ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
مردمان این سرزمین بر مردانگی و جوانمردی تعصب دارند
علیرضا افتخاری: تصویر تختی تصویر ماندگاری است. باد و باران در آن تصویر در برابر آن فضای آسمانی خودش را میبازد. ناراحت کننده است که فقط ۱۰ تا ۱۵ سال این تصویر خواهد ماند، زیرا این کار اهمیت ویژهای دارد. ما باید به گونهای این آثار را کار کنیم که مدت زیادی باقی بمانند. کارهای ما از خشت و گل است و مرمت آن سخت است. ما وقتی داریم تصویری را در دیوار کار میکنیم، باید ماندگاری تصویر را بیشتر کنیم. من زمانی کشتی میگرفتم و ورزشکار بودم. در یک مسابقه باختم و این تا مدتها سرلوحه صحبتهای پدر من شده بود، زیرا مردمان این سرزمین بر مردانگی و جوانمردی تعصب دارند. ما نیز بر الگوهای سرزمین خودمان تعصب داریم و با کشیدن تصویرشان، میخواهیم آنها را ماندگار کنیم.
واکنش این خواننده به دیوارنگاره جهان پهلوان تختی در گفتوگو با برنامه «شب فیروزهای»
واکنش این خواننده به دیوارنگاره جهان پهلوان تختی در گفتوگو با برنامه «شب فیروزهای»
هنرمندان در فضای مجازی
چهرهها
هوتن شکیبا، بازیگر سینما و تئاتر که طی سالهای اخیر توانسته در جلب نظر تماشاگران و منتقدان سینما موفق ظاهر شود فیلم کوتاهی درباره آیین اکران مردمی فیلم ابلق را بازنشر کرده است. در توضیحات همراه با این فیلم هم نوشته:«آیین اکران مردمی و سپاس از استقبال پرشور مخاطبان ابلق، ساخته تحسین شده نرگس آبیار، روز دوشنبه 14 شهریور ساعت 19 تا 22 در پردیس سینمایی کوروش برگزار میشود.» آنطور که در اطلاعات مندرج در صفحه این هنرمند آمده علاقهمندان میتوانند با مراجعه به سامانههای بلیت فروشی نسبت به تهیه بلیت اقدام کنند.
یوسف حاتمیکیا، نویسنده و کارگردان سینما مطلبی از صفحه علی بحرینی، نویسنده و ترانهنویس را درباره فیلم «شب طلایی» استوری کرده است. شب طلایی از جمله فیلمهایی است که به تازگی اکران آن شروع شده و کارگردانی آن را یوسف حاتمیکیا به عهده داشته است. در بخشی از این نوشته آمده: «ندیدن شب طلایی برای کسانی که سینمای ایران را به طور جدی دنبال میکنند از دست دادن یک فرصت است. به نظرم درباره اولین فیلم یوسف حاتمیکیا میتوانیم حرفهای مهمی بزنیم. او با شب طلایی به فیلمسازان سینمای ایران پیشنهاد میدهد که تواناییهای مریم سعادت و یکتا ناصر را از زاویهای دیگر نگاه کنند.» متن کامل این نوشته را میتوانید با مراجعه به صفحه یکی از این دو فرد بخوانید.
مجید ناظمپور، پژوهشگر موسیقی و آهنگساز مطلبی به نقل از یوسف مروتی دیگر فعال عرصه موسیقی را استوری کرده که حاکی از دریافت تقدیرنامهای تازه است. در این مطلب آمده: «استاد مجید ناظمپور جزء نوادر عودنوازی کشور هستند، به امید روزی که بتوانیم قدردان این استاد بزرگ باشیم.» خود ناظمپور هم در این رابطه دست به انتشار تصاویری از دریافت تقدیرنامه مذکور زده که در توضیحات آن نوشته:«تقدیم به همه مردم ایران.» او در یکی از این عکسها در حال دریافت تقدیرنامهای از استاد خالد السام مدیر مرکز شئون الموسیقی وزارت فرهنگ کشور قطر دیده میشود.
محمد کارت، کارگردان فیلم یاغی دست به انتشار تصویری از پشت صحنه مجموعه یاغی زده، یاغی چندی است که به میزبانی شبکه نمایش خانگی میهمان خانههای ایرانیان شده است. او در توضیحات تصویر مذکور به درج اطلاعات چندانی دست نزده و تنها به تگ کردن علی شادمان، بازیگر نقش جاوید در این مجموعه اکتفا کرده است.
همایون شجریان، خواننده موسیقی ایرانی هم در تازهترین استوری خود به نکاتی درباره کنسرتی که قرار شده به خوانندگی وی در ونکوور برگزار شود اشاره کرده است. در بخشی از توضیحات این استوری آمده:«دوستان عزیز و گرامی در پی اطلاعرسانی روز جمعه در آخرین پست اینستاگرامی، ساعاتی قبل(شنبه) ویزای همه اعضای گروه سیاوش صادر شد. بنابراین کنسرت ونکوور (۹ و ۱۰ سپتامبر) و کلگری (۱۱ سپتامبر) طبق برنامه انجام خواهد شد، متأسفانه امکان اجرای برنامه در تورنتو و مونترال از دست رفت و لاجرم طبق اطلاعرسانی قبلی کنسرت تورنتو و مونترال به ماه ژانویه موکول میشود. تاریخ دقیق اجراهای تورنتو و مونترال به اطلاع عموم خواهد رسید و برای کسانی که بلیت تهیه کردهاند ایمیل خواهد شد.» نکات بیشتر را میتوانید با مراجعه به صفحه این هنرمند بخوانید.
یوسف علیخانی، نویسنده و مدیر انتشارات آموت در استوری خود مطلبی از صفحه یکی از خوانندگان آثارش را بازنشر کرده که در آن چند سطری از کتاب «زاهو» نوشته علیخانی منتشر شده است، در این پست آمده: «گاهی آدم فکر میکند این قدم را که برمیدارد قدمی نیست که اولین بار است برمیدارد. حس میکند این قدم قبلاً برداشته شده و فقط او ادا درمیآورد و جا پای قدیمی میگذارد که پیش از او، دیگری در روشنایی برداشته و حالا که هوا تاریک شده، او هم قدماش گام برمیدارد.»
