با هر قوم ، مذهب و زبانی، همه ما ایرانی هستیم و نام ایران را زنده نگاه خواهیم داشت. یک حلقه از زنجیر انسانی خلیج فارس دستهای نیلگون شماست

16 سال از یکی از وحشتناک‌ترین حوادث تهران با 78 جانباخته و تعداد زیادی زخمی می‌گذرد. عزادارانی که شب پنجم محرم 1426- دوشنبه 26 بهمن 1383 هنگام برگزاری مراسم در مسجد ارک طعمه حریق شدند و جان شان را از دست دادند. با اعلام خبر آتش‌سوزی، مأموران واحد‌های آتش‌نشانی خود را به محل رساندند و شروع به خاموش‌کردن حریق کردند اما از آنجا که این مسجد در دهه اول محرم محل اجرای برنامه عزاداری است و همچنین به‌دلیل همزمانی شروع آتش‌سوزی با نماز جماعت، این حادثه قربانیان زیادی داشت.
ساعت 20 و 6 دقیقه غروب پنجم محرم بود. مردم، در حال اقامه نماز مغرب و عشا بودند که صدای فریاد از مسجد ارک در بازار تهران بلند شد. کم‌کم شعله‌های آتش از فراز این مسجد بزرگ دیده شد. آتش بود که از در و دیوار بر سر نمازگزاران می‌بارید. شعله‌ها به سقف برزنتی مسجد رسیده و آتش را بزرگ‌تر و گسترده‌تر کرده بود. هرکس می‌خواست به نحوی خود و همراهش را نجات دهد، اما درهای اصلی باز نمی‌شد و تنها راه فرار چند پنجره کوچک بود. حتی مردمی که بیرون مسجد بودند هم کاری از دست‌شان برنمی‌آمد.
تحقیقات اولیه کشیک قتل و بازپرس وقت دادسرای جنایی تهران و کارآگاهان نشان داد انفجار کپسول گاز مسجد در طبقه دوم باعث ایجاد حریق شده است. از طرفی، سقف ۸۰۰ متری شبستان که با برزنت پوشانده شده بود و برای جلوگیری از سرما توسط متولیان مسجد آغشته به پارافین بود، موجب گسترش حریق و ریختن آتش بر سر نمازگزاران شده بود. کارشناسان پرونده در بررسی‌ها و پیگیری‌های خود، هیأت امنای مسجد را ۴۰ درصد، هیأت امنای عزاداران را ۴۰ درصد و نهادهای بالا دستی و نظارت بر مساجد را۲۰ درصد در این حادثه مقصر اعلام کردند. با کامل شدن تحقیقات، این پرونده بعد از صدور کیفرخواست به شعبه ۱۱۵۵مجتمع قضایی بعثت فرستاده شد و بعد از صدور حکم، پرونده به دادگاه تجدید نظر ارجاع داده شد.
در دادگاه تجدید‌‌نظر با ایراد نقص‌هایی در پرونده شامل سه بند: «۱- تعداد قربانیان و حادثه‌دیدگان مشخص شود. ۲- چند نفر از مقصران این حادثه در قید حیات هستند؟
۳- مبلغ پرداختی به اولیای‌دم و آسیب‌دیدگان مشخص شود که بابت دیه بوده یا به‌عنوان کمک به آنها پرداخته شده است؛ آن را به دادسرای امور جنایی تهران فرستاد.»
 این پرونده در شعبه ششم دادسرای امور جنایی تهران توسط بازپرس محسن مدیر‌روستا رسیدگی شد و با انجام تحقیقات دوباره، نقص‌های این پرونده برطرف و مشخص شد:«۱-‌تعداد شهدای این حادثه ۷۸ نفر و مجروحان این حادثه تلخ ۲۲ نفر بوده است. ۲- از تعداد ۹ نفر مقصر، سه نفر از آنها فوت کرده‌اند. ۳- مبلغ پرداخت شده به اولیای‌دم و آسیب‌دیدگان‌‌‌‌ بخشی از دیه بوده است.»

