ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
واعظی: شواهد نشان میدهد در روزهای پایانی تحریم قرار داریم
رئیس دفتر رئیسجمهوری بر اساس شواهد و قرائن اعلام کرد که در روزهای پایانی تحریم قرار داریم.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی ریاستجمهوری، محمود واعظی شامگاه پنجشنبه در حاشیه آیین رسمی توقف ساخت و خروج پراید از خط تولید و رونمایی رسمی از محصول جدید گروه خودروسازی سایپا، با بیان اینکه دشمنان در تحریم ملت ایران به هچیک از اهداف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و امنیتی خود دست پیدا نکردهاند، افزود: امیدواریم در ماههای آینده شرایط تحریمی کشور تغییر کند، زیرا هدف آنهایی که ما را تحریم کردند، تسلیم شدن ایران در ۳ الی ۴ ماه بود، اما الان ۲.۵ سال گذشته است و ما در این مدت علاوه بر اینکه تسلیم نشدیم، اتکایمان به خودمان نیز افزایش یافته است. واعظی با اشاره به اینکه زندگی مردم سخت شده، اما چیزی متوقف نشده است و تحریمکنندگان فقط ایجاد مزاحمت کردند، تصریح کرد: شواهد و علائم نشان میدهد در روزهای پایانی تحریم قرار داریم و باید تأکید کنم که ماههای آینده وضع به مراتب بهتر میشود.
واعظی همچنین اشاره به اینکه تولید خودرو و رفع مسائل و مشکلات خودروسازان و قطعهسازان برای رئیسجمهوری و دولت حائز اهمیت است، بر ضرورت تلاش در راستای توسعه تحقیق و پژوهش برای تولید محصول داخلی باکیفیت، ایمن و با قیمت مناسب و توسعه صادرات در این بخش تأکید کرد.
گمانهزنیها درباره وعده گشایش اقتصادی رؤسای دولت و مجلس
آنطور که رؤسای دولت و مجلس وعده دادهاند، مردم باید در هفته جاری منتظر گشایش اقتصادی در حوزه اقتصادی باشند. خبری که رئیس جمهوری روز 15 مرداد گفته بود در سطح سران سه قوه اتخاذ شده و همزمان تأکید کرد که گشایش اقتصادی در پی خواهد داشت. اما وقتی که روز بعد، محمدباقر قالیباف هم تأیید کرد که «خبرهای خوبی در حوزه سامان بخشی به اقتصاد (بورس، ارز، ریال و بازار پول) در راه است و آینده خوبی را پیش رو داریم»، گمانههای زیادی درباره آن مطرح شد.
اولین گمانهزنیها درباره اینکه خبر خوب سران قوا چه خواهد بود با توئیت یک عضو اتاق بازرگانی ایران، متوجه بحث FATF شد. گمانهای که البته بنا به گفته معاون اطلاعرسانی دفتر ریاست جمهوری دقیق نبود. علیرضا معزی روز 17 مرداد در توئیتر شخصی خود اینگونه نوشت؛ «گرچه خبر مهم اقتصادی که رئیسجمهوری از آن سخن میگوید درباره لوایح مرتبط با FATF نیست، اما ایکاش آنها که برخلاف نظر دولت و مجلس وقت، راه را بر آن بستند، دریابند که درگمانهزنی فعالان اقتصادی و شهروندان، تصویب لوایح چهارگانه و جای نداشتن در فهرست سیاه FATF، گشایش اقتصادی محسوب میشود.»
در این میان توئیت روز 17 مرداد حسامالدین آشنا، مشاور رئیس جمهوری هم بازتاب گسترده ای یافت. آشنا در توئیتر خود نوشته بود: «قبل از هر تصمیم اقتصادی شخصی یک هفته صبر کنید.»
دیگه چه خبر
ترامپ: برنده شوم، سریع با ایران به توافق میرسیم
خبر اول اینکه، رئیس جمهوری امریکا گفت ایران دوست ندارد من رئیس جمهوری شوم اما اگر برنده شویم، بسرعت با ایران به توافق خواهیم رسید. به گزارش ایرنا، دونالد ترامپ شامگاه جمعه در جمع خبرنگاران این ادعا را تکرار کرد که کره شمالی و ایران و هر کسی دیگر بسیار سریع با ما به توافق خواهد رسید. ایران برای رسیدن به توافق دست و پا میزند اما نمیخواهند ببینند چرا که آنها ترجیح میدهند با بایدن به توافق برسند. رئیس جمهوری امریکا با تأکید بر اینکه ما باید مراقب دخالت خارجیها در انتخابات باشیم، از این فرصت برای مخالفت با انتخابات پستی استفاده کرد و افزود: انتخابات پستی برای قدرتهای خارجی بسیار آسانتر است خواه روسیه، چین، ایران، کره شمالی یا بسیاری دیگر از افراد و کشورهایی که انتظارش را ندارید که در انتخابات دستکاری کنند.
نامه جمعی از پزشکان به مراجع تقلید درباره مجالس عزاداری
شنیدیم که، جمعی از پزشکان و کادر درمان که در صف نخست مبارزه با ویروس کرونا حضور دارند، در آستانه محرم حسینی (ع) در نامهای از مراجع معظم تقلید و حوزههای علمیه درخواست کردهاند که با بهرهگیری از فقه پویای جعفری، عموم عزاداران حسینی را از برگزاری مجالس حضوری پرهیز دهند. به گزارش «ایسنا»، در این نامه که در کانال اطلاعرسانی سازمان نظام پزشکی قرار گرفته، با اشاره به فرمایشات صریح رهبر معظم انقلاب در عید قربان مبنی بر ضرورت پیروی از دستورات ستاد مقابله با کرونا در مراسم عزاداری آمده است: «برگزاری هرگونه اجتماعات ازجمله مجالس عمومی عزاداری سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدا... الحسین علیهالسلام، راهاندازی دستههای عزاداری و توزیع غذای نذری قطعاً و یقیناً باعث افزایش شمار مبتلایان و مرگ هممیهنان خواهد شد. هیچ نهاد ناظری توانایی ضمانت رعایت پروتکلهای بهداشتی توسط میلیونها عزادار سیدالشهدا در مراسم سوگواری محرم را ندارد.» در این نامه تأکید شده است: «گسترش بیماری به هر نحو، تضییع حقالناس است.»
