حمیده امینی فرد
خبرنگار
​​​​​​​

آیا ما ایرانی‌ها مردمان مطالبه‌گری هستیم؟ اگر پاسختان به این سؤال مثبت است، اساساً این مطالبه‌گری را در چه حوزه‌هایی تعریف می‌کنید؟ کارشناسان اجتماعی معتقدند که مطالبه‌گر بودن از ویژگی‌های بارز یک جامعه پویا و زنده است. در مقابل، اما برخی بر این باورند که مطالبه‌گری اگر به‌درستی هدایت نشده و به‌درستی به آن پاسخ داده نشود، هرج و مرج و بی‌نظمی نتیجه هر نوع مطالبه‌ای خواهد بود! سؤال این است چگونه باید این مطالبه‌گری را به سمت درست هدایت کنیم و برای اینکه به نتیجه مطلوب برسیم، مطالبات ما باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟ با این توصیف آیا می‌توان به هر نوع خواسته‌ای در هر حوزه‌ای از فرهنگی گرفته تا سیاسی و اجتماعی و معیشتی، مطالبه گفت؟ یکی از مهم‌ترین نقدهای عرصه مطالبه‌گری، زبان گوینده‌ای است که برای رسیدن منظورش به مخاطب تلاش می‌کند تا از تأثیرگذارترین روش‌ها استفاده کند، اما مسأله اینجاست، خیلی‌ از ما به عنوان مطالبه‌گر بویژه در حوزه‌های بزرگ‌تر و عمومی‌تر نمی‌دانیم از چه زبانی و به چه طریقی عمل کنیم. اینکه چرا در نهاد خانواده، مدرسه، دانشگاه و رسانه به این نیاز اساسی پرداخته نشده از خلأهای جدی است که باید به آن پاسخ داده شود.
مطالبه تخصصی می‌خواهیم نه عمومی!
میثم مهدیار، پژوهشگر و استاد دانشگاه می‌گوید یکی از نیازهای ما در فرهنگ مطالبه‌گری این است که مطالبه تخصصی داشته باشیم. چون برخی از مطالبات واقعی نیست و براساس شایعاتی بوجود آمده که در فضای رسانه‌ای مطرح شده است و هنوز صحت و سقم آن مشخص نیست. متأسفانه ما به ندرت با مطالبه تخصصی برخورد می‌کنیم.
اما این مطالبه تخصصی به چه معنا است و اساساً چرا باید مطالبات به شکل تخصصی مطرح شود و آیا این منافاتی با طرح مطالبات عمومی ندارد؟
مهدیار در پاسخ به این سؤالات می‌گوید: «تخصصی به این معنا است که ما دقیقاً بدانیم از چه کسی و یا چه نهادی مطالبه کنیم و به جای معلول‌ها به سراغ علت‌ها برویم و برای حل علت‌ها مطالبه کنیم تا اینکه درگیر معلول‌ها باشیم. موضوع مهم شکل‌گیری فرهنگ مطالبه‌گری است. فرهنگ مطالبه‌گری ما نسبت به مشکلات نحیف است و هنوز قوی نشده. مثلاً یک تغییر و تحولی در بودجه کشور رخ می‌دهد که بر میزان دریافتی گروهی از بازنشستگان تأثیر می‌گذارد. خب تعدادی هم متضرر می‌شوند. اما به جای اینکه نوک پیکان مطالبه‌گری به سمت نهاد تصمیم‌گیر برود، به سمت مسئولانی نشانه می‌رود که سهم و نقشی در این تصمیم‌گیری ندارند درحالیکه باید از نهاد دیگری این مطالبات پیگیری شود.»
