گالف نیوز (امارات)
سازمان توسعه همکاری‌های اقتصادی در پاریس در گزارش جدید خود اعلام کرده، اقتصاد جهان در سال مالی پیش رو که از بهار امسال آغاز شده، 5.8 درصد رشد خواهد داشت که بالاترین رقم از سال 1973 به این سو است، با این حال اگر واکسن کرونا بموقع به همه جهان نرسد، امکان کاهش این رقم می‌رود.

حریت دیلی نیوز (ترکیه)
سرویس جاسوسی ترکیه توانسته یکی از اعضای مهم فتو به رهبری فتح‌الله گولن را دستگیر کند. این فرد که صلاح‌الدین گولن، برادر‌زاده فتح‌الله گولن است، پیشتر از ترکیه گریخته و به کنیا رفته بود، اما جاسوسان ترکیه رد پای او را در یکی از مدارس کنیا شناسایی کرده و او را به ترکیه بازگرداندند.

نیویورک تایمز (امریکا)
سه ماه مانده به خروج کامل نظامیان امریکایی از افغانستان، در جنوب این کشور هیچ امریکایی دیده نمی‌شود، اما شهر مارجه در همین نقطه نمادی است از شکست خوردگی استراتژی امریکا. امروز مارجه به آنچه سران امریکا 20 سال قبل برای آن متصور بودند، هیچ شباهتی ندارد. نه توسعه‌ای در آن است و نه امنیتی.

