دومین جلسه رسیدگی به اتهامات شبنم نعمت‌زاده، احمدرضا لشگری‌پور و شرکت توسعه دارویی رسا، دیروز در شعبه سوم دادگاه ویژه رسیدگی به جرایم اخلالگران و مفسدان اقتصادی به ریاست قاضی مسعودی‌مقام برگزار شد.
در ابتدای این جلسه قاضی مسعودی مقام از وکیل مدافع متهم شبنم نعمت‎زاده خواست با حضور در جایگاه به دفاع از موکلش بپردازد. مظاهری، وکیل نعمت‎زاده هم با حضور در جایگاه در دفاع از موکل خود، بار همه تقصیرات را به دوش لشگری‎پور متهم ردیف دوم این پرونده انداخت؛ فردی که در دفاع از خود، وجود هرگونه اختلاف با نعمت‌زاده را رد کرد و از تسهیلات ویژه او به خود گفت؛ از حقوق 30 میلیون تومانی تا واگذاری 10 درصد سهام شرکت بدون پرداخت یک ریال و اهدای یک آپارتمان در قیطریه و گوشی آیفون ایکس.
به گزارش ایسنا، وکیل نعمت‏‌زاده گفت: موکل من آمادگی دارد تمام ضرر و زیان‌ها را جبران کند. خانم نعمت‌زاده دکترای داروسازی از دانشگاه شهید بهشتی دارد و کار خود را از ویزیتوری شروع کرده است و ایشان بعد از مدتی نمایندگی شرکتی را که اسپانیایی بوده، قبول می‌کند و محصولات آن را به ایران آورده و آن را توزیع می‌کرد. از صفر تا صد این شرکت را شخص آقای لشگری‌پور انجام می‌دهد، حتی رانندگان توزیع و آبدارچی شرکت را آقای لشگری‌پور استخدام می‌کند. خانم نعمت‌زاده سهامدار 85 درصد شرکت بود و موضوعات شرکت طبق روال موجود در شرکت‌های اقتصادی به ایشان منعکس می‌شد و در مواردی هم که لازم بود مصوبه هیأت مدیره اخذ می‌شد که مطالب آن هم منعکس است. خانم نعمت‌زاده بعد از مدتی متوجه می‌شود که چک‌های این شرکت در حال برگشت خوردن است و ایشان از آن مقطع سعی می‌کند به موضوع ورود کند و تحقیقات بیشتری را انجام داده و ارتباطش با آقای لشگری‌پور دچار مشکل می‌شود و از پایان فروردین 97 عذر آقای لشگری‌پور را می‌خواهد و قطع همکاری می‌کند تا اینکه خانم نعمت‌زاده در شهریورماه جلب و بازداشت می‌شود. پس از تحقیقات دیده شد که 190 میلیارد تومان پول نیست و هم رسانه‌ها و هم آقای لشگری‌پور گفتند که خانم نعمت‌زاده برداشت‌های نامتعارف داشته که آن را صرف ویلای لواسان و... کرده است.
