ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
سید حسن خمینی:
جامعه باید خودش همراه و همدل باشد
سید حسن خمینی در دفاع از اندیشه فقهی امام خمینی که مبنای نظری تأسیس جمهوری اسلامی شده، بر رأی و نظر مردم در نظام سیاسی تأکید کرد و توضیح داد که چرا نظر مردم شرط مشروعیت نظام است. این سخن در مقابل دیدگاههای نظری است که معتقدند در نظام اسلامی رأی و نظر مردم نهایتاً در مقبولیت نظام تأثیر داشته باشد و راهی در مشروعیت نظام ندارد. یادگار امام با تأکید بر ملاک بودن رأی اکثریت مردم در اداره کشور گفت: اینکه گفته میشود حکومتی که اقبال عمومی را ندارد مشروع نیست، حکم خداست.
به گزارش جماران، حجتالاسلام والمسلمین سید حسن خمینی در مراسم اختتامیه همایش «طریق جاوید» که در حرم مطهر امام برگزار شد، با اشاره به موضوع انتخابات در نگاه حضرت امام اظهار کرد: بحثی را که مطرح میکنم جای توجه دارد، چرا که مغالطهای در سخنان و گفتهها مطرح میشود و آن اینکه وقتی میگوییم رأی مردم دخالت در مشروعیت نظام اسلامی دارد، بلافاصله به ذهن برخی میآید که مشروعیت را خدا داده و این سخن مصداق شرک است و بگویند شما دارید مردم را در مقابل خدا مینشانید! وقتی گفته میشود نظام اسلامی دو بال دارد، یعنی اسلام و مردم؛ عدهای میگویند این بدان معناست که خدا در کنار مردم است و هرگونه برداشت دیگری شرک است؛ در حالی که اینطور نیست.
وی افزود: برای توضیح بیشتر این موضوع، مقدمهای را عرض میکنم تا دوستان به مسأله واقف شوند. هر حکمی که روی موضوعی قرار میگیرد؛ و تا احراز موضوع صورت نگرفته باشد، حکم جاری نمیشود. برای نمونه، اگر من میگویم آب مطهِّر است، یعنی آب اگر روی چیزی ریخته شد آن را پاک میکند. لذا باید احراز کنید که این مصداق آب است، بعد از آن میتوانید بگویید مطهِّر است.
یادگار امام ادامه داد: در قول عامیانه میگویند«اول برادریت را ثابت کن بعد ادعای ارث کن»؛ این بدان معناست که قانونگذار الهی گفته برادر ارث میبرد و این جمله به این معناست که من اول باید بفهمم که تو برادرم هستی تا بعد ارث ببری. آیا معقول است همین که بگوییم برادر ارث میبرد یک عده بگویند خدا یکی برادر یکی. خدا گفته است برادر ارث میبرد، در اینجا برادری در عرض خدا نیست؛ لذا چنین سؤالی به ذهن کسی نمیرسد. اگر کسی گفت باید به فلانی ارث بدهید، شما میگویید آخر هنوز برادریش ثابت نشده است. اگر او بگوید برادر بودن مهم است یا خدا؟ بلافاصله میگویید چه ربطی دارد؟ همان خدایی که گفته این ارث را به برادرت بده، گفته اول باید برادریش را اثبات کند تا بتوانید به او ارث دهید.
یادگار امام اظهار کرد: اگر کسی بگوید مردم دخیل در مشروعیت هستند در حقیقت میگوید ولایت برای موضوعی قرار داده شده که عبارت است از اینکه عالم به احکام دین باشد (که به آن «فقاهت» میگوییم)، «مخالفا لهواء» باشد یعنی عدالت داشته باشد و سوم اینکه مردم او را قبول داشته باشند. آیا عدالت و فقاهت در عرض خداست که کسی رگ گردنش بیرون بزند و بگوید فقط خدا و فقاهت و عدالت نه؟ مشروعیت ناشی از فقاهت یعنی فقاهت داخل در موضوع اخذ شده و قید موضوع است. عدالت قید موضوع است و همین طور پذیرش مردم نیز قید موضوع است. کما اینکه از نگاه برخی رجولیت هم قید موضوع است.
حکومتی که اقبال عمومی را ندارد مشروع نیست
او ادامه داد: اینکه گفته میشود حکومتی که اقبال عمومی را ندارد مشروع نیست، حکم خداست. لذا اگر کسی میگوید خروج جامعه از حیثیت تأثیرگذاری، مخالفت با مشروعیت است؛ این بدان معناست که او دارد قیدی از قیود را از موضوعیت خارج میکند. ما در طول تاریخ خود بسیار حاکمانی داشتهایم که فقیه نبودند و فاسق بودهاند و میگفتیم حکومتشان حکومت جور است؛ چرا؟! به این دلیل که قید موضوع را نداشتهاند. وی بیان کرد: وقتی میگوییم اقبال عمومی و نظر جمهور که بر مبنای حکم عقل همان نظر اکثریت است، شرط مشروعیت نظام است و انتخابات مشروعیتساز است از این جهت است که اقبال عمومی در منظر امام، جزو موضوع است. همان خدایی که گفته اگر فقیه و عادل و آگاه به زمان نیستی، ولایت نداری، قید پذیرش مردم را نیز قرار داده است.
نمیشود برای مردم تصمیمگیری کرد
یادگار امام این مسأله را فلسفه بعثت انبیا خواند و یادآور شد: آیه شریفه«لَقَد أَرسَلنا رُسُلَنا بِالبَیناتِ وَأَنزَلنا مَعَهُمُ الکتابَ وَالمیزانَ لِیقومَ النّاسُ بِالقِسطِ» برای چیست؟ به این آیه توجه کنید. نمیگوید«لیقیم الناس بالقسط»؛ نمیگوید،«ما همه پیامبران را فرستادیم تا مردم را اقامه به قسط کنند، بلکه میگوید، پیامبران همه میآیند تا مردم «خودشان» اقامه به قسط و عدالت کنند. جامعه باید خودش همراه و همدل باشد. نمیشود برای مردم تصمیمگیری کرد.»