علی محمد مؤدب، نویسنده و شاعر مطلبی از صفحه یوسفعلی میرشکاک، شاعر را بازنشر کرده، میرشکاک با انتشار تصویری از زندهیاد ابتهاج چند سطری درباره او نوشته، در بخشی از این مطلب آمده:«اکنون آنچه محل تأمل است این است که ابتهاج از موسیقی چه میخواست و در آن چه یافته بود؟ ابتهاج در گریز از نیست انگاری به دامان موسیقی پناه برده بود که همزاد غزلسرایی است. اصلاً فاصله گرفتن ابتهاج از شعر نیمایی و روز به روز استغراق بیشتر در تغزل در راستای همین گریز از نیست انگاری بود.»
هوتن شکیبا، بازیگر سینما و تئاتر که طی سالهای اخیر توانسته در جلب نظر تماشاگران و منتقدان سینما موفق ظاهر شود فیلم کوتاهی درباره آیین اکران مردمی فیلم ابلق را بازنشر کرده است. در توضیحات همراه با این فیلم هم نوشته:«آیین اکران مردمی و سپاس از استقبال پرشور مخاطبان ابلق، ساخته تحسین شده نرگس آبیار، روز دوشنبه 14 شهریور ساعت 19 تا 22 در پردیس سینمایی کوروش برگزار میشود.» آنطور که در اطلاعات مندرج در صفحه این هنرمند آمده علاقهمندان میتوانند با مراجعه به سامانههای بلیت فروشی نسبت به تهیه بلیت اقدام کنند.
یوسف حاتمیکیا، نویسنده و کارگردان سینما مطلبی از صفحه علی بحرینی، نویسنده و ترانهنویس را درباره فیلم «شب طلایی» استوری کرده است. شب طلایی از جمله فیلمهایی است که به تازگی اکران آن شروع شده و کارگردانی آن را یوسف حاتمیکیا به عهده داشته است. در بخشی از این نوشته آمده: «ندیدن شب طلایی برای کسانی که سینمای ایران را به طور جدی دنبال میکنند از دست دادن یک فرصت است. به نظرم درباره اولین فیلم یوسف حاتمیکیا میتوانیم حرفهای مهمی بزنیم. او با شب طلایی به فیلمسازان سینمای ایران پیشنهاد میدهد که تواناییهای مریم سعادت و یکتا ناصر را از زاویهای دیگر نگاه کنند.» متن کامل این نوشته را میتوانید با مراجعه به صفحه یکی از این دو فرد بخوانید.
مجید ناظمپور، پژوهشگر موسیقی و آهنگساز مطلبی به نقل از یوسف مروتی دیگر فعال عرصه موسیقی را استوری کرده که حاکی از دریافت تقدیرنامهای تازه است. در این مطلب آمده: «استاد مجید ناظمپور جزء نوادر عودنوازی کشور هستند، به امید روزی که بتوانیم قدردان این استاد بزرگ باشیم.» خود ناظمپور هم در این رابطه دست به انتشار تصاویری از دریافت تقدیرنامه مذکور زده که در توضیحات آن نوشته:«تقدیم به همه مردم ایران.» او در یکی از این عکسها در حال دریافت تقدیرنامهای از استاد خالد السام مدیر مرکز شئون الموسیقی وزارت فرهنگ کشور قطر دیده میشود.
محمد کارت، کارگردان فیلم یاغی دست به انتشار تصویری از پشت صحنه مجموعه یاغی زده، یاغی چندی است که به میزبانی شبکه نمایش خانگی میهمان خانههای ایرانیان شده است. او در توضیحات تصویر مذکور به درج اطلاعات چندانی دست نزده و تنها به تگ کردن علی شادمان، بازیگر نقش جاوید در این مجموعه اکتفا کرده است.
همایون شجریان، خواننده موسیقی ایرانی هم در تازهترین استوری خود به نکاتی درباره کنسرتی که قرار شده به خوانندگی وی در ونکوور برگزار شود اشاره کرده است. در بخشی از توضیحات این استوری آمده:«دوستان عزیز و گرامی در پی اطلاعرسانی روز جمعه در آخرین پست اینستاگرامی، ساعاتی قبل(شنبه) ویزای همه اعضای گروه سیاوش صادر شد. بنابراین کنسرت ونکوور (۹ و ۱۰ سپتامبر) و کلگری (۱۱ سپتامبر) طبق برنامه انجام خواهد شد، متأسفانه امکان اجرای برنامه در تورنتو و مونترال از دست رفت و لاجرم طبق اطلاعرسانی قبلی کنسرت تورنتو و مونترال به ماه ژانویه موکول میشود. تاریخ دقیق اجراهای تورنتو و مونترال به اطلاع عموم خواهد رسید و برای کسانی که بلیت تهیه کردهاند ایمیل خواهد شد.» نکات بیشتر را میتوانید با مراجعه به صفحه این هنرمند بخوانید.
یوسف علیخانی، نویسنده و مدیر انتشارات آموت در استوری خود مطلبی از صفحه یکی از خوانندگان آثارش را بازنشر کرده که در آن چند سطری از کتاب «زاهو» نوشته علیخانی منتشر شده است، در این پست آمده: «گاهی آدم فکر میکند این قدم را که برمیدارد قدمی نیست که اولین بار است برمیدارد. حس میکند این قدم قبلاً برداشته شده و فقط او ادا درمیآورد و جا پای قدیمی میگذارد که پیش از او، دیگری در روشنایی برداشته و حالا که هوا تاریک شده، او هم قدماش گام برمیدارد.»
علی محمد مؤدب، نویسنده و شاعر مطلبی از صفحه یوسفعلی میرشکاک، شاعر را بازنشر کرده، میرشکاک با انتشار تصویری از زندهیاد ابتهاج چند سطری درباره او نوشته، در بخشی از این مطلب آمده:«اکنون آنچه محل تأمل است این است که ابتهاج از موسیقی چه میخواست و در آن چه یافته بود؟ ابتهاج در گریز از نیست انگاری به دامان موسیقی پناه برده بود که همزاد غزلسرایی است. اصلاً فاصله گرفتن ابتهاج از شعر نیمایی و روز به روز استغراق بیشتر در تغزل در راستای همین گریز از نیست انگاری بود.»
