ایده اصلی داستان فیلم شما گم شدن شیئی ارزشمند در یک خانواده است. چرا این ایده برای‌تان پرکشش بود و به سراغ آن رفتید؟ بارها اعلام کرده‌اید که بر مبنای یک پرسش اساسی که «قرار است چه حرفی در فیلم بزنید یا چه حرفی برای گفتن دارید» وارد دنیای فیلم می‌شوید. می‌خواهم بدانم از همان ابتدا پاسخ‌تان به این پرسش مشخص بود؟ یعنی همان پیامی که از ابتدای فیلم و با پاره شدن نخی که مادر برای حفظ شاخه‌های گلدانش بسته به مخاطب داده می‌شود؟
مواجهه اولیه من با هر ایده‌ای همزمان از دو جنبه است؛ اول اینکه باید بفهمم درون آن ایده چه حرفی وجود دارد و من چگونه می‌توانم آن را بازگو کنم. قدم بعدی هم انتخاب ژانری است که ایده مورد نظر را می‌توان در آن، ساختار بخشید. داستان «شب طلایی» ساده و البته سرراست است. شمش طلایی در خانه مادربزرگ گم می‌شود و همه خانواده به‌دنبال آن هستند ولی جهت قطب نما آدرس را اشتباه نشان می‌دهد. از همین یک خط می‌توان به ژانر معمایی فیلم که از ژانرهای مورد علاقه‌ام است پی برد؛ اما حرفی که داشتم درست در همین یک خط نهفته بود. من، خود مادربزرگ را، شمش طلای اصلی می‌دیدم که خانواده آن را گم کرده است. همین موضوع، سؤال بزرگ بعدی را در ذهنم شکل داد. چه شده است که قطب‌نما جهت درست را نشان نمی‌دهد؟ من جواب این سؤال را درون آداب و رسوم و سنت‌هایی پیدا کردم که مادربزرگ طبق الگوی آن حرکت می‌کند. چیزی که اگر هر فردی در خانواده سنتی ایرانی زیست کرده باشد به اشکال مختلف با آن روبه‌رو شده است؛ حفظ اعضای خانواده در کنار هم با تمام قوا. مادربزرگ از سر مهر و عاطفه‌‌اش با همه وجود این دستورالعمل را اجرا می‌کند اما متوجه نیست که همین باعث می‌شود هیچگاه اختلافات بین اعضای خانواده حل نشود. آنها برای حفظ ظاهر به هم لبخند می‌زنند اما به محض بروز یک چالش همه اختلافات پنهان، بروز پیدا می‌کند. نمای آغازین فیلم برایم تمثیل همین حرف بود، پلانی که مادربزرگ در آن مشغول رسیدگی به گلدانی است که همه شاخه‌هایش با نخ‌هایی به بدنه اصلی وصل شده.
از دلیل مطرح شدن این نگاه در زمانه و جامعه امروز بگویید.
دلیل مطرح کردن این موضوع، نگرانی من از روند جامعه‌ای است که فراموش کرده راه حل مشکلات را باید درون خانواده جست‌وجو کند.
عموماً وقتی صحبت از خانه و خانواده می‌شود تحلیل‌های سینمایی جنبه تمثیلی پیدا می‌کند؛ به این معنا که خیلی‌ها آن را بازتابی از حال و هوای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی جامعه می‌دانند. با چنین قرائت‌هایی از فیلم موافق هستید؟
هیچ فیلمی وجود ندارد که وجه تمثیلی و نمادین نداشته باشد. این یکی از عناصر ذاتی سینما است اما روش بیانش می‌تواند آن را عیان یا پنهان کند. فیلم «شب طلایی» هم طبیعتاً جنبه‌های نمادین دارد ولی نه با رنگ و بوی سیاسی! من مسأله را جدی‌تر از آن می‌دانم. مخاطب حرف من خودمان هستیم؛ افراد جامعه‌ای که هر یک از خانواده‌ای برخاسته‌اند و هر کدام به نوعی متعلق به سنت خانوادگی خود هستند.
با این نگاه آیا می‌توان شخصیت محوری فیلم یعنی مادر خانواده را نمادی از کانون همبستگی اجتماع عنوان کرد که بی‌اعتنایی به آن باعث فروپاشی جامعه شده است؟ وجود چنین نگاهی به مادر و تلاش او برای رفع بحران، این پایان‌بندی خیلی تلخ نیست؟
به نظرم هنرمند یک دیده‌بان است. او مخاطرات را می‌بیند و گزارش می‌کند. طبیعتاً در نحوه بیانِ هشدار، یک تندی وجود دارد تا توجه مخاطب را جلب کند و به جانش بنشیند. این نوع بیان را مثل فریادی در میان هیاهوی جامعه بدانید که امیدوارم شنیده شود.