وی تصریح کرد: دوستان انصاف داشته باشند؛ ببینند اگر آنچه واقع میشود مطابق ذائقه آنها نبود همین مقدار صحبت میکردند؟ قسط به چه معناست؟ عدالت. آزادی هم عدالت است. عدالت را تنزل دادن به عدالت اقتصادی، کشتن عدالت است. البته عدالت را از حوزه اقتصادی خارج کردن نیز دست بردن در مفهوم عدالت است. آزادی یعنی عدالت سیاسی؛ آزادی یعنی همان مقدار که شما حق داری صحبت کنی من هم حق دارم؛ یا همانقدر که شما حق داری رأی دهی من هم حق دارم. یعنی همان اندازه که شما حق داری نماینده خود را انتخاب کنی من هم حق دارم کسی که دلم میخواهد انتخاب کنم. من نیز حق دارم آنی که دلم میخواهد انتخاب کنم. البته هرکدام مورد اقبال اکثریت واقع شد محل اطاعت است. نمیشود تو برای من منتخب معرفی کنی و بگویی بیا و به این رأی بده! همانطور که نمیتوانم من برای تو این کار را کنم. عدالت در حوزه اقتصادی نیز برای اینکه مارکسیستی معنا نشود، به معنای تساوی شرایط پیشرفت است. جامعه از این جهت وظیفه دارد و اتفاقا در دورههایی از انقلاب این کار بسیار خوب انجام شده و در دورههایی هم ضعیفتر بوده است. یادگار امام گفت: آرمان ما باید توزیع فرصتهای پیشرفت باشد که یکی از آنها علم است. زیرا یکی از عوامل پیشرفت در هرم منزلت اجتماعی دانش است؛ توزیع فرصت دانش آموختن خود گام بزرگی است. حواسمان باشد تنزل عدالت به حوزه عدالت رفتاری، ناقص معناکردن عدالت است. عدالت در همه جنبههایش آرمان ماست. البته هیچکس معصوم نیست و ممکن است ما انسانها هزاران اشتباه داشته باشیم.
همه باید نسبت به سرنوشت خود و خون شهدا حساس باشیم
سید حسن خمینی گفت: آرمان انبیا که امام هم در همان راستا بود این است که مردم خودشان اقامه عدالت کنند. اگر بنده میخواهم برای آنها اقامه عدالت کنم، خروج از آرمان انبیا است. لذا اینکه بعضی از دوستان گفتند بیاییم مدل چینی عمل کنیم نه شدنی است و نه مطابق با آرمان انبیا است. عدالت را باید در همه حوزهها دید. علتیابی هم باید کرد. فقر معیشتی، فقر فرهنگی و مشکلات عمیق در حوزههای مختلف است. خود فساد سیستماتیک یا غیرسیستماتیک است. هیچ کسی هم اینها را برنمیتابد و محتاج عدالت است. وی در پایان تأکید کرد: همه باید نسبت به سرنوشت خود و خون شهدا حساس باشیم. باید نسبت به اصل انقلاب حساس باشیم و با حساسیت برخورد کنیم. البته باید توجه داشته باشیم که نباید سخنانمان به دعواهایی منجر شود که احیاناً اصل انقلاب از بین برود که توجه به این امر مسأله مهمی است.
مهدی عباسی رئیس سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی قبل از سخنرانی یادگار امام به ارائه گزارشی از دهمین رویداد ملی، فرهنگی دانشجویی طریق جاوید پرداخت. در این مراسم ۷ نفر از اعضای سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی به بیان نظرات خود پرداختند.
به گزارش جماران، حجتالاسلام والمسلمین سید حسن خمینی در مراسم اختتامیه همایش «طریق جاوید» که در حرم مطهر امام برگزار شد، با اشاره به موضوع انتخابات در نگاه حضرت امام اظهار کرد: بحثی را که مطرح میکنم جای توجه دارد، چرا که مغالطهای در سخنان و گفتهها مطرح میشود و آن اینکه وقتی میگوییم رأی مردم دخالت در مشروعیت نظام اسلامی دارد، بلافاصله به ذهن برخی میآید که مشروعیت را خدا داده و این سخن مصداق شرک است و بگویند شما دارید مردم را در مقابل خدا مینشانید! وقتی گفته میشود نظام اسلامی دو بال دارد، یعنی اسلام و مردم؛ عدهای میگویند این بدان معناست که خدا در کنار مردم است و هرگونه برداشت دیگری شرک است؛ در حالی که اینطور نیست.
وی افزود: برای توضیح بیشتر این موضوع، مقدمهای را عرض میکنم تا دوستان به مسأله واقف شوند. هر حکمی که روی موضوعی قرار میگیرد؛ و تا احراز موضوع صورت نگرفته باشد، حکم جاری نمیشود. برای نمونه، اگر من میگویم آب مطهِّر است، یعنی آب اگر روی چیزی ریخته شد آن را پاک میکند. لذا باید احراز کنید که این مصداق آب است، بعد از آن میتوانید بگویید مطهِّر است.
یادگار امام ادامه داد: در قول عامیانه میگویند«اول برادریت را ثابت کن بعد ادعای ارث کن»؛ این بدان معناست که قانونگذار الهی گفته برادر ارث میبرد و این جمله به این معناست که من اول باید بفهمم که تو برادرم هستی تا بعد ارث ببری. آیا معقول است همین که بگوییم برادر ارث میبرد یک عده بگویند خدا یکی برادر یکی. خدا گفته است برادر ارث میبرد، در اینجا برادری در عرض خدا نیست؛ لذا چنین سؤالی به ذهن کسی نمیرسد. اگر کسی گفت باید به فلانی ارث بدهید، شما میگویید آخر هنوز برادریش ثابت نشده است. اگر او بگوید برادر بودن مهم است یا خدا؟ بلافاصله میگویید چه ربطی دارد؟ همان خدایی که گفته این ارث را به برادرت بده، گفته اول باید برادریش را اثبات کند تا بتوانید به او ارث دهید.
یادگار امام اظهار کرد: اگر کسی بگوید مردم دخیل در مشروعیت هستند در حقیقت میگوید ولایت برای موضوعی قرار داده شده که عبارت است از اینکه عالم به احکام دین باشد (که به آن «فقاهت» میگوییم)، «مخالفا لهواء» باشد یعنی عدالت داشته باشد و سوم اینکه مردم او را قبول داشته باشند. آیا عدالت و فقاهت در عرض خداست که کسی رگ گردنش بیرون بزند و بگوید فقط خدا و فقاهت و عدالت نه؟ مشروعیت ناشی از فقاهت یعنی فقاهت داخل در موضوع اخذ شده و قید موضوع است. عدالت قید موضوع است و همین طور پذیرش مردم نیز قید موضوع است. کما اینکه از نگاه برخی رجولیت هم قید موضوع است.
