگان کمیسیون تلفیق مجلس میزان افزایش حقوق‌ها را کافی ندانسته و حداقل حقوق را افزایش دادند و با تغییر پلکان‌های مالیاتی به گونه‌ای عمل کردند که گویی شیوه پلکانی معکوس که به عدالت نزدیک‌تر بود برعکس شود و به پلکانی صعود تغییر یابد.
براساس مصوبه این کمیسیون، حداقل حقوق پیشنهادی دولت در لایحه بودجه ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان بود که با ۶۰ درصد افزایش به ۵ میلیون ‌و ۶۰۰ هزار تومان افزایش یافت.
کمیسیون تلفیق تصویب کرد حقوق‌های تا ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان از مالیات معاف شوند، مالیات حقوق‌های بین ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان تا ۱۵ میلیون تومان، ۱۰ درصد، از ۱۵ تا ۲۵ میلیون تومان، ۱۵ درصد، از ۲۵ تا ۳۵ میلیون تومان ۲۰ درصد و بیشتر از ۳۵ میلیون تومان، ۳۰ درصد تعیین شد.
نرخ‌های در نظر گرفته شده برای مالیات حقوق از سوی نمایندگان کمیسیون تلفیق به گونه‌ای است که حقوق‌های بالا، بعد از کسر مالیات هم افزایش بیش از ۱۰ درصدی حقوق اعمال شده را خواهند داشت؛ در واقع عملاً با کاهش مالیات عادلانه شدن حقوق، خنثی شده است.
بررسی‌های انجام شده در مورد رشد خالص حقوق ۱۴۰۱ با آنچه در بودجه سال جاری مصوب و در حال اجرا است، نشان می‌دهد پس از کسر مالیات، میزان افزایش حقوق به نفع حداکثر بگیران تغییر کرده است.

3 و 6

مریم طالشی
گزارش نویس
دو سال پیش همین موقع‌ها هنوز کسی نمی‌دانست قرار است چه روزهایی را با کرونا سپری کنیم. زمزمه‌هایی از دور و بر شنیده می‌شد اما هنوز آن اتفاق عظیم از ما دور به نظر می‌رسید. بیش از نیمی از زمستان سپری شده بود. شب یلدا بی‌کرونا رفته بود و خاطره خوشش در ذهن‌ها مانده بود. بچه‌ها برف بازی و شادی‌شان را کرده بودند و ته دلشان امید داشتند زمستان آخرین زورهایش را هم بزند و نمه برفی ببارد. کرونا آمد و آن ته مانده زمستان هم کرونایی شد و زمستان سال بعد و بعدترش هم که امسال باشد.
کودکان که ذوق برف و برف بازی داشتند البته در بعضی مناطق، امسال توانستند به نوایی برسند و آن‌طور که دلشان می‌خواست برف بازی کنند اما همه جا هم لزوماً این‌طور نبود. بعضی کودکان زمستان را تا اینجا بی‌برف سپری کرده‌اند و البته با آلودگی هوا. جالب است که ابتدا موضوع این گزارش زمستان از نگاه کودکان بود اما در گفت‌و‌گو با تعدادی از آنها معلوم شد نمی‌شود در ذهن‌هایشان آلودگی هوا را از زمستان جدا کرد.کسری دشت بیاض، دانش‌آموز کلاس ششم می‌گوید: «فصل زمستان آخرین فصل سال است و بعد از زمستان سال جدید با فصل بهار شروع می‌شود. من خودم خیلی زمستان را دوست دارم چون فصل قشنگی است و حیوانات و گیاهان به خواب عمیقی فرو می‌روند و من این خواب را دوست دارم. در زمستان برف می‌آید و بازی کردن در برف خیلی خوب است، اما زمستان بدی‌هایی هم دارد. در زمستان هوا سنگین می‌شود و هوای آلوده نمی‌تواند از اتمسفر خارج شود. همین باعث آلودگی هوا می‌شود. بدی دیگر این است که یک وقت‌هایی هوا دیگر خیلی سرد می‌شود اما من خودم این فصل را خیلی دوست دارم چون تولد خودم هم در زمستان است.»
ستایش محمودی 10 ساله هم زمستان را به خاطر برف دوست دارد و دلش می‌خواست مدرسه یک هفته تعطیل می‌شد تا بتواند برود کرمانشاه خانه خاله‌اش که آنجا خیلی برف آمده است. او می‌گوید: «اینجا همه‌اش هوا آلوده است. ما که در خانه هستیم و مدرسه‌مان مجازی است اما برای پارک رفتن و تفریح هم که می‌خواهیم بیرون برویم هوا بد است و مادرم می‌گوید امروز نرویم. روزهایی که هوا آلوده است، آسمان خیلی بد است و ابرها معلوم نیستند و آبی هم نیست. من دلم می‌خواهد برف بیاید و آسمان هم آبی شود و برف بازی کنیم و در برف‌ها بخوابیم. این‌طوری خیلی خوش می‌گذرد و خستگی‌مان در می‌رود.»آرتین طالشی 12 ساله هم این‌طور می‌گوید: «من خیلی زمستان را دوست دارم چون هوا سرد می‌شود اما بعضی وقت‌ها هوا خیلی سرد می‌شود و باید لباس‌های گرمی بپوشیم. ما می‌توانیم در زمستان آدم برفی درست کنیم. در این فصل دریاچه‌ها یخ می‌زنند و حیوانات به خواب زمستانی می‌روند و خیلی حال و هوای خوبی دارد. یک بدی‌هایی هم دارد که آلودگی هوا از همه مهم‌تر است، البته شب یلدا خیلی خوب است و ما می‌توانیم دورهم جمع شویم و یک شب طولانی را کنار هم بگذرانیم و این از خوبی‌های زمستان است.»
