ایندیپندنت (بریتانیا)
نگرانی زیادی درمورد شیوع کرونا بین دانش‌آموزان وجود دارد. آمارها نشان می‌دهد حدود 34 هزار دانش‌آموز که واکسن کرونا را هم دریافت کرده‌اند، دچار کووید19 شده‌اند و این بیماری نسبت به بزرگسالان، مدت بیشتری در بدن آنها می‌ماند. بنابراین بازگشایی مدارس می‌تواند باعث شیوع بیشتر بیماری بین دانش‌آموزان شود.

نیویورک تایمز (امریکا)
اعتراض‌ها در لبنان تبدیل به مسأله‌ای عادی شده است. علت اصلی آن نیز تداوم بحران اقتصادی و تورم است که در برخی کالاها به
85 درصد رسیده است. در این بین گرانی بنزین و کمبود آن که گاه باعث می‌شود رانندگان ساعت‌ها در صف دریافت بنزین بمانند، به اضافه کاهش امنیت مردم را خشمگین‌تر کرده است.

جپن تایمز (ژاپن)
در یک سال گذشته مطبوعات جهان تحت فشار بسیاری بوده‌اند. در این مدت روزنامه نگاران بیش از هر زمان دیگری در زندان بودند و شمار خبرنگاران کشته شده، نسبت به سال ماقبل یک سوم افزایش یافت. در حالی که محدود کردن جریان اطلاعات منجر به تقلب‌ها و فسادهای مالی گسترده در هر نقطه‌ای از گیتی می‌شود.

زهره صفاری/ افزایش تنش‌ها و درگیری‌ها در افغانستان با تغییر استراتژی جنگی طالبان و تمرکز آنها بر شهرها و ولایت‌های مهم این کشور، نبرد با نیروهای امنیتی را به خیابان‌ها کشانده است. در این میان ساکنان لشگرگاه، یکی از هزاران قربانی گرفتار در این کارزار، جان و مال‌شان را در خطر نابودی می‌بینند و بسیاری نیز آواره شده‌اند.
به‌گزارش رویترز، شدت حملات در پایتخت هلمند به قدری است که وجب به وجب شهر اجساد در خیابان‌ها مشاهده می‌شود و به‌سادگی نمی‌توان هویت آنها را تشخیص داد. شرایط پیش آمده نگرانی سازمان ملل و دیگر آژانس‌های حقوق بشری را نسبت به بروز بحران انسانی در این منطقه برانگیخته است. چراکه تنها در یک روز مرگ دست‌کم 40 غیرنظامی در لشگرگاه ثبت شده است. این در حالی است که کارشناسان معتقدند تصرف پایتخت هلمند نماد قدرت برای شبه نظامیان به‌شمار می‌رود چراکه این شهر تا چندی قبل پایگاه امریکا و انگلیس در افغانستان بوده است.
به نوشته «طلوع نیوز»، ارتش افغانستان در پی افزایش حملات، عملیات پاکسازی شهر لشگرگاه را در دستور کار قرار داده و نماینده وزارت دفاع در پیامی تصویری از ساکنان این شهر خواست برای جلوگیری از افزایش تلفات غیرنظامیان، از مناطق تحت کنترل طالبان خارج شوند. این عملیات در هفتمین روز نبرد در لشگرگاه از ساعت 10 شب در دستور اجرا قرار گرفت. براساس آخرین گزارش‌ها از 10 حوزه امنیتی لشگرگاه 9 حوزه و 12 ولسوالی تاکنون به دست طالبان افتاده است و تنها یک ولسوالی و یک حوزه مانع از سقوط این ولایت شده است. ژنرال «سمیع سادات»، یکی از فرماندهان ارتش افغانستان پیش از آغاز عملیات تهاجمی علیه طالبان با اعلام اینکه جان شهروندان برای ارتش اهمیت بسیار دارد، دستور تخلیه شهر را بار دیگر اعلام کرد.
این در حالی است که سران طالبان، تهدید کرده‌اند با افزایش حملات هوایی امریکا بر مواضع طالبان، این گروه شبه نظامی مبارزات خود را به مرکز شهرهای مهم کشانده و بر شدت جنگ می‌افزاید. از سوی دیگر به باور کارشناسان «صبح کابل»، با سقوط ولسوالی‌ها هر چند تصور بر پراکندگی نیروهای طالبان بود اما محاسبه اشتباه نیروهای امنیتی، فشارها بر شهرها را دو چندان کرد. چراکه طالبان با اطمینان از بی‌میلی دولت برای بازپس‌گیری ولسوالی‌ها، با تجمیع نیروها و تجدید قوا به شهرها حمله کرده است. حتی سه فرمانده نظامی طالبان در مصاحبه با رویترز به صراحت بر تصرف شهر هرات، لشگرگاه و قندهار تأکید کردند. «ملایعقوب» یکی از فرماندهان گفت: «وقتی امریکا به تعهدات خود پایبند نیست چرا ما باید از توافقنامه پیروی کنیم؟ اکنون نیز تمرکزمان بیش از هر چیز، بر تصرف فرودگاه‌ها و پایگاه‌های هوایی در دو شهر قندهار و هرات است.»
به‌گفته شاهدان به‌دنبال درگیری در شهر لشگرگاه ولایت هلمند، طالبان از خانه‌های مسکونی و مکان‌های عمومی به‌عنوان سنگر جنگ استفاده می‌کند و به همین دلیل در حملات هوایی نیروهای ارتش چندین خانه نیز تخریب شده است. تاکنون مرگ 94 طالب در هلمند تأیید شده است.
برگزاری نشست شورای امنیت
در حالی که «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه امریکا در تماس تلفنی با «عبدالله عبدالله»، رئیس شورای عالی مصالحه ملی بر محکومیت گسترده بین‌المللی حملات طالبان تأکید داشتند، به نوشته سایت «هیندو»، نشست دیروز شورای امنیت سازمان ملل به‌صورت فوق‌العاده به موضوع افغانستان رسیدگی کرد. «گران هیواد»، سخنگوی وزارت خارجه افغانستان گفت: «برگزاری نشست شورای امنیتی سازمان ملل نشان دهنده این است که جهان اوضاع بد امنیتی افغانستان را بخوبی درک کرده است.» این نشست که به میزبانی هند برگزار می‌شود یک روز پس از گفت‌و‌گوی وزیر خارجه افغانستان با همتای هندی اش در دستور کار شورای امنیت قرار گرفت.
در همین حال با توجه به اوضاع امنیتی نابسامان در افغانستان، روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها با ارسال نامه‌هایی به «بوریس جانسون»، نخست‌وزیر انگلیس خواستار گسترش طرح اعطای ویزا به همکاران خود در افغانستان شدند. به گزارش «گاردین»، در این نامه سرگشاده بیش از 20 مرکز رسانه‌ای اقدام فوری دولت انگلیس برای نجات جان همکاران خود در افغانستان را خواستند.

