چاینا دیلی (چین)
همزمان با نشست مجازی شی جین پینگ با آنگلا مرکل و امانوئل مکرون و مذاکرات آنها درباره تغییرات جوی، هان ژنگ، معاون نخست وزیر چین نیز با جان کری، مسئول محیط زیست در دولت بایدن، مذاکره کرد. امید می‌رود مذاکرات بین چین و اروپا و امریکا به حل بحران تغییرات اقلیمی در جهان کمک کند.

حریت دیلی نیوز (ترکیه)
در پی بررسی‌های انجام شده برای علل کاهش بهای ارز ترکیه نسبت به سایر ارزها، دولت این کشور، ارزهای مجازی مثل بیت کوین را مقصر اصلی معرفی کرد. از همین رو طبق دستوری که بانک مرکزی ترکیه صادر کرده است، خرید و فروش ارزهای دیجیتال در این کشور از این پس ممنوع خواهد بود.

واشنگتن پست (امریکا)
بسیاری از مردم افغانستان و به طور خاص زنان این کشور معتقدند بایدن با صدور دستور خروج نیروهای امریکایی از افغانستان که خروجی
بی مسئولانه از نظر آنها است، به آنها خیانت کرده است. اغلب آنها و بویژه زنان که در دوره حکومت طالبان سختی‌های زیادی را متحمل شدند، نگران قدرت‌گیری طالبان هستند.

گوردون براون؛ نخست وزیر سابق بریتانیا
‌مترجم: زهره صفاری
نشست ماه ژوئن گروه 7 در انگلیس فرصتی است تا رهبران سیاسی ثروتمندترین کشورهای جهان ائتلاف بزرگ برای ریشه کنی کرونا را رقم بزنند. این مهم که با توافقی بر سر برنامه اجرایی اقتصادی در مسیر مبارزه با کووید19 محقق می‌شود، از ایجاد توازن در دسترسی به واکسن‌ها آغاز خواهد شد.
دسترسی به ابزارهای شتاب دهنده در کووید19 (ACT-A) در واقع یک همکاری بی‌نظیر میان سازمان بهداشت جهانی و دیگر ارگان‌ها و کشورها برای ایجاد چارچوبی چندگانه در مسیر مشارکت در تشخیص، درمان و واکسیناسیون است و کوواکس(نهاد هماهنگ کننده تهیه واکسن) به‌عنوان ستون کلیدی این همکاری، تاکنون 40 میلیون دوز را به بیش از 100 کشور جهان ارسال کرده است. با وجود این دستاورد اما همچنان بی‌عدالتی در توزیع بیداد می‌کند. به‌طوری که 16 درصد جمعیت جهان شامل پردرآمدترین کشورها بیش از نیمی از واکسن‌ها را در اختیار دارند و کشورهای در حال توسعه فقیر تنها نیمی از سفارش تأیید شده‌شان را نیز دریافت نکرده‌اند.  در شرایطی که کشورهای گروه 7، ایمن‌سازی 70 درصدی را تا پایان سال 2021 وعده داده‌اند اما برخی کشورهای فقیر براساس الگوی تعیین شده زودتر از 2024 به واکسن نمی‌رسند. با این حال عقب نگه داشتن کشورهای فقیر در رقابت برای دریافت واکسن کووید19، فاجعه‌ای به مراتب بزرگتر از بحران ایدز و HIV در آفریقا در پی خواهد داشت. به‌عبارت دیگر می‌توان این سیاست را خودآسیبی نامید چراکه با گسترش ویروس کرونا و جهش آن در میان جوامع ایمن نشده، سلامت عمومی در همه نقاط جهان حتی کشورهای ثروتمند به مخاطره می‌افتد.  از طرف دیگر تأخیر در تسریع روند واکسیناسیون در کشورهای در حال توسعه می‌تواند زیانی 9.2 تریلیون دلاری به اقتصاد جهانی وارد آورد.
چالش کنونی، اطمینان از تأمین و دسترسی مناسب همه کشورها به واکسن است و فرصت یک اقدام جسورانه را ایجاد کرده است.  کشورهای گروه 7 باید هر چه زودتر برای حمایت از برنامه دسترسی به ابزارهای شتابدهنده در کووید19 پا پیش بگذارند و زیرساخت‌های لازم برای ساخت واکسن در کشورهای در حال توسعه را پدید آورند. این اقدام برنامه دفاعی جهانی مؤثر در برابر کووید19 و تهدیدات پاندمی‌های آتی خواهد بود. اما در این برنامه، حلقه مفقوده، سازوکار اقتصادی مؤثر است که این بخش می‌تواند نشست گروه 7 را دارای اهمیت بیشتری نشان دهد. رهبران سیاسی باید هزینه مالی برنامه جهانی برای دسترسی همه کشورها به واکسن تا پایان سال‌جاری را تأمین کنند. طوری که در پایان 2022 واکسیناسیون برای همه مهیا باشد. به این ترتیب مرکز پیشگیری و کنترل بیماری‌ها در آفریقا 60 درصد این برنامه را در منطقه در اختیار خواهد داشت. کشورهای گروه 7 بودجه سالانه 30 میلیارد دلاری را برای دو سال آینده تقبل کرده‌اند که این رقم بخوبی هدف تأمین زیرساخت‌های تولید واکسن در کشورها را تأمین می‌کند.
نکته دیگر اینکه عدالت در واکسیناسیون هزینه خود را برمی گرداند. براساس برآوردهای سازمان بین‌المللی پول این برنامه می‌تواند اقتصاد جهانی را یک تریلیون دلار جلو بیندازد.
دولت‌های عضو گروه 7 چندین مکانیزم اقتصادی آماده برای تحقق این هدف در اختیار دارند. آنها می‌توانند با پذیرش 15-10 میلیارد دلار به چرخه تأمین مالی ایمن‌سازی در برابر کووید19 متصل شوند. در حال حاضر با توجه به تخصیص بودجه جدید 650 میلیارد دلاری امریکا، فرصت مناسبی برای کاهش اختلافات مالی به‌وجود آمده است. گروه 7 باید بسته‌های حمایتی برای کشورهای کم درآمد تأمین کند و با این سؤال که چرا همچنان بیش از 40 کشور در بدهی غرق شده‌اند هزینه وام بلاعوض را به واکسن دائمی تخصیص دهند. البته اقتصاد، یک بعد این توازن است و بعد دیگر اداره آن است. بنابراین باید مطمئن شویم که همه دولت‌ها و جوامع مدنی صدایی مشترک برای این همکاری جهانی دارند.
منبع: Project Syndicate