حسام شیخ غلامی هم نظرش درباره زمستان این است: «زمستان که می‌شود شب‌ها طولانی و روزها کوتاه می‌شود، بعضی پرندگان از مناطق سرد به مناطق گرمسیری کوچ می‌کنند. درخت‌ها و بعضی از جانوران به خواب زمستانی می‌روند. ما به باغ پدربزرگم رفتیم. در آنجا برف آمده بود و من و برادرم با هم برف بازی کردیم و به کمک پدربزرگم یک آتش روشن کردیم. این خاطره برای من به یاد ماندنی بود.»
آتنا امانی 9 ساله هم دوست دارد بزرگترین آدم برفی دنیا را بسازد اما آنقدر برف جمع نمی‌شود که بتواند آدم برفی‌اش را بسازد. «یک شب کمی برف آمد و روی زمین هم نشست اما خیلی کم بود و فردایش هم آب شد. من توی اخبار دیدم همه جا برف آمده و همه خوشحال هستند، بعد دلم می‌خواست من هم آنجا بودم اما خیلی دور است. در سرمای زمستان هوا آلوده می‌شود ولی اگر برف بیاید همه چیز تمیز و سفید است. برف روی آلودگی می‌نشیند و آن را از بین می‌برد. من از سفیدی برف خیلی خوشم می‌آید.»
ماهان شهبازی 12 ساله هم نظرش مثل آتناست:«حسی که من به زمستان دارم، یک حس و حال سفید و برفی است. وقتی برف می‌آید من حس می‌کنم روز شادی است و روزم تازه می‌شود. امسال متأسفانه نتوانستم برف بازی کنم چون برف زیاد نبود. زمستان فصل قشنگی است و سرمایش خوب است و به آدم انرژی می‌دهد. بیشتر از همه هم به خاطر سفیدی برف است که حس و حال خوبی به وجود می‌آورد.»شانیا شهبازی 13 ساله می‌گوید:«من خیلی زمستان را دوست دارم چون تولدم در زمستان است اما امسال برف بازی نرفتم.
قرار بود برویم برف بازی اما تا حالا که نرفته‌ایم.» شانیا هنوز امیدوار است برف ببارد و بتواند برف بازی کند.
فاطمه زهرای کلاس پنجمی هم دل پری از آلودگی هوا دارد: «در زمستان به جای اینکه خوشحالی کنیم، همه‌اش می‌گویند هوا آلوده است و بیرون نروید. قبلاً هم به خاطر آلودگی هوا مدرسه دائم تعطیل می‌شد حتی وقتی کرونا نبود. به نظرم آلودگی هوا و کرونا هردو به یک اندازه بد هستند چون به خاطر هر دو مجبوریم در خانه بمانیم.
روزهایی که هوا آلوده است مادربزرگم نمی‌تواند از خانه بیرون بیاید و من خیلی ناراحت می‌شوم و دلم برایش می‌سوزد چون باید در خانه بماند و تنها باشد.»آروین هدایتی هم از آن دسته بچه‌هایی است که دل خوشی از زمستان ندارد: «من فصل زمستان را دوست ندارم چون سرد است و من هم سرمایی هستم و دلیل دیگرش هم این است که در زمستان آلودگی هوا داریم و الان هم که کروناست و هم به خاطر کرونا و هم آلودگی هوا باید ماسک بزنیم.
من تابستان را بیشتر دوست دارم چون گرم است و آلودگی هم کمتر است.»مانیا سپهری هم زمستان را دوست دارد اما او هم مثل بقیه بچه‌ها دلش می‌خواهد زمستان بدون آلودگی هوا باشد و دیگر اینکه تعطیلی زمستانی داشته باشند تا بتوانند سفر بروند.
«الان که کروناست اما بعداً که کرونا نباشد می‌توانیم در زمستان به جاهایی که خیلی برف دارد برویم و حسابی بازی کنیم. من دوست دارم سوار سورتمه شوم و روی برف‌ها لیز بخورم اما آن را فقط در فیلم‌ها دیده‌ام و اینجا هیچ وقت آنقدر برف نمی‌آید و سورتمه هم نیست.»
