لس‌آنجلس تایمز (امریکا):
55 نفر از اعضای مجلس سنای امریکا، کلیات استیضاح ترامپ را تأیید کردند. تنها 5 نفر از جمهوریخواهان به این طرح رأی دادند.
اما دموکرات‌ها برای اینکه استیضاح به نتیجه برسد، نیازمند دو سوم آرای سناتورها هستــــند که 17 رأی بـــــــا رأی فعلی فاصله دارد.

دیلی تلگراف (بریتانیا):
با رسیدن شمار قربانیان کرونا در بریتانیا، بوریس جانسون در سخنانی با مردم انگلیس، با ابراز تأسف عمیق خود از جان باختن این افراد، مسئولیت کامل این مرگ‌ها را به عهده گرفت. این در حالی است که هنوز مشکل کمبود تخت‌های بیمارستانی در این کشور پابرجاست.

چاینا دیلی (چین):
بسیاری از مقامات پیشین در دولت‌های چین و امریکا معتقدند با فضای ایجاد شده ناشی از تغییرات در کاخ سفید، برای هر دو طرف بهتر است که به راهکار مذاکره و حل اختلافات درباره مسائل اقتصادی تجاری روی آورند که منافع ناشی از آن متوجه همه جهان خواهد شد.

زهره صفاری/ «آنتونی بلینکن»، دیپلمات کهنه‌کار امریکایی و همراه نزدیک رئیس جمهوری منتخب امریکا، با 77 رأی موافق و تنها 22 رأی مخالف سنا، هفتاد ویکمین وزیر خارجه امریکا شد.
به گزارش «نیویورک تایمز»، او که با شعار تحول در سیاست‌های جنجالی ترامپ و تبدیل آن به دیپلماسی وارد صحنه شده است در کمیته سیاست خارجی سنا نیز تنها سه رأی مخالف از سوی «جان براسو»، «تد کروز» و «راند پال» گرفت و با تأیید صلاحیت برای رأی‌گیری نهایی به سنا معرفی شد. «بلینکن» در حالی به عنوان عالی‌ترین دیپلمات امریکایی سوگند خورد که این روزها را پرافتخارترین لحظات زندگی‌اش توصیف کرد. به نوشته «سی‌ان‌ان» او در توئیتی در این باره نوشت: «مسیر حرکت حرفه‌ای من مانند یک دایره کامل شده است. من کارم را سال 1993 در وزارت خارجه آغاز کردم و امروز پس از سال‌ها افتخار می‌کنم که قرار است به عنوان هفتاد ویکمین وزیر خارجه امریکا بار دیگر به این وزارتخانه بازگردم.» با تأیید صلاحیت «بلینکن» تیم امنیت ملی منتخب «بایدن» تکمیل شدند چراکه «جیک سالیوان» نیازی به تأیید سنا ندارد، «آوریل هاینز»، رئیس اطلاعات ملی او در روز تحلیف تأیید صلاحیت شد و «لوید آستین» نیز چند روز قبل از سنا تأیید گرفت. اتحادیه سرویس خارجی امریکا (AFSA) در بیانیه‌ای اعلام کرد: «هدایت وزارت خارجه، قدیمی‌ترین آژانس ملی امریکا مسئولیت بزرگی است و با اعلام مراتب تبریک به «بلینکن»، برای او و تیمش آرزوی موفقیت داریم.» «چاک شومر»، رئیس اکثریت دموکرات سنا پیش از آغاز رأی‌گیری سنا گفت: «بلینکن مناسب‌ترین گزینه برای پیشبرد اهداف امریکا در سطح جهانی است.» در سوی مقابل اما مخالفان او دیدگاه روشنی درباره آینده‌اش ندارند. به طوری که «راند پال»، سناتور جمهوریخواه کنتاکی در نطق بلند خود در نقد «بلینکن» گفت: «سال‌های حضور بلینکن در دولت اوباما ما شاهد جنگ‌های بسیاری بودیم و چون او هنوز نتوانسته ما را متقاعد کند هرگز به او رأی مثبت نمی‌دهیم.»
