مورگن پست (آلمان)
رهبران سه حزب سوسیال دموکرات، سبزها و دموکرات آزاد در آلمان از توافق‌های اولیه برای تشکیل دولت ائتلافی آینده پرده برداشتند. در صورت توافق نهایی، برای نخستین بار دولت ائتلافی سه حزبی در آلمان حاکم خواهد شد. گفته می‌شود در حال حاضر چالش اصلی دو حزب مکمل این ائتلاف بر سر تصاحب وزارت دارایی است.

فیگارو (فرانسه)
شواهد نشان می‌دهد تایوان به کانون مناقشات نظامی میان چین و امریکا بدل شده است. دوئل دو قدرت بزرگ در اطراف این تنگه در حالی ادامه دارد که حضور نظامی پکن در منطقه، خطر جنگ را پررنگ‌تر کرده ،چراکه فرار واشنگتن در این شرایط معنایی جز خالی کردن صحنه برای قدرت‌نمایی چینی‌ها نخواهد داشت.

ایندیپندنت  (انگلیس)
حدود 5 میلیون نفر در انگلیس به‌ دلیل دریافت نکردن دوز سوم واکسن کرونا در خطر ابتلا به این ویروس قرار گرفته‌اند. با این هشدار کارشناسان، دولت دستورالعملی را تهیه کرده که به موجب آن افراد بالای 50 سال و گروه‌های آسیب پذیر پس از دست‌کم 6 ماه از آخرین دوز واکسن شان، دوز تقویتی  دریافت کنند.

بنفشه غلامی/ «سید حسن نصرالله»، دبیر کل حزب‌الله لبنان دوشنبه شب، در یکی از مهم‌ترین سخنرانی‌های سال‌های اخیر خود که با محور درگیری‌های پنجشنبه هفته قبل در منطقه «الطیونه» بیروت ایراد شد، ضمن متهم کردن حامیان جناح «سمیر جعجع»، رهبر حزب «نیروهای لبنانی» به تلاش برای بی‌ثبات کردن این کشور، اعلام کرد، حزب‌الله دارای بیش از 100 هزار نیروی رزمی آموزش دیده است.
به گزارش سایت «میدل ایست آی»، «سید حسن نصرالله» در سخنرانی خود «جعجع» را متهم به آشوب‌افکنی در لبنان کرد و گفت: «نیت اصلی حامیان نیروهای لبنانی، ایجاد جنگ داخلی است.» دبیرکل حزب‌الله لبنان تلاش‌های «نیروهای لبنانی» در ایجاد جنگ داخلی را رویدادی جدید ندانست و با اشاره به حوادث سال 2017 این حزب را متهم کرد که دست به خیانت به سعد حریری زد و به ثامر السهبان، وزیر سابق عربستان در امور خلیج فارس و خاورمیانه کمک کرد تا آتش جنگ داخلی را در لبنان شعله ور کند.
او سپس به آنها هشدار داد و گفت: «به نیروهای لبنانی و رهبر آنها توصیه می‌کنم دست از این هدف بردارید. زیرا محاسبات شما کاملاً اشتباه هستند. این کشور هرگز حزب‌الله را به قدرت امروز خود ندیده است.» دبیرکل حزب‌الله لبنان در ادامه این بخش از سخنان خود به شرح قدرت حزب‌الله پرداخت و گفت: «حزب‌الله امروز قوی‌تر از هر زمانی است و بیش از 100 هزار نیروی آموزش‌دیده رزمی با تجهیزات کافی دارد. آنها کاملاً آماده دفاع از کشور در برابر دشمنانش هستند.» وی ضمن ادای احترام به کشته‌شدگان حزب‌الله در درگیری‌های الطیونه تأکید کرد که حزب‌الله با این حال در تلاش است از وقوع یک جنگ داخلی بپرهیزد.
