گروه سیاسی/ این روزها پرونده احیای توافق هسته‌ای در کمیسیون مشترک برجام گشوده شده است. چنانکه پیداست با عبور ایران و امریکا از جدال برای برداشتن نخستین گام و ورود به عرصه عمل، اکثریت قاطع اعضای این کمیسیون پیگیر طرحی هستند که نقطه عزیمتی برای اجرای تام و تمام این توافق باشد. تیم دولت روحانی به تأسی از مواضع مراجع تصمیم‌گیر نظام، موضوع لغو همه تحریم‌های برجامی و غیربرجامی را در دستور کار قرار داده تا پس از راستی‌آزمایی و نمایان شدن نتایج عملی آن، اجرای همه تعهدات برجامی خود را از سرگیرد. چندین نشست تخصصی که هفته گذشته در وین برگزار و بر اساس آن تصمیم گرفته شد دستور کار آن پس از مشورت در پایتخت‌ها در این هفته به جمع‌بندی برسد، نشان از آن دارد که عزم جدی برای احیای برجام شکل گرفته است و الگوی اجرایی شدن آن محل بحث واقع شده است.
اگرچه پیگیری این الگو از طریق مذاکرات غیرمستقیم بین امریکا و ایران با واسطه‌گری آلمان، انگلیس، فرانسه، چین و روسیه و با هدایت گروه‌های کارشناسی جریان دارد اما نقشه راه آن از سوی تهران ترسیم شده تا این اطمینان ایجاد شود که امضای فرمان اجرایی رئیس جمهور امریکا برای لغو همه تحریم‌ها از روی کاغذ فراتر خواهد رفت. راه رسیدن به این اطمینان به دو کارگروهی می‌رسد که از سوی همه کشورهای طرف مذاکره تشکیل شده است و دستور کار یکی از آنها چگونگی تعلیق تحریم‌های امریکا علیه ایران و وظیفه دیگر بررسی روند ازسرگیری تعهدات هسته‌ای کشورمان است. تا اینجای کار یکی از موضوعات اختلافی به موعد زمانی اقدامات هر یک از طرفین باز‌می‌گردد یعنی در شرایطی که تهران اصرار دارد ازسرگیری همه تعهدات برجامی‌اش پس از راستی‌آزمایی لغو تحریم‌ها خواهد بود، امریکایی‌ها هم می‌کوشند زمان اجرای تعهدات برجامی ایران را به لغو تحریم‌ها نزدیک‌تر کنند.
آنچه این روزها در وین می‌گذرد، نشان می‌دهد که تصمیم اولیه برای برداشتن گام عملی در سطوح عالی کشورها گرفته شده است و دیگر نمی‌توان انکار کرد که ثمرات مذاکرات این روزها لاجرم به صورت منافع اقتصادی در سبد سیاست خارجی نمایان خواهد شد اما صحنه وین وجه دیگری هم دارد که می‌تواند با حاصل شدن توافق و برداشتن گام‌های عملی فضا را به سمت و سوی اعتمادسازی دوباره سوق دهد. وین حتی اگر در سیر خویش رویدادی با یک نشان مواجهه دیپلماتیک باشد، می‌توان در صورت احیای توافق هسته‌ای، به نتایج عینی و ملموس آن برای سنجش اعتماد دوباره و آغازی این بار محکم‌تر میان ایران و بازیگران تأثیرگذار جهان اندیشید.
همه طرف‌های برجام در مسیر درست
در چنین فضایی است که سیدعباس عراقچی، رئیس هیأت ایرانی مذاکره‌کننده در وین می‌گوید در مسیر درست قرار داریم. او پس از نشست روز جمعه در وین در گفت‌و‌گو با «پرس تی‌وی» تأکید کرد که ایران در موضوع برداشته شدن تحریم‌ها، موضعی منطقی و مستدل در پیش گرفته است. عراقچی با بیان اینکه امریکایی‌ها میز برجام را ترک کرده‌اند و لذا باید ابتدا آنها بازگردند، افزود: «آنها باید تحریم‌ها را بردارند و دوباره عضوی از برجام شوند و سپس ایران به اجرای کامل برجام بازخواهد گشت؛ این موضوعی است که تقریباً همه با آن موافق هستند.»
