مریم سالاری
 خبرنگار دیپلماسی
امریکا که چندهفته گذشته یکی از تصمیم‌های تاریخی خود را برای عبور از مناقشه پرهزینه علیه توافق هسته‌ای به اجرا گذاشت و مدعی شد با به کارگیری اهرم مقابله با ایران در چارچوب برجام، همه تحریم‌های بین‌المللی را به سمت ایران روانه کرده است، حالا با پاسخی از سوی سه کشور اروپایی طرف برجام رو‌به‌رو شده که واقعیت تنهایی آن در جامعه بین‌الملل را به تصویر می‌کشد. دولتمردان امریکایی که پیشتر عقربه‌های ساعت را برای اجرای بازگشت تحریم‌های چندجانبه سازمان ملل روی نیمه شب ۲۰ سپتامبر به وقت گرینویچ تنظیم کرده بودند روز گذشته و یک روز پیش از زمان موعود با نامه پاریس، لندن و برلین خطاب به شورای امنیت مواجه شدند که تأکید می‌کرد تعلیق تحریم‌ها علیه ایران بعد از تاریخ ۲۰ سپتامبر کماکان ادامه خواهد داشت. پاسخی آشکار و اثبات کننده این واقعیت که تحقق یک هدف در سیاست خارجی هیچ‌گاه در انجام رفتارهای ضربتی یا مواضع آتشین نیست بلکه عرصه بین‌المللی قواعد بازی خاص خود را دارد که هر دولتی برای حاصل کردن منافعش ناگزیر به توجه به این قواعد است.
امریکا چگونه به این نقطه رسید؟
امریکا که دو سال پیش با خروج یکجانبه از برجام عملاً خود را از امکان بهره‌گیری از سازوکارهای تعبیه شده در این توافق محروم کرده بود، پس از ناکامی در به بن‌بست کشاندن اجرای آن و در روند رویارویی تمام عیار با ایران به ترفند تازه‌ای متوسل شد و با ادعایی تازه به مخالفت با برجام رفت. ممانعت از لغو تحریم‌های تسلیحاتی ایران در 27 مهرماه که می‌توانست تیر خلاصی به پایبندی ایران به برجام باشد، به نقطه هدفی برای امریکا تبدیل شد که برای رسیدن به آن ابتدا شانس خود را با پیشنهاد قطعنامه‌ای برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران و به رأی گذاشتن آن در شورای امنیت امتحان کرد که این قطعنامه با ۱۱ رأی ممتنع، ۲ رأی موافق و ۲ رأی مخالف به تصویب نرسید. واشنگتن سپس کوشید با بهره‌گیری از یک تفسیر اشتباه از قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت از یک سو و بهره‌گیری از سازوکارهای آیین‌نامه‌ای منشور سازمان ملل از سوی دیگر مکانیسم ماشه را به جریان بیندازد. تفسیر مطلوب امریکا هم برپایه این ادعا بود که نام این کشور به عنوان یکی از اعضای مشارکت کننده در برجام در زمان تصویب قطعنامه 2231 شورای امنیت درج شده است و زیر سایه آن می‌تواند همچنان به رغم پایان دادن به حضورش در برجام، پرونده شکایت علیه ایران در شورای امنیت را کلید بزند و زمینه را برای بازگشت تحریم‌های چندجانبه سازمان ملل فراهم کند. اقدامی که به این معنا بود دولتمردان امریکا در یک اقدام ضربتی و با نادیده گرفتن همه اقداماتی که در اعلام رسمی خروج از برجام و بازگرداندن تحریم‌های یکجانبه علیه ایران ترتیب داده بودند، صرفاً با اتکا به یک تفسیرخودخوانده از قطعنامه 2231 خواستار به جریان انداختن مکانیسم ماشه علیه ایران می‌شدند.
