شقایق بردبار/ در دو هفته‌ای که اغلب رسانه‌های ایرانی همزمان با تعطیلات نوروز منتشر نمی‌شدند، جهان همچنان در تحولات سیاسی بسیاری به سر برد که در 11 شماره الکترونیکی روزنامه «ایران» در این ایام مهم‌ترین آنها گردآوری شد. با این حال در این ستون مروری کوتاه بر مهم‌ترین این وقایع داریم:
 29 اسفند: انصارالله یمن در مرحله سوم عملیات «شکست محاصره» شرکت آرامکو در جده و اهداف حیاتی در جیزان را با موشک‌های بالستیک و بالدار هدف قرار داد.
 اول فروردین: «ولودیمیر زلنسکی»، رئیس‌جمهور اوکراین هشدار داد اگر کشورش با «پوتین» مذاکره نکند، جهان وارد جنگ جهانی سوم خواهد شد.
 2 فروردین: در اروپا سه نشست با هدف تحریم‌های روسیه برگزار شد که به دلیل اختلاف بین اعضا به نتیجه نرسید.
 3 فروردین: در عملیات استشهادی «بئر سبع» 4 صهیونیست کشته شدند. این عملیات به گفته رسانه‌های رژیم صهیونیستی هولناک‌ترین حمله در 30 سال گذشته بوده است. در بحران اوکراین نیز روسیه به غرب بابت نبردهای هسته‌ای هشدار داد.
 4 فروردین: «جو بایدن» رئیس‌جمهور امریکا برای دیدار با رهبران اروپایی و به راه‌اندازی اردو علیه روسیه عازم بروکسل شد.
 5 فروردین: آغاز اعتصاب غذای فراگیر اسرای فلسطینی در اعتراض به شرایط زندان‌های رژیم صهیونیستی. در خارج از زندان‌ها نیز مردم فلسطین با اسرا همسویی کردند.
 6 فروردین: همزمان با عملیات انصارالله به 18 هدف در جنوب و مرکز عربستان که پالایشگاه و انبار نفت آرامکو در جده و جیزان را از کار انداخت، مردم یمن در هشتمین سالگرد آغاز حملات ائتلاف عربستان علیه این کشور، راهپیمایی گسترده‌ای برگزار کردند.
 7 فروردین: «آنتونی بلینکن»، وزیر خارجه امریکا با هدف پرونده هسته‌ای ایران و عملیات نظامی روسیه در اوکراین وارد سرزمین‌های اشغالی شد. همزمان عملیات شهادت‌طلبانه‌ای هم در شمال تل‌آویو انجام شد که رژیم صهیونیستی تلاش کرد آن را به داعش نسبت دهد. در عراق هم معترضان به توئیت توهین‌آمیز یکی از اعضای حزب دموکرات کردستان علیه آیت‌الله سیستانی اقدام به آتش زدن دفتر این حزب در بغداد کردند.
 8 فروردین: وزیر خارجه امریکا با وزرای خارجه امارات، مراکش، بحرین و رژیم صهیونیستی دیدار کرد. در یمن نیز انصارالله و دولت منصور‌هادی برای تبادل بیش از 2 هزار اسیر توافق کردند.
 9 فروردین: در عملیات استشهادی در محله بنی براک در تل‌آویو 5 صهیونیست افراطی کشته شدند. در حوزه بحران اوکراین هم، اولین دور مذاکرات صلح روسیه و اوکراین در استانبول برگزار شد.
 10 فروردین: عربستان ضمن آغاز نشست ریاض در غیاب یمن، اعلام کرد به منظور موفقیت رایزنی‌های صلح یمن و ایجاد فضای مثبت برای صلح، آتش‌بس اعلام می‌کند. در تونس هم «قیس سعید»، رئیس‌جمهور این کشور پارلمان را منحل کرد.
 11 فروردین: چین یک کنفرانس منطقه‌ای در حمایت از دولت طالبان در افغانستان برگزار کرد. در این نشست نمایندگان و وزرای خارجه کشورهای روسیه، ایران، تاجیکستان، ترکمنستان، ازبکستان، قطر و اندونزی هم حضور داشتند.
