بخاری گازی برفاب با سیستم هوشمند تنظیم دمای محیط

مستندات روایی حکایت از آن دارد که این باغ (باغ فردوس) در زمان محمدشاه قاجارساخته شده  و ساختمان آن کاخ شکارگاه وی بوده است. پس ‌از فوت نظام‌الدوله، مالک باغ پسرش دوستعلی خان معیرالممالک داماد ناصرالدین شاه شد که او به عمارتش اهمیتی نمی‌داد و رو به ویرانی گذاشت.
حاجی میرزا حسین شیرازی که تاجری اعیان منش بود، این باغ را خرید و چند سالی مالک این باغ بود و در این باغ میهمانی‌های زیادی گرفت اما پدرش که از ولخرجی‌های پسر نگران شده بود او را به شیراز خواست و به این ترتیب باغ و عمارت به سرایدار سپرده شد و دوباره رو به ویرانی رفت. پس ‌از او میرزا حسین طهرانی مالک باغ شد و پس ‌از فوت او اراضی این باغ بین وراث تقسیم شد و هریک از وراث سهم خود را فروختند. سال 1318هجری قمری در زمان مظفرالدین شاه، میرزا اسماعیل خان امین‌الملک برادر امین‌السلطان اتابک این باغ را خرید و برای آبادانی آن کوشید و پس ‌از آن محمد ولی خان سپهسالار خلعتبری باغ را از وراث امین‌الملک خرید. وی عمارت و باغ را آباد و قنات آن را دایر کرد و چند استخر و فواره نیز در جای‌جای باغ احداث کرد. بخش فعلی عمارت به دستور علی اصغر حکمت، وزیر معارف در سال 1316 هجری شمسی خریداری و عمارت آن بازسازی شد و از آن به‌عنوان مدرسه استفاده شد. در سال 1336 باغ فردوس بین وزارت آموزش و پرورش و شهرداری تقسیم شد. در این هنگام بنیاد فرح دیبا، باغ فردوس را از شهرداری خریداری و پیرو تصمیمی که مبنی بر احیای باغ فردوس برای برگزاری جشن‌های فرهنگ‌ وهنر در این مکان گرفته شده بود، مرمت باغ به سازمان رادیو و تلویزیون ایران سپرده شد. در این دوران این باغ یکی از مراکز فعالیت‌های هنری شد.
پس ‌از انقلاب اسلامی نیز در سال 1358 زیر پوشش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درآمد و به‌عنوان مرکز آموزش فیلمسازی از آن استفاده می‌شد و بالاخره در سال 1381 به‌عنوان موزه سینما مورد بهره‌برداری قرار گرفت. موزه سینمای ایران با هدف گردآوری، حفظ، ثبت و عرضه مناسب میراث سینمای ایران در شهریورماه 1373 تأسیس شد. با تلاش زنده یاد عباس کیارستمی و زنده یاد عزت‌الله انتظامی و پشتکار آقایان غلامرضا جمال امید، امیر اثباتی، بهزاد رحیمیان و عزیز ساعتی سبب شد تا کوشش‌های بانیان موزه در خردادماه 1377 ثمر دهد و ساختمان قدیمی موزه واقع در خیابان لاله زار کوچه پیرنیا، با حضور سینماگران و حسن حبیبی، معاون اول ریاست جمهوری گشایش یابد.
درست چهار سال بعد موزه به مکان فعلی خود منتقل شد و در شهریور ماه 1381 گشایش یافت.
برخی از اهداف تشکیل موزه سینما عبارتند از:
- جمع‌آوری و نگهداری کلیه اطلاعات، اسناد، مدارک، عکس‌ها، کتاب‌ها، جزوات، نشریات ادواری و موردی، فیلم‌های سینمایی، وسایل و تجهیزات مورد استفاده در امر تولید و نمایش محصولات سینمایی و نیز بازسازی آنچه که در زمینه فعالیت‌های سینمایی اهمیت داشته و لیکن به جهاتی خارج از دسترس باشند.
- جمع‌آوری و حفظ خاطرات کتبی و شفاهی و تصویری، نوشته‌های پراکنده دست اندرکاران مؤثر در ایجاد و تکوین سینمای ایران و به طور کلی جمع‌آوری و حفظ هرچه که به نوعی کلاً و مستقیم یا جزئی و غیرمستقیم به سینمای کشور مربوط باشد.
- ایجاد شرایط و زمینه مناسب جهت توسعه و تکمیل و غنای بیشتر موزه.
- انتشار اسناد و مدارک و... مربوط به تاریخ سینما به‌صورت کتاب، نشریه و... و نیز برگزاری نمایشگاه‌های دائمی یا موقت.
- برقراری ارتباط و تبادل لازم با دیگر مراکز فرهنگی هنری مشابه و مرتبط در سطح ملی و بین‌المللی به نحوی که در اعتبار و غنای ذخایر موزه مؤثر باشد.
- قبول هر نوع هبه و هدیه اشیا و اقلام و اسنادی که می‌توانند در جهت غنا و تجهیز بیشتر موزه به نحوی مفید باشند.
- برگزاری رویدادهای سینمایی، بزرگداشت و مراسم تقدیر از پیشکسوتان و سینماگران نامدار کشور.
- نمایش فیلم‌های تاریخی و مرمت شده سینمای ایران.
- ارتباط با مجتمع علمی، دانشگاهی و پژوهشی و ارائه اسناد مرتبط برای تحقیقات دانشجویان رشته‌های هنری.

