دیلی صباح (ترکیه):
در گذشته، رهبران عربی وجود داشتند که فارغ از اینکه پادشاه بودند یا دیکتاتور، عقاید ضداستعماری داشتند. اما امروز رهبرانی بر ملت عرب حاکمیت می‌کنند که منافع شخصی خود را بر منافع ملی اعراب ترجیح می‌دهند. نماد این ادعا را می‌توان در عادی‌سازی روابط با اسرائیل دید.

گاردین (بریتانیا):
ایمی دوریس، مدل سابق امریکایی که پیشتر دونالد ترامپ را متهم به رفتار غیر‌اخلاقی با خود کرده بود، دیگربار این ادعا‌ها را مطرح کرده و از 24 زن دیگری که تا کنون اتهامات مشابهی را به ترامپ وارد کرده‌اند، خواسته است، علیه او وارد میدان شوند.

واشنگتن پست (امریکا):
بیش از 100 هزار دانش‌آموز دبستانی در امریکا تنها در صورت کمک مالی قادر به ادامه تحصیل هستند. در وضعیت کرونایی که آموزش تنها با شیوه آنلاین امکانپذیر است، این دانش‌آموزان ممکن است از تحصیل بازمانند، زیرا اغلب آنها فاقد گوشی‌های هوشمند و خط اینترنتی هستند.

زهره صفاری
خبرنگار
 47 روز مانده به انتخابات ریاست جمهوری امریکا و همزمان با نخستین جلسه پرسش و پاسخ عمومی نامزدهای منتخب این کشور با هواداران و رسانه‌ها، فرضیه بروز «روس گیت»ی دیگر، در نشست امنیتی مجلس نمایندگان نگرانی‌هایی را در محافل امریکایی برانگیخت.
به گزارش شبکه خبری «الجزیره»، «کریستوفر‌ری»، رئیس «اف بی آی» در جلسه روز پنجشنبه این نهاد با اعضای مجلس نمایندگان امریکا هشدار داد، شواهدی به دست آمده که نشان می‌دهد روسیه دخالت‌هایش در انتخابات 2020 را با شایعه‌سازی‌های سازمان یافته علیه «جو بایدن»، رقیب دموکرات رئیس جمهوری و همچنین اتهام تقلب در انتخابات آغاز کرده است. «ری» با ابراز نگرانی از این اتفاقات گفت: «بزرگترین دغدغه ما، شایعه سازی‌ها برای زیر سؤال بردن صحت نتایج انتخابات پیش رو است.» براساس اسناد منتشر شده اف بی آی، این نهاد امنیتی فدرال امریکا با تحقیقات متعدد حمایت روسیه از کمپین «دونالد ترامپ» در سال 2016 و همزمان تخریب رقیبش «هیلاری کلینتون» را تأیید کرده است. ادعایی که بارها از سوی «دونالد ترامپ» و همچنین روسیه، متهم دیگر این پرونده تکذیب شده است.
این اظهارات اف بی آی با موضعگیری ترامپ درباره صحت انتخابات پستی، نگرانی‌ها را جدی‌تر نشان می‌دهد. رئیس جمهوری امریکا حتی این اظهارات را در توئیت روز پنجشنبه‌اش نیز تکرار کرد: «این نوع انتخابات می‌تواند ارزیابی صحت نتایج را غیرممکن کند.»
اما نکته‌ای که همچنان اظهارات «ری» را به نوعی جانبدارانه و علیه ترامپ نشان می‌داد، موضع او درباره جنبش «آنتیفا» بود. جنبشی که اوایل ژوئن از سوی «دونالد ترامپ» به عنوان سازمان تروریستی هدایت کننده تظاهرات‌ ضد دولتی مطرح شدند. «ری» در اظهاراتی کوتاه در این باره گفت: «جنبش ضدفاشیستی آنتیفا نه گروه هستند و نه سازمان بلکه یک جنبش یا ایدئولوژی هستند که افکار افراطی چپ را دنبال می‌کنند اما آنچه ما در بررسی علل بروز تظاهرات‌ها دنبال می‌کنیم به جنبش و دسته خاصی مربوط نیست بلکه بر سرکوب خشونت استوار است که بیشترین علل آن دسترسی آسان به اسلحه است که تهدید جدی به شمار می‌رود. نژادپرستی توسط تندروهایی مانند سفیدهای افراطی هدایت می‌شود اما امسال موضوع تظاهرات‌ ضددولتی است و آنارشیست‌ها یا شبه نظامیان پشت آنها هستند.»