او با بیان اینکه با توجه به شرایط تاریخی، تلاطم‌ها و تحولات فرهنگی که جامعه ایران با آن همواره روبه‌رو بوده است، مطالبه‌گر بودن طبیعی است، می‌گوید: «ما همه مطالبه‌گر هستیم، اما اینکه تا چه اندازه به اهداف خود می‌رسیم هم مهم است. به‌هرحال یک مطالبه عمومی مطرح است اما باید در دل این مطالبه عمومی، یک مطالبه تخصصی هم جریان داشته باشد. آنچه بیشتر دیده می‌شود، مطالبات پراکنده‌ای است که در میدان‌های اجتماعی مطرح می‌شود. از اینکه دقیقاً چه چیزی می‌خواهیم و چگونه باید بخواهیم و البته چقدر امکان برآورده شدن آن وجود دارد هم اطلاع زیادی نداریم.»
مهدیار درباره اینکه چطور می‌توان این مطالبه تخصصی را در جامعه بوجود آورد هم اینطور توضیح می‌دهد: «مطالبه تخصصی نیازمند مراکز و اندیشکده‌های راهبردی است تا اندیشمندان آن طرح مسأله کنند. هم‌اکنون بین نیازهای مردم با زبان سیاست‌های روزمره فاصله وجود دارد و ما دارای اندیشکده‌های قوی نیستیم. پس مطالبات هم به مطالبات کور تبدیل شده و معمولاً به نتیجه نمی‌رسند و روی هم انباشت می‌شوند. بنابراین برای اینکه بخواهیم مطالبات ما به نتیجه برسد، باید این اندیشکده‌های راهبردی تقویت شود.»
مطالبه‌گری متوازن چیست؟
مطالبه‌گری در هر حوزه‌ای اساساً یک کنش مثبت محسوب می‌شود. این را حسین شهرستانی، معاون پژوهشی پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی به «ایران» می‌گوید: «ما درجامعه‌ای زندگی می‌کنیم که گرایش‌های مختلف سیاسی و قومی و فرهنگی وجود دارد، بنابراین هم مسائل متفاوت و هم موضوعات مشترک با سطح مطالبه‌گری متفاوت دارند. مهم این است که امکان طرح مسائل از زبان هر یک از این گرایش‌ها و طیف‌ها وجود داشته باشد. بنابراین برای طرح مطالبه باید ابزارهای کارآمدی هم وجود داشته باشند تا بتوانند به عنوان میانجی‌های اجتماعی، صدای مطالبات را به گوش مخاطبان برسانند. این واسطه در واقع کار همان نهادهای مطالبه‌گری را انجام می‌دهند که به نمایندگی از هر یک از این اقشار و گروه‌ها در ابتدا مسائل را تفسیر و روایت کرده و سپس منتقل می‌کنند.»
اما آیا ما هم‌اکنون نهادهای واسط و میانجی‌گرهای اجتماعی داریم؟ شهرستانی می‌گوید که نمی‌توان به‌طور مطلق جواب منفی داد. چراکه گروه‌های مطالبه‌گر مثل نخبگان فرهنگی و عدالتخواه وجود دارد، اما در ساختار حاکمیت هم ما به میانجی‌های اجتماعی نیاز داریم تا مطالبات عمومی را در داخل حاکمیت دنبال کنند. خب این در حال حاضر محدود است. از طرفی باید نهادهای واسط میان حاکمیت و مردم هم وجود داشته باشند مثل هنرمندان، اساتید دانشگاه، روحانیون و احزاب سیاسی تا نمایندگی سیاسی و اجتماعی مردم را برعهده بگیرند. الان این وظیفه بیشتر بر دوش سلبریتی‌ها است، اما با توجه به گستردگی خواسته‌ها و مطالبات مردم باید نهادهای میانجی هم متنوع باشند و نباید این بار به شکل نامتوازن تقسیم شود. البته در یک دهه اخیر گروه‌های مطالبه‌گر در قالب‌های مختلف شکل گرفته‌اند و در شبکه‌های اجتماعی هم ایفای نقش می‌کنند و حتی پیگیر مطالبات و پرونده‌های اجتماعی، محیط زیستی و سیاسی هم هستند، اما کارکرد اغلب‌شان شبیه انتشار یک خبر یا در سطح یک افشاگری در فضای عمومی است، چون به نظر می‌رسد که «رسانه زده» شده است. یعنی صرفاً به یک کنش رسانه‌ای تقلیل پیدا می‌کند، درحالیکه نهادهای واسط یا همان میانجی‌های اجتماعی باید به شکل حرفه‌ای، ساختارمند و علمی مطالبات گروه‌های هدف را جلو ببرند و نتیجه‌محور باشند. نکته مهم اینجا است که قدرت چانه‌زنی و تعامل هم با نهادهای قدرت داشته باشند و صرفاً پیگیری‌های‌شان در حد صدور یک بیانیه نباشد. البته از طرفی باید فضایی هم برای فعالیت آزادانه نهادهای قدرت ایجاد شود.