واکنش مطهری به سخنرانی سیدحسن نصرالله
دست آخر اینکه، علی مطهری، نماینده تهران در مجلس دهم در توئیتی به سخنرانی دبیرکل حزبالله لبنان و سفر امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه به این کشور واکنش نشان داد. به گزارش خبرآنلاین، مطهری نوشت: «سخن سیدحسن نصرالله درباره سفر مکرون و کمکهای فرانسه به لبنان باید درسی برای انقلابیهای وطن باشد که حتی کمکهای پزشکان بدون مرز را به بهانه جاسوسی بازگرداندند. موضع نصرالله حاکی از تدبیر او برای حفظ وحدت کلمه در لبنان و رفع مشکلات این کشور است.» دبیرکل حزبالله لبنان در سخنرانی روز 17 مرداد به سفر رئیس جمهوری فرانسه به بیروت بعد از انفجار این شهر واکنش مثبت نشان داد و گفت: «بارزترین رویداد در این روزها سفر رئیس جمهور فرانسه به لبنان بود و ما به هر سفر و کمکی در این روزها با دید مثبت مینگریم.» این در حالی است که برخی اظهارنظرها در فضای سیاسی ایران و بخصوص در فضای مجازی نگاه بدبینانهای نسبت به سفر مکرون به لبنان دارد.
ترکشهای جنگ داخلی
ادامه از صفحه اول
هنگامی که جنگ داخلی لبنان در سال 1975 آغاز شد، شاید کمتر کسی انتظار داشت که 15 سال طول بکشد، ولی به علت تغییرات داخلی و منطقهای، موازنه قوای داخلی لبنان نیز دچار تغییر شد و نمیتوانست با ساختار سیاسی پیشین دوام یابد، در نتیجه کافی بود که جرقهای در این انبار باروت بیروت زده شود تا نائره جنگ داخلی شعلهور گردد و هنگامی که پس از ۱۵ سال و کشته شدن بیش از 120 هزار نفر همه طرفهای جنگ از ماجرای پیش آمده خسته شدند سعی کردند با توافقی جدید موازنهای مناسبتر ولی در همان چارچوب قبلی را شکل دهند و لبنان را به سوی صلح و آرامش رهنمون کنند. ولی بجز ایرادی که چارچوب کلی دارد یک نکته مهم دیگر هم بود که نباید فراموش میشد. 15 سال جنگ داخلی چنان تغییراتی را ایجاد کرده بود که حتی با توافق صلح اوضاع به گذشته برنمیگشت.
فرهنگی که در یک کشور درگیر جنگ داخلی ایجاد میشود، همچنین تغییرات مکانی و شغلی و جمعیتی که به وجود میآید، عمیقتر از آن است که ابتدا به ذهن میرسد. این تصور باطلی است که گمان کنیم جنگ و درگیری میتواند مشکلات یک جامعه را حل کند. نمونه دیگر آن در عراق است. عراق حتی در زمانی که طرفین به توافق میرسند و روی آرامش میبیند باز هم آبستن حوادثی است که هر لحظه میتواند اوج گیرد. حوادثی که ریشه آن در جریان جنگ بسته شده است و هر لحظه میتواند ظهور و بروز پیدا کند.
انفجار بیروت از یک حیث و به طور قطع ناشی از سوء مدیریت است، حتی اگر ثابت شود که آغاز آن عمدی بوده است. اینکه چند هزار تن نیترات آمونیوم در یک مکان داخل شهر انبار شود، حداقل خطایی است که باید به آن توجه داشت. بندری که در کنار مراکز اداری و مسکونی قرار دارد؛ وجود این حجم از مواد منفجره، ناشی از یک شلختگی مدیریتی در ساختار اداری و امنیتی آن است. این وضعیت میراث جنگ داخلی و غیبت یک دولت مقتدر و قوی محسوب میشود. اکنون 30 سال از پیمان طائف میگذرد ولی آن 15 سال جنگ داخلی اثرات ماندگارتری داشته است. برای کشور کوچکی چون لبنان کشته شدن 120 هزار نفر در جنگ داخلی بسیار زیاد است. 15 سال در بحران و ترس دایمی زندگی کردن، روح و روان یک جامعه را دچار بیماری میکند. حتی همان پیمان نیز با فشار نیروهای خارجی منعقد شد.
نیروهایی که به علل گوناگون میتوانستند نسبت به منافع مردم لبنان تغییر موضع دهند که دادند تا کل معادلات داخلی لبنان را به هم بریزند و یک نمونه کوچک آن احضار نخست وزیر لبنان به عربستان و برخورد با او بود. از سوی دیگر درست است که پیمان طائف در سال 1990 جنگ داخلی را پایان داد، ولی پایان جنگ به معنای ورود به صلح پایدار نیست. وجود یک دولت ملی شرط لازم یک صلح پایدار داخلی است. هنگامی که نخست وزیر این دولت در برابر عربستان سعودی بیاختیار باشد به طوری که احضار و حتی زندانی شود و صدایش نیز در نیاید، طبیعی است که بندر کشور خود را محل عبور یا انبار کردن مواد خطرناک و ممنوعه برای کشورهای دیگر قرار دهد. وضعیت لبنان برای همه نیروهای منطقه آموزنده و مهم است اگر درس بیاموزند. جنگ بویژه جنگ داخلی چنان ساختارها و فرهنگی را ایجاد میکند که تا چند نسل با روح و روان جامعه همراه و بر آن مسلط است.
هنگامی که جنگ داخلی لبنان در سال 1975 آغاز شد، شاید کمتر کسی انتظار داشت که 15 سال طول بکشد، ولی به علت تغییرات داخلی و منطقهای، موازنه قوای داخلی لبنان نیز دچار تغییر شد و نمیتوانست با ساختار سیاسی پیشین دوام یابد، در نتیجه کافی بود که جرقهای در این انبار باروت بیروت زده شود تا نائره جنگ داخلی شعلهور گردد و هنگامی که پس از ۱۵ سال و کشته شدن بیش از 120 هزار نفر همه طرفهای جنگ از ماجرای پیش آمده خسته شدند سعی کردند با توافقی جدید موازنهای مناسبتر ولی در همان چارچوب قبلی را شکل دهند و لبنان را به سوی صلح و آرامش رهنمون کنند. ولی بجز ایرادی که چارچوب کلی دارد یک نکته مهم دیگر هم بود که نباید فراموش میشد. 15 سال جنگ داخلی چنان تغییراتی را ایجاد کرده بود که حتی با توافق صلح اوضاع به گذشته برنمیگشت.