نمایش آرام و مسلط «بایدن»
 گرچه موضوع موضع گیری روسیه در قبال دموکرات‌ها بار دیگر نقل محافل امریکا شده است اما خبرگزاری روسی «تاس» به نقل از «بایدن» که روز پنجشنبه برای نخستین جلسه پرسش و پاسخ پس از نامزدی رسمی دموکرات‌ها در سالن سی ان ان «پنسیلوانیا» حاضر شده بود، نوشت: «من، روسیه را مخالف می‌دانم نه دشمن. هدف پوتین چندپارگی ناتو است تا بتواند از اثرات آن در اروپا بهره‌مند شود. اما به نظر نمی‌رسد آنها به همه اعضای ناتو به یک چشم نگاه کنند.»
او افزود: «اگر روسیه بخواهد در انتخابات دخالتی کند بدون شک تاوانش را می‌دهد و این غرامت اقتصادی خواهد بود. بدون شک آنها در این برهه چنین اقدامی نمی کنند.»
به باور تحلیلگران«سیدنی مورنینگ هرالد»، انتخابات 2020، از دیدگاه بسیاری از مردم و گروه‌ها انتخاب بین بد و بدتر است، بسیاری از مردم تنها برای رأی نیاوردن ترامپ، بایدن را انتخاب می‌کنند اما این به معنای مقبولیت نامزد دموکرات‌ها نیست. با این حال همین پیشتازی با وجود تبلیغات منفی کمپین ترامپ علیه بایدن، نیز به نماینده دموکرات اعتماد به‌نفس بیشتری داده است به طوری که او در سایه این اعتماد به نفس برخلاف تصوراتی که درباره توان او برای نشست‌های طولانی وجود دارد، توانست 90دقیقه پرسش و پاسخ را آرام، مسلط و متبحرانه مدیریت و در جوی دوستانه به سمت تحقق اهداف انتخاباتی‌اش بکشاند. او دست آخر نیز خود را نماینده دموکراتی خواند که رئیس جمهوری امریکا خواهد بود و کشور چند پاره را به وحدت می‌رساند. او در حالی که رقیبش در تالار شبکه «ای بی سی» در ویسکانسین بدون اجرای محدودیت‌های ضد کرونایی، در جوی متشنج سعی در جلب آرای بیشتر داشت، از افزایش دستمزدها گفت و علاوه بر غیرمنطقی خواندن مدیریت ترامپ در کرونا، اظهارات «بار» درباره برابر دانستن اعلام محدودیت‌ها با بردگی مردم، را به نقد کشید. به نوشته «الجزیره»، بایدن گفت: «ترامپ نتوانست مردم را از خطر جدی پیش رویشان آگاه کند و حتی با بی‌اعتبار کردن دستورالعمل‌های بهداشتی مانند ماسک زدن، آنها را به بیراهه کشاند.» وی به پیشداوری درباره تقلب در انتخابات نیز پرداخت: «ترامپ سعی دارد با حرف‌هایش مشروعیت انتخابات را زیر سؤال ببرد و تلاش می‌کند خارجی‌ها را در این روند مداخله دهد.» او درباره تمدید قرارداد منع تولید سلاح هسته‌ای موسوم به «نیواستارت» با روسیه که بسیاری از تحلیلگران تلاش ترامپ برای تحقق آن با شرایط خاص تا پیش از انتخابات را تبلیغاتی می‌دانند، نیز به سی ان ان گفت: «من این قرارداد را بدون تغییراتی امضا خواهم کرد.»
در حال حاضر و در کمتر از دو ماه تا انتخابات، نظرسنجی‌های اخیر امریکا همچنان از پیشتازی بایدن بر ترامپ ولو اندک خبر می‌دهند.

ادامه از صفحه اول
انسان بدون سرمایه‌ای را تصور کنید که رؤیاهایش افزون بردایره امکانات درآمد اوست؛ یا انسانی که آرزویش دویدن با سرعت نور؛ هر دو به یک اندازه از این فاصله گسترده و زیادی که میان آرزوهای آنان و واقعیت زندگی‌شان جاخوش کرده است؛ به سختی روزگار می‌گذرانند. آرزوی افسارگسیخته اگر با واقعیت زندگی رام نشود، زندگی را به پرتگاه جنون می‌کشاند.
