ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
با حضور اساتید ارتباطات و فعالان فرهنگی در نشست چشم اندازهای امید اجتماعی مطرح شد
حفظ امید اجتماعی با اعتماد سازی و کاهش احساس محرومیت ها
مهسا قوی قلب
خبرنگار
اولین نشست از نشستهای باشگاه گفتوگو با عنوان «چشماندازهای امید اجتماعی»، با حضور دکتر هادی خانیکی، استاد ارتباطات، رسول صدرعاملی، فیلمساز و کارگردان سینما و اسماعیل امینی، نویسنده و شاعر و به دبیری مصطفی اسدزاده دکترای سیاستگذاری فرهنگی روز گذشته به صورت مجازی برگزار شد. هدف برنامه این باشگاه، طرح مسائل مهم فرهنگی و اجتماعی با حضور صاحبنظران و اهالی فرهنگ، هنر و رسانه با محورهایی نظیر «تقویت عزت و قدرت ملی با طرح پیشرفتهای فناوری»، «تقویت خانواده محوری و سبک زندگی»، «مسئولیتپذیری فردی و اجتماعی»، «افزایش امید و نشاط اجتماعی» و «اعتمادسازی از طریق مبارزه با فساد و بیعدالتی» است.
به گزارش «ایران»، در این نشست، خانیکی با اشاره به اینکه، ایرانیان در تاریخ چندهزارساله خود فراز و نشیبهای شگفتآوری را از سر گذراندهاند، گفت: روایت شدایدی که در برخی دورهها بر این سرزمین رفته است، به اندازهای سهمگین است که بقای این سرزمین و ملتش، به خودی خود حیرتانگیز مینماید. جنگ، قحطی، بیماریهای اپیدمیک با قدرت کشندگی بالا، دههها هرج و مرج و بیثباتی و نبردهای داخلی، در تاریخ هزار ساله اخیر ایران موج میزند و اگر خوب ببینیم نسلهای ما در این زمانه فعلی حتی طعم دردهای پیشینیان را نمیتوانند درک کنند. پیشینیانی که چنانکه کرزن، سیاح انگلیسی در سفرنامهاش بعد از سفر به ایران بیان میکند که این مردم دارای نبوغ خاصی هستند. او در کتاب دو جلدیاش با عنوان ایران و قضیه ایرانیان مینویسد «تاریخ گواه است که ایرانیان نبوغ بقا دارند.»به گفته این استاد ارتباطات، من مفهوم نبوغ بقای ایرانیان را حاصل دوراندیشی و امیداجتماعی ایشان میدانم. امید که رمز و بذر هویت مشترک است و همان فرج وعده داده شده از پس شدتهاست. امیدی که یقیناً با خوش بینی و خوشخیالی متفاوت است. خوش بینی، نگاهی بیمارگونه، سرخوشانه و مفعولانه است؛ شکلی از انکار روانشناختی. حتی اگر قدرت خارقالعادهای هم داشته باشد، اما درحقیقت یک بهانه و فرار اخلاقی است. خوش بینی دشمن امید است، یعنی همان چیزی که بدان احتیاج داریم، آن هم درست به این دلیل که با امید میتوانیم اعتراف کنیم که شرایط چقدر وخیم است و در عین وقوف به وخامت اوضاع به توان و چارهاندیشی خود مؤمن باشیم و فاعلانه به تلاشی معطوف به هدف مبادرت ورزیم. برخلاف آن، همان بیخیالیای است که باعث امیدواری واهی انسان خوش بین میشود و او را بهسمتی میبرد که موانعی را که باید با آنها روبهرو شود دستکم بگیرد و دست آخر، چیزی که برایش میماند، اعتمادبهنفس و خودبینی کاملاً بیهوده و کاذب است. خوش بینی ناامیدی را بهاندازه کافی جدی نمیگیرد.او اضافه کرد: همچون بدبینی، خوشبینی هم همه جهان را سیاه و سفید میبیند و به همین سبب، نسبت به تفاوتها و تمایزات جزئی نابیناست. از آنجا که خوشبینی ذهنیتی کلی است، با آن، همه چیز آرامآرام قابلیت مبادله و معاوضه پیدا میکند، آنهم بر حسب ارزش خوشی نهفته در آنها. آدمی که مهر خوشبینی بر پیشانیاش خورده است، به همهچیز با شیوهای سختگیرانه و از قبل برنامهریزی شده واکنش نشان میدهد و به همین خاطر، عنصر بخت یا احتمال و امکان را حذف میکند. در جهان جبرگرایانه او، یکجور پیشبینیپذیری مافوق طبیعی وجود دارد که سرنوشت محتوم اشیا را تعیین میکند تا به کمال عملکرد خود برسند و این مسأله هیچ دلیل قانعکنندهای هم ندارد. بر این اساس میتوان گفت خلق فرصتهای نو و ابداع شیوههای نوین برای ایجاد تغییر در شرایط و آنچه نامساعد درک شده است، عاملیت به امیدواری اجتماعی است و میتواند راه حل برون رفت از یأس اجتماعی نیز باشد. عمل مؤمنانه و هدفمند هر چند کوتاه دامنه، چون فعالیتهایی که در صحنه جامعه مدنی و توسط بازیگران آن عرصه، فعالان اجتماعی و مؤسسات مردم نهاد به انجام میرسد، نبوغ بقا را که در ذهن ایرانی جاری است به نمایش میگذارد. هم داستانی و هم دردی ملی با آسیب دیدگان بحرانهای اقتصادی اخیر و اپیدمی کرونا از سوی گروههای مردمی، جان بر کفی وصفناپذیر و مثالزدنی کادر درمان کشور در التیام آلام ملت و رعایت قواعد فضیلت شکیبایی در روزهایی که گرهها به هم پیچیده است، امید اجتماعی ملتی را نمایان میکند که پابرجا خواهند ماند چراکه نه مأیوسند و نه خوشخیال.شرایط اقتصادی سخت، میتواند به سرعت جامعه را به سمت گسیختگی و دوقطبی شدن پیش ببرد. در چنین شرایطی مطالبهگری مجدانه اما آگاهانه نسبت به شرایط و میزان حساسیت و وخامت آن از سوی فعالان مدنی و دانشگاهی از سویی و تغییر استراتژیهای حاکمیت به منظور جلوگیری ازهمگسیختگی جامعه میتواند یک حرکت مقوی امید اجتماعی و حافظ همبستگی ملی و اعتماد اجتماعی باشد. در چنین بزنگاهی، اعتماد که از مؤلفههای زیربنایی امیداجتماعی است، در سطوح مختلف آسیبپذیر میشود. در جامعهای که اساس آن بر اعتماد باشد مردم در بحرانها کنار یکدیگر و کنار دولت قرار میگیرند تا بوران حوادث را تاب بیاورند. اما در جامعه بیاعتماد، رنگ یأس اجتماعی پررنگ میشود، هرکس از مسئولیت خود شانه خالی مینماید یا مسئولیت طرف مقابل خود را خلع میکند. بنابراین پیش شرط حفظ امید اجتماعی ملت، شناخت شرایط و تغییر در استراتژیهایی است که منجر به افزایش اعتماد اجتماعی و کاهش احساس محرومیت نسبی در افراد جامعه شود.به اعتقاد او، پیدا کردن نبوغ بقای ایرانیها، کاری است که هم متفکران و هم کنشگران و هم هنرمندان باید به آن بپردازند، امیدی که از آن حرف میزنیم، جزء فرهنگ، هنر و کنشگری اجتماعی و سیاسی است.