حکومتی که اقبال عمومی را ندارد مشروع نیست
او ادامه داد: اینکه گفته میشود حکومتی که اقبال عمومی را ندارد مشروع نیست، حکم خداست. لذا اگر کسی میگوید خروج جامعه از حیثیت تأثیرگذاری، مخالفت با مشروعیت است؛ این بدان معناست که او دارد قیدی از قیود را از موضوعیت خارج میکند. ما در طول تاریخ خود بسیار حاکمانی داشتهایم که فقیه نبودند و فاسق بودهاند و میگفتیم حکومتشان حکومت جور است؛ چرا؟! به این دلیل که قید موضوع را نداشتهاند. وی بیان کرد: وقتی میگوییم اقبال عمومی و نظر جمهور که بر مبنای حکم عقل همان نظر اکثریت است، شرط مشروعیت نظام است و انتخابات مشروعیتساز است از این جهت است که اقبال عمومی در منظر امام، جزو موضوع است. همان خدایی که گفته اگر فقیه و عادل و آگاه به زمان نیستی، ولایت نداری، قید پذیرش مردم را نیز قرار داده است.
نمیشود برای مردم تصمیمگیری کرد
یادگار امام این مسأله را فلسفه بعثت انبیا خواند و یادآور شد: آیه شریفه«لَقَد أَرسَلنا رُسُلَنا بِالبَیناتِ وَأَنزَلنا مَعَهُمُ الکتابَ وَالمیزانَ لِیقومَ النّاسُ بِالقِسطِ» برای چیست؟ به این آیه توجه کنید. نمیگوید«لیقیم الناس بالقسط»؛ نمیگوید،«ما همه پیامبران را فرستادیم تا مردم را اقامه به قسط کنند، بلکه میگوید، پیامبران همه میآیند تا مردم «خودشان» اقامه به قسط و عدالت کنند. جامعه باید خودش همراه و همدل باشد. نمیشود برای مردم تصمیمگیری کرد.»
وی تصریح کرد: دوستان انصاف داشته باشند؛ ببینند اگر آنچه واقع میشود مطابق ذائقه آنها نبود همین مقدار صحبت میکردند؟ قسط به چه معناست؟ عدالت. آزادی هم عدالت است. عدالت را تنزل دادن به عدالت اقتصادی، کشتن عدالت است. البته عدالت را از حوزه اقتصادی خارج کردن نیز دست بردن در مفهوم عدالت است. آزادی یعنی عدالت سیاسی؛ آزادی یعنی همان مقدار که شما حق داری صحبت کنی من هم حق دارم؛ یا همانقدر که شما حق داری رأی دهی من هم حق دارم. یعنی همان اندازه که شما حق داری نماینده خود را انتخاب کنی من هم حق دارم کسی که دلم میخواهد انتخاب کنم. من نیز حق دارم آنی که دلم میخواهد انتخاب کنم. البته هرکدام مورد اقبال اکثریت واقع شد محل اطاعت است. نمیشود تو برای من منتخب معرفی کنی و بگویی بیا و به این رأی بده! همانطور که نمیتوانم من برای تو این کار را کنم. عدالت در حوزه اقتصادی نیز برای اینکه مارکسیستی معنا نشود، به معنای تساوی شرایط پیشرفت است. جامعه از این جهت وظیفه دارد و اتفاقا در دورههایی از انقلاب این کار بسیار خوب انجام شده و در دورههایی هم ضعیفتر بوده است. یادگار امام گفت: آرمان ما باید توزیع فرصتهای پیشرفت باشد که یکی از آنها علم است. زیرا یکی از عوامل پیشرفت در هرم منزلت اجتماعی دانش است؛ توزیع فرصت دانش آموختن خود گام بزرگی است. حواسمان باشد تنزل عدالت به حوزه عدالت رفتاری، ناقص معناکردن عدالت است. عدالت در همه جنبههایش آرمان ماست. البته هیچکس معصوم نیست و ممکن است ما انسانها هزاران اشتباه داشته باشیم.
همه باید نسبت به سرنوشت خود و خون شهدا حساس باشیم
سید حسن خمینی گفت: آرمان انبیا که امام هم در همان راستا بود این است که مردم خودشان اقامه عدالت کنند. اگر بنده میخواهم برای آنها اقامه عدالت کنم، خروج از آرمان انبیا است. لذا اینکه بعضی از دوستان گفتند بیاییم مدل چینی عمل کنیم نه شدنی است و نه مطابق با آرمان انبیا است. عدالت را باید در همه حوزهها دید. علتیابی هم باید کرد. فقر معیشتی، فقر فرهنگی و مشکلات عمیق در حوزههای مختلف است. خود فساد سیستماتیک یا غیرسیستماتیک است. هیچ کسی هم اینها را برنمیتابد و محتاج عدالت است. وی در پایان تأکید کرد: همه باید نسبت به سرنوشت خود و خون شهدا حساس باشیم. باید نسبت به اصل انقلاب حساس باشیم و با حساسیت برخورد کنیم. البته باید توجه داشته باشیم که نباید سخنانمان به دعواهایی منجر شود که احیاناً اصل انقلاب از بین برود که توجه به این امر مسأله مهمی است.
مهدی عباسی رئیس سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی قبل از سخنرانی یادگار امام به ارائه گزارشی از دهمین رویداد ملی، فرهنگی دانشجویی طریق جاوید پرداخت. در این مراسم ۷ نفر از اعضای سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی به بیان نظرات خود پرداختند.