مطابق روالی که «مکانیسم ماشه» یا «اسنپ بک» نامیده می‌شد و برای مواجهه با تخطی ایران از تعهدات برجامی‌اش در این توافق در نظر گرفته شده بود، یک عضو برجام می‌توانست با تحویل یک نامه شکایت کتبی به رئیس شورای امنیت، عملی شدن این مکانیسم را آغاز کند. این چنین بود که امریکا ذیل همان تفسیر مطلوب خود و در جایگاه مدعی یک عضو توافق، نامه شکایت خود را به رئیس شورای امنیت تحویل داد و شورا هم 30 روز فرصت داشت که درباره قطعنامه‌ای برای تداوم لغو تحریم‌ها رأی‌گیری کند؛ اما در این رأی‌گیری، کشور معترض نیز می‌توانست با استفاده از حق وتوی خود، از تصویب قطعنامه تداوم لغو تحریم‌ها جلوگیری کند تا بدون نیاز به حمایت سایر اعضای دائمی، تحریم‌های پیشین شورای امنیت را بازگرداند. امریکا این‌گونه محاسبه کرده بود که این قطعنامه ظرف ۱۰ روز در دستور کار شورای امنیت قرار می‌گیرد و با وتویی که انجام خواهد داد، می‌تواند همه قطعنامه‌های لغو شده پیشین را بار دیگر بازگرداند. اما ماجرا زمانی جالب‌تر شد که ساعاتی بعد از تحویل نامه امریکا به رئیس شورای امنیت، فرانسه، آلمان و انگلیس با انتشار بیانیه‌ای عملاً وجاهت امریکا به عنوان یک عضو برجام را زیر سؤال بردند و شکایت آن را هم به دلیل آن‌که این کشور دیگر عضوی از این توافق به شمار نمی‌آید، غیر قابل پیگیری توصیف کردند. کمی بعد از بیانیه این سه عضو شورای امنیت و شریک برجام، 10 عضو دیگر از اعضای شورای امنیت، در مخالفت با بهره‌گیری امریکا از سازوکار ماشه خطاب به رئیس شورا نامه زدند و مخالفت علنی خود را با پیگیری خواسته امریکا اعلام کردند. بروز این چالش جدی باعث شد که مقام‌های این کشور به طور یکجانبه و خارج از چارچوب شورای امنیت مدعی شوند که از نظر امریکا قطعنامه‌های پیشین علیه ایران بعد از پایان فرصت 30 روزه مکانیسم حل اختلاف برجام بازگردانده و لازم‌الاجرا خواهد شد. به این ترتیب «مایک پمپئو»، وزیر خارجه امریکا بر همه تحولاتی که کشورش را در نقطه انزوا قرار داد، چشم بست و اعلام کرد که تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران از نیمه شب ۲۰ سپتامبر (۳۰ شهریور) باز خواهند گشت. موضعی که پیدا بود مورد پذیرش جهانی قرار نخواهد گرفت و اغلب کشورها از اجرای قطعنامه‌هایی که یکجانبه وضع شده باشند سر باز خواهند زد تا امریکا مجبور شود به تنهایی تفسیر خود از قطعنامه ۲۲۳۱ را مبنای عمل قرار دهد و شرایطی غیر قابل پیش‌بینی ایجاد کند.
دست رد اروپا
تنها مقام‌های ایرانی نبودند که اعتقاد داشتند علی رغم ادعاهای امریکا برای بازگرداندن تحریم‌های چندجانبه علیه ایران در بیستم سپتامبر اتفاقی نخواهد افتاد. چه سه کشور اروپایی روز گذشته به طور مشترک و یک روز پیش از تاریخ موعود امریکا در نامه‌ای به شورای امنیت اعلام کرده‌اند که تعلیق تحریم‌ها علیه ایران بعد از تاریخ ۲۰ سپتامبر کماکان ادامه خواهد داشت. فرانسه، انگلیس و آلمان در این بیانیه تصریح کرده‌اند هر تصمیم یا اقدامی برای بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران، فاقد اثر قانونی خواهد بود. «میخائیل اولیانوف»، نماینده روسیه در سازمان‌های بین‌المللی در «وین» هم در توئیتی در واکنش به بیانیه سه کشور اروپایی این مسأله را مسلم دانست و تلاش‌های امریکا را فاقد اعتبار خواند. «اولیانوف» در این رابطه نوشت: «کاملاً درست است. نیاز به گفتن ندارد زیرا تلاش امریکا برای فعال کردن اسنپ‌بک از نظر قانونی و رویه‌ای فاقد اعتبار است». او تأکید کرد که در جامعه بین‌المللی عملاً درباره این موضوع اتفاق نظر وجود دارد. پیشتر مقام‌های چینی هم مجوز امریکا برای رجوع به سازوکارحل اختلاف برجام را رد کرده بودند. در پی چنین مواضعی بود که یک مقام سازمان ملل که خواسته نامش فاش نشود در گفت‌وگو با پایگاه «دیپلماتیک» به اقدامات احتمالی امریکا پیرامون تحریم‌ها اشاره کرده و گفته است که این کشور احتمالاً نامه‌ای به رئیس‌ شورای امنیت ارسال خواهد کرد و با بزرگنمایی بازگشت تحریم‌ها علیه ایران خواستار تشکیل کمیته ناظر بر اجرای تحریم‌ها و هیأت کارشناسان خواهد شد. او تأکید کرده است که«هیچ‌کدام از این اتفاقات رخ نخواهد داد چون هیچ اجماعی در داخل شورای امنیت وجود ندارد.»
