واشنگتن پست (امریکا):
جو بایدن روز پنجشنبه از بسته بودجه 1.75 تریلیون دلاری خود برای تغییرات آب و هوایی در کشورش رونمایی کرد. این بودجه جدا از مبارزه با تغییرات جوی به بخش های بهداشت و درمان و همین طور آموزش و قوانین مالیات نیز اختصاص دارد. جمهوری خواهان در حالی به این بسته انتقاد دارند که حتی برخی از دموکرات ها نیز آن را نپذیرفته اند.

دیلی صباح (ترکیه):
اردوغان در حالی در حاشیه گروه 20 با بایدن دیدار می کند که دو کشور روابط پرافت و خیزی در سال های اخیر داشته اند و اخیراً نیز رئیس جمهوری امریکا که در دوران تبلیغات انتخاباتی خود پیام های تلخی برای آنکارا می فرستاد، در سخنانی از منتقدان آنکارا از جمله «عثمان کاوالا» و حامیانش حمایت کرده است.

عرب نیوز(عربستان):
نمایندگان پارلمان لبنان روز پنجشنبه لایحه ای را  تصویب کردندکه بر مبنای آن انتخابات پارلمانی آتی این کشور روز 27 مارس برگزار
می شود. پیشتر میشل عون در فرمانی خواهان تجدید نظر در انتخابات پارلمانی شده بود و قرار است پارلمان لبنان تا زمان برگزاری این انتخابات به این مسأله رسیدگی کند.

