گروه ایران زمین -   اهالی روستای 700 خانواری «ماچک‌پشت» شهرستان ســـــــــــــاری یک پـــــویش محیط‌ زیستی را با امضای سندی برای پاک کردن شکار از چهره این روستا راه‌اندازی کرده‌اند که مورد استقبال روستاهای اطراف و مسئولان حفاظت محیط‌ زیست مازندران قرار گرفته است.
پویش مردمی ممنوعیت شکار در روستای ماچک‌پشت از توابع شهرستان ساری است که از سوی انجمن علمی فرهنگی این روستا و با همکاری دهیاری و شورای اسلامی و فعالان اجتماعی و محیط ‌زیستی آن به امضای ده‌ها تن از اهالی روستا رسیده و فصلی جدید در مقابله با رفتارهای ضدمحیط زیستی آغاز کرده است.
ماچک‌پشت به‌دلیل قرار داشتن یک آب‌بندان در حاشیه روستا یکی از نقاط مورد توجه پرندگان بومی و مهاجر در حاشیه شهر ساری است و به‌همین دلیل معمولاً برخی علاقه‌مندان به‌شکار پرندگان، این منطقه را برای شکار انتخاب می‌کنند.
سرپرست دهیاری ماچک‌پشت به ایرنا می‌گوید: آب‌بندان تقریباً ۷۰ هکتاری روستا معمولاً محل مورد علاقه شکارچیان برای شکار پرنده‌های گوناگون است. ضمن این که باب شده بود علاوه بر شکارچیان روستا شکارچیانی از مناطق اطراف هم به این منطقه بیایند. بعضی از شکارچیان هم نیمه‌های شب را برای شکار انتخاب می‌کردند که صدای تیراندازی در نیمه‌های شب برای اهالی آزاردهنده بود.
سید احمد حسینی می‌افزاید: این وضعیت همواره گلایه اهالی را به‌همراه داشت. بویژه این که شکار توسط افرادی غیربومی به حساب اهالی این روستا گذاشته می‌شد. حتی چند بار درگیری‌هایی نیز به همین دلیل ایجاد شده بود. ضمن این که در بحث شکار پاییزه و زمستانه موضوع احتمال شیوع آنفلوانزای پرندگان نیز وجود دارد و می‌تواند سلامت جامعه را تهدید کند.
وی اظهار می‌کند: علاوه بر مزاحمتی که بواسطه تیراندازی شکارچیان برای اهالی ایجاد می‌شد، بحث حفاظت از پرندگان در این روستا نیز از دغدغه‌های فعالان اجتماعی و بسیاری از اهالی روستا بود. پرنده‌هایی که می‌توانند جاذبه گردشگری روستا باشند و در چرخه محیط زیستی نقش مهمی دارند، طی سال‌های اخیر همواره در تهدید شکار قرار داشتند و تعداد زیادی از آنها نیز شکار شده است.
عضو سابق شورای اسلامی ماچک‌پشت و سرپرست دهیاری این روستا می‌گوید: سال‌هاست که شکار در نوار شمالی کشور پرندگان را تهدید می‌کند. تعداد برخی گونه‌ها که قدیم‌ترها و تا ۲۰ سال پیش در روستا دیده می‌شد بسیار کم شده و به ندرت می‌توان آنها را دید. به‌همین دلیل همراه با اهالی تصمیم گرفتیم که یک جریان همگانی برای مقابله با شکار را رقم بزنیم. خوشبختانه علاوه بر اهالی ماچک‌پشت، اهالی روستاهای اطراف نیز با این اقدام و حفاظت از پرندگان موافق هستند.
حسینی خاطرنشان می‌کند: ماچک‌پشتی‌ها برای حفاظت از محیط‌ زیست، پرندگان و حیوانات وحشی منطقه، با همکاری شورای اسلامی، دهیاری و پایگاه مقاوت بسیج روستا و نظارت اداره حفاظت محیط ‌زیست شهرستان ساری این جریان را راه‌اندازی کردند و از شکارچیان این روستا و روستاهای اطراف هم می‌خواهیم که برای احترام به رأی اکثریت اهالی این روستا، با کنار گذاشتن شکار در حفاظت و صیانت از محیط‌زیست و حیات وحش منطقه با سایر اهالی همراه شوند.