این مقام دیپلماتیک کشورمان اجرای دقیق مدل برجام را الگوی نهایی مذاکرات جاری دانست و گفت: «ما باید دقیقاً به مدل برجام بازگردیم. تحریم‌هایی وجود دارند که باید پایان یابند و رئیس جمهوری امریکا صلاحیت و قدرت پایان دادن به آنها را با فرمان اجرایی دارد. تحریم‌های دیگری هستند که ناشی از قانونگذاری کنگره است. در مورد این تحریم‌ها رئیس جمهوری امریکا فقط می‌تواند آنها را تعلیق (wave) کند.»
او موضع ایران را برداشتن همه تحریم‌ها از جمله تحریم‌های هسته‌ای و چه آنها که در دوره ترامپ تحمیل شده و چه آنها که در دوره ترامپ با برچسب‌های دیگری تحمیل شده‌اند، اعلام کرد.
فقط یک ماه و نیم از تفاهم با آژانس باقی مانده است
اصرار ایران به راستی‌آزمایی و پدیدار شدن نتایج امضای لغو تحریم‌ها هم از دیگر موضوعاتی است که عراقچی آن را محل بحث با طرف مقابل عنوان کرد و در پاسخ به این پرسش که «آیا این واقع‌بینانه است که روند راستی‌آزمایی و احیای برجام تا قبل از انتخابات ایران تمام شود؟»، گفت: «برای ما بیش از آنکه انتخابات اهمیت داشته باشد، این مهم است که ما با آژانس انرژی اتمی توافقی سه‌ماهه انجام داده‌ایم که یک ماه و نیم از آن گذشته و یک ماه و نیم دیگر از آن باقی مانده است.»
او ادامه داد: «اگر این توافق منقضی شود وضعیت پروتکل الحاقی خود تبدیل به یک موضوع جدی می‌شود و چون آژانس ثبات و استمرار دانش و نظارت خود را از دست خواهد داد، ما در موقعیت متفاوتی قرار خواهیم گرفت. فکر می‌کنم این درک همه اعضای برجام است که باید قبل از قرار گرفتن در آن وضعیت سخت به نتیجه برسیم.»
عراقچی افزود: «البته انتخابات در ایران به این سختی اضافه خواهد کرد، اما مهم‌تر از آن این است که ما باید زودتر به نتیجه برسیم تا آژانس دچار مشکل در زمینه موضوع پروتکل الحاقی نشود. فکر می‌کنم این امکان وجود دارد در این بازه زمانی به نتیجه برسیم، البته شرط آن این است که سایر اطراف هم حسن نیت و جدیت داشته باشند.» معاون وزیر امور خارجه در پایان گفت که من به عنوان دیپلمات خوشبین هستم.
مذاکره غیر‌مستقیم؛ کندی روند رایزنی‌ها
در همین حال «هایکو ماس»، وزیر امور خارجه آلمان هم به‌رغم آنکه نشست اخیر کمیسیون مشترک برجام در وین را سازنده توصیف کرد، اما یادآور شد که مسائل پیرامون برجام بسیار پیچیده و یافتن راه‌حل برای آن نیازمند تمایل تمامی‌ طرف‌ها برای سازش است.
یک مقام ارشد وزارت خارجه امریکا هم پس از بازگشت از مذاکرات وین، مخالفت ایران با عدم مذاکره مستقیم با امریکا را یکی از دلایل کند پیش رفتن آن اعلام کرده است. با این حال او معتقد است اگرچه گفت‌و‌گوها به علت عدم حضور مستقیم امریکا در جلسات به کندی پیش می‌رود اما سازنده و جدی است.
پیشتر مقام‌های کشورمان اعلام کرده بودند که امریکا با خروج از برجام دیگر اجازه ندارد در جلسات گروهی مشارکت کند. از این‌رو در نشست‌های اخیر یک گروه از هیأت‌ها در گرند هتل وین مستقر شدند و یک گروه دیگر از دیپلمات‌های حاضر در اتریش هم در هتل امپریال مستقر شده بودند. حالا ادامه گفت‌و‌گوها به چهارشنبه در وین موکول شده است.