زهره صفاری/ ارتش روسیه با رونمایی از برنامه راهبردی امنیتی جدیدش در جهت افزایش 20 واحد نظامی در مرزهای غربی، برای امریکا و متحدانش در ناتو خط و نشانی رعب‌انگیز کشید.
به گزارش «نیوزویک»، «سرگئی شویگو»، وزیر دفاع روسیه در نشست خبری دوشنبه شب خود با خبرنگاران، اجرای این طرح را پاسخی به تحرکات تهدیدآمیز امریکا و ناتو در نزدیکی مرزهای روسیه اعلام کرد: «شرکای غربی ما نظام امنیتی بین‌المللی را به مخاطره انداخته‌اند و ما چاره‌ای جز اقدام مناسب برای پاسخگویی به این شرایط نداریم. ما همواره در حال تقویت ساختار نظامیان خود هستیم و قرار است در همین راستا تا پایان سال‌ جاری حدود 20 واحد نظامی جدید و تسلیحات مکمل به مرزهای غربی اضافه کنیم. این اقدامات با ارسال تجهیزات پیشرفته و ابزارآلات نظامی جدید آغاز خواهد شد. به طور تقریبی تا پایان 2021 حدود 2 هزار واحد سلاح و تجهیزات نظامی به این مرزها ارسال خواهیم کرد.»
وی افزود: «این برنامه در حالی در دستور کار قرار گرفته که از چندی قبل بر شمار پروازهای بمب‌افکن‌های استراتژیک امریکا در نزدیکی مرز روسیه افزوده شده و استقرار کشتی‌های جنگی ناتو در منطقه و تمرین‌های نظامی مکرر نیروهای پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو)، روسیه را با تهدید روبه‌رو کرده است.»
ساعتی بعد، واکنش دوگانه دبیر کل ناتو به این اظهارات، بیانگر دریافت کامل پیام تهدید‌آمیز روسیه از سوی کشورهای عضو این سازمان و امریکا بود. «ینس استولتنبرگ» گفت: «روسیه در طول سال‌های گذشته سرمایه‌گذاری زیادی برای دستیابی به سلاح‌های مدرن نظامی داشته است و این برنامه نیز همه نوع سلاحی از جمله تسلیحات هسته‌ای را دربر می‌گیرد. آنها پیش‌تر نشان داده‌اند، آماده استفاده از ظرفیت نظامی‌شان علیه گرجستان و اوکراین در هر زمانی هستند. این امر یکی از مهمترین دلایل افزایش آمادگی تسلیحاتی ناتو در سال‌های گذشته بوده است.»دبیرکل ناتو در عین حال با یک گام به عقب، روسیه را هدف جنگی این سازمان ندانسته و ادامه داد: «هزاران نیروی نظامی عضو ناتو، ناوها و هواپیماهای جنگی از چندی قبل به صورت سازمان یافته در تمرین‌های نظامی در اقیانوس اطلس، مناطقی در اروپا و دریای سیاه شرکت می‌کنند اما هدف مانورهای ما روسیه نیست بلکه شبیه‌سازی پاسخ از سوی 30 کشور عضو این پیمان نظامی در برابر حمله به یکی از اعضا است.»
بنا بر گزارش «آسوشیتدپرس»، با وجود این اظهارات «نیکولای پاتروشف»، دبیر شورای عالی امنیت ملی روسیه نیز با حفظ موضع تهدیدآمیز کشورش گفت: «در سند راهبردی جدید روسیه از روش‌ها و شیوه‌های قدرتمندی برای پاسخگویی به اقدامات خصمانه کشورهای خارجی بهره می‌گیریم. به طوری که مسکو برای خنثی کردن یا دفع هرگونه تهدیدی علیه حاکمیت و تمامیت ارضی خود اقدامات متقارن و نامتقارنی را در پیش می‌گیرد. این سند در واقع نسخه اصلاح شده راهبرد امنیت ملی سال 2015 روسیه است که امنیت اطلاعات اولویت اصلی آن است.»
مقدمه ناخوشایند دیدار «پوتین» و «بایدن»
در حالی که تنها دو هفته تا دیدار16ژوئن(26 خرداد)، «ولادیمیر پوتین» و «جو بایدن» در ژنو سوئیس فرصت مانده است، روابط دو کشور پایین‌ترین سطح خود پس از دوران جنگ سرد را تجربه می‌کند.
به گزارش «بی‌بی‌سی»، «سرگئی ریابکوف»، معاون وزیر خارجه روسیه یک روز پس از اتهامات حقوق بشری «جو بایدن» به همتای روسی‌اش و اینکه او در دیدار با «پوتین» بر رعایت حقوق بشر در روسیه تأکید خواهد کرد، خطاب به امریکایی‌ها گفت: «واشنگتن در روزهای آینده آماده دریافت پیام‌های ناخوشایندی از مسکو باشد. مسکو برای برنامه‌ریزی و تعیین دستور جلسه ملاقات رهبران دو کشور انعطاف بیشتری نسبت به واشنگتن داشته اما اختلافاتی در این بین هست. با این حال کرملین آماده پاسخگویی به همه مسائل در نشست پیش‌ رو خواهد بود.»
الحاق شبه جزیره کریمه اوکراین در سال 2014، اتهامات مرتبط با دخالت روسیه در انتخابات ریاست جمهوری امریکا، حملات سایبری به زیرساخت‌های مهم امریکا و کشورهای اروپایی، برخورد کرملین با مخالفانش از جمله «الکسی ناوالنی» که به تعبیر غربی‌ها سرکوب اپوزیسیون به شمار می‌رود، افزایش نیروهای نظامی در مرز اوکراین و اختلافات بر سر بلاروس عمده مسائلی است که روابط غرب و روسیه را پرتنش کرده است.
با وجود این شرایط روسیه همچنان از مواضع خود عقب ننشسته و بنا به اعلام وزارت دفاع دولت «پوتین»، مانور دفاعی مشترک روسیه و بلاروس نیز در مراحل پایانی است و بزودی به اجرا درمی‌آید.