دبیرکل حزب‌الله لبنان همچنین حمله روز پنجشنبه را مرحله جدیدی از تاریخ لبنان خواند و گفت: «برخی در تلاش هستند حزب‌الله را دشمن معرفی کنند. اما همه اینها دروغ و افترا است. زمانی که داعش شهرهای مسلمان و مسیحی را هدف قرار می‌داد، این حزب‌الله بود که به نبرد با آنان رفت اما نیروهای وابسته به جعجع از داعش و النصره حمایت می‌کردند. این حزب‌الله و حزب امل نیستند که لبنان را تهدید می‌کنند، بلکه حزب نیروهای لبنانی است که از هیچ اقدامی در جهت به شکست کشاندن تفاهم حزب‌الله و جریان آزاد ملی دریغ نمی‌کند.» اشاره «نصرالله» به روابط مستحکمی است که بین حزب‌الله و «میشل عون»، رئیس جمهوری لبنان و مؤسس جریان آزاد ملی لبنان است. روابطی که حزب «نیروهای لبنانی» به رهبری «جعجع» نسبت به آن حساسیت ویژه‌ای دارند و تاکنون برای از بین بردن آن تلاش زیادی کرده‌اند. حزب‌الله و «عون» به‌طور خاص از سال 2016 دارای روابط تنگاتنگی بوده‌اند. «نیروهای لبنانی» از حمله پنجشنبه در «الطیونه» نیز به همین منظور استفاده کرد.
«نصرالله» در پایان سخنان خود نیز ضمن درخواست برای محاکمه عاملان حمله الطیونه از ارتش لبنان خواست یکپارچگی خود را حفظ کند، زیرا: «ارتش لبنان ضامن وحدت در کشور است. اگر این یکپارچگی در ارتش از بین برود، کشور به سمت جنگ داخلی پیش خواهد رفت که نیروهای لبنانی خواهان آن هستند.» وی همچنین خبر داد، اطلاعات لازم درخصوص این حمله را به نهادهای امنیتی لبنان و ارتش این کشور تحویل داده‌اند تا بتوانند تحقیقات در این خصوص را آغاز کنند. «نصرالله» با این حال هشدار داد: «اگر ارتش، نیروهای امنیتی و دستگاه قضایی به مسئولیت خود عمل نکنند، حزب‌الله خود این مسأله را پیگیری خواهد کرد.»
سخنان «نصرالله» بلافاصله با واکنش جناح «جعجع» رو‌به‌رو شد. به گزارش ایسنا، مسئول روابط خارجی حزب «نیروهای لبنانی» سخنان دبیرکل لبنان درباره دست داشتن این حزب در حادثه الطیونه را «توجیهی» و «تهدیدآمیز» خواند و مدعی شد: «هیچ تصمیمی برای جنگ و درگیری به صورت سازمان یافته یا حزبی وجود نداشت.» به گزارش «المیادین»، سخنان سید حسن نصرالله با واکنش تحلیلگران عرب حاضر در سرزمین‌های اشغالی مواجه شد. سایت «کان 11» در مطلبی به قلم «روی کیاس» تحلیلگر عرب در اهمیت سخنرانی دوشنبه شب دبیرکل حزب‌الله لبنان نوشت: «جدیدترین سخنرانی نصرالله مشابه سخنرانی او درباره خشونت‌ها و جنایت‌های عربستان در یمن بود.» این تحلیل همچنین تأکید کرده: «نبرد حزب‌الله با نیروهای لبنانی سمیر جعجع در نقطه اوج خود قرار دارد.»
«سمیر جعجع» در حالی حزب‌الله را متهم به نقش داشتن در انفجار سال گذشته بیروت می‌کند که دیروز «می الخنساء»، وکیل لبنانی دادخواستی را علیه رئیس حزب «نیروهای لبنانی» و بازپرس پرونده انفجار بندر بیروت به دادستانی ارائه و «جعجع» و «البیطار» را متهم به حمایت از تروریسم و آسیب زدن به قدرت کشور، جرایم فتنه، تحقیر و جرایم علیه قانون و قانون اساسی لبنان کرد. در همین حال دولت سوریه نیز حکم بازداشت «جعجع» را به اینترپل تحویل داد. این حکم رئیس حزب «نیروهای لبنانی» را متهم به تجاوز به صدها سوری مقیم لبنان در جریان اقدام برای اعمال حق انتخاباتی‌شان و تلاش برای کشتن آنها، توطئه، تحریک و ارتباط با گروه‌های تروریستی علیه دولت و ارتش سوریه و تلاش برای سرنگونی نظام، قاچاق اسلحه، تأمین مالی گروه‌های خرابکار در داخل سوریه، پناه دادن و تسهیل قاچاق تروریست‌های سوری و عرب به سوریه و بالعکس کرده است.

