10و11

مینو مؤمنی
دبیر گروه فناوری
کمتر کسی را می‌توان یافت که با نامش آشنا نباشد. او جزو وزیرانی است که ورودش به کابینه با حاشیه‌های بسیاری همراه بوده و تا همین امروز نیز این حاشیه‌ها به جزء جداناپذیر او بدل شده است.
وزیر جوان کابینه دولت روحانی، بر عکس تمامی وزیران، راه ارتباط با مخاطبان را با آسان‌ترین روش، برقرار کرده است و ادبیات غیر رسمی او در ارتباط با کاربران شبکه‌های اجتماعی به آنجا رسیده است که وقتی در سفر به یکی از شهرستان‌ها، کاربری او را دعوت به خوردن آب دوغ خیار می‌کند چند ساعت بعد تصاویر وزیر، نشسته بر سفره ساده آن کاربر جوان در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود. شاید بتوان گفت تا این لحظه چنین نوع ارتباطی از سوی وزیران و مسئولان با مخاطبان کم سابقه یا به نوعی بی‌سابقه باشد اما وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات همیشه برای متعجب کردن مخاطبان خود روش‌های بسیاری دارد که هر کدام در نوع خود نادر است و می‌تواند تا چند روز فضای مجازی را مشغول به خود کند. حال یک روز تصویر وزیر، بچه بغل در حال سرخ کردن پیاز داغ خبر ساز می‌شود و روزی دیگر با توئیتی در نیم شب با مضمون «بیدارین»، به هرحال هر رفتار وزیر، واکنش‌های متفاوتی را میان کاربران شکل داده است. عده‌ای او را مردمی می‌دانند و عده دیگر رفتارهایش را تبلیغاتی می‌دانند که قرار است راهش را برای انتخابات ریاست جمهوری باز کند. همین شائبه حضورش در انتخابات ریاست جمهوری سبب شد در زمان گفت‌و‌گو با محمد جواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات به مناسبت هفته دولت، اولین سؤالی که از او پرسیده شود برنامه حضورش در انتخابات ریاست جمهوری باشد، سؤالی که لبخند وزیر جوان را به همراه داشت.
آیا شما برای ورود به صحنه انتخابات ریاست جمهوری برنامه خاصی دارید؟
نه، رئیس جمهوری بشم که چی بشود.
مطمئن هستید؟
مطمئن که هستم، اما اگر شما برای ورودم به انتخابات اطمینان دارید بگویید که ما هم در جریان باشیم چون من از خودم اطمینان دارم.
فکر می‌کنید چه دلایلی باعث شده که اکثریت فکر کنند برنامه خاصی برای ریاست جمهوری دارید؟
تلاش من و تیم همراهم این بوده که قول‌هایی که داده‌ایم را سروقت اجرا کنیم. شاید همین مسأله جلب رضایت مردم را رقم زده و در همین راستا عده‌ای چنین تصوری در ذهن شان ایجاد شده که فلانی به‌دنبال پست ریاست جمهوری است که روی این مسأله دو بحث وجود دارد یکی اینکه گفته می‌شود این فرد توانایی دارد و بحث دوم برنامه، که من واقعاً برنامه‌ای ندارم، اما امیدوارم بخش توانایی که ناشی از اقدام تیمی همکاران در وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات است درست باشد و مردم از کار ما رضایت داشته باشند که این برای ما واقعاً خوشحال‌کننده است. مابقی احساس می‌کنم حجم تخریبی است که عنوان می‌کنند فلانی با کارهایی که انجام می‌دهد قصد برنامه‌ریزی برای انتخابات ریاست جمهوری دارد که باز هم تکرار می‌کنم حقیقتاً به این مسأله تاکنون فکر نکردم چه رسد به اینکه برای آن برنامه‌ریزی داشته باشم.
امکان دارد با گذر زمان نظر شما عوض شود و به ریاست جمهوری فکر کنید؟
ریاست جمهوری یک مسأله شخصی نیست که بشود به‌صورت فردی به آن فکر کرد چرا که از نگاه من به پارامترها و اتفاق‌های بسیاری وابسته است و من تاکنون برایش برنامه نداشته و حتی به سمت آن حرکت هم نکرده‌ام.