فرهنگی که در یک کشور درگیر جنگ داخلی ایجاد میشود، همچنین تغییرات مکانی و شغلی و جمعیتی که به وجود میآید، عمیقتر از آن است که ابتدا به ذهن میرسد. این تصور باطلی است که گمان کنیم جنگ و درگیری میتواند مشکلات یک جامعه را حل کند. نمونه دیگر آن در عراق است. عراق حتی در زمانی که طرفین به توافق میرسند و روی آرامش میبیند باز هم آبستن حوادثی است که هر لحظه میتواند اوج گیرد. حوادثی که ریشه آن در جریان جنگ بسته شده است و هر لحظه میتواند ظهور و بروز پیدا کند.
انفجار بیروت از یک حیث و به طور قطع ناشی از سوء مدیریت است، حتی اگر ثابت شود که آغاز آن عمدی بوده است. اینکه چند هزار تن نیترات آمونیوم در یک مکان داخل شهر انبار شود، حداقل خطایی است که باید به آن توجه داشت. بندری که در کنار مراکز اداری و مسکونی قرار دارد؛ وجود این حجم از مواد منفجره، ناشی از یک شلختگی مدیریتی در ساختار اداری و امنیتی آن است. این وضعیت میراث جنگ داخلی و غیبت یک دولت مقتدر و قوی محسوب میشود. اکنون 30 سال از پیمان طائف میگذرد ولی آن 15 سال جنگ داخلی اثرات ماندگارتری داشته است. برای کشور کوچکی چون لبنان کشته شدن 120 هزار نفر در جنگ داخلی بسیار زیاد است. 15 سال در بحران و ترس دایمی زندگی کردن، روح و روان یک جامعه را دچار بیماری میکند. حتی همان پیمان نیز با فشار نیروهای خارجی منعقد شد.
نیروهایی که به علل گوناگون میتوانستند نسبت به منافع مردم لبنان تغییر موضع دهند که دادند تا کل معادلات داخلی لبنان را به هم بریزند و یک نمونه کوچک آن احضار نخست وزیر لبنان به عربستان و برخورد با او بود. از سوی دیگر درست است که پیمان طائف در سال 1990 جنگ داخلی را پایان داد، ولی پایان جنگ به معنای ورود به صلح پایدار نیست. وجود یک دولت ملی شرط لازم یک صلح پایدار داخلی است. هنگامی که نخست وزیر این دولت در برابر عربستان سعودی بیاختیار باشد به طوری که احضار و حتی زندانی شود و صدایش نیز در نیاید، طبیعی است که بندر کشور خود را محل عبور یا انبار کردن مواد خطرناک و ممنوعه برای کشورهای دیگر قرار دهد. وضعیت لبنان برای همه نیروهای منطقه آموزنده و مهم است اگر درس بیاموزند. جنگ بویژه جنگ داخلی چنان ساختارها و فرهنگی را ایجاد میکند که تا چند نسل با روح و روان جامعه همراه و بر آن مسلط است.
«الیوت آبرامز»، نماینده ویژه امریکا در امور ایران شد
«برایان هوک» قربانی شکست کارزار فشار حداکثری
گروه سیاسی/ دولت امریکا در فاصله چند ماه تا انتخابات ریاست جمهوری باز هم شاهد تغییر یک مهره کلیدی در صحنه سیاست خارجی خود بود. این بار «برایان هوک»، نماینده ویژه امریکا در امور ایران کنار رفت و «الیوت آبرامز»، دیپلمات کهنه کار به جای او روی کار آمد تا مجموعه شواهد و تحولات از ناکامی واشنگتن در پیگیری سیاست فشار حداکثری علیه ایران حکایت کند.
«هوک» وکیل و سیاستمدار امریکایی بود که از سال ۲۰۱۷ بهعنوان رئیس «گروه اقدام ایران» منصوب شد و مسئولیت راهبری، بازبینی و هماهنگی همه جانبه اقدامات مرتبط با ایران در وزارت خارجه امریکا را برعهده گرفت. حضور او درست در هنگامه اجماع نظر دولتمردان امریکایی برای پیگیری کارزار فشار حداکثری و تصویب بیسابقهترین تحریمها در طول تاریخ علیه ایران صورت گرفت. سیاستی که بیتردید اثرگذاری آن به پیگیری همه جانبه «هوک» مربوط میشد و او از همه ابزارهای ممکن از راه انداختن کمپینهای داخلی و خارجی گرفته تا سفرهای متعدد به کشورهای مختلف برای متقاعد کردن آنها به پیروی از تحریمهای امریکا و تهدید شرکای برجام بابت اجرای تعهدات خود در چارچوب این توافق کمک گرفت. آخرین تلاش این مقام امریکایی هم به تهیه پیشنویسی برای جلوگیری از پایان تحریمهای تسلیحاتی ایران باز میگردد. تحریمهایی که در چارچوب برجام، موعد لغو آنها در مهرماه پیش رو فرا میرسد و باوجود کوشش دولت امریکا جهت همراه کردن سایر اعضای شورای امنیت راه بهجایی نبرده است. هوک که در این دو سال، با بهرهگیری از تندترین اقدامات کوشیده بود، نقش رهبر کمپین فشار حداکثری دولت امریکا علیه ایران را بازی کند، در عمل نتوانست در سیاست خارجی واشنگتن در قبال تهران به موفقیت خاصی که برای ترامپ بهره انتخاباتی داشته باشد، دست یابد. چه حضور اخیر او در اروپا و خاورمیانه هم که با هدف کسب حمایت برای تمدید تحریمهای تسلیحاتی ایرانی در ماههای پیش رو صورت گرفت، بینتیجه به پایان رسید.
در چنین شرایطی که امریکا درپیگیری همه جانبه سیاست فشار با هدف فروپاشی اقتصادی ایران و ایجاد ناآرامی در کشور و قرار دادن آن در موقعیت ضعف برای ورود به یک مذاکره نابرابر شکست خورد، ترامپ چاره کار را در آن دید تا مسئول ویژه دولتش در امور ایران را بهعنوان مقصر سیاست شکست خورده امریکا کنار بگذارد.
روزنامه «نیویورک تایمز» کنار رفتن «هوک» در بازه زمانی مانده به انتخابات ریاست جمهوری امریکا را دارای پیامدهای جدی برای سیاست ضد ایرانی ترامپ میداند و معتقد است این قطع همکاری با دولت ترامپ، فرصت باقی مانده امریکا برای از سرگیری راهبرد دیپلماتیک میان تهران و واشنگتن را تا پایان دولت ترامپ از بین میبرد.
