مورگن پست(آلمان):
با افزایش شمار مبتلایان به کرونا در اروپا و سیر صعودی شیوع کرونا در برخی کشورها مانند آلمان، مدارس به عنوان منطقه خطر شناخته شده و خانواده‌ها و کادر آموزشی این کشور نسبت به شرایط احساس خطر کرده و خواستار تدبیری سیاسی درباره ایمنی بیشتر دانش‌آموزان و معلمان شده‌اند.

هشت صبح(افغانستان):
در حالی که مذاکرات صلح بین الافغانی پس از دو ماه همچنان بی نتیجه مانده و پیروزی دموکرات‌ها در امریکا تداوم آن را در ابهام قرار داده، شورای عالی مصالحه ملی افغانستان از آغاز رایزنی‌ها برای شکستن این بن‌بست خبر داده و نماینده امریکا در امور صلح افغانستان نیز برای یافتن راهکاری راهی ترکیه شده است.

عرب نیوز(عربستان):
وزرای خارجه و رؤسای بانک‌های مرکزی عضو G20 در نشست مجازی روز جمعه به میزبانی عربستان با تخصیص اعتبار برای حمایت از کشورهای فقیر در شرایط شیوع ویروس کرونا موافقت کردند. این طرح قرار است به صورت مرحله به مرحله و در راستای طرح احیای اقتصادی کشورهای بحران‌زده در کرونا انجام شود.  