سیاستگذاری از همین حقیقت بهره گرفته است تا مدلی بسازد به‌نام مدل جذابیت- امکان‌پذیری. جذابیت نماینده همان آرزوهای ماست، همان چیزی که اگر به تناسب باشد انگیزه ماست و اگر بی‌تناسب با واقعیت ما، نابودکننده منابع ملی می‌شود. از سوی دیگر امکان‌پذیری نمایندگی واقعیت ماست. امکان‌پذیری نشان‌دهنده میزان قابل دسترس بودن یک هدف است. دقت کنیم که امکان‌پذیری نمایندگی پتانسیل‌های ما هم هست؛ فراتر از توان فعلی، بلکه نماینده مجموع توان فعلی و توانی که در آینده خواهیم داشت.
فرض کنید که قرار است برای سیاست‌های حوزه‌ای مانند فناوری اطلاعات، اولویت‌گذاری شود. اولویت‌گذاری نشانه عقلانیت ماست تا منابع ما هدر نرود. به این ترتیب لازم است تا حوزه‌های مختلف فناوری اطلاعات بر اساس همین دوگانه جذابیت- امکان‌پذیری در یک ماتریس جایابی شوند.
به این ترتیب لازم است تا ابتدا حوزه‌های فناوری اطلاعات (اعم از حوزه‌های کاربردی امروز یا حوزه‌هایی تحقیقاتی که فردا روز کاربردی می‌شوند) فهرست و از طریق این فهرست، تک به تک بر اساس دو معیار کلی در این ماتریس جایابی شوند. بدیهی است که هر چه از نظرات بیشتری برای جایابی بهره گرفته شود، اعتماد به نتایج و اولویت‌ها بیشتر می‌شود.
جذابیت از کجا زاییده می‌شود؟
جذابیت یا همان آرزوهای ما اما ناشی از ترکیب حداقل ۳ مؤلفه است:
۱-خلق ثروت: هر چه فناوری برای ما درآمد بیشتری ایجاد کند آرزوشدنی‌تر است. کسی آرزوی فناوری بدون درآمد را ندارد. حوزه‌هایی مانند بازی را در نظر بگیرید که درآمد اپ‌های بازی برابر با کل اپ‌های غیربازی است!
۲-کیفیت زندگی: گاه ممکن است ارزش آن فناوری در افزایش کیفیت زندگی ما باشد، هرچند ارزش بالایی برای پول درآوردن نداشته باشد. گاه یک خدمت ساده یا یک نوآوری ساده بدون خلق پول اما برای ما کیفیت زندگی را افزایش دهد. فناوری‌هایی که زندگی عمومی را تحت تأثیر قرار می‌دهد،حاشیه سود پایینی دارند؛ اما برای زندگی بهتر یک الزام است. گاهی فناوری‌هایی تعداد محدودی را مخاطب قرار می‌دهد، اما از همان تعداد محدود خلق ثروت می‌کند؛ در این حالت کیفیت زندگی یک جامعه تغییر عمده‌ای نکرده است. اما فناوری دیگری در نظر بگیرید که عموم مردم را تحت تأثیر قرار می‌دهد، هر چند به‌دلیل حاشیه سود پایین یا قابلیت کپی‌برداری برای سازنده و خالقش سود چندانی قابل تصور نباشد. در برابر حوزه بازی‌های رایانه‌ای که خلق ثروت دارد، اپ‌های انجام کارهای اداری احتمالاً کیفیت زندگی را تحت تأثیر بیشتری قرار می‌دهد.
۳-افزایش امنیت: در کنار دو عامل بالا فناوری‌هایی نیز هستند که امنیت ما را ارتقا می‌دهند؛ فناوری‌هایی مانند امنیت سایبری یا رمزنگاری.
ترکیب ۳ مؤلفه بالا با همدیگر می‌تواند میزان جذابیت یک حوزه را آشکار سازد.
امکان‌پذیری از کجا شناسایی می‌شود؟
اینکه یک فناوری یا حوزه‌ای برای ما امکان‌پذیر باشد؛ برآمده از منابع دردسترس ما است؛ منابعی مانند موارد زیر:
۱-در دسترس بودن منابع انسانی: برای توسعه یا بهره‌برداری از یک حوزه فناورانه شاید بیش از هر منبعی نیاز به منابع انسانی است. ممکن است حوزه‌ای مانند زنجیره بلوکی بسیار برای ما جذاب باشد، اما وقتی ما متخصص کافی در آن حوزه نداشته باشیم؛ نمی‌توانیم آن حوزه را در دسترس ببینیم.