موزه سینمای ایران افتتاح شد

موزه سینمای ایران روز پنجشنبه [28 شهریور 1381] توسط سیدمحمد خاتمی رئیس جمهوری و با حضور احمد مسجدجامعی‌‏‎ وزیر فرهنگ‌‏ و‏‎ ارشاد اسلامی‌‏‎، ‏‎ جمعی‌‏‎‎ از‏‎ ‏‎هنرمندان‏‎ و دست‌اندرکاران‌ سینمای کشور، ‌‏‎ افتتاح شد.
موزه سینمای ایران در باغ فردوس، فاز اول این پروژه و تنها بخشی از یاد و تاریخ سینمای یکصد ساله ایران را به نمایش گذارده و هزینه بالای آماده‌سازی این بنا باعث شده تا فاز دوم این موزه که در حال حاضر شامل 14 اتاق خالی است متروک بماند و بخش اصلی موزه سینما در مخزن موزه نگهداری شود.
عبدالحمید محبی، مدیرعامل موزه سینمای ایران درباره عدم راه‌اندازی فاز دوم موزه گفت: این چهارده اتاق خالی می‌توانست موزه سینما را غنی‌تر از آنچه هست ساخته و با گشودن تنگناهای معماری این بنا این امکان وجود داشت که تالار موزه را به بی‌نظیرترین سینمای ایران تبدیل کنیم که بواسطه هزینه‌های بالا این امکان فراهم نشد. فاز اول موزه که شامل تالار آبی است تصاویری از فیلم‌های آغازین تاریخ سینمای ایران را به همراه تجهیزات فنی ساخت و نمایش فیلم دربرمی‌گیرد. در این تالار، چهارغرفه به معرفی و نمایش آثار و جوایز بزرگان سینما اختصاص یافته است که شامل غرفه عزت‌الله انتظامی، محسن مخملباف، عباس کیارستمی و شهید سیدمرتضی آوینی است.
همچنین وجود سنگ قبر آوانس اوگانیانس سازنده اولین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران یکی از جالب ترین بخش‌های این موزه است. موزه سینمای ایران با همت عزت‌الله انتظامی، جمال امید، عزیز ساعتی، بهزاد رحیمیان و امیر اثباتی که اعضای شورای برپاکننده موزه‌اند، به ثمر رسیده است.
روزنامه ایران- یکشنبه 31 شهریور 1381