 12 فروردین: اتحادیه اروپا نشستی مجازی با چین برای ترغیب این کشور به فشار بر روسیه برگزار کرد. در عراق نیز «مقتدی صدر»، رهبر جریان صدر عراق کناره‌گیری خود و فراکسیونش را از مذاکرات انتخاب رئیس‌جمهور و تشکیل دولت اعلام و تأکید کرد ۴۰ روز فرصت می‌دهد که احزاب برای تشکیل دولت اکثریت مذاکره کرده و به نتیجه برسند.

جنگنده‌های ارتش ترکیه به بهانه مقابله با گروهگ «پ.ک.ک» بار دیگر مناطقی از شمال عراق را زیر آتش گرفتند.
به گزارش فارس به نقل از وبگاه المعلومه، منابع محلی در شمال استان دهوک در مرز عراق و ترکیه با تأیید بمباران مناطق کوهستانی تأکید کردند که در این حملات جنگنده‌های ترکیه دو بار بلندی‌های «کورزار» در منطقه «شیلادزی» و یک بار بلندی‌های «مام رشا» را هدف حمله قرار داده‌اند اما هنوز میزان تلفات این حملات مشخص نشده است.
حضور نظامی ترکیه در شمال عراق با هدف سرکوب تروریست‌های «پ.ک.ک» در حالی است که مقامات عراقی بارها در بیانیه‌های شدیداللحن، با تداوم حملات آنکارا مخالفت کرده‌اند. ترکیه هفته گذشته در قالب عملیات مبارزه با تروریست‌ها، با وارد کردن 30 خودروی نظامی به منطقه «کانی ماسی» پایگاه خود را تقویت کرد.

همزمان با فشار کشورهای غربی بر تبعیت چین از امریکا برای تحریم روسیه، پکن ایده انحلال ناتو را بار دیگر تکرار کرد.
به گزارش فارس به نقل از «راشاتودی»، «ژائو لی جیان»، سخنگوی وزارت خارجه چین گفت: «پکن معتقد است ناتو باید پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی که هدف از ایجاد این سازمان بود، منحل می‌شد اما این سازمان با هدایت امریکا گسترش یافت و تلاش برای انزوای روسیه را ادامه داد که همین امر نیز سبب بروز جنگ کنونی در اوکراین شده است.» وی افزود: «ناتو چندین دهه به سمت شرق اروپا گسترش یافت که این برخلاف وعده‌های داده شده به سران شوروی سابق بود و چین بارها کشورهای غربی را عامل تشدید تنش‌ها با روسیه دانسته و گفته است که خودداری آنها از رسیدگی به نگرانی‌های امنیتی مشروع مسکو علت این بحران بوده است.»

نویسنده: هیأت تحریریه اکونومیست
مترجم: بنفشه غلامی
اواخر اسفند ماه «گابریل بوریچ»، جوان 36 ساله‌ای که خود را یک سوسیالیست آزادیخواه می‌‌داند، به عنوان رئیس‌جمهور شیلی سوگند یاد کرد. این بزرگ‌ترین چرخش سیاسی در کشور او طی 30 سال گذشته است. اما قضیه تنها به کشور او ختم نمی‌شود. او که اواخر پاییز گذشته در انتخابات ریاست‌جمهوری شیلی پیروز شد، جدیدترین چپگرای امریکای‌لاتین است که بعد از وقفه‌ای چندساله، راستگرایان را کنار زده و عرصه سیاسی این نقطه از قاره امریکا را تسخیر کرده‌اند.