زهره صفاری/ «زلمای خلیل‌زاد» فرستاده ویژه امریکا به افغانستان و از معدود بازماندگان منتخب «دونالد ترامپ» در دولت «جو بایدن»، با تقدیم استعفانامه‌اش به وزیر خارجه ایالات متحده، از سمت خود کناره‌گیری کرد و جای خود را به معاونش داد.
به گزارش «نیویورک تایمز»، «خلیل‌زاد» 70 ساله که متولد افغانستان است و اصالتی امریکایی- افغانستانی دارد، یکی از مهره‌هایی بود که در دولت جمهوریخواه «جورج دبلیو بوش» برای براندازی حکومت طالبان در افغانستان سال 2002 نقش بسزایی داشت. او 20 سال بعد نیز بار دیگر در اتفاقی تاریخی مرتبط با طالبان نقش‌آفرینی کرد اما این بار مذاکره‌اش با رهبران طالبان به تحقیر امریکا و خروج شتابزده‌اش از افغانستان پس از 20 سال حکومت، نتیجه‌ای نداشت.
در واقع مأموریت «خلیل‌زاد» از همان سپتامبر 2018 که از سوی «دونالد ترامپ» برگزیده شد با آغاز مذاکرات صلح با طالبان کلید خورد و 18 ماه بعد را بیشتر در دوحه و به نشست با نمایندگان شبه نظامیان گذراند و دست آخر فوریه 2020 با تعهد به خروج نظامیان امریکا در فرایندی چند ماهه از افغانستان توانست امضای توافق صلح را بگیرد. اما در این میان سرنوشت مردم و مشارکت و نقش دادن به دولت افغانستان حلقه مفقوده این توافق بود که سبب شد از «خلیل‌زاد» به عنوان عامل تضعیف کننده جایگاه دولت افغانستان انتقادات زیادی وارد شود. با این حال او در مصاحبه‌هایی با رد همه این انتقادات مدعی شده بود در این توافق صلح تنها منافع امریکا را مدنظر نداشته و در غیاب حتی یک نماینده از دولت افغانستان تا حد ممکن امتیازاتی را از رهبران طالبان گرفته است.
او حتی تا آخرین روزهای حضور در افغانستان نیز همچنان بر خدمات خود بر مردم و دولت افغانستان تأکید داشت به طوری که به نوشته «یورونیوز»، او روز 21 مه سال 2021، تنها دو ماه مانده به سقوط افغانستان توسط طالبان به کنگره امریکا رفت و خطاب به نمایندگان امریکا گفت که پیش‌بینی‌ها در مورد پیشروی سریع نیروهای طالبان و سقوط کابل توسط آنها بعد از خروج ائتلاف بین‌المللی از افغانستان بدبینانه است.
اما شرایط برخلاف پیش‌بینی‌های او پیش رفت و در میانه‌های آگوست در حالی که بسیاری از نظامیان خارجی فرایند خروج را آغاز کرده بودند، با فرار «اشرف غنی» رئیس جمهوری افغانستان به ازبکستان و از آنجا به امارات و سقوط دولت این کشور، طالبان حکومت را در دست گرفت.
استعفای دیرهنگام
از ماه مه و چندی پس از اعلام تصمیم «جو بایدن» برای خروج از افغانستان زمزمه‌هایی از استعفای «خلیل‌زاد» مطرح شده بود اما شرایط طوری پیش رفت که مأموریت او به درازا کشید. سرانجام او روز دوشنبه با تقدیم نامه استعفایش به «آنتونی بلینکن»، رسماً کناره‌گیری کرد و جای خود را به «تام وست» معاونش داد. او در این نامه هدف از مأموریتش در افغانستان را کاهش فشار نظامی و اقتصادی افغانستان بر امریکا و رهایی منابع حیاتی آن برای بهره‌گیری در اولویت‌های داخلی و تمرکز بر چالش مرتبط با چین اعلام کرد. او در این نامه بار دیگر در پاسخ به انتقادات گفت: «توافقات سیاسی میان دولت افغانستان و طالبان آن طور که انتظار می‌رفت، پیش نرفت. دلایل آن بسیار پیچیده است و پس از کناره‌گیری حرف‌های زیادی برای گفتن دارم.»
