بورنئو پست (مالزی):
توافق بینالمللی برای کاهش ضایعات پلاستیکی با حمایت اتحادیه اروپا یکی از سرفصلهای کنفرانس ژنو شد. درهمین حال مقامات آلمان هشدار دادند به رغم حمایت بیش از 75 کشور از پیشنویس این توافقنامه همکاری، اجرایی شدن آن سالها طول میکشد. بنا به اعلام سازمان ملل سالانه 300 میلیون تن ضایعات پلاستیکی در جهان تولید میشود.
واشنگتن پست (امریکا):
تصمیم بایدن برای قطع بودجه حمایت از بیکاران، چالشی جدی در میان مشاوران کاخ سفید ایجاد کرده است. رئیس جمهوری امریکا در حالی تصمیم به پایان دادن به کمکهای میلیونی به بیکاران در بحبوحه شیوع کرونا گرفته و آن را در زمان مناسبی میداند که بسیاری از مقامات و مشاوران کاخ سفید نسبت به تبعات خطرناک آن هشدار دادهاند.
ایندیپندنت (بریتانیا):
اختلاف نظر کارشناسان سیاسی و علمی برای تزریق واکسن کرونا به نوجوانان 12 تا 15 ساله انگلیسی، «بوریس جانسون» را در دو راهی سخت تصمیم گیری قرار داده است. چراکه به رغم توافقات قبلی درباره تزریق واکسن به نوجوانان ، بسیاری از کارشناسان علمی، نسبت به اثرگذاری آن برای حفظ سلامت این رده سنی تردید کرده و خواستار تجدیدنظر دولت شدهاند.
آوارگان افغان، از نفس افتادگان در غربت
بنفشه غلامی/ «شکایتی ندارم. اما این (دو تکه کوچک سینه مرغ، دو تکه گوجه فرنگی، دو تکه کوچک برش داده شده از میوه و یک برش نان) غذایی است که دیشب به عنوان شام دریافت کردم و وعده بعدی غذا 12 ساعت دیگر است. زندگی پناهندگان شاید امن باشد اما راحت نه.» این متن توئیتی است که «حامد احمدی»، پناهجوی افغان به همراه تصویر ظرف غذایش در توئیتر منتشر کرده است. او که 10 روز قبل یکی از نخستین پناهجویانی بود که وارد کمپ «فورت بلیس» در ال پاسوی تگزاس شد، تصویری گویا از وضعیت 120 هزار پناهجوی افغان را به تصویر کشیده است که در دو هفته گذشته از وطن خود کوچ کرده و در غربت از داشتن بدیهیترین امکانات برای زندگی حداقلی محرومند و گذشته هولناک، امروز دردناک و آینده خوفناک، خلاصهای از کل زندگی آنان شده است. توئیت حامد احمدی در حالی بحث برانگیز شد که خبرهایی که روی خط خبرگزاریهایی چون «رویترز» و «یورونیوز» منتشر شده حاکی از مرگ سه کودک مهاجر افغان است. یکی از آنها نوزاد 9 ماههای است که پیش از فرود هواپیما بر باند فرودگاه فیلادلفیا جان سپرد. دو کودک دیگر نیز دو برادر 5 و 6 ساله بودند که به همراه خانواده خود در کمپ آوارگان افغان در لهستان به سر میبردند. جایی که پدر حسابدار آنها که سالها برای ارتش انگلیس کار کرده بود، تلاش کرد با پیدا کردن قارچ در جنگلهای اطراف، غذایی برای سیر کردن شکم خانوادهاش درست کند اما قارچهای سمی جان دو فرزندش را گرفت.