مهاباد- رئیس اداره حفاظت محیط زیست بوکان با اشاره به بارندگی‌های مناسب فصل پاییز در این شهرستان گفت: در پی این بارش‌ها، بخشی از تالاب «قره‌گُل» این شهرستان احیا شده‌ است.
به گزارش ایرنا، آوات بازیار اظهار داشت: قسمتی از تالاب قره‌گُل که جزو تالاب‌های فصلی بوکان است، با بالاآمدن آب سیمینه‌رود و تغذیه کانال مرتبط با آن آبگیری شده و پیش‌بینی می‌شود با ورود بیشتر آب تا اواخر زمستان به طور کامل احیا شود.
وی با بیان اینکه این تالاب در روزهای آینده میزبان خوبی برای انواع پرندگان مهاجر، بومی، آبزی و کنار آبزی خواهد بود، اضافه کرد: تالاب ها به عنوان مهم‌ترین اکوسیستم‌ها، مهد تنوع زیستی بوده و فواید بی شماری برای حیات وحش و مردم منطقه دارند که لازم است همه باهم دست به دست هم دهیم و در حفاظت از این میراث‌های طبیعی گرانبها تلاش کنیم.
بازیار افزود: با احیای بخشی از این تالاب فصلی در حال حاضر شاهد ورود پرندگانی مانند مرغابی کله سبز و آنقوت به این تالاب طی روزهای اخیر هستیم.
تالاب قره‌گُل در ۴۵ کیلومتری شمال غربی بوکان واقع شده و از طریق کانال سنتی منشعب از سیمینه‌رود تغذیه و آبگیری می‌شود؛ این تالاب دارای نیزار و پوشش گیاهی تالابی بوده و جز فصل تابستان، در بقیه ماه‌های سال دارای آب است.

زهرا کشوری
خبرنگار
جاده‌سازی در خور بردستان که به خشک شدن «جنگل‌‌های حرا»ی دیر منجر می‌شد، متوقف شد. این جاده قرار بود سایت در دست احداث برای پرورش لارو‌ میگو  توسط یک سرمایه‌گذار را به شهر دیر برساند. پیش از جاده سازی، خاکریزی برای ساخت این سایت پرورش میگو بخشی از ساحل جزر و مدی و شنی دیر را از بین برد. آن زمان فعالان محیط زیست در گفت‌وگو با «ایران» خواستار جلوگیری از ایجاد این سایت شدند. از ساحل دیر به دلیل تجمیع صنایع تنها ۷۰ کیلومتر باقی مانده است. سرمایه‌گذار هم دست روی محدوده شنی ساحل دیر گذاشته بود که هم تالاب خور بردستان را ‌زخم‌ می‌زند و هم ریشه جنگل حرا را می‌خشکاند. جنگل‌های حرا محل زیست ۹۰ گونه ماهی و چهار گونه میگو است. مردم دیر در گفت‌وگو با «ایران» بارها اعلام کردند که مخالف توسعه شهر و ایجاد فرصت برای سرمایه‌گذاران نیستند اما یک سؤال مهم آنها را آزار می‌دهد. آنها می‌پرسند چرا باید ساحل جزر و مدی و محل طبیعی تخم‌ریزی ماهی‌ها و میگوها از بین برود تا یک سایت مصنوعی پرورش لارو میگو ایجاد شود؟ این جنگل‌های حرا فقط محل زندگی پرندگان مهاجر نیست. این جنگل به عنوان یک دیواره دفاعی از شهر دیر در مقابل طغیان‌های خلیج فارس عمل می‌کند. این مسأله بویژه در طغیان سال ۹۵ که خلیج فارس به دیر سرازیر شد، اهمیت پیدا کرد.