زهره صفاری/ سازمان ملل در حالی با هشدار درباره وخامت بحران انسانی و فقر در افغانستان، بر لزوم افزایش کانال‌های امدادرسانی به این کشور تأکید کرد که پیشتر چین و روسیه نیز خواهان آزادسازی اموال بلوکه شده این کشور شده بودند.
به گزارش «رویترز»، مقامات این سازمان با اعلام ناتوانی از تأمین نقدینگی لازم برای حل معضل کمک‌های بشردوستانه به میلیون‌ها شهروند گرسنه افغان، همکاری جهان را برای نجات این کشور از فروپاشی اقتصادی ضروری خواندند. یکی از مقامات این نهاد بین‌المللی که نامش را فاش نکرد گفت: «آنچه در نهایت نیاز داریم راهکار سیاسی است چراکه برداشتن تحریم‌ها و آزادسازی میلیاردها دلار نقدینگی بلوکه شده افغانستان در بانک‌های غربی می‌تواند راهگشا باشد.»
این در حالی است که بانک جهانی در حال حاضر دسترسی دولت طالبان را به حدود 440 میلیون دلار ذخیره اضطراری مسدود کرده و حدود 10 میلیارد دلار ذخیره بانک مرکزی افغانستان نیز در بانک‌های خارجی بویژه امریکایی بلوکه شده و خزانه‌داری امریکا نیز تاکنون برنامه‌ای برای آزادسازی این سرمایه عظیم ارائه نکرده است.
در این شرایط «ماری الن مک گرورتی»، رئیس بخش برنامه غذایی جهان معتقد است: «ما در حال حاضر از نقدینگی محدودی که در کشور وجود دارد استفاده می‌کنیم اما این امر نمی‌تواند دوامی داشته باشد چراکه اوضاع روز به روز وخیم‌تر می‌شود. در حال حاضر حدود 8.7 میلیون نفر در آستانه قحطی و گرسنگی قرار گرفته‌اند که بزودی فقر و گرسنگی را به معضلی خارج از کنترل بدل خواهند کرد.»
سازمان ملل در حالی بر درخواست کمک جهان به افغانستان تأکید دارد که بسیاری از کشورها برای تحت فشار قراردادن مقامات طالبان، تشکیل دولت فراگیر و تضمین رعایت حقوق زنان و دختران را شرط مشروعیت بین‌المللی شبه نظامیان به عنوان دولت افغانستان و همچنین کمک به این کشور خوانده‌اند. اما «استفن دوجاریک»، سخنگوی سازمان ملل معتقد است: «سازمان ملل از کشورها می‌خواهد شرایطی را فراهم کنند که کمک‌های نقدی آنها در اختیار سازمان‌های امدادی در داخل افغانستان قرار گیرد.» چراکه مقامات این سازمان کمک‌های وعده داده شده در نشست ماه گذشته سازمان ملل را ناکافی می‌دانند.
با این حال به نوشته طلوع نیوز، سهیل شاهین، سخنگوی دفتر سیاسی طالبان در قطر در توئیتی خواستار تحقق هر چه سریع‌تر این وعده‌ها شده است: «زمستان در حال نزدیک شدن است و ضروری است که هرچه زودتر حدود یک میلیارد یوروی وعده داده شده در کنفرانس مجازی گروه بیست برای مردم فقیر، آسیب‌پذیر و آواره افغانستان فراهم شود. همچنین از جامعه جهانی می‌خواهیم که در راستای آزادسازی ذخایر ارزی و از سرگیری پروژه‌های توسعه‌ای کمک کنند. امارت اسلامی برای همکاری با مؤسسات و نهادهای بشری آماده است.»
وعده جدید امریکا به افغانستان
دولت جو بایدن در شرایطی که از آزادسازی ثروت بلوکه شدن افغانستان در بانک‌های خود و حتی رفع تحریم این کشور عقب‌نشینی نمی‌کند به تازگی از تخصیص حدود 144 میلیون دلار کمک بشردوستانه به این کشور پرده برداشته است. به نوشته واشنگتن پست، رقم وعده داده شده میزان کمک امریکا به این کشور و پناهجویان افغان در منطقه را تا نزدیک به 474 میلیون دلار در سال می‌رساند که به گفته سخنگوی شورای امنیت ملی ایالات متحده «بالاترین رقم کمک از سوی هر کشوری» به شمار می‌رود. این کمک قرار است تا زمستان برای حل بحران گرسنگی به افغانستان وارد شود.
در عین حال آنتونی بلینکن، وزیر خارجه امریکا در بیانیه‌ای اعلام کرد این کمک به مردم تعلق دارد: «در واقع منافع این کمک بشردوستانه برای مردم است نه طالبان. ما همچنان رفتار طالبان را زیر نظر داریم.»
اما وانگ یی، وزیرخارجه چین در حالی که جامعه بین‌المللی را به حمایت از پروژه نجات افغانستان از بحران انسانی، سقوط اقتصادی، تهدیدات تروریستی و رفع مشکلات دولت آن دعوت کرد، گفت: «کشورهای غربی و در رأس آنها امریکا باید تحریم‌ها را برداشته و با طالبان رفتاری منطقی و عملگرایانه داشته باشند.»
خبرگزاری «تاس» روسیه نیز به نقل از ضمیر کابلوف، فرستاده روسیه به افغانستان نوشت: «در حال حاضر کمک‌های بشردوستانه اولویت دارند و امیدواریم شرکای امریکایی به وعده‌هایشان عمل کنند و با همکاری نزدیک با تروییکا و قدرت‌های منطقه‌ای در مسیر مناسب حرکت کنند. افغانستان در اولویت دستورجلسه ما قرار دارد و در این راستا با بازیگران مهم و شرکای بین‌المللی همکاری خواهیم داشت.»