شهرستانی درباره زبان مطالبه‌گری هم می‌گوید: «این یک تعامل دوطرفه است. یعنی همان قدر که به یک زبان روشن، صریح و غیر رادیکالی نیاز است، از آن طرف به یک گوش شنوا و نتیجه‌بخش هم نیاز است و برای این منظور باید زبان مطالبه‌گری از سوی هر دو طرف به رسمیت شناخته شود.»

اکرم رضایی ثانی
خبرنگار

هدف از راه‌اندازی کرسی‌های آزاداندیشی از ابتدا پرداختن به موضوع مهم مناظره، نقد، نظریه‌پردازی و آزاداندیشی در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی بوده است.
رهبری در دیدار با جمعی از نخبگان علمی کشور در تاریخ ششم آبان سال 88 در خصوص ضرورت راه‌اندازی کرسی‌های مناظره، نقد، نظریه‌پردازی و آزاداندیشی در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی و همچنین با استناد به ماده ۲ نظام‌نامه هیأت حمایت از کرسی‌های نظریه‌پردازی، نقد و مناظره مصوب جلسات ۵۳2،۵۳1 و ۵۳۳ مورخ ۹/۱۰/۸۲، ۳۰/۱۰/۸۲ و ۱۷/۱۱/۸۲ شورای عالی انقلاب فرهنگی مبنی بر ترویج آزاداندیشی در حوزه علوم انسانی و معارف دینی، «کرسی‌های آزاداندیشی دانشگاهی در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی» تأکید کردند. تعریفی که از کرسی آزاداندیشی وجود دارد این است که دانشجویان طی نشست‌هایی به صورت آزاد، نظام‌مند، منطقی و عالمانه به اظهارنظر، تبادل آرا و گفت‌و‌گو در موضوعی خاص با ملاحظه اهدافی از جمله (نهادینه‌سازی آزادی بیان و تضارب آرا با رعایت اخلاق و منطق گفت‌وگو، ایجاد فرصت قانونی و عادلانه برای عرضه آزادانه آرا، دیدگاه‌ها و سؤالات پیرامون موضوعات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه، تقویت روحیه حقیقت‌جویی، آزادگی و قانون‌گرایی، ساماندهی مباحثات و گفت‌و‌گوها با صبغه علمی، ایجاد فضای مناسب برای طرح و بیان اندیشه‌های نو، تفکر خلاق و فرهنگ نوآور) که در ماده ۲ آیین‌نامه به آن اشاره شده است.
در حال حاضر گفتمان منطقی یکی از اقدامات مهمی است که جامعه فعلی برای حل مشکلات به آن نیاز دارد. دانشگاه‌ها به عنوان نهادی که همیشه از جامعه جلوتر بوده‌اند، اگر اجازه برگزاری کرسی‌های آزاداندیشی به شکلی که شایسته است را داشتند اکنون پذیرش نظرات مختلف، مخالف و گوناگون جامعه ما را به مرحله بالاتری سوق داده بود. در این زمینه مهرداد ویس‌کرمی عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی و استاد دانشگاه در گفت‌و‌گویی که با «ایران» داشت این را مطرح کرد که کرسی‌های آزاداندیشی مانند سابق فعال نبوده و باید برای احیای آنها تلاش کرد. این کرسی‌ها چند سالی فعال بودند و برگزار شدند اما به نظر آیین‌نامه‌ای که برای این کار نوشته شد آیین‌نامه خوبی نبود از این رو خود به خود پس از مدتی فروکش کرد و مخاطب خود را از دست داد. لازم است کرسی‌های آزاداندیشی در دانشگاه‌ها به معنی واقعی کلمه احیا شوند. دانشگاه‌ها در این میان نقش بسیار حساسی دارند از این رو پذیرفته شده نیست که دانشگاه‌های ما در قبال مسئولیت‌های اجتماعی که بر عهده دارند شانه خالی کنند. حضور دانشگاه‌ها در جامعه نباید به صورت انفعالی و سلبی باشد بلکه باید حتماً به صورت فعال و سازنده اقدام کنند. این دانشگاه‌ها، اساتید و دانشجویان ما هستند که باید مانند سال‌های گذشته مخصوصاً اوایل انقلاب پیشتاز باشند.
