عرب نیوز (عربستان)
محمد بن سلمان در مصاحبهای از اصول جدید سیاست خارجی عربستان سخن گفته و در حالی که ابراز تمایل کرده با ایران روابطی خوب داشته باشد، اعلام کرده که یمنیها نیز برادران عرب ما هستند و از همین رو از آنها دعوت میکنیم، وارد مذاکره شوند تا بحران کنونی حل و فصل شود.
یواسای تودی (امریکا)
از زمان فرانکلین روزولت تا کنون هرگز هیچ رئیس جمهوری نتوانسته در 100 روز نخست ریاست جمهوری خود تا این حد فعال و پرتلاش ظاهر شده و به دستاوردهایی همانند بایدن برسد. بایدن بر خلاف آنچه که گفته میشد ورژن شماره دو اوباما خواهد بود، شباهتی به او در قامت رئیس جمهوری نشده است.
فویا د سائوپائولو (برزیل)
رنان کالهیروس، قانونگذار، اعلام کرده که در حال تحقیق روی پروندهای است که در سنا تشکیل شده تا به جرایم احتمالی که بولسونارو در سیاستهای ضد کروناییاش مرتکب شده، رسیدگی کند. بولسونارو متهم است که در ابتدای شیوع کرونا آن را کوچک جلوه داده و باعث افزایش مرگ و میرهای کرونایی شده است.
تقابل امریکا و چین در سال 2034، از رمان تا واقعیت
توماس فریدمن تحلیلگر روابط خارجی
مترجم: زهره صفاری
اگر به دنبال کتابی خواندنــــــــی بـــــرای تعطیـــلات تابستان هستید، من به شما رمـــــــــــــان «2034» نوشــــــــــــته «جیمز اســـــتاوریدیس»، دریاسالار بازنشسته و «الیوت آکرمن»، افسر سابق نیروی دریایی و اطلاعات را پیشنهاد میکنم. موضوع این کتاب درباره چگونگی تقابل چین و امریکا در سال 2034 است که با نبرد دریایی در نزدیکی تایوان آغاز میشود.
البته هدف من از طرح این موضوع این نیست که همان طور که در کتاب آمده، بگویم چین و امریکا با بمبهای هستهای، چندین شهر را در قلمروی یکدیگر نابود کرده و در نهایت، این جنگ هند بیطرف را قدرت جهانی مطلق خواهد کرد. این فقط یک رمان است!
اما با وجود این آنچه باعث شد کمی خودم را ببازم، این بود که وقتی روزنامه را ورق زدم متوجه شدم بیشتر وقایعی که در این کتاب برای 13 سال پیش رو پیشبینی شده بود را در تیترهای روز دیدم؛ قرارداد همکاری چین و ایران، صفآرایی ولادیمیر پوتین در مرزهای اوکراین و هشدار جدی درباره دخالت احتمالی امریکا و تبعات آن برای واشنگتن، گمانهزنیها درباره پرواز جنگندههای فوق پیشرفته چین در تایوان و هشدار مقامات سیاست خارجی چین به امریکا درباره اینکه «واشنگتن در حدی نیست که با پکن از موضع قدرت صحبت کند.»
اما چرا این بحثها در این برهه مطرح شده است؟ نظام سیاسی ناتوان و آتش جنگ فرهنگی داخلی امریکا که شبکههای مجازی نیز به آن دامن میزنند، قدرت اتحاد امریکاییها را کاهش داده و واشنگتن را از جایگاه سازنده و مستحکم مانند آنچه پس از جنگ جهانی دوم بود، دور میکند. از طرفی تصمیم نابخردانه لشکرکشی ناتو به روسیه بعد از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، روسیه پساکمونیسم را به جای یک شریک بالقوه به دشمن امریکا بدل کرد. در حالی که اگر هیچ منازعه تجاری یا مرزی با روسیه نبود و این کشور به جای چین و ایران همپیمان ما بود، هرگز مقابل ما قرار نمیگرفت. در کنار اینها شکست امریکا در عراق و افغانستان، بحران اقتصادی سال 2008 و پاندمی فعلی همه و همه اعتماد امریکا به خودش و اعتبار جهانی آن را نیز تضعیف کرده است.
به عقیده من در شرایط فعلی، شاید بتوان تهدید روسیه و همپیمانانش غیر از چین را با هزینههای قابل توجه دفع کرد اما موضوع چین فرق میکند. چین فعلی یک رقیب واقعی در حوزه نظامی، فناوری و اقتصاد است با این حال تنها ضعف آنها طراحی و تولید پیشرفتهترین ریزپردازندهها و چیپهای حافظه است که اساس هوش مصنوعی به شمار میرود.
