الخلیج(بحرین)
کمپین تأمین 100 میلیون وعده غذایی که 30 کشور از جمله فلسطین را تحت پوشش دارد، پس از حملات اسرائیل به غزه با همکاری برنامه جهانی غذای سازمان ملل از اختصاص 19 میلیون وعده غذایی اضافی به ساکنان باریکه غزه خبر داد. اولویت دریافت این وعده‌ها با خانوارهای آسیب دیده در حوادث اخیر و افراد کم درآمد است.

ورداموستی (روسیه)
وزارت توسعه اقتصادی و تجارت روسیه در راستای پاکسازی بدنه مدیریت شرکت‌های خدمات عمومی کشور از «افراد بدنام»، پیشنهاد سلب اختیار مدیرانی که سابقه کیفری نداشته اما از شهرت خوبی برخوردار نیستند یا در دو دوره ورشکستگی شرکت‌ها مسئولیت داشته‌اند، را ارائه کرد. این لایحه پیشنهادی بزودی به رأی گذاشته می‌شود.

شیکاگو تریبیون (امریکا)
«پت بوتجیج» وزیر حمل و نقل دولت بایدن به جمهوریخواهان هشدار داد در صورتی که تا هفته آینده برای انجام عملیات‌های زیرساختی کشور توافق نکنند، دولت یکسویه و بدون هماهنگی با آنها کار را آغاز خواهد کرد: «از 7 ژوئن جمهوریخواهان یک هفته فرصت دارند تا اقدامات لازم را انجام دهند چرا که نمی‌توانیم فرصتی نامحدود به آنها بدهیم.»

