امریکن پراسپکت (امریکا)
گروه‌های راست افراطی امریکا که دونالد ترامپ و برخی رسانه‌های همسو با او سرآمد آنها هستند، با وجود همه مخالفت‌هایی که با نژادپرستی وجود دارد، به‌طور هماهنگ و مؤثر یک استراتژی بلندمدت را در پیش گرفته‌اند و به هر کس که بخواهد علیه نژادپرستی سخن بگوید، حمله می‌کنند.

اکونومیست (بریتانیا)
بیش از یک دهه برای حل بحران اقتصادی جهانی دولت‌ها در حال اعمال ریاضت‌های اقتصادی بودند تا شاید با خلاصی از کمبود تقاضا به اقتصاد رونق بخشند، اما اکنون میزان تقاضا تا حدی افزایش یافته است که برخی دولت‌ها با مشکل عرضه رو‌به‌رو شده‌اند. دلیل اصلی آن نیز شرایط کرونایی است که تأثیر زیادی روی بازار کار داشته است.

اشپیگل (آلمان)
ایلان ماسک، مدیرعامل و طراح تسلا و کارآفرین نامدار که بسیاری از رقبایش او را فردی بی‌ریشه می‌دانند که با تکیه بر توان خود توانسته به موفقیت‌های کنونی دست یابد، از جمله افرادی است که به رایانه‌ها بیش از انسان‌ها اعتماد دارد. اما آیا ماسک خواهد توانست با تکیه بر تکنولوژی خود جهان را از بحران‌های کنونی نجات دهد؟

بنفشه غلامی/ از نخستین ساعات صبح دیروز مرزهای زمینی و هوایی عراق بسته شد تا انتخابات پارلمانی این کشور برای اولین بار در نزدیک به دو دهه اخیر، بدون خشونت و در آرامش کامل برگزار شود.
به‌گزارش «آسوشیتدپرس»، بر اساس تقویم‌های انتخاباتی عراق، بنا بود این انتخابات سال آینده برگزار شود اما بعد از خیزش‌های مردمی در سال 2019 و اعتراض‌های عمومی به فساد گسترده که منجر به کشته شدن 600 نفر از معترضان نیز شد، دولت عادل عبدالمهدی، نخست‌وزیر وقت با استعفای خود راه برای انتخاباتی زودهنگام را فراهم کرد. پس از او «مصطفی الکاظمی» نیز به محض نشستن بر کرسی نه چندان راحت نخست‌وزیری عراق، روند برگزاری انتخابات زودهنگام را پیگیری کرد که انتخاباتی که دیروز برای عموم مردم این کشور برگزار شد، حاصل این تلاش‌ها بود.
از آنجا که پیش از برگزاری این انتخابات نگرانی‌هایی درباره امنیت رأی دهندگان وجود داشت، با تدابیر پلیس و حضور بیش از 250 هزار نیروی امنیتی تلاش شد تا از رأی دهندگان و همچنین رأی آنها محافظت شود. با این حال این اولین انتخاباتی بود که از زمان سقوط صدام بدون اعلام منع آمد و شد شبانه و همچنین بدون انفجار و خشونت برگزار شد. به طور معمول در 18 سال گذشته انتخابات عراق همراه با خشونت و انفجار بود. این نبود خشونت و برگزاری انتخابات در شرایط آرام گویای آن است که دولت‌های عراق در سال‌های گذشته توانسته‌اند با تکیه بر توان نیروهای امنیتی دولتی و همین‌طور گروه‌های مدافع مردم همچون حشد الشعبی امنیت را در کشور خود برقرار کنند.
مشارکت مردمی زیر ذره بین غربی‌ها
بر خلاف آنچه که پیش از انتخابات شماری از رسانه‌های غربی سعی در القای آن داشتند، مشارکت مردمی در این انتخابات حداقل بر اساس آنچه که رسانه‌ها از فضای انتخاباتی گزارش کردند، تفاوتی با سال‌های قبل نشان نمی‌داد. البته به‌طور معمول مشارکت مردمی درانتخابات مختلفی که در عراق برگزار می‌شود پایین است؛ برای مثال در انتخابات سال 2018 میزان مشارکت مردمی به 44 درصد می‌رسید. مشارکت دیروز نیز تفاوت محسوسی نشان نمی‌داد. پیش از انتخابات نیز آیت‌الله علی سیستانی، مرجع تقلید شیعیان عراق ضمن درخواست از مردم برای حضور پای صندوق‌های رأی، تأکید کرده بود انتخابات تنها راهی است که مردم می‌توانند با استفاده از آن آینده کشورشان را خود ترسیم کنند. علاوه بر او، بسیاری از رهبران جناح‌های مختلف سیاسی نیز از مردم خواسته بودند در انتخابات حضور داشته باشند. این رهبران سیاسی به همین دلیل از صبح دیروز از جمله نخستین کسانی بودند که پای صندوق‌های آرا حاضر شدند. مصطفی الکاظمی نخست‌وزیر؛ شیخ عبدالمهدی الکربلایی نماینده آیت‌الله سیستانی و هادی العامری رئیس ائتلاف الفتح از جمله کسانی بودند که در همان ساعات ابتدایی صبح رأی خود را به صندوق انداختند. مصطفی الکاظمی بعد از انداختن رأی خود به صندوق در سخنانی خطاب به مردم عراق تأکید کرد: «به خدا توکل کرده و به کسانی که مناسب می‌دانید رأی دهید زیرا این فرصتی برای اصلاحات است.»
بخشی از اصلاحاتی که او از آنها سخن گفته، در پی اعتراض‌های سال 2019 تحقق یافته است و اکنون مردم خواهان ادامه این اصلاحات هستند. یکی از اصلاحاتی که برآورده شده، ایجاد تغییر در قانون انتخابات است که 5 نوامبر سال 2020 برهم صالح آن را امضا کرد و بر اساس آن انتخابات باید شفاف، عادلانه و زودهنگام باشد. برهمین اساس در نزدیک به 10 ماه گذشته یک دادگاه فدرال جدید ایجاد شد تا بتواند با تقلب‌های احتمالی در انتخابات مبارزه کرده و نتایج انتخابات را که طی روزهای آینده اعلام خواهد شد، تأیید کند.
علاوه بر این تلاش شد در این انتخابات به درخواست‌های زنان نیز پاسخ داده شود و به ازای هر 83 حوزه انتخاباتی یک نماینده زن تعیین شود. به‌گزارش «دویچه وله»، «گریگور جائکه»، رئیس بنیاد کنراد آدنائر در امور سوریه و عراق در همین ارتباط معتقد است: «تغییر در قوانین انتخاباتی که شامل رأی به افراد به جای رأی به لیست‌های انتخاباتی می‌شود، نفوذ احزاب را محدود می‌کند و باعث می‌شود، روابط بین رأی دهندگان و نامزدهای انتخاباتی که برگزیده می‌شوند، تقویت شود. این کار موجب برآورده شدن بخشی دیگر از خواسته مردم برای داشتن دموکراسی بیشتر و آمدن چهره‌های جدید به عرصه سیاسی این کشور می‌شود.»