اردوی تفریحی بود، قرار بود فقط صدای شادی و خنده کودکانه به گوش برسد، دانش‌آموزان دختری که از محله‌ای در جنوب پایتخت به قلب شهر آمده بودند تا بعد از بازدید از موزه پست در قدیمی‌ترین پارک تهران در کنار دوستانشان روزی به یاد ماندنی را در زندگی شان تجربه کنند اما چه دردناک که همه چیز جور دیگری رقم خورد. البته همه چیز تا ساعت 11 صبح خوب پیش رفت، دانش‌آموزان سوار اتوبوس شدند به سلامت به موزه رسیدند، از دیدن موزه پست لذت بردند و بعد هم در شرایطی که باران می‌بارید وارد پارک شهر شدند تا ساعتی تفریح کنند و به خانه هایشان بازگردند اما همین جای کار بود که همه چیز جور دیگر به پایان رسید و شادی، زهر همه آن کودکانه‌ها شد و مرگ و اشک جای خنده‌ها را گرفت.
روز 14 اردیبهشت سال 1381 روزی نحس برای پارک شهر شد؛ نحسی که همچنان با گذشت 18 سال باقی مانده است و خاطرات تلخش در پارک پابرجاست. آن روز شنبه 57 دانش‌آموز مدرسه راهنمایی دخترانه «طه» در شهرک کاروان بعد از بازدید از موزه پست وارد پارک شهر شدند و تعدادی از آنها مشتاقانه فریاد قایق‌سواری، سردادند. 17 نفر از آنها سوارقایقی شدند که تنها 11 نفر ظرفیت داشت و همین شد که هنوز به میانه دریاچه نرسیده بودند که قایق به‌علت سنگینی از کنترل خارج و لحظاتی بعد کم کم در آب فرو رفت. در این میان تعدادی از عابران با شنیدن صدای گریه و فریاد کودکان خود را به دریاچه رساندند، به آب زدند و تعدادی از دانش‌آموزان را نجات دادند اما انتهای این داستان که قرار بود شیرین به پایان برسد با مرگ 6 دانش‌آموز و مسئول قایق به یکی از تلخ‌ترین حوادث پایتخت بدل شد.
کارمند یکی از شرکت‌ها که پنجره دفترکارش به پارک شهر مشرف بود، آن روز به خبرنگاران گفت:«ساعت یازده بود که از پشت پنجره محل کارم در طبقه ششم در حال تماشای دریاچه بودم که متوجه شدم قایق داخل دریاچه که بیش از ظرفیت خود سرنشین دانش‌آموز داشت، در حال حرکت روی آب است و مدام تکان‌های شدید می‌خورد در این هنگام سر قایق به داخل آب فرو رفت و به‌دنبال آن سرنشینان قایق هرکدام از سمتی به داخل آب سقوط کردند. با مشاهده این ماجرا بسرعت موضوع را به همکارانم گفتم و به سوی دریاچه دویدم و موفق شدم یکی از کودکان را که روی آب غوطه ور بود و به سختی دست و پا می‌زد، نجات دهم.»
یکی از پزشکان بیمارستان سینا هم به خبرنگاران گفت: «از همان دقایق اولیه که اعلام شد تعدادی از کودکان دبستانی در دریاچه پارک شهر غرق شده‌اند یک گروه از پزشکان با استقرار در محل به یاری مصدومان شتافتند، اما متأسفانه به‌دلیل عمق فاجعه اکثر این کودکان به‌دلیل گیر افتادن در گل و لای قعر دریاچه جان باختند و گروه‌های مختلف غواصی با تجهیزات درحال بیرون کشیدن پیکر دانش‌آموزان هستند. البته نیروهای ما موفق شدند به چند دانش‌آموز که در همان دقایق اولیه توسط مردم از غرق شدن نجات یافتند، کمک کنند.»
بیرون کشیدن اجساد کودکان غرق شده که درعمق دریاچه در گل‌و‌لای گیر کرده بودند تا حدود عصر 14 اردیبهشت ادامه داشت و پیکرها به سردخانه بیمارستان سینا منتقل شد. با پخش خبر حادثه ، بسیاری از خانواده‌ها که فرزندان آنها به اردو رفته بودند جلوی بیمارستان سینا جمع شدند. محمد عطریانفر، رئیس وقت شورای شهر تهران در واکنشی به این حادثه گفت: «حادثه تلخ پارک شهر به ما نشان داد که مدیریت شهری در کشور ما آشفتگی بسیار دارد. باید با این موضوع به‌صورت ریشه‌ای و جامع در کشور برخورد شود.» دو روز بعد از این حادثه در مراسمی ویژه با حضور مردم و تعدادی از دانش‌آموزان، دریاچه پارک شهر به یاد دانش‌آموزان جان باخته گلباران شد.