مرتضی گل‌پور
خبرنگار حوزه دولت
به‌تازگی اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهوری در اظهاراتی بی‌سابقه از آنچه مداخله در حوزه اجرا خواند انتقاد کرد و خطاب به کسانی که فراتر از حیطه قانونی خود، در زمینه اجرا نیز دخالت می‌کنند، گفت «اگر می‌خواهید رئیس جمهوری شوید از مردم رأی بگیرید؛ با دخالت‌های خود به زندگی مردم آسیب نزنید.» درباره علت بیان این دغدغه از سوی جهانگیری، که دغدغه‌ای مربوط به این دولت و آن دولت نیست، با لعیا جنیدی، معاون حقوقی رئیس جمهوری گفت‌و‌گو کرده‌ایم. او معتقد است که مجلس شورای اسلامی در بسیاری از طرح‌های خود، به صورت مصداقی در حوزه اجرا ورود کرده و این امر خلاف قانون اساسی است. گفت‌و‌گو با جنیدی را که در حاشیه نشست هیأت دولت انجام شد، می‌خوانید.
آقای جهانگیری به تازگی از دخالت‌های برخی چهره‌ها و مسئولان در حوزه اجرا و اقدامات فراتر از اختیارات تعیین شده در قانون اساسی انتقاد کرد. دلیل این اظهارات آقای جهانگیری چه بوده و شما چه مشکلاتی در زمینه عملکرد فراقانونی سایر بخش‌های کشور می‌بینید؟
ممکن است آقای جهانگیری این حرف را به اجمال گفته باشند یا از آنجا که ایشان یک شخصیت سیاسی هستند، این مطالب را با زبان سیاسی گفته باشند. اما چون من یک حقوقدان هستم، می‌خواهم حرف ایشان را به زبان حقوقی ترجمه کنم. مفهوم این حرف و دغدغه آقای جهانگیری یا دیگران، این است که قانون اساسی یک دسته نهاد و یک دسته هنجار ایجاد کرده است و در کنار آنها، برای هر یک از نهادها صلاحیت‌هایی گذاشته یا صلاحیت‌هایی تعیین کرده است. یکی از نهادهای تعیین شده در قانون اساسی، مجلس شورای اسلامی است که قانونگذاری می‌کند، نهاد دیگر قوه قضائیه است که کار آن حل و فصل اختلافات است و در نهایت، قوه مجریه و مشخصاً رئیس جمهوری است که اختیاراتی ویژه مسند رئیس جمهور برای آن تعریف شده است. تأکید کنم که مطابق قانون اساسی، اختیارات رئیس جمهوری، ویژه همین مسند است. یعنی ویژه کسی است که روی این صندلی نشسته است. چنین شخصیتی این اختیارات را دارد و تا زمانی که کس دیگری روی این صندلی نیست، چنین اختیاراتی ندارد. این چیزی است که قانون اساسی به ما می‌گوید.
بنابراین چه چیزی موجب چالش یا بیان چنین نقدهایی از سوی اعضای دولت می‌شود؟
اینکه فرض کنیم مجلس در فروضی قانون بنویسد که کاملاً صبغه اجرایی دارد، این امر به منزله ورود به حیطه اجرا است. به عنوان مثال مجلس در طرح یا مصوبه خود مشخصاً به دولت می‌گوید که این کار، آن کار یا کار دیگری را بکنید. این امر یعنی مشخصاً کردن کارهایی که باید انجام شود، ورود در اجرا است، زیرا تقریباً به صورت مصداقی وارد شده است، درحالی که این امر از اختیارات قوه مجریه است و بخش‌هایی از آن مشخصاً در زمره اختیارات رئیس جمهوری است.
با یک مثال این مسأله را روشن کنید.
به عنوان مثال در مورد الحاق به معاهدات یا خروج از معاهدات، در دنیای حقوق با وضعیتی رو‌به‌رو هستیم که می‌گوید الحاق به یک معاهده یا خروج از آن، نیازمند یک اراده مشخص است. به همین دلیل قانون اساسی همواره درباره معاهدات می‌گوید و تصریح دارد که باید با امضای رئیس جمهوری یا نماینده او باشد. این یعنی معاهده، الحاق یا خروج از آن هیچ‌گاه نمی‌تواند یک طرح باشد، بلکه آغاز‌کننده و ابتکارعمل با قوه مجریه و رئیس جمهوری باشد، اما در مرحله بعد باید یا می‌تواند در مسیر و روال قرار بگیرد و تصویب شود.