اینک امریکا در تلاش است فارغ از چارچوب‌های رسمی سازمان ملل و قطعنامه شورای امنیت صرفاً با اتکا به چند کشور برای تشکیل نوعی ائتلاف جهت اجرایی کردن قطعنامه یارگیری کند و برای کشورها و شرکت‌های سازنده سلاح، خط و نشان بکشد که چنانچه بعد از بازگشت تحریم‌ها علیه ایران به این کشور سلاح بفروشند، مشمول تحریم‌های امریکا خواهند شد. به نظر می‌رسد تا اینجای کار حداقل تأثیر قانون‌شکنی دولت ترامپ این باشد که در اروپا و میان نزدیکترین هم‌پیمانان امریکا اراده بی‌سابقه‌ای برای جدایی از این کشور و عدم پیروی از سیاست‌های دیکته شده آن به وجود آمده باشد و این سو هم ایران نشان داد که توانسته تاکنون با توان اندک، کشوری همچون امریکا را از اهرم‌های مؤثر سیاسی محروم کند و بدون تسلیم شدن به حلقه کشورهای ابرقدرت، در راستای تأمین منافع ملی گام‌های مؤثری بردارد.

بــــرش
متن بیانیه تروئیکای اروپا

انگلیس، آلمان و فرانسه در نامه‌ای به شورای امنیت گفته‌اند که به توافق هسته‌ای با ایران پایبند هستند و تعلیق تحریم‌ها علیه ایران، بعد از تاریخ ۲۰ سپتامبر ادامه خواهد یافت. این سه کشور اروپایی تصریح کرده‌اند هر تصمیم یا اقدام برای بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران، «فاقد اثر قانونی خواهد بود». متن بیانیه تروئیکای اروپایی به شرح زیر است:
ما در نامه قبلی خطاب به رئیس شورای امنیت در تاریخ ۲۰ اوت ۲۰۲۰ مشترکاً دیدگاه خود را اعلام کرده‌ایم که ابلاغیه‌ای که ایالات متحده ادعا می‌کند ذیل بند ۱۱ قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت صادر و آن را میان اعضای شورای امنیت توزیع کرده فاقد تأثیرات قانونی است و بنابراین، نمی‌تواند رویه‌های پیش‌بینی‌شده ذیل بند ۱۱ را اجرایی سازد.
نتیجه آنکه، هر گونه تصمیم و اقدام که بر اساس این رویه یا پیامدهای احتمالی آن اتخاذ شده باشند نیز فاقد تأثیرات قانونی خواهند بود. ما دیدگاهمان را به صورت گسترده در شورای امنیت ابراز کرده‌ایم که رئیس شورا در جمع‌بندی مورخ ۲۵ اوت خود به آن اشاره کرد. از دیدگاه‌های ابرازشده در بالا این نتیجه گرفته می‌شود که از تاریخ ۲۰ سپتامبر، قطعنامه‌های ۱۶۹۶ (مصوب سال ۲۰۰۶)، ۱۷۳۷ (مصوب ۲۰۰۶)، ۱۷۴۷ (مصوب ۲۰۰۷)، ۱۸۰۳ (مصوب ۲۰۰۸)، ۱۸۴۵ (مصوب ۲۰۰۸) و ۱۹۲۹ (مصوب ۲۰۱۰) کماکان به موجب مفاد بند ۷ (a) قطعنامه ۲۲۳۱ (مصوب ۲۰۱۵) ملغی خواهند بود. در نتیجه، هر تصمیم یا اقدام با هدف بازگرداندن قطعنامه‌های ۱۶۹۶ (مصوب سال ۲۰۰۶)، ۱۷۳۷ (مصوب ۲۰۰۶)، ۱۷۴۷ (مصوب ۲۰۰۷)، ۱۸۰۳ (مصوب ۲۰۰۸)، ۱۸۴۵ (مصوب ۲۰۰۸) و ۱۹۲۹ (مصوب ۲۰۱۰) فاقد تأثیرات قانونی خواهند بود. سه کشور اروپایی به اجرای کامل قطعنامه ۲۲۳۱ که در سال ۲۰۱۵ در تأیید برجام صادر شده متعهدند. ما تلاش خستگی‌ناپذیری برای حفظ توافق هسته‌ای داشتیم و خود را به تداوم انجام این کار متعهد می‌دانیم.