در ادامه نیازآبادی، نماینده دادستان گفت: متهم و وکیل او همواره می‌گویند تمام کارها برعهده لشگری‌پور بوده در حالی که حسب اظهارات مطلعین و کارمندان شرکت، صورتجلسات شرکت دارویی رسا و تمام اخبار توزیع دارو در داروخانه‌ها به اطلاع نعمت‌زاده رسیده و از همه آنها خبر داشته است. او از نعمت‌زاده سؤال کرد که چرا سهام شرکت را برای خود و افراد نزدیک خانواده استفاده می‌کردید و ریال به ریال دارو برای بیماران مهم بوده و آیا با وجود آنکه از موضوعات خبر داشتید، باز هم دین خود را از نوع بدهی می‏‌دانید؟

شرکتی که از ابتدا باطل بود
نیازآبادی ادامه داد: شما خانم نعمت‌زاده به عنوان رئیس هیأت مدیره شرکت امکان محدود کردن اختیارات آقای لشگری‌پور را داشتید و می‎توانستید از اختیارات قانونی خود استفاده کنید و در این رابطه دلیلی برای اینکه آقای لشگری‌پور در اقدامات شما مانعی باشد، ارائه نکرده‎اید. همچنین تمام اقدامات توزیع دارو در شرکتی بوده که تأسیس آن از ابتدا باطل بوده اما متهم نعمت‎زاده ابراز خرسندی کرده که براساس اعتبار خود در دانشگاه شرکت‌‏های دارویی با او وارد قرارداد شده‌اند، در حالی که سایر افراد مشابه شما چنین اعتباری ندارند و از دریافت مجوزی ساده برای تأسیس یک داروخانه کوچک هم عاجزند، چه برسد به تأسیس شرکت‌های بزرگ‌تر. پس اعتبار شما ملاک نبوده بلکه اعتبار خانوادگی شما نقش اول را بازی کرده است. نماینده دادستان ادامه داد: متهم شبنم نعمت‎زاده در دفاعیات خود مکرر اعلام می‎کند دارو را میان داروخانه‌ها توزیع کرده و اخلالی ایجاد نشده است در صورتی که نگاه کلان آن را رد می‎کند و توزیع همراه با تخفیفات و جایزه سبب شده که شرکت‌های زیادی جذب شرکت دارویی رسا شوند و در نتیجه انحصار دارو را سبب شده‌اند و این امر در بلندمدت چرخه تولید و توزیع را دچار اخلال می‌کند.
بعد از دفاعیات لشگری پور متهم دیگر این پرونده، قاضی مسعودی مقام با اعلام ختم جلسه گفت که زمان جلسه بعدی متعاقباً اعلام می‎شود.

۲۳ نفر از بازداشتی‌های اعتراضات هپکو آزاد شدند

   خبر اول اینکه،دادستان اراک گفت: اکثر کسانی که نقش رهبری و لیدری در ماجرای اعتراضات هپکو نداشتند، آزاد شدند. به گزارش ایسنا، عباس قاسمی با اشاره به اعتراضات کارگران هپکو اظهار کرد: پیرو اعتراضات کارگران و بستن خط آهن که حدوداً ۱۲ ساعت به طول انجامید، بر اساس مصوبه شورای تأمین ناچاراً برای بازگشایی خط اقدام شد و در این رابطه تعدادی توسط نیروی انتظامی دستگیر شدند. وی ادامه داد: شاکی این افراد اداره راه آهن و مسافرین قطار هستند که در اثر این اقدام و اعتراضات صورت گرفته، حدود ۵ قطار امکان تردد نداشتند و مسافران در مسیر معطل شده بودند. قاسمی افزود: علی رغم مدارا و همکاری با کارگران و صحبت‌های استاندار، فرمانده سپاه و رئیس کل دادگستری استان اعتراضات ادامه داشت و خط راه آهن همچنان بسته بود که ۲۹ نفر دستگیر شدند. دادستان اراک تصریح کرد: ۲۳ نفر تاکنون آزاد شدند و ۶ نفر دیگر هم آزاد می‌شوند. قاسمی گفت: کارگران اختلافاتی با سهامدار در رابطه با مالکیت شرکت و حقوق و مزایا دارند که مربوط به سازمان خصوصی‌سازی است و در این زمینه استاندار استان مرکزی مراتب را به تهران اعلام کرده و دستور رئیس جمهوری مبنی بر خلع ید سهامدار صادر شده است.

پیگیری اختصاص محلی در تهران برای اهل تسنن

  خبر دیگر اینکه،علیم یارمحمدی، نماینده زاهدان و از نمایندگان اهل سنت مجلس در واکنش به خبر اختصاص چند محل در تهران برای برگزاری نماز جمعه اهل تسنن، گفت: در حال حاضر اهل تسنن در هفت نقطه تهران در خانه‌ها نماز می‌‌خوانند اما ما برای یک نقطه ‌اساسی که بزرگ و گسترده باشد و بتوانیم مراسم‌ اهل تسنن را که در تهران هستند برگزار کنیم، پیگیر موضوع هستیم. به گزارش ایلنا، وی افزود: در حال حاضر در هفت نقطه در خانه‌ها نماز جمعه اهل تسنن با حدود ۱۰۰_۱۵۰ نفر برگزار می‌شود که اغلب افرادی هستند که به نقاط مشخص شده نزدیک هستند. این نماینده سنی مذهب با بیان اینکه این خبر که چند محل را برای برگزاری نماز جمعه اختصاص دهند نشنیده‌ام، گفت: با این وجود نهادهای امنیتی و اطلاعاتی پیش‌تر گفته‌اند که در حال پیگیری موضوع هستند. من هم پیگیر هستم و در این خصوص سؤال می‌کنم.