مشخصاً در چه حوزه‌هایی شاهد تداخل اختیارات میان ارکان مختلف هستید؟
در موارد قابل توجهی، بعضی از طرح‌هایی که در مجلس داده شده، به‌طور مستقیم در مسأله اجرا ورود کرده است. نمی‌خواهم وارد بحث مصداقی بشوم، اما تعداد قابل‌توجهی از طرح‌های مجلس اینطور بوده است و تعداد آن خیلی زیاد است. برای همین است که این بحث مطرح می‌شود که در یک فعالیت سیاسی حرفه‌ای و مشروع، در هر جای دنیا، ممکن است یک حزب یا جناح پارلمان را در اختیار داشته باشد، در آن صورت اختیارات پارلمان را اعمال می‌کنند، اما تا زمانی که قوه مجریه و ریاست جمهوری را در اختیار ندارند، نمی‌توانند اختیارات قوه مجریه را اعمال کنند.
اگر به عنوان قوه مجریه چنین نظری داشته باشید، در سازوکار حقوقی جمهوری اسلامی ایران یک هیأت عالی پیش‌بینی شده است که زیر نظر رهبری فعالیت کرده و در اختلافات میان مجلس و دولت داوری می‌کند.
صرفاً برخی اختلاف‌ها و در موارد استثنایی ممکن است به این هیأت داوری ارجاع شود، اما این هیأت، یک امر رویه‌ای نیست که فکر کنید هر روز بتوان به آن مراجعه کرد. امروز چندصد طرح در مجلس داریم که در این صورت این هیأت باید بیش از اندازه یک دادگاه کار و فعالیت کند تا این اختلافات را بررسی کند. بنابراین، اینکه شما می‌گویید، عملی نیست.
در اغلب نظام‌های سیاسی دنیا، به قوه مجریه وزن بیشتری داده می‌شود، اما در کشور ما، بویژه در دوره فعالیت مجلس یازدهم، لوایح دولت به صورت عمدی نادیده گرفته می‌شود.
متأسفانه این مشکلی است که در کشور ما وجود دارد. امروز معاون امور مجلس رئیس جمهوری در هیأت دولت گزارش دادند که 11 لایحه دولت هنوز در مجلس اعلام وصول نشده است، درحالی که به موجب قانون اساسی نمی‌توان یک دقیقه هم در این زمینه تأخیر کرد و باید به سرعت اعلام وصول شود.
سؤال آخر. گویا در ارتباط با مهلت دوباره‌ای که رهبر معظم انقلاب برای بررسی لوایح مرتبط با «اف.ای.تی.اف» در مجمع درنظر گرفتند، رئیس جمهوری تحفظی را مطرح کردند که همین باعث ارجاع دوباره این لوایح به مجمع شد. این تحفظ چیست؟
از آنجایی که روابط بانکی و مالی بین‌المللی بسیار مهم است و این روابط پیش شرط صادرات موفق، پیش‌شرط جهش تولید، پیش شرط پشتیبانی و مانع‌زدایی از تولید است، ارتباط با نظام بانکی دنیا برای کشور امری حیاتی است. به همین دلیل و برای اینکه رئیس جمهوری بتوانند این زمینه را فراهم کنند، این تحفظ مطرح شد. زیرا مدت بررسی این لوایح به مدت یک‌سال منقضی شده بود. از سوی دیگر دغدغه و نگرانی اصلی مجمع محترم این بود که در شرایط تحریم اطلاعات فعالیت‌های ما برای کاهش آثار تحریم افشا شود. اعضای محترم مجمع این‌طور عنوان می‌کردند که ما به دلیل نگرانی از این موضوع، موافق تصویب این لوایح نیستیم. به همین منظور آقای رئیس جمهوری تحفظی در ارتباط با کنوانسیون‌های باقی مانده را که می‌تواند به صورت اعلامیه تفسیری از سوی جمهوری اسلامی ایران مطرح شود پیشنهاد کردند. این تحفظ هم از سوی معاونت حقوقی بررسی و به رئیس جمهوری پیشنهاد شد، ایشان هم مطالعه و قبول کرده و در نامه‌ای به محضر مقام معظم رهبری نوشتند مبنی بر اینکه می‌توانیم تحفظی به معاهدات اضافه کنیم.