از همان روزهایی که فیلم در جشنواره به نمایش درآمد بسیاری از منتقدان این موضوع را مطرح می‌کردند که فیلم هیچ نسبتی با سینمای ابراهیم حاتمی‌کیا ندارد و اساساً با جهان‌بینی اومتفاوت است. به نظر می‌رسد آگاهانه تلاش کرده‌اید تا تمایز سینمایی‌تان را از این طریق تعریف کنید. اما از سوی دیگر برخی روایت معمایی داستان و ایجاد بحران بواسطه وقوع اتفاقی در یک جمع شاد و تبدیل آن به یک فضای ملتهب را منطبق بر الگوی سال‌های اخیر سینمای فرهادی عنوان می‌کنند. پاسخ شما به چنین مقایسه‌هایی چیست؟
من داستانی را به تصویر کشیده‌ام که حرف و دغدغه‌ام بوده است. نه به‌دنبال فاصله گرفتن از سینمای پدر بودم و نه در پی نزدیکی به زبان فیلمسازی دیگر. اگر در سطح جهانی هم به موضوع نگاه کنید در هر ژانری نام‌های شناخته شده‌ای را می‌شنوید که در برهه‌ای از زمان بر فراز قله آن قرار می‌گیرند؛ به طوری که اگر شما به آن ژانر پا بگذارید ناخودآگاه با آن فیلمساز مقایسه می‌شوید. برای من هیچ وقت، فرم معیار نبوده و شکل‌گیری‌ فرم برایم بر مبنای محتوایی‌ است که می‌خواهم به آن بپردازم.
قصه گفتن در فضای بسته و محدود و همراه کردن مخاطب با آن کار دشواری است. البته شما این فقدان تنوع لوکیشن را با نوع شخصیت‌پردازی، تنوع و تغییرِ نما در فضای خانه و خرده روایت‌هایی که هر کدام بر التهاب قصه می‌افزاید و به آن ریتم مناسبی می‌دهد جبران کرده‌اید. با وجود تمام تمایزهایی که میان سینمای‌ شما و پدر وجود دارد ساختن فیلمی در یک فضای بسته و با حضور چند شخصیت که هر کدام در جایگاه‌ شغلی، سنی و فرهنگی متفاوتی قرار دارند ناخودآگاه یادآور نمونه درخشان این دست آثار یعنی «آژانس شیشه‌ای» و «ارتفاع پست» است. چقدر از فضای این دو فیلم الهام گرفته‌اید؟
این دو اثر نمونه‌های به یادماندنی هستند از روایت یک داستان ملتهب در درون فضای بسته، آن هم بدون اینکه لحظه‌ای مخاطب را به ورطه خستگی بکشانند. این فیلم‌ها بدون شک درون حافظه تصویری من نقش بسته‌اند و جدای از محتوا، به لحاظ روایی و دکوپاژ درخشان‌اند. اما اگر سؤال‌تان این باشد که کدام یک از فیلم‌های ایرانی الهام‌بخش من بوده‌اند، از دو فیلم محبوبم یعنی «یک حبه قند» و «مهمان مامان» یاد خواهم کرد. دغدغه اصلی‌ من شکل‌گیری خانواده‌ا‌‌ی بود که مخاطب آن را باور کند و این دو فیلم الگوهای موفقی در خلق یک خانواده اصیل ایرانی بودند.
همزمان با پیشبرد داستان، تلاش کرده‌اید پرسوناژهای پرتعداد و نسبت‌های‌شان را به ما معرفی کنید. آیا قبول دارید که این تعدد شخصیت‌ها باعث شده برخی از آنها حتی تا انتهای داستان تاحدی برای مخاطب ناشناخته بمانند؟
بله، این موضوع را می‌پذیرم. البته دلیل آن حذفیات مرحله تدوین بوده که برای حفظ تمپو و ریتم فیلم اتفاق افتاده است. اما فیلم شب طلایی در مورد یک کاراکتر خاص نیست و همه آنها در کنار هم یک کل واحد را با محوریت مادر شکل می‌دهند. تمام دغدغه‌ام این بوده که همه کاراکترها کنشگر و دراماتیزه شده باشند و شما به‌عنوان مخاطب نتوانید داستان فیلم را بدون آنها تصور کنید.
با توجه به دغدغه‌های‌ شما برای ساخت فیلم «شب طلایی» و البته چهار فیلمنامه پیش از آن که امکان ساخت آنها فراهم نشده است، اگر همین امروز فرصت و شرایط ساخت فیلم بعدی‌تان فراهم شود سراغ چه موضوعی می‌روید؟
در این روزها تمام فکرم درگیر نمایش «شب طلایی» بوده که امیدوارم مخاطبان فیلم، ناراضی از سالن سینما بیرون نروند. از آنها ممنونم که با این گرانی‌های کمرشکن هنوز به سالن سینما می‌روند و چراغ آن را روشن نگه می‌دارند.