تلاشهای بزرگ چینیها برای احیای این بخش تاکنون به بنبست خورده است. اما شرکت صنایع نیمه رسانای تایوان (TSMC)، بزرگترین و پیچیدهترین سازنده چیپهای پیشرفته، تنها چند مایل از سایتهای چینی فاصله دارد. این شرکت در کنار سامسونگ و اینتل، یکی از سه تولید کننده بزرگ این چیپهای نیمه رسانای پیشرفته و البته بزرگترین آنها است.
نکته مهم این است که هر 5 کمپانی این شرکت در امریکا قرار دارند و چین در این زمینه فاقد نیروی کارشناس است. در این شرایط مقامات امریکایی، با اعمال محدودیتهایی در زمینه ساخت این چیپها برای کارخانههای چینی به نوعی مانع از پیشروی چین شده اند. دو هفته پیش هم این تحریمها بار دیگر تمدید شد. اما چینیها در مقابل تحقیقات در حوزه فیزیک، نانوتکنولوژی و... را افزایش دادهاند تا بتوانند به نسل بعدی این چیپها دسترسی یابند گرچه به هرحال این دستاورد 10 سال یا بیشتر زمان خواهد برد.
بنابراین امروز چین، به دلایلی فراتر از مسائل ایدئولوژیک خواستار تسلط بر تایوان است. آنها میخواهند TSMC به دلایل استراتژیک در اختیار صنعت نظامی آنها باشد. البته به همان اندازه نیز استراتژیستهای امریکایی که برای حفظ دموکراسی تایوان تلاش میکنند مطمئن هستند که این کارخانه هرگز در اختیار استراتژی چین قرار نمیگیرد (با توجه به افزایش شعب این شرکت در امریکا) چراکه در دنیای دیجیتال، کسی که بهترین تولیدکننده چیپها را در اختیار دارد، بر بسیاری مسائل مسلط خواهد بود.
اما رمان «2034» را بخوانید. در این رمان، چین با پیشرفت در فضای سایبری، کلاهبرداریهای ماهوارهای و سرقت تجهیزات، قدرت فناوری را به دست میگیرد. در همین زمان ناوگان پسفیک امریکا را مورد یک حمله غافلگیرانه موفق قرار میدهد و نخستین دستاوردش از این حمله، سلطه بر تایوان است. با این حال بهتر است به خودمان اطمینان دهیم که همه اینها فقط داستان است!
منبع: NewYorkTimes
هشدار ژنرالهای سابق فرانسوی درباره جنگ داخلی
نامه شماری از افسران و مقامهای سابق ارتش فرانسه که 25 نفر از آنان ژنرال بودهاند، خطاب به رئیس جمهور فرانسه درباره بروز جنگ داخلی در این کشور جنجال بزرگی به پا کرده است.
به گزارش شفقنا به نقل از فرانس۲۴؛ این افسران و ژنرالها در این نامه به امانوئل مکرون هشدار دادند تا در مقابل خطرات رو به افزایش انزجار که از پس تنشهای اجتماعی و افراطگرایی مذهبی بهوجود آمده اقدام کند، در غیر اینصورت در آینده با جنگ داخلی روبهرو میشود.
این نامه به امضای ۲۰ ژنرال بازنشسته و بیش از ۱۰۰۰ مقام در رستههای مختلف نظامی، پلیس و ژاندارمری رسیده است.
امضاکنندگان مدعیاند نمیتوانند در شرایط کنونی بیتفاوت و منفعل باشند. در همین حال دولت فرانسه به نیروهای فعلی ارتش و ژاندارمری هشدار داد اگر این نامه را امضا کردهاند با عواقب آن روبهرو خواهند شد. وزیر دفاع فرانسه نیز اعلام کرد، با وجود اینکه عدهای این نامه را امضا کردهاند اما اکثریت نیروهای نظامی فرانسه وفادار به جمهوریت در این کشور هستند.
خاطرات یک دیپلمات
روایت گمشده
فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری
حوادث پرشتاب 1979
اما دیگر بسیار دیر شده بود، زیرا محاکمه سریع توطئه کنندگان فرضی برگزار و بیش از بیست نفر از رفقای بعثی اعدام شدند که در میان آنها عدنان حسین الحمدانی عضو رهبری [حزب بعث عراق] و نزدیک ترین رفیق صدام حسین هم حضور داشت که حامل نامه اخیر البکر به اسد بود. رئیسجمهوری اسد، خود به من گفت [به هیچ وجه] نتوانسته اعدام الحمدانی توسط صدام را درک کند، زیرا در دیدار اخیرش با وی [در دمشق] نزدیک بوده اسد را قانع کند که صدام از البکر بسیار بهتر است و تصمیم جدی و بیقید و شرطی دارد که دو شاخه حزب بعث و دو کشور برادر [عراق و سوریه] را متحد کند.