رویکرد متفاوت «بلینکن»
وزیرخارجه 58 ساله امریکا میراثی بهتر از آنچه رئیسش «جو بایدن» از سلفش به دست آورده، در اختیار ندارد. وزارت خارجه‌ای که او تحویل گرفته است نه تنها از نظر تعداد، هزار نفر ریزش داشته بلکه از منظر انگیزشی در سطحی به مراتب پایین‌تر از وزارتخانه‌ای است که او در اوایل سال 2017 ترک کرد. شاید به همین خاطر نیز او بارها تأکید کرد برنامه‌های او برای چندجانبه‌گرایی در بعد دیپلماتیک مهمترین محک موفقیت یا ناکامی او در سال‌های پیش رو خواهد بود.
از مهمترین تصمیمات سیاسی که در دستور کار «بلینکن» قرار دارد و او بار دیگر در جلسه سنا به آن تأکید کرد، بازگشت به توافقنامه هسته‌ای با ایران است که «ترامپ» در سال 2018 یکسویه آن را نقض کرد. به گزارش ایرنا وی همچنین می گوید: اگر ایران به اجرای تعهداتش بازگردد، ما نیز این کار را خواهیم کرد. با این حال وزیر خارجه آمریکا برآورد می‌کند که تا آن زمان راهی طولانی در پیش است و در طول این مسیر، واشنگتن گام‌های تهران را زیر نظر دارد. به گزارش «سی ان ان» او همچنین علاوه بر برنامه پایان دادن به حضور نظامی امریکا در ائتلاف عربستان در یمن قصد دارد با تحول عمیق در سیاست نرم «دونالد ترامپ» علیه روسیه، با نگاهی جدید وارد مذاکره با این کشور شود و در عین حال بر روابط با کره‌شمالی که به باور او نه تنها برطرف نشده که با سیاست‌های ترامپ به یک فاجعه بدل شده است، بازنگری داشته باشد. در حوزه روابط با چین، «بلینکن» نرمش را جایز ندانسته و با تأیید ساختار ترامپ در این بعد از روابط دیپلماتیک، استراتژی سلطه را رویکرد دولت «بایدن» توصیف کرد و گفت: «من با بسیاری از سیاست‌های خارجه پیش گرفته «ترامپ» مخالفم، اما اساس آن در برخی موارد درست است و می‌تواند در ترسیم دورنمای سیاست خارجی مؤثر باشد.» بخش دیگری از اقدامات «دونالد ترامپ» که با نگاه مثبت «بلینکن» همراه شد، توافق عادی‌سازی روابط اسرائیل با چهار کشور بحرین، مراکش، سودان و امارات بود که او آن را «اتفاقی خوب» توصیف کرد و گفت: «در بعد امنیتی اسرائیل حل بحران دوملتی اهمیت بسیاری دارد و این روزها نیز چالش برانگیز شده است. همچنین امریکا مالکیت مراکش برصحرای غربی -که از بندهای توافق با اسرائیل بود- و خروج سودان از فهرست تروریسم را به رسمیت شناخته و بر آن پایبند می‌ماند.» به نوشته «الجزیره»، «بلینکن» با تأیید بر افزایش ملی‌گرایی به عنوان شاخصه‌ای پایه‌ای در جهان بر ارتقای جایگاه امریکا در رهبری جهانی تأکید کرد و گفت: «رهبری امریکا همچنان مدنظر است و در این مسیر رقابت با چین و روسیه افزایش خواهد یافت.»
تواضع و اعتماد شعار «بلینکن»
وزیر خارجه هفتاد ویکم امریکا برخلاف سلف متکبرش، بر تواضع و اعتماد به‌نفس تأکید دارد. موضوعی که «سی‌ان‌ان» به نقل از او درباره‌اش نوشت: «ما کارمان را با شعار تواضع و اعتماد شروع می‌کنیم، چراکه کارهای زیادی در داخل داریم تا جایگاه خارجی‌مان را نیز ارتقا دهیم. ما می‌گوییم تواضع چون بسیاری از مشکلات جهان از سوی امریکا نیست و باید در کنار قدرت‌های جهان آن را مهار کنیم. اما مطمئن هستیم که امریکا همچنان تواناتر از هر کشور دیگری در جهان برای حل بحران‌ها عمل خواهد کرد.»
بازنگری در وضعیت عراق و افغانستان
در شرایطی که «بایدن» پس از ورود به کاخ سفید، تغییر بسیاری از سیاست‌های اعمال شده کاخ سفید در جهان را مطرح و گمانه‌هایی از خروج امریکا از مذاکرات بین‌الافغانی را بیان داشت، نخستین تکانه‌های این اظهارات در تصمیمات جدید «لوید آستین»، رئیس جدید پنتاگون بروز کرد. به‌طوری که او در اولویت برنامه‌هایش بازنگری بر تصمیم شتابزده «دونالد ترامپ» برای خروج حداکثری نظامیان از عراق و افغانستان را مدنظر قرار داده است.