گروه جهان/ کرملین در اقدامی تلافی جویانه 10 دیپلمات امریکایی را از روسیه اخراج کرده و ورود 8 دیپلمات پیشین و فعلی امریکا را نیز به این کشور ممنوع کرد تا صدای پای جنگ سرد، رساتر از قبل در گوش‌ها طنین اندازد. به گزارش سایت شبکه خبری «الجزیره»، روز پنجشنبه تنها ساعتی پس از دعوت «جو بایدن» از «ولادیمیر پوتین» برای دیدار و مذاکرات مستقیم در یک کشور ثالث، کاخ سفید دستور اخراج 10 دیپلمات روسی را به اتهام آنچه که مداخله در انتخابات امریکا اعلام شد، صادر کرد. مطابق این دستور 38 نهاد و فرد حقیقی نیز از سوی امریکا تحریم شدند. این اقدامات با واکنش تند روسیه مواجه شد و جمعه شب «سرگئی لاوروف»، وزیر خارجه روسیه خبر اخراج و ممنوع الورود شدن شماری از دیپلمات های امریکایی را اعلام کرد.
 یکی از دیپلمات‌های امریکایی که از روسیه اخراج شده است، «جان سالیوان»، سفیر امریکا در مسکو است. روابط روسیه و امریکا از ماه گذشته که «جو بایدن» در توهینی بی سابقه «ولادیمیر پوتین» را «قاتل» خواند، به پایین‌ترین سطح خود از زمان جنگ سرد رسیده است. این در حالی است که روسیه در شرایط اقتصادی مناسبی به سر نمی‌برد و خواهان چنین تنش‌هایی نیست. اما همین امر باعث شده است امریکا جسورتر شده و با توسل به ابزار تحریم‌ها، فشار بیشتری بر مسکو آورد. اما ناظران مسائل دو کشور، هشدار داده‌اند، شاید روسیه نخواهد و یا نتواند از ابزارهای اقتصادی علیه امریکا استفاده کند. اما فعالیت‌های نظامی و سیاسی آن در سراسر جهان به اندازه‌ای هست که بتواند از نفوذ جهانی خود علیه امریکا استفاده کند.

فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری

ورود به وزارت خارجه

چند روز بعد که برنامه «جنبش اصلاح‌طلبانه» به رهبری «اسد» اعلام شد، سوری‌ها از اینکه درگیری مسلحانه میان رفقای حزبی اتفاق نیفتاده، نفس راحتی کشیدند و به صورت تدریجی شروع به اعتماد به «حافظ اسد» کردند، اعتمادی که رهبری «حزب بعث» را از زمان [رویداد] نکبت [بار] ژوئن ۱۹۶۷، از آن محروم کرده بودند. «اسد» نیز تنها وقتی توانست این اعتماد را کسب کند که با جدیت و صداقت قابل لمس، برخی موفقیت‌های داخلی و خارجی به دست آورد که مهم‌ترین آنها عبارت بود از:
اولاً: اعطای «مشروعیت» قانون اساسی به نظام سوریه و ثبات سیاسی که در آن سال‌ها - یا مرحله اردوگاه سوسیالیستی و توافق بین‌المللی میان «اتحاد شوروی» و «ایالات متحده» و «جنبش عدم تعهد» در چارچوب دوقطبی جهانی– خواسته‌ای ملی و در عین حال مورد تأیید جامعه عربی و بین‌المللی بود. اما نظام [اسد] در محدود کردن فساد در کشور ناتوان ماند و رئیس جمهوری [اسد]، وقتی به این موضوع حساس و خطیر می‌پرداختیم ملاحظه‌ای که مطرح می‌کرد، این بود که رهبری سابق حزب - علیرغم حماقت برخی از اعضایش و چپگرایی بچگانه‌شان – پاکدست‌تر از رهبری بود که بعد از جنبش اصلاح‌طلبانه بر سر کار آمد.
ثانیاً: بازگرداندن شأن «سوریه» و اعراب، هنگامی که «سوریه» و «مصر» در سال ۱۹۷۳، تنها سه سال پس از «جنبش اصلاح‌طلبانه» [به رهبری «اسد»]، تصمیم به جنگ با «اسرائیل» گرفتند. با اینکه رئیس جمهور «اسد»، فقدان موازنه راهبردی با «اسرائیل» را درک می‌کرد و «انور سادات» [رئیس‌ جمهوری وقت مصر] نیز در عوض اعتماد به ملت بزرگ و ارتش «مصر» که توانست با موفقیت به سمت ساحل پیروزی عبور کند، اعتمادی بیش از اندازه به «امریکا» داشت.

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

ناکامی در ونزوئلا
اما مانع اصلی در ونزوئلا همچنان ادامه داشت و هیچ یک از دو طرف نمی‌توانستند حریف خود را به زمین بزند. با این حال، این ادعا که ارتش همچنان به مادورو وفادار است، کاملاً نادرست بود. ارتش در پادگان‌ها ماند که بی‌تردید به نفع حکومت تمام شد. با وجود این، به نظر من این بدان معنا نبود که افسران رده پایین‌تر و درجه داران به حکومتی که کشور را نابود کرده بود و وضعیت اقتصادی کشور نیز روز به روز رو به وخامت می‌رفت، احساس وفاداری می‌کردند. به نظر من، افسران نظامی بلندپایه مطمئناً هنوز هم بیشتر نگران انسجام نیروهای مسلح به‌عنوان یک نهاد نظامی هستند.