پیش از «بوریچ» در مکزیک، آرژانتین، بولیوی، پرو و هندوراس نیز چپگرایان ضدامریکایی توانستند گوی رقابت را از راستگرایانی که عموماً همسو با سیاست‌های واشنگتن هستند، بربایند و حاکمیت را در کشورهایشان به دست گیرند. ضمن اینکه در کلمبیا و برزیل نیز که در 6 ماه آینده انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار خواهند کرد، این چپگرایان هستند که در نظرسنجی‌ها بسیار جلوتر از راستگرایان ایستاده‌اند. همه اینها نشان از آن دارد که امریکای‌لاتین با قاطعیت تمام آماده یک چرخش بزرگ به چپ است. با  این حال قضیه بسیار پیچیده‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌‌رسد. در واقع اگر اقبال مردمی با یک وقفه چندساله به چپ‌های امریکای‌لاتین بازگشته است، علت آن این است که رأی‌دهندگان می‌‌خواهند راستگرایانی را که نتوانسته‌اند با رکود اقتصادی و کرونا مقابله کنند، کنار بزنند. اما مسأله این است، چپ‌هایی که در یک سال اخیر روی کار آمده‌اند و احتمالاً در 6 ماه آتی نیز بر کرسی بالاترین مقام اجرایی کشور خود می‌‌نشینند، تفاوت‌های بارزی با چپ‌های قدیمی همین قاره دارند که اقبال مردمی به آنها از سال 1998 آغاز شد، زمانی که «هوگو چاوز» در ونزوئلا بر کرسی ریاست جمهوری نشست  و بعد از او «لولا داسیلوا» در برزیل، «اوو مورالس» در بولیوی، «نستور کرشنر» و همسرش «کریستینا فرناندز» در آرژانتین و همچنین «رافائل کوره آ» در اکوادور به پیروزی رسیدند.
«خورخه کاستاندا»، وزیر خارجه سابق مکزیک، سال 2006 در مقاله‌ای در «فارن افرز» با ذکر دلایلی نوشته بود، در امریکای‌لاتین دو نوع «چپ» وجود دارد. یک طیف شامل چپ‌های برزیل، اروگوئه و شیلی هستند که از تفکراتی مدرن، روشنفکر، اصلاح‌طلب و انترناسیونالیست بهره می‌‌برند. طیف دوم نیز که می‌‌توان آنها را در رده پوپولیست‌ها قرار داد، چپ‌هایی مثل چاوز، کرشنرها و کوره آ هستند که سیاست ملی کردن همه چیز را در پیش گرفتند و علیه امپریالیسم امریکا شعار سر دادند.
چپ‌های جدید با وجود اشتراک در بسیاری از مسائل با چپ‌های قدیمی، کاملاً با هر دوی این طیف‌ها تفاوت دارند. یکی از آنها «بوریچ» است که هرچند مانند همه چپ‌های امریکای‌لاتین نگران نابرابری‌های اقتصادی است و به کاهش نفوذ دولت در اقتصاد می‌‌اندیشد و می‌‌خواهد دست سیاستمداران را از بازارهای اقتصادی کوتاه کند، اما نگرانی‌های او مدرن‌تر از اسلاف خود شده و به تغییرات آب وهوایی، نابرابری‌های جنسیتی و بومی‌گرایی نیز می‌‌اندیشد. اینها چیزهایی است که مردم شیلی به عنوان اولویت‌های خود در قرن 21 انتخاب کرده‌اند و «بوریچ» نیز هوشمندانه آنها را در برنامه انتخاباتی خود قرار داد. طوری که او 94 کمپین انتخاباتی خود را به تبعیض‌های جنسیتی اختصاص داد. این در حالی بود که فقط 9 کمپین اقتصادی را در برنامه انتخاباتی خود گنجاند. او همچنین از رسانه‌های اجتماعی برای ارتباط برقرار کردن با حامیانش استفاده می‌‌کند و به جای تکیه بر شعارهایی که چپ‌هایی مثل چاوز سر می‌‌دادند، برای حامیانش در صفحه اجتماعی خود شعر می‌‌نویسد و از فعالیت‌های روزانه خود و خانواده‌اش می‌‌گوید. در حالی که چپ‌های قدیمی این قاره همچنان به شعارهای خود ادامه می‌‌دهند، او انتقادهای خود از چپ‌های قدیمی را بی‌محابا بیان می‌‌کند. هرچند چپ‌های جدید امریکای‌لاتین مثل قدیمی‌ها پیرو محض روسیه نیستند و در مواردی مثل حمله این کشور به اوکراین، از آن انتقاد می‌‌کنند، اما این به آن معنا نیست که چپ‌های جدید امریکای‌لاتین، از انتقاد به امریکا دست برداشته باشند.