گروه سیاسی/ هفتاد و پنجمین مجمع عمومی سازمان ملل اگر چه به سبک و سیاق جدید و متأثر از کرونا از 25 شهریور ماه آغاز شده، اما اجلاس سران عضو سازمان ملل روز سه‌شنبه با سخنرانی‌های مجازی مقامات عالی کشورها رسماً آغاز به کار می‌کند. وضعیتی که به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا و با تصمیم اعلام شده از سوی «تیجانی محمد بانده» رئیس دوره‌ای پیشین مجمع عمومی سازمان ملل از اواخر خرداد مشخص شده بود.
صندلی‌های خالی از سران سالن اجلاس اما شاهد موضعگیری‌های مجازی رهبران کشورها برای جهانی خواهد بود که در ماه‌های گذشته یکی از عیان‌ترین بحران‌های مشترک را پیش‌رو داشته است و وضعیتی را تجربه کرده که بیش از هر زمان مؤید ضرورت همکاری بین‌المللی و نیز اهمیت چندجانبه‌گرایی است.
بر‌اساس اعلام رئیس مجمع عمومی سازمان ملل از میان رهبران و رؤسای دولت 119 گانه‌ای که قرار است طی روزهای برگزاری مجمع سخنرانی کنند، رئیس جمهوری کشورمان به عنوان سیزدهمین سخنران مواضع و پیشنهادات ایران را پیرامون موضوعات بین‌المللی اعلام می‌کند و پس از آن سخنرانی امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه انجام می‌شود.
تجربه هفت بار حضور حسن روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل و محتوای سخنرانی‌های او به عنوان رئیس جمهوری که در دولتش تأکید ویژه‌ای بر توسعه روابط خارجی و حل مسائل دو یا چندجانبه بین‌المللی از طریق مذاکره داشته، نشان داده است که او به تناسب رویدادها و روندهای بین‌المللی جاری با پیشنهادات و مواضعی سازنده پشت تریبون سخنرانی ایستاده است.
روحانی سال 1392 در نخستین حضور در واکنش به افزایش خشونت‌های مبتنی بر اختلافات مذهبی و در بحبوحه جولان گروه‌های تروریستی همچون داعش طرح «جهان علیه خشونت و افراطی‌گری» و جایگزینی «ائتلاف برای صلح پایدار» به جای «ائتلاف برای جنگ» را ارائه کرد و پیگیری ایده‌اش به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل رسید. او همچنین در آن سخنرانی در برابر تحریم‌های ظالمانه‌ای که با بهانه‌گیری نسبت به برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران وضع شده بود خواستار تعامل سازنده بر اساس احترام متقابل و منافع مشترک با دیگر کشورها شد. موضع‌گیری که کمتر از سه ماه بعد یکی از مبانی آغاز دور دیگری از مذاکرات چندجانبه منتهی به تصویب برجام قرار گرفت. او در اجلاس شصت و نهم مجمع نیز یکبار دیگر بر ضرورت ریشه کن کردن تروریسم و افراط‌گرایی و در عین حال مقابله با اسلام هراسی پرداخت و از فرصت تاریخی غرب برای دستیابی به توافق جامع هسته‌ای با ایران سخن گفت. سومین سخنرانی او اما در حال و هوای ماه‌های نخست پس از تصویب برجام و آغاز فصل جدید در روابط ایران و جهان بود و بر آمادگی ایران برای تحقق امنیت و ثبات و توسعه در سایه تعامل اقتصادی تأکید داشت. روحانی در آخرین سال از دوره اول ریاست جمهوری‌اش در نیویورک خطر بروز پدیده تروریسم بدون مرز را یادآور شد و دستیابی به برجام را نمونه موفق از سیاست اعتدال و تعامل سازنده با اتخاذ رویکرد برد- برد دانست. او در پنجمین سخنرانی سازمان مللی‌اش گفت: ما می‌توانیم با باورهایمان صدای اعتدال را به تنها صدای غالب در جهان تبدیل کنیم.