«ترامپ» در آخرین هفته‌های حضورش در کاخ سفید دستور بازگشت 3 هزار نظامی را از افغانستان و عراق صادر کرد، اما «جان کربی»، سخنگوی «آستین» در بیانیه‌ای در تشریح تصمیم وزیر دفاع جدید امریکا اعلام کرد: «با توجه به اینکه دولت جدید نیاز به بررسی بیشتر شرایط در عراق و افغانستان دارد، هیچ دستور رسمی برای کاهش شمار نیروها در این دو کشور تا تکمیل بررسی‌ها صادر نمی‌کند. هدف ما برای دفاع از مردم امریکا در برابر تهدید تروریسم همچنان تغییر نکرده اما استراتژی ما بر پایه راهی است که کمترین ریسک را برای کشور داشته باشد.» این بیانیه در حالی صادر شده که دفتر پنتاگون از اعلام روند بررسی‌ها یا نهاد مسئول آن خودداری کرده است.

رام امانوئل؛ رئیس کارکنان کاخ سفید در دوره اوباما و مشاور بیل کلینتون در مذاکرات صلح خاورمیانه
‌مترجم:  وصال روحانی
آشوبی که هواداران لجام گسیخته دونالد ترامپ اخیراً در کاپیتول هیل برپا کردند، بسیاری از امریکایی‌ها را به مطرح کردن این سؤال بدیهی وا داشته که چه چیزهایی در متن سیاست امریکا به سوی نابودی سوق یافته که تبعات آن باید چنین آشوب اسفباری باشد. شکی نیست که عاملان این آشوب باید شناسایی و محاکمه شوند اما مهم‌تر از آن، کنکاش‌های درونی و یافتن این پاسخ در قلوب مردم کشور است که چرا امریکایی‌ها اینک اینقدر پرخاشگر و بی‌صبر شده‌اند و خشن‌ترین دوران سال‌های معاصر را به تصویر کشیده‌اند.
مشاهدات عینی هر پژوهشگری دال بر این موضوع است که در سال‌های اخیر با شتاب حیرت‌انگیز هر یک از انگاره‌های کاری و الزام‌های فرهنگی در امریکا به تاراج رفته و آزادی‌های فردی و فکری به اسارت درآمده‌اند. طبقه متوسط قدرت خرید اندکی یافته و نابرابری‌های طبقاتی بیداد می‌کند و رنگین‌پوستان از کمترین امنیت‌های اجتماعی برخوردارند. در سال‌های معاصر هرگز تندروی‌هایی از این دست و کشتن سیاهان فقط به‌دلیل سیاه بودن رواج نداشته است. از جو بایدن، رئیس جمهوری جدید امریکا خواسته شده است که این مظالم را رفع کند اما او نه زمان لازم را با وجود یک زمامداری حداقل چهار ساله در اختیار دارد و نه ساز و کارهای چنان پالایشی را در لایه‌های اجتماعی جامعه ناهمگون سرشار از تضاد. از همان زمان که کوکلس کلان‌ها در امریکا اوج گرفتند و به‌طور مستقیم و غیرمستقیم امثال مالکوم ایکس «برابری‌خواه» را به کام مرگ فرستادند، مشخص بود که فضای اجتماعی امریکا آبستن حوادث تندتر و وسیع‌تری در این خصوص خواهد بود و دوران سرشار از تأسف زمامداری ترامپ، تأییدی بر این طرز تلقی بوده است. شکل‌های اولیه شورش‌های اجتماعی در امریکا که منجر به ترور ویلیام مک کینلی، رئیس جمهوری وقت امریکا در سال 1915 شد، با آنچه امروز طرفداران ترامپ به بهانه تقلب دموکرات‌ها در انتخابات امریکا در سطح خیابان‌های چندین و چند ایالت به راه می‌اندازند، غیر قابل قیاس است. امریکایی‌ها و بخصوص سران این کشور همیشه ادعاهای برابری نژادها و تبارها و وجود نداشتن فرقی بین سفیدها و سیاهان را در گستره سیاسی این کشور مطرح کرده و بابت آن فخر فروخته‌اند اما در دویست و اندی سال که از شروع حیات سیاسی امریکا می‌گذرد، همیشه سفیدپوستان با برتری عددی چشمگیری بر سیاهان مناصب دولتی را در اختیار داشته‌اند و