باید واقع بینانه به خود و انتظاراتمان نگاه کنیم
رسول صدرعاملی، کارگردان سینما هم در ادامه این نشست درباره اینکه وقتی از امید حرف میزنیم، به چه معناست، بیان کرد: به نظر میرسد هیچ دورانی در بشریت، چه در کشور ما و چه در جهان، با چنین تجربیاتی که امروز داریم، روبهرو نبودیم، وقتی از امید حرف میزنیم، انگار از هوا و نفس کشیدن حرف میزنیم، باید بدانیم که از تمام داشتههایمان به کجا رسیدیم و چقدر واقع بینانه به امید نگاه میکنیم. امیدبخشی و چشماندازی به آینده در عرصه سینما، از قواعد اصلی این حرفه است. یک فیلم خوب، یک رمان خوب و یک شعر خوب وقتی تأثیرگذار میشود که به غایت به ما امید ببخشد. اگر بتوانیم واقعبینانه به مسائل نگاه کنیم و از حرف و شعار بگذریم، باید بفهمیم که در لابه لای زندگی روزمره مردم، آنها چقدر امیدوار هستند، آنگاه شاید بشود درست طرح موضوع کرد و به نتایجی رسید.به گفته او، امید برای هرکسی یک تعریفی دارد، این در حالی است که باید امید را ابتدا برای خودتان قطعیت بخشید. چشمانداز، یعنی رسیدن، یعنی پیشرفت و جلو رفتن که به ابزارهایی نیز نیاز دارد و در نهایت، شرایط اقتصادی، فرهنگی و سیاسی دست به دست هم میدهند تا برای «من» به عنوان یک شهروند، امید بیافرینند.وی با بیان اینکه باید واقع بینانه به خود و انتظاراتمان نگاه کنیم، گفت: در چنین شرایطی میفهمیم، سیاستهایی که ما را به سمت حرص و آز پیش برده، چگونه امیدهایمان را ناامید میکند.
حرفهای اسطوره ای و رقابت های سیاسی دردی را از مردم دوا نمی کند
اسماعیل امینی، نویسنده و شاعر هم در این نشست با اشاره به اینکه کار ادبیات، اساساً در همه حیطهها از جمله شعر، داستان و رمان، ایجاد زیبایی، آفریدن، دیدن و جاودانه کردن زیبایی است، گفت: کسی که کار ادبیات میکند، امیدوار است اما اندوه او از وضعیت تراژیک انسان در جهان است. نباید فضای اساطیری در نظام تبلیغاتی و رسانهای وجود داشته باشد، ما که شاعر، هنرمند و معلم هستیم، وقتی از امید حرف میزنیم و از کاستیها میگوییم، گو اینکه از طبقهای هستیم که به جای واقعیات با موهومات زندگی میکنیم. باید سیاستمداران برنامهای ارائه دهند و در آن بگویند با میزان درآمدی که در اختیار دارند میخواهند چه کارهایی انجام دهند. حرفهای اسطورهای و رقابتهای سیاسی دردی را از مردم دوا نمیکند.او در ادامه افزود: به عنوان یک هنرمند چنانچه وارد بازیهای تبلیغاتی شویم، حرفمان پیش نمیرود، یکی از معایب بزرگ کار فرهنگی این است که در برخی موارد از چهرههای فرهنگی به شرطی استفاده میشود که در تیمی سیاسی حضور داشته باشند، در حالی که این متد کاملاً اشتباه است زیرا افراد هنرمند باید تکیه گاه مردم باشند. اساساً وظیفه افراد متفکر این است که در هر حوزهای از جمله هنر، دانشگاه یا رسانه، باید جلوی تحریف مفاهیم گرفته شود، اهل فرهنگ و تفکر نباید به فضای جامعه اجازه دهند که مردم با تحریف مفاهیم به بازی گرفته شوند.
امینی درخصوص تعریف موفقیت بیان کرد: موفقیت وقتی ایجاد میشود که انسان مطابق آنچه میخواسته زندگی کند و زندگیاش بر اساس دلخواه خود پیش برود نه دلخواه جامعه. در نهایت باید روی مفاهیم بنیادی کار کنیم و اجازه کج شدن مسیر اندیشه و مسیر ذهنی را به جامعه ندهیم. اهل فرهنگ، اندیشه و اخلاق باید از زیباییهایی که وجود دارد، محافظت کنند، در گذشته هم عین همین کار انجام شده، چنانچه فردوسی، از سلامت خود گذشت تا قصههای منثور را به منظوم تبدیل کند. کار اصلی اهل هنر این است که در جامعه حضوری پویا داشته باشد، چنانچه موسیقیدان برجسته یا فیلمساز خوب و در کل هنرمندان در جامعه حضور نداشته باشند و عرصه را خالی کنند، میدان خالی نمیماند و افراد نالایق وارد میدان میشوند، راه گشایش این است که با همه رنجها و سختیها هنرمندان در میدان بمانند و در تزریق امید به جامعه مؤثرانه عمل کنند.