اطلاق امتیاز به کرسی‌های آزاداندیشی
سید جلال موسوی مدیرکل دفتر تدوین اسناد ستاد علم و فناوری دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی در گفت‌و‌گو با «ایران» درباره اهمیت کرسی‌های آزاداندیشی و پررنگ شدن فعالیت‌ها در دانشگاه و سپس نمود آن در جامعه بیان می‎کند: ما با اصل این موضوع که باید بحث کرسی‌های آزاداندیشی پر رنگ‌تر شود موافقیم اما در آن‌جایگاهی که باید باشد نیست. واقعیت این است که ما می‌خواهیم در مرزهای دانش حرکت داشته باشیم اما این وضعیت موجود با مرزهای دانش فاصله دارد و یکی از ابزارهای موجودی که اکنون می‌توان برای گفتمان از آن استفاده کرد همین کرسی‌های آزاداندیشی و نظریه پردازی است که البته این دو با هم تفاوت دارند. ولی به طور کلی نیاز است که زیرساخت‌هایی برای آن در نظر گرفته شود.
وی در ادامه عنوان کرد: به عنوان مثال اگر می‌بینیم که ما در حوزه مقالات علمی وضعیت خوبی داریم به این دلیل است که امتیازهای خوبی در این زمینه کسب کرده‌ایم ولی برای کرسی‌های آزاداندیشی چه امتیازی داریم که بخواهیم به آن بپردازیم؟ موسوی خاطرنشان کرد: در خیلی از دانشگاه‌های دنیا اساتید و اعضای هیأت علمی هستند که مقام استاد تمامی یا مقام پرفسوری دارند اما نه به‌خاطر مقاله، به خاطر تولید علمی که در راستای کرسی‌های نظریه پردازی انجام داده‌اند. البته عنوان دیگری از کرسی آزاداندیشی که در کشور ما وجود دارد در دانشگاه‌های آنها مطرح است. ما در این زمینه کمی ‌گرا هستیم، بنابراین باید مکانیسم‌های قانونی و ساختاری را ببینیم و اجرا کنیم.
مدیرکل دفتر تدوین اسناد ستاد علم و فناوری در پاسخ به این سؤال که برخی دارند به تعطیلی دانشگاه‌ها به عنوان یک اعتراض نگاه می‌کنند، آیا تعطیلی دانشگاه‌ها به عنوان فضای گفتمان‌سازی به سود جامعه است، گفت: من هم‌اکنون از کلاس درس دانشگاه‌های تهران بیرون آمدم و به نظرم اهمیت کلاس درس بسیار بالاست. من معتقدم محیط دانشگاه محیط فرهیختگان بوده و ما در دانشگاه مکانیسم‌های گفت‌و‌گویی داریم که از جامعه جلوتر هستند در عین حال کرسی‌های آزاداندیشی ظرفیتی دارند که از آن استفاده نشده است. وی در ادامه تأکید کرد: با تعطیل کردن کلاس‌های درس دانشجو، جامعه دانشگاهی و به طور کلی جامعه متضرر می‌شود و این کار به نفع هیچ کس نیست.