احیای سینما ،دشوار اما ممکن
محدثه واعظیپور
روزنامهنگار
«بنابر پیشنهاد شورای صنفی نمایش و تأیید شورای راهبردی اکران، مجوز شناور کردن قیمت بلیت سینماها با هدف کمک به رونق بیشتر و تقویت اقتصاد سینماها به مدت ۳ ماه صادر شد.» این شاید مهمترین خبر سینما در هفتهای بود که پشت سر گذاشتیم. بعد از تعطیلی طولانی مدت سینماها، که بهدلیل شیوع ویروس کرونا اتفاق افتاد، حال و روز سینمای ایران، تا امروز خوش نبوده است. تعداد اندکی از فیلمها که به مرحله اکران رسیدهاند، فروش بالایی داشتهاند. بسیاری از آثار تولید شده، پشت خط اکران هستند و سازمان سینمایی، باید برای این وضعیت فکری بکند. پیش از حضور محمد خزاعی در سازمان، ماجرای اکران و سینماداری یکی از مهمترین چالشهای پیش روی دولت تازه و رئیس سازمان سینمایی ارزیابی شده بود. قابل پیشبینی بود که کرونا، کمر سینما را بشکند، سینمایی که پیش از اسفند 98 هم روزگارش چندان مساعد نبود. شناور شدن بلیت سینماها، اقدامی مفید برای رونق سینماهاست. البته که به نیمه دوم سال رسیدهایم و در شرایط عادی هم فروش سینماها در پاییز و زمستان تعریفی نداشت.
سازمان سینمایی بهدنبال راهکارهایی جدی برای نجات سینمای ایران از ورشکستگی است. اکران فیلمی هندی، نمایش فیلمهای جذاب (تی تی) یا کمدیهای عامه پسند، گامهایی بوده تا خون تازه به رگ سینما جاری شود، اما همه مشکلات سینما درون آن نیست. تورم و مسائل اقتصادی، بسیاری از خانوادهها را دچار مشکل کرده، فشار روی طبقه متوسط (قشری که بیشتر سینما میرود) بالاست و حذف سینما رفتن که مثل سابق تفریحی ارزان نیست، طبیعی است. بنابراین تمهیدهایی از این دست، مشوقهایی مقطعی هستند. سینمای ایران در بخش تولید و اکران با مشکلات جدی روبهرو است و آینده این سینما، در خطر نابودی است. یک وجه از بحران که کمتر کسی درباره آن فکر میکند، سالنهایی است که تماشاگری ندارند. در دهه نود انبوهی سالن سینما توسط بخش خصوصی در بسیاری از استانها ساخته شده که هزینه نگهداری این سالنها با توجه به چرخش مالی موجود، بسیار بالاست و اغلب سینماها با تعدیل نیرو مواجه بودهاند. احتمالاً در سالهای پیش رو بسیاری از این سینماها تغییر کاربری خواهند داد یا از چرخه اکران حذف خواهند شد. عملاً آن میزان ذوق زدگی برای تبدیل کردن هر مال و پاساژ به سینما، نتیجه مفید و مهمی برای سینمای ایران نداشته است. مگر آنکه اکران فیلم خارجی یا نمایش فوتبال در سالن سینما، مانع از تعطیلی آنها شود، که اگر این اتفاق بیفتد، بخشی از ماجرا مدیریت شده، اما عملاً اتفاقی برای تولید و عرضه فیلم ایرانی نیفتاده است.
سازمان سینمایی برای حل مشکلات پیش رو راهکارهای کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت دارد. شناور شدن بلیت سینما برای سه ماه آینده، در شرایط فعلی، راهکاری منطقی به نظر میرسد. با این شیوه، هم سینماداران در ساعتهای مرده، مخاطب خواهند داشت و هم سینمادوستان میتوانند متناسب با بودجه خود در سانسهایی ارزانتر فیلم ببینند. اما در آستانه برگزاری جشنواره فیلم فجر (مهمترین رویداد سینمایی ایران) تمرکز در تولید، روی دستمزد بازیگرهاست و هنوز سازکار فیلمسازی، حرفهای و منطقی نیست. بخش خصوصی زیر فشار، قطعاً حضوری کمرنگ در معادلات سینمای ایران بازی خواهد کرد و تولیدات دولتی، که یکدستی بیشتر و تنوع کمتر دارند، فرصت عرضه خواهند داشت. در چنین فضایی، تماشاگر اشتیاقی به سینما رفتن ندارد و قهر مخاطب و تعطیلی سینما آهنگ سریعتر خواهد یافت.
روزنامهنگار
«بنابر پیشنهاد شورای صنفی نمایش و تأیید شورای راهبردی اکران، مجوز شناور کردن قیمت بلیت سینماها با هدف کمک به رونق بیشتر و تقویت اقتصاد سینماها به مدت ۳ ماه صادر شد.» این شاید مهمترین خبر سینما در هفتهای بود که پشت سر گذاشتیم. بعد از تعطیلی طولانی مدت سینماها، که بهدلیل شیوع ویروس کرونا اتفاق افتاد، حال و روز سینمای ایران، تا امروز خوش نبوده است. تعداد اندکی از فیلمها که به مرحله اکران رسیدهاند، فروش بالایی داشتهاند. بسیاری از آثار تولید شده، پشت خط اکران هستند و سازمان سینمایی، باید برای این وضعیت فکری بکند. پیش از حضور محمد خزاعی در سازمان، ماجرای اکران و سینماداری یکی از مهمترین چالشهای پیش روی دولت تازه و رئیس سازمان سینمایی ارزیابی شده بود. قابل پیشبینی بود که کرونا، کمر سینما را بشکند، سینمایی که پیش از اسفند 98 هم روزگارش چندان مساعد نبود. شناور شدن بلیت سینماها، اقدامی مفید برای رونق سینماهاست. البته که به نیمه دوم سال رسیدهایم و در شرایط عادی هم فروش سینماها در پاییز و زمستان تعریفی نداشت.