ادامه در صفحه 8

حمید فتاحی
رئیس شرکت ارتباطات زیر ساخت
این روزها بسیاری بر این اعتقاد هستند که شبکه ملی اطلاعات به معنی دیوار کشیدن در اطراف فضای مجازی کشور و به نوعی فیلترینگ و محدودسازی است و سعی بر آن دارند که نظر خود را به دیگران القا کنند و این درحالی است که با اجرای شبکه ملی اطلاعات قرار بر آن نیست که محدود‌سازی در کشور صورت بگیرد.
با اجرای شبکه ملی اطلاعات یک راهبرد برای ایجاد فضای مجازی در دسترس، پایدار، ارزان و امن شکل می‌گیرد تا از این طریق کسب و کارها براحتی و با کیفیت بتوانند توسعه پیدا کنند و به نوعی خدمات باکیفیت همه جا در دسترس کاربران باشد.
جدا از این مسأله توجه به این نکته ضروری است که شبکه ملی اطلاعات سبب شده است تا اثر تحریم‌ها به کمترین میزان خود برسد تا آنجا که با اجرای این شبکه باید گفت در 70 درصد تجهیزات شبکه ثابت و ۳۰ درصد شبکه سیار خودکفا شدیم تا اثر تحریم‌ها را به حداقل برسانیم.
همچنین در تجهیزات و سامانه‌های امنیت و حفظ پایداری کسب و کارهای فضای مجازی کشور کاملاً خودکفا شدیم، دژفا به‌عنوان سد محکم در برابر تهدیدات خارجی و مراکز SOC در هسته شبکه راه‌اندازی شدند و همین امر موجب رشد ۲۰۰ درصد شناسایی و رصد حملات سایبری بدخواهان کشور و افزایش توانمندی دفاعی سایبری کشور شد.
گفتنی است، ظرفیت انتقال شبکه ۲.۴ برابر شد و بیش از ۷۸درصد روستاها به شبکه ملی اطلاعات دسترسی پیدا کردند. این اقدامات برای همگان قابل تحسین بود به طوری که برخی کشورهای پیشرفته در مجامع مخابراتی بین‌المللی با شگفتی از آن یاد می‌کردند.
شایان ذکر است با افتخار توانستیم مطابق تکالیف قانونی خود، ۸۰درصد لایه زیرساخت شبکه ملی اطلاعات را محقق نماییم و زمینه را برای توسعه دولایه دیگر شبکه ملی اطلاعات یعنی لایه خدمات و محتوا فراهم کنیم و در این جا ذکر این نکته ضروری است که زیرساخت‌ها آماده است. بنابراین ما امیدواریم متولیان لایه خدمات و محتوا هم عزم و اراده خود را جزم کنند و برای پیشرفت کشور و تحقق منویات رهبر معظم انقلاب به میدان بیایند.
آنچه ما در نظر داریم رشد اقتصاد دیجیتال در کشور است تا از این طریق بتوانیم سهم اقتصاد دیجیتال در اقتصاد کشور افزایش پیدا کند و به نوعی وابستگی کشور به نفت کاهش یابد کاری که در کشورهای دیگر نیز شکل گرفته است و ما از این طریق می‌توانیم بهره‌وری و صادرات را بشدت افزایش دهیم و در کشور از این طریق صدها هزار شغل ایجاد شود و از همه مهم‌تر کشور در مسیر رشد و پیشرفت اقتصادی قرار بگیرد. از سوی دیگر اقتصاد فضای مجازی یک کلید ارزشمند به سوی ایران هوشمند و آینده روشن میهن اسلامی است. اگرچه مشکلات و چالش‌های بسیاری از جمله قوانین دست‌و‌پاگیر، بوروکراسی‌های طولانی و بی‌فایده، عدم تعامل کامل بین دستگاهی و... وجود دارد، اما اگر بخش خصوصی را تقویت کنیم و راه را هموار، موفقیت‌ها بیشتر می‌شود.
در مجموع باید گفت همه‌ با هم باید دست در دست هم بگذاریم و در این مسیر تلاش کنیم و امیدوارم مردم عزیز مانند همیشه ما را از نظرات پر مهر خود محروم نکنند و از خدمات صورت گرفته راضی باشند.
گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید/ هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور.

داوود زارعیان
رئیس امور مشترکین مخابرات ایران
ارتباطات و فناوری اطلاعات، به‌عنوان زیرساخت توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی از سال ۱۹۸۵ میلادی مورد توجه اتحادیه بین‌الملل ارتباطات دور یا ITU قرار گرفت، زمانی که گزارش کمیسیون مایتلند با عنوان حلقه گمشده انتشار یافت و در آن برای اولین مرتبه صحبت از شکاف دیجیتال شد. در این گزارش اولاً به فاصله کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه در دارا بودن و نبودن زیرساخت‌های ارتباطی اشاره شد و ثانیاً به نقش‌های توسعه‌ای مخابرات و ارتباطات در توسعه توجه شد.
در آن زمان کمتر از شش سال از پیروزی انقلاب اسلامی گذشته بود و بر اساس همان گزارش ایران هم در گروه کشورهای ضعیف از حیث مخابرات قرار گرفته بود، ضریب نفوذ تلفن ثابت در ایران حدود ۶ و کاربرد آن فقط مکالمه تلفنی فرد با فرد بود، همچنین ارتباطات روستایی در حد صفر بود با اینکه ۷۰ درصد ایرانیان در روستاها زندگی می‌کردند. در همان زمان در آلمان این ضریب بیش از ۵۰ و کاربردهای آن هم متنوع بود.
خیلی زود، اروپا و امریکا و ژاپن، تلفن همراه و اینترنت را به فناوری موجود «آی تی» اضافه کردند و مسلم بود که ادامه این روند، شکاف دیجیتالی موجود را چند برابر می‌کند، بویژه اینکه دولت امریکا سرمایه‌گذاری زیادی برای توسعه فناوری ارتباطات و اطلاعات کرده بود و برای ایجاد جامعه اطلاعاتی و جهانی‌سازی تلاش می‌کرد.
در این شرایط همه دولت‌های بعد از انقلاب تلاش کردند، ایران اسلامی از توسعه این بخش جا نماند، در دولت آقای هاشمی، زیرساخت‌های تلفن ثابت آماده شد و در دولت‌های بعدی هم به جدیت پیگیری شد تا ضریب نفوذ این وسیله ارتباطی ارزشمند بیش از دو برابر میانگین جهانی باشد، همچنین در این دولت، تلفن همراه و اینترنت وارد کشور شد و در دولت‌های بعدی ضریب نفوذ تلفن همراه از ۱۰۰ گذشت و توسعه اینترنت هم همگانی شد.
توسعه زیرساخت و شبکه انتقال که از سال ۷۲ شروع شده بود در سال ۱۳۸۴ با هزاران کیلومتر فیبرنوری به جایگاه مورد قبولی رسید که همچنان توسعه آن در قالب‌ها و طرح‌های مختلف ادامه دارد.
دولت‌های جمهوری اسلامی، عدالت ارتباطی را سرلوحه برنامه‌های توسعه کشور قرار دادند و طی ۴۰ سال گذشته به همه روستاهای کشور ارتباطات رسید و هم‌اکنون برای توسعه کاربردهای آن برنامه‌ریزی شده است. به طوری که شاهد مهاجرت معکوس در روستاهای کشور هستیم.
در ۱۰ سال اخیر با رقابتی شدن بخش ارتباطات و فناوری اطلاعات، ناشی از خصوصی‌سازی و آزاد‌سازی آن، بازیگران این بخش هم تغییر کردند و امروز ده‌ها اپراتور در بخش‌های تلفن همراه، ثابت، دیتا، انتقال و... فعالند و سالانه میلیاردها تومان برای توسعه این بخش ها هزینه می‌کنند.
در حال حاضر به مدد تلاش‌های دولت‌های بعد از انقلاب، ما از شکاف دیجیتال عبور کرده‌ایم و در دنیا حرفی برای گفتن داریم.
توسعه فاوا در بعد از انقلاب و بویژه در سال‌های اخیر، حوزه‌های سنتی را درنوردیده و وارد عصر کاربردهای جدید شده است که گفتن آن خالی از لطف نیست.
ادامه در صفحه 12