ترامپ: به دنبال دیدار با روحانی نیستم

  دست آخر اینکه، رئیس ‌جمهوری امریکا مدعی شد که به دنبال دیدار با رئیس‌ جمهوری ایران نیست. به گزارش ایلنا به نقل از خبرگزاری فرانسه، دونالد ترامپ در مورد احتمال دیدار میان او و حسن روحانی رئیس ‌جمهوری ایران در نیویورک گفت: هرگز چیزی از روی میز برداشته نمی‌شود. این گزینه هم کماکان روی میز وجود دارد اما من اکنون خواهان دیدار با رئیس‌ جمهوری ایران نیستم.

مشاور رئیس‌جمهوری در توئیتر از مردم خواست تا برای سخنرانی رئیس‌جمهوری در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد یک تا سه جمله کلیدی و مؤثر پیشنهاد داده شود. حسام‌الدین آشنا در این توئیت خود همچنین تأکید کرده است که «همه پیشنهادها بررسی خواهد شد.»
در پاسخ به این درخواست آشنا تا ساعات ابتدایی شب گذشته بیش از هزار و 500 پیشنهاد توسط کاربران مختلف مطرح شده بود. از پرتکرارترین پیشنهاداتی که در پاسخ به توئیت مشاور رئیس‌جمهوری مطرح شده، می‌توان به بستن چشم امید روی غرب، احترام در قبال احترام، تهدید در برابر تهدید، پایان بازی‌های تک‌قطبی، شکل‌گیری خاورمیانه جدید فارغ از طرح‌های صهیونیستی، اقدام عملی ایران برای صلح‌طلبی با امضای برجام و اهمیت دادن عملی ایران به امنیت و ثبات منطقه با طرح موضوع پیمان عدم تجاوز با همسایگان اشاره کرد.
در این بین برخی کاربران هم پیشنهادات مشخص‌تر و قابل درک‌تری داشتند. از جمله یکی از کاربران در جملات پیشنهادی خود نوشته بود: «ایران به دنبال ماجراجویی نیست؛ موقعیت استراتژیک ایران قابل تغییر نیست؛ راهبرد اصلی دیپلماسی ایران افزایش تعاملات بین‌المللی‌اش است.» کاربر دیگری هم این توصیه را ضمیمه درخواست حسام‌الدین آشنا کرده بود: «برگشت جامعه جهانی به شعار و راهکارِ منطقی ارائه شده توسط ایران در ۲۱ سال پیش، تنها راهکار حل معضلات جامعه بشری گفت‌وگوی تمدن‌ها و فرهنگ‌هاست؛ احیای مجدد گفتمان سیدمحمد خاتمی.»
این پیشنهاد و یاد کردن از سخنرانی رئیس دولت اصلاحات البته در متن‌های کاربران دیگری نیز از زوایای مختلف تکرار شده بود.
یک کاربر پیشنهاد داده بود حسن روحانی در سخنرانی خود بگوید: «در مقابل این کشور (امریکا) با سابقه‌ای بدعهد و خونین،  کشوری ایستاده که صاحب مبنا و منشأ منشور کوروش، عدالتخواهی جهانی، گفت‌وگوی تمدن‌ها، جهان عاری از خشونت و... است!» شخص دیگری هم توضیح داده بود: «صلح و عدالت پایدار جهانی، آرزوی مردم ایران است که جز با احترام ملت‌ها به تفاوت‌ها و خواسته‌های یکدیگر، صبر و چشم‌پوشی از برخی خطاها و اشتباهات و طرد همه مرتجعین و غاصبین و جنگ‌طلبان توسط مردم جهان، شکل نخواهد گرفت.»