ایلیا حسینی هم فکر می‌کند این منصفانه نیست که فردای تمام شدن امتحانات، کلاس‌ها بلافاصله شروع شود. او می‌گوید: «درست است که پدر و مادرهای ما هم آن وقت‌ها تعطیلات زمستانی نداشتند اما درس‌هایشان به اندازه درس‌های ما سخت نبود. به علاوه اینکه برف هم زیاد داشتند.»خیلی از روز هوای پاک نگذشته است؛ روزی که حالا در این فصل حداقل در تهران و برخی شهرهای بزرگ دیگر مفهوم خاصی ندارد. این زمستان هم دارد می‌گذرد و کودکان زیادی نه یک دل سیر برف‌بازی کرده‌اند و نه از نعمت داشتن هوایی پاک و سالم برخوردار بوده‌اند. آنها رؤیای زمستانی سفید و پاک را در سر دارند.

دکترعباس جهانبخش
 عضو هیأت علمی دانشگاه هنر اصفهان
دکتر محمدصالح شکوهی بیدهندی
عضو هیأت علمی دانشگاه علم و صنعت ایران
سیاست‌های سکونتگاهی و آمایش سرزمین در ایران از دهه 1340 تا کنون دچار خطاهایی راهبردی بوده است که مهم‌ترین آنها عبارتند از:
1.تمرکزگرایی و برهم زدن توازن آمایش سرزمین و تخریب محیط‌زیست
2.تصدیگری دولتی و ایجاد بار مالی سنگین بر دوش دولت‌ها
3.ناسازگاری با سبک زندگی اسلامی-ایرانی
4.سوداگری در زمین و مسکن و افزایش فاصله طبقاتی
5.بخشی‌نگری و نگاه کمی به مقوله سکونت و عدم توجه به سایر مقوله‌هایی همچون سلامت، اشتغال، تعلیم و تربیت و...
ریشه این سیاست‌ها (که پس از انقلاب گاهی با شدت بیشتری ادامه یافته) به الگوهای پس از جنگ جهانی در اروپا بازمی‌گردد. اروپای آن دوران به «بلندمرتبه‌سازی مسکن» معتقد بود تا بتواند حجم عظیم ویرانی‌ها را جبران کند و از سوی دیگر با تغییر الگوی مصرف و تبدیل خانه و خانواده به «سلول مصرفی» بتواند به رشد اقتصادی و افزایش GDP کمک نماید. لوکوربوزیه، معمار و نویسنده فرانسوی سبک بین‌الملل، به‌دنبال آن بود به جای فضاهای سبز پراکنده در خانه‌های حیاط ‌‌‌دار، آپارتمان‌هایی بدون حیاط بسازد تا در مساحتی معادل حیاط‌های سابق شاهد باغ‌های وسیع شهری باشیم. او نام این ایده را «شهر درخشان» گذاشته بود.
 درخششی که به مرور با بروز آسیب‌های متعدد به تیرگی بدل گشت و در نتیجه در اروپا و ایالات متحده مورد بازنگری قرار گرفت. نبود احساس تعلق به فضاها و وجود بخش‌های عمومی فاقد مالک مشخص، بستری برای جرم‌خیزی و ناامنی شده بود. تا جایی که در مواردی دولت‌ها را مجبور به بمبگذاری و تخریب این آپارتمان‌ها کرد. در مکتوبات غربی به‌صورت نمادین ساعت پانزده از روز شانزدهم مارس 1972 یعنی لحظه بمبگذاری و تخریب مجتمع مسکونی پروئیت آیگو توسط دولت را به‌عنوان «لحظه مرگ این الگو» معرفی می‌کنند. اما الگویی که در موطن خود تخریب و نابود شد، کیلومترها دورتر و در شرایط اقلیمی و فرهنگی متفاوت از جمله ایران، مورد تقلید روزافزون قرار گرفت. حتی وقوع انقلاب اسلامی نیز تغییری در این تقلید ایجاد نکرد و در پاره‌ای موارد با شدت بیشتری تداوم یافت. سال‌های بعد به مرور و باز هم با پیشگامی محققان غربی سایر تبعات این نظام شهرسازی و معماری آشکار شد. ساخت آسمانخراش‌ها، آسیب‌های زیادی را به طبیعت وارد کرد. مرتفع‌سازی اقتضای استفاده از مصالح با «آب پنهان» و «انرژی نهفته» بسیار بالاتر از مصالح طبیعی را دارد. بناهای بلند، مانع جریان باد و دیده شدن آسمان شدند و در کلانشهرها بر معضل فرونشست زمین افزوده‌اند. به علاوه تراکم جمعیت و استفاده متمرکز از سفره‌های آب زیرزمینی (بیش از آستانه‌ این سفره‌ها برای بازیابی) سبب تخریب منابع آب و محیط‌زیست می‌شود.