ششمین و هفتمین سخنرانی رئیس جمهوری ایران هم اگر چه در فضای ناکامی نسبی برجام و خروج امریکا از آن رقم خورد اما خالی از پیشنهادات رو به جلو و سازنده ایران نبود. «ابتکار صلح هرمز» ایده‌ای بود که روحانی سال گذشته در مجمع عمومی مطرح کرد. ایده یک همکاری دسته جمعی درون منطقه خلیج فارس که مبتنی بر همکاری‌های اقتصادی و امنیتی بود.
سخنرانی امسال رئیس جمهوری کشورمان اما در شرایطی انجام می‌شود که عادی‌سازی روابط دو کشور امارات و بحرین با رژیم اسرائیل وضعیتی تنش‌آمیز و بحران خیز را پیش روی منطقه قرار داده است و طبیعتاً این موضوع یکی از محورهای مواضع انتقادی رئیس جمهوری ایران خواهد بود.
روحانی ظهر سه‌شنبه به وقت نیویورک در حالی سخنرانی مجازی خود را انجام می‌دهد که جمهوری اسلامی ایران در ماه‌های اخیر محور یکی از مهمترین تحولات رخ داده در روابط بین‌الملل و تاریخ سازمان ملل بوده است؛ شکسته شدن هژمونی ایالات متحده امریکا در این سازمان.
2 رأی منفی، 11 رأی ممتنع و تنها یک رأی مثبت به قطعنامه پیشنهادی امریکا برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در شورای امنیت رویدادی بود که نشان داد می‌توان به روزنه‌هایی برای بوجود آمدن چندجانبه‌گرایی در برابر استیلای یکجانبه‌‌گرایی و سیاست‌های ظالمانه تحمیلی از سوی یک کشور بر روابط میان دیگر کشورها امیدوار بود و در برابر قلدرمآبی‌های دولتی قانون گریز از آنگونه که دولت ترامپ با خروج از برجام و تحمیل تحریم‌های ظالمانه علیه ایران بوده است، ایستاد. دعوت از رهبران جهان برای همراهی با اتحاد در برابر یکجانبه‌گرایی و زیر پا گذاشتن قوانین و پیمان‌های بین‌المللی دعوتی است که می‌توان پیش‌بینی کرد در آخرین سخنرانی روحانی از جایگاه رئیس جمهوری ایران سهم قابل توجهی داشته باشد.
جالب توجه اینکه نفس برگزاری مجازی مجمع عمومی سازمان ملل فرصت امریکا را برای اعمال نظر در نحوه برگزاری مجمع عمومی از طریق اقداماتی همچون ایجاد محدودیت برای دیپلمات‌ها و امتناع از صدور ویزا برای مقامات برخی کشورها محدود می‌کند. وضعیتی که اگر از تحمیلات نامطلوب دوران همه‌گیری کرونا به نظر می‌رسد اما یک نشانه است از جهانی که در آن می‌توان فرای محدودیت مرزها و اعمال زور کشورهای صاحب قدرت تعامل کرد و اعتبار یک نهاد بین‌المللی را برای تأمین صلح جهانی به آن بازگرداند.
 به گزارش ایرنا، جشن هفتاد و پنجمین سالگرد تأسیس سازمان ملل متحد نیز با سخنرانی و تصویب اعلامیه مشترک که در شش ماه گذشته درباره آن بحث و بررسی شده است، در روز دوشنبه (فردا) برگزار می‌شود و احتمال دارد محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران هم در آن سخنرانی کند.

روز گذشته در پاسخ به اقدامات ضد ایرانی و تهدیدهای اخیر امریکا، دو مقام نظامی و دیپلماتیک در مواضعی جداگانه تأکید کردند که ایران به هر تجاوزی پاسخ قاطع خواهد داد.
به گزارش سپاه نیوز، سردار حسین سلامی در مراسم صبحگاه فرماندهان، مسئولان و کارکنان ستاد فرماندهی کل و حوزه مرکزی سپاه که در آستانه فرارسیدن هفته دفاع مقدس برگزار شد، دفاع مقدس را عرصه تجلی ایمان به‌عنوان عامل اصلی پیروزی توصیف کرد و گفت: برد پیش روی هر نیروی مسلحی در جنگ به افق‌های نگاه آرمانی او است نه برد سلاح ها؛ ما تا هرجا نشانه بگیریم می‌رویم؛ امروز تا مدیترانه رفته‌ایم اما ادامه می‌دهیم و دشمنانمان را تعقیب می‌کنیم.