کودکانی که زندگیشان در کوره آجرپزی سوخت؛ این تصویری از قتل و جنایت سریالی است که در سال 1383 در پاکدشت یکی از حاشیه‌های تهران شناسایی شد و در جریان آن 17 کودک و نوجوان (و 3 فرد بزرگسال) قربانی محمد بسیجه مشهور به بیجه شدند. قاتلی سریالی که بعد از تعرض به کودکان آنها را کشته و اجسادشان را می‌سوزاند. پرونده‌ای سریالی که باید از آن به عنوان یکی از وحشتناک‌ترین و دردناک‌ترین حوادث در 100 سال گذشته نام برد. ماجرای قتل‌های بیجه از شهریور سال 1383 و با ناپدید شدن 3 دانش‌آموز در پاکدشت خبری شد و نگرانی گسترده‌ای را به‌وجود آورد. البته پیش از این هم ساکنان منطقه طی دو سال از گم شدن فرزندانشان در این منطقه به پلیس شکایت کرده بودند اما به دلیل پراکنده بودن اعلام مفقودی‌ها، پرونده‌ها به نقطه‌ای نرسیده بود تا اینکه در تاریخ 12 شهریور مأموران پلیس مردی به نام علی باغی (همدست بیجه) را در کنار کانال آب باغ اناری منطقه قیامدشت در حال جمع‌آوری زباله دستگیر کردند. او در تحقیقات و بازجویی‌های پلیس اعتراف کرد با رفیقش 3 بچه گم شده را دزدیده و در محل خاصی نگهداری می‌کنند، البته علی باغی از لو دادن محل مخفی نگهداری بچه‌ها به مأموران چیزی نگفت. تا اینکه در نهایت با گشت‌زنی نیروهای انتظامی به جوانی مشکوک شدند که ادعا کرد کارگر ساده کوره آجرپزی است. اما محمد بیجه بالاخره بعد از حدود 200 ساعت بازجویی پلیس، به قتل یک کودک در باغ اناری اعتراف کرد و همین آغازی بود برای فاش شدن 20 فقره قتل و تعرض جنسی از سوی او.محمد بیجه اعتراف کرد نخستین قربانی خود را اسفند سال 1381 به قتل رسانده است. کارآگاهان در بررسی‌های پرونده بیجه و زندگی او متوجه شدند که کودکی بسیار سختی داشته و خود 3 بار تجربه تعرض داشته است. خودش گفته بود: «همیشه با پدرم درگیر بودم و او همیشه من را کتک می‌زد. یادم می‌آید یک بار با زنجیر پاهایم را بست و با چوب آن قدر کتکم زد تا از هوش رفتم. یک‌بار دیگر هم کم مانده بود با میله‌ای که پدرم در دست داشت کشته شوم. از همان کودکی دلم می‌خواست بمیرم تا حدی که بعد از یکی از دعواهای سخت با پدرم، با آجر محکم به سرم کوبیدم تا بمیرم اما موفق نشدم.» او همچنین درباره کابوس تعرض جنسی به خود گفته بود: «وقتی‌ آن‌ شخص در کودکی‌ به‌ من‌ تجاوز کرد، کتک‌ سختی‌ هم‌ به‌ من‌ زد. همان ‌موقع‌ آنقدر از خودم‌ بدم‌ آمد که‌ آرزو ‌کردم‌ ای‌ کاش‌ مرا می‌کشت‌. یک‌ بار هم‌ در همان‌ سال‌ها به‌ فکر خودکشی‌ افتادم‌. این‌ خاطره‌ تأثیر خیلی‌ بدی‌ در روحیه‌ام‌ گذاشت‌.»
بیجه در دادگاه درباره جنایت‌های خود و انگیزه‌اش گفته بود: «من در بچگی مورد تعرض قرار گرفته بودم و به‌خاطر شرایط بد زندگی‌ام مجبور بودم کار کنم، وقتی بزرگ‌تر شدم، هر بار کودکی را می‌دیدم وسوسه می‌شدم به او تعرض کنم و او را بکشم. بعد از قتل احساس بدی نداشتم و راحت بودم. اما این اواخر دیگر خسته شده بودم و دلم می‌خواست دستگیر شوم، به همین خاطر از خودم سر نخ باقی گذاشتم.»
اعدام بیجه روز ۲۶ اسفند ۱۳۸۳ در شرایطی صورت گرفت که بیش از پنج هزار نفر در محل حاضر شده بودند. او پیش از اعدام ۱۰۰ ضربه شلاق خورد. بیجه هنگام خوردن شلاق دوبار به زانو افتاد، اما در جریان اجرای حکم، سکوت کرده بود. طناب دار را مادر یکی از قربانیان به نام علی احمدی ۱۰ ساله به گردن او انداخت.