تهیه و تنظیم:حسن مجیدی

درگذشت احمد بیرشک

استاداحمد بیرشک یکی از چهره‌های برجسته علمی و فرهنگی کشور، عصرروز چهارشنبه[۱۴ فروردین ۱۳۸۱] پس از 95 سال عمر پربار به دیارباقی شتافت.
استاد بیرشک چهارم بهمن سال 1285 در تهران چشم به جهان گشود و در دوران حیات خویش بیش از 900 مقاله و یکصد جلد کتاب درعرصه تألیف و ترجمه درزمینه‌های علمی و فرهنگی به رشته تحریر درآورد و شاگردان بی‌شماری را تربیت کرد. وی با تلاشی چندین ساله، گاه‌شماری ایرانی را به مرتبه‌ای جهانی رساند و محاسبات و روش شناسی علمی او کتابی بی‌نظیر در تطبیق سه گاه شماری میلادی، هجری قمری و هجری شمسی پدیدآورد. استاد بیرشک به سبب همین تلاش‌ها دوبار در سال‌های 1326 و1376 موفق به دریافت جایزه کتاب شد. همچنین وی درسال 1377 نیز به‌عنوان استاد نمونه لوح تقدیر دریافت کرده بود.
روزنامه ایران- شنبه 17 فروردین 1381


دکتر سحابی چشم از جهان فرو بست


دکتر یدالله سحابی [متولد ۷ اسفند ۱۲۸۴ در محله سنگلج تهران] از بنیانگذاران حزب نهضت آزادی ایران درسن 96 سالگی به علت کهولت سن صبح دیروز[جمعه‌ ۲۳ فروردین ۱۳۸۱] در بیمارستان جم تهران درگذشت. مهندس عزت‌الله سحابی، فرزند مرحوم دکتر یدالله سحابی ساعاتی پس‌از درگذشت پدرش گفت: دکترسحابی ازسال 1308 تا 1310 در رشته علوم طبیعی و زمین شناسی لیسانس گرفت. متعاقب آن در کنکور اعزام اولین سری محصلان به خارج قبول شد اما به دلایل خانوادگی با دوسال تأخیر درسال 1311 به فرانسه رفت و با کسب فوق لیسانس و دکتری در رشته زمین شناسی، در سال 1315 به ایران برگشت و ازهمان موقع دانشیار و سپس استاد رشته زمین شناسی دانشکده علوم بود. پس از تشکیل جبهه ملی، از طرفداران آن و مرحوم دکترمحمد مصدق بود و درجریان ملی شدن صنعت نفت، با حکم مرحوم مصدق از پایه‌گذاران بخش اکتشاف و استخراج شرکت ملی نفت بود. درسال 1341 درجریان رفراندوم انقلاب سفید شاه، بازداشت و محاکمه شد و همراه با سران نهضت آزادی به چهارسال زندان محکوم و 8 ماه نیز به برازجان تبعید و درسال 1345 آزادشد. سپس به‌صورت مخفی در حرکت های ملی و مذهبی همراه با مهندس بازرگان و مرحوم آیت‌الله سید محمود طالقانی تا پیروزی انقلاب فعالیت کرد.
پس ‌از انقلاب، با تصویب شورای انقلاب به عضویت در هیأت دولت موقت به ریاست مرحوم مهندس بازرگان، وزیر مشاور در طرح‌های انقلاب شد.
در انتخابات دوراول مجلس شورای اسلامی از تهران انتخاب و اولین رئیس سنی مجلس بود. وی تا سال 1363 نماینده مجلس بود. پس از آن جزو هیأت امنای سه نفره دانشگاه تهران بود اما در دهه 70 به علت کهولت سن کناررفت.
روزنامه ایران- شنبه‌ 24‏‎ فروردین‌ 1381 ‏‎