یکی از افراد مشارکت کننده در این بحث سه جمله کلیدی خود را این گونه توضیح داده است: «گفت‌وگوی منطقه‌ای امنیت بدون دخالت خارجی، به رسمیت شناختن ایران مستقل و منطقه، لزوم درک واقعیت شکست فشار حداکثری با مقاومت فعال ایران.» فرد دیگری هم در همین رابطه نوشته است: «لحظه‌ای فارغ از هیاهوی تبلیغاتی و پروپاگاندای رسانه‌ها تصور کنید اگر ایران نبود، تکلیف جهان با خونخواران داعشی چه می‌شد. اگر مدعیان حقوق بشر منصف باشند به جای اتهام‌زنی به ایران  و تحریم، ما را تشویق می‌کنند.»
بخشی از کاربران هم اعتقاد داشتند که روحانی باید در سازمان ملل نسبت به مذاکرات هسته‌ای و امضای «برجام» ابراز ندامت و همچنین پایان مذاکرات با اروپایی‌ها را اعلام کند.  این دسته از کاربران عموماً از طیف‌های منتقد و مخالف دولت بودند.
بخش دیگری از کامنت‌ها نیز حاوی پیام‌های مخالفان نظام در خارج از کشور بود که اکثراً توسط حساب‌های کاربری ناشناس مطرح شده بود.

امسال ششمین دوره حضور روحانی در سازمان ملل است، حضوری که هر بار بنا به مقتضیات سیاست منطقه‌ای و جهانی، رویکردهای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، از سوی رئیس جمهوری در این تریبون به جهان ارائه شد. فارغ از دیدارهای گسترده رئیس جمهوری با سران جهان در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل، این حضور و حواشی گاه به گاه مرتبط با آن، توانسته است به مثابه کلیدهای مؤثری در سیاست خارجی کشور عمل کند، کلیدی چون تماس تلفنی کوتاه با باراک اوباما، رئیس جمهوری سابق امریکا که گشایشی در مذاکرات هسته‌ای را به دنبال داشت.
 جهان علیه خشونت و افراط‌گرایی
نخستین حضور روحانی در سازمان ملل، 4 ماه پس از انتخاب او به عنوان رئیس جمهوری اتفاق افتاد، در شرایطی که فعالیت گروه‌های تروریستی در منطقه رو به فزونی می‌رفت.
از این رو طبیعی بود که محور سخنرانی رئیس جمهوری در سازمان ملل، راهکار ایران برای مهار این بحران منطقه‌ای باشد. روحانی نه فقط منطقه، بلکه جهان را به ساختن «جهان علیه خشونت و افراطی‌گری» دعوت کرد.
او ضمن تبیین شرایط منطقه و نظام بین‌الملل، با بیان اینکه در این سال‌ها یک صدای مسلط پیاپی شنیده شده است مبنی بر اینکه «گزینه جنگ روی میز است»، اظهار کرد: اما امروز بگذارید در برابر این سخن ناکارآمد و غیرقانونی بگویم: «صلح در دسترس است.»
پس به نام جمهوری اسلامی ایران در گام نخست پیشنهاد می‌کنم طرح «جهان علیه خشونت و افراطی‌گری» در دستور کار سازمان ملل متحد قرار گیرد و همه دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی و نهاد مدنی تلاش‌های جدیدی را برای سوق دادن جهان به این سو سامان دهند. چندی بعد پیشنهاد «جهان علیه خشونت و افراطی‌گری» روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شد و صورتی جهانی به خود گرفت.
تعامل سازنده با همسایگان
روحانی در دومین حضور خود، حمایت‌های غرب و برخی کشورهای منطقه از گروهک تروریستی داعش که درحال جولان در سوریه و  عراق بودند را محکوم کرد. او سپس در اشاره به مذاکرات هسته‌ای، رویکرد جمهوری اسلامی ایران در این مذاکرات را جدی و صادقانه توصیف و تأکید کرد: براین باوریم که موضوع هسته‌ای، یک راه‌ حل بیشتر ندارد و آن فقط مذاکره است و اگر برخی در تخیل خویش به راه‌های دیگری می‌‌اندیشند، سخت در اشتباهند. او اضافه کرد که سیاست اصولی کشورمان، تلاش برای تعامل سازنده با همسایگان بر اساس احترام متقابل و با تأکید بر منافع مشترک است و طرح مسأله سلطه ایران بر کشورهای مسلمان منطقه، افسانه‌ای بیش نیست که در قالب پروژه ایران‌هراسی در سال‌های اخیر برآن دمیده شده است.