 تأثیر بلندمرتبه‌سازی در «کاهش عدالت اجتماعی» و «افزایش فاصله طبقاتی»
برخی تحقیقات نشان می‌دهند که زندگی در بناهای بلندمرتبه و دوری از سطح زمین، باعث افزایش هورمون‌های اضطراب و بالا رفتن تپش قلب می‌شود. زندگی در فضاهای بسته‌ آپارتمانی موجب نوعی از آسیب روانی شد که در ادبیات روانشناسی به‌نام «سارسلیته» شناخته می‌شود. به علاوه، مطالعاتی همچون تحقیقات اسکار نیومن، نویسنده‌ کتاب «خلق فضای قابل دفاع» نشان می‌دهد که سرانه‌ جرم در ابنیه‌ بلندمرتبه بیشتر است (در مقایسه با خانواده‌های با درآمد مساوی که در بناهای کم ارتفاع زندگی می‌کنند).
محدود کردن زمین و تلفیق بلندمرتبه‌سازی و آنچه اصطلاحاً «اثر ریکاردویی» خوانده می‌شود باعث سوداگری در زمین و مسکن و افزایش فاصله طبقاتی خواهد شد. در ایران نیز یکی از عواملی که باعث کاهش عدالت اجتماعی شده همین مسأله است. شکل کنونی قیمت زمین هم از نظر اقتصاد غربی و هم از نظر شرعی و انقلابی شکلی نامطلوب است. در کشورهای غربی راهکارهایی نظیر منع معاملات مکرر و وضع مالیات بر املاک و مستغلات در نظر گرفته می‌شود تا زمین از «کالایی سرمایه‌ای» به «کالایی مصرفی» بدل شود. در نگاه اسلامی نیز سوداگری در زمین نهی شده است. در آرمان‌های انقلاب اسلامی، حذف قیمت زمین مورد توجه بوده است. برای نمونه حضرت امام خمینی(ره) در فرمان تشکیل بنیاد مسکن انقلاب اسلامی می‌فرماید: «... در این طرح به‌هیچ‌وجه پولى در برابر خرید زمین پرداخت نشود» (امام خمینی، 21/1/58).
الگوی خانه‌های کوچک، متراکم و انبوه که خط مشی اصلی دولت‌ها از دوران سازندگی به این سو بوده، علاوه بر تضاد با تجارب نوین جهانی، با مطلوبیت‌های فقهی و فرهنگی نیز سازگار نیست و تعارض‌های آن در تحقیقاتی همچون درس خارج فقه عمران شهری (آیت‌الله اراکی) و منابع روایی همچون وسایل‌الشیعه بیان شده است.
در حال حاضر تراکم شهرهای بالای 500 هزار نفر (بر حسب نفر در کیلومتر مربع در مساحت شهرها) برای آلمان (با جمعیتی برابر با جمعیت ایران و مساحتی کمتر از دو برابر استان کرمان) معادل 2 هزار و 610 نفر در کیلومتر مربع و برای ایران 6 هزار و 969 نفر در کیلومتر مربع است! به عبارت دیگر دولت‌ها، شهرداری‌ها و برخی نهادهای دیگر، به جای فراهم‌سازی امکان «احیای منضبط زمین» به احتکار زمین در ایران پرداخته‌اند (البته این به معنای نفی ضرورت مقابله با زمین‌خواری نیست، بلکه باید بین دو خط قرمز زمین‌خواری و احتکار زمین، بستر احیای منضبط زمین فراهم شود.) و این سیاست‌ها معاش را بر خانواده‌ها چنان دشوار ساخته‌اند که شاخص دسترسی مؤثر به مسکن برای یک خانوار متوسط به بیش از یک قرن افزایش یافته و طبق آمار جهانی از این منظر جزو بدترین کشورهای جهان هستیم. (در این زمینه فقط شش کشور وضعیتی نامناسب‌تر از ایران دارند!)
چنانچه اقدامات آتی دولت سیزدهم نیز در همین ریل تداوم یابد، می‌توان انتظار داشت آثار سوء اجتماعی، اقتصادی، امنیتی، زیست‌محیطی و فرهنگی قبلی را با شدت بیشتری در آینده شاهد باشیم.
در مقابل می‌توان به الگوهای جایگزینی اشاره کرد که به جای توسعه عمودی و متراکم، توسعه افقی محدود، متوازن و شبکه‌‌ای را پیشنهاد می‌دهند. الگوهایی که بتواند ارزش‌هایی نظیر «خانه‌ مولد»، «تعامل سازنده و ذاکرانه با طبیعت»، «نظام اجتماعی مبتنی بر اخوت»، «کاهش قیمت زمین»، «عدالت فضایی و رفع جدایی‌گزینی»، «خانواده بنیانی»، «مسکن وسیع»، «مسجد محوری» و «محله مقیاسی» را پاس دارند. الگوی اصلاحی باید به ساخت شهرها و شهرک‌هایی منجر شود ‌که دربرگیرنده‌ واحدهای مسکونی یک‌طبقه‌ وسیع و مولد باشد و سایر خدمات شهری را نیز به‌گونه‌ای تدارک ببیند که علاوه بر تأمین نیاز، بستر توانمندسازی خانواده‌ها و امکان شکل‌دهی و هویت‌دهی به محیط توسط ساکنان فراهم شود. در این راستا، بیش از یک دهه کار متمرکز تیمی میان رشته‌ای توسط محققان حوزوی و دانشگاهی صورت گرفته و در صورت استقبال مدیران می‌توان به تغییر ریل اساسی و بازنگری در روندهای قبلی امیدوار بود.