سخنگوی وزارت خارجه:
مذاکرات وین بهحل موضوعات کلیدی رسیده است
سخنگوی وزارت امور خارجه ایران گفت که مذاکرات در وین پیشرفتهای خوب و قابل توجهی داشته ولی موضوعات کلیدی باقی مانده است. سعید خطیبزاده در نشست هفتگی با خبرنگاران رسانههای داخلی و خارجی با اعلام تداوم رایزنیهای برجام در وین درباره احتمال اینکه ممکن است این دور از مذاکرات، دور پایانی باشد، گفت: ما مذاکرات و گفتوگوهایی را که در وین انجام میدهیم با دقت و وسواسی که لازم است جلو میبریم. هر دوری میتوانسته دور آخر باشد ولی برخی موضوعات باقی مانده به دور بعدی کشیده شده است. وی بیان کرد: این دور هم همین گونه است، اگر موضوعات کلیدی باقیمانده حل شود، میتواند دور آخر باشد ولی اگر چنین نباشد دور دیگری هم خواهد بود. نباید عجله در قضاوت کرد درباره اینکه کدام دور، دور آخر خواهد بود.
بهگزارش ایرنا، سخنگوی دستگاه دیپلماسی همچنین یادآور شد: مذاکرات در وین پیشرفتهای خوب و قابل توجهی در هر سه کارگروه داشته، ولی موضوعات کلیدی باقیمانده است. به تعبیر دیگر ما الان بهحل موضوعات کلیدی رسیدهایم که این موضوعات کلیدی هم باید با دقت صورت بگیرد. خطیبزاده درباره روند لغو تحریمها از سوی امریکا و مکانیسم راستی آزمایی از سوی ایران هم افزود: موضع ما همان موضع قبلی است. همه تحریمهای برجامی امریکا باید مرتفع شود. تمام تحریمهایی که در دوران ترامپ با هدف از بین رفتن برجام و محروم کردن ایران از منافع برجام بوده، باید مرتفع شود و راستی آزمایی صورت بگیرد و این راستی آزمایی در فرمولهایی که الان مورد بحث در وین است، صورت میگیرد و بعد ایران اقدامات جبرانی خود را متوقف خواهد کرد. سخنگوی وزارت خارجه همچنین درباره خبر منتشر شده رویترز مبنی بر اینکه امریکا اخیراً یک میلیون بشکه نفت از ایران خریداری کرده، اظهار داشت: جزئیاتی ندارم، از زمان کلینتون رئیسجمهوری اسبق امریکا به خاطر قوانینی که گذاشتند، نفتی از ایران خریداری نشده است.
میزان بدهی عراق به ایران روشن است
سخنگوی وزارت خارجه درباره سفر معاون نخستوزیر عراق به ایران هم گفت: این سفر متمرکز بر اسناد بالادستی بوده و با آقای دژپسند ملاقاتها انجام شد. درباره ارتقای روابط و تأدیه بدهیهای عراق به ایران و صادرات برق و گاز ایران به عراق و آمادگی ایران برای ادامه صادرات بحث و توافق شد و اطمینان داده شد که اگر دولت عراق اقدامات مؤثری در راستای تأدیه بدهی خود انجام دهد، هیچ مشکلی نخواهد بود. سخنگوی وزارت امور خارجه در پاسخ به سؤالی درباره صدور مجوز برای انتقال ۱۲۵ میلیون دلار از منابع ارزی ایران در عراق به بانکی در سوئیس برای خرید واکسن از کوواکس هم اظهار داشت: میزان بدهی عراق به ایران روشن است. همه آمارها در اختیار بانک مرکزی است و باید جزئیات از بانک مرکزی پرسیده شود. وی خاطرنشان کرد: این گفتوگوها در تهران و بغداد صورت گرفته و توافقهایی درباره ابعاد مختلف آن در جریان بوده است و یکی از موضوعات در سفر شنبه همین بوده و این موضوع در دست پیگیری است.
سخنگوی وزارت خارجه همچنین درباره انتخابات پیش رو در عراق و دستگیری یکی از سران حشدالشعبی نیز اظهار داشت: روابط ایران و عراق تاریخی و پر از ابعاد روشن و چند لایه است، ما همواره همه را در داخل عراق دعوت کردیم که در چارچوب سازوکارهای عراقی به حل و فصل اختلافات خودشان بپردازند. قطعاً درباره موضوعاتی که در داخل عراق است اظهارنظر خاصی نمیکنیم و همیشه از همه توان خود استفاده کردیم که عراق هر روز بیش از پیش در حال ثبات، امنیت و آرامش قرار داشته باشد.
توافقهای اولیه با عربستان درباره حج مثبت بوده است
خطیــبزاده همچنیـــن دربــــاره گفتوگوهای ایران و عربستان و در پاسخ به این سؤال که آیا امسال اعزام حجاج را خواهیم داشت، با بیان اینکه هیچ وقت مرسوم نیست که گفتوگوها در فضای عمومی ادامه یابد، اظهار داشت: اجازه دهید جزئیات گفتوگوها در بین گفتوگو کنندگان تا زمانی که به نتیجه برسد، بماند. خطیبزاده با بیان اینکه گفتوگوها با عربستان همچنان ادامه دارد، افزود: این گفتوگوها در فضای مناسبی ادامه داشته و امیدواریم به فهم مشترکی بین ایران و عربستان برسد.
وی خاطرنشان کرد: در مورد حج هم رایزنیهای گستردهای صورت گرفته که بتوانیم این موضوع را امسال داشته باشیم. توافقهای اولیه صورت گرفته که مثبت بوده است.
آزادی کشتی ایرانی در اندونزی
سخنگوی وزارت خارجه درباره آزادی کشتی ایرانی در اندونزی هم گفت: این امر صورت گرفته است. از روز اول وزارت خارجه و بخشهای مختلف آن در کنار خدمه و کاپیتان کشتی بود و کلیه دسترسیهای کنسولی و مشاورههای حقوقی توسط سفارت ایران در جاکارتا و از طریق وزارت خارجه در اختیار مجموعه کشتی و کاپیتان کشتی قرار گرفت. وکیل کارها را پیگیری میکرد و کارها توسط وزارت خارجه پیگیری میشد.
او افزود: از روز اول تا روز آخر وزارت خارجه نقش داشت و بارها با سفیر اندونزی ملاقات شد و سفر ظریف همراه با پیام رئیسجمهوری در خصوص ارتقای روابط دوجانبه بود ولی در این زمینه هم گفتوگوهایی شد. حل و فصل این موضوع در بستر دوستانه روابط ایران و اندونزی طبیعی بود، البته دادگاه هم عمده اتهامات کشتی را وارد ندانست و بخشی را هم که پذیرفت بخشی بود که دادگاه صالحه اندونزی نشان داد در بستر قضایی بیطرفانه این موضوع حل و فصل شده است.
