نشنال اینترست (امریکا):
سرانجام جو بایدن وارد کاخ سفید شد. اما اکنون چه رخ خواهد داد. او کارهای زیادی برای انجام دادن در سیاست خارجی دارد و باید دست به تغییر چهره امریکا در جهان بزند. اما به جز این، او در داخل کشور نیز با چالش بزرگ اتحاد ملی روبه رو است.

اکونومیست (بریتانیا):
حتی معجزه‌ها هم محدودیت‌های خود را دارند. درست است که واکسن‌ها تأثیر بسیار زیادی بر رهایی از کرونا دارند. اما نمی‌توانند باعث ریشه کن شدن این ویروس شوند. پس دولت‌ها باید به راهکارهای دیگری نیز برای مبارزه با کرونا بیندیشند.

نیشن (امریکا):
کاری که پرستاران امریکایی در دوره کرونا انجام دادند و هنوز هم به آن ادامه می‌دهند، تنها کمک به بیماران کرونا زده نبوده است. آنها در این مدت موفق شدند در کنار کمک به بیماران، ضعف‌ها و معایب سیستم درمانی امریکا را نیز پیدا کرده و برای بهبود آن تلاش کنند.

زهره صفاری / دومین دادگاه استیضاح «دونالد ترامپ»، با‌وجود تلاش دموکرات‌ها نتوانست دو سوم آرای سنا را کسب کند تا تبرئه دوباره رئیس جمهوری حواشی دیگری را در تاریخ امریکا به ثبت برساند.
به‌گزارش سایت «رادیو ملی امریکا» (ان‌پی‌آر)، در پنجمین روز دادگاه رسیدگی به اتهامات «ترامپ» برای تحریک هوادارانش در حمله به کاخ کنگره، با‌وجود تلاش دموکرات‌های سنا تنها «ریچارد بار»(کارولینای شمالی)، «بیل کسیدی»(لوییزیانا)، «سوزان کولینز» (مین)، «لیزا مورکوفسکی»(آلاسکا)، «میت رامنی»(یوتا)، «بن ساسی»(نبراسکا) و «پت تومی»(پنسیلوانیا) از حزب جمهوریخواهان علیه رئیس‌جمهوری سابق رأی دادند تا این بار نیز «ترامپ» 74 ساله با 10 رأی سرنوشت ساز هم حزبی‌هایش از محکومیت در دومین جلسه استیضاح رهایی یابد و رؤیای کاندیداتوری برای بازگشت به کاخ سفید را همچنان در سر بپروراند. این در حالی است که بر اساس نظرسنجی مشترک ایپسوس و رویترز 71 درصد امریکایی ها ترامپ را مسئول حمله به ساختمان کنگره امریکا می دانند.
شاید پس‌از اعلام نتایج رأی گیری، «دونالد ترامپ» بیش از هر زمان دیگری دلتنگ توئیت‌های جنجالی اش شده بود اما این بار بیانیه‌ای صادر کرد و این دادگاه را «بزرگترین پیگرد برای تحقیر و تخریب رقیب(شکار جادوگر) در تاریخ» خواند و با قدردانی از وکلایش، سناتورها و نمایندگانی که با افتخار در برابر این به زعم او بی‌قانونی ایستادند نوشت: «ما کارهای زیادی پیش رو داریم و بزودی برای ایجاد آینده روشن و بی‌انتهای امریکایی به میدان خواهیم آمد.» همزمان «جو بایدن» نیز که در مصاحبه‌های اخیرش تمایلی به اظهارنظر درباره این استیضاح نشان نمی‌داد، در واکنش به تبرئه «ترامپ» گفت: «گرچه این دادگاه به محکومیت نرسید اما این نمی‌تواند اصل ماجرا را عوض کند. این فصل تاریک تاریخ ماست که شکنندگی دموکراسی امریکا را به ما گوشزد می‌کند. باید همیشه به یاد داشته باشیم که افراطی‌ها جایی در کشورمان ندارند و هر یک از ما بخصوص سران کشور موظفیم از حقیقت دفاع کرده و با دروغ مقابله کنیم.»
حمله «پلوسی» به «مک کانل»
شاید در میان حاشیه‌هایی مانند حمله به خانه وکیل ترامپ، شاهدی که احضار نشد و...، برجسته‌ترین ماجرا پس از این دادگاه  خشم «نانسی پلوسی» رئیس مجلس نمایندگان به «میچ مک کانل»، رهبر اقلیت جمهوریخواه سنا بود. به نوشته «بی‌بی‌سی»، «مک کانل» گرچه با وجود انتقادات گاه و بیگاه به ترامپ، در برهه سرنوشت ساز رأی‌گیری وفادار به حزب ماند و حاضر به رأی دادن علیه هم حزبی‌اش نشد اما پس‌از اعلام نتیجه نطقی انتقادی علیه ترامپ کرد و گفت: «او هنوز خلاص نشده است. ما سیستم قضایی داریم و رئیس‌جمهوری سابق باید پاسخگوی جرایمش باشد.»
اما این اظهارات «نانسی پلوسی» را به خروش آورد به طوری که با وجودی که قرار نبود در کنفرانس مطبوعاتی باشد، در مقابل خبرنگاران ایستاد و حتی دو بار محل را ترک کرد و دوباره پشت تریبون برگشت و «مک کانل» و سناتورهای جمهوریخواه را بزدل خواند: «این سناتورهای بزدل نتوانستند در برابر کاری که رئیس‌جمهوری انجام داده بود، بایستند و با این کار سیلی به قانون زدند. آنها حاضر به رأی دادن نشدند چون از آینده کاری‌شان می‌ترسیدند. اما سؤال من این است که چه چیزی برای ما مهم است؛ آیا آینده سیاسی مهم‌تر از قانون اساسی است که ما قسم خوردیم از آن دفاع کنیم. مک کانل چیزهای زیادی درباره ترامپ گفت، اما وقتی زمان آن رسید که کار را تمام کند، عقب نشستند و سکوت کردند.»