افتتاح خط دوم راه‌آهن تهران- مشهد

بهره‌برداری از خط دوم راه‌آهن تهران- مشهد دیروز [دوشنبه 20 خرداد 1380] با حضور سید محمد خاتمی رئیس جمهوری آغاز شد. با بهره‌برداری از این خط آهن که یکی از پر رفت و آمدترین محورهای حمل‌ونقل ریلی کشور است، ظرفیت حمل بار و جابه جایی مسافر در این مسیر بیش از دو برابر افزایش می‌یابد و سرعت قطارها در آن به160 کیلومتر در ساعت افزایش می‌یابد.
این خط آهن 926 کیلومتر طول دارد و برای ساخت آن توسط کارشناسان و مهندسان ایرانی در مدت هفت سال 760 میلیارد ریال هزینه شده است.
با تجهیز علائم و استفاده از قطارهای سریع در این محور، مدت زمان سفر از تهران به مشهد که در حال حاضر بیش از 14 ساعت است به کمتر از 10 ساعت کاهش خواهدیافت.
با راه‌اندازی این خط، ظرفیت خط در این مسیر از 17 زوج قطار به 40 زوج قطار در شبانه روز و قابلیت جابه جایی مسافر از 7/2 میلیون نفر به 10 میلیون نفر و میزان حمل بار از 5/1 میلیون تن به هفت میلیون تن در سال افزایش می‌یابد.
سیدمحمدخاتمی رئیس جمهوری در مراسم افتتاح این خط آهن گفت: ایران از یک سو، آسیای میانه را به قفقاز و اروپا و ازسوی دیگر به آب‌های آزاد خلیج فارس و دریای عمان وصل می‌کند و در عین حال راه ارتباطی دریاهای جنوب و آزاد به اروپا است. وی داشتن چنین موقعیتی را در جهان بی‌نظیر دانست و اظهار داشت: متأسفانه ما هنوز از ظرفیت ترانزیتی ایران استفاده درست نکرده‌ایم.
احمد خرم وزیر راه و ترابری نیز در این مراسم اعلام کرد: توان ایران در زمینه ساخت راه‌آهن در حال حاضر به ایجاد یک هزارکیلومتر راه‌آهن در سال افزایش یافته است.
روزنامه ایران- سه‌شنبه 21 خرداد 1381


فرهاد مهراد درگذشت

فرهاد مهراد[متولد ۲۹ دی سال ۱۳۲۲ در تهران] آهنگساز و خواننده موسیقی پاپ ایرانی، شب یکشنبه [9 شهریور1381] در سن 59 سالگی و براثر بیماری پیشرفته هپاتیت سی در شهر پاریس درگذشت.
فرهاد مهراد از معدود خوانندگانی بود که پس‌از انقلاب اسلامی فعالیت هنری خود را در ایران ادامه داد. یکی از آثار فرهاد که در آغازپیروزی انقلاب اسلامی پخش می‌شد، ترانه «وحدت» یا «والا پیامدار محمد» بود که در آن از پیامبر اسلام(ص) ستایش شده بود. مرحوم مهراد در سال‌های پس از انقلاب اسلامی حدود هفت نوارکاست به بازار ارائه کرد. مهم‌ترین آثار وی که در دهه 50 با مضامین سیاسی و اجتماعی وارد بازار موسیقی شد؛ «جمعه»، «هفته خاکستری»، «گنجشکک اشی مشی»، «بوی عیدی» و... بود.
روزنامه ایران- دوشنبه 11شهریور1381