تهیه و تنظیم:حسن مجیدی

مجسمه 4 متری باقرخان، در یک هتل متروکه کشف شد


مجسمه باقرخان، سردار بزرگ مشروطه (سالار ملى) در هتلى متروک در تهران کشف شد. این شاهکار هنرى که گویا 25 سال از تاریخ ساخت آن مى گذرد، در سال‌هاى گذشته به‌دلیل قرار گرفتن در حیاط آسیب دیده است. این مجسمه 4 مترى توسط «استاد على قهارى کرمانى» مجسمه ساز معروف و از آخرین شاگردان «استاد على اکبر صنعتى» ساخته شده است.على اصغر آیرملو، مالک هتل در این باره اظهار داشت: «خردادماه امسال ساختمان را از ورثه قهارى کرمانى خریده و قصد داشتیم با مرمت مجسمه، آن را به نمایش بگذاریم، اما تعدادى از ورثه ضمن مخالفت با این کار اعلام کردند که قصد دارند این اثر هنرى را که از ارزشمندترین ساخته هاى استاد به شمار مى آید، به سازمان میراث فرهنگى و گردشگرى یا یکى از موزه هاى مرتبط هدیه کنند. به‌همین دلیل، اکنون این آمادگى را داریم که مجسمه باقرخان را تحویل دهیم.» به‌گفته وى، محل ساخت این مجسمه، کارگاهى در کرج بوده که پس از پایان کار به محل کنونى منتقل شده است...
روزنامه ایران- سه‌شنبه 5 آبان 1383

زلزله و سونامی اندونزی
کره زمین لرزید

روز ۲۶ دسامبر ۲۰۰۴ (۶ دی ۱۳۸۳) زمین ‌لرزه‌ای در فاصله ۱۶۰ کیلومتری شمال غرب سوماترای اندونزی به‌وقوع پیوست. کانون این زمین‌لرزه در عمق ۳۰ کیلومتری درون اقیانوس هند بود. سومین زلزله بزرگ قرن همراه با یک سونامی ویرانگر به ارتفاع ۳۰ متر، خسارت جانی و اقتصادی بسیاری به کشورهای اندونزی، سریلانکا، هند، تایلند، مالدیو، سومالی و... وارد کرد. فاجعه‌ای که هرگز آمار دقیقی در مورد تلفات انسانی آن انتشار نیافت.
روزنامه ایران روز دوشنبه 7 دی ۱۳۸۳ یکی از بهترین تیترها را برای این رویداد مرگبار منتشر کرد.