دیوید اکسلرود
تحلیلگر سی‌ان‌ان
هرگز هیچ شکی وجود نداشت که ترامپ نتواند از دام استیضاح فرار کند، هر چند که داستان تبرئه او برای ماه‌های متوالی نقل مجالس بود. اما باید به خاطر داشت که برای ترامپ این تبرئه به معنای پیروزی نیست. زیرا هرچند او از حکمی که او را تحریم کند، فرار کرد. اما فرآیند محاکمه او در دادگاه کارنامه ریاست جمهوری او را کاملاً شفاف و آشکارا در اختیار جهان و البته تاریخ گذاشت و جهان و تاریخ او را رئیس جمهوری دیدند که نقشی بارز در ساماندهی حمله به ساختمان کنگره امریکا داشته است و سناریوی آشوب و ضرب و شتم را در پایتخت امریکا کلید زده است. همچنین از او به‌عنوان رئیس جمهوری یاد خواهد شد که دوبار تا پای استیضاح رفت و هر دو بار هم به‌خاطر نقشه‌های شیطانی بوده که در سر داشته است. او اولین بار به‌خاطر تلاش برای بدنام کردن جو بایدن، رقیب انتخاباتی خود به فساد در اوکراین به استیضاح کشیده شد و بار دوم هم به‌خاطر تحریک حامیان خود برای حمله به کنگره امریکا با این استدلال که نتایج انتخابات دستکاری شده است و بایدن برنده انتخابات نیست. ترامپ شاید از حکم دادگاه جست و تبرئه شد اما هرگز نخواهد توانست از تاریخ فرار کند.