روزنامه واشنگتنپست هم به نقل از یک مقام ارشد سابق در دولت امریکا نوشت از هوک خواسته شد که استعفا کند تا مسئولیت شکست استراتژی واشنگتن علیه ایران، بر دوش وی بیفتد. به گفته این مقام ارشد پیشین امریکایی اگر چه کارزار فشار حداکثری در وارد آوردن صدمه به اقتصاد ایران مؤثر واقع شده اما در دستیابی به هدف اصلی خود یعنی وادار کردن ایران به تسلیم در برابرخواستههای دولت ترامپ کاملاً شکست خورده و دلیل آن نیز کنار گذاشتن مجری اصلی این کارزار است. وی تأکید میکند که حتی راستهای افراطی امریکایی نیز نگفتهاند که این استراتژی در برابر ایران مؤثر بوده است. بویژه اینکه ایران در واکنش به خلف وعدههای اعضای اروپایی گروه 1+4، در 5 مرحله تعهدات برجامی خود را کاهش داده است.
انتخاب سیاستمدار نومحافظه کار
«الیوت آبرامز» که مسئولیت «برایان هوک» را برعهده گرفته است، در زمره نئوکانهای محافظه کار کاخ سفید به شمار میرود و معتقد به فعال کردن سیاست خارجی امریکا در صحنه بینالملل و افزایش نفوذ آن در سایر کشورهاست.
تجربه کاری «آبرامز» با هدایت یک سیاست تند و همراه با فشار در قبال کشورهایی همچون السالوادور، گواتمالا، نیکاراگوئه و پاناما همراه است که به گفته «استفن مایلز» مدیر اجرایی گروه ضدجنگ امریکا از بدترین دورههایی است که سیاست خارجی امریکا به خود دیده است؛ یعنی جنگطلبی، نقض گسترده حقوق بشر و حمایت از رژیمهای خودکامه. «آبرامز» همچنین از مشوقان اصلی حمله نظامی امریکا به لیبی و عراق بود و نوع نگاهش به ایران نیز در مخالفت آشکار او با برجام بهعنوان توافقی که میتوانست اختلافات میان ایران و امریکا را از طریق دیپلماسی حل و فصل کند، بروز یافت.
این سیاستمدار نومحافظه کار که در رقابتهای انتخاباتی سال ۲۰۱۶ میلادی امریکا یکی از منتقدان ترامپ بود و حتی گفته میشد که ترامپ در سال ۲۰۱۷ بهدلیل انتقادهای آبرامز از وی، پیشنهاد معاون وزیر خارجه برای او را رد کرده بود، در نهایت بهعنوان مسئول پرونده ونزوئلا انتخاب شد و در شرایطی که سناریوی او برای کنار زدن دولت نیکولاس مادورو، رئیس جمهوری ونزوئلا به نتیجه نرسیده است، همزمان مسئولیت نماینده ویژه امریکا در امور ایران را نیز عهده دار شده است. ونزوئلا هم همچون ایران یکی از نقاط هدفگذاری سیاست تحریم امریکایی با هدف واداشتن آن به مذاکرات مورد نظر واشنگتن بوده است که همچنان در برابر این فشارها مقاوم بوده است.
«آبرامز» در حالی جانشین هوک شده که چند روز پیش در جلسه استماعی در سنای امریکا گفت که همچنان روی برنامه براندازی «نیکولاس مادورو» رئیس جمهوری ونزوئلا سخت کار میکند. او قرار است با حفظ سمت مسئول گروه اقدام علیه ایران باشد و کارزار فشار حداکثری دولت دونالد ترامپ رئیس جمهوری امریکا علیه ایران را ادامه دهد.
اما نام «آبرامز» که در دولتهای رونالد ریگان و جورج دبلیو بوش هم فعالیت داشته است، درباره ایران پیشتر در ماجرای ایران-کنترا بر سر زبانها افتاد. جایی که او بهدلیل مخفی کاری برای پنهان کردن اطلاعات مهم مربوط به این ماجرای جنجالی از سوی کنگره مجرم شناخته شد ولی بعدها در دولت جورج. دبلیو. بوش بخشیده شد و در پستهای سیاست خارجی در داخل و خارج از دولت به کار گرفته شد.
«آبرامز» اینک در شرایطی جایگزین «هوک» شده است که نگاه مثبتی به رویکرد دیپلماسی در قبال ایران ندارد و گفته میشود انتخاب او بهعنوان نماینده ویژه دولت ترامپ در امور ایران سیاست امریکا را به سیاست اسرائیل نزدیکتر خواهد کرد و احتمال رویکرد ضد ایرانی را افزایش خواهد داد. این در حالی است که انتخاب او بهعنوان نماینده ویژه ایران با انتقادات داخلی در امریکا رو به رو شده است. چنانکه گروه ضدجنگ «کدپینک» زنگ هشدار را در مورد انتصاب آبرامز به صدا درآورد و در بیانیهای اعلام کرد که او در دهه ۱۹۸۰ از سرکوب خشونتبار بومیان «مایا» توسط ژنرال «افراین ریوس مونت» حمایت کرد. این اقدام به قدری بیرحمانه بود که سازمان ملل از آن بهعنوان نسلکشی نام برده است.
«ایلهان عمر»، قانونگذار مسلمان کنگره امریکا نیز با انتقاد از انتصاب «الیوت آبرامز» بهعنوان مسئول جدید وزارت خارجه این کشور در امور ایران ضمن اشاره به اینکه «الیوت آبرامز» به کنگره دروغ گفت و بر کشتار صدها شهروند غیرنظامی سرپوش گذاشت، گفت که او نباید مسئول سیاست در قبال ایران یا هر سیاست دیگری باشد.
با این حال برای «الیوت آبرامز» نقش آفرینی در پیگیری سیاست مربوط به ایران یک فرصت ویژه است و طبیعی است که او نخواهد این فرصت را یکسره از دست بدهد. بویژه آنکه مهمترین هدف امریکا در هفته و روزهای پیش رو ممانعت از لغو تحریمهای تسلیحاتی ایران خواهد بود و بیتردید او در خلال این تلاشها خواهد کوشید که با به تصویب رساندن تحریمهای تسلیحاتی موفقیت ویژهای را بهنام خود رقم بزند. تلاشی که از هم اکنون شکست آن قطعی به نظر می رسد.