بنفشه غلامی/ کابوس «بنیامین نتانیاهو» بعد از حضور 12 ساله او بر مسند نخست‌وزیری، در حال به تحقق رسیدن است. او که حکومت با وجود پرونده‌های فساد را نشانه‌ای از قدرت ابدی خود می‌دانست، دیروز بعد از انتشار خبر رسمی ائتلاف «یائیر لاپید» با «نفتالی بنت» و طرح احتمال ائتلاف فهرست عربی با آنان، دور از دسترس بودن این تصور را با گوشت و پوست خود احساس کرد، اما همچنان به کاه‌های روی آب چنگ زد و در سخنانی با دامن زدن به ایران‌هراسی و حماس‌هراسی، مدعی شد، دولتی که برآمده از چنین ائتلاف‌هایی باشد، مورد خرسندی ایران و حماس می‌شود و امنیت اسرائیل را به خطر می‌اندازد. اما تحلیلگران می‌گویند، این حنا دیگر رنگی نخواهد داشت.
به گزارش سایت شبکه خبری «بی بی‌سی»، در حالی که مخالفان «نتانیاهو» تا پایان فردا شب فرصت خواهند داشت تا بر تعداد احزاب حاضر در ائتلاف دولت «لاپید» بیفزایند و او را با شکستی بزرگ از کاخ نخست‌وزیری اخراج کنند، «بی‌بی» دست به دامن احزاب راست شد و از آنها خواست، وارد چنین ائتلافی که به‌زعم او خطرناک است، نشوند و باعث به خطر افتادن اسرائیل نشوند. و البته به اعتقاد ناظران خطری که او به آن اشاره کرده، در واقع متوجه خود وی است. زیرا او در تمام سال‌های گذشته از دفتر خود به عنوان سنگری مقابل بازخواست‌های پلیس استفاده کرده بود و روزی که او از کاخ نخست‌وزیری خارج شود، به‌خاطر اتهامات فسادی که این چند سال یدک کشیده، دادگاهی و به احتمال زیاد محکوم به تحمل زندان خواهد شد و آنگاه نه فقط نخست‌وزیری که رهبری حزب لیکود را هم از دست خواهد داد.
«نتانیاهو» که در آغاز بهار امسال از طرف رئیس رژیم صهیونیستی مأمور تشکیل دولت شد اما از ائتلاف با دیگر احزاب بازماند، در این سخنان گفت: «اجازه ندهید دولت چپ تشکیل شود.
این دولت خطری برای امنیت و آینده اسرائیل است. وجود این رهبران چپگرا که می‌توانند کابینه اسرائیل را تضعیف کنند، تأثیری بر بازدارندگی تل آویو نخواهد داشت. با تشکیل چنین دولتی، دیگر چگونه باید با دشمنان خود مواجه شویم؟ چه کسی مراقب شهرک‌ها خواهد بود؟
ایران و غزه چه خواهند گفت؟» او سپس «بنت» را «کلاهبردار قرن» توصیف کرد و گفت: «او پیشتر مدعی بود که هرگز به ائتلافی که یائیر لاپید به عنوان رهبر یک حزب میانه تشکیل دهد، نخواهد پیوست.»
«نتانیاهو» پس از آن این سخنان را ایراد کرد که «نفتالی بنت» 49 ساله، رهبر حزب یمینا، در سخنانی تلویزیونی به‌طور رسمی از ائتلاف خود با «یائیر لاپید»، رهبر حزب «یش عتید» و مأمور تشکیل دولت خبر داد و گفت: «نتانیاهو دیگر به فکر تشکیل یک دولت راستگرا نیست. او فقط به فکر منافع شخصی خود است.  از همین رو برای تشکیل دولت وحدت ملی با دوستم یائیر لاپید هر کاری انجام خواهم داد.»
به گزارش سایت «رادیو ملی امریکا» (NPR) «نتانیاهو» در نظر داشت با جنگ غزه، نظرها را دیگر بار به خود جلب کند. او پس از اعلام آتش‌بس در غزه بسیار تلاش کرد تا وانمود کند به پیروزی رسیده است، اما مردم سرزمین‌های اشغالی این آتش بس را یک پیروزی نمی‌دانند و بیشتر متوجه نزاع‌های داخلی در مناطقی هستند که تاکنون اعراب و یهودیان در کنار هم زندگی می‌کردند. از همین رو هم هست که دولت «لاپید» با وجود اختلافات احزاب حاضر در آن، در حال شکل‌گیری است. با این حال با رفتن «بی بی» آمدن «یائیر» که مدعی دولت تغییر است، شاهد تغییر چندانی در مواضع مختلف تل آویو نخواهیم بود. زیرا «لاپید» و «بنت» به اندازه «نتانیاهو» در قبال فلسطینیان سختگیر هستند. از همین روست که دیروز «فوزی برهوم» سخنگوی جنبش حماس تأکید کرد: «ما روی هیچ یک از تحولات داخلی رژیم اسرائیل حساب باز نمی‌کنیم.» و یک مقام سازمان آزادیبخش فلسطین نیز پس از سخنرانی «بنت» گفت: «دولت آینده با دولت نتانیاهو فرقی نخواهد داشت.»