موسوی در پاسخ به این سؤال که آیا کرسی‌های آزاداندیشی به آن رسالتی که به آنها محول شده عمل کرده‌اند یا خیر؟گفت: باید به کرسی‌های آزاداندیشی بهای بیشتری داده شود، دانشجویان و اساتید در این کرسی‌ها بیایند و نظراتشان را بیان کنند؛ اگر این اتفاق می‌افتاد اینها یک جا جمع نمی‌شد و امکان راهبری آن وجود داشت،همچنین امکان استفاده از نظرهای مختلف هم وجود دارد.

دکتر عبدالرضا میراولیایی کارشناس اداره مدیریت بیماری‌های قابل انتقال از ناقلین وزارت بهداشت در گفت‌وگو با ایسنا، درباره تعداد موارد بیماری مالاریا در ایران، بیان کرد: در سال ۱۴۰۰ موارد مبتلا ۱۰۱۲ نفر گزارش شده است. از این تعداد ۹۰ درصد موارد مالاریای ویواکس و ۱۰ درصد فالسیپاروم یا مالاریای توام (فالسیپاروم+ ویواکس) بوده است. البته کلیه موارد مالاریا «وارده از خارج کشور» بوده و مورد بومی گزارش نشده است. موارد مالاریای ۵ ماهه نخست امسال نیز ۱۸۹۴ نفر گزارش شده است. در سال‌های گذشته استان‌های سیستان و بلوچستان، هرمزگان و جنوب کرمان بیشترین موارد مالاریای بومی کشور را به خود اختصاص داده‌اند. در مقابل استان‌های تهران، فارس، اصفهان، بوشهر و قم بیشترین موارد مالاریای وارده از خارج کشور را به خود اختصاص داده‌اند. کارشناس اداره مدیریت بیماری‌های قابل انتقال از ناقلین وزارت بهداشت، ادامه داد: هر فرد بیماری که با هر یک از نشانه‌های تب، تشنج و یا اختلال هوشیاری بدون علت مشخص مراجعه کند باید سابقه سکونت، مسافرت و یا اشتغال در مناطق مالاریا خیز در یکسال گذشته و یا سابقه ابتلا به مالاریا در سال‌های قبل در او بررسی شود. وی در خصوص علائم ابتلا به مالاریا، بیان کرد: این بیماری با علائم بسیار مشخص تب، لرز و تعریق متناوب شناخته می‌شود، ولی ممکن است بیماری به فرم‌های مختلف نیز خود را نشان دهد. در دوره همه‌گیری کرونا گاهی اوقات در تشخیص علائم بیمار مالاریا با کرونا اشتباهاتی رخ داد و به این دلیل سعی شده است آموزش پزشکان را افزایش داده تا بتوان موارد مشکوک را با گرفتن آزمایش خون محیطی افتراق داد.

مدیرعامل و عضو هیأت مدیره انجمن تالاسمی ایران با اشاره به وضعیت تأمین داروهای بیماران تالاسمی، گفت: بیماران تالاسمی برای تأمین داروهای وارداتی باید سهم پرداختی داشته باشند و طبق بررسی انجمن تالاسمی ایران در زمینه تهیه داروهای اجباری که بیماران باید حتماً مصرف کنند، بیماران باید هزینه‌ای بالغ بر ماهانه تا یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان را پرداخت کنند؛ این درحالی است که در گذشته هزینه‌ای برای این موارد از سوی بیماران پرداخت نمی‌شد.
به گزارش ایسنا، یونس عرب درباره وضعیت دارو و درمان بیماران تالاسمی در کشور، گفت:  در حال حاضر حدود ۲۳ هزار بیمار تالاسمی تحت پوشش انجمن تالاسمی ایران قرار دارند. همه بیماران تالاسمی بعد از شناسایی از سوی انجمن تالاسمی، تحت پوشش قرار گرفته و به مراکز بهداشتی و درمانی معرفی می‌شوند. وی با اشاره به وضعیت تأمین دارو و درمان بیماران تالاسمی، گفت: بیماران تالاسمی بسته‌های خدماتی مختلف دریافت کرده و در عین حال فرآورده‌های خونی و داروهای آهن‌زدا برای درمان‌شان دریافت می‌کنند، اما اخیراً متأسفانه پوشش بیمه‌ای در برخی از این خدمات کاهش یافته و بیماران را دچار مشکل کرده است. 