الکساندر پانه تا
سی بی سی
استیضاح ترامپ با تبرئه او به پایان رسید و شاید از این حکم خوشحال باشد، اما باید بداند که از این پس سه تهدید در کمین او نشسته‌اند. تهدید اول تاریخ است. برای او همین تهدید بس که از این پس نام او در کتاب‌های تاریخ امریکا به‌عنوان رئیس جمهوری ثبت می‌شود که دو استیضاح از چهار استیضاح این کشور حداقل تا سال 2021 از آن او بوده است و دانش‌آموزان و دانشجویان تاریخ در سؤالات امتحانی خود باید به سؤالی در این خصوص هم جواب دهند. دومین تهدیدی که متوجه اوست، احتمال تحقیقات جنایی علیه او است. در همین چند روز گذشته دو نفر از دادستان‌های پیشین امریکا اعلام کردند که هیچ تعجبی نخواهند کرد اگر بزودی پرونده‌ای جنایی علیه ترامپ مطرح شود. این پرونده‌ها می‌تواند شامل پرونده‌های کلاهبرداری و مالیاتی باشد. او هم اکنون نیز پرونده‌هایی در این خصوص دارد و با توجه به اعتراض‌هایی که درباره فعالیت‌های او در نیویورک وجود دارد، ممکن است تعداد آنها افزایش یابد. سومین تهدید نیز تنبیهات احتمالی است که می‌تواند برای وی در نظر گرفته شود. یکی از مهم‌ترین پیامدهای این استیضاح برای او می‌تواند رد صلاحیت اش در انتخابات‌های آتی به‌عنوان تنبیه‌های آتی وی باشد.

امیرعلی ابوالفتح
کارشناس مسائل امریکا
همان طور که انتظار می‌رفت دونالد ترامپ، رئیس جمهوری پیشین امریکا در دومین دادگاه استیضاح خود که به اتهام تشویق به شورش علیه دولت فدرال و حمله به ساختمان کنگره در ششم ژانویه برگزار شد تبرئه گردید. در جریان رأی‌گیری برای استیضاح و سپس محکومیت در جلسه دادگاه ترامپ که برای دومین بار انجام گرفت، 10 عضو جمهوریخواه مجلس نمایندگان به استیضاح ترامپ در مجلس نمایندگان رأی دادند و محکومیت رئیس جمهوری سابق در دادگاه سنا با رأی 7 سناتور جمهوریخواه همراه شد. این در حالی است که در جریان استیضاح نخست ترامپ هیچ عضو جمهوریخواه مجلس نمایندگان به استیضاح رأی ندادند و در جلسه دادگاه در سنا فقط یک سناتور جمهوریخواه – میت رامنی – ترامپ را گناهکار دانست.
این دو مقایسه نشان می‌دهد که حزب جمهوریخواه، حداقل در میان نخبگان جمهوریخواه حاضر در کنگره بر سر نحوه مواجهه با ادعاهای ترامپ در مورد انتخابات متقلبانه 2020 و حمله به ساختمان کنگره در ششم ژانویه، شکاف عمیقی ایجاد شده است. با این حال، اکثر قریب به اتفاق آنان، ادعاهای ترامپ برای زیر سؤال بردن نتیجه انتخابات و شورش هواداران وی در حمله به ساختمان کنگره را قویاً محکوم