یک منبع دیپلماتیک در مسکو، گزارشی از دیدار نماینده سرویس اطلاعات مخفی بریتانیا(ام‌آی6) با رهبر گروه تروریستی النصره را فاش کرد.
به‌گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری «تاس» روسیه، با‌وجود افزایش گمانه زنی‌ها درباره پشت پرده این دیدار، دولت انگلیس همچنان موضع سکوت را حفظ کرده است. براساس اخبار منتشر شده این نشست با حضور «ابومحمد الجولانی» رهبر ائتلاف تروریستی تحریرالشام، «جاناتان پاول»، نماینده‌ ام‌آی6 و فرستاده سابق انگلیس به لیبی در منطقه ادلب برگزار شده است. گرچه هدف از این مذاکرات کاهش تنش‌ها در نزدیکی گذرگاه باب الهوی در مرز سوریه و ترکیه بوده اما محور مذاکرات بر امکان حذف نام «هیأت تحریرالشام» از لیست سازمان‌های تروریستی و تصویب توافقنامه‌ای برای حفظ کانال ارتباط دائمی با تروریست‌های بین‌المللی شناخته شده توسط شورای امنیت سازمان ملل پیش رفته است.

استفن والت استاد روابط بین‌الملل دانشگاه هاروارد
‌مترجم: بنفشه غلامی
آخرین دور رویارویی بین اسرائیل و فلسطینیان درست مثل سناریوی همیشگی به پایان رسید: آتش بسی که مردم غزه را در شهری نابسامان‌تر از قبل رها کرد و برجا ماندن مسائل اساسی بین دو طرف. اینها دلیلی بر آن است که چرا امریکا دیگر نباید به راه سابق خود در قبال اسرائیل ادامه دهد و حمایت اقتصادی، نظامی و سیاسی بدون قید و شرطی از آن داشته باشد. ادامه این سیاست نه تنها هیچ سودی برای امریکا نخواهد داشت که هزینه‌های سنگینی را برای آن به بار خواهد آورد.
روزگاری قرار بود، اسرائیل دولتی مطابق با ارزش‌های امریکا تشکیل دهد. دولتی که پایبند به لیبرال دموکراسی و آزادی و برابری همه قومیت‌ها و ادیان و نژادها باشد. اما امروز می‌بینیم که اسرائیل تنها هدف اصلی صهیونیسم را که ممتاز شمردن یهودیان مقابل سایرین است، دنبال می‌کند. دولت‌های اسرائیلی وابسته به هر گروه و جناحی که بودند، همواره به توسعه شهرک‌نشینی‌ها توجه داشته‌اند، حقوق فلسطینیان را انکارکرده و با آنان مثل شهروند درجه دو رفتار کرده و با حملات به غزه وحشت در دل ساکنان منطقه افکنده‌اند. با توجه به همه اینها، جای تعجب نداشت که سازمان حقوق بشر سازمان ملل و دیده بان حقوق بشر اسرائیل را نظامی آپارتایدی بخوانند.
از همین رو شاید در دوره جنگ سرد و تقابل امریکا و شوروی در خاورمیانه، به طرزی اغراق‌آمیز این طور تصور می‌شد که اسرائیل می‌تواند یک دارایی استراتژیک ارزشمند برای امریکا در مقابل شوروی که مصر و سوریه را تحت نفوذ داشت، باشد. اما اکنون 30 سال است که جنگ سرد تمام شده و اسرائیل نه تنها هرگز هیچ کمکی به امریکا ولو در جنگ عراق نکرده است که امریکا در جنگ اول خلیج فارس مجبور شد برای حفاظت از آن موشک‌های پاتریوت خود را نیز به اسرائیل بفرستد تا از حمله احتمالی عراق در امان بماند.
اما کار به اینجا ختم نمی‌شود. هزینه‌های رابطه ویژه با اسرائیل روز‌به‌روز در حال افزایشی چشمگیر است. در حال حاضر اسرائیل دولتی ثروتمند است که به‌لحاظ درآمد سالانه در رتبه 19 جهان قرار دارد. با این حال امریکا سالانه 3 میلیارد دلار به تل آویو کمک می‌کند. شاید این مبلغ برای امریکا مثل قطره در دریا باشد. اما بی‌گمان راه‌های بهتری برای مصرف این پول وجود دارد.