عرب ادامه داد: هرچند که داروی ایرانی تولید داخلی برای بیماران تالاسمی در کشور تولید می‌شود، اما باید توجه کرد که از یک سو تولید این داروها اصلاً به اندازه نیاز بیماران تالاسمی نیست و از سوی دیگر هم مصرف داروی داخلی با برخی بیماران تالاسمی سازگاری ندارد. به طور کلی مطالعات نشان داده است که بین ۱۰ تا ۳۵ درصد از بیماران تالاسمی به تناسب نوع داروی مصرفی امکان مصرف داروی تولید داخلی را ندارند. بنابراین سازمان‌های بیمه‌گر باید برای حمایت از این بیماران فکری کنند. وی درباره میزان پرداختی بیماران تالاسمی برای تأمین داروهای اجباری مورد نیازشان که حتماً باید مصرف کنند، تأکید کرد: طبق بررسی انجمن تالاسمی ایران در زمینه تهیه داروهای اجباری که بیماران باید حتماً مصرف کنند که صرفنظر از پکیج تزریقی مورد نیاز بیماران و مکمل‌ها و داروهای تقویتی است، بیماران باید هزینه‌ای بالغ بر ماهانه تا یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان را پرداخت کنند. این درحالی است که در گذشته هزینه‌ای برای این موارد از سوی بیماران پرداخت نمی‌شد. پرداخت چنین هزینه‌ای برای بیماران تالاسمی که عمدتاً جزو اقشار ضعیف اقتصادی هم هستند بسیار دشوار است.  وی گفت: از تولیدکنندگان داخلی داروهای تالاسمی تشکر می‌کنیم؛ چراکه در تحریم‌های ظالمانه علیه کشور و عدم امکان واردات داروهای بیماران تالاسمی، ممکن بود یک نسل‌کشی در بیماران تالاسمی اتفاق افتد. باید توجه کرد که 8 هزار بیمار تالاسمی به دلیل تحریم‌ها آسیب دیدند و فوتی‌های زیادی هم داشتیم.

وزیر علوم:
60 درصد دانشجویان کشور را دختران تشکیل می‌دهند

به نقل از وزارت علوم، جشن آغاز سال تحصیلی جدید در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی با حضور رئیس جمهور، معاونان علمی و فناوری، زنان و امور خانواده و وزرای علوم و بهداشت در سالن همایش‌های بین‌المللی دانشگاه الزهرا(س)، برگزار شد. محمدعلی زلفی‌گل در این مراسم ضمن پاسداشت آغاز بهار علم و دانش گفت: ۶۰ درصد دانشجویان کشور را دختران تشکیل می‌دهند و حضور قابل ملاحظه بانوان در آموزش عالی به خاطر شرایطی است که نظام مقدس جمهوری اسلامی فراهم کرده است.
زلفی‌گل با اشاره به تنوع رشته‌های تحصیلی گفت: هر رشته تحصیلی زیبایی خاصی دارد و متفاوت با رشته‌های دیگر است و اگر دانشجویان در مفاهیم و نظریات رشته تحصیلی خود به‌صورت عمیق مطالعه و پژوهش کنند می‌توانند در رشته و علم خود در دنیا و پیشرفت بشریت سهیم باشند.
وزیر علوم خطاب به دانشجویان نو ورود به دانشگاه گفت: بخشندگی خداوند بی‌نهایت است و اگر با توکل به ذات اقدسش، از خداوند چیزی را بخواهید قطعاً با رحمانیت آن را خواهد داد، آرزوهای بلند داشته باشید چرا که آرزوهای بلندتر باعث می‌شود تلاش بیشتری کنید. این استاد دانشگاه و مقام مسئول با اشاره به اینکه والدین و معلمان در موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان و ورود به دانشگاه نقش مهم و اساسی داشته‌اند بر احترام به والدین و معلمان و استادان تأکید کرد و گفت: علم بدون اخلاق مفید نیست.