کردند، حتی سناتور میچ مک کانل، رهبر اقلیت جمهوریخواه سنا و بلندپایه‌ترین مقام جمهوریخواه امریکا بعد از تبرئه ترامپ، به انتقادت تند خود از رئیس جمهوری قبلی ادامه داد و وی را مسبب بحران سیاسی کنونی در کشور معرفی کرد. با این حال، جمهوریخواهان در نهایت ترجیح دادند که نام حزب آنان با موضوع «اولین رئیس جمهوری محکوم شده در دادگاه سنا »در تاریخ امریکا عجین نشود. این تصمیم، گرچه حزب جمهوریخواه را از یک بدنامی تاریخی نجات داد، اما بستری را برای اختلافات عمیق‌تر فراهم کرد. در این شرایط ترامپ که از پشتگرمی 74 میلیون رأی در انتخابات 2020 برخوردار است، در بیانیه‌ای که بعد از تبرئه خود صادر کرد، نوشت: «ما کارهای بسیاری  پیش رو داریم و... با همدیگر کاری نیست که نتوانیم انجام دهیم.» این بیانیه، احتمال نامزدی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری 2024 امریکا را قوت بخشیده است. در حال حاضر ترامپ بعد از نجات از دو استیضاح – که در تاریخ امریکا برای هیچ رئیس جمهوری رخ نداده است – احساس رویین تنی دارد و بسیاری از هواداران حزب جمهوریخواه، به وی به چشم «سوپرمن» نگاه می‌کنند. از این رو، شکست دادن رئیس جمهوری سابق در رقابت‌های مقدماتی انتخابات ریاست جمهوری 2024 برای هر نامزد دیگر جمهوریخواه تقریباً غیر ممکن خواهد بود.
با این حال، در درون حزب جمهوریخواه، ترامپ دشمنان قدرتمندی دارد که اگر نتوانند مانع بازگشت وی به کاخ سفید شوند، چه بسا این حزب را ترک کنند و به حزب رقیب یعنی حزب دموکرات جذب شوند. طی ماه‌های اخیر گزارش‌های مکرری از ریزش هواداران حزب جمهوریخواه منتشر شده است و حتی برخی از چهره‌های سرشناس این حزب اعلام کرده‌اند که در انتخابات گذشته، برای نخستین بار به نامزدهای غیر از نامزدهای حزبی رأی داده‌اند.
این صف آرایی میان ترامپ و حامیانش از یکسو و دشمنان و منتقدانش از سوی دیگر در داخل حزب جمهوریخواه با نزدیک‌تر شدن به زمان برگزاری انتخابات میاندوره‌ای در سال 2022 و انتخابات عمومی در سال 2024، فرصت را برای کسب مجدد قدرت در کاخ سفید یا هر یک از مجالس کنگره امریکا، کاهش می‌دهد. ضمن این که پیروزی ترامپ و یارانش در هر یک از این نهادها، به تضعیف جناح‌های مختلف حزب جمهوریخواه در برابر آن اندیشه‌ای که به‌عنوان «ترامپیست‌ها» شهرت دارند، می‌انجامد.
به هر حال آنچه مسلم است این که با وجود تبرئه ترامپ در دو استیضاح، حزب جمهوریخواه ماه‌ها و حتی سال‌های دشواری را پیش رو خواهد داشت.