همان‌طور که در حملات اخیر به غزه دیدیم، مسأله تنها مسأله پول نیست. حمایت بی‌قید و شرط از اسرائیل، امریکا را که مدعی اخلاقیات است، در عرصه جهانی با مشکلات فراوانی رو‌به‌رو می‌کند. درواقع هزینه‌های سیاسی این رابطه بیش از هزینه‌های اقتصادی آن اهمیت دارد. دولت بایدن که قصد ترمیم وجهه امریکا در جهان را دارد، باید به ادعاهای خود پایبند بماند. زمانی که امریکا سه قطعنامه شورای امنیت درباره حملات  به غزه را وتو می‌کند و بارها بر «حق دفاع اسرائیل» تأکید می‌کند و به آن سلاح می‌دهد اما فلسطینیان را تنها با جملاتی توخالی درباره راه‌حل دو دولتی همراهی می‌کند، تعجبی ندارد اگر چین بلافاصله دست به انتقاد از امریکا بزند و بخواهد خود میزبانی گفت‌و‌گوها بین اسرائیل و فلسطین را در دست بگیرد و بر ناتوانی امریکا در یک میانجی صلح واقعی تأکید کند.
حمایت تام امریکا از اسرائیل همچنین سایر بخش‌های دیپلماسی امریکا در خاورمیانه را نیز پیچیده می‌کند. برای مثال روابط با ایران و مذاکرات با این کشور می‌تواند تحت تأثیر روابط با اسرائیل قرار گیرد. همچنان که امریکا به‌خاطر دفاع از اسرائیل مجبور است تن به روابط با برخی دولت‌های ولو سرکوبگر خاورمیانه مثل مصر یا عربستان بدهد.
هزینه دیگری که امریکا بابت روابط ویژه با اسرائیل پرداخت، کمک به ایجاد وضعیتی بود که امریکا را با خطر تروریسم مواجه کرد. در واقع امریکا به‌خاطر اسرائیل بود که وارد جنگ با «دشمن دور» شد و بعد خود موجب تقویت تروریسم شد. ضمن اینکه این رابطه ویژه بود که امریکا را واداشت دست به حمله به عراق، به‌عنوان گام نخست برای ایجاد تغییرات در خاورمیانه بزند.
مجموع اینهاست که باعث شده برخی سناتورهای دموکرات گفتمان خود درباره روابط ویژه با اسرائیل را تغییر بدهند. اما این تغییر گفتمان منجر به تغییری اساسی در سیاست خارجی امریکا نسبت به اسرائیل می‌شود؟ یقیناً پایان دادن به رابطه ویژه به‌ معنای پایان روابط دوستانه نیست. تنها چیزی که اکنون مورد درخواست است، این است که امریکا روابطی عادی با اسرائیل داشته باشد. روابطی که اگر طرف مقابل ارزش‌های امریکا را رعایت نکرد، واشنگتن توانایی آن را داشته باشد که از آن انتقاد کند یا مقابل سایر کشورها در شورای امنیت نایستد تا منافع اسرائیل به خطر نیفتد. روابطی که در آن امریکا بتواند از نظام آپارتاید اسرائیل انتقاد کند و سیاستمداران بتوانند دست به انتقاد یا تحسین اسرائیل بزنند، بدون اینکه نگران تأثیر این انتقادها و تحسین‌ها بر زندگی شخصی‌شان و احتمال تحمل انگ‌های مختلف به‌خاطر
آنها شوند.
یک رابطه عادی می‌تواند برای خود اسرائیل هم خوب باشد و آن را وادار کند بدون اتکا به حمایت تام امریکا، دست به تجدید نظر در سیاست‌های خود بزند و به جای سیاست‌های تهاجمی به راه حل‌های صلح‌آمیز بیندیشد. هرچند که رسیدن به نقطه‌ای که روابط کاملاً عادی شود، زمانی طولانی را می‌طلبد و نمی‌توان انتظار داشت تغییری با این ژرفا بسرعت صورت گیرد.
منبع: Foreign Policy