هشدار درباره حرکت ناوهای ایرانی بهسمت ونزوئلا
خطیبزاده همچنین در ارتباط با اخبار منتشر شده مبنی بر حرکت ناوهای ایرانی بهسمت ونزوئلا و اظهارنظر مقامات امریکایی در این ارتباط گفت: جمهوری اسلامی ایران مانند هر کشور دیگری در نظام بینالملل این حق را دارد که از تمام حقوق بینالملل استفاده کند و در آبهای بینالمللی حضور داشته باشد و هیچ کشوری نمیتواند به این حق تعدی کند. وی ادامه داد: هشدار میدهیم که هیچ کسی در این زمینه مرتکب اشتباه محاسباتی نشود و کسانی که در خانههای شیشهای نشستهاند سنگی را پرتاب نکنند. این هشدار در پی آن صورت گرفت که رسانه امریکایی «پولیتیکو» به نقل از منایع آگاه خبر داده که نهادهای امنیت ملی امریکا حرکت دو ناو ایران را به مقصد احتمالی ونزوئلا زیر نظر دارند. «پولیتیکو» حرکت این دو ناو ایران را در شرایطی که تنش بین تهران و واشنگتن بالاست، اقدامی تحریکآمیز ارزیابی کرده است. به گزارش این رسانه «ناو-بندر مکران» بههمراه یک ناو دیگر ایران در آبهای شرق آفریقا در حال حرکت به سمت جنوب هستند.
بــــرش
عراقچی اعلام کرد:
احتمال بازگشت دوباره دیپلماتها به پایتختها برای مشورتهای بیشتر
سیدعباس عراقچی روز گذشته در اظهاراتی درباره روند مذاکرات جاری در وین با اعلام اینکه مذاکرات پیچیدگیهای زیادی دارد و به موضوعات اصلی مورد اختلاف رسیدیم، گفت: پیشرفتهای خوبی تا الان داشتیم. مسیر خوبی را طی کردیم.
وی افزود: در حال حاضر به اختلافات بارزی که وجود دارد، پرداخته میشود. متنها تهیه شده و مقدار زیادی متنهای ما آماده است، چند مورد اختلافی کماکان در دست بررسی است. جلسات فشردهای را داشتیم.
عراقچی ادامه داد: مسیر خوبی تا الان طی شده است. اینکه در این دور مذاکرات بتوانیم به جمعبندی برسیم، شخصاً مطمئن نیستم. به تلاش خود ادامه میدهیم. ممکن است لازم باشد یکبار دیگر هیأتها برای مشورتهای بیشتر به پایتختها مراجعه کنند. هنوز در این خصوص تصمیم قطعی نگرفتیم. ظرف دوسه روز آینده موضوعات را ادامه میدهیم.
معاون سیاسی وزارت امور خارجه در پاسخ به این سؤال که آیا جلسه کمیسیون مشترک برجام مجدداً تشکیل خواهد شد، ابراز داشت: معمول کار ما این است که همیشه مذاکرات با یک دور کمیسیون مشترک، شروع شود و با یک جلسه کمیسیون مشترک، کار را جمعبندی کرده و خاتمه دهیم. عراقچی با بیان اینکه بحثهای اصلی در جلسات دو، سه و چندجانبه مطرح میشود، عنوان کرد: در همه سطوح با یکدیگر ملاقات و صحبت میکنیم ولی اگر قرار باشد به این دوره مذاکرات پایان داده میشود از طریق جلسه جمعبندی کمیسیون مشترک خواهد بود ولی هنوز زود است قضاوت کنیم در چه روزی و در چه مقطعی به این نقطه برسیم. تلاش برای اینکه هرچه سریعتر به جمعبندی نهایی برسیم ادامه دارد و باید ببینیم چه خواهد شد.
پس از آغاز دور پنجم مذاکرات هستهای در وین که با برگزاری نشست کمیسیون مشترک برجام با حضور هیأتهای ایران و گروه ۱+۴ در روز چهارم خرداد ماه در گرندهتل شهر وین کلید خورد، رایزنیها در چارچوبهای مختلف در جریان است. بهگزارش «ایران» سید عباس عراقچی، رئیس هیأت کشورمان در مذاکرات بعد از نشست سه جانبه روز گذشته ایران، روسیه و چین، با رؤسای هیأتهای سه کشور اروپایی و همچنین نماینده اتحادیه اروپا به گفتوگو نشست. هیأت ایرانی در دیدار هیأتهای روسیه و چین نقطه نظرات خود در خصوص متون پیشنویس و موضوعات باقیمانده را برای طرفها تشریح کرد. هیأتهای چین و روسیه نیز ضمن ارائه برخی نظرات و توضیحات، بار دیگر بر حمایت کامل خود از مواضع ایران تأکید کردند. هر سه هیأت بر اهمیت تداوم کار بهصورت جدی و به دور از هرگونه شتابزدگی یا تأخیر بیسبب تأکید کردند. در چند روز گذشته، چندین نشست دوجانبه و چند جانبه در سطح معاونان و مدیران سیاسی و همچنین در سطوح کارشناسی بین هیأتهای ایران با هیأتهای اتحادیه اروپا، سه کشور اروپایی و هیأتهای چین و روسیه برگزار شده است.
اینجا هم دولت مقصر است!
ادامه از صفحه اول
همین یک جمله را هم نمیتوانید بگویید چون چیزی ندارید بقیهتان هم هیچ حرفی ندارید.»