مترجم: بنفشه غلامی/ «جو بایدن»، رئیس جمهوری منتخب امریکا، روز 20 ژانویه (اول بهمن ماه)، در حالی وارد کاخ سفید می‌شود که سایه سنگین ویرانی‌های «ترامپ» در سیاست داخلی و خارجی امریکا را بر برنامه‌های خود خواهد دید. اما این مانع آن نمی‌شود که سران جهان انتظارات خود را از او دنبال نکنند. سایت مجله «اکونومیست» در مقاله‌ای مفصل به انتظاراتی که سران جهان از «جو بایدن» و حضور او در کاخ سفید طی 4 سال آینده دارند، پرداخته است.
بنابر این مقاله، در نگاه به فهرست درخواست‌های کشورهای مختلف از «جو بایدن»، دو مسأله وجود دارد که مورد درخواست همه کشورها است. اولین درخواست، بازگشت امریکا به «توافق آب و هوایی پاریس» است که البته خود «بایدن» هم چه در جریان تبلیغات انتخاباتی اش و چه پس از پیروزی، تعهدش را به آن اعلام کرده است. دومین مسأله، مسأله «سلامت» است. «ترامپ» در ماه جولای خروج امریکا از سازمان جهانی بهداشت را که اصلی‌ترین نهاد مبارزه با بیماری‌های همه گیر از جمله کرونا است، اعلام کرد. این اقدام با توجه به اینکه امریکا سالانه 15 درصد بودجه این نهاد جهانی را تأمین می‌کند، می‌تواند بسیاری از تلاش‌ها در جهان در جهت مبارزه با کرونا را بی‌اثر بگذارد. در این مورد هم «بایدن» پیشاپیش اعلام کرده، به محض ورود به کاخ سفید، بازگشت امریکا به سازمان جهانی بهداشت را اعلام خواهد کرد. اما جدا از این دو خواسته که مطالبات جهانی مشترک محسوب می‌شود، سران هر کدام از کشورها درخواست‌هایی در جهت منافع کشور خود دارند.
آسیایی‌ها از «بایدن» چه می‌خواهند
چین: دولت چین با تأخیر پیروزی «بایدن» را به او تبریک گفت و رسانه‌های چینی نیز با احتیاط خبر پیروزی وی را پوشش دادند. با این حال روزنامه «گلوبال تایمز» چین، «بایدن» را دوست قدیمی چین خواند. البته ممکن است چین از سیاست‌هایی که «ترامپ» در پیش گرفت و باعث کاهش نفوذ امریکا و افزایش قدرت چین در جهان شد، خوشحال باشد. اما سیاست‌های ناپایدار «ترامپ» را آزار دهنده می‌دانست. از همین رو امیدوار است، «بایدن» سیاست‌های با ثباتی داشته و نسبت به مسائلی که برای پکن حساسیت برانگیز است، همچون تایوان، با احتیاط بیشتری رفتار کند. چین همچنین خواهان برقراری روابط تجاری کمتر متزلزلی با امریکای «بایدن» است.
هند: «نارندرا مؤدی» از اولین رهبران جهانی بود که به «بایدن» و معاون او، «کاملا هریس» که هندی تبار است، برای پیروزی‌شان تبریک گفت. انتظار می‌رود، روابط هند و امریکا در دوره «بایدن» همچون دهه گذشته خوب باشد. زیرا همان طور که «اشلی تلیس» رئیس اندیشکده «کارنگی برای صلح» نوشته است: «امریکا بدون هند نمی‌تواند توازن منطقه‌ای در برابر چین ایجاد کند.» با این حال وب سایت متعلق به کمپین «بایدن» در طول مبارزات انتخاباتی وی، نارضایتی خود را از اقدامات هند در قبال مسلمانان این کشور اعلام کرده بود.
ژاپن و کره‌جنوبی: هم «یوشیهیده سوگا»، نخست‌وزیر جدید ژاپن و هم «مون جائه این»، رئیس جمهوری کره‌جنوبی، امیدوارند به‌عنوان متحدان قدیمی امریکا در شرق آسیا روابط متعارف تری با امریکای «بایدن» داشته باشند و روابط تجاری بهتری با واشنگتن برقرار کرده و پول کمتری بابت استقرار نیروهای امریکایی در کشور خود بپردازند.
نگاه سبز اروپا به «بایدن»
اتحادیه اروپا: در دوره ریاست جمهوری «ترامپ»، اروپا سال های دشواری را با امریکا سپری کرد و بیش از هر زمانی طرفدار ایده چندجانبه‌گرایی شد. اکنون نیز اروپایی‌ها انتظار دارند، «بایدن» با بازگرداندن امریکا به توافق
آب و هوایی پاریس، ممانعت از تضعیف سازمان تجارت جهانی و احیای برجام، در این جهت گام بردارد. یکی از اهداف و خواسته‌های کلان اتحادیه اروپا نیز این است که به مبارزه سلطه جویانه بین امریکا و چین کشیده نشود.
فرانسه: پاریس امیدوار است، امریکای «بایدن» ورود بیشتری به منازعات منطقه‌ای که امنیت اروپا را تحت تأثیر قرار می‌دهد، داشته باشد. برای مثال مانع اقدامات ترکیه در شرق مدیترانه شده و در جهت ثبات بخشیدن به لبنان و لیبی گام بردارد. اما شاید لازم باشد، «امانوئل مکرون» تیم «بایدن» را متقاعد کند که فرانسه او، خواهان ایجاد یک «خودمختاری استراتژیک» و ساخت ناتوی اروپایی نیست.
انگلیس: لندن امیدوار است، با توجه به آسیب‌های اقتصادی ناشی از برگزیت، امریکا روابط تجاری ویژه‌ای با این کشور برقرار کند. با این حال نگران آن است که اجداد ایرلندی «بایدن» کار دست انگلیس بدهند. رئیس جمهوری منتخب امریکا، پیشتر اشاره کرده بود که اگر انگلیس مرز سخت بین ایرلند شمالی و جمهوری ایرلند را دوباره بنا کند، بهتر است داشتن یک روابط تجاری مستحکم با امریکا را فراموش کند. اینکه «بوریس جانسون» دومین رهبر جهانی بود که در تماسی تلفنی به «بایدن» پیروزی اش را تبریک گفت، ناشی از همین نگرانی بود.
سران پوپولیست اروپا: برای پوپولیست‌های سراسر جهان، بودن «ترامپ» در کاخ سفید، شاهدی بود بر اینکه ایدئولوژی آنها جهان آینده را می‌سازد. از هم اکنون می‌توان گفت سران پوپولیست اروپا راه دشواری با «بایدن» خواهند داشت. یکی از آنها «ویکتور اوربان»، نخست‌وزیر مجارستان است که در طول مدت مبارزات انتخاباتی در امریکا آشکارا از «ترامپ» حمایت می‌کرد. همین طور است، وضعیت حاکمان لهستان و اسلوونی.
سایر نقاط جهان
سران خودکامه خاورمیانه نیز همانند سران پوپولیست اروپا دچار وضعیت پیچیده‌ای خواهند شد. آنها که آموخته بودند گناهان‌شان با اغماض «ترامپ» مواجه می‌شود، این امتیاز را از دست خواهند داد. از این پس محمد بن سلمان دیگر گفت‌و‌گوهای واتساپی خود با «جارد کوشنر» را پایان یافته خواهد دید. در آفریقا هم سران کشورهای فقیر امیدوارند که «بایدن» متوجه آنان باشد. آنها انتظار دارند، امریکای «بایدن» برخلاف امریکای «ترامپ» که آنها را فراموش کرده بود، آنان را دریابد و در اقتصاد دست آنها را بگیرد. همان طو رکه در امریکای مرکزی نیز سران کشورها امیدوارند، سایت‌های مهاجرتی «بایدن»، متفاوت از «ترامپ» باشد.

