گروه اقتصادی- قراردادهای مرحله سوم طرح نگهداشت و افزایش تولید نفت به ارزش یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار با شرکت‌های ایرانی امضا شد.
به‌گزارش ایرنا، قراردادهای مرحله سوم طرح نگهداشت و افزایش توان تولید نفت در شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب و شرکت نفت فلات قاره دیروز با حضور وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران امضا شد. وزیر نفت در این مراسم گفت: در شرایط تحریم ظرفیت‌های زیادی در حوزه نفت ایجاد شد و ایران در زمینه صادرات و فروش نفت با قبل از سال ۹۷ قابل مقایسه نیست.
«بیژن زنگنه» در مراسم امضای قرارداد مرحله سوم نگهداشت تولید که دیروز با 8شرکت امضا شد، ادامه‌داد: یک درصد از افزایش ضریب تولید نفت خام معادل هفت میلیارد می‌شود که با نفت ۴۰ دلاری درآمدی ۳۰۰میلیارد دلاری به‌دنبال خواهد داشت، بنابراین افزایش ضریب بازیافت باید به خواست و توقع ملی تبدیل شود. وی، سرمایه‌گذاری در حوزه افزایش ضریب بازیافت را الزامی برشمرد و افزود: در این مرحله یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار سرمایه‌گذاری انجام می‌شود که ۱۰۰ هزار بشکه در روز به تولید نفت اضافه کرده و درآمدی معادل یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار در سال ایجاد خواهد کرد، بنابراین سرمایه‌گذاری در کمتر از یک سال باز می‌گردد.
زنگنه تأکید کرد: همه این قراردادها فقط با پیمانکاران ایرانی منعقد شده و ۷۲ درصد ارزشی تجهیزات نیز ساخت داخل است، همچنین تمام منابع از بازار سرمایه تأمین می‌شود و این برای نخستین بار است. وی با بیان اینکه پیش از این میلیاردها دلار هزینه شد اما افزایش تولید اتفاق نیفتاد، گفت: در این قراردادها پیمانکار پول خود را از محل افزایش تولید دریافت می‌کند، همه این قراردادها نیز با انجام مناقصه واگذار شده و فقط یکی دو مورد بدون انجام مناقصه به قرارگاه خاتم‌الانبیا واگذار شده است.
وزیر نفت ادامه داد: چهاردرصد هزینه‌های هر طرح صرف فعالیت‌های اجتماعی می‌شود و این موضوع به‌طور رسمی در کشور پذیرفته شد. وی با اشاره به اینکه انعقاد این قراردادها در شرایط تحریم‌ها اتفاق افتاد، افزود: تلاش کردیم در شرایطی که به‌دلیل تحریم ۱۴.۵ درصد سهم وزارت نفت از صادرات نفت از بین رفت، اما برای پیمانکاران کار درست شده و امید و اشتغال ایجاد کنیم.
زنگنه تأکید کرد: در دوران تحریم بسیار سختی کشیدیم اما درس‌های بزرگی آموختیم و ظرفیت‌های بزرگی ایجاد شد. وی با تأکید بر اینکه تحریم‌ها مردنی هستند اما ما از ظرفیت‌هایی که به وجود آمده دست نمی‌کشیم و از این ظرفیت‌ها بعد از تحریم استفاده خواهیم کرد، گفت: ظرفیت برای فروش و صادرات نفت با قبل از تحریم‌ها قابل مقایسه نیست، اگر شرکت‌های خارجی بیایند همکاری می‌کنیم اما ظرفیت‌های خود را کنار نمی‌گذاریم و از این موضع قدرتمندتر مذاکره می‌کنیم.
وزیر نفت ادامه داد: در طرح‌های میدان محور توسعه مبتنی بر چاه محور را دنبال می‌کنیم تا با استارتاپ‌ها احیا شوند، این کار برای ایجاد ظرفیت جدید فناور دانش بنیان برای خدمات حفاری و نفتی است. وی افزود: در تلاشیم تا این ایده تبدیل به طرح شود و پس از صحبت‌های رهبر معظم انقلاب این ایده پیگیری شده است.