مهم‌ترین مشکل بانوان اشتغال است

معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری درباره برنامه‌های حمایتی این معاونت گفت: این معاونت برای حمایت ویژه از بانوان، برنامه‌های عملیاتی از جمله تدوین طرح ایجاد کسب و کار پایدار خانواده محور را برنامه‌ریزی کرده که اکنون در ۱۵ استان کشور در حال اجرا است.
انسیه خزعلی در گفت‌و‌گو با ایرنا اظهار داشت: از آنجا که دولت سیزدهم برای حمایت ویژه از زنان بویژه زنان سرپرست خانوار تلاش‌های جدی انجام داده است، اجرای طرح‌های مهم و اثرگذار در این حوزه مانند ایجاد کسب و کار پایدار به طور یقین می‌تواند برای توانمندسازی بانوان در کشور بسیار مؤثر باشد. اکنون در معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، طرح ایجاد کسب و کار پایدار خانواده محور تدوین شده و تاکنون در ۱۵ استان در حال اجرا است تا از این طریق، بتوان برای اشتغال بانوان اقدامات اساسی با همکاری دیگر نهادهای متولی در سطح کشور انجام داد.
وی خاطرنشان کرد: مهارت آموزی، پشتیبانی و ایجاد شرایط اشتغالزایی برای بانوان از جمله اهداف و برنامه‌های معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری است و با اجرای طرح کسب و کارهای پایدار خانواده محور، زمینه اشتغال و بستر نظارت و پشتیبانی طرح‌های تولیدی حداقل تا پنج سال فراهم می‌شود. خزعلی با بیان اینکه مهم‌ترین مشکل بانوان اکنون وضعیت اشتغال آنان است، اظهار داشت: بیشترین مشکلات بانوان که در قالب سفرهای استانی به گوش مسئولان می‌رسد مربوط به مسائل معیشتی و مرتبط با وضعیت اشتغال بانوان است که عمدتاً در این سفرها این موضوع از سوی بسیار از بانوان مطرح می‌شود.

هیچ شهری «قرمز» نیست
​​​​​​​
به گزارش ایسنا، از ظهر روز 15 مهر تا ظهر۱۶ مهرماه ۱۴۰۱ و بر اساس معیارهای قطعی تشخیصی، ۳۳۵ بیمار جدید مبتلا به کووید۱۹ در کشور شناسایی و ۸۷ نفر از آنها بستری شدند. مجموع بیماران کووید۱۹ در کشور به هفت میلیون و ۵۵۱ هزار و ۳۵۷ نفر رسید. متأسفانه در طول این بازه زمانی، هفت بیمار مبتلا به کووید۱۹ در کشور جان خود را از دست دادند و مجموع جانباختگان این بیماری، به ۱۴۴ هزار و ۴۷۸ نفر رسید. خوشبختانه تاکنون هفت میلیون و ۳۲۷ هزار و ۵۳۳ نفر از بیماران، بهبود یافته یا از بیمارستان‌ها ترخیص شده‌اند. ۱۲۲ نفر از بیماران مبتلا به کووید۱۹ در بخش‌های مراقبت‌های ویژه بیمارستان‌ها تحت مراقبت قرار دارند. تاکنون ۵۴ میلیون و ۱۷۳ هزار و ۴۴۱ آزمایش تشخیص کووید۱۹ در کشور انجام شده است.
تاکنون ۶۵ میلیون و ۹۵ هزار و ۲۳۳ نفر دوز اول، ۵۸ میلیون و ۴۹۷ هزار و ۳۱۷ نفر دوز دوم و ۳۱ میلیون و ۲۵۵ هزار و ۴۳۱ نفر، دوز سوم و بالاتر واکسن کرونا را تزریق کرده‌اند. مجموع واکسن‌های تزریق شده در کشور به ۱۵۴ میلیون و ۸۴۷ هزار و ۹۸۱ دوز رسید. در شبانه روز گذشته ۷۰۶۴ دوز واکسن کرونا در کشور تزریق شده است. در حال حاضر هیچ شهرستانی در وضعیت قرمز نیست و ۱۸ شهرستان در وضعیت نارنجی، ۱۹۲ شهرستان در وضعیت زرد و ۲۳۸ شهرستان در وضعیت آبی قرار دارند.