شرایط زندگی پناهجویان افغان حتی در پاکستان نیز که گزینه اول افغانها برای مهاجرت است، چندان ساده و آسان نیست. به گزارش «سی بی سی نیوز» در حالی که سازمان ملل پیشبینی کرده است تا پایان سال 2021 نیم میلیون افغان راهی پاکستان خواهند شد، پاکستان در روزهای اخیر برخی مرزهای خود را به روی مهاجران افغان بسته است و میگوید کشورش که در دهههای گذشته پذیرای میلیونها مهاجر افغان بوده، دیگر گنجایش مهاجر بیشتری را ندارد. آنها که به این کشور رفتهاند نیز شرایط چندان مطلوبی ندارند. کمپ مهاجران افغان در حومه اسلام آباد، که بیش از 3 هزار نفر در آن زندگی میکنند، از خشت و گل و فلز ساخته شده و مهاجران درآن بدون آب و برق زندگی میکنند.
دوحه قطر هم یکی دیگر از اولین مقاصد پناهجویان افغانی بود که از فرودگاه کابل از کشور خود خارج شدند. به گزارش «نیویورک تایمز»، طبق گزارش حساس اما طبقهبندی نشدهای که دیپلماتها و افسران نظامی ارشد امریکا برای دفتر جو بایدن، رئیس جمهوری امریکا فرستادهاند، شرایط اردوگاه پایگاه هوایی العدید دوحه اصلاً خوب نیست. 15 هزار پناهجو در این اردوگاه اسکان داده شدهاند که 229 نفر از آنان، کودکانی بدون همراه هستند. برخی از کودکان حاضر در این کمپ مورد آزار جنسی قرار گرفتهاند و مشکلات گوارشی بین این پناهجویان بسیار دیده میشود. ضمن اینکه ویروس کرونا هم جان بسیاری را تهدید میکند. وضعیت پناهجویان افغان در آلمان، یونان، بوسنی و لهستان هم بهتر از دیگر کشورهایی نیست که این روزها مأمن آنها شدهاند.
در حالی که آمارها نشان میدهد 120 هزار پناهجوی افغان در کشورهای مختلف پناه داده شدهاند، امریکا که مسئول اصلی این آوارگی است اعلام کرده، تاکنون 40 هزار نفر را پذیرش کرده و انتظار دارد بتواند 17 هزار نفر دیگر را پناه دهد و بقیه باید در دهها کشور دیگر جهان اسکان یابند. با این حال گزارش «نیویورک تایمز» از وضعیت پناهجویانی که در روزهای گذشته وارد امریکا شدهاند، نشان میدهد برخلاف ادعاهای اولیه دولت امریکا مبنی بر اینکه همه چیز تحت کنترل آنها است، مقامات امریکایی هنوز نتوانستهاند اطلاعات دقیقی درباره این افراد داشته باشند. دولت امریکا همچنین هنوز هیچ برنامه مشخصی برای محل اسکان دائم این افراد ندارد و فعلاً تنها اعلام کرده که این پناهجویان به طور موقت در 10 پایگاه نظامی مستقر خواهند شد.
جایی که «حامد احمدی» با توئیت کوتاه و عکس ظرف غذای خود، وضعیت زندگی در آنها را به روشنی به تصویر کشیده است.
برش
تیراندازی در کابل، درگیری در پنجشیر
در حالی که مهاجران افغان سختیهای زندگی دور از وطن را تحمل میکنند، در افغانستان رویاروییهای طالبان با مخالفانشان همچنان ادامه دارد. به گزارش طلوع نیوز جمعه شب بعد از اینکه برخی منابع خبر دادند، طالبان موفق به سیطره بر پنجشیر شده است، برخی نیروهای طالبان در کابل به نشانه شادی اقدام به تیراندازیهایی کردند که منجر به مرگ 17 نفر شد. در این تیراندازیها 41 نفر نیز مجروح شدند. این در حالی است که ساعتی بعد خبرهای سیطره طالبان بر پنجشیر تکذیب شد و احمد مسعود، فرمانده جبهه مقاومت پنجشیر در پیامی در فیسبوک خود اعلام داشت سلاح خود را بر زمین نخواهد گذاشت. او نوشت: «هیچگاه از مبارزه به خاطر خدا، آزادی و عدالت دست نمیکشیم.» امرالله صالح، معاون سابق اشرف غنی، رئیس جمهوری گریخته از کشور خود، در پیامی ویدیویی فرار خود را تکذیب کرد و خبر داد، آنها در پنجشیر در حال مقاومت هستند. در همین حال حامد کرزای، رئیس جمهوری پیشین افغانستان در پیامی توئیتری از طالبان و نیروهای مقاومت پنجشیر خواست تا مسائل را با مذاکره حل و فصل کنند. او نوشت: «جنگ راه حل نیست چون تنها درد و رنج برای کشورمان به همراه دارد.»