«برایان» ناکام رفت
مقامهای ایرانی کناررفتن «هوک» از مسئولیت ویژه اقدام درباره ایران را نشانه شکست سیاست فشار حداکثری ترامپ میدانند. «علی شمخانی»، دبیر شورای عالی امنیت ملی در پیامی توئیتری نوشت: «برایان» هم مثل «جان» ناکام از کاخ سفید رفت. شاید «مایک» هم قبل از رفتن «دونالد» مجبور شود چمدانهایش را ببندد».سید عباس موسوی، سخنگوی وزارت امور خارجه هم در صفحه خود توئیتر خود نوشت: «تفاوتی بین جان بولتون، برایان هوک یا الیوت آبرامز نیست؛ وقتی سیاست امریکا در قبال ایران مطرح است؛ مقامات امریکایی لقمه بزرگتر از دهان خود برداشتهاند.»
«علیرضا میریوسفی» سخنگوی نمایندگی ایران در سازمان ملل هم با اشاره به اینکه استعفای هوک رویدادی تعیینکننده محسوب نمیشود، گفت:«کمپین فشار به اصطلاح حداکثری که دولت امریکا به راه انداخته بود، شکست خورده است. ایران به زانو درنیامده و هرکس که مسئول اعمال این سیاست مردود باشد نیز ایران را به زانو در نخواهد آورد». همچنین ابوالفضل عمویی، سخنگوی «کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی» مجلس در یادداشتی تأکید کرد: برایان هوک پس از «رفتارهای غلط دیپلماتیک» و بدون هیچ دستاوردی رفت. آبرامز هم دستاوردی نخواهد داشت.»
«هوک» وکیل و سیاستمدار امریکایی بود که از سال ۲۰۱۷ بهعنوان رئیس «گروه اقدام ایران» منصوب شد و مسئولیت راهبری، بازبینی و هماهنگی همه جانبه اقدامات مرتبط با ایران در وزارت خارجه امریکا را برعهده گرفت. حضور او درست در هنگامه اجماع نظر دولتمردان امریکایی برای پیگیری کارزار فشار حداکثری و تصویب بیسابقهترین تحریمها در طول تاریخ علیه ایران صورت گرفت. سیاستی که بیتردید اثرگذاری آن به پیگیری همه جانبه «هوک» مربوط میشد و او از همه ابزارهای ممکن از راه انداختن کمپینهای داخلی و خارجی گرفته تا سفرهای متعدد به کشورهای مختلف برای متقاعد کردن آنها به پیروی از تحریمهای امریکا و تهدید شرکای برجام بابت اجرای تعهدات خود در چارچوب این توافق کمک گرفت. آخرین تلاش این مقام امریکایی هم به تهیه پیشنویسی برای جلوگیری از پایان تحریمهای تسلیحاتی ایران باز میگردد. تحریمهایی که در چارچوب برجام، موعد لغو آنها در مهرماه پیش رو فرا میرسد و باوجود کوشش دولت امریکا جهت همراه کردن سایر اعضای شورای امنیت راه بهجایی نبرده است. هوک که در این دو سال، با بهرهگیری از تندترین اقدامات کوشیده بود، نقش رهبر کمپین فشار حداکثری دولت امریکا علیه ایران را بازی کند، در عمل نتوانست در سیاست خارجی واشنگتن در قبال تهران به موفقیت خاصی که برای ترامپ بهره انتخاباتی داشته باشد، دست یابد. چه حضور اخیر او در اروپا و خاورمیانه هم که با هدف کسب حمایت برای تمدید تحریمهای تسلیحاتی ایرانی در ماههای پیش رو صورت گرفت، بینتیجه به پایان رسید.
در چنین شرایطی که امریکا درپیگیری همه جانبه سیاست فشار با هدف فروپاشی اقتصادی ایران و ایجاد ناآرامی در کشور و قرار دادن آن در موقعیت ضعف برای ورود به یک مذاکره نابرابر شکست خورد، ترامپ چاره کار را در آن دید تا مسئول ویژه دولتش در امور ایران را بهعنوان مقصر سیاست شکست خورده امریکا کنار بگذارد.
روزنامه «نیویورک تایمز» کنار رفتن «هوک» در بازه زمانی مانده به انتخابات ریاست جمهوری امریکا را دارای پیامدهای جدی برای سیاست ضد ایرانی ترامپ میداند و معتقد است این قطع همکاری با دولت ترامپ، فرصت باقی مانده امریکا برای از سرگیری راهبرد دیپلماتیک میان تهران و واشنگتن را تا پایان دولت ترامپ از بین میبرد.
روزنامه واشنگتنپست هم به نقل از یک مقام ارشد سابق در دولت امریکا نوشت از هوک خواسته شد که استعفا کند تا مسئولیت شکست استراتژی واشنگتن علیه ایران، بر دوش وی بیفتد. به گفته این مقام ارشد پیشین امریکایی اگر چه کارزار فشار حداکثری در وارد آوردن صدمه به اقتصاد ایران مؤثر واقع شده اما در دستیابی به هدف اصلی خود یعنی وادار کردن ایران به تسلیم در برابرخواستههای دولت ترامپ کاملاً شکست خورده و دلیل آن نیز کنار گذاشتن مجری اصلی این کارزار است. وی تأکید میکند که حتی راستهای افراطی امریکایی نیز نگفتهاند که این استراتژی در برابر ایران مؤثر بوده است. بویژه اینکه ایران در واکنش به خلف وعدههای اعضای اروپایی گروه 1+4، در 5 مرحله تعهدات برجامی خود را کاهش داده است.
انتخاب سیاستمدار نومحافظه کار
«الیوت آبرامز» که مسئولیت «برایان هوک» را برعهده گرفته است، در زمره نئوکانهای محافظه کار کاخ سفید به شمار میرود و معتقد به فعال کردن سیاست خارجی امریکا در صحنه بینالملل و افزایش نفوذ آن در سایر کشورهاست.
تجربه کاری «آبرامز» با هدایت یک سیاست تند و همراه با فشار در قبال کشورهایی همچون السالوادور، گواتمالا، نیکاراگوئه و پاناما همراه است که به گفته «استفن مایلز» مدیر اجرایی گروه ضدجنگ امریکا از بدترین دورههایی است که سیاست خارجی امریکا به خود دیده است؛ یعنی جنگطلبی، نقض گسترده حقوق بشر و حمایت از رژیمهای خودکامه. «آبرامز» همچنین از مشوقان اصلی حمله نظامی امریکا به لیبی و عراق بود و نوع نگاهش به ایران نیز در مخالفت آشکار او با برجام بهعنوان توافقی که میتوانست اختلافات میان ایران و امریکا را از طریق دیپلماسی حل و فصل کند، بروز یافت.