خبرنگار
اولین نشست از نشستهای باشگاه گفتوگو با عنوان «چشماندازهای امید اجتماعی»، با حضور دکتر هادی خانیکی، استاد ارتباطات، رسول صدرعاملی، فیلمساز و کارگردان سینما و اسماعیل امینی، نویسنده و شاعر و به دبیری مصطفی اسدزاده دکترای سیاستگذاری فرهنگی روز گذشته به صورت مجازی برگزار شد. هدف برنامه این باشگاه، طرح مسائل مهم فرهنگی و اجتماعی با حضور صاحبنظران و اهالی فرهنگ، هنر و رسانه با محورهایی نظیر «تقویت عزت و قدرت ملی با طرح پیشرفتهای فناوری»، «تقویت خانواده محوری و سبک زندگی»، «مسئولیتپذیری فردی و اجتماعی»، «افزایش امید و نشاط اجتماعی» و «اعتمادسازی از طریق مبارزه با فساد و بیعدالتی» است.
به گزارش «ایران»، در این نشست، خانیکی با اشاره به اینکه، ایرانیان در تاریخ چندهزارساله خود فراز و نشیبهای شگفتآوری را از سر گذراندهاند، گفت: روایت شدایدی که در برخی دورهها بر این سرزمین رفته است، به اندازهای سهمگین است که بقای این سرزمین و ملتش، به خودی خود حیرتانگیز مینماید. جنگ، قحطی، بیماریهای اپیدمیک با قدرت کشندگی بالا، دههها هرج و مرج و بیثباتی و نبردهای داخلی، در تاریخ هزار ساله اخیر ایران موج میزند و اگر خوب ببینیم نسلهای ما در این زمانه فعلی حتی طعم دردهای پیشینیان را نمیتوانند درک کنند. پیشینیانی که چنانکه کرزن، سیاح انگلیسی در سفرنامهاش بعد از سفر به ایران بیان میکند که این مردم دارای نبوغ خاصی هستند. او در کتاب دو جلدیاش با عنوان ایران و قضیه ایرانیان مینویسد «تاریخ گواه است که ایرانیان نبوغ بقا دارند.»به گفته این استاد ارتباطات، من مفهوم نبوغ بقای ایرانیان را حاصل دوراندیشی و امیداجتماعی ایشان میدانم. امید که رمز و بذر هویت مشترک است و همان فرج وعده داده شده از پس شدتهاست. امیدی که یقیناً با خوش بینی و خوشخیالی متفاوت است. خوش بینی، نگاهی بیمارگونه، سرخوشانه و مفعولانه است؛ شکلی از انکار روانشناختی. حتی اگر قدرت خارقالعادهای هم داشته باشد، اما درحقیقت یک بهانه و فرار اخلاقی است. خوش بینی دشمن امید است، یعنی همان چیزی که بدان احتیاج داریم، آن هم درست به این دلیل که با امید میتوانیم اعتراف کنیم که شرایط چقدر وخیم است و در عین وقوف به وخامت اوضاع به توان و چارهاندیشی خود مؤمن باشیم و فاعلانه به تلاشی معطوف به هدف مبادرت ورزیم. برخلاف آن، همان بیخیالیای است که باعث امیدواری واهی انسان خوش بین میشود و او را بهسمتی میبرد که موانعی را که باید با آنها روبهرو شود دستکم بگیرد و دست آخر، چیزی که برایش میماند، اعتمادبهنفس و خودبینی کاملاً بیهوده و کاذب است. خوش بینی ناامیدی را بهاندازه کافی جدی نمیگیرد.او اضافه کرد: همچون بدبینی، خوشبینی هم همه جهان را سیاه و سفید میبیند و به همین سبب، نسبت به تفاوتها و تمایزات جزئی نابیناست. از آنجا که خوشبینی ذهنیتی کلی است، با آن، همه چیز آرامآرام قابلیت مبادله و معاوضه پیدا میکند، آنهم بر حسب ارزش خوشی نهفته در آنها. آدمی که مهر خوشبینی بر پیشانیاش خورده است، به همهچیز با شیوهای سختگیرانه و از قبل برنامهریزی شده واکنش نشان میدهد و به همین خاطر، عنصر بخت یا احتمال و امکان را حذف میکند. در جهان جبرگرایانه او، یکجور پیشبینیپذیری مافوق طبیعی وجود دارد که سرنوشت محتوم اشیا را تعیین میکند تا به کمال عملکرد خود برسند و این مسأله هیچ دلیل قانعکنندهای هم ندارد. بر این اساس میتوان گفت خلق فرصتهای نو و ابداع شیوههای نوین برای ایجاد تغییر در شرایط و آنچه نامساعد درک شده است، عاملیت به امیدواری اجتماعی است و میتواند راه حل برون رفت از یأس اجتماعی نیز باشد. عمل مؤمنانه و هدفمند هر چند کوتاه دامنه، چون فعالیتهایی که در صحنه جامعه مدنی و توسط بازیگران آن عرصه، فعالان اجتماعی و مؤسسات مردم نهاد به انجام میرسد، نبوغ بقا را که در ذهن ایرانی جاری است به نمایش میگذارد. هم داستانی و هم دردی ملی با آسیب دیدگان بحرانهای اقتصادی اخیر و اپیدمی کرونا از سوی گروههای مردمی، جان بر کفی وصفناپذیر و مثالزدنی کادر درمان کشور در التیام آلام ملت و رعایت قواعد فضیلت شکیبایی در روزهایی که گرهها به هم پیچیده است، امید اجتماعی ملتی را نمایان میکند که پابرجا خواهند ماند چراکه نه مأیوسند و نه خوشخیال.شرایط اقتصادی سخت، میتواند به سرعت جامعه را به سمت گسیختگی و دوقطبی شدن پیش ببرد. در چنین شرایطی مطالبهگری مجدانه اما آگاهانه نسبت به شرایط و میزان حساسیت و وخامت آن از سوی فعالان مدنی و دانشگاهی از سویی و تغییر استراتژیهای حاکمیت به منظور جلوگیری ازهمگسیختگی جامعه میتواند یک حرکت مقوی امید اجتماعی و حافظ همبستگی ملی و اعتماد اجتماعی باشد. در چنین بزنگاهی، اعتماد که از مؤلفههای زیربنایی امیداجتماعی است، در سطوح مختلف آسیبپذیر میشود. در جامعهای که اساس آن بر اعتماد باشد مردم در بحرانها کنار یکدیگر و کنار دولت قرار میگیرند تا بوران حوادث را تاب بیاورند. اما در جامعه بیاعتماد، رنگ یأس اجتماعی پررنگ میشود، هرکس از مسئولیت خود شانه خالی مینماید یا مسئولیت طرف مقابل خود را خلع میکند. بنابراین پیش شرط حفظ امید اجتماعی ملت، شناخت شرایط و تغییر در استراتژیهایی است که منجر به افزایش اعتماد اجتماعی و کاهش احساس محرومیت نسبی در افراد جامعه شود.به اعتقاد او، پیدا کردن نبوغ بقای ایرانیها، کاری است که هم متفکران و هم کنشگران و هم هنرمندان باید به آن بپردازند، امیدی که از آن حرف میزنیم، جزء فرهنگ، هنر و کنشگری اجتماعی و سیاسی است.