بسیاری از دموکرات‌ها در پایان دولت «ترامپ»، انتظار استعفای «خلیل‌زاد» را داشتند اما او به خواست «آنتونی بلینکن» وزیرخارجه «بایدن» مأموریتش را این بار با عنوان «فرستاده ویژه امریکا برای صلح افغانستان» ادامه داد. در واقع «بلینکن» قصد داشت از روابط عمیق «خلیل‌ز‌اد» با رهبران طالبان برای ارتقای شرایط فرایند خروج امریکا از افغانستان بهره گیرد و در مقابل «خلیل‌زاد» نیز به خاطر روابط با «بایدن» در دوران سناتوری او سود خود را در ماندن دید.

فرمانده ستاد مشترک ارتش کره جنوبی از آزمایش دست‌کم یک موشک بالستیک از سواحل شرقی کره شمالی خبر داد.
به گزارش ایسنا به نقل از رویترز، مقامات کره جنوبی و ژاپن اعلام کردند که این موشک بالستیک از نزدیکی «سینپو»؛ محل نگهداری زیردریایی‌ها و تجهیزات آزمایش شلیک موشک‌های بالستیک دریایی (SLBM) پرتاب شده است. اما روزنامه «جونگ ایلبو»ی کره جنوبی با استناد به یک منبع نظامی که نامش فاش نشده است، در حالی احتمال آزمایش موشک SLBM را داده که هیچ جزئیاتی از آن ارائه نکرده است. «فومیو کیشیدا» نخست وزیر ژاپن پس از انتشار این خبر از اینکه کره شمالی در هفته‌های اخیر یکسری آزمایش موشکی انجام داده، ابراز تأسف کرد. در عین حال وزارت اتحاد کره جنوبی اعلام کرد تماس‌های روزانه با کره شمالی به طور عادی انجام شده و از اظهار نظر درباره آزمایش موشکی خودداری کرد. به گزارش «یونهاپ» به نقل از یک منبع دولتی، پرتاب این موشک در حالی انجام شد که قرار بود سران اطلاعاتی ایالات متحده، کره جنوبی و ژاپن در سئول درباره مسائل دیگر با کره شمالی دیدار کنند. «سونگ کیم» نماینده ویژه امریکا در کره شمالی گفت که این هفته برای گفت‌وگو به سئول می‌رود.

‌ایان برمر / ستون‌نویس «فارین افرز»
مترجم: وصال روحانی
دموکراسی‌های تازه شکل گرفته در اروپا در بدترین زمان ممکن به یک نقطه بحران‌وارد شده اند؛ انتخابات بلاتکلیف مانده در جمهوری چک، رأی جنجالی یک دادگاه عالی در لهستان، بن‌بست سیاسی در بلغارستان و ورود دولت مجارستان به دوره‌ای بحرانی و سرشار از ستیز، چالش‌هایی است که اروپایی‌های شرقی را نگران و اتحادیه اروپا را وارد سراشیبی کرده است.
در پراگ نتیجه انتخابات روزهای 8 و 9 اکتبر اعلام شده ولی اوضاع طوری مغشوش است که حتی ماهیت و آینده قانون اساسی این کشور هم به‌خطر افتاده است. همه اینها پس‌از شکست غیر منتظره حزب آندری بابیس، نخست‌وزیر پوپولیست چک در مقابل یک حزب دست راستی ائتلافی روی داد و آن هم در شرایطی که بابیس با‌وجود میلیاردر بودن همیشه ادعای تقابل با طبقه اعیان و ثروتمندان را داشته است. در لهستان از زمان اعلام ارجح شمرده شدن قوانین ملی این کشور در مقابل قوانین اتحادیه اروپا تنش ها در کشور فزونی گرفته است. زیرا بخش عمده‌ای از مردم لهستان موافق با دوری جستن کشورشان از اتحادیه اروپا و مواهب نسبی آن نیستند.