زهره صفاری/ تیم تحقیقاتی رسانه‌ای اروپا از همکاری سرویس اطلاعاتی دانمارک برای دستیابی آژانس امنیت ملی امریکا به اطلاعات رهبران برجسته اروپایی پرده برداشتند.
به گزارش «پولتیکو»، پرونده این جاسوسی که دسترسی به اطلاعات مقامات ارشد آلمان، فرانسه، سوئد و نروژ را شامل می‌شد نخستین‌بار در سال 2013 فاش شد. شبکه رادیویی دانمارک و چندین رسانه برجسته این 4 کشور زمان دقیق این همکاری جاسوسی را از سال 2012 تا 2015 در دوران «باراک اوباما»رئیس جمهوری امریکا اعلام کرده‌اند. این در حالی است که دولت دانمارک مدعی است از سال 2015 در جریان این رابطه جاسوسی قرار گرفته و سران سرویس اطلاعاتی‌اش را مجبور به استعفا کرده است اما گزارش کارشناسان تحقیقاتی این پرونده درباره اینکه امریکا برای دستیابی به اطلاعات از کابل‌های اینترنتی زیردریایی دانمارک استفاده می‌کرده، بی‌اطلاعی دولت را با اما و اگرهایی همراه کرده است.
در همین حال به نوشته «بی‌بی‌سی»، آژانس اطلاعات امنیت ملی امریکا نیز دسترسی به پیامک‌ها و جزئیات مکالمات تلفن همراه رهبران برجسته اروپایی را از طریق کابل‌های اینترنتی دانمارک رد نکرده است.
اما طعمه‌های اصلی این روابط جاسوسی علاوه بر مقامات فرانسه، نروژ و سوئد افراد شاخصی مانند «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان، رقیب چپ گرایش «پیر استینبروک» و «فرانک والتر اشتاین مایر»، وزیرخارجه وقت این کشور و رئیس جمهوری فعلی آلمان بوده‌اند.
 به گزارش ایسنا به نقل از اسپوتنیک، دولت‌های نروژ و سوئد در حالی خواستار توضیحات دانمارک برای این افشاگری شده‌اند که وزارت دفاع این کشور با صدور بیانیه‌ای کلی «جاسوسی سازمان یافته از متحدان نزدیک» را غیرقابل قبول خوانده است.
«توماس وگنر فریس»، کارشناس اطلاعاتی دانمارک در گفت‌و‌گو با یورونیوز گفت: «سرویس اطلاعاتی دانمارک احتمالاً مجبور به انتخاب برای همکاری با هم پیمانان جهانی شده و در نهایت امریکا را به شرکای اروپایی ترجیح داده است.»
«پاتریک سنسبورگ»، رئیس کمیته تحقیق درباره این رسوایی جاسوسی در پارلمان آلمان نیز در حالی که این خبر را شوکه کننده نمی‌داند گفت: «این موضوع ارتباطی به دوستی‌ها یا اخلاقیات ندارد. این مسأله تنها مربوط به پیگیری منافع است.»
این در حالی است که آژانس امنیت ملی امریکا و دانمارک هنوز پاسخ دقیقی به این اتفاقات نداده‌اند.

وصال روحانی/ حزب حاکم کمونیست چین اعلام کرده است که از این پس اجازه می‌دهد هر زوجی سه فرزند  به دنیا بیاورند که این پایانی بر دستور‌العمل قبلی‌است که تصریح می‌کرد هیچ زن و شوهری حق ندارند بیش از دو فرزند داشته باشند. سیاست قبلی زمانی باب شد که جمعیت چین از 1.4 میلیارد نفر هم فراتر رفت ولی حالا به این سبب دچار تجدید نظر شده که سیاست قبلی موجب کاهش نرخ تولد و افزایش چشمگیر شمار مسن‌ها در این کشور شده بود.
به گزارش «نیویورک تایمز»، نگاهی به‌گذشته دورتر نشان می‌دهد چین از ترس افزایش بی‌رویه جمعیت این کشور در دهه 1980 سیاست «هر زوج فقط یک فرزند» را هم اعمال کرده بود اما پس از گذشت مدتی تصمیم گیران در چین به این نتیجه بدیهی رسیدند که نسل جوان کم شمارتر و جامعه این کشور رو به پیری رفته و این امر حتی در کوتاه‌مدت از قابلیت‌های چین در عرصه‌های اقتصادی و اجتماعی خواهد کاست.
 متخصصان امر از سال‌ها پیش به دولت چین هشدار داده بودند که هرگونه محدودیت‌ را در این زمینه ملغی و هر نوع نرخ تولد را آزاد اعلام کند اما دولت همواره ترجیح داده است که در این خصوص محتاطانه عمل کند و یک به یک بر قانونی بودن تولدها بیفزاید. آنچه قطعی نشان می‌دهد، کم شدن دائمی نرخ تولدها در چین طی چهار سال اخیر است. تا جایی که میزان تولدها در سطح چین در سال 2020 به کمترین حد از زمان حکومت مائوتسه تونگ در اواخر دهه 1940رسید. با وجود این اطلاعیه جدید دولت در خصوص قانونی شدن تولد سه فرزند برای هر خانواده عده زیادی را که به برخوردهای احتیاط ‌آمیز دولت چین عادت کرده‌اند، متحیر ساخته است.
شمار افراد بالای 60 سال در چین در سال 2020 از رقم 264 میلیون فراتر رفت که برابر با 18.7 درصد از کل جمعیت این کشور است. دولت پکن اعتراف کرده‌است این نرخ تا سال 2025 از300 میلیون نفر هم عبور خواهد کرد اما جدا از میزان تأثیرگذاری تصمیم جدید دولت چین این مسأله و خطر هم وجود دارد که گرانی فزاینده در چین و قیمت رو به افزایش اکثر اجناس حتی طبقه جوان را هم عاصی و از تأمین مخارج زندگی خود بازداشته است. مسأله‌ای که با جوان‌تر شدن تدریجی مردم چین در سایه تصمیم ‌تازه دولت لااقل در کوتاه مدت چندان حل شدنی به ‌نظر نمی‌رسد.

فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری

فصل سوم:چالش‌های در انتظار و داستان رفعت [اسد]
فاس با حضور سران عرب
اجلاس اول سران عرب در فاس در پایان سال ۱۹۸۱، با موفقیت همراه نشد. سوریه از برگزاری این اجلاس خشنود نبود، زیرا شرایط برگزاری آن به نوعی با ابتکار عمل امیر فهد در روی میز و توافق عرفات با فیلیپ حبیب در زیر میز در هم آمیخته شده و همین برای شکست اجلاس کافی بود تا ملک حسن دوم مجبور به تعویق اجلاس سران به تاریخ نزدیک دیگر و انجام تماس‌های لازم شود.
اجلاس دوم سران عرب در سپتامبر ۱۹۸۲ بر ویرانه‌های شکست اجلاس نخست و پس از تهاجم اسرائیل به لبنان برگزار شد. همه پادشاهان و سران عرب در این نشست شرکت و در جریان آن ابتکار عمل امیر فهد را که اینک پادشاه شده بود با جمله ‌بندی‌های جدیدی تصویب کردند که هیچ تغییر محتوایی در آن ایجاد نمی‌کرد. این ابتکار عمل بر عقب نشینی اسرائیل از تمامی سرزمین‌های عربی اشغالی در سال ۱۹۶۷ به شمول قدس عربی و تضمین آزادی عبادت و اجرای شعائر دینی همه ادیان در اماکن مقدسه و حق مردم فلسطین در تعیین سرنوشت و اعمال حقوق ملی و قانونی خود با رهبری سازمان آزادیبخش فلسطین و پرداخت ما به ازای مالی به آوارگانی که مایل به بازگشت به فلسطین نیستند و قرار گرفتن کرانه باختری و نوار غزه برای یک دوره انتقالی که نمی‌بایست از چند ماه بیشتر طول کشد، زیر نظر سازمان ملل متحد و برپایی دولت مستقل فلسطین به پایتختی قدس و در نظر گرفتن تضمین‌های صلح میان همه دولت‌های منطقه از جمله دولت مستقل فلسطین از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد و تضمین اجرای این اصول توسط شورای مزبور تصریح می‌کرد.
روشن بود که نشست سران پس از تهاجم اسرائیل به لبنان در ژوئن ۱۹۸۲، تبعید یاسر عرفات و سازمان آزادیبخش فلسطین به خارج از لبنان و رویارویی نیروهای سوری با یورش اسرائیل در جاده بیروت - دمشق برگزار می‌شود. به عبارتی دیگر اجلاس سران عرب در فاس پس از قرار گرفتن فلسطینی‌ها و لبنانی‌ها و سوری‌ها در معرض فشارهای بیشتر امریکا و اسرائیل در لبنان و خارج از لبنان، برگزار می‌شد. همین تحولات، موجب آغاز مذاکرات اسرائیل و لبنان زیر نظر امریکا و منتهی به توافق مشهور ۱۷ مه ۱۹۸۳ شد.

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

ادامه پاورقی خاطرات بولتون را در سایت ایران آنلاین (ion.ir) بخوانید.