زنگنه با اشاره به اینکه انرژی زیادی در کشور هدر می‌رود و این در حالی است که دانش‌آموخته‌های زیادی در این زمینه داریم، گفت: ایده این است که انرژی صرفه‌جویی شده توسط شرکت‌های دانش بنیان خریداری شود. به گفته وزیر نفت، در سال ۹۹ مصرف سوخت مایع ۱.۵میلیون بشکه در روز است و مصرف گاز معادل پنج میلیون بشکه در روز برآورد می‌شود. وی ادامه داد: اگرچه امسال نسبت به پارسال تولید گاز کشور معادل ۲.۵ فاز پارس جنوبی اصافه شده، اما باز هم برای تأمین گاز مشکل داریم زیرا ۱۲ درصد مصرف گاز خانگی اضافه شده است. زنگنه افزود: باید تأکید اصلی را بر بهینه‌سازی مصرف انرژی بگذاریم، اما مردم فکر می‌کنند اگر پنجره‌ها باز باشد کرونا می‌رود، در حالی که مصرف را افزایش می‌دهد و برای خانه لازم نیست که پنجره باز شود و نقشی در کنترل کرونا ندارد.
وی گفت: گاز خانگی را نمی‌توانیم قطع کنیم و فشار به صنایع می‌آید، البته در استان‌های تهران، البرز و قم هیچ مازوتی مصرف نمی‌شود.
زنگنه با انتقاد از برخی اظهار نظرها که مصرف مازوت را به‌دلیل ناتوانی در صادرات عنوان می‌کنند، ادامه داد: برخی افراد که از مسئولان هستند می‌گویند که اینها به این دلیل مازوت مصرف می‌کنند که توان صادرات ندارند، همین جا اعلام می‌کنم که اگر ۳۰ میلیون لیتر مازوت هم بدهند توان صادرات داریم و حتی مدیر بین‌الملل نفت تقاضای مازوت برای صادرات دارد. وی افزود: بعد می‌گویند شرکتی معرفی می‌کنیم که مازوت ببرند و اتوبوس بدهند. آن کشور اگر قصد کمک دارد، پول‌های بلوکه شده نفت ایران را آزاد کند. چرا در کار هم دخالت می‌کنیم؟ زنگنه ادامه داد: با ادارات دولتی پر مصرف برخورد کردیم و گاز تعدادی از آنها نیز قطع شد.
کرباسیان: سهم‌مان را از بازار نفت می‌گیریم
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران گفت: ظرفیت‌های خوبی در صنعت نفت ایجاد شده است و ایران قادر خواهد بود سهم خود را از بازار نفت بگیرد.
به‌گزارش شانا، مسعود کرباسیان دیروز (دوشنبه، ۲۲ دی‌ماه) در حاشیه برگزاری آیین امضای هشت قرارداد طرح نگهداشت و افزایش تولید نفت، در جمع خبرنگاران، در پاسخ به این سؤال که در صورت رفع تحریم‌ها، آیا ایران قادر به احیای بازار خود خواهد بود، گفت: در مدت تحریم‌ها چرخ توسعه نفت متوقف نماند؛ ظرفیت‌های خوبی ایجاد شد و می‌توانیم سهم‌مان را از بازار بگیریم.
وی با اشاره به ضرورت اجرای طرح نگهداشت و افزایش توان تولید نفت برای مدیریت افت طبیعی تولید میدان‌های نفتی، درباره تأمین منابع مالی مورد نیاز این طرح یادآور شد: منابع این طرح از طریق انتشار اوراق مشارکت و بازپرداخت از محل افزایش تولید میدان‌ها تأمین خواهد شد و وابسته به بودجه نیست. همچنین کرباسیان در این مراسم گفت: با اجرای قراردادهای نگهداشت تولید در سه مرحله، ۲۸۰ هزار بشکه به تولید نفت ایران افزوده خواهد شد. وی گفت: به ابتکار وزیر نفت در سال ۹۶ مدل جدید قراردادهای بالادستی تنظیم شد و به تصویب رسید.
مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران افزود: در همان سال بسته اول، این قراردادها برای نگهداشت تولید امضا شد. در مرداد امسال بسته دوم به امضا رسید و امروز (دوشنبه) بسته سوم امضا می‌شود.
به‌گفته کرباسیان ۲۹ پروژه از مجموع پروژه‌های نگهداشت تولید در خشکی و چهار پروژه در دریا انجام می‌شود که ۲۸۰ هزار بشکه در روز افزایش تولید نفت را در کشور به‌دنبال خواهد داشت. وی مجموع ارزش هر سه مرحله را ۷.۲ میلیارد دلار عنوان کرد و افزود: ۱۷ شرکت اکتشاف و تولید ایرانی در بالادست شناسایی شده‌اند. همچنین ۱۶ شرکت حفاری و ۲۲ شرکت آی.‌پی.‌سی وجود دارد.
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران ادامه داد: در برخی پروژه‌ها که در سال ۹۷ امضا شد به تولید زودهنگام نفت دست پیدا کردیم که هفت استان درگیر موضوع بودند.
کرباسیان با بیان اینکه قراردادهای امروز در ۵ استان اجرا خواهد شد، ادامه داد: ۱.۲ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری انجام می‌شود و تولید نفت را ۹۵ هزار بشکه در روز افزایش خواهد داد.
لازم به یادآوری است، این پروژه‌ها با ارزشی افزون بر یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار در حوزه عملیاتی شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب (شامل میدان‌های بینک، سولابدر، لالی بنگستان، گچساران ۳ و۴، گلخاری، بی‌بی‌حکیمه و اهواز ۲، ۳ و ۵ در استان‌های بوشهر، فارس، خوزستان، کهگیلویه و بویر احمد) و شرکت نفت فلات قاره ایران (شامل میدان رشادت در حوزه دریایی استان هرمزگان در خلیج فارس) قرار دارند.
مجموع هزینه‌های سرمایه‌گذاری پیش‌بینی ‌شده در طرح نگهداشت و افزایش توان تولید نفت (هر سه مرحله) معادل ۶.۲ میلیارد دلار است که با حساب هزینه‌های تأمین مالی و ارقام بازپرداخت در تعهد دولت به ۷.۲ میلیارد دلار می‌رسد.
قراردادهای بسته‌های گلخاری، گچساران ۳ و ۴، بینک، بی‌بی‌حکیمه، سولابدر و لالی بنگستان به ترتیب با شرکت‌های حفاری شمال (هلدینگ انرژی‌گستر سینا)، شرکت مهندسی و ساخت تأسیسات دریایی ایران، توسعه پتروایران، مشارکت ماشین‌سازی اراک، مشارکت صنایع نفت و انرژی قشم و مارون‌کاران، شرکت ملی حفاری ایران و مهندسی و ساختمانی جهانپارس به امضا رسید و قرارداد بسته‌های اهواز ۲ و ۳ و ۵ و رشادت نیز با قرارگاه خاتم‌الانبیا امضا شد.

بارها شاهد این بودیم در جلساتی که به منظور هم‌اندیشی، دورهمی یا جشن‌های سالانه در شرکت‌ها یا سازمان‌ها برگزار می‌شود به یکباره مدیر آن مجموعه از تمامی افراد سؤالی می‌پرسد!! آیا کسی از همکاران انتقاد یا پیشنهادی نسبت به مسائل شرکت دارد؟ در این مواقع معمولاً همه سرها را پایین می‌اندازند، لبخند پنهانی می‌زنند، با گوشی خود مشغول می‌شوند و به هم زل می‌زنند و سعی می‌کنند از نگاه مستقیم به مدیر خود اجتناب کنند؛ حتی از بین همکارانی که در محیط‌های خصوصی بسیار سخنور و مسلط هستند هم در این موقع با وجود نگاه سنگین بقیه هیچ صدایی شنیده نمی‌شود. مدیر با دیدن این صحنه چند سناریو پیش خود می‌بیند. کارمندان من از تمامی شرایط راضی هستند و هیچ مشکلی در سازمان و شرکت من نیست.