میثاق قومی میان سوریه و عراق در سال ۱۹۷۹ ضربه فنی و ساقط شد و روابط دو کشور به وضعیت سابق خود، اگر نگوییم بدتر؛ بازگشت. سفارتخانهها و کنسولگریهای دو کشور بسته شد، کامیونها و کالاها از مرز دو کشور عبور نمیکرد، و [نوشتههای داخل] گذرنامههای دو کشور حاکی از آن بود که حامل آن میتواند از همه کشورهای عربی به استثنای عراق برای شهروندان سوری و سوریه برای شهروندان عراقی، دیدار کند. جمله پرتکرار عبدالحلیم خدام محقق شد که دوست داشت رابطه سوریه و عراق را اینگونه توصیف کند: «یا عشقورزی یا جنگ.» زلزله ۱۹۷۹ در حد قطع روابط و تشنج در روابط سوری - عراقی، سوری - مصری، و عراقی - ایرانی متوقف نماند و تبعات آن به ایالات متحده امریکا نیز رسید. چند ماه پس از پیروزی انقلاب ایران، در پایان سال ۱۹۷۹، بازداشت گروگانهای امریکایی در سفارت امریکا در تهران روی داد که ۴۴۴ روز طول کشید و هنگامی که واشنگتن تلاش کرد آنها را با اعمال زور آزاد کند، هواپیماهای امریکایی در صحرای لوت ایران منهدم و خلبانان آن کشته شدند. جیمی کارتر رئیس جمهور امریکا در انتخاب مجدد بهعنوان رئیس جمهور شکست خورد با اینکه در همان سال مصر را در سینی نقرهای به اسرائیل تقدیم کرده بود، زیرا رأیدهندگان امریکایی نتوانستند گروگانهای خود را در تهران و از دست دادن ایران را فراموش کنند. اتحاد شوروی نیز پس از تهاجم علیه افغانستان در سال ۱۹۷۹، که به مثابه ویتنامی دیگر برای آن بود با همین سرنوشت مواجه شد؛ اقدامی که شوروی را بر اساس اکثر بررسیهای استراتژیک وارد مرحله فروپاشی اقتصادی و نظامی کرد که از انقلاب بلشویکی در سال ۱۹۱۷ و حتی زمان جنگ جهانی دوم، بیسابقه بود. این سال (۱۹۷۹) همچنین شاهد امضای قراردادهای سالت ۲ میان برژنف و کارتر و برقراری روابط کامل دیپلماتیک بین ایالات متحده و چین خلقی، برای نخستینبار از انقلاب مائو تسه تونگ و تأسیس جمهوری خلق چین در سال ۱۹۴۹ بود.
سال ۱۹۷۹ هنوز پایان نیافته بود که اسرائیل موفق شد انفجار هستهای خود را در اقیانوس هند با سوء استفاده از سروصداهای بلند موجود در خاورمیانه که بازخوردی بزرگتر از آن انفجار داشت، دور از چشمان اعراب، انجام دهد. در سال ۱۹۷۹ امور بسیار دیگری نیز اتفاق افتاد که آثار خود را بر آینده اعراب و جهان بر جای گذاشت. برخی از این رویدادها با امواجی از امید و دعا و برخی دیگر با زنجیرهای از امید و ناامیدی پایان یافت. از این میان است: تراژدی اعدام ذوالفقار علی بوتو رئیس جمهور پاکستان، رویداد پیچیده گرفتن حرم مکی، دیدار نخست پاپ رهبر واتیکان از لهستان، آغاز نخستوزیری مارگارت تاچر بانوی آهنین در بریتانیا، و اعلام زودرس نامزدی رونالد ریگان در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده امریکا. همه اینها در سال ۱۹۷۹ رویداد، سالی که جهان را از دورترین نقطه در غرب تا دورترین نقطه خود در شرق به لرزه درآورد و شاید تبعات آن تا به امروز درو میشود.
از سفارت به وزارت
رم را در ابتدای سال ۱۹۸۰ ترک و بدون شادی قابل ذکر، مسئولیت جدیدم به عنوان وزیر مشاور در امور خارجه را شروع کردم. این پست وزارتی برای اولین بار در کابینه نخست دکتر عبدالرئوف الکسم، ایجاد شد که در پایان کار کنگره هفتم کشوری حزب بعث تشکیل شد. من در این کنگره بهعنوان عضو ناظر شرکت و فضای تند و تحرک بیسابقه سیاسی در سوریه را بهخاطر رویدادهای شگفت انگیز سال ۱۹۷۹ و همزمانی آن با ترورها و انفجارهای داخل سوریه به دست «جنگجویان پیشتاز» شاخه نظامی اخوانالمسلمین، لمس کردم.
خاطرات 453 روز حضور در کاخ سفید
اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد
جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی
ادامه پاورقی خاطرات بولتون را در سایت ایران آنلاین (ion.ir) بخوانید.