دستور «بایدن» برای افشای اسناد محرمانه حمله به برجهای دوقلو
گروه جهان/ چند روز مانده به بیستمین سالگرد حادثه تروریستی 11 سپتامبر، جو بایدن تحت فشار اعضای کنگره و خانوادههای قربانیان با صدور فرمانی به وزارت دادگستری، وعده انتخاباتیاش برای افشای اسناد محرمانه تحقیقات پرونده مرتبط با این حمله را در دستور اجرا قرار داد.
به گزارش رویترز، رئیس جمهوری امریکا که قرار است هفته آینده برای یادبود قربانیان حمله به برجهای دوقلو در بزرگداشت آنها شرکت کند، در بیانیهای پس از صدور این دستور نوشت: «وقتی رئیس جمهور شدم، قول دادم تا با تجدید نظر در طبقهبندی مدارک مرتبط با حمله 11 سپتامبر در این زمینه شفافسازی کنم. حالا به بیستمین سالگرد این حادثه تلخ رسیدیم و من مفتخرم که این وعده را عملی میکنم.»
براساس دستور بایدن، مریک گارلند، دادستان کل امریکا مأمور به تجدید نظر در طبقهبندی و انتشار اسناد تحقیقات پلیس اف بی آی، در 6 ماهه آینده شده است. این در حالی است که بازماندگان قربانیان و بسیاری از مردم امریکا نسبت به روند تحقیقات مظنون بوده و معتقدند اف بی آی درباره نتایج این پرونده صداقت نداشته و با از بین بردن شواهد مرتبط با دخالت عربستان سعودی، سعی در تبرئه این کشور داشته است. همزمان عربستان سعودی نیز هرگونه مشارکت در این حمله را رد کرده است.
بازماندگان قربانیان 11 سپتامبر سالها خواستار افشای تحقیقات این پرونده بودند و از آنجا که هرگز به نتیجه نرسیدند ماه گذشته با امضای طوماری برای کاخ سفید اعلام کردند در صورت امتناع بایدن از انتشار این اسناد، اجازه حضور او در مراسم بزرگداشت را نخواهند داد. برخی از خانوادههای قربانیان نیز از عربستان به اتهام همدستی به دادگاه فدرال نیویورک شکایت کردهاند. آنها بر این باورند که مقامات عربستان از برخی ربایندگان هواپیماها در جریان این حمله حمایت کردهاند. از طرفی اسامه بن لادن رهبر پیشین القاعده و 15 تن از هواپیماربایان این حادثه سال 2001 که منجر به مرگ بیش از 2 هزار و 500 نفر و مجروح شدن 20 هزار نفر و نابودی بسیاری از کسب و کارها شد، تبعه عربستان بودند و گفته میشود سعودیها از لحاظ مالی آنها را تأمین کردهاند.
در دستور اجرایی بایدن به وزارت دادگستری گرچه افشای این اسناد زمینهساز بروز تهدیدات امنیت ملی برای امریکا اعلام شده اما در عین حال برقراری تعادل میان شفافیت، کارآمدی و برآوردن خواست عموم مردم برای انجام این کار کافی دانسته شده است.