گروه جهان/ تأکید «شی جین پینگ»، رئیس‌جمهوری چین بر اتحاد صلح‌آمیز پکن-تایپه به عنوان یک ملت واحد حتی با اتکا به زور، همتای تایوانی‌اش را به واکنش واداشت و اعلام کرد هرگز تسلیم فشارهای چین نخواهند شد.
به گزارش شبکه خبری «الجزیره»، «تسای اینگ ون» رئیس‌جمهوری تایوان در شرایطی در سخنرانی روز ملی کشورش خط و نشان تازه‌ای برای چین کشید که در هفته‌های آغازین اکتبر صدها جنگنده چینی وارد پدافند هوایی تایوان شدند و تنش در این تنگه را بشدت افزایش دادند. وی در جمع حاضران روز ملی تایوان در «تایپه» گفت: «امیدوارم این تنش‌ها در تنگه تایوان رفع شود. دولت هرگز شتابزده عمل نخواهد کرد اما بدون شک مردم تایوان تسلیم هیچ گونه فشاری نیز نخواهند شد. تایوان همچنان بر قدرت دفاعی خود خواهد افزود تا همگان بدانند که هیچ قدرتی نمی‌تواند ما را مجبور به قدم گذاشتن در مسیری کند که چین برای ما تدارک دیده است. مسیری که آزادی و دموکراسی‌مان را به نابودی می کشاند.» چین و تایوان از پایان جنگ داخلی سال 1949 از یکدیگر جدا شدند اما پکن که همچنان تایوان را استانی جدا افتاده می‌داند پیشنهاد اتحاد برای تشکیل یک کشور با دو سیستم را داده تا تایوان نیز با الگوپذیری از هنگ کنگ، با حکومتی مستقل تحت لوای چین قرار گیرد. این در حالی است که احزاب بزرگ تایوان حاضر به پذیرش آن نیستند.
در واقع تنش‌ها میان چین و تایوان از 5 سال قبل پس از روی کارآمدن «تسای» 65 ساله در تایوان به اوج خود رسید چرا که دولت پکن این زن سیاستمدار را به عنوان مانعی برای پیوند تایوان به «چین واحد» می‌دانست. «اینگ ون» در سخنرانی اخیر خود نیز تأکید داشت که با چین براساس اصل برابری مذاکره خواهد کرد و هشدار داد هر گونه تهدیدی برای تایوان، عواقب و تبعات وخیمی برای منطقه و جهان خواهد داشت.
در این شرایط افشای مأموریت آموزشی نظامی امریکا در تایوان نیز هیزمی بر این آتش شده است و مقامات امریکایی با ابراز نگرانی از تحرکات نظامی چین در اطراف تنگه تایوان، از آن به عنوان فرصتی برای تقابل با پکن بهره برده‌اند. به نوشته «یورو نیوز»، در همین راستا «ند پرایس»، سخنگوی وزارت خارجه امریکا این اقدامات را بی‌ثبات‌کننده و مخل صلح و امنیت منطقه خواند و گفت: «ما از پکن می‌خواهیم فشارهای نظامی، دیپلماتیک و اقتصادی خود علیه تایوان را متوقف کند.»