با اینکه تناسب 87 درصد به 13 درصد در این خصوص به آرامی و بخصوص در سال‌های اخیر به 69 درصد در قبال 31 درصد تغییر یافته است، اما محتوای کارها و نوع برخوردها با سیاهان همانی است که پیش‌تر بود و حتی در دوره باراک اوباما که اولین رئیس جمهوری سیاهپوست امریکا بوده است، چندان تغییر مثبتی به سود «هم‌نژاد»های وی شکل نگرفت. بایدن معاون آن زمان اوباما نیز اینک چنان مشغول اموری مهم‌تر مثل مبارزه با «کووید19» است که نمی‌تواند ناهنجاری‌های نژادی و رفع آن را حتی اولویت دهم خود می‌انگارد زیرا اقتصاد امریکا نیز بر اثر رواج این بیماری، بیمار شده و فاصله اندکی با احتضار دارد. دوران توحش و چیزی که ترامپ در چهار سال گذشته به امریکا و حتی جهان تحمیل کرد، محصول وجود یک عرصه سیاسی سرشار از تضاد و افراط است که عملاً هیچ یک از اسلاف وی نیز قدمی برای ترمیم آن برنداشتند. هر رئیس جمهوری کهن و نوینی که در یک قرن و اندی اخیر در امریکا سر کار آمده، مدعی انجام تغییراتی بنیادین در روش‌های زندگی و ساختارهای سیاسی در این کشور شده اما هرگز یک بازنگری اصولی و اساسی و ماندگار در سلسله رفتارهای سیاسی و معادلات اجتماعی امریکا صورت نگرفته و قواعد کار و چگونگی اداره امریکا با همان ساز و کارهای تکراری و همیشگی انجام پذیرفته است و دلیل اصلی انتقال این ناهنجاری‌ها از نسل به نسل و از دولت به دولت همین گونه مسائل بوده است. «کاملا هریس» معاون رئیس جمهوری تازه امریکا معتقد است اصلی‌ترین راه و بهترین وسیله رفع نابرابری‌های نژادی و نسلی در امریکا، ترمیم مسائل فرهنگی و القای تدریجی مصلحت‌های اجتماعی به آحاد ملت و بخصوص محصلان و جوانان است. او می‌گوید هر کودک و نوجوانی در امریکا باید این ضمانت را داشته باشد که در جامعه‌ای سالم و امن به آموزش‌های روز مشغول خواهد شد اما در طلیعه دومین ماه از سال 2021 هیچ یک از پایه‌های کار در امریکا چه در مسائل آموزشی و چه در زمینه‌های اقتصادی و سیاسی مستحکم نیست و این کشور در مسیر یک طوفان فرهنگی جدید قرار گرفته است که دیوانگان طرفدار ترامپ بانی آن هستند! چهار سال وقت برای هریس و بایدن شاید برای اصلاح برخی از اغلاط صورت گرفته توسط ترامپ کافی باشد اما برای بازگرداندن انسانیت به سلسله روابط اجتماعی در امریکا و پایان دادن به توحش پوپولیست‌ها به هیچ روی کفایت نمی‌کند.
منبع: politico

مقامات بزرگترین تولیدکننده تجهیزات نظامی امریکا موسوم به شرکت ریتیون اعلام کردند، انتظار دارند دولت جو بایدن دست‌کم یک معامله تسلیحاتی را با متحد خود در خاورمیانه (عربستان) به دلیل تغییرات در سیاست صادرات تسلیحاتی این کشور متوقف کند. به گزارش ایرنا به نقل از تارنمای دیفنس وان، مدیران شرکت فناوری‌های ریتیون ضمن بیان این مطلب خطاب به سرمایه‌گذاران اظهار داشتند با این حال معتقدند، فروش سلاح به کشورهای خارجی همچنان اولویت دولت جو بایدن رئیس جمهوری جدید امریکا خواهد بود. شرکت ریتیون آوریل 2020 نیز در گزارش حسابرسی خود اعلام کرده بود که فروش تسلیحاتی این شرکت ممکن است به واسطه نگرانی‌های قانونگذاران امریکایی درخصوص نقش ریاض در جنگ داخلی یمن و نقش ولیعهد عربستان در به قتل رساندن جمال خاشقچی، روزنامه‌نگار منتقد سعودی آسیب ببیند.