توسط بنیاد مستضعفان انجام می‌شود
تخصیص سیمان رایگان و کمک به تأمین لوازم خانگی برای زلزله‌زدگان «خوی»

بنیاد مستضعفان به دنبال زلزله اخیر در استان آذربایجان غربی، سیمان رایگان برای بازسازی مناطق آسیب‌دیده از زلزله را تأمین می‌کند. همچنین این بنیاد برای کمک به خانواده‌های نیازمند زلزله‌زده، تأمین بخشی از لوازم خانگی آسیب‌دیده در این حادثه را عهده‌دار شد.
به گزارش روابط عمومی بنیاد مستضعفان، به‌دنبال وقوع زلزله اخیر در استان آذربایجان غربی و شهرستان خوی که باعث وارد آمدن خسارت‌هایی به خانه‌های مردم و زیرساخت‌های این منطقه شد، بنیاد مستضعفان برای جبران بخشی از خسارت‌های وارده، تصمیماتی را اتخاذ کرد. بر اساس تصمیمات گرفته شده مقرر شد تا بنیاد مستضعفان سیمان مورد نیاز را برای بازسازی مناطق خسارت‌دیده به صورت رایگان تأمین و پس از ارزیابی دقیق خسارت‌ها، سیمان مورد نیاز را در اختیار بنیاد مسکن قرار دهد. برای کمک به خانواده‌های نیازمندی که بر اثر این زلزله، خسارت‌هایی به لوازم خانگی آنها وارد شد، بنیاد مستضعفان تأمین لوازم خانگی برای این خانواده‌های نیازمند را با هماهنگی مسئولان استانی و استاندار آذربایجان غربی عهده‌دار می‌شود.

 آغاز مرحله جدید پویش «مشق احسان»

پنجمین مرحله پویش ملی «مشق احسان»، توسط بنیاد احسان ستاد اجرایی فرمان امام آغاز به کار کرد.
روز گذشته در مراسمی در یکی از مدارس محله شوش تهران با حضور معاون اجتماعی ستاد اجرایی فرمان امام، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و مدیرعامل بنیاد احسان، پنجمین مرحله پویش مشق احسان آغاز به کار کرد. معاون اجتماعی ستاد اجرایی فرمان امام درباره جزئیات این پویش اظهار داشت: پنجمین مرحله از پویش مشق احسان آغاز به کار کرد، در این مرحله ۳۰۰ هزار بسته نوشت‌افزار و لوازم التحریر شامل کیف، کوله پشتی، جامدادی، دفتر، مداد رنگی، خودکار و مداد بین دانش‌آموزان کم‌برخوردار سراسر کشور توزیع می‌شود.  علی عسگری افزود: ارزش ریالی هر بسته بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان است و جمعاً ۷۰ میلیارد تومان در این مرحله هزینه شده است‌. عسگری درباره نحوه شناسایی دانش‌آموزان مشمول طرح گفت: این دانش‌آموزان توسط خانه‌های احسان محلات و گروه‌های جهادی همکار بنیاد احسان شناسایی و راستی آزمایی شده و سپس بسته‌های لوازم التحریر به آنها اهدا می‌شود. وی خاطرنشان کرد: بخشی از اقلام داخل این بسته‌ها توسط زنان سرپرست خانوار و کارگاه‌های زندانیان شاغل تولید و از آنان خریداری شده تا ازاین اقشار نیز حمایت شود.  علی آقامحمدی افزود: باید درباره ۲۰۲۰ محله و نقطه آسیب‌پذیر اقداماتی را انجام دهیم به شرطی که همه این کارها و تلاش‌ها هم افزا بوده و پراکنده کاری نداشته باشیم.