این تحفظ دقیقاً در چه حیطه‌ای است؟
این تحفظ که براساس یک اعلامیه تفسیری خواهد بود، مبنی بر این خواهد بود که همه اقداماتی که دولت جمهوری اسلامی ایران یا اتباع آن در ارتباط با کاهش آثار تحریم‌های یکجانبه و فراسرزمینی انجام می‌دهند، مربوط به امنیت ملی، منافع اساسی و مصالح ملی ما است. بنابراین به موجب الحاق به این معاهدات هیچ تعهدی را نمی‌پذیریم که محدودیت یا ممنوعیتی از نظر اتخاذ این اقدامات، برای خود ایجاد کنیم.
اما مخالفان «اف.ای.تی.اف» می‌گویند که این کنواسیون‌ها به هیچ کشوری حق تحفظ نمی‌دهند.
مطابق کنوانسیون وین، فقط کنوانسیونی که صریحاً بنویسد به هیچ کشوری حق تحفظ نمی‌دهد، چنین رویه‌ای ملاک خواهد بود. در غیر این صورت، اگر در کنوانسیونی گفته شده باشد که در این سه ماده، هرکس خواسته باشد تحفظ کند، معنی‌اش چیزی نیست که شما گفتید. چنانچه در مورد همین معاهدات مورد بحث و باقی مانده درباره «اف.ای.تی.اف» هم کثیری از کشورهایی که ملحق شدند، تحفظ دادند. یعنی در همین معاهدات باقی مانده و تصویب نشده، برای کثیری از کشورها تحفظ وجود دارد.

ادامه از صفحه اول
 در این زمان، فقدان همبستگی ملی در داخل، عدم بهره‌وری از فرصت‌ها، ناهماهنگی در برخی امور، بویژه در ارتباط با جامعه جهانی و همین‌طور زیرکی و تمایل دولت جدید امریکا به کسب امتیاز بیشتر از ترامپ در موضوع هسته‌ای ایران، سبب ایجاد نگرانی‌های تازه‌ای شد؛ مبنی بر اینکه مبادا با اتخاذ رویکردهای اشتباه از سوی برخی در داخل، تحریم‌های یکجانبه ترامپ به فشارهای چندجانبه امریکا و حتی اروپا و احتمالاً روسیه و چین نسبت به ایران منجر شود. زیرا در صحنه روابط بین‌الملل قدرت‌های بزرگ برای منافع بزرگ کنار هم قرار می‌گیرند و ممکن است با ردوبدل کردن امتیازاتی به موضعی برسند که این موضع همراستا با منافع دیگر کشورها نباشد.
واقعیت این است که در هفته‌های نخست بعد از دولت ترامپ، ایران در حال قراردادن در چنین مسیری بود. بویژه اینکه این رویکرد از سوی برخی از کشورها چون عربستان سعودی، امارات و اسرائیل هم دنبال می‌شد. در این میان برخی کشورهای مدعی دوستی با ایران هم تمایلاتی از خود نشان می‌دادند که برای خوش رقصی و نزدیک‌تر شدن بیشتر به امریکا و بهره بردن از منافع اقتصادی در جامعه جهانی، در مسیری مغایر منافع ملی ایران حرکت کنند.
بنابراین، امروز هم در دور جدید مذاکرات مربوط به احیای برجام، آنچه اهمیت دارد، حفظ و تقویت همبستگی ملی در زمینه برجام است. زیرا می‌بینیم که برخی به جای حرکت در این مسیر، با مواضع خود نگرانی‌های ملت ایران را تشدید می‌کنند. توجه به همبستگی ملی و تقویت و برجسته کردن موضع دولت، یک امر شعاری نیست، بلکه اقتضای جدی موفقیت در مذاکرات است.
زیرا دولت امریکا مانند هر کشور دیگری، تنها به سود و زیان خود از یک توافق، و اینجا سود و زیان از برجام فکر می‌کند. همان‌طور که ایران در این مرحله دنبال حداکثر کردن منافع و سود خود از مذاکرات است، طبیعتاً دولت امریکا نیز چنین رویکردی دارد.