کمتر از یک هفته پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سوریه و ابقای «بشار اسد» برای 7 سال آینده در رأس این کشور، منابع خبری از تلاش‌های اروپایی‌ها برای بازگشایی سفارتخانه‌ها و نمایندگی‌های سیاسی خود در دمشق پرده برداشتند.به‌گزارش ایرنا، در حالی که فلسطین بتازگی سفیر جدید خود را در دمشق تعیین کرده، تاکنون درخواست‌های کشورهای اروپایی مانند یونان، مجارستان و قبرس برای بازگشایی سفارت‌هایشان در دستور انجام قرار گرفته است. این اقدام اروپایی‌ها در حالی است که در پی بحران سوریه و یورش تروریست‌های تکفیری مورد حمایت امریکا به سوریه، همه کشورهای قاره سبز به جز جمهوری چک سفارتخانه‌های خود را در پایتخت سوریه تعطیل کرده بودند.

فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری

نتایج انفجار در محل استقرار نیروی دریایی امریکا
موفقیت و شکست نشست‌های سران عرب هیچ ارتباطی با مصوبات آن ندارد، آنچه ارزش این اجلاس‌ را مشخص می‌کند میزان التزام کشورهای عربی به اجرای این مصوبات از یک‌سو و بکارگیری برخی مواد برگزیده آن از سوی اسرائیل و آن که پشت سرش ایستاده، در خدمت منافع اسرائیل از سوی دیگر است. با تأسف باید گفت التزام کشورهای عربی به مصوبات نشست‌های سران عرب از نخستین اجلاس در سال ۱۹۶۴ در قاهره تاکنون، همواره محل تردید بوده؛ اما بهره‌گیری اسرائیل از این مصوبات، با هیچ تردیدی مواجه نیست. از همین‌رو رویارویی حقیقی میان کشورهای عربی، پیرامون نوع بهره‌گیری اسرائیل و نتایج مرتبط با سیاست‌های امریکایی آن است و نه پیرامون قناعت هر یک از سران عرب نسبت به جدی بودن اجرای این مصوبات که ممکن است در خدمت منافع عالی امت عربی باشد. اگر این مصوبات عملاً و به‌صورت جدی اجرا می‌شد، مصر از صف عربی خارج نمی‌شد؛ قراردادهای کمپ دیوید امضا نمی‌شد و اسرائیل نیروگاه اتمی عراق را هدف نمی‌گرفت، یا جرأت نمی‌یافت قدس و جولان سوریه را به خاک [تحت اشغال] خود ضمیمه و به لبنان هجوم آورد.
پس از انفجار محل استقرار نیروهای مارینز در اکتبر ۱۹۸۳ که منجر به کشته شدن ده ها امریکایی شد و صدای آن در سراسر جهان پیچید، جورج شولتز و رئیس او رونالد ریگان در برابر حقایقی کرنش کردند که تا پیش از آن، آمادگی نداشتند حتی نیم نگاهی به آن بیندازند. همچنین تلاش برای برگزاری کنفرانس گفت‌و‌گوی ملی بین لبنانی‌ها در ژنو، کلید خورد. این کنفرانس در اول نوامبر ۱۹۸۳، آغاز به کار کرد و عبدالحلیم خدام به نمایندگی از سوریه در کنار بندر بن سلطان سفیر پادشاهی عربستان سعودی در واشنگتن و رفیق حریری بازرگان لبنانی - سعودی در آن شرکت کردند. از مهم‌ترین مصوبات این اجلاس، اعلام تعلیق - نه الغای - توافق ۱۷ مه و مشروط کردن اجرای آن به موافقت سوریه و اسرائیل بود. رئیس‌جمهوری اسد هنگامی که مرا مأمور به شرکت در یک میزگرد غیررسمی درباره صلح در خاورمیانه در ایالت جورجیا به دعوت جیمی کارتر رئیس‌جمهوری سابق امریکا می‌کرد، به من گفت: از مشروط کردن اجرای توافق ۱۷ مه به موافقت سوریه، خشنودم و همین موضوع را ابزاری برای لغو توافق یا تبدیل آن به جوهر روی کاغذ خواهم کرد.

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی
ادامه پاورقی خاطرات بولتون را در سایت ایران آنلاین (ion.ir) بخوانید.