سازمان سینمایی بهدنبال راهکارهایی جدی برای نجات سینمای ایران از ورشکستگی است. اکران فیلمی هندی، نمایش فیلمهای جذاب (تی تی) یا کمدیهای عامه پسند، گامهایی بوده تا خون تازه به رگ سینما جاری شود، اما همه مشکلات سینما درون آن نیست. تورم و مسائل اقتصادی، بسیاری از خانوادهها را دچار مشکل کرده، فشار روی طبقه متوسط (قشری که بیشتر سینما میرود) بالاست و حذف سینما رفتن که مثل سابق تفریحی ارزان نیست، طبیعی است. بنابراین تمهیدهایی از این دست، مشوقهایی مقطعی هستند. سینمای ایران در بخش تولید و اکران با مشکلات جدی روبهرو است و آینده این سینما، در خطر نابودی است. یک وجه از بحران که کمتر کسی درباره آن فکر میکند، سالنهایی است که تماشاگری ندارند. در دهه نود انبوهی سالن سینما توسط بخش خصوصی در بسیاری از استانها ساخته شده که هزینه نگهداری این سالنها با توجه به چرخش مالی موجود، بسیار بالاست و اغلب سینماها با تعدیل نیرو مواجه بودهاند. احتمالاً در سالهای پیش رو بسیاری از این سینماها تغییر کاربری خواهند داد یا از چرخه اکران حذف خواهند شد. عملاً آن میزان ذوق زدگی برای تبدیل کردن هر مال و پاساژ به سینما، نتیجه مفید و مهمی برای سینمای ایران نداشته است. مگر آنکه اکران فیلم خارجی یا نمایش فوتبال در سالن سینما، مانع از تعطیلی آنها شود، که اگر این اتفاق بیفتد، بخشی از ماجرا مدیریت شده، اما عملاً اتفاقی برای تولید و عرضه فیلم ایرانی نیفتاده است.
سازمان سینمایی برای حل مشکلات پیش رو راهکارهای کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت دارد. شناور شدن بلیت سینما برای سه ماه آینده، در شرایط فعلی، راهکاری منطقی به نظر میرسد. با این شیوه، هم سینماداران در ساعتهای مرده، مخاطب خواهند داشت و هم سینمادوستان میتوانند متناسب با بودجه خود در سانسهایی ارزانتر فیلم ببینند. اما در آستانه برگزاری جشنواره فیلم فجر (مهمترین رویداد سینمایی ایران) تمرکز در تولید، روی دستمزد بازیگرهاست و هنوز سازکار فیلمسازی، حرفهای و منطقی نیست. بخش خصوصی زیر فشار، قطعاً حضوری کمرنگ در معادلات سینمای ایران بازی خواهد کرد و تولیدات دولتی، که یکدستی بیشتر و تنوع کمتر دارند، فرصت عرضه خواهند داشت. در چنین فضایی، تماشاگر اشتیاقی به سینما رفتن ندارد و قهر مخاطب و تعطیلی سینما آهنگ سریعتر خواهد یافت.
آیا ایرانیان فردگرا شدهاند؟
آیا جامعه ایران، در مسیر تحولات درونی خود، امروز به جامعهای فردگرا بدل شده است؟ آیا روح جمعی در ایران زوال یافته و به آستانه «وضعیت تنهایی» رسیده است؟ آیا شاخصترین و برجستهترین مؤلفه اجتماعی در ایران امروز، رنگ باختن جمعگرایی سنتی در مردم این سرزمین است؟
عین سادهسازی و بلکه ساده انگاری است اگر کسی ادعا کند برای این مسائل غامض، پاسخی قاطع و فیصله بخش در آستین دارد. ایران سرزمینی با پیچیدگیهای اجتماعی بیپایان است و روندهای متغایر و بلکه متنافر، همزمان در آن جاری است، مثل سرزمینی با قلههای آتشفشانی متعدد، در لحظهای واحد چندین جریان از دهانه آتشفشانهای مختلف روان است ،بیآنکه یکی الزاماً بر دیگری غالب باشد. جریان تحولات اجتماعی ایران بیشباهت به این تمثیل نیست. جغرافیای اجتماعی ایران، پیچیدگیهای انکارناپذیری دارد و پویایی ذاتی این جغرافیا از چنان ظرفیتی برخوردار است که روندهای پرشتابی از تحولات متفاوت را نمایندگی و میزبانی میکند. به این اعتبار، دور از احتیاط علمی است اگر کسی با جزمیت و قطعیت حکم کند که فردگرایی و تنهایی، شاخصه بارز و بارزترین شاخصه اجتماعی در ایران امروز است. جای خوشبختی است که «اندیشه آینده» بهعنوان نشریهای درباره مسائل جامعه ایران، وقتی در شماره اخیر خود (شماره چهارم/ تیر 1401) در مقام نسبتسنجی ایران امروز با مقوله تنهایی و فردگرایی برآمده، در اغلب مطالبش دچار این شتابزدگی و جزمیت و یکسونگری نشده است.
برای کسی که خوش دارد موضوع «گرایش به تنهایی در ایران امروز» را غیر از مطالعات آکادمیک و دانشگاهی، در یک بسته رسانهای هم جست و جو و مطالعه کند، «اندیشه آینده» پیشنهاد مجرب و سودبخشی است. این نشریه، نه اولین مجلهای است که به موضوع تنهایی میپردازد و نه احتمالاً کاملترین و بهترین مجله؛ اما مزیت نسبیاش بر خواهرخواندههای خود، التفاتی است که همزمان به شاخهها و شعبههای متفاوت موضوع دارد. مثلاً ازیک سو گزارشها و گفتوگوهایی میدانی و رودررو دارد با مادرانی که در تربیت فرزندشان به ارزشهای فردگرایانه التزام دارند، یا زن و مردی که ازدواج سفید را الگوی ارتباطی خود قرار دادهاند، یا مسافران تاکسی که نظرشان را دراین باب گفته اند؛از سوی دیگر به مطالعات نظری فلسفی و جامعه شناختی و اقتصادی و روان شناختی و سیاستگذاری و... التفات دارد. افزون بر مقالات تحلیلی، با نمایندگانی از شاخههای گوناگون علمی نیز گفتوگوهای روشنگری ترتیب داده است. همزمان، از عرصه هنر و به روزهای سینمایی و داستانی موضوع نیز غافل نیست و ظهور فردگرایی را در آثار تصویری و داستانی ایران معاصر هم رصد می کند. این فراگیری و گستردگی، اگرچه گاه ممکن است خوانندهای را دچار سرگردانی و بلکه اغتشاش کند اما در نهایت، مجموعهای هوشمند و هدفمند میسازد. لازم نیست تمام مطالب و مقالات یک نشریه، از حیث دقت و کیفیت در سطحی واحد باشند. در «اندیشه آینده»، هم مطالب موجه و مستحکم و متقن میتوان یافت و هم مطالبی خالی از این صفات. آنچه مهم است تدارک یک بسته نسبتاً جامع رسانهای درباب موضوعی مهم و مبتلابه برای ایران امروز است.
