به بهانه استقبال از اولین تجربه کارگردانی هادی حجازیفر با «موقعیت مهدی»
درخشش
محدثه واعظیپور
روزنامهنگار
پرونده چهلمین جشنواره فیلم فجر بسته شد و از میان تمام نامها، یک نام بیش از بقیه تکرار شد: هادی حجازیفر. بازیگری که در آغاز دهه نود و با «ایستاده درغبار» (محمدحسین مهدویان) به سینمای ایران آمد و با اولین فیلمش، به او توجه شد، بهعنوان کارگردان و با نخستین فیلم، فراتر از انتظار ظاهر شد و درخشید. جشنواره بیستاره امسال، جشنواره سرد و کسلکننده چهلم، یک چهره داشت که بسیاری از طیفهای مختلف، بر اهمیت و امتیازهای فیلمش اجماع داشتند. پس از ناکامی «دسته دختران» (منیر قیدی) در جلب نظر منتقدان، در شکست پروژهای که میتوانست تصویری تازه از سالهای دفاع باشد و قرار بود سیمای زنان در بحبوحه جنگ را به یادگار بگذارد، در ناامیدی از فیلم بزرگی که به اهدافش نرسیده بود، «موقعیت مهدی» نه تنها آبروی سینمای دفاع مقدس که گرمای جشنواره شد. کمتر کسی گمان میکرد نسخه سینمایی از سریال هادی حجازیفر که تولید آن دو سال طول کشیده بود، بهعنوان فیلمی مستقل، بااحساس و واقعگرا به همسایگی عشق و هجران، به قرابت زندگی و مرگ و به اهمیت تعهد و آرمانخواهی پرداخته باشد و بیآنکه بخواهد تسلط بر کارگردانی را به بیننده تحمیل یا او را مقهور جلوههای ویژه کند، به انسان بپردازد، انسانِ درگیر جنگ.
حجازیفر خوشاقبال بود فیلمش، که پیش از جشنواره در برابر «دسته دختران» بختی برای جلوهگری نداشت، در حالی اکران شد که یأس ناشی از شکست پروژه بزرگ منیر قیدی، فضای رسانه را پر کرده بود. «موقعیت مهدی» که برای همدلی تماشاگر بیش از آنکه بر نمایش خشونت یا جلوههای آشنا و تظاهرات بیرونی از پدیدهای به نام جنگ تکیه کرده باشد، به روابط انسانی و نمایش سلوک و عمل قهرمانانه پرداخته بود. بهدلیل موفق شدن در همراه کردن تماشاگر با شخصیت اصلی (شهید مهدی باکری) و تمرکز بر احساس و عشق همسر او به مردی که آرمان را به زندگی شخصی ترجیح داده، یاد و خاطره بهترین فیلمهای سینمای دفاعمقدس را در ذهن زنده میکرد؛ حسی شبیه به آنچه در «دیدهبان» (ابراهیم حاتمیکیا) یا «هیوا» (رسول ملاقلیپور) تجربه کرده بودیم.
حجازیفر، برای چندمین بار ثابت کرد بهترین فیلمها درباره جنگ، آثاری است که به زندگی میپردازند و آن را ستایش میکنند، بیآنکه ارزشهای بزرگ دفاع و قهرمانانی که برای دفاع، زندگی را قربانی کردند، نادیده بگیرد.
هادی حجازیفر با چهلمین جشنواره فیلم فجر در موقعیتی ویژه و در معرض چالشی اساسی قرار گرفته است. بازیگری که از او انتظار بالا بود و گاهی برای حضور در پروژههای سینمایی ضعیف نقد میشد، حالا بهعنوان کارگردانی صاحب نگاه و سلیقه، مرکز توجه قرار گرفته و انتظارها از او بالاتر از گذشته است. فیلمسازی که هم روایتگر است، هم حس و حال و موقعیت میسازد و هم در سینمایش بهدنبال قهرمان است.
«موقعیت مهدی» یک شروع است، شروعی که امیدواریم تداوم و استمرار داشته باشد.