جبهه متحد مبارزه با افراط‌گرایی و خشونت
سومین حضور روحانی در سازمان ملل، با فاجعه منا همزمان شد، از این رو طبیعی بود که بخش عمده سخنرانی روحانی به این واقعه، پاسداشت یاد قربانیان و ضرورت پاسخگویی کشور میزبان اختصاص داشت. اما این حضور، چند ماه پس از امضای توافق هسته‌ای صورت گرفت، به همین دلیل روحانی در سخنان خود، توافق هسته‌ای را نمونه درخشانی از «پیروزی بر جنگ» قلمداد کرد و گفت که می‌توانیم از آن به عنوان سرآغاز دوره‌ای جدید و مثبت برای صلح و ثباتی پایدار در منطقه یاد کنیم. او همچنین برای مقابله با جهل، دیکتاتوری، فقر، فساد، تروریسم و خشونت و مقابله با اثرات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و امنیتی آن، جهان و بویژه کشورهای منطقه را به تدوین یک «برنامه جامع اقدام مشترک» برای مبارزه با تروریسم و ایجاد «جبهه متحد مبارزه با افراط‌گرایی و خشونت» دعوت کرد.
برجام نمونه تعامل سازنده
رئیس جمهوری در چهارمین حضور خود در صحن مجمع عمومی سازمان ملل نیز، ابتدا به پیامدهای مخرب گسترش ترور و خشونت در منطقه و جهان اشاره کرد و در ادامه، تجربه گفت‌وگوی هسته‌ای میان ایران و کشورهای 1+5 را نمونه‌ای موفق از سیاست اعتدال و تعامل سازنده و روی آوردن به گفت‌وگو دانست که با اتخاذ رویکرد برد – برد به یک بحران غیرضروری اما پیچیده و طولانی پایان داد. او درعین حال از اهمال امریکا نسبت به اجرای کامل برجام انتقاد کرد گفت که هرگونه بدعهدی در اجرای برجام، به بی اعتباری بیشتر ایالات متحده در سطح جهان می‌انجامد.
دعوت به سرمایه‌گذاری در ایران
حضور سال گذشته روحانی در سازمان ملل، با نخستین حضور ترامپ به عنوان رئیس جمهوری امریکا همزمان شده بود. از این رو،
رئیس جمهوری نتیجه انتخابات پرشور را آری مردم به برنامه او یعنی «حقوق بشر و حقوق شهروندی» در سیاست داخلی و اتخاذ خط مشی «تعامل سازنده» در سیاست‌ خارجی دانست، اما خطاب به دولت جدید امریکا گفت که ایران اولین کشوری نخواهد بود که برجام را نقض می‌کند، ولی در مواجهه با نقض آن عکس‌العمل متناسب و قاطع خواهد داشت. او اضافه کرد که اگر این توافق به دست «نااهلان عرصه سیاست» از بین برود، مایه تأسف خواهد بود و دنیا فرصت بزرگی را از دست خواهد داد.  روحانی با اشاره به زمینه‌های موجود برای سرمایه‌گذاری در ایران گفت: به سخنگویی از ملت میهمان نواز ایران، از همه آنها که صلح و امنیت و پیشرفت را در سایه مشارکت و همکاری ملت‌ها جست وجو می‌کنند، برای سفر به ایران و مشارکت در این آینده پرامید، دعوت می‌کنم.