بنفشه غلامی/ در جریان برپایی یک دادگاه در لندن برای بررسی پرونده استرداد «جولیان آسانژ» وکلای وی خبر دادند که امریکا طرح ربودن و محاکمه مؤسس ویکی‌لیکس در خاک این کشور را داشته است. آنان هشدار دادند با توجه به وضعیت روانی افشاگر اسناد طبقه‌بندی شده امریکا، احتمال دارد وی اقدام به خودکشی کند. قاضی دادگاه در پایان رسیدگی به این پرونده اعلام کرد تا زمانی که حکم نهایی این پرونده اعلام شود، استرداد آسانژ  انجام نخواهد شد.
به گزارش خبرگزاری «آسوشیتدپرس»، یک روز پس از اینکه یک وکیل دولت امریکا قول داد اگر «جولیان آسانژ» به این کشور بازگردانده شود، وی با شرایط سخت زندان و... مواجه نخواهد شد و حتی ممکن است برای محکومیت خود به استرالیا، زادگاهش فرستاده شود، «ادوارد فیتزجرالد»، وکیل افشاگر اسناد ویکی‌لیکس، در جریان دادگاه رسیدگی به درخواست مجدد امریکا برای استرداد وی، این ادعاها را رد کرد و باتأکید بر اینکه موکلش از اوتیسم رنج می‌برد، گفت: «آسانژ به لحاظ روانی در شرایط خوبی قرار ندارد و شدت بیماری او طوری است که نمی‌توان وی را برای محاکمه به امریکا فرستاد. زیرا هر لحظه احتمال دارد دست به خودکشی بزند.» «فیتزجرالد» از قضات این دادگاه خواست از موکل وی و سلامتش محافظت کنند.
وی سپس به اتهاماتی که پیشتر برخی سایت‌های خبری از جمله پایگاه «هیل»، پایگاه اینترنتی مربوط به کنگره امریکا، درباره ربودن «آسانژ» مطرح کرده بودند، پرداخت و گفت: «سیا و دولت امریکا برنامه‌هایی برای آسیب زدن به موکل من داشته‌اند و می‌خواسته‌اند با ربودن و یا مسموم کردن وی در زمانی که در سفارت اکوادور در لندن به سر می‌برد، او را از سر راه خود بردارند.» وی با طرح این اتهامات از قضات خواست در اعتماد به ادعاهای امریکا در خصوص وضعیت آتی «آسانژ» تجدید نظر کنند.
وکلای «آسانژ» در حالی خواهان مسترد نشدن وی به امریکا هستند که واشنگتن مؤسس ویکی‌لیکس را متهم به 17 مورد جاسوسی و یک مورد سوء‌استفاده از فضای وب برای انتشار هزاران سند نظامی و دیپلماتیک امریکا کرده و معتقد است وی باید محکوم به زندان شود. مجازات جرایمی که امریکا برای «آسانژ» قائل است، می‌تواند تا 175 سال زندان محکومیت برای وی در پی داشته باشد. البته امریکا روز چهارشنبه گفته بود که این زمان می‌تواند کوتاه‌تر از این هم باشد.
«آسانژ» 50 ساله، در حال حاضر در زندان بلمارش که یک زندان فوق امنیتی در لندن است، نگهداری می‌شود. او در جلسه دادگاه روز پنجشنبه حضور فیزیکی نداشت و تنها برای دقایقی از طریق ارتباطات ویدیویی در جلسه شرکت کرد. رأی نهایی قضات این پرونده احتمالاً چند هفته دیگر صادر خواهد شد.

شورای امنیت سازمان ملل در نشست اضطراری خود درباره سودان، با محکوم کردن کودتا در این کشور، خواهان بازگشت دولت غیرنظامی سودان به قدرت شد.
به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری فرانسه، شورای امنیت به اتفاق آرا با تصویب بیانیه‌ای که توسط دولت انگلیس تهیه شده است، همچنین خواهان آزادی هر چه سریع‌تر همه بازداشت شدگان شده و از همه بازیگران ذینفوذ نیز خواسته است، بدون هیچ پیش شرطی برای اطمینان از اجرای کامل سند قانون اساسی و توافقنامه صلح منعقده، گفت‌وگو را آغاز کنند.
همزمان با نشست شورای امنیت، عبدالفتاح البرهان، رئیس شورای حاکمیتی انتقالی، سفرای 6 کشوری را که منتقد کودتاچیان بودند از این کشور اخراج کرد. این سفرا، شامل سفیران کشورهای امریکا، فرانسه، انگلیس، آلمان، نروژ و همین طور اتحادیه اروپا، پیشتر با عبدالله حمدوک، نخست وزیر برکنار شده سودان دیدار کرده بودند. فرمانده ارتش سودان همچنین خبرداد، نام نخست وزیر و اعضای کابینه جدید ظرف هفته  پیش رو اعلام خواهد شد.