این نشریه در ساحت فرم نیز نوآوری های شجاعانه ای مرتکب شده است و مفهوم «تیتر» را که از اصلی ترین عناصر رسانه ای است تغییر داده و چیزی شبیه به «سوتیتر» یا «لید کوتاه» را جایگزین تیتر مطالب کرده است. چه بسا مخاطب «اندیشه آینده» حضور پررنگ و چشمگیر گرافیک را حضوری مبالغه آمیز و افراطی ارزیابی کند.
عین سادهسازی و بلکه ساده انگاری است اگر کسی ادعا کند برای این مسائل غامض، پاسخی قاطع و فیصله بخش در آستین دارد. ایران سرزمینی با پیچیدگیهای اجتماعی بیپایان است و روندهای متغایر و بلکه متنافر، همزمان در آن جاری است، مثل سرزمینی با قلههای آتشفشانی متعدد، در لحظهای واحد چندین جریان از دهانه آتشفشانهای مختلف روان است ،بیآنکه یکی الزاماً بر دیگری غالب باشد. جریان تحولات اجتماعی ایران بیشباهت به این تمثیل نیست. جغرافیای اجتماعی ایران، پیچیدگیهای انکارناپذیری دارد و پویایی ذاتی این جغرافیا از چنان ظرفیتی برخوردار است که روندهای پرشتابی از تحولات متفاوت را نمایندگی و میزبانی میکند. به این اعتبار، دور از احتیاط علمی است اگر کسی با جزمیت و قطعیت حکم کند که فردگرایی و تنهایی، شاخصه بارز و بارزترین شاخصه اجتماعی در ایران امروز است. جای خوشبختی است که «اندیشه آینده» بهعنوان نشریهای درباره مسائل جامعه ایران، وقتی در شماره اخیر خود (شماره چهارم/ تیر 1401) در مقام نسبتسنجی ایران امروز با مقوله تنهایی و فردگرایی برآمده، در اغلب مطالبش دچار این شتابزدگی و جزمیت و یکسونگری نشده است.
برای کسی که خوش دارد موضوع «گرایش به تنهایی در ایران امروز» را غیر از مطالعات آکادمیک و دانشگاهی، در یک بسته رسانهای هم جست و جو و مطالعه کند، «اندیشه آینده» پیشنهاد مجرب و سودبخشی است. این نشریه، نه اولین مجلهای است که به موضوع تنهایی میپردازد و نه احتمالاً کاملترین و بهترین مجله؛ اما مزیت نسبیاش بر خواهرخواندههای خود، التفاتی است که همزمان به شاخهها و شعبههای متفاوت موضوع دارد. مثلاً ازیک سو گزارشها و گفتوگوهایی میدانی و رودررو دارد با مادرانی که در تربیت فرزندشان به ارزشهای فردگرایانه التزام دارند، یا زن و مردی که ازدواج سفید را الگوی ارتباطی خود قرار دادهاند، یا مسافران تاکسی که نظرشان را دراین باب گفته اند؛از سوی دیگر به مطالعات نظری فلسفی و جامعه شناختی و اقتصادی و روان شناختی و سیاستگذاری و... التفات دارد. افزون بر مقالات تحلیلی، با نمایندگانی از شاخههای گوناگون علمی نیز گفتوگوهای روشنگری ترتیب داده است. همزمان، از عرصه هنر و به روزهای سینمایی و داستانی موضوع نیز غافل نیست و ظهور فردگرایی را در آثار تصویری و داستانی ایران معاصر هم رصد می کند. این فراگیری و گستردگی، اگرچه گاه ممکن است خوانندهای را دچار سرگردانی و بلکه اغتشاش کند اما در نهایت، مجموعهای هوشمند و هدفمند میسازد. لازم نیست تمام مطالب و مقالات یک نشریه، از حیث دقت و کیفیت در سطحی واحد باشند. در «اندیشه آینده»، هم مطالب موجه و مستحکم و متقن میتوان یافت و هم مطالبی خالی از این صفات. آنچه مهم است تدارک یک بسته نسبتاً جامع رسانهای درباب موضوعی مهم و مبتلابه برای ایران امروز است.
این نشریه در ساحت فرم نیز نوآوری های شجاعانه ای مرتکب شده است و مفهوم «تیتر» را که از اصلی ترین عناصر رسانه ای است تغییر داده و چیزی شبیه به «سوتیتر» یا «لید کوتاه» را جایگزین تیتر مطالب کرده است. چه بسا مخاطب «اندیشه آینده» حضور پررنگ و چشمگیر گرافیک را حضوری مبالغه آمیز و افراطی ارزیابی کند.
به «تک» بمباران اطلاعاتی «پاتک» بزنیم
دکترحجت عرفانیان پور
روانشناس و مدرس سواد رسانه
در حال حاضر ما در شرایطی قرار داریم که دریافت اطلاعات و اخبار بویژه به واسطه ظهور شبکههای اجتماعی گسترش و تسهیل پیدا کرده است و برای آگاه شدن از هرگونه اخبار و اطلاعاتی هیچ یک از دشواریهای گذشته را به هیچ شکل متحمل نمیشویم و تجربه نمیکنیم؛ اما این در دسترس قرار گرفتن، همیشه به صورت منصفانه و همیشه به صورت متعادل نیست؛ یعنی ما وقتی اخبار را دریافت میکنیم، این گونه نیست که خبرهای مثبت و منفی به یک اندازه به گوشمان برسد، چراکه اتفاقات منفی هستند که غالباً خبرسازند.