همزمان با نشست‌های بیروت، تل آویو و یونیفل و همچنین تلاش امریکا برای قرار دادن نام حزب‌الله در فهرست تروریستی اروپا، تنش‌ها بین مرزهای لبنان و اراضی اشغالی فلسطین رو به افزایش است. به‌گزارش ایسنا به نقل از شبکه خبری روسیا الیوم، دو روز پس از آغاز پرتاب موشک‌ها در مرزهای لبنان و رژیم صهیونیستی، روز گذشته 10 موشک از مزارع شبعا در جنوب لبنان به‌سمت الجلیل شلیک شد. این درحالی است که برخی از منابع شمار موشک‌های شلیک شده را ۲۰ فروند اعلام کردند. ارتش رژیم صهیونیستی نیز از به صدا درآمدن آژیر خطر در شهرک‌های واقع در جولان و الجلیل خبر داد. حزب‌الله لبنان مسئولیت این حمله را که با ده‌ها راکت‌ ۱۲۲ میلیمتری، اراضی اطراف پایگاه‌های رژیم اشغالگر صهیونیستی در «مزارع شبعا» هدف گرفت، پذیرفت. حزب‌الله اعلام کرد حمله مذکور در واکنش به حمله روز پنجشنبه رژیم صهیونیستی به جنوب لبنان انجام شد. این در حالی است که در جریان نشست
سه جانبه میان نمایندگان رژیم صهیونیستی، لبنان و فرمانده حافظان صلح بین‌المللی (یونیفل) در ناقوره، نیروهای یونیفل از رژیم صهیونیستی و لبنان خواستند برای برقراری امنیت و ثبات در منطقه مشترک مرزی تلاش کنند. یونیفل همچنین اعلام کرد، تحقیقات را در خصوص حملات رژیم صهیونیستی به سه منطقه در جنوب لبنان آغاز کرده است. بیروت هم خبر داد، در مورد این حملات به شورای امنیت شکایت می‌کند. با این حال امریکا در جهت حمایت از تل آویو دیگر بار خواهان درج نام حزب‌الله لبنان و شاخه‌های سیاسی و نظامی‌ آن در لیست «تروریسم» اتحادیه اروپا شد.

فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری

رؤیابافی صدام در پیروزی بر ایران
و رهبری جهان عرب
طارق عزیز از سال‌ها پیش برای من یک بعثی و نام مشهوری بود که بخشی از زندگی خود را در دهه 50 در دمشق به عنوان نویسنده روزنامه بعث گذرانده بود. به‌رغم انشعاب در حزب بعث در تاریخ ۲۳ فوریه ۱۹۶۶، هرگاه با عزیز در راهروهای سازمان ملل متحد به هم برمی‌خوردیم، به او به چشم یک رفیق قدیمی نگاه می‌کردم. اما عزیز در نشست مسکو با زبانی تنش‌آلود به من گفت: همواره ساز وحدت بین سوریه و عراق را کوک می‌کنید، بی آنکه این را درک کنید که اگر با شما متحد می‌شدیم ملت عراق قطعاً با ما به خاطر موضع شما درباره جنگ، برخورد می‌کرد. به او پاسخ دادم: اطمینان دارم اگر اتحاد سوریه و عراق ایجاد می‌شد، ملت عراق برخلاف آنچه می‌گویید از موصل تا بصره و تا بغداد جشن و شادی برپا می‌کرد. بویژه از هنگامی که از میانه دهه 80، جنگ به نبردی بیهوده تبدیل شد. سکوت طارق عزیز و از کار ایستادن ضبط صوت، برای نشان دادن شکست دیدار کفایت می‌کرد.‌ نشست در محضر لنین - در مسکو - که پس از توقف جنگ عراق و ایران انجام شد، همانند نشست‌های اعلام نشده پیش از آن در پایگاه هوایی H4 در اردن، و در حاشیه اجلاس اتحادیه عرب در تونس و در حاشیه نشست‌های سازمان ملل متحد در بازه زمانی ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۸، با شکست مواجه شد. ما در سوریه کوشیدیم خاموش شدن توپ‌های جنگی را به فرصتی برای پماد زدن بر زخم‌های عراق و ایران- هر دو در یک اندازه- تبدیل کنیم و به این وسیله از آثار و سایه‌های جنگ بکاهیم و روابط میان ایران و عراق را به وضعیت عادی آن بازگردانیم، اما تلاش‌های ما بی نتیجه ماند. ایده‌های خود را با ملک حسین در دیدار ۸ آگوست از سوریه در میان گذاشتیم. دیداری که با همراهی زید الرفاعی و عدنان ابوعوده وزیر دربار انجام شد. همین ایده‌ها را با دکتر علی اکبر ولایتی وزیر خارجه ایران مطرح کردیم که در ۱۴ آگوست ۱۹۸۸، در رأس یک هیأت سیاسی بلندپایه از سوریه دیدار کرد. ولایتی در این دیدار پیامی از [آیت‌الله سید] علی خامنه‌ای رئیس‌ جمهوری ایران به رئیس‌ جمهوری اسد منتقل کرد. همچنین در آن دوره زمانی، تماس‌های متعددی با کشورهای عربی عضو شورای همکاری خلیج فارس برای تبدیل توقف جنگ عراق و ایران، به یک پیروزی برای همه گرفتیم. همه تلاش‌های ما در این جهت بی نتیجه ماند، زیرا عراق خود را پیروز جنگ با ایران می‌پنداشت. ما نیز مشکلی با اینکه عراق توقف جنگ را به عنوان یک پیروزی به افکارعمومی خود بفروشد، نداشتیم و آن را غیرطبیعی تلقی نمی‌کردیم. اما در واقعیت، توقف جنگ یک پیروزی تلخ برای هر دو ملت عراق و ایران بود، پیروزی البته برای فرسوده شدگان و ناامیدان و ویران شدگان. صدام حسین رئیس جمهوری عراق به جای اینکه پایان جنگ را در خدمت اصلاح روابط با سوریه و استفاده از نفوذ این کشور نزد ایران برای بازگشت روابط طبیعی دو کشور به کار گیرد و در پی ترمیم شکاف‌های نظام عربی و بازگرداندن اعتبار به تناقض اصلی امت عربی - با اسرائیل - باشد، یک بار دیگر شروع به خودنمایی به عنوان رهبر امت عربی کرد و کوشید بر نظام عربی و هر کشوری که دستش به آن می‌رسید، سیطره یابد که نتیجه‌اش شد آنچه شد.