امروز سران 20 کشور صنعتی جهان در نشستی در ایتالیا، راه‌های مقابله با تأثیرات مخرب تغییرات آب و هوایی و تقویت توسعه اقتصادی در جهان را بررسی می‌کنند. این نشست فردا شب به پایان می‌رسد. به گزارش یورو نیوز، اجلاس سالانه سران گروه 20 در حالی در رم برگزار می‌شود که برخی از سران از جمله رؤسای جمهوری چین و روسیه و نخست وزیر ژاپن حضور مجازی را به حضور فیزیکی در ایتالیا ترجیح داده‌اند. انتظار می‌رود پرونده هسته‌ای ایران هم از موضوعات این نشست باشد.

فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری

آخرین دیدارهای پیش از توافقنامه اسلو

این یادداشت - سند دربرگیرنده این موضوع بود که «نهایی‌سازی طرح توافق صلح میان سوریه و اسرائیل با رسیدن کشورهای عربی شرکت کننده در روند صلح (لبنان و اردن) به توافقات صلح مشابه و رسیدن فلسطینی‌ها به امضای توافق آغاز مرحله انتقالی» مرتبط است. این سند که راهنمای کاری هیأت ما در روند مذاکرات بود، همچنین فرمول «تحقق اصل فراگیری صلح عادلانه و همه‌جانبه» را به این شکل مشخص می‌کرد: «این مرحله هنگامی به پایان خود خواهد رسید که واپسین طرف عربی شرکت کننده در روند صلح (فلسطینی‌ها) به وضعیت پایانی برسد که پاسخگوی حقوق مشروع آنها در اجرای دو قطعنامه ۲۴۲ و ۳۳۸، و اصول روند صلح در پرتو نامه تأکیدات امریکا باشد. این رویداد- در صورت انجام - بی تردید پیامد واقع‌گرایانه و موفقیت روند صلح فراگیری خواهد بود که در پایان سال ۱۹۹۱ در مادرید آغاز شد و ما توانستیم آن را برخلاف تمایل شامیر، از نو بنا کنیم.» بدین گونه موضع مذاکراتی ما آشکارا دربرگیرنده ارتباط رسیدن به هر فرمولی از توافق سوریه و اسرائیل با رسیدن هیأت‌های عربی دیگر به امضای توافقنامه‌های مشابه و رسیدن هیأت فلسطینی به امضای توافق آغاز مرحله انتقالی و ارتباط روند صلح فراگیر با ورود فلسطینی‌ها به مرحله «وضعیت پایانی» بود. این سند نزد سوریه محفوظ و البته همان زمان به هیأت‌های عربی و هیأت فلسطینی مذاکره کننده در واشنگتن و رهبری آنها در تونس نیز ارائه شده است.