در چنین شرایطی، کار هوشمندانه روحانی و ظریف این بود که دیپلماسی خود را برپایه رویکرد «موازنه قوا» انتخاب نکردند، بلکه بر استفاده از تفکر، اندیشه و قدرت نفوذ، قدرت کلام و فن مذاکره در مقابل ایالات متحده امریکا تأکید کردند. زیرا استفاده از رویکرد «موازنه قوا یا موازنه متقابل» وقتی معنا داشت که ایران هم می‌توانست پس از تحریم‌های امریکا، تحریم‌هایی را علیه بانک‌ها یا شرکت‌های این کشور وضع کند. آیا چنین توانی وجود داشت؟ برخلاف جنگ، که می‌توان مقابل تانک‌های دشمن از تانک خودی استفاده کرد یا با موشک، جواب حملات دشمن را داد، در جنگ اقتصادی و فشار حداکثری، دولت روحانی ابزاری برای مقابله به مثل نداشت. به همین دلیل می‌توان گفت که اتفاقاً دولت آقای روحانی و شخص آقای ظریف و به طریق اولی، ملت ایران، نه فقط با دست خالی مقابل فشار حداکثری امریکا ایستادگی کردند، بلکه برخی هم در داخل از پشت به آنها هجمه کرده و مانع می‌شدند که قدم‌های بلندتر یا راحت‌تری را برای تأمین منافع ملی کشور بردارند. امروز هم موفقیت در سیاست خارجی و مشخصاً در مسیر احیای برجام، این واقعیت است که نباید اسیر شعارها و حرف‌های پوپولیستی و عوامفریبانه شویم. بلکه همه بازیگران در داخل باید به ملت متصل شده، به حقوق ملت ایران متعهد باشند تا بتوانند با بهره‌گیری از احترام، حمایت و پشتیبانی مردم سیاست خارجی هوشمندانه‌ای را طراحی و اجرا کنیم.
امروز آنچه از اظهارنظرها می‌توان فهمید، دغدغه اصلی دستیابی به کرسی اجرایی در دولت بعدی است، نه تأمین منافع و حقوق ملت ایران. چنانکه می‌بینیم بسیاری این شعار را مطرح می‌کنند که تحریم‌ها باید برداشته شود و فکر می‌کنند با صدای بلندسخن گفتن می‌تواند تحریم‌ها را لغو کند. غافل از اینکه در یک دوره هشت ساله ما این مسیر را رفته‌ایم و نتیجه عکس گرفته‌ایم. آنها این مسأله را نادیده می‌گیرند که نه بلندسخن گفتن یا شعار در سیاست خارجی، بلکه دیپلماسی هوشمندانه ظریف و روحانی بود که باعث شد امریکا در همه تلاش‌های خود در شورای امنیت علیه ایران شکست بخورد.
بنابراین، مسأله ما در مذاکرات هسته‌ای اخیر، ریشه در داخل دارد نه خارج. راه‌حل نیز تأسی به آن چیزی است که حضرت علی(ع) به آن اشاره کردند، یعنی اینکه «قدرت وقتی ارزش دارد که ما بتوانیم حقی از مردم ایفا کنیم.» امروز هم مدل همه بازیگران سیاست در ایران باید پیروی از حضرت علی(ع) باشد، به این معنی که با اظهارنظرها، رفتار و کمک‌های خود به دولت و ظر یف، زمینه کاستن از رنج مردم و رفع تحریم‌ها را فراهم کنند، نه اینکه با بیان حرف‌های نادرست، فرصت سوء‌استفاده دشمنان را فراهم کنند.

حکم رهبر معظم انقلاب درباره روزه ماه رمضان در زمان شیوع کرونا

پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر رهبر انقلاب اسلامی حکم حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب درباره شرایط روزه ماه رمضان در زمان شیوع بیماری کرونا را اعلام کرد.  رهبر معظم انقلاب اسلامی در پاسخ به این استفتا که «در شرایط کنونی که بیماری کرونا شیوع پیدا کرده است، روزه گرفتن در ماه رمضان چه حکمی دارد؟» تأکید کردند: «روزه از ضروریات ارکان شریعت اسلام است و ترک روزه ماه رمضان جایز نیست مگر آنکه فرد، گمان عقلایی پیدا کند که روزه گرفتن یا موجب ایجاد بیماری شود یا تشدید بیماری یا افزایش طول بیماری و تأخیر در سلامتی می‌شود.»