باید واقع بینانه به خود و انتظاراتمان نگاه کنیم
رسول صدرعاملی، کارگردان سینما هم در ادامه این نشست درباره اینکه وقتی از امید حرف میزنیم، به چه معناست، بیان کرد: به نظر میرسد هیچ دورانی در بشریت، چه در کشور ما و چه در جهان، با چنین تجربیاتی که امروز داریم، روبهرو نبودیم، وقتی از امید حرف میزنیم، انگار از هوا و نفس کشیدن حرف میزنیم، باید بدانیم که از تمام داشتههایمان به کجا رسیدیم و چقدر واقع بینانه به امید نگاه میکنیم. امیدبخشی و چشماندازی به آینده در عرصه سینما، از قواعد اصلی این حرفه است. یک فیلم خوب، یک رمان خوب و یک شعر خوب وقتی تأثیرگذار میشود که به غایت به ما امید ببخشد. اگر بتوانیم واقعبینانه به مسائل نگاه کنیم و از حرف و شعار بگذریم، باید بفهمیم که در لابه لای زندگی روزمره مردم، آنها چقدر امیدوار هستند، آنگاه شاید بشود درست طرح موضوع کرد و به نتایجی رسید.به گفته او، امید برای هرکسی یک تعریفی دارد، این در حالی است که باید امید را ابتدا برای خودتان قطعیت بخشید. چشمانداز، یعنی رسیدن، یعنی پیشرفت و جلو رفتن که به ابزارهایی نیز نیاز دارد و در نهایت، شرایط اقتصادی، فرهنگی و سیاسی دست به دست هم میدهند تا برای «من» به عنوان یک شهروند، امید بیافرینند.وی با بیان اینکه باید واقع بینانه به خود و انتظاراتمان نگاه کنیم، گفت: در چنین شرایطی میفهمیم، سیاستهایی که ما را به سمت حرص و آز پیش برده، چگونه امیدهایمان را ناامید میکند.
حرفهای اسطوره ای و رقابت های سیاسی دردی را از مردم دوا نمی کند
اسماعیل امینی، نویسنده و شاعر هم در این نشست با اشاره به اینکه کار ادبیات، اساساً در همه حیطهها از جمله شعر، داستان و رمان، ایجاد زیبایی، آفریدن، دیدن و جاودانه کردن زیبایی است، گفت: کسی که کار ادبیات میکند، امیدوار است اما اندوه او از وضعیت تراژیک انسان در جهان است. نباید فضای اساطیری در نظام تبلیغاتی و رسانهای وجود داشته باشد، ما که شاعر، هنرمند و معلم هستیم، وقتی از امید حرف میزنیم و از کاستیها میگوییم، گو اینکه از طبقهای هستیم که به جای واقعیات با موهومات زندگی میکنیم. باید سیاستمداران برنامهای ارائه دهند و در آن بگویند با میزان درآمدی که در اختیار دارند میخواهند چه کارهایی انجام دهند. حرفهای اسطورهای و رقابتهای سیاسی دردی را از مردم دوا نمیکند.او در ادامه افزود: به عنوان یک هنرمند چنانچه وارد بازیهای تبلیغاتی شویم، حرفمان پیش نمیرود، یکی از معایب بزرگ کار فرهنگی این است که در برخی موارد از چهرههای فرهنگی به شرطی استفاده میشود که در تیمی سیاسی حضور داشته باشند، در حالی که این متد کاملاً اشتباه است زیرا افراد هنرمند باید تکیه گاه مردم باشند. اساساً وظیفه افراد متفکر این است که در هر حوزهای از جمله هنر، دانشگاه یا رسانه، باید جلوی تحریف مفاهیم گرفته شود، اهل فرهنگ و تفکر نباید به فضای جامعه اجازه دهند که مردم با تحریف مفاهیم به بازی گرفته شوند.
امینی درخصوص تعریف موفقیت بیان کرد: موفقیت وقتی ایجاد میشود که انسان مطابق آنچه میخواسته زندگی کند و زندگیاش بر اساس دلخواه خود پیش برود نه دلخواه جامعه. در نهایت باید روی مفاهیم بنیادی کار کنیم و اجازه کج شدن مسیر اندیشه و مسیر ذهنی را به جامعه ندهیم. اهل فرهنگ، اندیشه و اخلاق باید از زیباییهایی که وجود دارد، محافظت کنند، در گذشته هم عین همین کار انجام شده، چنانچه فردوسی، از سلامت خود گذشت تا قصههای منثور را به منظوم تبدیل کند. کار اصلی اهل هنر این است که در جامعه حضوری پویا داشته باشد، چنانچه موسیقیدان برجسته یا فیلمساز خوب و در کل هنرمندان در جامعه حضور نداشته باشند و عرصه را خالی کنند، میدان خالی نمیماند و افراد نالایق وارد میدان میشوند، راه گشایش این است که با همه رنجها و سختیها هنرمندان در میدان بمانند و در تزریق امید به جامعه مؤثرانه عمل کنند.