با خروج نابهنگام رئیس سازمان آژانس اطلاعات مرکزی (سیا) از یک جلسه اطلاعاتی در کاخ سفید شائبه‌ها درباره اخراج وی از کابینه ترامپ قوت گرفت. به گزارش ایرنا، یک مقام ارشد دولت امریکا به سی‌ان‌ان گفت: «جینا هاسپل» رئیس آژانس مرکزی اطلاعات (سیا) جمعه شب با رفتاری مأیوسانه از جلسه اطلاعاتی در کاخ سفید خارج شد.  خروج رئیس سیا از این جلسه در حالی صورت می‌گیرد که در چند روز اخیر مشاوران ترامپ به سختی در تلاش بوده‌اند تا مانع اخراج هاسپل توسط رئیس جمهوری امریکا در روزهای باقی مانده از دولت شوند. این خبر در حالی منتشر شد که دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا یک‌ سری تغییرات گسترده و برکناری‌هایی را در رهبری اطلاعاتی و دفاعی این کشور رقم زده که از جمله آن می‌توان به اخراج مارک اسپر، وزیر دفاع و یک‌ سری دیگر از مقام‌های ارشد پنتاگون اشاره کرد.
انتقام واکسنی ترامپ از نیویورک
دونالد ترامپ خبر داد تا آوریل سال آتی میلادی واکسن کرونا در دسترس همه مردم قرار می‌گیرد به‌جز ایالت نیویورک.
به گزارش ایسنا، به نوشته روزنامه دیلی میل، ترامپ علت این تصمیم را سیاسی عنوان کرد و گفت که چون فرماندارش گفته فکر نمی‌کند این از نظر سیاسی «خوب» باشد. این اظهارات واکنش انتقادآمیز فرماندار دموکرات آن ایالت را برانگیخت. این تهدید از سوی دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا بخشی از تنش مدت‌دار با اندرو کومو، فرماندار نیویورک است و زمانی این تنش شروع شد که وی گفت می‌خواهد واکسن ترامپ به صورت مستقل مورد ارزیابی قرار گیرد. در پی این سخنان، کومو به انتقاد از صحبت‌های ترامپ پرداخت و آن را «قلدرمآبانه» توصیف کرد و گفت: او تلاش می‌کند تا مردم را بترساند. تلاش می‌کند تا فرمانداران را مورد ارعاب قرار دهد. او از دولت و مقامی که دارد به عنوان ابزار تلافی‌جویی استفاده می‌کند. من اجازه نمی‌دهم چنین رفتاری علیه مردم نیویورک به کار گرفته شود.