۲-در دسترس بودن منبع بازار: بازار یکی از مهم‌ترین منابع است. بازار فراتر از منبع اقتصادی صرف است. بازار دربردارنده بازخوردها است و بسیاری از حوزه‌ها بدون بازار بزرگ و مقیاس‌پذیر اساساً بدون معناست. در حوزه‌ای مانند موتور جست‌و‌جو بدون حضور چند صد میلیون کاربر، بسیاری از الگوریتم‌ها ناکارآمد است و مقیاس مناسب برای اقتصادی شدن آن نیز اساساً شکل نمی‌گیرد.
۳-در دسترس بودن منبع دانشی و فناورانه: منابع دانش و فناوری اغلب دارای حقوق مالکیت فکری هستند؛ حقوقی که در پتنت‌ها تبلور می‌یابد. اگر ما دسترسی به آن منابع (یعنی حق استفاده از آن را) نداشته باشیم؛ آن حوزه فناوری ممکن است برای ما دسترس‌پذیر نباشد.
ترکیب جذابیت-امکان‌پذیری برای دوری از دیوانگی
سیاستگذاری عقلایی از ترکیب این دو محور زاییده می‌شود. برای پرهیز از دیوانگی در سیاستگذاری ۲۱ حوزه فناوری اطلاعات که در ۵ سال آینده پرآتیه هستند، شناسایی شدند و سپس این حوزه‌ها برای خبرگان هر حوزه ارسال شد تا در مجموع ۳۴۳۴ پرسشنامه تکمیل شود.
بر اساس دو معیار جذابیت و امکان‌پذیری این فناوری‌های جایابی شدند. موضوعاتی مانند نرم‌افزارهای اجتماعی یا هوش مصنوعی اگرچه بسیار جذاب بودند،اما واقعیت نشان می‌داد که امکان‌پذیری‌اش برای کشور در حد متوسطی است. اما حوزه‌ای مانند ویدیو و چندرسانه‌ای هم جذابیت بالا و هم امکان‌پذیری بالایی برای رشد دارند.
در این میان البته برخی نیز در هر دو شرط در کمتر از متوسط قرار داشتند. حوزه‌هایی مانند احراز هویت و کنترل دسترسی یا کنترل و روباتیک به نظر می‌آید که هم جذابیت پایینی دارند و هم امکان‌پذیری دسترسی‌شان نیز بالا نیست.
البته تمامی حوزه‌ها مسلماً با صرف منابعی می‌توانند جذاب‌تر یا امکان‌پذیرتر شوند؛ تنها پرسش کلیدی آن است که با توجه به منابع محدود، بهتر است آن منابع محدود را صرف کدام حوزه‌ها کنیم؟ حوزه‌هایی که هم جذابیت بالا و هم امکان‌پذیری بالا دارند.
در این میان ۴ حوزه کلیدی اولویت عبارت می‌شوند از:
۱-توسعه نرم‌افزار: تأکید بر شرکت‌هایی که پیمانکار توسعه نرم‌افزار هستند و بر اساس سفارش به اجرای آن می‌پردازند.
۲-موبایل و 5G: ‪حوزه اپلیکیشن‌های موبایلی و خدمات مبتنی بر اپراتوری موبایل نیز در جایگاه دوم قرار گرفته است.
۳-ویدیو و چندرسانه‌ای: سومین اولویت این گروه است که با وجود فقدان زیرساخت‌های حقوقی و قانونی همچنان پرجذابیت شناخته شده است.
۴-پرداخت الکترونیکی و خدمات مالی: حوزه فناوری‌های مالی (FinTech) اگرچه تا کنون تمرکز صرفاً بر پرداخت بوده و کمتر خدمات مالی را مورد تمرکز قرار داده است، اما از اولویت‌های کلیدی خواهد بود.
منابع محدود تنها محرک سیاستگذاری است؛ تا زمانی که منابع محدود نشود اهمیت اولویت‌گذاری مشخص نمی‌شود. دوران بی‌پولی ناشی از فروش کم نفت شاید بتواند ما را مجبور کند به دوری از همین دیوانگی‌ها!