مریم سالاری
خبرنگار دیپلماسی
تجمع سیاسی سالانه جهان از شنبه گذشته آغاز شده است و رؤسای ‌جمهوری و برخی نخست‌وزیران و وزرای خارجه جهان، کم‌کم راهی فرودگاه «جان اف‌کندی» نیویورک می‌شوند تا در هفتاد و چهارمین مجمع عمومی سازمان ملل حضور پیدا کنند. حسن روحانی، رئیس‌ جمهوری ایران نیز امروز (دوشنبه) راهی این  سفر می‌شود و با شعار «ائتلاف امید» و «ابتکار صلح هرمز» هفتمین سخنرانی سالانه خود را در صحن مجمع انجام خواهد داد. رئیس جمهوری ایران در آستانه سفر به سازمان ملل با گفتن این جمله که «به جهانیان اعلام می‌کنیم که حضور نیروهای بیگانه برای آبراه‌های جهانی، امنیت کشتیرانی و نفت و انرژی، مشکل‌زا است اما مسیر جمهوری اسلامی ایران مسیر اتحاد و هماهنگی با کشورهای منطقه است» نشان داد که در خلال حضورش در نشست جاری سازمان ملل پیگیر نظریه ای خواهد بود که پیشتر(تیرماه سال 96) ایده ای مشابه آن موسوم به «منطقه قوی تر» را مطرح کرده بود.
نظریه ای که بی تردید برای تبدیل شدن به یک پارادایم در مناسبات خاورمیانه راه پرپیچ و خمی در پیش دارد. گرچه بسیاری این ایده را صرفاً طرحی روی کاغذ و ابتکاری بدون پشتوانه تلقی کردند که نمی تواند نسخه ای برای به پایان رسیدن تمام آشوب‌ها و بی ثباتی‌های منطقه غرب آسیا باشد اما حوادث ماه‌های بعد در منطقه و بروز ناآرامی در آب‌های خلیج فارس نشان داد این نگاه تا چه اندازه بر اساس واقعیت‌های موجود ضروری است. بعدها تکرار این نظریه به وجه گسترده‌تر و از زبان محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه به فراخور رویدادها  نشان از آن داشت که این نظریه تعارف نیست که تصمیم است. ایده «ائتلاف امید» و«ابتکار صلح هرمز» در کنارنظریه «دولت‌های کارآمدتر در منطقه‌ای قوی‌تر» در بطن خود مفروضاتی را جا داده است که مروری بر رویدادهای اخیر ضرورت پرداختن به آن و پیگیری این ابتکار عمل از سوی رئیس جمهوری ایران را در بزرگ‌ترین گردهمایی سیاسی جهان نشان می‌دهد.
هرمز؛ از تهدید تا صلح
ایده «ابتکار صلح هرمز» گزاره‌ای مبتنی بر اهمیت استراتژیک یک آبراه حیاتی است که وسعت نتایج حاصل از وقوع بحران در آن می‌تواند دامن همه کشورهای حوزه این منطقه را بگیرد. تهدید علیه حاکمیت تاریخی ایران بر این آبراه مهم، عبور از خط قرمزی است که امریکا از طریق دنبال کردن سیاست فشار حداکثری کوشیده از یک سو ائتلافی شامل قدرت‌های جهانی علیه ایران تشکیل دهد و از سوی دیگر، آرایش امنیتی منطقه خلیج‌ فارس را به سال‌های پیش از استقلال عمل کشورهای منطقه شبیه کند. چه طرح تشکیل «ناوگان اروپایی» در خلیج فارس برای مهیا کردن بستری جهت رسیدن به چنین هدفی مطرح شد. این طرح را که «جرمی‌ هانت» وزیر‌امور خارجه سابق بریتانیا با حمایت امریکا ارائه داد و با استقبال محتاطانه آلمان، فرانسه، ایتالیا، دانمارک و حتی کره جنوبی روبه‌رو شد، می‌توان ورود یکباره و ناخواسته کشورهای منظومه غرب در معرکه تنش روابط ایران و امریکا در آب‌هایی دانست که پیام خصمانه‌ای را برای تهران فرستاد و این درست در هنگامه تهدیدات امریکا مبنی بر پیگیری سیاست «نفت صفر» علیه ایران بود؛ یعنی جایی که واشنگتن کوشید با تغییر زمین بازی به عرصه تقابل، اروپاییان را به رغم همه حساسیت‌هایشان در افزایش تنش با تهران، رودر روی آن قرار دهند و با همراهی شماری از متحدان عرب خود به خطرات جعلی در این منطقه دامن بزنند. تهدیدآمیز‌تر اینکه حاکمیت طبیعی و تاریخی ایران در تنگه هرمز را در معرض اقدامات ماجراجویانه‌ای قرار دهند که پیامدهای آن نه فقط گریبانگیر جمهوری اسلامی که می‌تواند دامن امنیت همه کشورهای منطقه را بگیرد. ناگفته پیداست خلیج فارس و تنگه هرمز مسأله مرگ و بقا برای بازیگران این محدوده است و