و به این ترتیب است که اخبار منفی، بویژه با آن بار هیجانی و بال و پر و سمت و سویی که رسانهها برای جذب مخاطب به آن میدهند، پرکششتر هستند و به شکل ناخودآگاه مخاطب را به دنبال خود میکشند؛ از این رو عادت کردن به این گونه اخبار و پیگیری مداوم آن در درازمدت سبب بروز یکسری آثار سوء در احساس، نگرش و افکار و منش و رفتار ما خواهد شد. البته افراد مختلف با توجه به شرایط مختلف شخصیتی و روحی و حتی تیپهای شخصیتی متفاوت، واکنشهایشان هم بی گمان متفاوت است؛ اما به طورکلی از بارزترین ویژگیهایی که در زمینه این اخبار میشود به آن پرداخت، این است که باعث افزایش احساس ناامیدی و یأس و اضطراب و تنش و استرس در افراد یک جامعه میشوند. به همین سبب هم هست که دنبال کنندگان اخبار منفی همواره با یک تلاطم روحی و هیجانی مواجه هستند و در ادامه نیز به مرور زمان جو ذهنیشان بر پایه بدبینی و بدگمانی رقم میخورد و پس از مدتی شاهد خواهیم بود که اعتماد عمومی خود را از دست خواهند داد و در نهایت دچار اعتیاد و وابستگی به این اخبار منفی نیز میشوند.
از این رو لازم است که هوشیارانه خوراک خبری ای را که برایمان ارسال میشود، پایش کنیم و توجه داشته باشیم که کمتر در معرض اخبار منفی قرار بگیریم تا این اخبار بهداشت روانمان را به مخاطره نیندازد. بیتردید داشتن سواد رسانه به ما کمک زیادی در این عرصه میکند. به این شکل که اولاً به هر خبری از هر منبعی اعتماد نکنیم. از سویی دیگر هر خبری را انتشار ندهیم که جو پیرامون ما به سمت سیاهنمایی متمایل نشود و اینکه پیش از تأثیر پذیرفتن از اخبار منفی، به راستیآزمایی اخبار اقدام کنیم و در نهایت با استفاده از منابع معتبر خبری و رسانههای راستین و همچنین آموختن از افراد صاحبنظر و صاحب اندیشه تحلیل کردن اخبار را بیاموزیم. همه اینها به ما قدرت میدهد که آثار منفی اخبار منفی را در وجود خود پالایش کنیم و به تک بمباران اطلاعات منفی، پاتک بزنیم. یادمان باشد برای مقابله با آثار سوء این اخبار و به منظور داشتن یک افق روشن، ناگزیریم که سواد رسانه را در خود هر روز ارتقا بدهیم تا جایی که حتی خود در جایگاه یک رسانه قوی بتوانیم تولید محتوا کنیم. فراموش نکنیم که در دنیای امروز هر فرد، یک رسانه است.
روانشناس و مدرس سواد رسانه
در حال حاضر ما در شرایطی قرار داریم که دریافت اطلاعات و اخبار بویژه به واسطه ظهور شبکههای اجتماعی گسترش و تسهیل پیدا کرده است و برای آگاه شدن از هرگونه اخبار و اطلاعاتی هیچ یک از دشواریهای گذشته را به هیچ شکل متحمل نمیشویم و تجربه نمیکنیم؛ اما این در دسترس قرار گرفتن، همیشه به صورت منصفانه و همیشه به صورت متعادل نیست؛ یعنی ما وقتی اخبار را دریافت میکنیم، این گونه نیست که خبرهای مثبت و منفی به یک اندازه به گوشمان برسد، چراکه اتفاقات منفی هستند که غالباً خبرسازند.
و به این ترتیب است که اخبار منفی، بویژه با آن بار هیجانی و بال و پر و سمت و سویی که رسانهها برای جذب مخاطب به آن میدهند، پرکششتر هستند و به شکل ناخودآگاه مخاطب را به دنبال خود میکشند؛ از این رو عادت کردن به این گونه اخبار و پیگیری مداوم آن در درازمدت سبب بروز یکسری آثار سوء در احساس، نگرش و افکار و منش و رفتار ما خواهد شد. البته افراد مختلف با توجه به شرایط مختلف شخصیتی و روحی و حتی تیپهای شخصیتی متفاوت، واکنشهایشان هم بی گمان متفاوت است؛ اما به طورکلی از بارزترین ویژگیهایی که در زمینه این اخبار میشود به آن پرداخت، این است که باعث افزایش احساس ناامیدی و یأس و اضطراب و تنش و استرس در افراد یک جامعه میشوند. به همین سبب هم هست که دنبال کنندگان اخبار منفی همواره با یک تلاطم روحی و هیجانی مواجه هستند و در ادامه نیز به مرور زمان جو ذهنیشان بر پایه بدبینی و بدگمانی رقم میخورد و پس از مدتی شاهد خواهیم بود که اعتماد عمومی خود را از دست خواهند داد و در نهایت دچار اعتیاد و وابستگی به این اخبار منفی نیز میشوند.
از این رو لازم است که هوشیارانه خوراک خبری ای را که برایمان ارسال میشود، پایش کنیم و توجه داشته باشیم که کمتر در معرض اخبار منفی قرار بگیریم تا این اخبار بهداشت روانمان را به مخاطره نیندازد. بیتردید داشتن سواد رسانه به ما کمک زیادی در این عرصه میکند. به این شکل که اولاً به هر خبری از هر منبعی اعتماد نکنیم. از سویی دیگر هر خبری را انتشار ندهیم که جو پیرامون ما به سمت سیاهنمایی متمایل نشود و اینکه پیش از تأثیر پذیرفتن از اخبار منفی، به راستیآزمایی اخبار اقدام کنیم و در نهایت با استفاده از منابع معتبر خبری و رسانههای راستین و همچنین آموختن از افراد صاحبنظر و صاحب اندیشه تحلیل کردن اخبار را بیاموزیم. همه اینها به ما قدرت میدهد که آثار منفی اخبار منفی را در وجود خود پالایش کنیم و به تک بمباران اطلاعات منفی، پاتک بزنیم. یادمان باشد برای مقابله با آثار سوء این اخبار و به منظور داشتن یک افق روشن، ناگزیریم که سواد رسانه را در خود هر روز ارتقا بدهیم تا جایی که حتی خود در جایگاه یک رسانه قوی بتوانیم تولید محتوا کنیم. فراموش نکنیم که در دنیای امروز هر فرد، یک رسانه است.