شایان ذکر است امکان سنجی‌های لازم برای تحقق ایده‌ ایجاد ‌شهرهای افقی با خانه‌های یک طبقه‌ حیاط دار انجام شده و از نظر مسائلی همچون زمین، آب، انرژی و استقبال مردمی، ظرفیت حقوقی این امر امکان‌پذیر بوده و با سرعت بیشتر و هزینه کمتری نسبت به طرح‌هایی همچون مسکن مهر قابل اجرا خواهد بود.
بر اساس این مطالعات می‌توان بیان کرد که بزرگترین مانع برای اجرای چنین الگوهایی نه کمبود منابع و امکانات سرزمینی و طبیعی است نه کمبود استقبال مردمی، بلکه رسوب الگوها و نظریات قدیمی و عمدتاً وارداتی شهرسازی و معماری در اذهان است که مانع حل مشکل مسکن شده و آسیب‌های فراوانی را برای محیط‌زیست، روابط اجتماعی و فرهنگی، قدرت پدافند غیرعامل و پدافند زیستی، عدالت اجتماعی و فضایی، امکان مشارکت مردمی در شکل‌دهی و مدیریت محیط، تخریب روابط خانوادگی، آسیب به سلامت جسمی، روحی و روانی شهروندان در پی داشته است. امید می‌رود با اجرای عملی چند پروژه الگو بتوان تغییر و اصلاح این ذهنیت را مدیریت کرده و با نمایش ملموس کارآمدی، آن را به پیشرانی برای اصلاح شهرها و روستاهای موجود تبدیل کرد.

نیم‌نگاه:

الگوی خانه‌های کوچک، متراکم و انبوه که خط مشی اصلی دولت‌ها از دوران سازندگی به این سو بوده علاوه بر تضاد با تجارب نوین جهانی، با مطلوبیت‌های فقهی و فرهنگی نیز سازگار نبوده و تعارض‌های آن در تحقیقاتی همچون درس خارج فقه عمران شهری (آیت‌الله اراکی) و منابع روایی همچون وسایل‌الشیعه بیان شده است.
در کشورهای غربی راهکارهایی نظیر منع معاملات مکرر و وضع مالیات بر املاک و مستغلات در نظر گرفته می‌شود تا زمین از «کالایی سرمایه‌ای» به «کالایی مصرفی» بدل شود. در نگاه اسلامی نیز سوداگری در زمین نهی شده است.
 لوکوربوزیه، معمار فرانسوی، به‌دنبال آن بود به جای فضاهای سبز پراکنده در خانه‌های حیاط ‌‌‌دار، آپارتمان‌هایی بدون حیاط بسازد تا در مساحتی معادل حیاط‌های سابق شاهد باغ‌های وسیع شهری باشیم. او نام این ایده را «شهر درخشان» گذاشته بود. درخششی که به مرور با بروز آسیب‌های متعدد به تیرگی بدل گشت و در نتیجه در اروپا و ایالات متحده مورد بازنگری قرار گرفت. نبود احساس تعلق به فضاها و وجود بخش‌های عمومی فاقد مالک مشخص، بستری برای جرم‌خیزی و ناامنی شده بود. تا جایی که در مواردی دولت‌ها را مجبور به بمبگذاری و تخریب این آپارتمان‌ها کرد. اما الگویی که در موطن خود تخریب و نابود شد، کیلومترها دورتر و در شرایط اقلیمی و فرهنگی متفاوت از جمله ایران، مورد تقلید روزافزون قرار گرفت.
ساخت آسمانخراش‌ها، آسیب‌های زیادی را به طبیعت وارد کرد. مرتفع‌سازی اقتضای استفاده از مصالح با «آب پنهان» و «انرژی نهفته» بسیار بالاتر از مصالح طبیعی را دارد.

سعید صلح میرزایی
نویسنده و پژوهشگر
جهاد در ادبیات اسلامی یعنی تلاش و کوشش در تقابل با دشمن و تبیین یعنی زدودن غبار فتنه، تحریف و جهل از اذهان و عجیب که جهاد را توأم با تبیین کرد. مگر تبیین می‌تواند در تقابل با دشمن مطرح شود؟ بله حتماً. دشمن همیشه تلاش داشته است پیشقراولان فرهنگی و رسانه‌ای‌اش را زودتر به میان مردم بفرستد تا فتوحاتش کم‌هزینه‌تر و شیک‌تر به دست آید. این‌بار که می‌داند در جهاد نظامی و علمی و سیاسی، مغلوب است دو حربه را توأمان به کار گرفته است؛حربه‌ تحریف و حربه‌ تحریم و اگر در تحریف پیروز شود و بتواند روایت خود را بر مردم، تحمیل کند حربه‌ تحریمش هم کارگر خواهد بود. خدای ناکرده.