بی شک اقتصاد تمام کشورهای منطقه به صدور جریان انرژی اعم از نفت و گاز گره خورده است و ناامنی در منطقه دامنگیر همه این کشورها خواهد شد. این در حالی است که تعارض اجتناب ناپذیر منافع ، اختلافات ریشه دار ایدئولوژیک و مداخله کشورهای صاحب قدرت خارج از منطقه که همواره منافع خود را به واسطه  فراهم آمدن زمینه رقابت‌های تسلیحاتی و به جیب زدن دلارهای نفتی در تقویت اختلافات و تنش‌های این منطقه یافته‌اند از جمله زمینه‌هایی است که همواره بالاگرفتن تنش را در منطقه ممکن ساخته است. اما برای جمهوری اسلامی ایران که پیشتر تهدید سیاست «نفت صفر» از سوی امریکا را با تهدید به بستن تنگه هرمز پاسخ گفته بود آنچه اهمیت دارد درک درست و مشترک از واقعیت موجود در منطقه و راه‌های تحقق وضعیت مطلوب در آن است. این تهدید که اگر نفت ایران صادر نشود نفت هیچ کشور دیگری هم از هرمز عبور نخواهد کرد اشاره‌ای به این واقعیت است که تأمین امنیت انرژی  یک کشور همچون حلقه‌ای از یک زنجیر به هم پیوسته است که فروافتادن آن  به فروافتادن بقیه حلقه‌ها می‌انجامد.
راه صلح از جنگ نمی‌گذرد
با این همه برای جمهوری اسلامی راه صلح و امنیت از مسیر جنگ
نمی گذرد. پیرو این موضع رئیس جمهوری ایران که پیشتر با تأکید بر ضرورت کنار گذاشتن «رقابت‌های مخرب و نابجا»، گفته بود «جز سیاست برد ــ برد راه‌حل منطقه‌ای نداریم و هر کشوری فکر کند قادر است بدون آسیب دیدن به منافع دیگران لطمه بزند، در خطاست؛ چه امریکا و چه عربستان» باز هم این ایران بود که به ترتیب پیگیری ایده «منطقه قوی‌تر» و «پیمان عدم تجاوز میان کشورهای خلیج فارس» را به عنوان نظریه پیشنهادی برای شکل‌گیری یک پارادایم جدید در منطقه خاورمیانه و برای مواجهه با چالش‌های پیش رو در دستور کار قرار داد و حالا نیز برای تکمیل آن از ایده «ائتلاف امید» و«ابتکار صلح هرمز» سخن به میان آورده است. گرچه برخی تحقق این راهکارها را به دلیل وجود مسائلی چون ارزش‌های ایدئولوژیک و وابستگی شماری از کشورها به امریکا غیر ممکن می‌دانند و معتقدند نزدیکی عربستان سعودی و معدود کشورهای منطقه به امریکا فارغ از دلایل آن می‌تواند مانعی جدی برای قرار گرفتن تهران و ریاض در قالب یک نظم امنیتی مبتنی بر گفت وگو و همکاری باشد اما آنچه ایران بر آن تأکید دارد آن است که رفتار منفعلانه در مواجهه با یارکشی بازیگران خارج از منطقه، سوق دادن بیشتر این کشورها به سمت ائتلاف با واشنگتن و تل‌آویو به دلیل یک ایران هراسی موهوم هیچ کمکی به تأمین امنیت درونی منطقه نخواهد کرد. چه اوجگیری تنش اخیر میان ایران و امریکا در آب‌های خلیج فارس، ماجرای سرنگونی پهپاد امریکایی و حمله به تأسیسات نفتی آرامکوی عربستان که وزن همپیمانی واشنگتن – ریاض را در بوته آزمون قرار داد و برخلاف آنچه ریاض انتظار داشت به پرهیز کاخ سفید از ورود به یک جنگ نظامی علیه ایران همراه بود، زمینه را مهیای آن کرده است که کشورهای عربی خلیج فارس در محاسبات خود در قبال مناسبات خود با تهران بازنگری داشته باشند.