گروه فرهنگی: تقریظ رهبر معظم انقلاب بر کتاب «مهاجر سرزمین آفتاب» به زبان روسی ترجمه و در حاشیه سی‌وپنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب مسکو رونمایی شد.
کتاب در همه جوامع طرفداران خود را دارد
آن‌طور که در بخشی از گزارش روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران آمده، آیین رونمایی از ترجمه روسی تقریظ مقام معظم رهبری(مدظله العالی) بر کتاب «مهاجر سرزمین آفتاب» در اولین روز سی‌وپنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب مسکو با حضور یاسر احمدوند، معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و کاظم جلالی، سفیر جمهوری اسلامی ایران در روسیه برگزار شد.
یاسر احمدوند، معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره سی‌وپنجمین دوره برگزاری نمایشگاه بین‌المللی کتاب مسکو گفت: «این نمایشگاه نشان‌دهنده آن است که کتاب در همه جوامع طرفداران خود را دارد. کلمات سربازانی هستند که نمی‌میرند و بزرگ‌ترین سفیر هر کشور کتاب است. در این دوره از نمایشگاه بین‌المللی کتاب مسکو دو نویسنده شناخته شده کشورمان، بهناز ضرابی‌زاده و حمید حسام هم حضور دارند. بیش از150 عنوان کتاب به زبان‌های مختلف در غرفه جمهوری اسلامی ایران عرضه شده است.»احمدوند ضمن پیشنهاد مطالعه کتاب «مهاجر سرزمین آفتاب» نوشته حمید حسام به عموم علاقه‌مندان ادامه داد:«امیدوارم تعاملات فرهنگی میان دو کشور بیشتر شود و به‌زودی گروهی از نویسندگان روسی را در ایران ببینیم.»در ادامه این مراسم رونمایی کاظم جلالی، سفیر کشورمان در روسیه هم با ابراز خوشحالی از حضور در این رویداد فرهنگی گفت: «روابط دو کشور ایران و روسیه در حال گسترش است و دو کشور نیازمند گسترش روابط فرهنگی نیز هستند، چرا که روابط فرهنگی خط مقدم سایر روابط است. روسیه در حوزه فرهنگ برای ایران از اهمیت‌ زیادی برخوردار است.»سفیر جمهوری اسلامی ایران در روسیه افزود: «از جمله اشتراکات دو کشور می‌توان به جنگ و مقاومت جدی مردمی اشاره کرد. یکی از حوزه‌های همکاری دو کشور ایران و روسیه می‌تواند حوزه نوشتاری و مقاومت باشد. دوران جنگ تحمیلی علیه جمهوری اسلامی ایران یکی از روشن‌ترین ادوار تاریخی ایران است و خوشحالیم که مردم و رزمندگان ما این دوران را لمس کردند و درباره این حوزه کتاب نوشتند.»
کونیکو یامامورا صرفاً یک مادر نبود
جلالی با بیان اینکه دو نفر از نویسندگان شاخص حوزه دفاع مقدس در این دوره از نمایشگاه بین‌المللی کتاب مسکو حضور دارند، گفت: «مقام معظم رهبری(مدظله العالی) درخصوص کتاب‌ها تقریظ می‌نویسند و این امر جزو سنت‌های ایشان است و باعث آشنا کردن مردم با این آثار برجسته می‌شود. تقریظ ایشان بر کتاب «مهاجر سرزمین آفتاب» یکی از نمونه‌های مهم است؛ کونیکو یامامورا با یک مرد ایرانی ازدواج کرده و صاحب فرزندی می‌شود که در جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران به شهادت می‌رسد.»وی ادامه داد: «کونیکو یامامورا صرفاً یک مادر نبود بلکه در بسیاری از زمینه‌ها در ایران فعالیت می‌کرد و به یک الگو تبدیل شد. افرادی مانند کونیکو یامامورا و بهناز ضرابی‌زاده نشان می‌دهند که زنان در انقلاب اسلامی ایران نقش مهمی ایفا می‌کنند. کاظم جلالی در پایان ابراز امیدواری کرد که حضور در سی‌وپنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب مسکو بتواند در راستای گسترش تعاملات فرهنگی ایران و روسیه مؤثر باشد.»در پایان این مراسم از  ترجمه روسی تقریظ مقام معظم رهبری(مدظله العالی) بر کتاب «مهاجر سرزمین آفتاب» رونمایی شد. گفتنی است که سی‌وپنجمین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب مسکو از یازدهم شهریور آغاز به کار کرده و تا چهاردهم شهریور ماه در مرکز نمایشگاهی گوستینی دیور میزبان علاقه‌مندان به کتاب خواهد بود.خانه کتاب و ادبیات ایران در سی‌وپنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در غرفه‌ای به مساحت ۲۷ مترمربع با مشارکت رایزنی فرهنگی کشورمان در مسکو به معرفی و عرضه بیش از ۱۵۰ عنوان کتاب با موضوعات ادبیات پایداری و دفاع مقدس، دانشگاهی و آموزش زبان فارسی به زبان‌های فارسی، انگلیسی و روسی می‌پردازد.

