غرفه‌های دانشگاه‌های سراسری که تمام شد. این دانشگاه‌های آزاد بودند که با اختراعات و اکتشافاتشان خودنمایی می‌کردند. بخشی از اختراعات که به مرحله تجاری‌سازی رسیده بود، در غرفه منتخبان فن بازار به چشم می‌خورد. طرح‌هایی که از میان دیگر طرح‌ها برگزیده‌تر شده‌اند.
«محمدرضا قاسمی» دانشجوی رشته برق الکترونیک دانشگاه آزاد تهران مرکز موفق به ساخت دستگاهی با نام «چشم زیر سطح» شده است. او می‌گوید: دستگاه را در بدترین شرایط تحریم ساخته‌ایم و یکی از بندهای انگیزشی‌مان برای ساخت این بود که اگر حتی ارتباط ما با خارج از کشور به طور کامل هم قطع شود، بتوانیم خودمان از صفر تا صد کار را انجام دهیم که خوشبختانه به این هدف نائل آمدیم.»دستگاه مذکور بدون نیاز به حفاری و کندوکاو، اطلاعات ساختارهای زمین و حتی تأسیسات شهری را ارائه می‌دهد. این دستگاه با استفاده از علوم الکترونیک، زمین‌شناسی و فیزیک حالت جامد طراحی شده است و با استفاده از امواج رادیویی و الکترومغناطیسی، لایه‌های زمین را اسکن و اطلاعاتی را از ساختارها یا اشیاء و حتی شکل هندسی آنها به صورت تصاویر شبیه‌سازی شده رایانه‌ای ارائه و تحلیل می‌کند. این دستگاه کاربردهای بسیاری در صنایع نفتی، نظامی و شهرسازی دارد که البته مهم‌ترین کاربرد آن در شهرسازی است که «قاسمی» جوان، بیشتر تمرکز خود را روی آن گذاشته و در این راستا، دستگاهی را برای وزارت نیرو طراحی و ساخته است. این دانشجوی مخترع با تأکید بر اینکه تجهیزات مربوط به تکنولوژی چشم زیر سطح در شرایط تحریم تولید و ساخته شده است و نمونه‌های خارجی این دستگاه تحریم هستند، می‌گوید: «دستگاهی که ما طراحی کرده‌ایم، مزیت‌های بسیاری نسبت به نمونه‌ خارجی دارد. اول اینکه دستگاه چشم زیر سطح 10 برابر دقیق‌تر از نمونه آلمانی است و قیمتی به مراتب پایین‌تر دارد نمونه‌های خارجی صرفاً برای اکتشاف لوله‌ها به کار می‌روند و کارکرد آنها آنقدر سخت است و تنظیمات پیچیده‌ای دارد که پیمانکاران مجبورند دستگاه را به همراه یک مهندس خریداری کنند. در حالی که دستگاه ما نیاز به تخصص ندارد و با آموزش یک ساعته، افراد می‌توانند از آن استفاده کنند.»
«قاسمی» جزو معدود مخترعانی است که توانسته طرحش را به مرحله تجاری‌سازی برساند و در بازار رقابت موفق باشد. به طوری که علاوه بر فروش دستگاهش به خارجی‌ها با تمام مزایایی که آنها را مجاب به خرید کرده، در بازار داخل هم مشتریان زیادی پیدا کرده و امیدوار است این نمایشگاه فرصتی باشد برای فروش بیشتر و نهایتاً سودآوری. او می‌گوید: «اینکه شما بتوانی کاری کنی که در کنار بزرگترین‌های دنیا عرض اندام کنی، حسی وصف ناپذیر به دست می‌دهد و مطمئن باشید به بالاترین قله‌ها که حق‌مان است می‌رسیم.»در تمام مدت گفت‌و‌گو با محمدرضا قاسمی مردی بلندقامت با نگاهی غرورآمیز، لبخندهایی ذوق زده و سری که به نشانه تأیید تحسین‌آمیز بالا و پایین می‌شد ما را نظاره می‌کرد. وقتی از وی درباره نسبتش با محمدرضا پرسیدم با سربلندی گفت: «پدرش هستم.»پدر در قامت یک کارشناس اختراع پسر را معرفی می‌کند. از دقت بالای دستگاه می‌گوید و از حمایت‌هایی که دریغ نکرده، از تشویق‌ها و انگیزه‌ای که پسرانش (علیرضا در اختراع برادرش به عنوان دستیار و همکار حاضر بوده) برای ساخت دستگاهی با این مشخصات داشته و دارند. آقای قاسمی خوشحال است که دستگاه پسرش توانسته به مرحله اجرایی برسد، طوری که بازار جهانی پیدا کرده. او موفقیت محمدرضا را ملی می‌خواند و می‌گوید: همه جوانان مخترع و مبتکر فرزندان ایران هستند و چشمانش از غرور و خوشحالی برق می‌زند.