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

سه امتیاز امریکا به کره‌شمالی

ترامپ که نتوانسته بود در طول پرواز به اندازه کافی بخوابد، خسته‌تر از قبل به‌ نظر می‌رسید ولی غرق تماشای پوشش رسانه‌ای ورود رهبر کره‌شمالی به سنگاپور بود و احتمالاً به این فکر می‌کرد که رسانه‌ها ورود وی را چگونه منعکس خواهند کرد. ما در ساعات اولیه یکشنبه شب وارد سنگاپور شدیم و ترامپ گفت که نمی‌خواهد برای دیدار با کیم جونگ اون تا روز سه‌شنبه (که از پیش تعیین شده بود) صبر کند. او دوست داشت این دیدار روز دوشنبه انجام شود و من هم موافق این تغییر بودم هرچند که زمان‌بندی ما از قبل برای آماده کردن رئیس جمهوری و همچنین رفع خستگی وی از پرواز طولانی قبل از رودررو شدن با کیم، تعیین شده بود. هر چقدر کمتر در سنگاپور می‌ماندیم، زمان کمتری برای امتیاز دادن صرف می‌کردیم. اگر ما می‌توانستیم بدون یک فاجعه کامل از سنگاپور فرار کنیم، شاید می‌توانستیم مجدداً روند تحولات را به مسیر اصلی و درست خود برگردانیم. ترامپ روز دوشنبه با «لی سیین لونگ» نخست‌وزیر سنگاپور در کاخ «ایستانا» دیدار و گفت‌و‌گو کرد. این کاخ در گذشته محل استقرار فرمانداران بریتانیایی بود که حالا به دفتر و سکونتگاه اصلی نخست‌وزیر تبدیل شده است. من و پمپئو همراه ترامپ سوار «هیولا» (اسم غیررسمی لیموزین سیاه رنگ رئیس جمهوری امریکا) شدیم و متوجه شدم که رئیس جمهوری بی‌حوصله و ناراحت است. ترامپ فکر می‌کرد که دیدار با کیم بی‌نتیجه و شکست خورده خواهد بود و علت این ناکامی را به اعمال فشار چین نسبت می‌داد. در کاخ ایستانا ابتدا لی و ترامپ ملاقاتی دونفره داشتند و سپس دو طرف به‌همراه هیأت هایشان در یک ناهار کاری مشترک به میزبانی نخست‌وزیر شرکت کردند. بالاک ریشنان وزیر خارجه سنگاپور که به‌تازگی برای انجام هماهنگی‌های لازم در خصوص دیدار ترامپ – کیم به پیونگ یانگ سفر کرده بود، گفت: کره شمالی از نظر اقتصادی آسیب پذیر نیست و اکنون یک کشور دارای تسلیحات هسته‌ای به‌شمار می‌رود. ترامپ در پاسخ گفت: من برای این دیدار کوتاه، راهی طولانی را آمده ام. بالاک ریشنان افزود: امریکا پیشاپیش سه امتیاز را داده است: اول نفس دیدار با رهبر کره شمالی، امتیازی که همه جز ترامپ آن را تأیید می‌کنند. دوم دشوار شدن بازگشت به‌ سیاست «فشار حداکثری» که باز برای هر کس غیر از ترامپ کاملاً واضح است. سوم موضوع غفلت از چین، چون همه ما روی کره‌شمالی متمرکز شده‌ایم در حالی که بازی راهبردی واقعی با چین است. صحبت‌های وزیر خارجه سنگاپور منطقی و قانع کننده بود و قطعاً ترامپ نمی‌توانست از شنیدن هیچ یک از این حرف‌ها خوشحال باشد.
بعد از ناهار به هتل برگشتیم و پمپئو ما را در جریان آخرین وضعیت مذاکره با کره شمالی که به گفته وی به بن‌بست رسیده بود، قرار داد. ترامپ گفت: «این یک مانور تبلیغاتی در حوزه روابط عمومی است» و این، نوعِ نگاه رئیس جمهوری امریکا به کل اجلاس سران بود. کلی به من گفت در جریان دیداری که ترامپ با کارکنان سفارت امریکا در سنگاپور داشت، فضا به گونه‌ای بود که گویی او آماده است مذاکرات را ترک کند تا نسبت به کیم جونگ اون پیشدستی کرده باشد. خوشحال و تا حدی امیدوار شدم که شاید بتوانیم از یک امتیازدهی بزرگ به کره‌شمالی جلوگیری کنیم. بعد از دیدار با کارکنان سفارت، ترامپ به سارا سندرز سخنگوی مطبوعاتی کاخ سفید، کلی و من گفت که آماده است یک بیانیه بی‌محتوا را در مورد اجلاس سران امضا و اعلام پیروزی کند و بلافاصله از