سارینا عزتی‌زاده/ هفتاد ونهمین دوره جشنواره فیلم ونیز از قدیمی‌ترین جشنواره‌های فیلم جهان در حالی به اواسط کار خود نزدیک می‌شود که پس از دو سال پاندمی، امسال برای دومین بار به‌صورت فیزیکی برگزار می‌شود. این دوره از جشنواره که از تاریخ ۳۱ آگوست (۹ شهریور) در ایتالیا آغاز به کار کرده تا ۱۰ سپتامبر (۱۹ شهریور) ادامه دارد.
افتتاحیه با فیلمی نه چندان مورد اقبال
در افتتاحیه این دوره از جشنواره در چهارشنبه شب، اقتباس «نوآ بامباک» از رمان «دان دلیلو» با نام «برفک» آغازگر ونیز ۲۰۲۲ شد. این رمان که برای نتفلیکس و با بازی«آدام درایور» و «گرتا گرویگ»ساخته شده با تشویق ۱۵۰ ثانیه‌ای همراه شد. این میزان تشویق البته به منزله استقبالی اندک از یک فیلم است، زیرا فیلم‌های تأثیرگذار ممکن است تا ۸ دقیقه هم تشویق شوند. پیش از نمایش فیلم افتتاحیه مدیر جشنواره به همراه هیأت داوران بخش رقابتی به ریاست «جولین مور» و با حضور هفت چهره دیگر از جمله لیلا حاتمی، جشنواره را افتتاح کردند. ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین نیز در این مراسم با پیامی ویدیویی از جامعه جهانی سینما درخواست کرد تا حامی این کشور باشند. همچنین «آرنو دپلشن» کارگردان فرانسوی، جایزه شیر طلایی افتخاری جشنواره را به پاس یک عمر دستاورد هنری به «کاترین دنو» بازیگر قدیمی سینمای فرانسه اعطا کرد که با تشویق ایستاده حضاردر سالن همراه شد.
گریه کارگردان در میان تشویق تماشاگران
در سومین روز نمایش فیلم‌ها، برای فیلم ۳ ساعته «بادرو» ساخته «آلخاندور گونزالس ایناریتو»، حضار ایستاده به مدت ۴ دقیقه او را تشویق کردند تا آنجا که چشمان کارگردان مکزیکی به اشک نشست. ایناریتو که به وضوح از اقبالی که به فیلمش شد متأثر شده بود این فیلم را به‌عنوان اولین فیلمش پس از «بازگشته از گور» در سال ۲۰۱۵ ساخته است. «باردو» با «هشت و نیم» فدریکو فلینی مقایسه شده و تا کنون بازخوردهای متفاوتی به خود دیده است، اما این فیلم پرپیچ و خم و اغلب عمیق و تأثیرگذار توانست تماشاگران ونیز را بخوبی با خود همراه کند، البته زمان طولانی فیلم به مدت ۱۷۴ دقیقه بی‌شک برای برخی بینندگان زیاد است، به طور کلی بسیاری در ونیز معتقدند «باردو» می‌تواند سومین اسکار این کارگردان را پس از «بدمن» و «بازگشته از گور» به ارمغان آورد.