مها الداهان / تحلیلگر سیاسی
مترجم: وصال روحانی
شاید بشار اسد هنوز از جانب برخی غربی‌ها تحت فشار قرار داشته باشد اما اعراب و حتی کشورهای عرب متمایل به امریکا با پذیرش بیشتر آداب سیاسی و انتخاب‌های استراتژیک سوریه دولت دمشق را در شرایطی بسیار مساعدتر از گذشته قرار داده‌اند.
سرفصل روابط جدید این‌گونه کشورها با سوریه، ازسرگیری روابط دیپلماتیک با این کشور و همچنین ازدیاد داد و ستدهای تجاری با آن است که طی دهه نا‌آرام گذشته به شکل محسوسی کاهش یافته بود. اما خروج نیروهای نظامی امریکا از افغانستان و برخی لغزش‌های دیگر جو بایدن و سایر سران اردوگاه غرب، عرب‌های منطقه از جمله مصر، اردن و امارات را به این باور بدیهی رسانده که اتخاذ هرگونه موضعی در قبال کشورهای همسایه و سایر ملل را به اندیشه و سلایق خویش وابسته کنند و انتخاب‌هایی به سود غربی‌ها نداشته باشند. همه آنها پذیرفته‌اند که به سبب حمایت آشکار روسیه از دولت دمشق و به لطف تلاش‌های ایران برای تنش‌زدایی در منطقه، بشار اسد در موضعی ایستاده که نمی‌توان (و نباید) همان برخوردهای انفعالی گذشته را با آن داشت. از طرف دیگر ثابت شده که دولت دمشق در مبارزه با تندروها و برخورد با سازمان‌های تروریستی مثل داعش همان‌قدر ثابت‌قدم است که شرایط نا‌امن کنونی جهان می‌طلبد و امریکا، فرانسه و بریتانیا فقط در حرف و ادعا مجری چنین ستیزی بوده‌اند. توجه امریکا به سیاست‌های سران چین که اقتصاد امریکا را در رقابتی رودررو به ورطه شکست سوق داده‌اند و نا‌امیدی متحدان اروپایی امریکا از این کشور، پس از ناکامی‌های بزرگ کاخ سفید در خاورمیانه مسائلی است که نه فقط دوستان سابق سوریه را به سوی آنها عودت داده که کاخ سفید را هم واداشته دولت بشار اسد و ادامه تلاش برای محدودسازی آن را از دستور کارش خارج کند. دیوید لچ کارشناس امور سوریه در دانشگاه ترینیتی در ایالت تگزاس امریکا می‌گوید: «شرکای امریکا به جو بایدن تأکید کرده‌اند موضعی تازه در قبال سوریه اتخاذ کرده و از روش‌های تخریبی و ادامه تحریم‌های گذشته دست بردارد. ظواهر امر حاکی از آن است که بایدن نیز این وجه تازه را کم و بیش پذیرفته است.»
در نا‌آرامی‌های دهه گذشته سوریه تعداد زیادی جان باختند که بیشتر محصول فعالیت تروریست‌های بین‌المللی و مخالفان زرخرید دولت بشار اسد و کشورهایی بود که می‌خواستند مردم سوریه را مقابل این دولت قرار بدهند. هنوز هم بخش کوچکی از مخالفان اسد و نیروهای داعش با حمایت دولت‌هایی مثل ترکیه در گوشه‌ای از شمال سوریه مستقر و مشغول توطئه هستند اما دولت دمشق بیش از هر زمانی مسلط بر اوضاع و صاحب حمایت ملتی است که به این باور رسیده بشار اسد و سیاست‌های انتخابی او بهترین راه‌حل برای مشکلات ایجاد شده توسط بدخواهان وی است.
یکی از کشورهایی که کوشیده است پس از نضج گرفتن این باور سایر کشورهای عربی را بیش از پیش به سمت دمشق برگرداند، اردن است که ماه گذشته مرزهای مشترک خود با سوریه را با هدف افزایش تبادلات تجاری از نو گشود. جیم جفری فرستاده ویژه دولت امریکا به دمشق در دوران دونالد ترامپ هم می‌گوید: «اردن و سایر کشورهایی که به سوی دولت دمشق بازگشته و قصد تجدید روابط با آن را دارند مطمئن شده‌اند که بایدن خیال برخورد با آنها را ندارد زیرا هم شرایط کنونی منطقه چیزی متفاوت را می‌طلبد و هم اولویت‌های فعلی امریکا به درست یا غلط موارد دیگری است. این یک سرفصل تازه برای دولت سوریه و قدمی بلند در راه کاهش نسبی تشنج‌ها در خاورمیانه است.»
منبع: Reuters