تنها راه عقلایی فراروی غربیها
آموختن هنر زیست در کنار طالبان
آنتونی کردزمن
مترجم: وصال روحانی
شکی نیست که زندگی در کنار طالبان و تعامل با آنها به معنای پذیرش اجباری تندروی هایی است که آنان در گذشته داشتهاند و بسیار بعید است که در دوره جدید حکومتشان بر افغانستان بخشی از آن را تکرار نکنند اما شاید این تنها راه برای غربیها شامل امریکا برای کاستن از مشکلات این کشور غرب آسیایی باشد. با کنار آمدن نسبی با طالبان، هم میتوان آنها را قدری تعدیل کرد و هم بعضی آزادیهای ولو کوچک را به مردم افغانستان بخشید. درست است که سران طالبان این بار هم برخی عملیات تند را در سلسله امورات حکومتی خود لحاظ خواهند کرد اما راهی بجز گفتوگو با آنها به قصد کاهش هر چه بیشتر این خشونتها وجود ندارد.
طالبان با وجود همسو بودن برخی کارهایش با داعش و القاعده، با آنها مجادلاتی هم دارد و اگر نظری مثبت از سوی غربیها ببیند، با این سازمانهای تروریستی بیگانهتر خواهد شد. واقعیت مهم این است که با وجود خروج همه امریکاییها و اکثر اروپاییها از افغانستان هنوز تعدادی خارجی یا افراد مرتبط با آنها و شماری از مردم افغانستان هستند که با رژیم اشرف غنی و غربیها همکاری میکردند و فایده تعامل غربیها با طالبان، مصون ماندن نسبی این افراد و امکان زندگی کردن همه کسانی است که لزوماً با طالبان موافق نیستند.
درست است که حوادث تراژیک اخیر در فرودگاه کابل، دلها را آزرد اما این اتفاقات ارتباطی با 99 درصد مردم افغانستان ندارد و آنها دغدغههای دیگری در دل دارند.
جمعیت افغانستان در دو دهه اخیر به طرز چشمگیری جوانتر شده و به تبع آن به سوی زندگیهای مدرن و مبتنی بر تکنولوژی سوق یافتهاند و این کالاها و این نوع زندگی فقط زمانی برای جوانان افغان در دسترس خواهد بود که طالبان در یک حالت ستیز دائمی با امریکا و متحدانش نباشد و دو طرف قضیه بپذیرند که در کنار یکدیگر زندگی کنند و به ایدههای طرف مقابل احترام بگذارند.
کافی است امریکا یک بار دیگر از سر ستیز با طالبان درآید و در آن صورت این گروه تمامی بهانههای لازم را برای ازسر گرفتن سختگیریها و محدودیتهای اجتماعی و سیاسیاش از جمله در قبال زنان و سایر احزاب سیاسی به دست خواهد آورد. طالبان هم در مقطع دوم رسیدنش به قدرت بیش از پیش فهمیده است که ساز و کارهای یک حکومت مفید و دیرپا فقط جدل با غربیها و سرکوب مظاهر تمدن به اصطلاح مدرن نیست و بهتر است در این زمینهها قدری کوتاه بیاید. امریکا هم باید در نظر بگیرد که چین و روسیه بسرعت باب گفتوگو با طالبان را گشوده و در حال محکم کردن جای پای خود در کابل هستند و اگر امریکا هر چه سریعتر هنر تعامل با دولت جدید در آستانه تشکیل در کابل را نیاموزد و آن را به اجرا درنیاورد، بشدت از این رقبای بزرگ سیاسیاش عقب خواهد افتاد. غربیها موارد و ابزار لازم را هم برای راضی کردن طالبان دارند زیرا این گروه در تأمین سلامت مردم افغانستان در عصر جولان کرونا و همچنین تجارت و خرید و فروش کالاها ضعیف است و اگر جو بایدن در این زمینهها به طالبان کمک کند، از تنشهای موجود کاسته خواهد شد.
درست است که صحنههای فرار سراسیمه سربازان امریکایی از کابل هنوز در ذهنها رژه میرود و اسباب یک سرشکستگی ابدی برای کاخ سفید است اما امریکا و متحدان اروپاییاش با یک شروع دوباره در کابل در وجوه اقتصادی و مراسلاتی و اجتماعی میتوانند هم از افزایش تشنج در منطقه بکاهند و هم به وابستگان خود در افغانستان قدری امنیت ببخشند. این تنها راه عاقلانهای است که در این نقطه حساس از زمان فراروی غربیها دیده میشود.