زهره صفاری/ همزمان با آغاز تحقیقات سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشری درباره ابعاد هولناک قتل عام غیرنظامیان در منطقه «تیگرای» اتیوپی، بمباران دو فرودگاه در همسایگی این منطقه، نگرانی‌هایی را نسبت به افزایش تنش‌ها در این کشور آفریقایی و گسترش ناامنی‌ها به کشورهای اطراف به وجود آورده است.
 به گزارش «رویترز»، موشک‌ها شامگاه جمعه همزمان فرودگاه‌های «گندر» و «باهیر دار» در حومه «آماهارا» را زیر آتش گرفتند و دولت فدرال اتیوپی نیروهای جبهه آزادی طلب مردمی تیگرای (TPLF) را مسئول این اتفاق خواند.در همین حال «دبرسشن گبریمیشاییل»، رئیس این گروه مستقل گرچه صراحتاً مسئولیت این حملات را نپذیرفت اما هدف قرار دادن فرودگاه‌هایی  را که برای مقابله نظامی استفاده می‌شوند  مشروع خواند: «هر فرودگاهی که برای حمله به تیگرای استفاده شود هدف مشروع است اما شهرهای حومه آماهارا شامل آن نمی‌شوند.»
در پی این بمباران‌ها که پروازها به این دو فرودگاه را تا تکمیل تحقیقات لغو کرده است، «دپروسه موچنا»، رئیس بخش شرق و جنوب آفریقای این سازمان گفت: «ما کشتار شمار زیادی از غیرنظامیان را تأیید می‌کنیم. تصاویر نشان می‌دهند که قربانیان درگیری نداشته و کشته شده‌اند اما ابعاد دقیق این تراژدی هولناک پس از برقراری ارتباط با تیگرای به طور کامل مشخص می‌شود.» وی خطاب به دولت نیز گفت: «دولت موظف است هر چه زودتر این خطوط ارتباطی را برقرار کند تا علاوه بر برقراری امنیت در منطقه، مسیر ارسال کمک‌های بشردوستانه و گروه‌های حامی حقوق بشر نیز برقرار شود. بررسی‌های اولیه و اظهارات شاهدان نشان می‌دهد هیچ سلاح گرمی در این کشتار استفاده نشده و غیرنظامیان با ابزاری مانند چاقو، ساطور یا تبر کشته شده‌اند؛ شماری از مجروحان نیز به بیمارستان‌های مناطق اطراف برده شده‌اند.»
این در حالی است که براساس اعلام آژانس مهاجران سازمان ملل تاکنون بیش از 14 هزار و 500 نفر از شهروندان اتیوپیایی نیز به سودان فرار کرده اند؛ شرایطی که ظرفیت کمپ‌های مهاجران را در این کشور بشدت دچار بحران کرده است.
 نجات یافتگان، مهاجمان را نیروهای پلیس منطقه و گروه‌های وابسته به جبهه آزادی بخش تیگرای معرفی کرده‌اند و دولت نیز این کشتار را عملیاتی انتقامی از سوی این گروه شبه نظامی می‌داند اما این گروه تاکنون دخالت در این کشتار را رد کرده است. با وجود این، با توجه به اینکه این حمله چند روز پس از عملیات نظامی دولت فدرال علیه این جبهه اتفاق افتاده، نوک پیکان اتهامات همچنان روی این گروه است. این تنش‌ها فارغ از تبعات داخلی برای اتیوپی، به نوشته «بلومبرگ» از آنجا که زمینه ساز بازگشت حدود 3 هزار نفر از نظامیان اتیوپیایی از جبهه مبارزه با القاعده در سومالی شده است و خطر نفوذ گروه‌های تروریستی را در منطقه نگران کننده‌تر کرده است.

طراح اصلی حمله تروریستی به دانشگاه کابل بازداشت شده و به جرم خود اعتراف کرد. به گزارش ایرنا، «امرالله صالح»، معاون ریاست جمهوری افغانستان با اعلام این خبر، فرد بازداشت شده را «عادل» فرزند «محمدعارف» معرفی کرد و گفت، وی تا ترم سوم دانشکده الهیات کابل را خوانده، بعد از آن جذب گروه شبکه حقانی شده و سلاح را از اعضای شبکه حقانی از استان خوست به دست آورده است. به گفته معاون رئیس جمهوری افغانستان عادل در بازجویی‌ها گفته است که به وی دستور داده شده بود تا به دانشگاه ها، مراکز آموزشی و دیگر اهداف غیرنظامی حمله کند زیرا حمله به اهداف غیرنظامی، دولت را بدنام می‌کند. ۱۲ آبان‌ماه سه مهاجم به دانشگاه کابل و دانشکده حقوق و علوم سیاسی حمله کردند که طی آن ۲۲ دانشجو و مردم غیرنظامی کشته و حدود ۴۰ نفر دیگر زخمی شدند.