جریان تحریف و جنگ روایت‌ها
دشمن آمده است واقعیت‌هایی را تحریف و روایت خود را به عنوان روایت صحیح در ذهن مردم بویژه جوانان وارد کند. به سراغ اصول و مبانی و آرمان‌ها می‌رود تا با تحریف آنها، صورت انقلاب و اسلام را بگذارد و سیرت آن را آن‌گونه که می‌پسندد، تحریف کند. به سراغ تاریخ می‌رود و برای آنکه بگوید اصل انقلاب، اشتباه بوده است به تحریف دوران طاغوت ستمشاهی پرداخته و رضاخان و محمدرضا و هویدا و دیگر فاسدان آن رژیم را بزک می‌کند. تسخیر لانه‌ جاسوسی را، جنگ را، مجازات تروریست‌های منافقین خلق را، عزل منتظری را، فتنه‌ تقلب 88 و ده‌ها واقعه‌ دیگر را وارونه روایت می‌کند تا جوان ما به تردید بیفتد. دستاوردهای نظام و کارآمدی انقلاب اسلامی را انکار می‌کند تا مردم ما انقلاب را ناتوان از حل مشکلات و رساندن کشور به قله‌های پیشرفت بدانند. ظرفیت‌های کشور را پوشیده می‌دارد و ضعف‌ها را چند برابر نشان می‌دهد تا امید مردم و جوانان به آینده‌ درخشان از بین برود. آخر اینکه خودش را آنچنان شکست‌ناپذیر نشان می‌دهد که خیال هرگونه مقاومت را هم از ذهن‌ها می‌رباید. طبیعی است وقتی انسان با این همه تحریف و روایت‌های وارونه مواجه می‌شود خود را ببازد و آینده را تاریک ببیند و افسرده شود. اینجاست که معلوم می‌شود جهاد تبیین این دوران چرا مهم‌ترین عرصه‌ جهاد است و به دیگر جهادها (نظامی، سیاسی، اقتصادی و علمی) بها می‌دهد و چرا دعای پایانی سخنان رهبر انقلاب در دیدار با مداحان می‌شود: «ما را سربازان جهاد عظیم این روزگار که جهاد تبیین است قرار بده.»

تو کجای این میدان ایستاده‌ای؟
فرمانده به من و تو خطاب کرد که آیا جایگاه خود را در این میدان می‌دانی؟ آیا نسبت به غبارآلود و تحریف‌ شدن اطرافیانت، حساسیت لازم را به خرج داده‌ای؟ دشمن پیشرفت کشور و انقلاب و اسلام، به کمک مزدوران با مزد و بی‌مزدش به جان ذهن برادران و خواهران و فرزندان ما افتاده است و می‌خواهد بگیرد از او هر آن چیزی را که می‌تواند او را برای استقامت ورزیدن در رسیدن به قله‌های آرمانی کمک کند.

جهادی برای همه
قدم اول این است که حساسیت زمان و شرایط را درک کنی. همین تو را به حرکت وامی‌دارد وقتی که بدانی چه راه طولانی را طی کرده‌ایم و از چه جایگاهی و با گذر از چه موانع بزرگی چون خیانت نفوذی‌ها، جنگ نظامی، نظام اداری فرسوده‌ به جا مانده از دوران طاغوت، تروریسم، مدیران ناکارآمد و تحریم، توانسته‌ایم به اینجا برسیم و چه آینده‌ مشعشعی انتظارمان را می‌کشد و البته این آینده خودبه‌خود به وجود نخواهد آمد و کمک و همدلی همگانی را می‌طلبد و یکی از شرایط مهمش آن است که همه خود را سرباز جهاد عظیم تبیین بدانند. پس باید به هرکس که حوزه‌ تأثیر دارد بگوییم که به میدان بیاید و این می‌شود حفظ زنجیره‌ تواصی جهاد تبیین. قدم بعدی آن است که مجهز شویم به سلاح اطلاعات و داده. در این دوران، زمان رسیدن به جواب به چند دقیقه کاهش یافته و تقریباً برای همه‌ محتواهای مورد نیاز در جهاد تبیین، پایگاه اطلاع‌رسانی و کانال و صفحه وجود دارد و فقط کافی است کمی جست‌و‌جو کنی. بعد از آن باید سؤالات و شبهات ذهن اطرافیانت را رصد کنی و چه بهتر قبل از آنکه این تیرهای مسموم به مخاطبانت برسد، خود را مجهز کنی. اگر زمانی تذکر لسانی همگانی را گفتمان کردیم حالا باید تبیین همگانی را گفتمان کنیم. هیچ‌کس نباید با دیدن ذهن غبارآلود دوستان و اقوام و مرتبطینش، آرام بنشیند. حالا می‌توان شبکه شد و با دیگران هم‌افزایی کرد و قدم بعدی فعال شدن حلقه‌های میانی است و متراکم شدن مطالبه‌ عمومی برای تشکیل یک قرارگاه ملی جهاد تبیین.