نوع عملکرد چپ‌های جدید شاید مطابق خواسته‌های جدید مردم امریکای‌لاتین باشد، اما نباید این مسأله مهم را نادیده گرفت که چپ‌های امروزی امریکای‌لاتین، به نسبت چپگرایان قدیمی، دوران سخت‌تری دارند؛ زیرا اگر چپ‌های قدیمی از وضعیت اقتصادی خوبی بهره‌مند بودند و با توزیع ثروت رضایت مردم را جلب می‌‌کردند، چپ‌های جدید با بحران اقتصادی ناشی از کرونا روبه‌رو هستند و افزایش نرخ بهره و هزینه‌های بالای خدمات عمومی، مردم کشورهایشان را از وضعیت موجود ناراضی کرده است. به همین دلیل چپ‌های جدید ناگزیر خواهند بود تا در سیاست‌های اقتصادی معمول چپ‌ها تغییراتی اعمال کنند، زیرا طرح‌های اقتصادی قدیمی چپ‌ها دیگر کارایی سابق را ندارند. برای مثال «پدرو کاستیلو» زمانی که در پرو به قدرت رسید، پیشنهاد ملی شدن یک میدان گازی را مطرح کرد. اما این پیشنهاد به دلیل مخالفت‌هایی که درون دولتش با آن وجود داشت، به سرانجام نرسید. بقیه چپ‌های امریکای‌لاتین نیز محافظه‌کارتر به نظر می‌‌رسند و با توجه ضمنی به برخی تابوهای اجتماعی، علاقه‌ای به مسائل محیط زیستی نشان نمی‌دهند.
منبع: Economist

لاله مهرزاد/ نظامیان رژیم صهیونیستی که انتظار رمضان داغی را با عملیات استشهادی فلسطینیان می‌کشند، روز گذشته در نخستین روز ماه مبارک رمضان 3 فلسطینی را در کرانه غربی به شهادت رساندند.
به گزارش سایت شبکه خبری «العالم» نیروهای مشترکی از شاباک و ارتش رژیم صهیونیستی قصد بازداشت این سه فلسطینی را در بلده عرابه در جنین داشتند اما حین عملیات بازداشت آنها را به شهادت رساندند و سپس در هراس از واکنش فلسطینیان از این شهر عقب‌نشینی کردند. در همین ارتباط سایت شبکه خبری «الجزیره» نیز گزارش داد، پلیس رژیم صهیونیستی در بیانیه‌ای مدعی شد: «این فلسطینیان عضو یک گروه مسلح بوده‌اند و با پیشدستی پلیس، نتوانستند عملیات خود را علیه نیروهای اسرائیلی انجام دهند.» بنابر این گزارش جنبش جهاد اسلامی نیز در بیانیه‌ای اعلام کرده است سه فلسطینی به شهادت رسیده، خلیل طوالبه 24 ساله، صائب عباهره 30 ساله و سیف ابولبده 25 ساله از اعضای این جنبش و عضو بریگاد سرایا قدس شاخه نظامی جهاد اسلامی بوده‌اند. به گفته منابع بیمارستانی فلسطین، نظامیان رژیم صهیونیستی پیکرهای این شهدا را به خانواده‌هایشان تحویل نداده‌اند. به گزارش خبرگزاری فلسطینی «وفا»، در پی شهادت این سه فلسطینی، «محمد اشتیه»، نخست وزیر تشکیلات خودگردان فلسطین در بیانیه‌ای با محکوم کردن جنایات نظامیان رژیم صهیونیستی از رهبران این رژیم خواست دست از ادامه جنایات خود برداشته و حق قانونی فلسطینیان برای برخورداری از آزادی و استقلال را به آنها داده و دست از اشغالگری بردارند. جنبش حماس نیز در بیانیه‌ای به رژیم صهیونیستی هشدار داد: «این سیاست ترور عزم و اراده فلسطینیان برای تقویت مقاومت را افزایش می‌دهد.»
شهادت این فلسطینیان در حالی صورت گرفته که رژیم صهیونیستی بشدت در هراس از افزایش شمار عملیات استشهادی است. به گزارش روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» تنها در یک ماه گذشته 16 عملیات استشهادی در سرزمین‌های اشغالی رخ داده است که طی آنها 11 صهیونیست کشته و 32 نفر از آنان زخمی شده‌اند.