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

مذاکره برای خروج از پیمان تسلیحاتی با روسیه

استولتنبرگ پرسید منظور ما از نقض جدی و مؤثر پیمان «آی آن اف» توسط روسیه چیست؟ و آیا ما کاملاً از اینکه روسیه به تعهدات خود در پیمان بازگردد ناامید شده‌ایم؟ در مورد نقض جدی و مؤثر، فکر می‌کنم توضیحاتی که متیس در نشست وزیران دفاع ناتو داده بود کاملاً این موضوع را براساس تعریف همه روشن کرده بود، اما در مورد خود روسیه سؤال اساسی این بود که آیا کسی به طور جدی تصور می‌کند آن کشور زرادخانه خود را که با نقض مفاد پیمان «آی آن اف» پُر و پیمان کرده است، دور بریزد؟ بویژه از وقتی که تهدیدات موشکی فزاینده چین در کنار مرزهای آسیایی روسیه احتمالاً تمرکز مسکو را بیشتر از اروپا به سمت چین متوجه کرده است. دبیرکل ناتو خوشبین بود که می‌توانیم از برگ‌های برنده خود به‌خوبی در این موضوع استفاده کنیم.
روز 17 اکتبر و یک هفته قبل از ملاقات برنامه‌ریزی شده من با پاتروشف در مسکو، ترامپ را در جریان همه فعالیت‌هایی که در ارتباط با خروج از «آی آن اف» انجام داده بودیم از جمله همه کارهای بین سازمانی که باید انجام می‌شد، قرار دادم و تشریح کردم که الان دقیقاً کجا ایستاده‌ایم. همچنین گزارشی از رایزنی‌های مقدماتی با متحدان‌مان در ناتو و سایر کشورها به رئیس جمهوری ارائه کردم و گفتم که برنامه‌ریزی ما برای شروع فرآیند خروج می‌تواند در روز چهارم دسامبر و با اعلام رسمی پمپئو -وزیر خارجه- به روس‌ها عملیاتی شود. اضافه کردم که وزیر خارجه می‌تواند به روس‌ها هشدار دهد یا فوراً به تعهدات خود عمل کنند یا اتفاق دیگری خواهد افتاد. ترامپ پرسید: «چرا ما باید این همه مدت صبر کنیم؟ چرا نمی‌توانیم فوراً خارج شویم؟» گفتم: «من یکی مطمئناً برای این کار آماده هستم» و توضیح دادم که وقتی ما برنامه خود را برای خروج اعلام کنیم، روس‌ها نیز احتمالاً اقدام مشابهی انجام خواهند داد و در عین حال دستاویزی خواهند داشت تا ما را هم به نقض پیمان متهم کنند که هرچند این اتهام بی‌اساس است ولی می‌تواند ما را درگیر بحث‌های متقابل و صدور بیانیه‌های تلافی جویانه از سوی دو طرف بکند. پیشنهاد جایگزین من این است که در دیدار پیش رو با پاتروشف از او بخواهم که دو کشور به‌صورت توافقی و همزمان از پیمان خارج شوند. این رویکرد علاوه بر اینکه ما را از معضلات حاشیه‌ای خلاص می‌کند، بلکه فرصتی را برای ما فراهم می‌آورد که اعلام کنیم با روس‌ها درباره چنین موضوع مهمی به توافق رسیده‌ایم. با‌وجود توضیحات من، ترامپ گفت: «نمی‌خواهم این کار را انجام دهم، من فقط مصمم هستم از این پیمان خارج شوم.» من پیشتر فکر می‌کردم که خروج توافقی برای ترامپ جذابیت بیشتری خواهد داشت اما حالا که ندارد چه بهتر همان کاری را می‌کنیم که او می‌خواهد. از نظر شخص خودم نیز آنچه که مسکو قرار بود در واکنش به اقدام امریکا انجام دهد، اهمیت چندانی نداشت.