رکوردشکنی کرونا در کشور ادامه دارد
۴۶۲ فوتی و 11 هزار و 780 ابتلای جدید کرونا در کشور
فریبا خان احمدی
خبرنگار
اوضاع کرونایی کشور دیروز با عبور تعداد روزانه 11 هزار ابتلا به بیماری کووید19 روبه وخامت گذاشت. این نخستین بار در 9 ماه گذشته است که میزان ابتلا از قله 11 هزار نفر در روز عبور کرده و موارد ثبت شده کووید19 به 11780 بیمار رسیده است. منحنی اپیدمی ویروس کرونا روز گذشته علاوه بر میزان موارد ابتلا رکورد مرگ را هم جابهجا کرد. بر این اساس روز گذشته 462 نفر بر اثر ابتلا به کووید19 جان باختند و به این ترتیب مجموع جانباختگان این بیماری به 715 هزار و 68 نفر رسید. پیش بینی رکوردشکنیهای پیدرپی مرگ و میر کرونا حالا رنگ واقعیت به خود گرفته است چرا که افزایش بیسابقه شمار جانباختگان کرونا حاصل رکوردشکنی تعداد بیماران بدحالی است که از مدتی قبل شروع شده و هنوز هم ادامهدار شده است. تداومی که در پی آن، باعث شده رکورد مرگ و میر کرونا در یک و نیم ماه گذشته در چند نوبت شکسته شود. به این ترتیب تعداد جانباختگان روزانه کرونا دیروز یک بار دیگر رکورد زد و به رقم 462 نفر در روز رسید؛ رقمی که نشان میدهد نمودار مرگ و میر در آستانه رسیدن به مرگ و میر 500 تایی در روز است. رقمی که پیش از این نیز معاون کل وزارت بهداشت و رئیس بخش عفونی بیمارستان مسیح دانشوری پیشبینی کردهاند تا آخر پاییز شاهد 600 مرگ در روز به علت ابتلا به کرونا خواهیم بود. با وجود آن که کرونا خطرناکتر از گذشته شده و شمار قربانیان به مرز 500 مرگ در روز نزدیک شده است اما بازهم برخی آنگونه که باید آن را جدی نمیگیرند. در چنین وضعیتی و همزمان با افزایش آمار مبتلایان و جانباختگان کرونا در کشور و چالش بیمارستانها با بیمارانی که با علائم جدید و سختتری از کرونا مراجعه کرده و بستری میشوند، ستاد ملی مقابله با کرونا دو مصوبه مهم بیماریابی محله محور و تعطیلی مشاغل گروه سه و چهار بعد از ساعت 6 عصر را در کل کشور کلید زده است. با وجود این و بنا به گفته متخصصان حوزه سلامت اگرچه هر دو این مصوبه به کاهش نسبی آمارها کمک میکند اما مردم بازیگران اصلی این سناریوها هستند و اکنون با اوجگیری هولناک منحنی کرونا زمان آن رسیده مردم پروتکلها را دور نزنند و با دولت در اجرای مصوبات اخیر همکاری کنند.
بنابر اعلام آمارهای روزانه کرونا از سوی سخنگوی وزارت بهداشت، دیروز بر اساس معیارهای قطعی تشخیصی، ۱۱ هزار و ۷۸۰ بیمار جدید مبتلا به کووید۱۹ در کشور شناسایی شد که سه هزار و ۳۳۹ نفر از آنها بستری شدند. بر این اساس مجموع بیماران کووید۱۹ در کشور به ۷۱۵ هزار و ۶۸ نفر رسید.
بهگفته دکتر سیما سادات لاری، تا کنون ۵۳۶ هزار و ۱۰۵ نفر از بیماران، بهبود یافته یا از بیمارستانها ترخیص شدهاند و ۵۶۰۱ نفر از بیماران مبتلا به کووید۱۹ در وضعیت شدید این بیماری تحت مراقبت قرار دارند.وضعیت در استانهای مختلف کشور و تهران نیز طبق روال همیشگی قرمز و فرابحرانی گزارش شده است و تنها 4 استان هرمزگان، فارس، گلستان و سیستان و بلوچستان در وضعیت نارنجی و زرد قرار دارند.وضعیت در رابطه با اوجگیری تعداد مبتلایان و افزایش پیدرپی مرگ و میرهای کرونایی به قدری جدی است که مینو محرز عضو کمیته ملی مقابله با کرونا ضمن نگران خواندن وضعیت اپیدمی کرونا در کشور تأکید میکند که «یک هفته تعطیلی برای کنترل کرونا ضروریست.» راه حل آن هم این است که برای مدتی حداقل یک تا دو هفته تعطیلی کامل اعلام شود تا مقداری از شیوع و بروز موارد جدید کم شود، تصمیمی که اخیراً گرفته شده مبنی بر تعطیلی بازار و اماکن عمومی از ساعت ۱۸ کامل و کافی نیست چون تجمع در صبحها ادامه دارد و انتقال بیماری در ساعات صبح صورت میگیرد.
مینو محرز معتقد است؛ وقتی به مردم اعلام میکنیم فعالیت این اماکن از ساعت ۱۸ ممنوع است، مردم در ساعات صبح به این اماکن مراجعه میکنند، در همه دنیا هم مردم تا زمانی که قانون نباشد، رعایت نمیکنند، بنابراین تا زمانی که تجمعات و ترددها در ساعات صبح وجود دارد، این تصمیمات خیلی کمکی به کنترل کرونا نمیکند. فقط از میهمانیهای شبانه و عزاداریها و عروسیها تا حدی کم میکند و تا حدی تجمع در رستوران ها و اغذیه فروشیهای شبانه کاهش مییابد اما همه این اتفاقات در ساعات روز انجام میشود و فایده چندانی ندارد.
وی گفت: همزمان با این تصمیم باید یکسری اماکن مثل رستورانها و باشگاههای ورزشی و اماکن خطرناک دیگر صبحها هم تعطیل باشند چون مردم در ساعات صبح و تا ساعاتی که باز هستند به این اماکن هجوم میآورند.عضو ستاد ملی مقابله با کرونا افزود: پیشنهاد من و بسیاری از متخصصان و از جمله رؤسای همه دانشگاههای علوم پزشکی که به وزیر بهداشت نامه نوشتند این است که دو هفته و حداقل یک هفته در تهران و اکثر شهرهای کشور که وضعیت مشابه دارند، تعطیلی کامل داشته باشند و بعد از آن با ارزیابی وضعیت برای اقدامات بعدی تصمیم بگیریم تا بتوانیم یک مقدار از ازدحام بیمارستانها که اکنون واقعاً جا ندارند و در وضعیت بحرانی هستند، کم کنیم.