این سیاستمدار نومحافظه کار که در رقابتهای انتخاباتی سال ۲۰۱۶ میلادی امریکا یکی از منتقدان ترامپ بود و حتی گفته میشد که ترامپ در سال ۲۰۱۷ بهدلیل انتقادهای آبرامز از وی، پیشنهاد معاون وزیر خارجه برای او را رد کرده بود، در نهایت بهعنوان مسئول پرونده ونزوئلا انتخاب شد و در شرایطی که سناریوی او برای کنار زدن دولت نیکولاس مادورو، رئیس جمهوری ونزوئلا به نتیجه نرسیده است، همزمان مسئولیت نماینده ویژه امریکا در امور ایران را نیز عهده دار شده است. ونزوئلا هم همچون ایران یکی از نقاط هدفگذاری سیاست تحریم امریکایی با هدف واداشتن آن به مذاکرات مورد نظر واشنگتن بوده است که همچنان در برابر این فشارها مقاوم بوده است.
«آبرامز» در حالی جانشین هوک شده که چند روز پیش در جلسه استماعی در سنای امریکا گفت که همچنان روی برنامه براندازی «نیکولاس مادورو» رئیس جمهوری ونزوئلا سخت کار میکند. او قرار است با حفظ سمت مسئول گروه اقدام علیه ایران باشد و کارزار فشار حداکثری دولت دونالد ترامپ رئیس جمهوری امریکا علیه ایران را ادامه دهد.
اما نام «آبرامز» که در دولتهای رونالد ریگان و جورج دبلیو بوش هم فعالیت داشته است، درباره ایران پیشتر در ماجرای ایران-کنترا بر سر زبانها افتاد. جایی که او بهدلیل مخفی کاری برای پنهان کردن اطلاعات مهم مربوط به این ماجرای جنجالی از سوی کنگره مجرم شناخته شد ولی بعدها در دولت جورج. دبلیو. بوش بخشیده شد و در پستهای سیاست خارجی در داخل و خارج از دولت به کار گرفته شد.
«آبرامز» اینک در شرایطی جایگزین «هوک» شده است که نگاه مثبتی به رویکرد دیپلماسی در قبال ایران ندارد و گفته میشود انتخاب او بهعنوان نماینده ویژه دولت ترامپ در امور ایران سیاست امریکا را به سیاست اسرائیل نزدیکتر خواهد کرد و احتمال رویکرد ضد ایرانی را افزایش خواهد داد. این در حالی است که انتخاب او بهعنوان نماینده ویژه ایران با انتقادات داخلی در امریکا رو به رو شده است. چنانکه گروه ضدجنگ «کدپینک» زنگ هشدار را در مورد انتصاب آبرامز به صدا درآورد و در بیانیهای اعلام کرد که او در دهه ۱۹۸۰ از سرکوب خشونتبار بومیان «مایا» توسط ژنرال «افراین ریوس مونت» حمایت کرد. این اقدام به قدری بیرحمانه بود که سازمان ملل از آن بهعنوان نسلکشی نام برده است.
«ایلهان عمر»، قانونگذار مسلمان کنگره امریکا نیز با انتقاد از انتصاب «الیوت آبرامز» بهعنوان مسئول جدید وزارت خارجه این کشور در امور ایران ضمن اشاره به اینکه «الیوت آبرامز» به کنگره دروغ گفت و بر کشتار صدها شهروند غیرنظامی سرپوش گذاشت، گفت که او نباید مسئول سیاست در قبال ایران یا هر سیاست دیگری باشد.
با این حال برای «الیوت آبرامز» نقش آفرینی در پیگیری سیاست مربوط به ایران یک فرصت ویژه است و طبیعی است که او نخواهد این فرصت را یکسره از دست بدهد. بویژه آنکه مهمترین هدف امریکا در هفته و روزهای پیش رو ممانعت از لغو تحریمهای تسلیحاتی ایران خواهد بود و بیتردید او در خلال این تلاشها خواهد کوشید که با به تصویب رساندن تحریمهای تسلیحاتی موفقیت ویژهای را بهنام خود رقم بزند. تلاشی که از هم اکنون شکست آن قطعی به نظر می رسد.
«برایان» ناکام رفت
مقامهای ایرانی کناررفتن «هوک» از مسئولیت ویژه اقدام درباره ایران را نشانه شکست سیاست فشار حداکثری ترامپ میدانند. «علی شمخانی»، دبیر شورای عالی امنیت ملی در پیامی توئیتری نوشت: «برایان» هم مثل «جان» ناکام از کاخ سفید رفت. شاید «مایک» هم قبل از رفتن «دونالد» مجبور شود چمدانهایش را ببندد».سید عباس موسوی، سخنگوی وزارت امور خارجه هم در صفحه خود توئیتر خود نوشت: «تفاوتی بین جان بولتون، برایان هوک یا الیوت آبرامز نیست؛ وقتی سیاست امریکا در قبال ایران مطرح است؛ مقامات امریکایی لقمه بزرگتر از دهان خود برداشتهاند.»
«علیرضا میریوسفی» سخنگوی نمایندگی ایران در سازمان ملل هم با اشاره به اینکه استعفای هوک رویدادی تعیینکننده محسوب نمیشود، گفت:«کمپین فشار به اصطلاح حداکثری که دولت امریکا به راه انداخته بود، شکست خورده است. ایران به زانو درنیامده و هرکس که مسئول اعمال این سیاست مردود باشد نیز ایران را به زانو در نخواهد آورد». همچنین ابوالفضل عمویی، سخنگوی «کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی» مجلس در یادداشتی تأکید کرد: برایان هوک پس از «رفتارهای غلط دیپلماتیک» و بدون هیچ دستاوردی رفت. آبرامز هم دستاوردی نخواهد داشت.»
خبرگزاری فرانسه به نقل از منابع دیپلماتیک:
شورای امنیت قطعنامه ضدایرانی امریکا را رد میکند
گروه سیاسی/ تحریمهای تسلیحاتی ایران در شرایطی قرار است 27 مهرماه در چارچوب اجرای تعهدات توافق هستهای برداشته شود که امریکا پیرو تلاش برای ممانعت از وقوع این رویداد، پیشنویسی برای تمدید این تحریمها آماده کرده است. در همین چارچوب «مایک پمپئو»، وزیر امور خارجه امریکا با این ادعا که واشنگتن هرگز اجازه پایان تحریم تسلیحاتی ایران را نخواهد داد، اعلام کرد که دولت امریکا هفته آینده (همین هفته) قطعنامهای برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران به شورای امنیت سازمان ملل ارائه خواهد کرد.