پارلمان تونس در پی اعتراضات گسترده مردمی، به ترمیم کابینه هشام المشیشی، نخست وزیر این کشور رأی اعتماد داد. به گزارش ایرنا به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، المشیشی ۱۰ روز پیش تغییرات گسترده کابینه خود شامل ۱۱ وزارتخانه از جمله وزارت کشور، وزارت کار و وزارت بهداشت را در نظر گرفت. این تغییرات با مخالفت قیس سعید رئیس جمهوری روبه‌رو شد و او  دوشنبه شب در توجیه مخالفت خود گفت شاید نزد برخی اعضای جدید تعارض منافع وجود داشته باشد، ضمن اینکه هیچ زنی در میان وزیران پیشنهادی وجود ندارد. تونس با گذشت یک دهه از انقلاب سال ۲۰۱۱ میلادی همچنان درگیر ناآرامی‌های اجتماعی و اختلافات سیاسی است و به رغم تغییر نظام، تغییر قانون اساسی، برگزاری چندین انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری، این کشور همچنان درگیر نابسامانی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است.

منابع از ادامه اعتراضات در تعدادی از مناطق لبنان علیه وضعیت اقتصادی خبر دادند. در این راستا ارتش لبنان در بیانیه‌ای اعلام کرد، در جریان تظاهرات روز سه‌شنبه در طرابلس ۳۱ نظامی زخمی شدند. به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، در این راستا ارتش لبنان در بیانیه‌ای اعلام کرد، در جریان تظاهرات روز سه‌شنبه در طرابلس ۳۱ نظامی زخمی شدند. معترضان به سمت نیروهای امنیتی سنگ، کوکتل مولوتوف و ترقه پرتاب کردند. همچنین در جریان این اعتراضات پنج تن به دلیل تعدی به املاک خصوصی و دولتی بازداشت شدند. صلیب سرخ لبنان نیز اعلام کرد، در جریان اعتراضات شب گذشته طرابلس ۴۵ تن از نیروهای امنیتی و معترضان زخمی شدند. به گفته منابع محلی در جریان تلاش معترضان برای یورش به ساختمان دولتی در شهر درگیری‌هایی میان پلیس و معترضان رخ داد که به زخمی شدن تعدادی منجر شد.

طوفان قتل خاشقچی

از کلی پرسیدم: «فکر می‌کنی اگر تو بروی اوضاع بهتر می‌شود؟ دست‌کم تا بعد از انتخابات صبر کن. اگر اکنون استعفا بدهی کل انتخابات بر باد خواهد رفت.» با ناراحتی پاسخ داد: «شاید این طوری بهتر باشد.» بنابراین گفتم: «هر تصمیمی که بگیری برای من قابل احترام است اما بدان قدرت گرفتن افرادی همچون الیزابت وارن و برنی سندرز نکته مثبتی ندارد.»
پاسخ داد: «می‌خواهم به شهر آرلینگتون (تگزاس) بروم»؛ تصور می‌کنم قصد داشت بر سر مزار پسرش برود که در جنگ افغانستان کشته شده بود. او عادت داشت در شرایط سخت این کار را انجام دهد. ما این را می‌دانستیم زیرا اغلب اتفاق می‌افتاد.