در بلغارستان نیز 14 سال بعد از پیوستن این کشور به اتحادیه اروپا اوضاع بسیار آشفته نشان می‌دهد و این امر محصول فسادهای گسترده‌ای است که توسط دولت بویکو بوریسوف، نخست‌وزیر این کشور طراحی و متحقق و موجب برکناری وی شد. ولی از یک سو خاطیان چندان مجازات نشده‌اند و از جانب دیگر در پی انتخابات بی‌نتیجه ماه‌های آوریل و جولای هنوز دولت تازه‌ای شکل نگرفته و رومن رادف رئیس‌جمهوری این کشور مجبور به فراخوانی تازه برای انتخابات سوم در ماه نوامبر (آبان) شده است.
در مجارستان نیز نا‌آرامی‌ها فزاینده است و ویکتور اوربان رهبر این کشور وارد جنگی شده که برنده‌ای ندارد و اگر هم داشته باشد، آن فرد او نیست. وی با رویارویی با بخشی از قوه قضائیه کشور که به اعتقاد وی فاسدند، به عقب راندن نشریات مستقل و دست‌رد زدن به سینه انبوه پناهجویان و مهاجران سرگشته در حالی به سوی دوره تازه‌ای از انتخابات در کشورش در بهار سال آینده خیز برمی‌دارد که یک ائتلاف قوی ضد خود را که از احزاب مختلف شکل گرفته، قوی‌تر از هر زمانی می‌بیند.
از همه بدتر اینکه این همه چالش و تردید و تهدید در شرق اروپا همزمان با تنزل‌ها و ناکامی‌هایی شده که در غرب این قاره هم برقرار شده است. آلمان که اقتصاد نیرومند و صنایع آهنین‌اش همیشه سلاحی برای قدرت بخشیدن به کل قاره بود، پس‌از کناره‌گیری آنگلا مرکل صدراعظم 16 سال اخیرش ضعیف‌تر از آن است که دست دیگران را بگیرد و در فرانسه هم امانوئل مکرون در حالی مهیای انتخابات بهار سال آینده در کشورش می‌شود که نه خودش محبوبیتی دارد ونه رقبایش آن قدر ناتوان که نتوانند برخی خواسته‌های اتحادیه اروپا را بر قواعد و خواسته‌های داخلی رجحان بخشند. در انگلیس هم بوریس جانسون مشغول تلاشی بی‌نتیجه برای جلوگیری از افزایش بی‌رویه قیمت حامل‌های انرژی در زمانه‌ای است که هم سرمای زمستانی در راه است و هم دشواری‌های برخاسته از مرگ و میرهای گسترده کرونایی، تأمین بیشترین کمک‌ها و فزون‌ترین تسهیلات را برای مردم در راه تقابل با این مشکلات می‌طلبد. مواردی از این دست است که سبب شده ناظران مسائل اروپا بپرسند؛ «آیا در حال حاضر اصولاً هدایت و مدیریت هم در این قاره وجود دارد و آیا بسیاری از کشورها هیأت دولت هم دارند؟!»
‌منبع: Time

فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری

پیام سری واشنگتن برای دمشق
رئیس‌جمهوری اسد امید چندانی به نتیجه بخشی مذاکرات نداشت، اما در همان حال مایل نبود پیش از اطمینان قطعی به بی‌نتیجه بودن از سرگیری مذاکرات، راه را بر مذاکره ببندد. از این‌رو و با هدف نیفتادن مسئولیت نپذیرفتن ادامه روند صلح بر گردن سوریه، با هوشیاری درها را بازگذاشتیم. بویژه که حکومت کلینتون هنوز آغاز به کار نکرده بود. مبارک رئیس‌جمهوری مصر در تاریخ ۸ فوریه برای بار دوم و امیر عبدالله ولیعهد عربستان در تاریخ ۱۰ فوریه ۱۹۹۳ با هدف شتاب دادن به بازگشت کشورهای عربی به دور هشتم مذاکرات، از سوریه دیدار کردند. مبارک حل مشکل را برای همه آسان می‌دید و بر این بود که الگوی کمپ دیوید قابل پیروی است.