منبع: Center for Strategic and International Studies (CSIS)S
خاطرات یک دیپلمات
روایت گمشده
فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری
اجلاس سران قاهره ویژه تهاجم به کویت
رئیسجمهوری اسد پس از اعلام انضمام کویت از سوی عراق در ۸ اوت، تماسهای گستردهای با رهبران عرب برقرار کرد تا در نشست فوقالعاده سران گردهم آیند و پیش از آنکه دیر شود راه حلی عربی برای بحران بیابند. رهبران عرب نیز با فوریت، به این فراخوان پاسخ مثبت دادند. امیر سعود الفیصل وزیر خارجه سعودی دو روز بعد به دمشق آمد و ضمن ابراز خرسندی نسبی کشورش از ابتکار عمل سوریه، به رئیسجمهوری اسد در یک نشست بسته تأکید کرد موضع زودهنگام اسد درباره جنگ عراق با ایران درست بوده و صدام این بار نمیباید از پی آمدهای اعمال خود رهایی یابد.
سعود الفیصل در جلسه با من گفت، سعودی به دوستان خود تکیه دارد و نه اجلاس سران عرب. او همچنین گفت: ماده ۵۱ منشور ملل متحد حق دفاع مشروع را مجاز شمرده است. اقدامات لازم برای برگزاری فوری اجلاس سران عرب انجام شد. رئیسجمهوری اسد، پیش از عزیمت به سوی قاهره، نشست دومی با رهبری جبهه ملی پیشرو برگزار کرد و مشارکت سوریه در نشست فوقالعاده سران عرب در قاهره در تاریخ ۱۰ اوت را به بحث گذاشت.
رئیسجمهوری در تاریخ ۹ اوت و در هواپیمایی که ما را برای اجلاس سران به قاهره میبرد به من گفت، موضعی که بهعنوان وزیر خارجه سوریه در نشستهای وزرای خارجه در قاهره گرفته و به رسانهها گفتهام موضع خوبی است و میتواند مبنای خط سیاسی و رسانهای ما باشد. رئیسجمهوری در روزهای بعد نیز محتوای موضع مرا در سخنان خود به کار میگرفت که از ساعتهای اولیه یورش عراق به کویت، در برابر سعدون حمادی گفته بودم. در آن روزها احساس میکردم رئیسجمهوری اسد پس از تصمیمات متعدد و کوششهایی که برای تحمیل انزوای عربی بر سوریه شده بود، یک بار دیگر زمام ابتکار عمل را در دست گرفته است. اسد با چنین احساسی یک روز پیش از برگزاری اجلاس سران به قاهره رفت و با فوریت با مبارک دیدار کرد که از او به گرمی در فرودگاه استقبال کرده بود. سپس تعداد زیادی از سران عرب با اسد دیدار کردند تا پس از آنکه از برگزاری اجلاس سران در دمشق کوتاه آمده بودند، حال از رئیسجمهوری سوریه بشنوند که درباره اقدام عراق در کویت چه میگوید. ایده ما این بود که تا جایی که میتوانیم برای بسیج تلاشهای عربی بکوشیم و مانع استمرار اعزام نیروهای نظامی امریکا به منطقه شویم، تا خلیج فارس از جهان عرب جدا نشود و اسرائیل برنده بزرگ تحولات نباشد. دیدگاه ما این بود که اگر عربها تحرک لازم را انجام نداده و پوششی برای کشورهای عربی خلیج فارس ایجاد نکنند، امریکاییها به تنهایی درباره این منطقه تصمیم گرفته و اقدام خواهند کرد. از پیش این را نیز میدانستیم که تلاش ثابت قدمانه ما برای برگزاری نشست سران عرب، از حمایت تودههای مردمی برخوردار نیست. زیرا اشغال کویت، واکنشهایی برانگیخته و امیدهایی در میان مردم برای خارج شدن امت ناامید از وضعیت گره خورده خود، ایجاد کرده بود؛ بویژه که انتفاضه فلسطین نیز در آن زمان هنوز در اوج خود بود.