هراس رژیم صهیونیستی از افزایش عملیات استشهادی در ماه رمضان را می‌توان از افزایش تحرکات آنها نیز دریافت. به گزارش روزنامه صهیونیستی «تایمز آو اسرائیل» نظامیان این رژیم در قدس و سایر شهرهای بزرگ سرزمین‌های اشغالی به حالت آماده‌باش درآمده‌اند تا با حملات احتمالی فلسطینیان و بویژه عملیات استشهادی آنان مقابله کنند. آنها به همین منظور سختگیری‌های بیشتری را اعمال کرده‌اند و مجوزهای ورود فلسطینیان به مسجدالاقصی را بشدت محدود کرده و تنها به افراد مسن اجازه می‌دهند برای عبادت وارد نخستین قبله گاه مسلمانان شوند. این در حالی است که از چند روز پیش «بنی گانتس»، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی تلاش کرده بود، «محمود عباس» را تحت فشار بگذارد تا با محکوم کردن عملیات استشهادی مانع افزایش شمار آنها شود و دیروز نیز در سخنانی فلسطینیان را تهدید کرد دست از حملات خود بردارند تا ماه رمضان آرامی را پشت سر بگذارند.

زهره صفاری/ حملات سنگین انصارالله به مواضع عربستان و امارات در چند هفته اخیر، ائتلاف سعودی را مجبور به پذیرش آتش‌بس موقتی کرد که با میانجیگری سازمان ملل، نه تنها با آغاز ماه رمضان آرامش نسبی را برای شیعیان یمن به ارمغان می‌‌آورد که ورود کشتی‌های حامل سوخت به بندر الحدیده و پروازها به فرودگاه صنعا را به روال عادی بازخواهد گرداند. گرچه به باور کارشناسان عهدشکنی‌های پی در پی سعودی‌ها در توافقات پیشین، همچنان ثبات این شرایط را با اما و اگر همراه کرده است.
به گزارش «گاردین»، «هانس گروندبرگ» پس از نشست جداگانه با طرفین درگیر در «امان» پایتخت اردن در بیانیه‌ای با اعلام آتش‌بس دوماهه در حالی برای سوق یافتن یمن به سوی صلح دائمی ابراز امیدواری کرد که «آنتونیو گوترش»، دبیرکل سازمان ملل با نگاهی تردیدآمیز به استقبال این آتش‌بس رفت: «امیدواریم این توافق راه را برای حرکت به سمت صلح هموار کند گرچه همگان از شکننده بودن این توافقات آگاه هستیم. با این حال طرفین باید از این فرصت بهره گرفته و با احترام به این توافق به سوی راهکار سیاسی حل بحران یمن پیش روند. شاید این شرایط غیرممکن به نظر برسد اما وقتی عزم سازش وجود داشته باشد صلح نیز امکانپذیر خواهد بود.»
به نوشته «العالم»، بنا بر اعلام نماینده ویژه سازمان ملل این آتش‌بس از دیروز ساعت 19 اجرایی شد و براساس آن طرفین بر توقف تمامی عملیات‌های نظامی هوایی، زمینی و دریایی در داخل و آن سوی مرزهای یمن توافق کردند. همچنین ورود کشتی‌های سوخت به بنادر الحدیده و انجام پروازهای تجاری داخل و خارج از فرودگاه صنعا به مقصدهای از پیش تعیین شده نیز برقرار شده است. «گروندبرگ» افزود: «پروسه بازکردن جاده‌ها در تعز و سایر استان‌های یمن با نظارت من انجام می‌‌شود و این آتش‌بس پس از دو ماه با توافق طرفین قابل تمدید خواهد بود. هدف از این آتش‌بس، اعطای فرصت به مردم یمن برای رهایی از خشونت، رنج و مهم‌تر از همه ایجاد امید برای پایان دادن به درگیری‌ها است که بی‌شک بدون حمایت‌های بین‌المللی و منطقه‌ای هرگز امکانپذیر نبود.» براساس اعلام نماینده ویژه سازمان ملل، طی دو ماه آتش‌بس، با هدف دستیابی به آتش‌بس دائمی، مذاکراتی با طرفین درخصوص رسیدگی به اقدامات فوری اقتصادی و بشردوستانه و ازسرگیری روند سیاسی انجام خواهد شد.
به نوشته «الجزیره»، «جو بایدن» با استقبال از این آتش‌بس در بیانیه‌ای گفت: «طرفین باید به این آتش‌بس وفادار بمانند زیرا همان‌طور که پیش‌تر نیز گفتم، ضروری است این جنگ پایان یابد.» در عین حال «بوریس جانسون»، نخست‌وزیر انگلیس و وزرای خارجه ترکیه و مصر نیز نسبت به این آتش‌بس واکنش مثبت نشان دادند.