اسکار کیت بلانشت را کنار بگذارید
در دومین شب از نمایش فیلم‌ها پس از نمایش فیلم «تار» ساخته تاد فیلد در سالن جشنواره ونیز، تماشاگران به مدت ۶ دقیقه بازی بلانشت و فیلم فیلد را ایستاده تشویق کردند. این واکنش تماشاگران در سالن جشنواره بسیار پرسروصدا و پرشور بود ،به طوری که صداهای «زنده باد»و «عالی و آفرین» برای بازی بلانشت و کارگردانی فیلد شنیده می‌شد. بلانشت در «تار» نقش لیدیا تار رهبر ارکستر را بازی می‌کند که به‌عنوان یکی از بزرگترین آهنگسازان دنیا و اولین رهبر ارکستر زنِ یکی از ارکسترهای برجسته آلمان شناخته می‌شود. به نقل از منتقدان هالیوود ریپورتر کیت بلانشت شانس زیادی در فصل جوایز دارد. او در این فیلم به گونه‌ای خارق‌العاده خودش را آماده کرده بود، برای این فیلم، آلمانی یاد گرفته، پیانو می‌نوازد و رهبری ارکستر انجام می‌دهد، همه این مشخصه‌ها شانس او را برای اسکار ۲۰۲۳ بالا می‌برد.
ستاره‌های ونیز
جشنواره فیلم ونیز هر ساله چندین فیلم پراُمید را راهی جوایز آکادمی اسکار می‌کند و تعداد قابل توجهی از آثار برگزیده اسکار نخستین نمایش جهانی خود را در این رویداد سینمایی تجربه کردند. فهرست آثار حاضر در این دوره از جشنواره هم لیست پر و پیمانی است. مارتین مک‌دانا با فیلمی جدید به نام The Banshees of Inisherin در این جشنواره حضور دارد که کالین فارل و برندن گلیسون بازیگران آن را تشکیل می‌دهند. مک‌دانا ۱۴ سال پیش با این دو بازیگر، فیلم به یادماندنی «در بروژ» را ساخت. دارن آرونوفسکی برنده شیر طلایی هم با فیلم «نهنگ» از دیگر کارگردانان شاخص ونیز ۲۰۲۲ است. لوکا گوادانینو نیز با فیلم «استخوان‌ها و همه» با بازی« تیموتی شالامه»ستاره محبوب این روزهای سینما، از دیگر حاضران ونیز است. فلوریان زلر بعد از ساخت فیلم موفق «پدر»، فیلم «پسر» را به جشنواره ونیز داده است؛ فیلم پرستاره‌ای با بازی هیو جکمن، لارا درن، ونسا کربی و آنتونی هاپکینز. در این دوره از جشنواره همچنین فیلم «بلوند» ساخته «اندرو دامینیک» با بازی« آنا د آرماس» در نقش «مریلین مونرو» و «آدرین برودی» نیز نمایش داده خواهد شد.