به گزارش ایسنا، خبرگزاری امریکایی بلومبرگ با اشاره به اینکه به یک نسخه از متن پیشنویس جدید قطعنامه امریکا علیه ایران دست پیدا کرده، نوشت: «این نسخه از اعضای سازمان ملل میخواهد فروش تمامی تسلیحات به ایران و خرید آنها از ایران را متوقف کنند و از ارائه آموزشهای فنی، منابع یا خدمات مالی، مشورتی و دیگر کمکهای مرتبط با تأمین، فروش، انتقال، تولید، نگهداری یا نحوه استفاده از تسلیحات به ایران اجتناب نمایند.»
ممنوعیتهای مربوط به فروش سلاح به ایران بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد از روز ۱۸ اکتبر ۲۰۲۰ (مهرماه 99) برداشته خواهد شد و دولت ترامپ با این ادعا که از تمامی ابزارهای ممکن برای جلوگیری از اتمام این تحریم و تمدید آن استفاده خواهد کرد، اعلام کرده که قطعنامهای را برای رأیگیری در شورای امنیت سازمان ملل متحد جهت تمدید تحریمهای تسلیحاتی علیه ایران آماده کرده است.
تصویب این قطعنامه نیازمند جلب نظر موافق ۹ عضو شورای امنیت بدون وتوی چین، روسیه، امریکا، انگلیس و فرانسه (اعضای دائم شورای امنیت) است. از نگاه امریکا، لغو تحریمهای تسلیحاتی که به ایران اجازه خرید و فروش تسلیحات را میدهد، میتواند در خدمت برهم زدن موازنه قوای نظامی در منطقه مورد استفاده قرار بگیرد و ایران را که بالقوه توانایی صادرات تسلیحات را دارد، به منابع مالی جدیدی دسترسی ببخشد.
تلاش امریکا برای متقاعد کردن سایر کشورها جهت تمدید این تحریمها تاکنون با مخالفت جدی چین و روسیه روبهرو شده است. چنان که «وانگ یی» و «سرگئی لاوروف»، وزرای خارجه چین و روسیه چند هفته پیش با ارسال نامهای به دبیرکل سازمان ملل و رئیس شورای امنیت سازمان ملل اعلام کردند که از اعتبار قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل و برجام حراست میکنند و با اقدام امریکا در تلاش برای تصویب تمدید تحریم تسلیحاتی علیه ایران در شورای امنیت موافقت نخواهند کرد. آلمان، فرانسه و انگلیس سه شریک اروپایی برجام هم تلویحاً گفتهاند که با تلاش امریکا برای اعمال مجدد تحریمهای شورای امنیت مخالفت خواهند کرد.
این در حالی است که خبرگزاری فرانسه به نقل از منابع دیپلماتیک در سازمان ملل و همزمان با اعلام خبر توزیع پیشنویس تمدید تحریمهای تسلیحاتی گفته است که شورای امنیت پیشنویس امریکا را رد خواهد کرد. به گزارش ایرنا، این خبرگزاری افزوده که مخالفتها با این پیشنویس که خواستار تمدید نامحدود تحریمهای تسلیحاتی ایران شده، در سطحی است که امریکا نمیتواند 9 رأی لازم را برای وادار کردن روسیه و چین برای به کار گرفتن حق وتو به دست آورد. به نوشته این خبرگزاری، دیپلماتها نگران هستند که این قطعنامه توافق هستهای را به خطر بیندازد و به اعتقاد آنها تمرکز باید روی حفظ برجام باقی بماند. بر اساس گزارش خبرگزاری فرانسه، مخالفتها به حدی است که چه بسا نیازی به وتوی چین یا روسیه هم نباشد.
کلی کرافت، نماینده امریکا در سازمان ملل دو روز پیش گفته است که این کشور امید چندانی برای حمایت چین و روسیه از طرح پیشنهادی امریکا ندارد. او در ادامه، اتهاماتی هم علیه چین و روسیه مطرح کرد و گفت: «شراکت روسیه و چین نه تنها در حمایت از ایران بسیار واضح است، بلکه آنها به دنبال ترویج هرج و مرج، درگیری و ناآرامی خارج از مرزهای خود هستند، بنابراین باید آنها را به کنار بکشانیم.» «الی لیک» ستوننویس نشریه «بلومبرگ» هم در یادداشتی نوشت که قطعنامه تمدید تحریم تسلیحاتی علیه ایران تقریباً به طور حتم در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد تصویب نخواهد شد.
چین: موافق نیستیم
مطابق با پیشبینیها، چین و روسیه دو عضو دائم شورای امنیت از مخالفان سرسخت پیشنویس پیشنهادی امریکا علیه ایران خواهند بود. در همین چارچوب «وانگ ونبین»، سخنگوی وزارت خارجه چین در جدیدترین موضعگیری با بیان اینکه «ما با امریکا در تلاش برای تمدید تحریمهای تسلیحاتی علیه ایران در شورای امنیت موافق نیستیم»، تأکید کرد که همه مفاد قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد که در سال ۲۰۱۵ در تأیید برجام صادر شد از جمله مفاد مربوط به رفع تحریمهای تسلیحاتی ایران بایستی اجرایی شوند.» او تصریح کرد: «چین به همکاری با طرفهای مربوطه و جامعه بینالمللی برای حفظ برجام و قطعنامه شورای امنیت، حفظ چندجانبهگرایی و حل و فصل سیاسی و دیپلماتیک پرونده هستهای ایران ادامه میدهد.» فارغ از مخالفت احتمالی چین و روسیه با پیشنویس امریکا درباره ایران به نظر میرسد هرگونه همراهی سه شریک اروپایی برجام با دولتمردان امریکا پیرامون تحریمهای تسلیحاتی عواقبی جدی را درباره آینده توافق هستهای به دنبال خواهد داشت. چه ایران پیشتر تهدید کرده در صورت هرگونه کارشکنی درباره لغو این تحریمها سیاست توقف کامل تعهدات برجامی خود و حتی خروج از «ان پی تی» را در دستور کار قرار خواهد داد.