چند روز پیش هم محمدرضا باهنر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در یادداشتی برای روزنامه ایران به دو رویکرد ایجابی و سلبی در تبلیغات نامزدهای انتخابات و طرفداران آنها اشاره و تأکید کرده بود که مردم رویکردهای سلبی را نمیپذیرند و انتظار دارند نامزدها و ستادهایشان به جای تمرکز بر عیب و ایرادهای رقیب به داشتهها و برنامههای خود بپردازند. حالا به نظر میرسد اما یک جریان سیاسی در آخرین ماههای حیات دولت دوازدهم، به آن همچون سیبلی نگاه میکنند که میتواند آرزوهای آنها را برای ورود به پاستور برآورده کند. تمرکز عمده آنها بجز مانور دادن روی برخی شعارها و وعدههای بزرگی که با انتقاد برخی چهرههای اصولگرا همچون عباس سلیمی نمین (یادداشت روز دوشنبه «ایران») روبهرو شده، روی عملکرد دولت روحانی است. آنها با برجسته کردن برخی مشکلات موجود در جامعه و عمدتاً حوزه اقتصاد و معیشت مردم، گویا تنها مأموریت و پل پیروزی را در القای این مهم میدانند که ما دولت روحانی نیستیم. همین که روحانی نیستیم کفایت میکند تا مردم قانع شوند که به نامزدهای آنها رأی بدهند.
اینکه بهواقع آیا دولت روحانی مسبب همه مشکلات موجود بوده و سهم دیگران در این وضعیت چقدر بوده، مجالی دیگر میطلبد اما نکته قابل تأمل اینکه این جریان سیاسی حالا کاهش احتمالی مردم پای صندوقهای رأی را هم به گردن روحانی و دولتش میاندازند!
قبل از اعلام اسامی نامزدهای تأیید صلاحیت شده، خط خبری و تحلیلی رسانههای اصولگرا در همین چارچوب، برجستهسازی «این همانی» برخی نامزدها با حسن روحانی بود و اینکه اگر فلان نامزد پیروز انتخابات شود به معنای تداوم دولت مستقر و مشکلات فعلی است. حالا که نه دولت نمایندهای در انتخابات دارد و نه اصلاحطلبان و یکی دو نامزدی که از سوی مخالفان به عنوان بدلهای روحانی معرفی میشدند هم از گردونه رقابت حذف شده، اصولگرایان دست از گریبان دولت مستقر برنمیدارند.
غلامعلی حداد عادل از چهرههای برجسته این جریان و رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب در خلال سخنان دیروز خود به دو نکته اشاره کرده که بسیار قابل تأمل است. براساس خبری که خبرگزاری فارس منتشر کرده، جناب حداد عادل تأکید کردهاند که «اهمیت مشارکت بالاتر از پیروزی نیست.» ایشان در ادامه گفته اند: «مشارکت پایین را نتیجه سوءمدیریت میدانم و اینکه کسانی میخواهند گناه مشارکت پایین را به گردن شورای نگهبان بیندازند، یک ترفند است و مگر قبل از اعلام صلاحیتها، مشارکت ۸۰ درصد بود که این مشارکت را به گردن شورای نگهبان میاندازید؟»
انداختن کاهش احتمالی مشارکت به گردن عملکرد دولت روحانی اگرچه توضیح خود را دارد اما در قالب همان رویکرد سلبی اصولگرایان نکته جدیدی ندارد. مهمتر از آن اما تأکید حداد عادل بر این مهم است که «اهمیت مشارکت، بالاتر از پیروزی نیست.» بیراه نیست اگر گفته شود این برای اولینبار است که یک عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و از چهرههای برجسته یک جریان سیاسی کشور رودربایستی و تعارف را کنار گذاشته و پیروزی جناح یا نامزد خود در انتخابات را بر هر چیز دیگری ترجیح میدهد. بماند که رهبر معظم انقلاب در چند سخنرانی اخیر خود همواره بر اهمیت مشارکت بالا در انتخابات تأکید کردهاند. برخلاف این فرمایش صریح اما در حالی که نامزدهای ردصلاحیت شده انتخابات هم در بیانیهها و مواضع توأم با گلایه خود باز هم بر مشارکت مردم تأکید کردهاند، چهرههای تأثیرگذار در جناح اصولگرا موضع قوی و قابل توجهی دال بر دعوت از مردم برای حضور پرشور در انتخابات نداشتهاند و در جهت عکس اما صحبتهای اخیر عبدالرضا مصری نایب رئیس مجلس یازدهم بسیار بازتاب یافت که معتقد بود نیازی به پرشور شدن انتخابات نیست!
به نظر میرسد در فاصله 17 روزه مانده به انتخابات، این جریان سیاسی فرض را بر کاهش مشارکت مردم گذاشته و اتفاقاً برخی مواضع آنها حکایتگر استقبال از چنین وضعیتی هم هست و راه رسیدن به ریاست جمهوری را از همین طریق میدانند. این تجدید نظرها در خصوص اهمیت مشارکت مردم و ترجیح پیروزی به هر روشی بر مشارکت بالا در انتخابات، حتماً تبعات سیاسی و نظری را در پی خواهد داشت که بعدها این جریان سیاسی باید پاسخگوی آنها باشد.
و اما درباره این ادعا که کاهش احتمالی مشارکت به سوءمدیریت دولت روحانی برمیگردد، هم یادآوری چند نمونه از انتخابات ادوار گذشته، نادرستی چنین ادعایی را ثابت میکند. بعد از پایان جنگ انتخابات ریاست جمهوری سال 76 با 80 درصد مشارکت، سال 88 با 85 درصد و سال 92 با 72 درصد از انتخابات با مشارکت بالا در جمهوری اسلامی ایران هستند. در سال 76 و پایان دولت مرحوم هاشمی رفسنجانی وضعیت اقتصادی کشور معطوف به برخی شاخصهای محسوس برای مردم از جمله تورم، چندان قابل دفاع نبود. تبلیغات گسترده و حمایت اکثر تریبونهای رسمی از علی اکبر ناطق نوری هم این شائبه را ایجاد کرده بود که دولت ناطق ادامه دولت هاشمی خواهد بود. حضور گسترده مردم پای صندوقهای رأی اما تبلور یک خواست ملی بود برای تغییر وضع موجود که در نهایت منجر به خلق حماسه شد. سال 1388 هم همین خواست بخش قابل توجهی از جامعه برای پایان دادن به دولت محمود احمدینژاد به عنوان نماینده وضع موجود یکی از فاکتورهای مهم در بالا رفتن مشارکت بود. انتخابات سال 92 هم چنین حکایتی داشت آنجا که تصور میشد نامزدهای چندگانه اصولگرا برای حفظ وضع موجود صف کشیدهاند اما مردم برای عملی کردن خواست تغییر وضع موجود، مشارکت قابل توجهی داشتند.