مسعود براتی
کارشناس مسائل بین الملل
امریکا نه تنها از منظر سیاسی بلکه از منظر اقتصادی نیز نیاز به توافق با ایران دارد. با فروش بیشتر نفت ایران در بازار جهانی، قیمت نفت کاهش یافته که این خود می‌تواند به مهار بخشی از تورم داخلی امریکا کمک کند.
دولت بایدن یکی از شعارهای انتخاباتی خود را توافق با ایران اعلام کرده بود و از زمان روی کار آمدن دولتش در تلاش بوده به این مهم دست یابد. همچنین با توجه به انتخابات پیش‌روی کنگره در 2022، بایدن نیاز دارد به دستاوردی چون توافق با ایران دست پیدا کند تا این موضوع بتواند در انتخابات کنگره به کمکش بیاید. بنابراین دولت بایدن از منظر سیاسی به توافق با ایران نیاز دارد.
گزارش تورم منتشر شده توسط وزارت کار ایالات متحده، نشان می‌دهد شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) در ماه نوامبر 2021، برای ششمین ماه متوالی صعودی بوده و ۸/۶ درصد گزارش شده (افزایش 6.8 درصدی قیمت‌ها در نوامبر 2021 نسبت به نوامبر 2020 که نسبت به ماه گذشته یعنی اکتبر 6/0 درصد افزایش داشته است.) تورم سال 2021 در چهل سال گذشته یعنی از سال ۱۹۸۲ تاکنون بی‌سابقه بوده و به چالش بزرگی برای سیاستمداران و فعالان اقتصادی امریکا تبدیل شده است. بیشترین افزایش قیمت در 12 ماه منتهی به نوامبر 2021 مربوط به انرژی بوده است. انرژی به‌طور میانگین 33.3 درصد رشد داشته است. انرژی به دو گروه کالای انرژی و خدمات انرژی تقسیم می‌شود که در گروه کالای انرژی دو شاخص سوخت نفتی و بنزین افزایش 58 درصدی داشته‌اند. این عدد برای شاخص بنزین بالاترین عدد ثبتی از سال ۱۹۸۰ بوده است. تورم مواد خوراکی نیز عدد ۱/ ۶ درصد بوده که از اکتبر سال ۲۰۰۸ تاکنون بی‌سابقه بوده است.
طبق گزارش وزارت کار امریکا، مواد غذایی و انرژی هسته اصلی شاخص قیمت مصرف کننده محسوب می‌شوند. از تورم کل 6.8 درصدی سال 2021 نسبت به مدت مشابه سال گذشته 1.9 درصد آن متعلق به مواد غذایی و انرژی است. همین آمارها اهمیت قیمت انرژی و مواد غذایی را در تورم کلی بیان می‌کند.
بررسی سبد غذایی هر خانوار امریکایی نشان می‌دهد 14 درصد از سبد امریکایی‌ها به مواد غذایی و 7.5 درصد به انرژی تعلق دارد. با یک حساب ریاضی می‌توان فهمید که سهم انرژی از تورم کل 1.4 درصد و سهم مواد غذایی 0.5 درصد بوده است. کارشناسان با توجه به نقش اساسی انرژی در تورم امریکا، یکی از راهکارهای مهار تورم را کاهش قیمت نفت عنوان کرده‌اند. طبق اعلام رسانه‌های غربی، ابزارهای کاهش قیمت نفت امریکا عبارتند از: فشار آوردن و باج دادن به اوپک و اوپک پلاس برای افزایش تولید نفت، آزادسازی نفت از ذخایر استراتژیک خود و سایر کشورهای مصرف کننده نفت و احیای ممنوعیت صادرات نفت امریکا. همچنین یکی از ابزارهای کاهش قیمت نفت، وارد کردن نفت ایران به بازار جهانی است. در تاریخ 30 نوامبر 2021 (9 آذر 1400) چاینادیلی، روزنامه دولتی کشور چین، در گزارش خود به این نکته اشاره کرد که: «لغو تحریم‌ها علیه ایران می‌تواند به کاهش تنش‌ها بین ایالات متحده و جمهوری اسلامی ایران کمک کند و حتی همکاری ایران را بر سر قیمت‌های جهانی نفت خام جلب کند، زیرا امریکا اکنون مشتاق است با کاهش قیمت نفت خام، تورم جدی خود را مهار کند.»