 بازی با روندهای مذاکراتی
نتیجه طبیعی مواضع سرسختانه و دارای پیچیدگی برنامه‌ریزی شده اسرائیل، پناه آوردن رابین به بازی با روندهای مذاکراتی و جداکردن عملی آنها از یکدیگر بود. در حالی که هیأت ما با شدت به راه حل فراگیر، و رسیدن به توافقنامه‌های مشابه میان هیأت‌های عربی و اسرائیل، پایبند بود و هر پیشرفت سوری در فرمول صلح و مراحل آن را با پیشرفت در روند فلسطینی مذاکرات مرتبط می‌دانست، اسرائیلی‌ها در حقیقت مشغول تنیدن توافقنامه اسلو بودند که روند پنهانی آن از چند ماه پیش آغاز شده و در تاریخ ۱۳ سپتامبر ۱۹۹۳ در جشنی در برابر کاخ سفید رونمایی شد که همه جهانیان آن را شاید بیش از یک بار دیدند؛ توافقی که در نتیجه آن اسرائیل گویی خود را از حل مسأله فلسطین مبرا کرده و مسئولیت آن را بر گردن سازمان آزادیبخش می‌انداخت. تا آن زمان، مطالب زیادی درباره تماس‌های پنهانی فلسطینی- اسرائیلی شنیده بودیم، اما از چیستی توافقات آگاه نبودیم. تردید دارم امریکایی‌ها نیز که از توافق اسلو حمایت کردند از پیش در جریان جزئیات توافقات قرار گرفته باشند. این تنها اسرائیلی‌ها (رابین و حلقه تنگ پیرامونی او) بودند که از آغاز و پایان این توافق آگاهی داشتند. پس از درز خبر توافق در روزنامه‌ها، در ۲۸ اوت ۱۹۹۳ - دو هفته پیش از توافق اسلو - کنفرانس مشترک مطبوعاتی وزرای خارجه فلسطین و کشورهای همجوار آن در بیروت برگزار شد. یکی از روزنامه‌نگاران از فاروق قدومی [وزیر خارجه دولت در تبعید و] رئیس دایره سیاسی سازمان آزادیبخش فلسطین درباره شایعات و اخبار درز یافته از این توافق و بویژه تأکید پرز بر وجود آن، پرسید و ابواللطف کلیت و جزئیات این اخبار را تکذیب و وزیر خارجه اسرائیل را متهم به این کرد که بزرگ‌ترین دروغگوی جهان است. شرمساری قدومی و خشم آشکار او در کنفرانس مطبوعاتی در درجه نخست متوجه عرفات- و نه پرز- بود، زیرا قدومی که رئیس دایره سیاسی سازمان آزادیبخش فلسطین بود، هیچ اطلاعی از توافق نداشت و عرفات جریان مذاکرات اسلو را به طور کامل از او و حیدر عبدالشافی و هیأت مذاکراتی فلسطین در واشنگتن پنهان کرده بود. این امر منجر به تردیدها و جدایی‌های بیشتری در صحنه فلسطین شد و تأکیدی بر روش تک روانه عرفات بود. هنگام حضورم در نیویورک در واپسین روزهای ماه سپتامبر همان سال، برای ایراد سخنرانی سوریه در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، پس از ملاقات با کریستوفر وزیر خارجه امریکا، از شماری از مسئولان بزرگ امور خاورمیانه امریکا- از جمله ادوارد جرجیان، دنیس راس و مارتین ایندیک - پرسیدم آیا از مذاکرات پنهانی جاری در نروژ در بهار و تابستان ۱۹۹۳ میان احمد قریع (ابوعلاء) با پیگیری و نظارت محمود عباس (ابومازن) و هیأت اسرائیلی برای هفته‌ها و ماه‌ها آگاه بوده‌اند؟ همگی پاسخ دادند، خیر. هنگامی که پرسش خود را تکرار و تعجبم را از پاسخ آنها ابراز و اعلام کردم محال است این ملاقات‌ها از ایالات متحده پنهان نگاه داشته شده باشد، ایندیک پاسخ داد هیأت‌های مختلفی از اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها در حال انجام مذاکرات رسمی و غیررسمی پنهانی در شماری از پایتخت‌های اروپایی بودند و ما نمی‌دانستیم کدام یک از آنها به نتیجه خواهد رسید، اما در عمل «دیدارهای اسلو از میان همه این دیدارها به نتیجه رسید». راس از این توضیحات ایندیک خوشش نیامد که برای جرجیان نیز غافلگیر کننده بود.