اتاق روزولت را به قصد دفتر کلی ترک کردم. پمپئو قبل از این که با رسانه‌ها درباره خاشقچی مصاحبه کند، هنوز آنجا منتظر بود. بعد از مصاحبه با خبرنگاران، من و پمپئو در دفترم درباره این که بعد از رفتن کلی چه اقدامی باید انجام دهیم، صحبت کردیم. این موضوع غم‌انگیز بود. پمپئو گفت: «متیس (وزیر دفاع) همیشه در خارج از کشور است، معاون رئیس جمهوری در «می سی سی پی» مشغول مذاکره درباره آزادی‌های مذهبی است و تنها کاری که منوچین به آن فکر می‌کند جلوگیری از انتقادها علیه خودش است.» پمپئو در حالی که از رفتن کلی نگران به‌نظر می‌رسید، افزود «فقط من می‌مانم و تو. اگر ترامپ می‌خواهد بداند جنگجویان واقعی چه کسانی هستند، فقط کافی است نگاهی به اطرافش بیندازد (منظورش خودش و من بودیم) و البته کلی هم بخشی از گروه جنگجویان است.» با این دیدگاه او موافق بودم. پمپئو که درک می‌کرد همه این مسائل تا چه اندازه بد و ناخوشایند است، گفت «همه اینها می‌تواند در نهایت بازی دونالد، ایوانکا و جرد باشد.» همزمان با همه این اتفاقات، یک روز بعد‌از ظهر، طرح یک صفحه‌ای خود درباره مهاجرت را به ترامپ نشان دادم. آن را به‌طور کامل خواند و گفت با آن موافق است، اما افزود: «می دانی که بیشتر این کارها را نمی‌توانم تا بعد از انتخابات انجام دهم»، پاسخ دادم، می‌فهم. پرسید که آیا می‌تواند این طرح یک صفحه‌ای را پیش خود نگه دارد، بعد آن را تا کرد و در جیب کتش گذاشت. حالا توپ در زمین او بود و به نظر من، همان جا هم باقی ماند.
موضوع مهاجرت عمدتاً بدون حضور من پیش می‌رفت. من پیشنهادهای خود را داده بودم که اگر کامل اجرا می‌شدند، ممکن بود مؤثر باشند، البته عکس این هم ممکن بود اتفاق بیفتد. در نهایت هم ترامپ بخش‌هایی از آن را استفاده کرد؛ اما به شیوه خاص خود و در زمانی که دوست داشت. البته خصوصیت ترامپ همین بود. مسائل مهاجرتی افتان و خیزان پیش می‌رفت بدون این که سیاست منسجمی درباره آن طراحی و اجرا شود.
*********
در جریان مناقشه بر سر مهاجرت، خبر غیرمنتظره ناپدیدشدن و ترور جمال خاشقچی روزنامه نگار ناراضی سعودی در کنسولگری عربستان در استانبول منتشر شد. نحوه مدیریت قتل خاشقچی توسط ترامپ در تضاد کامل با روند عادی تصمیم گیری‌های او بود.
کوشنر هشتم اکتبر از من پرسید چطور باید به طوفان ناشی از قتل خاشقچی که روز‌به‌روز نیز بر شدت آن افزوده می‌شد، واکنش نشان دهیم. توصیه من این بود که سعودی‌ها فوراً حقایق را – هرچه که هست- اعلام کنند. کوشنر موافق من بود و ما روز بعد با محمدبن سلمان ولیعهد عربستان صحبت و به او تأکید کردیم که این مسأله تا چه اندازه جدی است. من از ولیعهد عربستان خواستم دقیقاً بررسی کند چه اتفاقی برای خاشقچی رخ داده و گزارشی را قبل از این که ذهنیت مردم خراب شود، منتشر کند. پمپئو نیز بعداً این نکته را به او گوشزد کرد. من همچنین پیشنهاد دادم که سفیر عربستان در واشنگتن را به ریاض بفرستیم تا حقایق را کشف کند و به ما گزارش بدهد. این کاری غیرمعمول بود اما سفیر، برادر جوان‌تر ولیعهد عربستان بود و می‌توانست بی‌واسطه و مستقیم فضای داغی را که پس ‌از این اتفاق در واشنگتن ایجاد شده بود به محمد بن سلمان منتقل کند.