دیدار نخست با کریستوفر و پیام پنهانی کلینتون
سفیر امریکا در دمشق در آغاز فوریه ۱۹۹۳ به من اطلاع داد، وارن کریستوفر وزیر خارجه جدید امریکا تصمیم گرفته است دمشق نقطه آغاز دیدار بین‌المللی نخست او از منطقه خاورمیانه باشد و مایل است با رئیس‌جمهوری اسد ملاقات کند. در ۲۱ فوریه با کریستوفر جلسه داشتم و از همان لحظه نخست به نظرم رسید او انسانی «خوب» و گشاده رو است، که تمایل شدیدی برای شناخت منطقه دارد. کریستوفر به‌هیچ روی روحیه مطمئن به قدرت آریستوکراتیک بیکر را نداشت که به او اجازه می‌داد تکه پراکنی‌های تند امریکایی فیلم‌های کابویی را داشته باشد.
وارن کریستوفر یک دیپلمات حرفه‌ای، مرد قانون و استاد خوب شنیدن بود که هنگام سخن گفتن صدای خود را بلند نمی‌کرد و از دوربین چندان خوشش نمی‌آمد. او در کمپین انتخاباتی کلینتون همچون یک دموکرات حکیم و آگاه ظاهر شد که می‌کوشد نسل جوان را به ریاست جمهوری برساند. کریستوفر هنگامی که در سال ۱۹۹۳ وزیر خارجه شد، در کنار کلینتون سرشار از زندگی، پیرمردی ناتوان به‌نظر می‌رسید. اما در دیدار با ما در دمشق تا این اندازه پیر به نظر نمی‌رسید. اگر چه چهره پر چین و چروکش این برداشت را می‌آفرید که پیرتر از سن واقعی اش است و گویی همه هم و غم دنیا را با قامت لاغر و افراشته خود حمل می‌کند. او در ملاقات با رئیس‌جمهوری اسد مایل بود بیشتر شنونده باشد. رئیس‌جمهوری در این دیدار ضمن اشاره به مسأله تبعیدشدگان به مرج الزهور همچون مانعی تنگنا آفرین در برابر از سرگیری مذاکرات، نیت و اراده ما جهت تحقق صلح را برای کریستوفر توضیح داد و افزود: ازسرگیری مذاکرات در صورتی که اراده دو طرف وجود داشته باشد، شدنی است.
دیدار نخست منطقه‌ای کریستوفر پاره‌ای از حرکت آفرینی جدیدی بود که حکومت کلینتون در خاورمیانه در پیش گرفته بود. این تحرک، از مرزهای برنامه انتخاباتی که کلینتون را به کاخ سفید رسانده بود عبور می‌کرد و به مصالح ایالات متحده از طریق روند صلح می‌رسید. کلینتون در مارس ۱۹۹۳ با اسحاق رابین نخست‌وزیر اسرائیل و سپس حسنی مبارک رئیس‌جمهوری مصر ملاقات کرد. پیش از دیدار مبارک - کلینتون، رئیس‌جمهوری اسد را در سفر ۲۷ مارس به قاهره برای ملاقات با مبارک، همراهی کردم. رئیس‌جمهوری مصر عادت داشت مسئولان بلندپایه مصری را برای ادای احترام و گرفتن عکس با میهمان خود دعوت کند، سپس به میز غذای دایره‌ای شکلی منتقل می‌شدیم که گنجایش بیش از 20 عضو دو هیأت را داشت و چندین میز کوچک دیگر در پیرامون آن قرار داشت که برخی وزرا و معاونان دور آن می‌نشستند.

برخی منابع عراقی شب گذشته خبر دادند، همزمان با نزدیک شدن معترضان به منطقه سبز بغداد، نیروهای امنیتی در بخش‌های مرکزی پایتخت مستقر شدند.
به گزارش ایسنا، عصر دیروز یک منبع امنیتی در گفت‌وگو با شفق‌نیوز خبر داد، ده‌ها نفر از معترضان به نتایج انتخابات پارلمانی اخیر عراق به ورودی‌های منطقه سبز در مرکز بغداد نزدیک شده‌اند تا مطابق با آنچه از پیش تعیین شده بود، در نزدیکی پل «معلق» گردهم آمده و تظاهرات کنند. از همین رو از ظهر دیروز تنها به کسانی اجازه ورود به منطقه سبز داده می‌شد که کارت شناسایی مجاز داشتند.