وی با تأکید بر اینکه اگر انقلاب اسلامی ایران نبود، امریکا دنیا را می‌بلعید، گفت: قرن امریکا با پایان قرن بیستم به پایان رسید و به‌دلیل مقاومت انقلاب اسلامی در مقابل ستمگری آنان، امروز در جای جای عالم آزادیخواهان و مسلمانان با الگوپذیری از انقلاب، برابر امریکا صف کشیده‌اند و قدرت ساخته‌اند. سرلشکر سلامی با اشاره به وضعیت مناسبات سیاسی امریکا گفت: از نظر سیاسی امریکا امروز منزوی شده است؛ در موضوع تحریم تسلیحاتی حتی متحدان سنتی خود را نیز به همراه نداشت و تنها به دومینیکن متکی بود. وی با بیان اینکه پایان امریکا واقعیتی انکارناپذیر است، گفت: در موضوع مکانیسم ماشه نیز ماشه‌ای است که حتی اگر چکیده شود، گلوله‌ای از آن خارج نخواهد شد.
فرمانده سپاه در واکنش به گزافــه گویی‌هــای اخیــر رئیس‌جمهـــوری امریـــــکا، خطاب به وی گفت: آقای ترامپ انتقام ما از شهادت سردار بزرگ‌مان قطعی، جدی و واقعی است، اما ما اهل شرف و شرافت هستیم و جوانمردانــــه و عادلانـــه انتقام می‌گیریم؛ شما فکر می‌کنید ما در برابر خون برادر شهیدمان یک سفیر زن در آفریقای جنوبی را می‌زنیم؛ ما کسانی را می‌زنیم که در شهادت این مرد بزرگ مستقیم و غیرمستقیم نقش داشتند و شما بدانید هرکه در این ماجرا نقش داشته است زده خواهد شد و این پیام جدی است. وی افزود: شما ما را به حمله هزار برابری تهدید می‌کنید؛ ما شما را می‌شناسیم؛ آن وقت که عین الاسد را زدیم فرض داشتیم که شما پاسخ می‌دهید و صدها موشک آماده کردیم که اگر زدید داشته‌هایتان را ویران کنیم.
فرمانده کل سپاه در پایان با بیان اینکه دشمن همه جایی زیر دید ما است و اگر لازم باشد زیر تیر ما نیز قرار خواهد گرفت، تأکید کرد: آقای ترامپ اگر تار مویی از سر یک ایرانی کم شود تمام کرک‌های شما را به باد می‌دهیم؛ این تهدید جدی است و ما همه چیز را در عمل ثابت می‌کنیم.
همزمان سید کمال خرازی، رئیس شورای راهبردی روابط خارجی هم هشدار داد که ایران پاسخی قاطع به هرگونه اقدام تجاوزکارانه امریکا خواهد داد. به گزارش ایرنا، وی با اشاره به اینکه امریکا حقی برای استفاده از مکانیسم ماشه ندارد اما به منظور اجرای خواست نامشروع خود در تمدید تحریم تسلیحاتی ایران نیازی به تمسک به قطعنامه‌های شورای امنیت ندارد، گفت: ایران براساس ماده ۵۱ منشور سازمان ملل متحد درباره حق ذاتی دفاع از خود مجاز است بی‌درنگ پاسخی قاطع به هرگونه اقدام تجاوزکارانه امریکا به بهانه بازگشت قطعنامه‌های لغو شده در قطعنامه ۲۲۳۱ بدهد. آنها می‌دانند که ایران در دفاع از حقوق خود مطلقاً کوتاه نمی‌آید و این را بارها در عمل به اثبات رسانده است. خرازی درباره انتخابات امریکا هم افزود: برای ایران فرق ندارد چه کسی در نوامبر انتخاب خواهد شد، برای ما سیاست‌های امریکا ملاک عمل خواهد بود.

بیانیه ستاد کل نیروهای مسلح در گرامیداشت هفته دفاع مقدس

ستاد کل نیروهای مسلح در بیانیه‌ای تجارب ارزنده هشت سال دفاع مقدس را پاسخگوی نیاز راهبردی کشور برای ارتقای بازدارندگی و مقدمه‌ای برای فروپاشی رژیم جعلی صهیونیستی دانست.
به گزارش مرکز ارتباطات و تبلیغات دفاعی ستادکل نیروهای مسلح، در این بیانیه با اشاره به چهلمین سالگرد حماسه بزرگ دفاع مقدس، آمده است: جاری بودن روح مقاومت در پیکره جامعه، همواره انقلاب اسلامی را در مواجهه با چالش‌ها، بحران‌ها و مشکلات تحمیلی ناشی از سناریوهای جبهه معاندین و دشمنان قسم خورده نظام اسلامی به ویژه در عرصه تحریم‌ها و تهدیدهای استکباری به سلامت عبور داده و جمهوری اسلامی ایران را به سطح بالایی از بازدارندگی دفاعی رسانیده و خواب خوش را از چشم استکبار جهانی و نظام سلطه ربوده است.