سنگاپور خارج شود. ترامپ گله داشت که کیم به منظور تحت فشار قراردادن ما با چینی‌ها و روس‌ها مذاکره می‌کند ولی مهم نیست، هر اتفاقی بیفتد اجلاس سنگاپور یک موفقیت برای ما خواهد بود. «ما باید تحریم‌های بیشتری علیه چین وضع کنیم تا مجبور شود مرزها را باز کند. کیم آدم دروغگویی است و ما می‌توانیم تا روز جمعه بیش از 300 نوع تحریم جدید بر آنها تحمیل کنیم.» این اظهارات دوباره سیستم پشتیبانی و لجستیک ما را دچار اغتشاش و بی‌نظمی می‌کرد (البته از زمان ترک کانادا لجستیک ما هنوز چندان هم نظم پیدا نکرده بود). من و کلی تصمیم گرفتیم که بررسی‌های بیشتری انجام دهیم و با پیشنهادهای جدید نزد رئیس جمهوری برگردیم. در این فاصله ترامپ با مون جائه این رئیس جمهوری کره جنوبی تلفنی صحبت کرد. وی همچنان خواستار این بود که به سنگاپور بیاید. تصورم این بود که باید تاکنون برای او هم روشن شده باشد که نشست سه‌جانبه‌ای (با حضور امریکا و دو کره) در سنگاپور در کار نخواهد بود. ما ویدیویی با عنوان «رستگاری» را که توسط کارکنان شورای امنیت ملی و دیگران برای تطمیع رهبر کره شمالی ساخته شده بود برای ترامپ نمایش دادیم، این ویدیو نشان می‌داد که اگر کره شمالی برنامه تسلیحات هسته‌ای خود را کنار بگذارد، می‌تواند به چه پیشرفت‌ها و موفقیت‌های بزرگی در زمینه‌های اقتصادی نائل آید. ترامپ موافقت کرد که این ویدیو را روز سه‌شنبه به کیم نشان بدهد (ترامپ این ویدیو را در کنفرانس خبری پایانی خود هم برای خبرنگاران نمایش داد).

«الکساندر لوکاشنکو»، رئیس جمهوری بلاروس در پایان ششمین هفته از اعتراض‌ها در کشورش، با اعلام آماده باش به ارتش از بسته شدن مرزهای غربی کشورش در همسایگی با لهستان و لیتوانی خبر داد. به‌گزارش سایت شبکه خبری «الجزیره»، او در پی طرح ادعاهای چند باره‌اش مبنی بر اینکه اعتراض‌ها در کشورش از طرف غرب حمایت می‌شود، این تصمیم را گرفته است. اما در نقطه مقابل هرچه بیشتر می‌گذرد، بیشتر با اعتراض غربی‌ها مواجه می‌شود. او که در نشستی سخنرانی می‌کرد، گفت که به این نتیجه رسیده است که سربازان را از خیابان‌ها و رویارویی با مردم کشورش خارج کرده و آنها را به مرز با لهستان و لیتوانی بفرستد و تدابیر لازم را در مرزهای اوکراین هم لحاظ کند. زیرا نمی‌خواهد وارد جنگی تمام عیار شود. او سپس از مردم این سه کشور خواست مانع جنگ افروزی رهبران خود شوند. این در حالی است که «آنیس مارین»، گزارشگر ویژه سازمان ملل در بلاروس هشدار داده است، ممکن است اروپا شاهد «پرده آهنین» دیگری در این قاره باشد.

سازمان ملل از نخست‌وزیران لیبی که به‌ فاصله دو روز از یکدیگر هفته پیش استعفا دادند، تشکر و اعلام کرد، به این ترتیب راه رسیدن به صلح در این کشور هموار شد. به گزارش سایت شبکه خبری «سی‌ان‌ان»، روز پنجشنبه ساعاتی پس از آنکه «فائز سراج» اعلام کرد همچون دیگر نخست‌وزیر لیبی در شرق این کشور، «عبدالله آل ثانی» تا پایان اکتبر (نیمه مهر ماه) از سمت خود استعفا می‌کند تا راه برای تشکیل دولت وحدت ملی هموار شود، سازمان ملل مراتب تشکر خود را از او اعلام کرد. «فائز سراج» در آخرین ساعات روز چهارشنبه در سخنرانی تلویزیونی در اعلام زودهنگام استعفای خود به مردم لیبی قول داد، این استعفا کشور را وارد مرحله‌ای جدید می‌کند که در آن امکان برپایی انتخابات خواهد بود. اکنون با این دو اعلام آمادگی برای استعفا، سازمان ملل و آلمان در نظر دارند با برپایی نشستی در برلین راه را برای پایان بحران سیاسی لیبی هموار سازند.