در ادامه پاسخ به این استفتا آمده است: «در این موارد روزه ساقط ولی قضای آن لازم است. بدیهی است در صورتی که این اطمینان از گفته پزشک متخصص و متدین نیز به دست آید، کفایت می‌کند. بنابراین اگر فردی نسبت به امور یادشده خوف و نگرانی داشته و این خوف منشأ عقلایی داشته باشد، روزه ساقط ولی قضای آن لازم است.»

طعنه واعظی به مخالفان هسته‌ای دولت

رئیس دفتر رئیس‌جمهوری با تأکید بر اینکه فناوری هسته‌ای امروزه یکی از مؤلفه‌های قدرت جمهوری اسلامی ایران است، گفت: زمانی بود که برخی افراد در کشور مغرضانه یا در اثر ناآگاهی، ادعا می‌کردند صنعت هسته‌ای کشور در اثر توافقنامه برجام تعطیل شده است.
به گزارش ایسنا، محمود واعظی در حساب کاربری خود در اینستاگرام با گرامیداشت روز فناوری هسته‌ای نوشت: «فناوری هسته‌ای امروزه یکی از مؤلفه‌های قدرت جمهوری اسلامی ایران است و علی‌رغم همه فضاسازی‌های مغرضانه غوغاسالاران در صحنه بین‌المللی، این توانمندی، با شفافیت کامل و قانونمندی حاصل شده است. زمانی بود که برخی افراد در کشور مغرضانه یا در اثر ناآگاهی، ادعا می‌کردند صنعت هسته‌ای کشور در اثر توافقنامه برجام تعطیل شده است. روزها گذشت تا اینکه پس از خروج غیرقانونی امریکا از برجام، نظام تصمیم گرفت طی سازوکارهای روشنی، برخی ابعاد برنامه هسته‌ای را که در برجام دامنه آن کاهش یافته یا متوقف شده بود، دوباره احیا کند. وی افزوده: به همت سازمان انرژی اتمی، این کار در مدت زمان بسیار کوتاهی انجام شد و در برخی ابعاد، فعالیت‌های هسته‌ای کشور، خیلی زود به سطحی حتی فراتر از آنچه پیش از برجام در کشور انجام می‌شد، ارتقا یافت. این توانمندی استراتژیک بدون تردید مرهون تلاش‌های ارزشمند دانشمندان‌مان در سازمان انرژی اتمی است. همان تلاش‌هایی که امروز دستاوردهای افتخارآمیز دیگری را به بار نشاند و مایه مسرت شد. خوشبختانه با ظرفیتی که در برجام به‌وجود آمد، بیشتر و قدرتمندتر از گذشته در زمینه تحقیق و توسعه فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای به پیش رفته‌ایم و این مایه افتخار است. روز ملی فناوری هسته‌ای را به مردم و همه دانشمندان و دست‌اندرکاران این فناوری در کشور تبریک عرض می‌کنم و از آنها بابت همه تلاش‌ها و زحماتی که برای رشد و بالندگی صنعت هسته‌ای در کشور متحمل شدند، قدردانی می‌کنم.»

رئیس مجلس: نباید مردم را دسته بندی کنیم

رئیس مجلس شورای اسلامی راه‌حل برطرف کردن برخی از مشکلات را دستیابی به تحول اجتماعی دانست و تصریح کرد: این تحول اجتماعی جز با مردم باوری رخ نمی‌دهد و در این راستا نباید مردم را به سیاه و سفید و خاکستری دسته‌بندی کنیم، به عبارتی نباید برخی را ببینیم و برخی دیگر را نبینیم؛ هر طبقه‌ای دارای سلیقه‌ای است و نباید با نگاه تبعیض‌آمیز آنان را دسته بندی کنیم. به گزارش ایسنا، محمدباقر قالیباف در بیست و پنجمین همایش سراسری فرماندهان و مدیران ناجا، مهم‌ترین وظیفه در گام دوم انقلاب را تلاش برای کاهش فاصله میان بایدها و واقعیت‌ها دانست و اظهار کرد: امروز دشمنان برای تضعیف نظام سیاسی از حوزه اقتصاد وارد می‌شوند و آن را تحت فشار قرار می‌دهند، لذا گاهی دوقطبی فقر و غنا در کشور مهمتر از دوقطبی جنگ و صلح شده است. وی نظام بروکراسی اداری و اجرایی کشور را به اسب سرکشی تشبیه کرد که گاهی سوار آن، هیچ تسلطی بر آن ندارد و ادامه داد: دشمن خبیث نیز متأسفانه هر روز تلاش می‌کند تهمت و دروغ را به جامعه تزریق کند، لذا باید توجه جدید به رابطه کارگزاران نظام و مردم داشت؛ در این بین گروه‌های مختلف خواسته‌های متعددی را مطالبه می‌کنند که گاهی با یکدیگر متضاد است و اگر پاسخ دقیق، بموقع و سریع به خواسته‌ها داده نشود، هر روز با مسائل مختلفی مواجهیم.