در سوی مقابل انتخابات سال 1372 یعنی دور دوم دولت هاشمی رفسنجانی با 50 درصد، کمترین مشارکت انتخاباتی را داشت. آنجا که پیشبینیها حکایت از تداوم دولت هاشمی و استمرار وضع موجود داشت.
حال بر اساس این تجربیات و استدلال آقای حداد عادل با این پیشفرض که مردم از عملکرد دولت فعلی ناراضی هستند، باید این تبلور خواست ملی برای تغییر و سپردن سکان مدیریت کشور به گفتمان رقیب، در یک مشارکت بالا خود را نشان دهد. آنچنانکه در انتخابات یاد شده محقق شد و حالا که به گفته مخالفان، عملکرد دولت روحانی از همه دولتهای گذشته بدتر است، قاعدتاً باید شاهد شور و اشتیاق فراوان مردم برای تغییر وضع موجود باشیم. اما آنگونه که مواضع این جریان سیاسی و البته برخی نظرسنجیهای رسمی نشان میدهد، کمپین ملی برای تغییر وضع موجود، حداقل تا حال حاضر بهوجود نیامده و اتفاقاً مخالفان دولت مستقر و وضع موجود هم چندان اشتیاقی برای ایجاد انتخابات پرشور و با مشارکت بالا ندارند. ناگفته پیداست که یکی از مؤلفههای مؤثر برای مشارکت بالا در انتخابات یاد شده هم رقابتی بودن انتخابات و حضور نامزدهای شناخته شده بود. چنان که در سال 76 سید محمد خاتمی و علیاکبر ناطق نوری عزم رقابت کرده بودند، در سال 88 محمود احمدینژاد و میرحسین موسوی در وسط میدان بودند و در سال 92 هم حسن روحانی بود در مقابل محمدباقر قالیباف و سعید جلیلی. بنابر این اگر ادعای آقای دکتر حداد عادل و دیگر مخالفان دولت مبنی بر تأثیر سوءمدیریت دولت فعلی بر مشارکت مردم را بپذیریم، قاعده سیاست و منطق اینگونه حکم میکند که این تأثیرگذاری باید در قالب حضور گسترده پای صندوق رأی برای عبور از وضع موجود و روی آوردن به گفتمان رقیب باشد.
حرف آخر اما اینکه مشارکت بالا در انتخابات همچنان باید برای جمهوری اسلامی ایران یک مؤلفه بسیار مهم باشد و مخالفان دولت برای توجیه مشارکت احتمالی کم در انتخابات به فکر توجیهها و استدلالهای قانعکننده بگردند البته اگر به اقناعسازی افکار عمومی توجهی دارند.
همین یک جمله را هم نمیتوانید بگویید چون چیزی ندارید بقیهتان هم هیچ حرفی ندارید.»
چند روز پیش هم محمدرضا باهنر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در یادداشتی برای روزنامه ایران به دو رویکرد ایجابی و سلبی در تبلیغات نامزدهای انتخابات و طرفداران آنها اشاره و تأکید کرده بود که مردم رویکردهای سلبی را نمیپذیرند و انتظار دارند نامزدها و ستادهایشان به جای تمرکز بر عیب و ایرادهای رقیب به داشتهها و برنامههای خود بپردازند. حالا به نظر میرسد اما یک جریان سیاسی در آخرین ماههای حیات دولت دوازدهم، به آن همچون سیبلی نگاه میکنند که میتواند آرزوهای آنها را برای ورود به پاستور برآورده کند. تمرکز عمده آنها بجز مانور دادن روی برخی شعارها و وعدههای بزرگی که با انتقاد برخی چهرههای اصولگرا همچون عباس سلیمی نمین (یادداشت روز دوشنبه «ایران») روبهرو شده، روی عملکرد دولت روحانی است. آنها با برجسته کردن برخی مشکلات موجود در جامعه و عمدتاً حوزه اقتصاد و معیشت مردم، گویا تنها مأموریت و پل پیروزی را در القای این مهم میدانند که ما دولت روحانی نیستیم. همین که روحانی نیستیم کفایت میکند تا مردم قانع شوند که به نامزدهای آنها رأی بدهند.
اینکه بهواقع آیا دولت روحانی مسبب همه مشکلات موجود بوده و سهم دیگران در این وضعیت چقدر بوده، مجالی دیگر میطلبد اما نکته قابل تأمل اینکه این جریان سیاسی حالا کاهش احتمالی مردم پای صندوقهای رأی را هم به گردن روحانی و دولتش میاندازند!
قبل از اعلام اسامی نامزدهای تأیید صلاحیت شده، خط خبری و تحلیلی رسانههای اصولگرا در همین چارچوب، برجستهسازی «این همانی» برخی نامزدها با حسن روحانی بود و اینکه اگر فلان نامزد پیروز انتخابات شود به معنای تداوم دولت مستقر و مشکلات فعلی است. حالا که نه دولت نمایندهای در انتخابات دارد و نه اصلاحطلبان و یکی دو نامزدی که از سوی مخالفان به عنوان بدلهای روحانی معرفی میشدند هم از گردونه رقابت حذف شده، اصولگرایان دست از گریبان دولت مستقر برنمیدارند.