آن اتفاق بسیاری از قایق‌های پهلو گرفته در ساحل را غرق کرد. از ساحل‌سازی شهرداری گذشت و وارد خانه‌ها شد. همین موضوع باعث شد تا مردم دیر از سال ۹۵ تا ۹۷ ، ۲۵ هزار اصله‌ درخت به حرا اضافه کردند. وقتی سرمایه‌گذار توانست پس از سال‌ها و مخالفت‌های پرتکرار، مجوز ایجاد سایت پرورش‌ لارو میگو را بگیرد، دیری‌ها پویشی برای دفاع از این سبزینه‌ اعجاب‌انگیز آغاز کردند. دیری‌ها جنگل‌های حرا را معجزه محیط شور خلیج فارس می‌دانند؛ درختی که در چند مرحله آب شور خلیج فارس را می‌گیرد و کام خود را شیرین می‌کند. جنگل‌ حرا بخشی از آب شیرین خود را از روان‌آب‌ها و سیلاب می‌گیرد. ساخت جاده مانع ورود آب‌های سطحی می‌شود، در نتیجه هم نفس خور بردستان را می‌گیرد و هم ریشه حرا را می‌زند. جاده‌سازی در تالاب خور بردستان در حالی تشویش‌ را به جان مردم دیر انداخت که مسئولان شهری دیر و استانی بوشهر از جمله محیط زیست و شورای شهر در گفت‌وگو با «ایران» از مخالفت با طرح خبر دادند‌. امام جمعه دیر نیز در سخنانی اعلام کرد که سؤالات مردم دیر درباره حفاظت از محیط زیست‌شان‌ نباید بی پاسخ بماند. فرماندار دیر اما موافق انجام طرح است. او در سخنانش از صدور مجوز برای ساخت سایت و جاده از سوی دستگاه‌های مرتبط خبر داد. اما مدارک ارسال شده به «ایران» خبر از مخالفت سازمان دریانوردی، حفاظت‌محیط زیست، شورای شهر و شهرداری می‌دهد. آب‌منطقه‌ای استان هم در گفت‌وگو با «ایران» از مخالفت با ساخت جاده دسترسی خبر داد.
با وجود این جاده‌سازی ادامه یافت. احمدرضا لاهیجان‌زاده، معاون دریایی سازمان حفاظت‌محیط زیست کشور نیز در سکوت خبری به دیر سفر کرد تا شاید از رهگذر این سفر، راهی برای نجات تالاب خور بردستان و جنگل حرا پیدا شود. مردم دیر نیز چند بار در ساحل خلیج فارس تجمع کردند و خواستار حفاظت از حرا شدند. تمام سطح شهر پر از پوسترهایی شد که اهمیت حفاظت از حرا را گوشزد می‌کرد. پوسترهایی که تنها به تابلوهای بزرگ شهر محدود نشد و پشت تمام ماشین‌های سطح شهر و مغازه‌های دیر نصب شد تا یکصدایی دیر را برای حفاظت از تنها تالاب شهری به گوش همگان برساند.
حالا فرهاد قلی‌نژاد، مدیرکل حفاظت محیط زیست از توقف‌ ساخت سایت و ایجاد جاده دسترسی خبر می‌دهد.
او می‌گوید: «اکنون با توقف در اجرای پروژه جاده برای کل پروژه به دستگاه‌های متولی از جمله شیلات، آب منطقه‌ای، منابع طبیعی، راه و محیط زیست اعلام شد تا در مدت یک ماه نظر کارشناسی خود را اعلام کنند.» سرمایه‌گذار فرد ذینفوذی است. قلی‌نژاد پیشتر در گفت‌وگو با «ایران» از انعطاف‌ محیط زیست برای ساخت جاده دسترسی خبر داده بود. او از موافقت ضمنی خود با ساخت جاده به شرط ساخت پل و راه آبی برای ورود آب شیرین به جنگل‌های حرا گفت. دیری‌ها حالا می‌پرسند آیا این توقف موقت، به نجات تنها تالاب شهری و جنگل حرا منجر می‌شود یا مثل ساحل مُقام در بندرلنگه، بعد از چند ماه دوباره از سر گرفته می‌شود؟ ساحل مسکر (مقام) هرمزگان یکی از بکرترین سواحل خلیج فارس است که از سوی سایت پرورش لارو میگو تهدید می‌شد. اعتراض فعالان به تخریب این ساحل تا جایی پیش رفت که مسئولان استان اعلام کردند ساخت سایت پرورش لارو میگو در این ساحل برای همیشه تعطیل شد. کارگاه سایت هم تخریب شد، اما چند روز پیش پروژه بی سر و صدا دوباره شروع شد. همین اتفاق اجازه نمی‌دهد دیری‌ها با شنیدن خبر توقف‌ نفس راحتی بکشند؛ دیر همچنان دلنگران حراست.