وی گفت: وقتی صبحها مشاغل باز باشد، مترو و اتوبوسها فعالیت میکنند و ویروس منتقل میشود، معتقدیم اگر واقعاً دو هفته نمیشود تعطیل کرد، حداقل یک هفته تعطیلی را اجرا کنیم تا وضعیت بهتر شود، با این حال اکنون که دولت تصمیم گرفته بعدازظهرها از ساعت ۱۸ مشاغل تعطیل باشد، صبر میکنیم تا یکی دو روز آینده نتیجه این تصمیم را ببینیم اگر اثربخش بود که چه بهتر اما اگر تأثیری نداشت باید هرچه سریعتر برای حداقل یک هفته تعطیلی در کشور تصمیمگیری شود تا همه در خانه بمانند به شرطی که کسی مسافرت نرود.
اخبار
استاندار تهران : ۴۵ درصد صنوف
محدودیتهای کرونایی را رعایت کردند
استاندار تهران از رعایت ۴۵ درصد صنوف سطح دو، سه و چهار در زمینه محدودیتهای کرونایی خبر داد.انوشیروان محسنی بندپی در حاشیه سیزدهمین همایش تازههای علوم بهداشتی در گفتوگو با خبرگزاری صدا و سیما گفت: براساس آمارها شب گذشته ۴۵ درصد صنوف، تعطیلی پس از ساعت ۱۸ را اجرا کردند و امروز نظارتها در این زمینه افزایش مییابد.
وی افزود: براساس تصمیم ستاد ملی مقابله با کرونا، فرمانداری تهران، استاندار تهران، وزارت صمت، سازمان تعزیرات و نیروی انتظامی ۱۶ گروه ترکیبی برای نظارت در این زمینه ایجاد میکنند و علاوه بر آن ۵۰۰ پلیس موتورسوار نیز بر اجرای قانون نظارت دارند که با تذکر، جریمه و پلمب واحدهای متخلف اعمال قانون خواهند شد.
محسنی بندپی افزود: میزان تردد در مترو و سایر وسایل حمل و نقل شهری در ساعات پس از اجرای طرح تعطیلی صنوف در مقایسه با پیش از آن مقایسه میشود و در صورت پرحجم شدن این ترددها، در زمینه ساعت محدودیتها تغییراتی در صورت نیاز اجرا خواهد شد.وی گفت: هرگونه تجمعی چه در مترو یا هر جای دیگر موجب شیوع بیماری کووید ۱۹ میشود و براساس نظر سازمان جهانی بهداشت تجمع، فاصلهگذاری اجتماعی، بهداشت فردی و محیطی چهار عامل شیوع کرونا هستند که باید در زمینه پیشگیری از شیوع کرونا به آنها توجه شود.
استاندار تهران افزود: به عنوان رئیس ستاد مقابله با کرونای تهران پیشنهاد تعطیلی دو هفتهای به ستاد ملی مقابله با کرونا با حضور وزیر بهداشت و ریاست رئیس جمهور ارائه شده است و در صورت تصویب ستاد ملی مقابله با کرونا این تعطیلی اجرا میشود.
محسنی بندپی گفت: به عنوان نیروی کارکنان بهداشت و درمان با تعطیلی دو هفتهای برای قطع زنجیره انتقال ویروس کرونا موافقم و به عنوان رئیس ستاد مقابله با کرونای استان تهران این پیشنهاد را به ستاد ملی مقابله با کرونا ارائه کردهایم که در صورت تصویب اجرا خواهد شد.
وضعیت محدودیتهای ساعت ۱۸
در روز اول اجرا و گلایه وزارت بهداشت
معاون کل وزارت بهداشت درباره ارزیابیهای این وزارتخانه از نحوه اجرای محدودیتهای جدید کرونایی از روز سهشنبه، گفت: در کشوری به این وسعت و گستره جغرافیایی درصدی هم بودند که محدودیتها را رعایت نکردند و ما از آنها گله داریم و امیدوار هستیم خودشان موارد بهداشتی را رعایت کنند.به گزارش ایسنا، دکتر ایرج حریرچی درباره وضعیت اجرای محدودیتهای کرونایی جدید و تعطیلی مشاغل غیرضروری از ساعت ۱۸ از روز سهشنبه (۲۰ آبان)، گفت: برای روز اول نحوه اجرای محدودیتها خوب بود اما هنوز کافی نیست و باید رعایت بیشتری صورت گیرد.وی افزود: باید در نظر بگیریم (۲۰ آبان) روز اول اجرای محدودیتها بود. این اقدام یک کار بزرگ است و مهم این است که آغاز شده است. در کشوری به این وسعت و گستره جغرافیایی درصدی هم بودند که محدودیتها را رعایت نکردند و ما از آنها گله داریم و امیدوار هستیم خودشان موارد بهداشتی را رعایت کنند اما در صورت عدم رعایت محدودیتهای مصوب، حتماً از شیوههای قانونی استفاده خواهد شد.
معاون کل وزارت بهداشت درباره نظارت بر اجرای تعطیلی مشاغل غیرضروری پس از ساعت ۱۸، تأکید کرد: علاوه بر بازرسان بهداشت محیط، وظیفه نطارت برعهده ارگانهای مختلف، تشکلهای صنفی، نیروی انتظامی و قرارگاه ملی مقابله با کروناست و وزارت بهداشت نقش نظارت عالیه دارد.
کرونا؛ نتیجه بحرانها یا عامل بحرانها
جبار رحمانی
استاد دانشگاه
شیوع کرونا در جامعه ایرانی در 9 ماه اخیر، پیامدهای بسیاری را برای جامعه ایرانی داشته است. مسأله بیماری ناشناخته و رنجهای ناشی از آن، عمیقاً ذهن و زندگی ایرانیان را تحت تأثیر قرار داده است. همزمان با این بیماری، تورم افسارگسیخته نیز منجر به تشدید شرایط بحرانی شده است، بهگونهای که میتوان از وضعیت وخیم جامعه ایرانی یاد کرد. در این میان ما با شرایطی مواجه هستیم که بحرانها به خصوص بیماری کرونا، بهصورت متقاطع و همافزا در جامعه ایرانی عمل میکنند و زندگی در همه سطوح دچار آشفتگی شده است. در این میانه، عدم رعایت پروتکلهای بهداشتی و کم توجهی برخی از مردم و همچنین اثربخشی برخی از برنامهها و سیاستها هم مزید بر علت شده است و آمارها نشان میدهد کشور ما جزو بالاترین میزان مرگ میر ناشی از کروناست.