به گزارش ایسنا، خبرگزاری امریکایی بلومبرگ با اشاره به اینکه به یک نسخه از متن پیشنویس جدید قطعنامه امریکا علیه ایران دست پیدا کرده، نوشت: «این نسخه از اعضای سازمان ملل میخواهد فروش تمامی تسلیحات به ایران و خرید آنها از ایران را متوقف کنند و از ارائه آموزشهای فنی، منابع یا خدمات مالی، مشورتی و دیگر کمکهای مرتبط با تأمین، فروش، انتقال، تولید، نگهداری یا نحوه استفاده از تسلیحات به ایران اجتناب نمایند.»
ممنوعیتهای مربوط به فروش سلاح به ایران بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد از روز ۱۸ اکتبر ۲۰۲۰ (مهرماه 99) برداشته خواهد شد و دولت ترامپ با این ادعا که از تمامی ابزارهای ممکن برای جلوگیری از اتمام این تحریم و تمدید آن استفاده خواهد کرد، اعلام کرده که قطعنامهای را برای رأیگیری در شورای امنیت سازمان ملل متحد جهت تمدید تحریمهای تسلیحاتی علیه ایران آماده کرده است.
تصویب این قطعنامه نیازمند جلب نظر موافق ۹ عضو شورای امنیت بدون وتوی چین، روسیه، امریکا، انگلیس و فرانسه (اعضای دائم شورای امنیت) است. از نگاه امریکا، لغو تحریمهای تسلیحاتی که به ایران اجازه خرید و فروش تسلیحات را میدهد، میتواند در خدمت برهم زدن موازنه قوای نظامی در منطقه مورد استفاده قرار بگیرد و ایران را که بالقوه توانایی صادرات تسلیحات را دارد، به منابع مالی جدیدی دسترسی ببخشد.
تلاش امریکا برای متقاعد کردن سایر کشورها جهت تمدید این تحریمها تاکنون با مخالفت جدی چین و روسیه روبهرو شده است. چنان که «وانگ یی» و «سرگئی لاوروف»، وزرای خارجه چین و روسیه چند هفته پیش با ارسال نامهای به دبیرکل سازمان ملل و رئیس شورای امنیت سازمان ملل اعلام کردند که از اعتبار قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل و برجام حراست میکنند و با اقدام امریکا در تلاش برای تصویب تمدید تحریم تسلیحاتی علیه ایران در شورای امنیت موافقت نخواهند کرد. آلمان، فرانسه و انگلیس سه شریک اروپایی برجام هم تلویحاً گفتهاند که با تلاش امریکا برای اعمال مجدد تحریمهای شورای امنیت مخالفت خواهند کرد.
این در حالی است که خبرگزاری فرانسه به نقل از منابع دیپلماتیک در سازمان ملل و همزمان با اعلام خبر توزیع پیشنویس تمدید تحریمهای تسلیحاتی گفته است که شورای امنیت پیشنویس امریکا را رد خواهد کرد. به گزارش ایرنا، این خبرگزاری افزوده که مخالفتها با این پیشنویس که خواستار تمدید نامحدود تحریمهای تسلیحاتی ایران شده، در سطحی است که امریکا نمیتواند 9 رأی لازم را برای وادار کردن روسیه و چین برای به کار گرفتن حق وتو به دست آورد. به نوشته این خبرگزاری، دیپلماتها نگران هستند که این قطعنامه توافق هستهای را به خطر بیندازد و به اعتقاد آنها تمرکز باید روی حفظ برجام باقی بماند. بر اساس گزارش خبرگزاری فرانسه، مخالفتها به حدی است که چه بسا نیازی به وتوی چین یا روسیه هم نباشد.
کلی کرافت، نماینده امریکا در سازمان ملل دو روز پیش گفته است که این کشور امید چندانی برای حمایت چین و روسیه از طرح پیشنهادی امریکا ندارد. او در ادامه، اتهاماتی هم علیه چین و روسیه مطرح کرد و گفت: «شراکت روسیه و چین نه تنها در حمایت از ایران بسیار واضح است، بلکه آنها به دنبال ترویج هرج و مرج، درگیری و ناآرامی خارج از مرزهای خود هستند، بنابراین باید آنها را به کنار بکشانیم.» «الی لیک» ستوننویس نشریه «بلومبرگ» هم در یادداشتی نوشت که قطعنامه تمدید تحریم تسلیحاتی علیه ایران تقریباً به طور حتم در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد تصویب نخواهد شد.
چین: موافق نیستیم
مطابق با پیشبینیها، چین و روسیه دو عضو دائم شورای امنیت از مخالفان سرسخت پیشنویس پیشنهادی امریکا علیه ایران خواهند بود. در همین چارچوب «وانگ ونبین»، سخنگوی وزارت خارجه چین در جدیدترین موضعگیری با بیان اینکه «ما با امریکا در تلاش برای تمدید تحریمهای تسلیحاتی علیه ایران در شورای امنیت موافق نیستیم»، تأکید کرد که همه مفاد قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد که در سال ۲۰۱۵ در تأیید برجام صادر شد از جمله مفاد مربوط به رفع تحریمهای تسلیحاتی ایران بایستی اجرایی شوند.» او تصریح کرد: «چین به همکاری با طرفهای مربوطه و جامعه بینالمللی برای حفظ برجام و قطعنامه شورای امنیت، حفظ چندجانبهگرایی و حل و فصل سیاسی و دیپلماتیک پرونده هستهای ایران ادامه میدهد.» فارغ از مخالفت احتمالی چین و روسیه با پیشنویس امریکا درباره ایران به نظر میرسد هرگونه همراهی سه شریک اروپایی برجام با دولتمردان امریکا پیرامون تحریمهای تسلیحاتی عواقبی جدی را درباره آینده توافق هستهای به دنبال خواهد داشت. چه ایران پیشتر تهدید کرده در صورت هرگونه کارشکنی درباره لغو این تحریمها سیاست توقف کامل تعهدات برجامی خود و حتی خروج از «ان پی تی» را در دستور کار قرار خواهد داد.
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
اخبار این صفحه
-
واعظی: شواهد نشان میدهد در روزهای پایانی تحریم قرار داریم
-
گمانهزنیها درباره وعده گشایش اقتصادی رؤسای دولت و مجلس
-
دیگه چه خبر
-
ترکشهای جنگ داخلی
-
«برایان هوک» قربانی شکست کارزار فشار حداکثری
-
شورای امنیت قطعنامه ضدایرانی امریکا را رد میکند
اخبارایران آنلاین