-کارمندان من قدرت حرف زدن در جمع را ندارند.
-از ترس مدیران بالادستی خود امکان بروز مشکل را ندارند.
تمامی این سناریوها برای یک سازمان یا شرکت خطرناک بوده و مانند بمبی که هنوز خنثی نشده عمل می‌کند. سکوت کارمندان باعث عدم انتقال اطلاعات به مدیران می‌گردد و نتیجه آنکه هیچ‌وقت مدیر به کم و کاستی مجموعه خود پی نمی‌برد. برخی عوامل مؤثر برای سکوت کارمندان می‌تواند موارد زیر باشد.
-ترس از عواقب اظهارنظر یا انتقاد
-ترس از دست‌ دادن پاداش‌ها و تشویق‌های آتی
-ترس از دست دادن اعتماد مدیر مستقیم
-ترس از دست دادن منصب و رتبه شغلی یا ترس از تمسخر و نگاه دیگران
-نا امیدی از بهبود و اصلاح شرایط سازمان.
کلید واژه این سکوت مخوف یک کلمه است ترس خروج از حاشیه امن.
پیامدهای این سکوت برای سازمان بسیار منفی می‌باشد، در اغلب موارد این سکوت باعث ایجاد نارضایتی در بین کارکنان، کاهش میزان تعلق و وابستگی آنان به سازمان، کاهش نوآوری و خلاقیت، کاهش سطح مشارکت در امور و در نتیجه منجر به کاهش توانایی سازمان در شناخت و اصلاح مشکلات و عدم دستیابی به اهداف سازمانی می‌گردد. مدیر موفق مدیری است که با ریشه ترس مقابله کند و بستری را فراهم آورد که کارمندان با در نظر گرفتن مقام و شأن یک مدیر همیشه بتوانند مشکلات مجموعه را به گوش مدیران برسانند و مطمئن باشند که نه تنها تنبیهی در کار نیست، بلکه ممکن است با تشویق و ارتقای شغلی هم مواجه بشود، ایجاد امنیت روانی و اعتماد می‌تواند راه‌حل مناسبی برای برون رفت از سکوت سازمانی باشد. از موارد اجرایی در این راستا می‌توان به اقدامات ذیل اشاره نمود:
-اتخاذ تصمیمات به صورت گروهی، تشکیل و اهمیت به کارگروه‌های تخصصی و کمیته‌ها
-استقرار نظام پاداش‌دهی مناسب برای پیشنهادات و انتقادات با ارائه راه‌حل
-شناسایی توانمندی‌ها و در نظر گرفتن روحیات افراد در واگذاری امور و وظایف
برگزاری دوره‌های آموزشی با موضوع ارتباط صحیح بین مدیران و کارکنان و ایجاد فرهنگ امنیت روانی.
پس مدیر موفق مدیری است که هیچ‌وقت این سکوت مخوف را نادیده نگیرد و همیشه گوش شنوایی برای مجموعه خود باشد و از انتقادها و مشکلات پلی برای رسیدن به اهداف خود بسازد. مدیر موفق مدیری است که سرمایه انسانی و تفکرات مجموعه تحت نظارت خود را مهم‌ترین سرمایه‌اش بداند و با اهمیت به ارتباط سازنده با کارکنان، باعث افزایش بهره‌وری و به‌طور کلی هموار نمودن مسیر رشد و تعالی سازمان گردد.