بهنظر میرسد شرایط بحرانی وخیم کرونایی در ایران، بیش از آنکه ناشی از خود بیماری و ناشناختگی آن باشد، ناشی از ساختارهای اجتماعی، سیاسی ایران است. اصولاً کشورهایی در مقابله با این پاندمی، مواجهه مطلوب و موفقیتآمیزی داشتهاند که زیرساختهای اجتماعی و سیاسی موفقی هم دارند. بهعبارت دیگر برخی تصمیمگیریها است که امکان موفقیت در مواجهه با کرونا یا هر بلای دیگری را فراهم میکند. نگاهی به تجربههای پیشین ایران در مواجهه با بحرانهایی مانند بحرانهای طبیعی(سیل و زلزله) و بحرانهای اقتصادی(تورمهای افسارگسیخته) و... نشان میدهد که اصولاً تجربه موفقی نداشتهایم.
البته مسأله تورم که به داستان همیشگی و درد دائمی زندگی ایرانیان بدل شده است، بحرانهای طبیعی مانند سیل و زلزله هم همیشه از طریق جو روانی جامعه و حمایتهای مردمی و نیروهای مردمی تا حدی حل شده است. اما بحرانهای طبیعی قبلی، همیشه در یک منطقه محدود و کوتاه مدت بودهاند و در نهایت چند روزی ذهن و انرژی جامعه ایرانی را به خودشان اختصاص دادهاند. اما کرونا، بحرانی است که در همه جای ایران و برای مدت طولانی جاری و مؤثر است. از اینرو کرونا منجر شده که فقدان زیرساختهای اجتماعی و مدیریتی در نظام حکمرانی ما نه تنها آشکار بشود، بلکه تبعات منفی خودشان را بیشتر و بیشتر نشان بدهند. بههمین دلیل شرایط کنونی و فراگیری کرونا در جامعه ایرانی، خودش علت وضع وخیم امروز ما نیست، بلکه بذر بحران کرونا هم در بستر مستعد برخی سیاستهای نادرست بارور شده است و ما شاهد این شرایط هستیم. از این رو، کرونا بهترین فرصت برای آن است که مدیریت جامعه، باید در قبال نتایجش، مسئولیتپذیر باشد و مهمتر از همه آنها جامعه به بازاندیشی اساسی در زیرساختهای بحرانآفرین خودش بپردازد. در غیر این صورت، تلاقی بحرانهای بزرگ مانند کرونا و تورم و...، میتواند فاجعههای بزرگتری را هم برای ایران رقم بزند.
استاد دانشگاه
شیوع کرونا در جامعه ایرانی در 9 ماه اخیر، پیامدهای بسیاری را برای جامعه ایرانی داشته است. مسأله بیماری ناشناخته و رنجهای ناشی از آن، عمیقاً ذهن و زندگی ایرانیان را تحت تأثیر قرار داده است. همزمان با این بیماری، تورم افسارگسیخته نیز منجر به تشدید شرایط بحرانی شده است، بهگونهای که میتوان از وضعیت وخیم جامعه ایرانی یاد کرد. در این میان ما با شرایطی مواجه هستیم که بحرانها به خصوص بیماری کرونا، بهصورت متقاطع و همافزا در جامعه ایرانی عمل میکنند و زندگی در همه سطوح دچار آشفتگی شده است. در این میانه، عدم رعایت پروتکلهای بهداشتی و کم توجهی برخی از مردم و همچنین اثربخشی برخی از برنامهها و سیاستها هم مزید بر علت شده است و آمارها نشان میدهد کشور ما جزو بالاترین میزان مرگ میر ناشی از کروناست.
بهنظر میرسد شرایط بحرانی وخیم کرونایی در ایران، بیش از آنکه ناشی از خود بیماری و ناشناختگی آن باشد، ناشی از ساختارهای اجتماعی، سیاسی ایران است. اصولاً کشورهایی در مقابله با این پاندمی، مواجهه مطلوب و موفقیتآمیزی داشتهاند که زیرساختهای اجتماعی و سیاسی موفقی هم دارند. بهعبارت دیگر برخی تصمیمگیریها است که امکان موفقیت در مواجهه با کرونا یا هر بلای دیگری را فراهم میکند. نگاهی به تجربههای پیشین ایران در مواجهه با بحرانهایی مانند بحرانهای طبیعی(سیل و زلزله) و بحرانهای اقتصادی(تورمهای افسارگسیخته) و... نشان میدهد که اصولاً تجربه موفقی نداشتهایم.
البته مسأله تورم که به داستان همیشگی و درد دائمی زندگی ایرانیان بدل شده است، بحرانهای طبیعی مانند سیل و زلزله هم همیشه از طریق جو روانی جامعه و حمایتهای مردمی و نیروهای مردمی تا حدی حل شده است. اما بحرانهای طبیعی قبلی، همیشه در یک منطقه محدود و کوتاه مدت بودهاند و در نهایت چند روزی ذهن و انرژی جامعه ایرانی را به خودشان اختصاص دادهاند. اما کرونا، بحرانی است که در همه جای ایران و برای مدت طولانی جاری و مؤثر است. از اینرو کرونا منجر شده که فقدان زیرساختهای اجتماعی و مدیریتی در نظام حکمرانی ما نه تنها آشکار بشود، بلکه تبعات منفی خودشان را بیشتر و بیشتر نشان بدهند. بههمین دلیل شرایط کنونی و فراگیری کرونا در جامعه ایرانی، خودش علت وضع وخیم امروز ما نیست، بلکه بذر بحران کرونا هم در بستر مستعد برخی سیاستهای نادرست بارور شده است و ما شاهد این شرایط هستیم. از این رو، کرونا بهترین فرصت برای آن است که مدیریت جامعه، باید در قبال نتایجش، مسئولیتپذیر باشد و مهمتر از همه آنها جامعه به بازاندیشی اساسی در زیرساختهای بحرانآفرین خودش بپردازد. در غیر این صورت، تلاقی بحرانهای بزرگ مانند کرونا و تورم و...، میتواند فاجعههای بزرگتری را هم برای ایران رقم بزند.