این بیانیه تأکید دارد: اردوگاه شیطانی دشمنان با محوریت امریکای تروریست و جنایتکار با نقض فاحش قطعنامه‌ها و حقوق بین‌الملل، با تمرکز بر تحریم‌های ظالمانه، جنگ اقتصادی، جنگ رسانه‌ای، جنگ فرهنگی و عملیات روانی گسترده درصدد ایجاد تفرقه، ناامیدی و عدول ملت ایران از آرمان‌های انقلاب اسلامی و منافع ملی خود برآمده است که برای مقابله با آن، باید با سرلوحه قرار دادن عبرت‌های جنگ تحمیلی و دفاع مقدس ضمن تبعیت از فرامین و منویات فرماندهی معظم کل قوا امام خامنه‌ای (مدظله العالی) و توکل بر خداوند متعال و توسل به اهل بیت علیهم السلام و با افزایش اقتدار دفاعی، اتکا به ظرفیت‌های داخلی و تحکیم وحدت و همبستگی ملی در برابر تهدیدهای دشمنان ایستادگی کرد و توطئه‌های آنان را در عرصه‌های مختلف سخت، نیمه سخت و نرم خنثی نمود.

دستور رئیسی به رئیس سازمان زندان‌ها

رئیس قوه قضائیه ضمن «تقدیر از بازدیدهای سرزده از زندان‌های استان‌ها» به رئیس سازمان زندان‌ها دستور داد: گزارش وضعیت زندان‌ها و بخصوص بازداشت‌های غیرضرور هر استان ضمن انعکاس به رئیس کل دادگستری استان به حوزه ریاست ارسال شود. به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، سید ابراهیم رئیسی تأکید کرد: معاون قضایی زندان‌ها، مسائل زندانیان را با استفاده از کارشناسان حقوقی دنبال کند و گلایه‌ها و مشکلات را پیگیری کند. سازمان زندان‌ها ضامن اجرای دستورات و بخشنامه‌های رئیس قوه قضائیه در زندان‌ها است.

ادامه از صفحه اول
بعد از 4 سال اما هیچ‌کدام از این دو حالت رخ نداده و مهمتر اینکه کوچک‌ترین چشم‌اندازی هم برای رخ دادن آنها وجود ندارد.
اکنون در آستانه انتخابات امریکا، دولت ترامپ باید در این زمینه پاسخی داشته باشد. اینکه گفته می‌شود برای رأی‌دهندگان موضوع ایران و در مجموع سیاست خارجی موضوع تعیین‌کننده‌ای نیست، یک گزاره صحیح است اما قطعاً کامل نیست. مسأله سیاست خارجی و موضوع ایران از منظری دیگر برای ترامپ در آستانه انتخابات مهم است و آن هم جلب نظر الیت‌های سیاسی، اسپانسرهای مالی بزرگ و همین‌طور حامیان خارجی است. یعنی جاهایی که می‌توانند برای کمپین او رأی‌سازی کنند. ورود به فاز مکانیسم ماشه آخرین امیدی است که ترامپ برای بهبود موقعیت خود از این نظر دست به انجام آن زده است. امیدی که البته به دلیل شکست‌های پیاپی قبلی از یک‌سو و گذر سریع زمان به ضرر ترامپ از سوی دیگر، دولت امریکا با تکیه بر درصد بالایی از بخت و اقبال رو به آن آورد. به عبارت دقیق‌تر باید گفت که کاخ سفید برای بازی با این کارت به اندازه کافی محاسبات لازم را انجام نداده بود و بیشتر بر احتمالات خوش‌بینانه تکیه کرد. پاسخ منفی و یکدست اروپا به این اقدام و همینطور عدم اقناع شورای امنیت در نهایت نشان داد که دولت ترامپ قمار بخت و اقبال را هم در این بازی باخته است. آنها قدری امید داشتند که اروپا در این موضوع موضعی دیگر اتخاذ کند و از موقعیت حمایت کامل از برجام عقب بنشیند. این در واقع ریشه در نگاه کلی ترامپ به موقعیت متقابل امریکا و اروپا دارد؛ او از همان ابتدا فکر می‌کرد که با تکیه بر قدرت اقتصادی امریکا و گروکشی از طریق آن می‌تواند اروپا را با تصمیمات غیرمعقولانه خود همراه کند. در اکثر تحولات این 4 سال و از جمله تلاش اخیر برای فعال کردن مکانیسم ماشه مشخص شد که این تصور واقعیت ندارد.