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

آشوب در ونزوئلا

پنس گفت ونزوئلا بسیار از حمایت ایالات متحده خوشحال است و با توجه به‌ خطری که ما کرده بودیم، همکاری نزدیکی با ما خواهد داشت. حس می‌کردم که این واکنش گوایدو رضایت ترامپ را جلب خواهد کرد. بعد از این تماس تلفنی، روی میز پنس خم شدم تا با او دست بدهم و در همان حال گفتم: «این یک لحظه تاریخی است.»او پیشنهاد کرد برای توجیه ترامپ به اتاق بیضی برویم و با توجه به این که ترامپ کاملاً از نتیجه خوشحال به‌نظر می‌رسید، امیدوار بود او روز بعد بیانیه‌ای را در حمایت از گوایدو صادر کند.
ترامپ حدود ساعت 9 و 25 دقیقه صبح  23 ژانویه با من تماس رفت تا بگوید متن پیش‌نویس بیانیه‌ای که قرار است همزمان با لغو رسمی قانون اساسی ونزوئلا از سوی مجلس ملی این کشور علیه مادورو صادر شود، «زیبا» است و افزود: «من تقریباً هیچ وقت این گونه از چیزی تعریف نمی‌کنم»، از او تشکر کردم و گفتم او را در جریان خبرها قرار خواهیم داد. گوایدو (بر اساس اعلام سفارت ما در کاراکاس که بزرگترین سفارتخانه در طول تاریخ حکومت 21 ساله چاوز و مادورو محسوب می‌شود) در مقابل جمعیت عظیمی در کاراکاس حاضر شد و به‌عنوان رئیس جمهوری موقت سوگند خورد. تصمیمات گرفته شده بود و امکان بازگشت از آنها وجود نداشت. پنس وارد دفتر من شد و با خوشحالی با هم دست دادیم و فوراً بیانیه ترامپ را منتشر کردیم. ما از اعزام قریب الوقوع نیروها به خیابان‌ها ترس داشتیم اما اتفاقی رخ نداد (هرچند که گزارش‌ها نشان می‌داد که اعضای کلکتیووس، شبه نظامیان مسلح حامی مادورو شبانه چهارنفر از معترضان را کشته‌اند). سفیر ما در کاراکاس استوارنامه خود را به دولت جدید گوایدو تقدیم کرد و سفیران کشورهای عضو گروه لیما نیز به نشانه حمایت، همین کار را کردند. من عصر همان روز حدود ساعت شش و نیم ترامپ را در جریان اتفاقات آن روز قرار دادم و به نظر می‌رسید که او بر موضع خود استوار است.
روز بعد، پادرینو وزیر دفاع ونزوئلا و جمعی از ژنرال‌های نظامی، کنفرانس خبری برگزار کردند تاوفاداری خود را نسبت به مادورو ابراز کنند که از نظر ما اتفاق خوبی نبود اما تا این لحظه در فعالیت واقعی ارتش بازتاب چندانی نداشت. مخالفان بر این باور بودند که 80 درصد یا حتی بیشتر از مقامات ارتش و همچنین افسران جوانی که خانواده‌هایشان همان سختی‌های مردم عادی را تحمل می‌کنند، از دولت جدید پشتیبانی خواهند کرد، هرچند با توجه به ماهیت استبدادی حکومت مادورو، تأیید این ادعا امکان پذیر نبود اما گوایدو مدام ادعا می‌کرد که در مجموع از سوی 90 درصد از جمعیت ونزوئلا حمایت می‌شود. با این حال افسران نظامی ارشد از جمله همان کسانی که در کنفرانس خبری شرکت داشتند، طی سال‌ها حکومت چاویستا (معتقدان به چاوز)، به اندازه کافی فاسد شده بودند که ممکن بود نتوانند اتحاد خود را با مخالفان حفظ کنند. از سوی دیگر، آنها به نظامیان در پادگان‌های تحت فرمان خود دستور نداده بودند شورش‌ها را سرکوب کنند زیرا احتمالاً بیم آن را داشتند که این دستور با نافرمانی مواجه شود؛ موضوعی که می‌توانست به پایان حکومت منجر شود. «جرمی هانت» وزیر خارجه بریتانیا که به واشنگتن سفر کرده بود از همکاری با ما درباره اقداماتی که کشورش می‌توانست به کار بندد، از جمله در زمینه توقیف ذخایر طلای ونزوئلا نزد «بانک مرکزی انگلیس»، راضی بود تا مادورو نتواند با فروش آن، حکومت خود را سرپا نگه دارد. اینها اقدامات ما برای اعمال فشار مالی بر مادورو بود. از پمپئو خواستم وزارت خارجه را وادار کند تا کاملاً از تلاش‌ها علیه شرکت نفت دولتی ونزوئلا حمایت کند. نگران بودم که منوچین هنوز هم از فشار بر این بخش خودداری کند و پمپئو با این درخواست موافقت کرد. پمپئو همچنین نگران نشانه‌هایی از سوی مادورو در تشویق شبه نظامیان برای تهدید کارکنان سفارت امریکا بود و گفت که ترامپ هم همین نگرانی را دارد.
اولین نشانه‌های نگران کننده از سوی ترامپ بعد از ظهر همان روز بعد از ساعت هشت و نیم شب بروز کرد. ترامپ تماس گرفت و با اشاره به ونزوئلا گفت: «موضع فعلی‌مان را در قبال این کشور دوست ندارم» او نگران کنفرانس مطبوعاتی پادرینو بود و گفت «همه ارتش (ونزوئلا) پشت او است.» و بعد گفت: «من همیشه گفته‌ام که مادورو سفت و سخت است. تا قبل از این کسی درباره این بچه (اشاره به گوایدو) چیزی نشنیده بود» و «روس‌ها بیانیه‌های خشنی را منتشر کرده‌اند.»