وصال روحانی
دیروز، روزی خاص برای آبیهای تهرانی بود. از یک سو، پیوستن آندو تیموریان و سرور جباراف (جباروف) به ترکیب آنان برای ادامه نیم فصل دوم لیگ برتر فوتبال کشور حتمی شد و از جانب دیگر، بختیار رحمانی هر چه کوشید منفذ خروجی بیابد و با ترک استقلال به فولاد، تیم سابقش بازگردد، توفیقی در این امر نداشت.
وجه مشترک
«آندو» بی نیاز از معرفی است ولی بد نیست متذکر شویم که سرور جباراف یک ازبکستانی است و به قدری خوب بوده که دو بار مرد سال فوتبال آسیا شده و سابقه بارها کاپیتانی تیم ملی ازبکستان را هم دارد. وجه مشترک هر دوی آنان این است که در 34 سالگی در سلسله مراتب فوتبالی پیر به حساب میآیند و آیندهای کوتاه در این سطح از فوتبال دارند ولی لابد علیرضا منصوریان معتقد است که در کوتاه مدت میتوانند تیم ذاتاً خوب اما کم توازن وی را صاحب بالانس لازم کنند.
تزریق تجربه به یک ترکیب جوان
سرمربی استقلال در این فصل و بخصوص در 10 هفته اخیر که از برخی مسنترهای استقلال مانند رحمتی، حیدری و حتی ابراهیمی قدری قطع امید کرد، به جوانگراییهای گستردهای روی آورد و از این بابت ضرر هم نکرد زیرا جوانهای مستعدی مانند سیدحسین حسینی، مجید حسینی، فرشید اسماعیلی و فرشید باقری را به ترکیب تیمش تزریق کرد و از استعدادهای بهنام برزای و یعقوب کریمی بهرهمند شد و کاوه رضایی را موفقترین بازیکن تیمش در امور تهاجمی دید و با میدان دادن به میلاد زکیپور و مجتبی حقدوست، به آنها هم هویت داد و محسن کریمی را نیز که از محصولات جوانگرایی فصل پیش استقلال است، تا قبل از مصدومیت اخیرش عصای دست خویش یافت.
چشمی هم برمیگردد اما...
در عین حال او به این نتیجه رسید که به خلاقیت بیشتری در خط میانی تیمش نیاز دارد و جذب سرور جباراف تکنیکی و چپپا با همین هدف صورت گرفته و اگر او روی جذب مجدد تیموریان به استقلال تأکید داشته، به این سبب است که با وجود بهبودی مصدومیت یک سال و نیمه روزبه چشمی و بازگشت او به میدان تا وی تبدیل به همان بازیکن گذشته شود، باید
6 ماه دیگری هم سپری شود.
جای تنگ رحمانی
مشکل فعلی منصوریان با بختیار رحمانی نیز این است که این هافبک 24 ساله بعد از به میدان نرفتن در بسیاری از روزها در نیم فصل اول مطمئن شده که آیندهای در این تیم ندارد و جذب جباراف و بازگشت آندو، او را در این زمینه مصممتر کرده است و باید اعتراف کرد که گمان و تصورش چندان هم دور از حقیقت نیست.
حرفهای عجیب و غریب
رحمانی که با حرفهای عجیب عصر شنبهاش (مبنی بر اینکه 500 میلیون تومان از استقلال گرفتهام اما این مبلغ به من زهر شده است!) اسباب حیرت ناظران شده است. پیش از ظهر دیروز برای تعیین تکلیفش به باشگاه استقلال رجوع کرد اما قادر به انجام این کار نشد زیرا مسئولان درجه اول باشگاه در محل حاضر نبودند تا با وی گفتوگو کنند. وی در حالی قصد جدایی و بازگشت به فولاد را دارد که سرمربی استقلال بر این نکته تأکید میورزد که نام رحمانی در لیست مازاد باشگاه نیست و برای بازیهای آینده به وی نیاز دارد و رضا افتخاری، مدیرعامل استقلال نیز این مسأله را تأیید کرده است.
نیم میلیون برای یک ازبک آشنا
اما روز یکشنبه در ارتباط با جباراف و آندو ابهامی شکل نگرفت. از یک سو گفته شد که هافبک ازبکستانی پیشین باشگاه لکوموتیو تاشکند پس از قبولی در تست پزشکی آبیها، قراردادی یک سال و نیمه به بهای 500 هزار دلار با آنها بسته است تا از میلیاردرهای جدید لیگ برتر ایران باشد و از طرف دیگر، تیموریان پس از یک هفته چانهزنی با سران ماشینسازی، با آنها تسویه حساب کرد و رضایتنامهاش را گرفت و به تهران آمد تا با استقلال قرارداد ببندد و برای سومین بار در عمرش لباس آبیهای تهرانی را به تن کند.
از این طلب تا آن طلب!
به طور دقیق مشخص نیست که آندو برای فسخ زودهنگام قراردادی که وی را تا پایان فصل به سبزهای تبریزی پیوند میداد، چه میزان غرامت به آنها داده است اما این مسأله مشخص است که او با بازگشت به جمع آبیها، 650 میلیون تومانی را که از قبل از آنها طلبکار است، به زخمهایی از این قبیل خواهد زد. طبق برخی اخبار، آندو 420 میلیون تومان از مبلغ قراردادش با ماشینسازی را گرفته بود و میگویند وی با نادیده گرفتن باقی مانده بهای قرارداد قادر به جدایی از تیم تبریزی شده اما علی خاکزاد، سرپرست ماشینسازی ضمن تأیید خبر جدایی آندو، از شرایط مالی آن چیزی نگفت.
دلگرمیهای جنبی جباراف
در مورد مسائل مالی جباراف اوضاع روشنتر است و از نیم میلیون دلار اختصاص یافته به وی 150 هزار دلار برای نیم فصل دوم لیگ امسال است و باقی برای کل فصل بعد. ظاهراً دلگرمیهای دیگری هم به جباراف داده شده است و مثلاً به او گفتهاند اگر 10 گل برای آبیها در فصل جاری و فصل بعدی بزند، آنها خرج دو بار سفر رفت و برگشت وی را به ازبکستان خواهند پرداخت و نیازی نخواهد بود که او از جیبش برای این سفرها خرج کند.