اخبار
بستری بیماران کرونایی در تهران بیشتر از ترخیصی است
فرمانده ستاد مبارزه با کرونای استان تهران از ابتلای ۸۹۲ نفر به کووید ۱۹ در ۲۴ ساعت گذشته استان خبر داد.دکتر علیرضا زالی در مصاحبه با خبرگزاری صدا و سیما گفت: در این مدت فقط ۵۶۳ بیمار ترخیص شدهاند که حاکی از تراز منفی ترخیص نسبت به بستری است.وی افزود: در ۲۴ ساعت گذشته ۱۷۱ بیمار بدحال در بخش مراقبتهای ویژه بستری شدهاند. زالی گفت: در کل استان تهران هم اکنون ۶۷۲۱ بیمار مبتلا به کووید ۱۹ بستری هستند که هزار و ۸۳۲ نفرشان در بخش مراقبتهای ویژه بستری شده اند.
مدیرعامل صندوق ذخیره فرهنگیان:
هیچ قدرتی نمیتواند جیب فرهنگیان را دولتی کند
مدیرعامل صندوق ذخیره فرهنگیان گفت: هیچ قدرتی نمیتواند جیب فرهنگیان را دولتی کند و بگوید این وجوه متعلق به شما نیست و متعلق به دولت است. البته سنگاندازیهایی در این مسیر صورت میگیرد که مؤسسه با تمام توان از خصوصی بودن دارایی معلمان عضو صندوق دفاع میکند.
بهگزارش روابط عمومى صندوق ذخیره فرهنگیان، نمایندگان تشکلهای صنفی و مدنی فرهنگیان، در نشستی با مدیرعامل صندوق ذخیره فرهنگیان، ضمن ابراز حمایت و تأیید عملکرد این مؤسسه، پرسشها و مطالبات خود را با مهدی نیکدل و دیگر مسئولان مؤسسه که در نشست حضور داشتند، مطرح کردند. مدیرعامل صندوق ذخیره فرهنگیان در این نشست با اشاره به سخنان نمایندگان تشکلها تصریح کرد: در اینکه صندوق متعلق به فرهنگیان است، هیچ شکی نیست و این مؤسسه در سالیان متمادی با ذره ذره پول فرهنگیان تأسیس شده و به فعالیت خود ادامه داده و با برکت اندوخته فرهنگیان، سرمایهگذاریهای خیلی خوبی را سبب شده است. مهدی نیکدل در پاسخ به سؤال نمایندگان تشکلها مبنی بر نظارت فرهنگیان بر عملکرد صندوق، گفت: نظارت فرهنگیان بر داراییهای خود و مشارکت حداکثری در تصمیمگیریها، رویکردی کاملاً صحیح و بحق است ولی نیاز به ساز و کارهای قانونی دارد.
نیکدل با تأیید مطالبه برخی اعضای جلسه مبنی بر افزایش سهم فرهنگیان در هیأت امنای صندوق، افزود: در اینکه باید معلمان در اداره و مدیریت صندوق نقش داشته باشند، تردیدی نیست و معتقدم نقطه ضعف آینده صندوق، فارغ از اینکه چه کسی مدیرعامل باشد، این است که نظارت معلمان بر صندوق کم است و اگر فرهنگیان نظارت داشتند مسائل سالهای گذشته هرگز اتفاق نمیافتاد. وی در خصوص ارائه خدمات به فرهنگیان در حین خدمت گفت: حواستان باشد که تأمین رفاهیات فرهنگیان را به جیب خودتان ارجاع ندهند. تأمین مسائل رفاهی فرهنگیان در دوران خدمت، به عهده دولت است و نباید از اندوخته فرهنگیان برای رفاهیات هزینه شود.
مدیرعامل صندوق ذخیره فرهنگیان با تأکید بر افزایش سودآوری این مؤسسه در یک سال گذشته گفت: مؤسسه در یک سال گذشته بیش از نصف 24 سال گذشته سودآوری داشته است به طوریکه از ابتدای تأسیس تا 31 شهریور 1398، 6 هزار و 60 میلیارد تومان و طی یک سال گذشته 3 هزار و 250 میلیارد تومان سود داشته است.
نیکدل افزود: نکته حائز اهمیت این است که سود 6 هزار میلیاردی 24 سال گذشته، امسال به 9 هزار میلیارد تومان میرسد. وی در پاسخ به مطالبه جوانگرایی در صندوق ذخیره فرهنگیان گفت: استفاده از نیروهای جوان یکی از استراتژیهای مؤسسه است و در حال حاضر نیز تعداد زیادی مدیران جوان در مؤسسه مشغول خدمتند. ولی در موارد استثنایی خصوصاً بحران حتماً باید از نیروهای با تجربه و آبدیده برای مشاغل کلیدی استفاده کرد تا از فشارهای بیرونی نهراسد و بحران را مدیریت کند. پس از عبور از بحران حتماً باید از نیروهای متخصص جوان که سرمایههای کشورند بهره جست.
مدیرعامل صندوق ذخیره فرهنگیان در خصوص اصلاح اساسنامه و گنجاندن توزیع ارزش افزوده بین فرهنگیان عضو، اذعان داشت: اصلاح اساسنامه نیازمند برگزاری مجمع فوقالعاده با حضور هیأت امنای مؤسسه و تدوین آیین نامه اجرایی است. نیکدل افزود: محاسبه ارزش افزوده نیز نیازمند تغییر در اساسنامه و تدوین آییننامه اجرایی است.
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
اخبار این صفحه
-
حفظ امید اجتماعی با اعتماد سازی و کاهش احساس محرومیت ها
-
۴۶۲ فوتی و 11 هزار و 780 ابتلای جدید کرونا در کشور
-
اخبار
-
کرونا؛ نتیجه بحرانها یا عامل بحرانها
-
اخبار
اخبارایران آنلاین