این تلاش‌ها در حالی انجام شده است که به نوشته المیادین، ائتلاف سعودی با تحمیل یکی از فاجعه‌بارترین بحران‌های بشردوستانه جهان به مردم یمن، بیش از 80 درصد مردمان این کشور را به زیر خط فقر کشانده است.
توافق آتش‌بس یمن که در نخستین روز ماه رمضان در این کشور اجرایی شد، نخستین توافق دوجانبه صلح موقت از سال 2016 به شمار می‌‌رود اما تحلیلگران «فایننشال تایمز» معتقدند تعهد به این توافق همچنان امری چالش برانگیز است. «پیتر اسلیسبری»، کارشناس ارشد سیاسی گروه مطالعات بحران‌های بین‌المللی گفت: «من هم مانند بسیاری از مردم به اجرای این توافق مشکوک هستم. سوالم نیز این است که چه فاکتوری نبرد را به این سمت برده است. اما مهم‌تر از آن، اینکه چطور این توافقات روی کاغذ به اجرا درمی‌‌آیند.»
موضوعی که به نوشته ایسنا به نقل از المیادین، «محمد البخیتی»، عضو شورای سیاسی انصارالله یمن درباره آن گفت: «آتش‌بس در یمن به دنبال حملات اخیر انصارالله در عمق عربستان و پس از تماس‌های صورت گرفته میان صنعا و ائتلاف سعودی محقق شد. این آتش‌بس فرصتی برای کشورهای ائتلاف متجاوز خواهد بود تا در مواضع خود برای رسیدن به صلح دائمی و فراگیر در یمن بازنگری کنند. اما نمی‌توان بر وفاداری کشورهای متجاوز حساب کرد. گرچه این آتش‌بس در سایه حملات اخیر انصارالله، شرایطی متفاوت از گذشته را ایجاد کرده است.»
به گزارش الجزیره، در همین حال «احمد بن مبارک» وزیر خارجه یمن، «محمد عبدالسلام» سخنگوی انصارالله و «محمدعلی الحوثی» در توئیت‌هایی جداگانه از این آتش‌بس استقبال کرده و خواهان پایبندی به این توافق شدند.
«فرانس پرس» نوشت انصارالله هفته گذشته اعلام کرده بود که در صورت برقراری آتش‌بس، حدود هزار و 400 نفر از زندانیان خود را که تنها 823 تن آنها حامیان دولت و 19 نفرشان نیز سعودی و سودانی هستند، آزاد خواهد کرد. آخرین تبادل اسرا در اکتبر 2020 و با آزادی 1056 نفر از هر دو طرف انجام شده است.

عمان آبزرور (عمان)
بعد از دو سال وقفه در برپایی مراسم سحری و افطاری عمومی در عمان، امسال با فروکش کردن ویروس کرونا در این کشور، مردم خواهند توانست همچون سال‌های گذشته در ایام ماه رمضان، روزه خود را در اماکن عمومی و دید و بازدیدها بگشایند و بعد از آن نیز به دعا و نیایش‌های خاص این ماه در مساجد بنشینند.

لیبراسیون (فرانسه)
روز شنبه «امانوئل مکرون» اولین و آخرین کمپین انتخاباتی خود را برگزار کرد. این سخنرانی در حالی انجام شد که تنها یک هفته به انتخابات ریاست جمهوری فرانسه زمان باقی مانده است و رقبای انتخاباتی او با هدف گرفتن سیاست‌های رئیس‌جمهور جوان این کشور، او را به چالش کشیده و امیدوارند خود به آرای بیشتری دست یابند.

نیویورک تایمز (امریکا)
پاپ فرانسیس در سفر به یونان، به خاطر آزارهایی که بومیان کانادا در مدارس کاتولیک دیده بودند، از آنان طلب بخشش و در دیدار با رهبر کلیسای ارتدوکس یونان نیز بابت اشتباه‌های تاریخی کلیسای کاتولیک و نقش آن در ایجاد اختلافات با ارتدوکس‌ها عذرخواهی کرد. او علت اشتباه کلیسای کاتولیک آن زمان را عطش قدرت و سیاست خواند.