به مناسبت هفتم صفر که به روایتی سالگرد شهادت امام حسن مجتبی(ع) است
الگوی شکیبایی و مدارا
اسماعیل علوی
دبیر گروه پایداری
اندیشمندان امتیاز جوامع بدوى را به نیروى بدنى آنها مىدانند و چون به تمدن رسیدند برترى آنان را به دانش و در آخرین حد ارتقا و تکامل به فضایل اخلاقى مى شناسانند.
اهمیت اخلاق از آن جهت است که اگر فضایل نیکو در جان آدمى نقش بندد دیگر شرى از او سرنمىزند وخود محوریها و خودخواهىها جاى خود را به خیرخواهى براى دیگران و ایثار و فداکارى مىدهد و شرارت مغلوب نوعدوستى مىشود.از اینرو اخلاق از مهمترین عوامل امنیت و ثبات جوامع انسانى وبنیان زندگى آرام و بدون دغدغه جمعى است.
بر این اساس رسول گرامى اسلام درباره علت بعثت آسمانى و هدف مقدس نبوت خود فرموده است: من براى تکمیل اخلاق نیکو برگزیده شدم.
خداى حکیم هم اخلاق نیکوى پیامبرش را از مهمترین صفات بارز آن حضرت برشمرده و فرموده است: «وانک لعلى خلق عظیم» یعنى همانا تو به اخلاق بزرگ ممتازى.
امام حسن مجتبى(ع) نمونه کامل اخلاق اسلامى امتیازات و ارزشهاى جاویدى از خود براى بشریت باقى گذاشت که رایحه معنوى آن جانها را نوازش مىدهد وهر انسان کمالجو و فضیلتخواهى را به سوى خود مىکشد.
سیره نیکوى آن حضرت(ع) سرشار از فضایل انسانى و داراى مزایاى عالى و بزرگواریها و مقوم روابط اجتماعى ونوامیس انسانى است.امام حسن مجتبى(ع) کمالات اخلاقى و فضایل ممتاز را از جد بزرگوارش و پدر و مادرش به ارث برده بود و بحق حسن یعنى کسى که داراى خلق نیکو ست نامیده شد.
آن حضرت با وجود مراتب والاى معنوى و موقعیت ممتاز اجتماعى با فقرا حشر و نشر داشت و زانو به زانوى آنان مىنشست و از غذاى آنان مى خورد. روزى امام حسن(ع) به گروهى از فقرا برخورد که بر خاک نشسته بودند و با تکه هاى نان خشک خود را سیر مى کردند.آنان از حضرت خواستند تا همسفره آنها شود. امام حسن(ع) دعوتشان را پذیرفت سپس آنان را به خانه برد و به آنان غذا و لباس داد.
فروتنى امام حسن(ع) که نشانه کمال و بلندى مقام آن حضرت بود موجب شده بود با صبر و بردبارى با اطرافیان برخورد کند و تقصیر و زشتکارى افراد را با احسان و نیکویى جبران کند.
روزى یکى از اطرافیان پاى گوسفندى را که متعلق به آن حضرت بود شکست. وقتى حضرت علت را پرسید با گستاخى پاسخ داد براى اینکه تو را ناراحت کنم! امام حسن(ع) با تبسم فرمود: من هم در عوض تو را شادمان مىکنم وخیر و احسانم را بر تو ارزانى مىدارم.
امام حسن(ع) در احترام به شخصیت افراد هیچ ملاحظه خاصى را در نظر نمىگرفتند و برای همه طبقات اجتماعى بهطور یکسان احترام قائل بودند.در سیره آن حضرت آوردهاند؛ روزى امام حسن(ع) مىخواست از مجلسى برخیزد که مرد فقیرى وارد شد.امام حسن(ع) به احترام آن فرد مجلس را ترک نگفت و پس از آنکه قدرى نشست از آن مرد فقیر اجازه گرفت و فرمود: در حال رفتن بودم که آمدى و به احترام شما نشستم حال اجازه مىدهى بروم.همنشینى با طبقات مختلف اجتماع و احترام به شخصیت آنان از جمله سجایایى است که در هیچ یک از فرمانروایان دیده نشده است اما ائمه معصومین که رسالتى غیر از حکومت کردن بر مردم دارند همنشین مردم عادى بودند و با آنان حشر و نشر داشتند.
امام حسن(ع) قلبى رئوف و مهربان داشت. تا آنجا که مهر و عطوفت آن حضرت شامل دشمنان هم مىشد. به نقل از سیرهنویسان آن حضرت به بدخواهان خویش هم نیکى مىکرد و پاسخ بدى را با احسان و خوبى مىداد و گذشت و اغماض روش همیشگى او بود.به واقع تجسم عینى این آیه کریمه بود که مى فرماید: «ادفع بالتى هى احسن فإذا الذی بینک و بینه عداوة کانه ولى حمیم» یعنى بدىها را به نیکى پاسخ داده و با آن کس که با تو دشمنى مى کند دوست و یاور باش.
صبر و نیکویى آن حضرت تا آنجا بود که افرادى از بنىامیه بدان اعتراف کرده و پس از شهادت امام حسن(ع) و روزى که پیکر مقدس آن حضرت را براى دفن به بقیع مىبردند، مروان بن حکم پیش آمد و تابوت امام را بر دوش گرفت.امام حسین(ع) خطاب به مروان فرمود: دیروز خشم و اندوه به جانش مىریختى، امروز پیکرش را به دوش مىکشى؟! مروان در پاسخ امام حسین(ع) گفت: این ارادت را به کسى مىورزم که شکیبایىاش به سنگینى کوهها بود.شهادت اسوه صبر و پایدارى و اخلاق نیکو امام حسن مجتبى (ع) بر عموم دوستداران آن حضرت و فضیلتخواهان تسلیت باد.
دبیر گروه پایداری
اندیشمندان امتیاز جوامع بدوى را به نیروى بدنى آنها مىدانند و چون به تمدن رسیدند برترى آنان را به دانش و در آخرین حد ارتقا و تکامل به فضایل اخلاقى مى شناسانند.
اهمیت اخلاق از آن جهت است که اگر فضایل نیکو در جان آدمى نقش بندد دیگر شرى از او سرنمىزند وخود محوریها و خودخواهىها جاى خود را به خیرخواهى براى دیگران و ایثار و فداکارى مىدهد و شرارت مغلوب نوعدوستى مىشود.از اینرو اخلاق از مهمترین عوامل امنیت و ثبات جوامع انسانى وبنیان زندگى آرام و بدون دغدغه جمعى است.