خبرگزاری وال‌استریت ژورنال نیز در تاریخ 19 ژانویه 2022 (29 دی 1400) در مطلبی به انگیزه بایدن برای توافق با ایران پرداخته است: «ایران مقادیر زیادی نفت دارد که می‌تواند تقریباً بلافاصله به بازار عرضه شود. این ذخایر که در ایران یا در فراساحل نگهداری می‌شود، در مجموع حدود 120 میلیون بشکه تخمین زده می‌شود که معادل بیش از یک روز نفت مصرفی کل کره زمین است. تحلیلگران همچنین پیش‌بینی می‌کنند که ایران می‌تواند تولید نفت خود را در مدت کوتاهی افزایش دهد. مقامات ایرانی قبلاً اعلام کرده‌اند که قصد دارند تا اوایل بهار سال آینده تولید خود را به سطح قبل از تحریم‌ها، یعنی چهار میلیون بشکه در روز افزایش دهند.»
گزارش وال‌استریت ژورنال با اشاره به اینکه افزایش میزان نفت ایران و ورود آن به بازار جهانی، تفاوت واقعی در بازار ایجاد می‌کند، اعلام می‌کند که تقاضای جهانی برای انرژی در حال حاضر از عرضه پیشی گرفته است و تولیدکنندگان در تلاش هستند تا این میزان را ادامه دهند. این گزارش همچنین نقش ایران را در کاهش قیمت نفت جهانی بدین صورت بیان می‌کند: «علی‌رغم تعهد برای افزایش تولید، اعضای کارتل اوپک پلاس به‌طور معمول از اهداف افزایش تولید ماهانه خود فاصله زیادی دارند. در نتیجه، افزودن عرضه‌های ایران به میزان قابل‌توجهی مقدار نفت خام موجود را افزایش می‌دهد و در نتیجه می‌تواند قیمت‌های جهانی نفت را تا 10 درصد کاهش دهد. این سناریو به کاهش تحریم‌های فعلی امریکا علیه ایران بستگی دارد که دولت بایدن می‌تواند انجام دهد.»
در انتهای مطلب، وال استریت ژورنال به این نکته اشاره دارد که توافق با ایران می‌تواند در کاهش تورم امریکا نقش ایفا کند و این‌گونه عنوان می‌کند: «هر توافقی با ایران، صرف نظر از اینکه چقدر ضعیف باشد، توجیه کافی برای دولت بایدن به منظور عقبگرد تحریم‌ها، بویژه صنعت نفت ایران فراهم می‌کند. اگر این اتفاق بیفتد، نفت خام ایران به بازار سرازیر می‌شود، عرضه موجود بالا می‌رود و قیمت نهایی نفت و در نتیجه محصولات تصفیه‌شده مانند بنزین کاهش می‌یابد و این به نوبه خود حداقل مقداری از فشار تورمی و اقتصادی را که بایدن در داخل با آن مواجه است کاهش خواهد داد.»
جمع‌بندی
با توجه به رکوردزنی تورم امریکا بعد از 40 سال، دولت بایدن در تلاش است تا بتواند تورم خود را هر چه سریع‌تر مهار کند. برای این منظور قصد دارد تا با عرضه نفت ایران به بازار، بتواند قیمت جهانی نفت را کاهش دهد و در نتیجه آن باعث کاهش بخشی از فشار تورمی داخلی امریکا شود. این نشان می‌دهد که امریکا از نظر اقتصادی به توافق با ایران نیاز دارد. از طرفی هم در تلاش است تا فروش نفت ایران را به عنوان امتیازی به ایران بفروشد. بنابراین امریکا سعی دارد تا با یک تیر دو نشان را مورد هدف قرار دهد.

هر روز با شما در اینجا خواهیم بود، صدای شما، حرف شما و پیشنهاد شما را می شنویم و می خوانیم و بازگو می کنیم. با ما همراه باشید، بگویید و بنویسید

تلفن: 88769075 - 021
پیامک: 3000451213

احتراماً؛ عطف به مطلب مندرج در آن روزنامه وزین مورخ 19/09/1400 با موضوع «بوی آزاردهنده بیمارستان بعثت» خواهشمند است توضیحات زیر  را جهت تنویر افکار عمومی منتشر فرمایید:
ضمن تشکر از شهروند محترم به آگاهی می‌رساند؛ پیرو اخطارهای کتبی از سوی اداره محیط زیست منطقه و بازدید به عمل آمده از محل مورد اشاره، 3 مورد دستگاه تصفیه پساب بیمارستان رفع عیب و فعال شده است.
سعیدجعفر علی جاسبی
رئیس اداره روابط عمومی منطقه 14

پس از گذشت یک هفته از تخریب بنای متعلق به قوه قضائیه در بستر رود چالوس، دیروز نوبت به ساختمان وزارت نیرو در این منطقه رسید. جایی که ١٩ ساختمان مربوط به 11 دستگاه حاکمیتی یعنی نهادهای دولتی، عمومی و نظامی در آن قرار دارد و رئیس دستگاه قضا هم عزم خود را برای تخریب این بناها جزم کرده و قرار است بزودی به تفرجگاه عمومی تبدیل شود.
صفحه 2 را بخوانید