درخشش «بدون قرار قبلی» در مسکو

فیلم سینمایی «بدون قرار قبلی» در نخستین حضور بین‌المللی خود موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم و بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم مسکو شد. جایزه بزرگ بهترین فیلم چهل‌وچهارمین دوره جشنواره فیلم مسکو به بهروز شعیبی کارگردان «بدون قرار قبلی» رسید. همچنین جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره به پگاه آهنگرانی بازیگر این فیلم رسید. فیلم «بدون قرار قبلی» به کارگردانی بهروز شعیبی و تهیه‌کنندگی محمود بابایی و از محصولات بنیاد سینمایی فارابی است. چهل‌وچهارمین دوره جشنواره فیلم مسکو امسال از تاریخ ۴ تا ۱۱ شهریورماه سال‌جاری برگزار شد./ روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی

رونمایی از یک مقتل منظوم از قرن سیزدهم

در برنامه‌ای با عنوان «سوگ باران» و با حضور اهالی فرهنگ و هنر و علاقه‌مندان به هنرهای سنتی و آیینی، نسخه درخشانی از کتابت مقتل حسین‌بن‌علی(ع) متعلق به قرن سیزدهم رونمایی و معرفی شد. این مقتل به خط نستعلیق عبدالنبی شیرازی در قرن 13 هجری قمری به سفارش محمدرحیم میرزا کتابت شده است. مراسم «سوگ باران» جمعه 11 شهریور ۱۴۰۱ در نگارخانه ترانه باران برگزار شد./روابط عمومی

3 کشور دیگر به اسکار ۲۰۲۳ رفتند

ژاپن با فیلم «طرح ۷۵»، لتونی با «ژانویه» و پاناما با «پسر تولد» به اسکار نود‌وپنجم می‌روند. پس از آنکه رویوسکه هاناگوچی کارگردان «ماشینم را بران» اسکار و شماری از جوایز مهم سال پیش را از آن خود کرد، حالا ژاپن امیدوار است موفقیت خود را با اولین فیلم بلند چیه هایاکاوار با عنوان «طرح ۷۵» تکرار کند. کانادا، اکوادور، آلمان، ایرلند، لهستان، کره‌جنوبی، سوئیس، تایوان و اروگوئه پیش‌تر نامزدهای خود را معرفی کرده بودند و با معرفی این ۳ کشور اکنون تعداد کشورهایی که تکلیف‌شان روشن شده به ۱۲ کشور رسیده است. فهرست نهایی متشکل از ۱۵ نامزد، ۲۱ دسامبر اعلام می‌شود و پنج نامزد نهایی ۲۴ ژانویه معرفی می‌شوند. نود‌وپنجمین دوره جوایز اسکار ۱۲ مارس ۲۰۲۳ در دالبی تیاتر لس‌آنجلس برگزار می‌شود./ مهر

انتشار دو کتاب تازه از مصطفی رحماندوست

مصطفی رحماندوست دو قصه منظوم کودکانه به بازار کتاب عرضه کرد. «لباس عید گنجشک» و «موش دم بریده» دو کتاب شعر جدید مصطفی رحماندوست برای خردسالان و کودکان هستند که با تصویرگری ندا عظیمی و هدی حدادی به تازگی منتشر شده‌اند. این کتاب‌ها هر کدام در 24 صفحه رنگی، با کاغذ گلاسه در قطع خشتی و شمارگان هزار نسخه هر کدام به قیمت 60 هزار تومان از سوی نشر گویا انتشار یافته‌اند./ روابط عمومی

سود «خانه خراب» برای بیماران‌ ام‌اسی

نمایش «خانه خراب» به نویسندگی رضا دادویی و کارگردانی محمدرضا پورحکیمی که از ۲۷ مرداد ساعت ۲۰ در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه است، کلیه عواید فروش اجرای دوشنبه ۱۴ شهریور را به بیماران‌ام‌اس اختصاص خواهد داد. بازیگران این نمایش به ترتیب ورود به صحنه؛ امیرکاوه آهنین‌جان، وحید نفر، محمدهادی عطایی، ندا مقصودی، سیروس همتی، سیدرضا علوی، حامد سوری، الهه حسینی و رضا دادویی هستند و شادی آقایی، امیر حسین بلوچی، پریناز رضایی، مرتضی رضایی، علی‌اصغر ملکی و جواد عرب‌محمدی به عنوان بازی‌یار در این اثر حضور دارند.

«آهسته و آرام» و «رؤیای آب» کاندیدای بهترین فیلم محیط‌زیستی
​​​​​​​
«آهسته و آرام» به کارگردانی دلاور دوستانیان که برنده جایزه بهترین فیلم کوتاه دوره اول جشنواره «زمین» شده بود، به عنوان کاندیدای جایزه بهترین فیلم کوتاه سال و «رؤیای آب» به کارگردانی محمد واعظی که در رقابت با فیلم‌های بلند دوره اول جشنواره «زمین» دیپلم افتخار را از آن خود کرده بود، به عنوان کاندیدای بهترین فیلم بلند سال‌جاری برای جایزه GFN Award معرفی شدند. این رویداد در اکتبر امسال و با میزبانی جشنواره اینسبروک برگزار خواهد شد.