ساختمان جدید کتابخانه ملی گشایش یافت

ساختمان جدید کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران روز سه‌شنبه [11 اسفند 1383] با حضور سیدمحمد خاتمی ریاست جمهوری، سید کاظم بجنوردی رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی، مهندس علی عبدالعلی‌زاده وزیر مسکن و شهرسازی، مسئولان کشوری و جمعی از نویسندگان و ناشران و سفرای کشورهای خارجی افتتاح شد.
سیدمحمد خاتمی در این مراسم وجود اندیشه را باعث ایجاد تمدن و باروری دانست و کتاب را منشأ اصلی رشد و آگاهی برشمرد و افزود: «هرچند آمار و ارقام ملاک درستی برای ارزیابی جامعه نیست، اما روزی که کار احداث این ساختمان شروع شد، تیراژ کتاب‌های منتشر شده از 10 هزار عنوان در سال تجاوز نمی‌کرد و امروز از مرز 30 هزار عنوان کتاب در سال گذشته است که این امر باید مورد توجه قرار بگیرد....»
 سید کاظم بجنوردی رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی، افتتاح بنای جدید کتابخانه را در سرزمینی که بنیانگذار تمدن و فرهنگ بشریت بوده، موجب فخر و مباهات دانست و افزود: «ساختمان جدید که کلنگ احداث آن از سال 1375 به زمین زده شده یکی از بزرگ‌ترین کتابخانه‌های ملی در جهان است، در ساختمان جدید کتابخانه ملی تالارهایی به ‌نام کمال الملک، خواجه نصیرالدین طوسی، زکریای رازی، شهاب‌الدین یحیی سهروردی و... گذاشته شده تا نشانگر این باشد که سرزمین ما همواره جایگاه اندیشمندان بوده است....»
مهندس عبدالعلی‌زاده وزیر مسکن و شهرسازی هم ضمن تشریح چگونگی انتخاب محل و طراحی پروژه تا تکمیل طرح نهایی این پروژه گفت: «ساختمان جدید کتابخانه ملی از جمله ساختمان‌های مجهز کتابخانه‌ای در دنیا محسوب می‌شود. ساختمان جدید کتابخانه ملی با اعتباری بیش از 30 میلیارد تومان احداث شده و برای تکمیل بخش های باقی مانده در سال آینده نیز 12میلیارد تومان اعتبار از سوی مجلس اختصاص یافته است....»
سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران مؤسسه‌ای آموزشی، علمی و خدماتی است که در سال 1381 از ادغام کتابخانه ملی و سازمان اسناد ملی تأسیس شده است و به‌طور مستقیم زیر نظر رئیس جمهوری فعالیت می‌کند.
بیش از یک میلیون جلد کتاب به زبان‌های فارسی، عربی، انگلیسی، فرانسه، آلمانی، روسی و سایر زبان‌ها در کتابخانه ملی نگهداری می‌شود. بسیاری از مجلات، روزنامه‌ها، بولتن‌ها، خبرنامه‌های منتشر شده در داخل کشور از دوره قاجار تا امروز همراه نشریات متعددی از دیگر کشورها در این مجموعه نگهداری می‌شود. این مجموعه براساس آخرین آمار بیش از 100 هزار مجلد صحافی شده را دربرمی‌گیرد.
روزنامه ایران- چهارشنبه 12 اسفند 1383

سد و نیروگاه کارون افتتاح شد
سد و نیروگاه کارون3 بلندترین سد و بزرگ‌ترین نیروگاه آبى کشور در استان خوزستان روز چهارشنبه [12 اسفند 1383] توسط سیدمحمد خاتمى رئیس جمهوری، افتتاح شد.
هدف اصلى از ساخت سد کارون3 تولید انرژى برقابى است. با احداث این سد حدود سه میلیارد متر مکعب بر مخازن موجود روى رودخانه کارون افزوده شد. همچنین با بهره بردارى از این طرح، در فاز اول برای نیروگاه هشت واحد 250 مگاواتى(جمعاً 2000 مگاوات) تعریف شده که دو واحد آن وارد مدار مى شود و مابقى نیز به ترتیب درسال 1384 وارد مدار خواهند شد.
این نیروگاه قابل توسعه به سه هزار مگاوات است و به‌صورت زیرزمینى ساخته شده است. عملیات اجرایی پروژه از سال1372 با اعتباری بالغ بر 728 میلیارد تومان آغاز شد که تاکنون 650 میلیارد تومان آن هزینه شده است و ارزش تولید سالانه برق آن حدود 200 میلیون دلار است.
سیدمحمد خاتمى در آیین بهره بردارى از سد و نیروگاه کارون 3 در جمع کارکنان این سد در سخنانى سد و نیروگاه کارون 3 را از افتخارات سازندگى، مهندسى و توسعه کشور دانست و گفت: بدون تردید سد و نیروگاه کارون 3 نقطه اوج آفرینندگى، خلاقیت و توسعه کشوراست.
پیش از سخنان رئیس‌جمهورى، حبیب‌الله بى‌طرف وزیر نیرو، وفا تابش مجرى طرح و على اکبر زحمت کش، مدیرعامل شرکت توسعه منابع آب و نیرو نیز گزارشى از فعالیت هاى انجام شده ارائه کردند.
روزنامه ایران- پنجشنبه 13 اسفند 1383