بدین ترتیب تا اینجای کار دولت ترامپ در سیاست‌های خود در قبال ایران متحمل شکست‌های متعددی شده که این موقعیت مستلزم پاسخگویی او به حامیان و هوادارانش است. بنابراین قصد دیگر ترامپ از روی آوردن به مکانیسم ماشه این است که بگوید ما می‌خواهیم کاری کنیم اما دیگران و به طور خاص، اروپا مانع کار ما می‌شوند، اما در نهایت مجبور هستند که از ما تبعیت کنند. این کاری بود که دولت امریکا در تمام پروسه بازگرداندن تحریم‌ها و وضع تحریم‌های تازه انجام داد و بر آن تأکید داشت. در اینجا وجوه تبلیغاتی و نمایشی این کارها حتی شاید بیش از وجوه عملیاتی برای ساکنان کاخ سفید دارای اهمیت باشد.
اما کاری که اروپایی‌ها کردند، بجز پیام‌های مکرر رفتارهای سیاسی آنها در این 4 سال مبنی بر مخالفت با یکجانبه‌گرایی امریکا، پیام دیگری هم داشت. آنها می‌خواستند بگویند ما موافق ماندن ترامپ در کاخ سفید نیستیم، چرا که اگر جز این بود تا این اندازه مانعی جدی بر سر راه اقدام او برای فعال کردن مکانیسم ماشه نمی‌شدند و سعی می‌کردند بیش از آنچه که امروز شاهد هستیم، موقعیت میانه را در مسائل ایران و امریکا در خصوص برجام حفظ کنند. این هم پیامی است که بعید است رأی دهندگان امریکا و مهمتر از آنها، الیت‌های فعال در این کشور آن را درک نکنند.
اما فارغ از این ابعاد، تأثیرات عملی رفتار امریکا چه خواهد بود؟ دولت امریکا سعی می‌کند نمایش خود را به هر نحوی ادامه دهد تا حداقل در منظر مردم امریکا خود را دست برتر و بازیگر تعیین کننده نشان دهند. احتمالاً از اولین کارهای آنها طی هفته‌های آینده تحریم چند شرکت به بهانه داشتن روابط اقتصادی و تجاری با ایران خواهد بود. اما اقدام خطرناکی که می‌توانند دست بزنند، متوقف کردن کشتی‌های ایرانی به بهانه بازرسی است. از آنجا که امریکایی‌ها مدعی هستند که یک طرفه مکانیسم ماشه را فعال کرده‌اند شاید بدون محاسبه منطقی دست به چنین کاری بزنند تا در تبلیغات خود بگویند ما برای مطمئن شدن از اینکه شناورهای ایرانی سلاح حمل نمی‌کنند، مواردی را بازرسی کردیم. چنین اقدامی فی نفسه تنش‌زا است و البته می‌توان پیش‌بینی کرد که باز هم همدلی بین‌المللی را برنمی‌انگیزد. در صورتی که ترامپ نتواند عقب‌ماندگی خود از بایدن برای انتخابات را جبران کند، احتمال چنین رفتارهای خطرآفرینی توسط امریکایی‌ها افزایش پیدا می‌کند تا در داخل امریکا موجی احساسی به نفع ترامپ شکل بگیرد. به عبارتی او این پتانسیل را دارد که برای رفع عقب‌ماندگی در برابر رقیبش به اصطلاح معروف «کافه را به هم بریزد» و در یک جو متشنج برای خود رأی خلق کند. شاید احتمال این رفتار قطعی و زیاد نباشد، اما منتفی هم نیست. ترامپ در تمام این معادلات از همان ابتدا سعی داشت تا قدرت اقتصادی را تبدیل به عامل تعیین کننده کند. روند اتفاقات 4 سال اخیر اما نشان داد که الزاماً اینطور نیست. خصوصاً در شرایط فعلی هر چند مسأله قدرت اقتصادی امریکا بسیار اهمیت دارد اما سابقه اتفاقات نشان داد که ایران، عقلانیت و محاسبه‌گری دیپلماتیک خود را تبدیل به عامل تعیین کننده در این بازی کرده و به نظر می‌رسد که باید همچنان این عامل تعیین کننده را در اوج کارآمدی خود حفظ کند.