مرگ پدر بمب هسته‌ای پاکستان

دانشمند هسته‌ای مشهور پاکستانی که به‌عنوان «پدر بمب اتمی» این کشور مشهور بود، صبح دیروز در سن 86 سالگی درگذشت.
به‌گزارش ایرنا، بنابر اعلام منابع پاکستانی، «عبدالقدیر خان» از یک ماه قبل بشدت بیمار و در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستانی در اسلام آباد بستری بود. این فیزیکدان هسته‌ای 86 ساله که بنیانگذار برنامه غنی‌سازی اورانیوم پاکستان به شمار می‌رفت، در ماه‌های اخیر نیز به‌دلیل برخی نگرانی‌های امنیتی، تحت مراقبت قرار گرفته بود و نهادهای امنیتی این کشور از بیم به خطر افتادن جانش، ملاقات و حضور او در محافل اجتماعی را محدود کرده بودند. «عبدالقدیر» همواره برای تلاش برای همترازی کشورش با هند در جنوب آسیا مورد ستایش قرار داشت و تا زمان بازنشستگی به‌عنوان مدیر کل و محقق ارشد در مرکز تحقیقاتی کاهوتای اسلام آباد فعالیت داشت.

هشدار طالبان به آشوب‌افکنی امریکا

طالبان در نخستین دور مذاکرات با امریکا پس از خروج نیروهای خارجی از افغانستان، به ایالات متحده هشدار داد که در مسیر بی‌ثباتی این کشور قدمی برندارند.
به گزارش ایسنا به نقل از «خبرگزاری فرانسه»، امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه طالبان در گفت‌و‌گو با پایگاه خبری باختر افغانستان گفت: «روابط خوب با افغانستان برای همه خوب است. بنابراین به وضوح به آنها گفتیم هرگونه تلاش برای بی‌ثبات کردن دولت در افغانستان برای هیچکس خوب نیست. ازطرفی تضعیف دولت فعلی می‌تواند برای مردم کشور نیز مشکل‌آفرین شود.» در همین حال هیأت امریکایی نیز در این مذاکرات خواستار تضمین طالبان برای عدم فعالیت دوباره تروریست‌ها در خاک این کشور، احترام به حقوق زنان و دختران و تشکیل دولت فراگیر شد. یک مقام وزارت خارجه امریکا نیز گفت: «ما صراحتاً تأکید می‌کنیم که هرگونه مشروعیتی باید از طریق اقدامات عملی طالبان به دست آید.» «امیرخان متقی» همچنین به خبرنگاران گفت: «دو طرف بر سر تداوم اجرای توافق 2020 دوحه به نتیجه رسیدند و امریکا با اعطای کمک‌های انساندوستانه و واکسن کووید19 به افغانستان نیز موافقت کرده است.» اما دولت طالبان که با بحران انسانی و اقتصادی شدیدی روبه‌رو است، از انگلیس و دیگر کشورها خواسته تا بابت غرامت جنگ 20 ساله در افغانستان غرامت میلیاردی بدهند.

فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری

پیگیری‌های امریکا پس از کنفرانس مادرید
رئیس‌جمهور اسد در روزهای بعد، دیدارهایی با الیاس هراوی رئیس‌جمهور لبنان و حسنی مبارک رئیس‌جمهور مصر داشت و دو نشست نیز با یاسر عرفات رئیس کمیته اجرایی سازمان آزادیبخش فلسطین برگزار کرد. با شرکت در دور دوم مذاکرات که جلسات آن برای ۴ دسامبر ۱۹۹۱ تعیین شده بود موافقت و همه موضوعات را با فلسطینی‌ها و لبنانی‌ها هماهنگ و خود را آماده دور دوم مذاکراتی کردیم که امریکایی‌ها مکان برگزاری آن را به واشنگتن جابه‌جا کرده بودند. این جابه‌جایی، راه‌حل میانه‌ای بین نظر ما مبنی بر ادامه برگزاری آن در مادرید و پافشاری اسرائیل بر جابه‌جایی مکان به منطقه، و برگزاری آن در یکی از پایتخت‌های عربی مشتاق مذاکرات چندجانبه و همکاری منطقه‌ای، بود. شامیر از ابتدای دیدارهای زنجیره‌ای بیکر در آغاز سال پیش، تا هنگام برگزاری کنفرانس مادرید و پس از آن، بر جابه‌جایی مکان مذاکرات به منطقه، پافشاری می‌کرد.

فصل دوازدهم: دیدارهای دوره‌ای واشنگتن: درجا زدن مذاکرات
ایالات متحده هیأت‌های مذاکراتی شرکت کننده در کنفرانس مادرید را برای برگزاری دور دوم مذاکرات در ۴ دسامبر ۱۹۹۱ در مقر وزارت خارجه امریکا فراخواند. به این ترتیب نقش سیاسی وزرای خارجه در مادرید، به هیأت‌های مذاکره‌کننده عرب در واشنگتن داده شد. موفق‌العلاف، سهیل شماس، حیدر عبدالشافی، و عبدالسلام المجالی به ترتیب ریاست هیأت‌های سوریه، لبنان، فلسطین و اردن را برعهده داشتند. جابه‌جایی مکان مذاکرات از مادرید به واشنگتن همان‌گونه که نوشتم راه‌حل میانه‌ای میان مخالفت اسرائیل با ادامه مذاکرات در مادرید و مخالفت عرب‌ها با برگزاری مذاکرات در منطقه بود. هدف اسرائیلی‌ها از پافشاری بر برگزاری مذاکرات در منطقه جداسازی روندهای مذاکراتی از یکدیگر، و کشاندن مذاکرات به سوی همکاری منطقه‌ای با اسرائیل در چارچوب مذاکرات چندجانبه بود.
در این مرحله اختلاف میان حکومت شامیر و حکومت امریکا به‌خاطر تحولات مسأله توقف صدور اسناد اعتباری وام‌های امریکایی ویژه ساخت شهرک‌های یهودی‌نشین به اوج خود رسیده بود. شهرک‌هایی که با هدف جذب انبوه مهاجران یهودی شوروی و سکنی دادن آنها در جولان ساخته می‌شد که به لحاظ آب و هوایی برای جذب آنها مناسبت‌تر دانسته می‌شد. حکومت امریکا در برابر چشمان عرب‌ها، سیاست چماق نرم خود در تعامل با اسرائیل را به نمایش می‌گذاشت اما هویج‌های بسیاری را که به اسرائیلی‌ها می‌داد، از آنها پنهان می‌کرد. بویژه پس از اطمینان از آمدن هیأت‌های عربی به واشنگتن در زمان مقرر و مذکور در فراخوان امریکا، و تأخیر پنج روزه هیأت اسرائیلی در یک مبارزه‌جویی آشکار با جرج بوش پدر که صدور اسناد اعتباری وام‌های امریکا به اسرائیل را متوقف کرده بود.