محسن رضایی با 10 هزار صفحه برنامه کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری شد

محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام که دیروز در نشست بسیج اساتید دانشگاه‌های تهران سخن می‌گفت، با بیان اینکه حدود ۱۰ هزار صفحه برنامه دارم و  ان‌شاالله در «دولت مردمی» اجرایش خواهم کرد، برای انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم اعلام کاندیداتوری کرد.
در همین احوال به گزارش برنا، منوچهر متکی سخنگوی شورای وحدت اصولگرایان از نگارش نامه‌ای از سوی  آیت‌الله موحدی کرمانی  دبیرکل جامعه روحانیت مبارز به تعدادی از نامزدهای اصولگرای انتخابات ریاست جمهوری خبر داد و گفت: بزودی نامه‌ای از طرف آیت‌الله موحدی کرمانی برای تعدادی از نامزدها نوشته و ارسال خواهد شد و از آنها دعوت می‌شود تا خلاصه برنامه و رئوس مورد نظر خود در انتخابات و همچنین افراد کلیدی مورد نظر برای کابینه را اعلام کنند تا سپس برای گفت‌وگو تنظیم وقت شود. او ابراهیم رئیسی، محسن رضایی و محمدباقر قالیباف را از جمله مخاطبان این نامه‌ها دانست و گفت: نامه‌ها به افرادی که در معرض نامزدی انتخابات هستند نوشته می‌شود و طبیعی است هر یک از مخاطبینی که در پاسخ اعلام کند، نامزد نیست مورد اصرار برای گفت‌وگو نخواهد بود. در حالی که اصولگرایان به دنبال کاستن از تعدد کاندیداها هستند نگرانی اصلاح طلبان حول این محور است که شورای نگهبان کدام یک از نامزدهای بالقوه آنها را تأیید صلاحیت خواهد کرد. به گزارش ایلنا، حسن رسولی عضو جبهه اصلاحات ایران گفته: امروز کاندیداهایی که از کانال شورای نگهبان بتوانند عبور کنند به صورت واضح و مشخص آقای عارف و آقای جهانگیری هستند و این اشخاص از افرادی هستند که قابلیت عبور از صافی شورای نگهبان را دارند.
محمدرضا عارف چهره‌ای است که این روزها  مورد توجه رقبای اصولگرا هم قرار دارد. پس از پروژه تلاش برای ایجاد تقابل میان او و جبهه اصلاحات ایران؛ عبدالله گنجی، مدیر مسئول روزنامه جوان در توئیتی قابل توجه از کاندیداتوری عارف در انتخابات ۱۴۰۰ حمایت کرد و نوشت: «عارف با شعار دولت_زندگی وارد انتخابات می‌شود اما نه گزینه اصلاح‌طلبان است و نه حاضرند وی را مورد بررسی قرار دهند. از دیگران ضعیف‌تر است؟ خیر. تابلوی اصلاح‌طلبی ندارد؟ پس چرا مورد بی مهری است. چون وفادار به نظام، اسلام سیاسی و رهبری است. به همین دلیل وی را شجاع نمی‌دانند و روحانی ارجح شد.» دیروز همچنین سردار حسین اشتری، فرمانده ناجا به آمادگی نیروی انتظامی برای برگزاری انتخاباتی امن با مشارکت بالای مردم اشاره و اظهارکرد: در این رابطه نیازمند همکاری بسیج با همکاران‌مان در نیروی انتظامی در سراسر کشور برای حفاظت از صندوق‌ها هستیم که اقدامات لازم نیز انجام شده است.