اما ترامپ برخلاف بسیاری از مسائل دیگر، اساساً پیشاپیش تصمیم خود را درباره نحوه واکنش نشان دادن به قتل خاشقچی گرفته بود و در مصاحبه‌ای ضبط شده با برنامه «60 دقیقه» شبکه تلویزیونی «سی‌بی‌اس» که قرار بود آخر هفته پخش شود، تأکید کرد که قصد ندارد فروش سلاح به عربستان سعودی را متوقف کند. روز شنبه و پس‌ از استقبال از «اندرو برانسون» کشیش امریکایی که بعد از آزادی از ترکیه برای دیدار با ترامپ به کاخ سفید آمده بود، پیشنهاد کردم پمپئو به عربستان برود و از اعزام مقامی در سطح پایین‌تر جلوگیری شود. پمپئو و ترامپ هر دو این پیشنهاد را پسندیدند. در این صورت هیچ کس نمی‌توانست بگوید مسأله قتل خاشقچی برای ما جدی نبوده است. ترامپ 15 اکتبر این پیشنهاد را با ملک سلمان پادشاه عربستان در میان گذاشت و او هم گفت که از سفر پمپئو استقبال می‌کند. ترامپ از سوی رسانه‌های امریکایی تحت فشار بود اما این فشارها به‌طور غیرمنتظره‌ای به‌جای این که باعث کاهش حمایت او از پادشاهی سعودی شود، به حمایت قوی‌تر و علنی‌تر او از عربستان منجر شد. سفر عجله‌ای پمپئو فرصتی را ایجاد می‌کرد تا سعودی‌ها وقت بیشتری برای کشف حقایق داشته باشند اما ترامپ منتظر نماند. سعودی‌ها متعاقب این امر روایت خود را از اتفاقی که رخ داده بود، منتشر و برخی از مقام‌های ارشد را برکنار کردند. گزارش سعودی‌ها، اکثر تحلیلگران را قانع نکرد اما نشان داد سعودی‌ها قصد تغییر این روایت را ندارند. در این اثنا، ترامپ از طریق توئیت‌ها و بیانیه‌هایش از روایت سعودی‌ها درباره قتل خاشقچی حمایت کرد و هرگز نسبت به اتحاد عربستان- امریکا به‌طور اعم و توافق فروش هنگفت سلاح به عربستان به طور اخص که پیشتر درباره آن مذاکره شده بود، ابراز تردید نکرد. همزمان با خشم شدید رسانه‌ها، ترامپ تصمیم گرفت بیانیه‌ای قاطع در حمایت از محمد بن سلمان صادر کند که آن را به پمپئو دیکته کرد. متن این بیانیه بشدت ضعیف و بی‌کیفیت بود و حتی این خطر را داشت که اگر تغییری در حقیقت ماجرا ایجاد شود، به شخص ترامپ لطمه وارد کند. ویرایش و ایجاد برخی تغییرات در متن برای جلوگیری یا کاستن از خطر چنین آسیبی کار سختی نبود، اما پمپئو هیچ گونه تغییری را نپذیرفت و حتی حاضر نشد انتشار این بیانیه را برای بررسی‌های بیشتر یک روز به تأخیر بیندازد. پمپئو گفت: «او (ترامپ) این بیانیه را خواسته است و من هم آن را صادر می‌کنم.» این پاسخ، خصلت «بله      قربان گویی و موافقت بی‌چون و چرای» پمپئو را نشان می‌داد. روز بعد، یعنی 20 نوامبر که اتفاقاً با روز تولد من هم مصادف بود، ترامپ می‌خواست تلفنی با بن سلمان صحبت کند و به او بگوید بیانیه حاضر است. ترامپ گفت: «ما لطف بزرگی به او می‌کنیم.» منظور ترامپ این بود که «بن سلمان چه این کار (قتل خاشقچی) را کرده باشد و چه نکرده باشد، ما کنار عربستان ایستاده‌ایم.»
ما این مسأله را بررسی کردیم که آیا ترامپ شخصاً بیانیه را از تریبون کاخ سفید قرائت کند یا فقط متن بیانیه را منتشر کنیم. ترامپ گفت: «اگر من بیانیه را شخصاً بخوانم این موضوع توجهات را از مسأله ایوانکا دور می‌کند. (مسأله ایوانکا به انتشار گزارش‌های متعدد درباره استفاده گسترده او از ایمیل شخصی اش در ارتباطات دولتی اشاره داشت، کاخ سفید تلاش می‌کرد توضیح دهد که موضوع ایوانکا با استفاده گسترده هیلاری کلینتون وزیر خارجه پیشین امریکا و نامزد دموکرات‌ها در انتخابات 2016 از ایمیل‌های شخصی اش برای رسیدگی به امور دولتی تفاوت فاحشی دارد). ترامپ با لحنی گله‌مند گفت «خدا لعنت کند، چرا او (ایوانکا) تلفنش را عوض نکرد؟ به‌خاطر یک تلفن چه افتضاحی به بار آمد» بعد رو به پمپئو کرد و به نشانه موافقتش با تماس تلفنی او با ولیعهد عربستان، گفت: «به او بگویید کاری که برایش انجام دادم، باورکردنی نیست. بعد نظر ولیعهد را بپرسید تا ببینیم چه تصمیمی باید بگیریم.»