غلامعلی حداد عادل از چهرههای برجسته این جریان و رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب در خلال سخنان دیروز خود به دو نکته اشاره کرده که بسیار قابل تأمل است. براساس خبری که خبرگزاری فارس منتشر کرده، جناب حداد عادل تأکید کردهاند که «اهمیت مشارکت بالاتر از پیروزی نیست.» ایشان در ادامه گفته اند: «مشارکت پایین را نتیجه سوءمدیریت میدانم و اینکه کسانی میخواهند گناه مشارکت پایین را به گردن شورای نگهبان بیندازند، یک ترفند است و مگر قبل از اعلام صلاحیتها، مشارکت ۸۰ درصد بود که این مشارکت را به گردن شورای نگهبان میاندازید؟»
انداختن کاهش احتمالی مشارکت به گردن عملکرد دولت روحانی اگرچه توضیح خود را دارد اما در قالب همان رویکرد سلبی اصولگرایان نکته جدیدی ندارد. مهمتر از آن اما تأکید حداد عادل بر این مهم است که «اهمیت مشارکت، بالاتر از پیروزی نیست.» بیراه نیست اگر گفته شود این برای اولینبار است که یک عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و از چهرههای برجسته یک جریان سیاسی کشور رودربایستی و تعارف را کنار گذاشته و پیروزی جناح یا نامزد خود در انتخابات را بر هر چیز دیگری ترجیح میدهد. بماند که رهبر معظم انقلاب در چند سخنرانی اخیر خود همواره بر اهمیت مشارکت بالا در انتخابات تأکید کردهاند. برخلاف این فرمایش صریح اما در حالی که نامزدهای ردصلاحیت شده انتخابات هم در بیانیهها و مواضع توأم با گلایه خود باز هم بر مشارکت مردم تأکید کردهاند، چهرههای تأثیرگذار در جناح اصولگرا موضع قوی و قابل توجهی دال بر دعوت از مردم برای حضور پرشور در انتخابات نداشتهاند و در جهت عکس اما صحبتهای اخیر عبدالرضا مصری نایب رئیس مجلس یازدهم بسیار بازتاب یافت که معتقد بود نیازی به پرشور شدن انتخابات نیست!
به نظر میرسد در فاصله 17 روزه مانده به انتخابات، این جریان سیاسی فرض را بر کاهش مشارکت مردم گذاشته و اتفاقاً برخی مواضع آنها حکایتگر استقبال از چنین وضعیتی هم هست و راه رسیدن به ریاست جمهوری را از همین طریق میدانند. این تجدید نظرها در خصوص اهمیت مشارکت مردم و ترجیح پیروزی به هر روشی بر مشارکت بالا در انتخابات، حتماً تبعات سیاسی و نظری را در پی خواهد داشت که بعدها این جریان سیاسی باید پاسخگوی آنها باشد.
و اما درباره این ادعا که کاهش احتمالی مشارکت به سوءمدیریت دولت روحانی برمیگردد، هم یادآوری چند نمونه از انتخابات ادوار گذشته، نادرستی چنین ادعایی را ثابت میکند. بعد از پایان جنگ انتخابات ریاست جمهوری سال 76 با 80 درصد مشارکت، سال 88 با 85 درصد و سال 92 با 72 درصد از انتخابات با مشارکت بالا در جمهوری اسلامی ایران هستند. در سال 76 و پایان دولت مرحوم هاشمی رفسنجانی وضعیت اقتصادی کشور معطوف به برخی شاخصهای محسوس برای مردم از جمله تورم، چندان قابل دفاع نبود. تبلیغات گسترده و حمایت اکثر تریبونهای رسمی از علی اکبر ناطق نوری هم این شائبه را ایجاد کرده بود که دولت ناطق ادامه دولت هاشمی خواهد بود. حضور گسترده مردم پای صندوقهای رأی اما تبلور یک خواست ملی بود برای تغییر وضع موجود که در نهایت منجر به خلق حماسه شد. سال 1388 هم همین خواست بخش قابل توجهی از جامعه برای پایان دادن به دولت محمود احمدینژاد به عنوان نماینده وضع موجود یکی از فاکتورهای مهم در بالا رفتن مشارکت بود. انتخابات سال 92 هم چنین حکایتی داشت آنجا که تصور میشد نامزدهای چندگانه اصولگرا برای حفظ وضع موجود صف کشیدهاند اما مردم برای عملی کردن خواست تغییر وضع موجود، مشارکت قابل توجهی داشتند.
در سوی مقابل انتخابات سال 1372 یعنی دور دوم دولت هاشمی رفسنجانی با 50 درصد، کمترین مشارکت انتخاباتی را داشت. آنجا که پیشبینیها حکایت از تداوم دولت هاشمی و استمرار وضع موجود داشت.
حال بر اساس این تجربیات و استدلال آقای حداد عادل با این پیشفرض که مردم از عملکرد دولت فعلی ناراضی هستند، باید این تبلور خواست ملی برای تغییر و سپردن سکان مدیریت کشور به گفتمان رقیب، در یک مشارکت بالا خود را نشان دهد. آنچنانکه در انتخابات یاد شده محقق شد و حالا که به گفته مخالفان، عملکرد دولت روحانی از همه دولتهای گذشته بدتر است، قاعدتاً باید شاهد شور و اشتیاق فراوان مردم برای تغییر وضع موجود باشیم. اما آنگونه که مواضع این جریان سیاسی و البته برخی نظرسنجیهای رسمی نشان میدهد، کمپین ملی برای تغییر وضع موجود، حداقل تا حال حاضر بهوجود نیامده و اتفاقاً مخالفان دولت مستقر و وضع موجود هم چندان اشتیاقی برای ایجاد انتخابات پرشور و با مشارکت بالا ندارند. ناگفته پیداست که یکی از مؤلفههای مؤثر برای مشارکت بالا در انتخابات یاد شده هم رقابتی بودن انتخابات و حضور نامزدهای شناخته شده بود. چنان که در سال 76 سید محمد خاتمی و علیاکبر ناطق نوری عزم رقابت کرده بودند، در سال 88 محمود احمدینژاد و میرحسین موسوی در وسط میدان بودند و در سال 92 هم حسن روحانی بود در مقابل محمدباقر قالیباف و سعید جلیلی. بنابر این اگر ادعای آقای دکتر حداد عادل و دیگر مخالفان دولت مبنی بر تأثیر سوءمدیریت دولت فعلی بر مشارکت مردم را بپذیریم، قاعده سیاست و منطق اینگونه حکم میکند که این تأثیرگذاری باید در قالب حضور گسترده پای صندوق رأی برای عبور از وضع موجود و روی آوردن به گفتمان رقیب باشد.
حرف آخر اما اینکه مشارکت بالا در انتخابات همچنان باید برای جمهوری اسلامی ایران یک مؤلفه بسیار مهم باشد و مخالفان دولت برای توجیه مشارکت احتمالی کم در انتخابات به فکر توجیهها و استدلالهای قانعکننده بگردند البته اگر به اقناعسازی افکار عمومی توجهی دارند.
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
اخبار این صفحه
-
جامعه باید خودش همراه و همدل باشد
-
مذاکرات وین بهحل موضوعات کلیدی رسیده است
-
اینجا هم دولت مقصر است!
اخبارایران آنلاین