بر این اساس رسول گرامى اسلام درباره علت بعثت آسمانى و هدف مقدس نبوت خود فرموده است: من براى تکمیل اخلاق نیکو برگزیده شدم.
خداى حکیم هم اخلاق نیکوى پیامبرش را از مهمترین صفات بارز آن حضرت برشمرده و فرموده است: «وانک لعلى خلق عظیم» یعنى همانا تو به اخلاق بزرگ ممتازى.
امام حسن مجتبى(ع) نمونه کامل اخلاق اسلامى امتیازات و ارزشهاى جاویدى از خود براى بشریت باقى گذاشت که رایحه معنوى آن جانها را نوازش مىدهد وهر انسان کمالجو و فضیلتخواهى را به سوى خود مىکشد.
سیره نیکوى آن حضرت(ع) سرشار از فضایل انسانى و داراى مزایاى عالى و بزرگواریها و مقوم روابط اجتماعى ونوامیس انسانى است.امام حسن مجتبى(ع) کمالات اخلاقى و فضایل ممتاز را از جد بزرگوارش و پدر و مادرش به ارث برده بود و بحق حسن یعنى کسى که داراى خلق نیکو ست نامیده شد.
آن حضرت با وجود مراتب والاى معنوى و موقعیت ممتاز اجتماعى با فقرا حشر و نشر داشت و زانو به زانوى آنان مىنشست و از غذاى آنان مى خورد. روزى امام حسن(ع) به گروهى از فقرا برخورد که بر خاک نشسته بودند و با تکه هاى نان خشک خود را سیر مى کردند.آنان از حضرت خواستند تا همسفره آنها شود. امام حسن(ع) دعوتشان را پذیرفت سپس آنان را به خانه برد و به آنان غذا و لباس داد.
فروتنى امام حسن(ع) که نشانه کمال و بلندى مقام آن حضرت بود موجب شده بود با صبر و بردبارى با اطرافیان برخورد کند و تقصیر و زشتکارى افراد را با احسان و نیکویى جبران کند.
روزى یکى از اطرافیان پاى گوسفندى را که متعلق به آن حضرت بود شکست. وقتى حضرت علت را پرسید با گستاخى پاسخ داد براى اینکه تو را ناراحت کنم! امام حسن(ع) با تبسم فرمود: من هم در عوض تو را شادمان مىکنم وخیر و احسانم را بر تو ارزانى مىدارم.
امام حسن(ع) در احترام به شخصیت افراد هیچ ملاحظه خاصى را در نظر نمىگرفتند و برای همه طبقات اجتماعى بهطور یکسان احترام قائل بودند.در سیره آن حضرت آوردهاند؛ روزى امام حسن(ع) مىخواست از مجلسى برخیزد که مرد فقیرى وارد شد.امام حسن(ع) به احترام آن فرد مجلس را ترک نگفت و پس از آنکه قدرى نشست از آن مرد فقیر اجازه گرفت و فرمود: در حال رفتن بودم که آمدى و به احترام شما نشستم حال اجازه مىدهى بروم.همنشینى با طبقات مختلف اجتماع و احترام به شخصیت آنان از جمله سجایایى است که در هیچ یک از فرمانروایان دیده نشده است اما ائمه معصومین که رسالتى غیر از حکومت کردن بر مردم دارند همنشین مردم عادى بودند و با آنان حشر و نشر داشتند.
امام حسن(ع) قلبى رئوف و مهربان داشت. تا آنجا که مهر و عطوفت آن حضرت شامل دشمنان هم مىشد. به نقل از سیرهنویسان آن حضرت به بدخواهان خویش هم نیکى مىکرد و پاسخ بدى را با احسان و خوبى مىداد و گذشت و اغماض روش همیشگى او بود.به واقع تجسم عینى این آیه کریمه بود که مى فرماید: «ادفع بالتى هى احسن فإذا الذی بینک و بینه عداوة کانه ولى حمیم» یعنى بدىها را به نیکى پاسخ داده و با آن کس که با تو دشمنى مى کند دوست و یاور باش.
صبر و نیکویى آن حضرت تا آنجا بود که افرادى از بنىامیه بدان اعتراف کرده و پس از شهادت امام حسن(ع) و روزى که پیکر مقدس آن حضرت را براى دفن به بقیع مىبردند، مروان بن حکم پیش آمد و تابوت امام را بر دوش گرفت.امام حسین(ع) خطاب به مروان فرمود: دیروز خشم و اندوه به جانش مىریختى، امروز پیکرش را به دوش مىکشى؟! مروان در پاسخ امام حسین(ع) گفت: این ارادت را به کسى مىورزم که شکیبایىاش به سنگینى کوهها بود.شهادت اسوه صبر و پایدارى و اخلاق نیکو امام حسن مجتبى (ع) بر عموم دوستداران آن حضرت و فضیلتخواهان تسلیت باد.
عکس نوشت
اولین تصویر از فیلم سینمایی شهید محمد بروجردی با نمایی از حضور بابک حمیدیان در نقش این شهید منتشر شد. فیلم سینمایی شهید بروجردی که فیلمبرداری آن بهتازگی آغاز شده، دومین تجربه محمدحسین لطیفی در سینمای مقاومت و دفاع مقدس پس از «روز سوم» است. این فیلم که یک ماه پیش با عنوان «غریب» پروانه ساخت دریافت کرد و برای حضور در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر آماده میشود پرتره شهید بروجردی نیست بلکه به مقطعی از دوران فرماندهی او در منطقه غرب، پیش از آغاز جنگ تحمیلی و دفاع مقدس میپردازد./ روابط عمومی فیلم
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
اخبار این صفحه
-
سخن روز
-
مردمان این سرزمین بر مردانگی و جوانمردی تعصب دارند
-
هنرمندان در فضای مجازی
-
احیای سینما ،دشوار اما ممکن
-
آیا ایرانیان فردگرا شدهاند؟
-
به «تک» بمباران اطلاعاتی «پاتک» بزنیم
-
الگوی شکیبایی و مدارا
-
عکس نوشت
اخبارایران آنلاین