پیام امید
روحانی در فضایی راهی نیویورک می‌شود و با خود پیام صلح و امید می‌برد که جمهوری اسلامی ایران از منظر منطقه‌ای در انزوا نیست و خاصه در سال‌های پس از برجام نه تنها با اغلب کشورهای منطقه در وضعیت رابطه‌ای فراتر از حسن همجواری به سر می‌برد که با تعداد قابل توجهی از آنها در مناسباتی سازنده و صاحب نفوذ و تأثیرگذاری است. با این حال ناگفته پیداست که برای شکل دهی به یک نظام امنیتی مشارکتی موانع پرشماری پیش رو است؛ موانعی همچون عدم اعتماد کشورهای عربی به یکدیگر، حضور امریکا در خلیج فارس و تغییر موازنه قدرت منطقه‌ای به نفع ایران که منجر به بدفهمی‌هایی از خواست ایران برای ایجاد صلح در منطقه و نظام امنیتی مشترک شده است و رفع و رجوع آن بی تردید با پیگیری کاهش تدریجی بدبینی‌ها، اعتمادسازی، کاستن از اتکای کشورهای کوچک‌تر به بازیگران خارج از منطقه و پیوند بیشتر منافع در خلیج فارس حاصل می‌آید.
در واقع آنچه نظریه روحانی را در روزهای پیش رو و در پیگیری ایده «صلح هرمز» و «ائتلاف امید» ممکن می‌سازد ایجاد این فهم مشترک میان بازیگران منطقه است که امنیت را چنان ملک مشاعی ترسیم کنند که در آن مالکان آن به دوست و دشمن تقسیم نمی‌شوند و تهدید یکی تهدید همه فرض می‌شود.  
بی تردید جمهوری اسلامی برای گستردن صلح در خاورمیانه و ایجاد یک نظام مشترک همکاری‌های امنیتی در آن مسیری ناهموار در پیش روی خود دارد و این ممکن نمی‌شود مگر از طریق پایداری در این مسیر پرچالش و کمک به ساختن دیوار اعتمادی که پیشتر با مداخله‌جویی قدرت‌های فرامنطقه‌ای فروپاشیده است.

خبـــــــر
برنامه‌های رئیس ‌جمهوری در نیویورک
معاون ارتباطات و اطلاع‌رسانی دفتر ریاست‌ جمهوری گفت: رئیس ‌جمهوری در جریان سفر به نیویورک با سران کشورهای فرانسه، انگلیس، ژاپن، سوئیس، اسپانیا، عراق، سوئد و پاکستان دیدار می‌کند. به گزارش ایسنا، پرویز اسماعیلی با بیان اینکه سخنان رئیس‌ جمهوری در مجمع عمومی سازمان ملل صبح روز چهارشنبه انجام می‌شود، افزود: ملاقات با مدیران ارشد رسانه‌های بین‌المللی و جلسه با نخبگان سیاست خارجی در امریکا، از مهم‌ترین ملاقات‌های رئیس‌ جمهوری است. به گفته اسماعیلی، رئیس‌ جمهوری دو مصاحبه تلویزیونی با دو شبکه مهم امریکا دارد. همچنین با دبیرکل سازمان ملل متحد دیدار می‌کند و نشست مطبوعاتی در پایان سفر رئیس‌ جمهوری در ظهر پنجشنبه انجام شده و سپس وی نیویورک را به سمت تهران ترک می‌کند. او به محدودیت‌های امریکا برای هیأت همراه رئیس جمهوری هم اشاره کرد و گفت: عدم صدور ویزا برای هیأت رسمی همراه رئیس‌ جمهوری و برخی معاونان دفتر رئیس‌ جمهوری و هیأت رسانه‌ای برخلاف مسئولیت دیپلماتیکی است که رسماً امریکا آن را پذیرفته است.