آیسان تنها
روزنامه‌نگار
پل کروگمن، نوبلیست امریکایی در مصاحبه‌ای که صندوق بین‌المللی پول آن را منتشر کرده، گفته است گرچه به طور کلی نسبت به آینده و پتانسیل‌های احیای سریع اقتصاد جهان پساکرونا خوشبین است ولی با این حال عمیقاً درباره آینده نزدیک -مثلاً یک ماه آینده- نگران است زیرا که ممکن است برخی مسائل خیلی بد پیش بروند.
اخیراً صندوق بین‌المللی پول پادکستی از مصاحبه پل کروگمن، اقتصاددان و استاد اقتصاد دانشگاه نیویورک منتشر کرده است که وی در آن دیدگاه‌هایش را درباره اقتصاد جهان درگیر بیماری همه‌گیر به اشتراک گذاشته است. در این پادکست همچنین نظرات این نوبلیست اقتصادی درباره اینکه چگونه بهبود اقتصادی میسر است و چه سیاست‌هایی ممکن است به آن کمک کند و کدام سیاست‌ها ممکن نیست مفید باشند نیز منتشر شده است.
به گفته این اقتصاددان، نظرها بر این است که جهان هنوز در موج اول بیماری پاندمیک قرار گرفته و هنوز موج دیگری وجود دارد. این در حالی است که فعالیت‌های اقتصادی بسیاری در اثر تهدید ویروس سرکوب شده‌اند و این وضعیت، قابلیت سرریز به باقی بخش‌های اقتصاد را هم دارد.
به اعتقاد کروگمن، دولت‌ها برای فرونشاندن وضعیت بحرانی اقدام به ارائه کمک‌های بی‌سابقه دولتی کردند. کمک‌هایی به کارگران بیکار گرفته تا بنگاه‌های تحت فشار. با این حال اکنون یک احتمال وجود دارد و آن اینکه بسیاری از این کمک‌ها قبل از پایان تهدید ویروسی پس گرفته شود. بنابراین ممکن است مسائلی که فکر می‌کردیم بسته‌های کمکی آنها را برطرف کرده‌اند، دوباره برگردد. وی گفت: در همین راستا اکنون من تمرکز خود را از موضوع «موتور محرک احیای اقتصادی پساکرونا» به موضوع «بازتاب سیاست کاهش هزینه‌های دولت در شرایط استمرار بحران بیماری پاندمیک» تغییر داده‌ام. به نظرم این موضوعی ترسناک است و به نظر می‌رسد در صورت وقوع ما با یک شوک جدی در اثر برداشت سیاست‌های حمایتی روبه‌رو شویم.
او در ادامه این پادکست در پاسخ به سؤالی مبنی بر مقایسه بحران اقتصادی ناشی از شیوع بیماری همه‌گیر کرونا و بحران مالی 2008 چنین توضیح داد: به نظر من مقیاس واقعی بحران کنونی حتی بزرگ‌تر از بحران سال 2008 است. از نظر بسیاری، سرعت بهم ریختن شرایط اقتصادی، در بحران جدید بسیار ترسناک است.  به گفته وی، اگر بخواهیم دو بحران موجود را مقایسه کنیم، باید بگویم که بحران پیشین یعنی 2008، بحرانی بود که ما خود آن را به وجود آوردیم. ما اجازه دادیم که مشکلات سیستم عفونی بشود، بدهی زیادی داشتیم، درگیر ترتیبات مالی بسیار پیچیده‌ای بودیم که هیچ‌کس متوجه آنها نبود. در آن مقطع حقیقتاً خود را آسیب‌پذیر کرده بودیم به عبارتی ما با گیر کردن بند کفش خودمان، سکندری خوردیم. در نتیجه دلایل خارجی عامل ایجاد بحران برای ما نبود. ما در آن دوران در یک حباب زندگی می‌کردیم و زمانی که حباب ترکید، همه چیز از هم پاشید.
کروگمن اضافه کرد که با این حال اوضاع این بار متفاوت است. آنچه بر ما واقع شده، دلایل خارجی دارد. درست است که اپیدمیولوژیست‌ها از مدت‌ها پیش درباره احتمال وقوع یک پاندمی هشدار داده بودند ولی آنچه اکنون در قالب ویروس همه‌گیر کرونا جهان را تحت تأثیر قرار داده در چشم‌انداز قرار نداشت و نمی‌توان وقوع آن را نتیجه مسئولیت‌گریزی افراد دانست. بنابراین لازم است تأکید کنم که بحران کنونی از سویی بدتر از هر وضعیتی است که افراد از قبل پیش‌بینی می‌کردند و از طرف دیگر به نظر من مهارشونده‌تر از بحران‌های جهانی پیشین است، حداقل از بعد اقتصادی. عمدتاً به این دلیل که بحران موجود نقصی در سیستم اقتصادی ما به حساب نمی‌آید. در این موضوع ما فقط به خاطر سهل‌انگاری درخصوص بهداشت عمومی دچار خطا شدیم و اگر بتوانیم این خطا را تصحیح کنیم، آن موقع می‌توانیم بگوییم از لحاظ اقتصادی در وضعیت اقتصادی پایداری قرار داریم.
این استاد دانشگاه در ادامه در این باره که چگونه می‌توان وجود 20 میلیون بیکار در امریکا و در عین حال زخم خوردن اقتصادهای محلی از کرونا را با موضوع پایداری و حتی رونق برخی شرکت‌ها تحلیل کرد،  چنین گفت: بازار بورس بازاری نیست که طبق آن لزوماً به این نتیجه دست بیابیم که مردم درباره اقتصاد چگونه فکر می‌کنند؟ حضور مردم در این بازار اکنون بیشتر نشان‌دهنده این است که افراد فکر می‌کنند که با سرمایه‌گذاری در این بازار چقدر می‌توان درآمد کسب کرد؟ اگر نگاهی به وضعیت بازارهای جایگزین کنید، متوجه می‌شوید که چندان اوضاع خوبی ندارند. مثلاً نرخ سود اوراق قرضه دولتی 10 ساله اکنون 0.7‌درصد است که تورم را پوشش نمی‌دهد. بنابراین اکنون افراد بسیاری در حال جمع‌آوری سهام هستند زیرا به هر حال این بازار به مرور زمان بازدهی دارد.
وی گفت که اکنون بازار بورس رونق گرفته است و البته به سختی می‌توان آن را تحلیل کرد. به هر حال اکنون چشم‌اندازی که ویروس کرونا ایجاد خواهد کرد، بدتر شده است ولی با این حال برخی افراد مشتاقانه به بازار بورس روی آورده‌اند و با افزایش قیمت سهام تشویق می‌شوند به بازار وارد شوند.او درباره اینکه آیا رشد بازار بورس به افزایش نابرابری‌های اقتصادی منجر خواهد شد، توضیح داد که با توجه به اینکه بخش عمده‌ سهام‌داران بازار سرمایه ثروتمندان هستند، پس با رشد شاخص بورس نیز آنها در قیاس با افراد عادی و بازنشستگانی که در بورس سهام دارند، ثروت بیشتری کسب می‌کنند و در نتیجه مشخصاً شکاف بین ثروتمندان با مردم عادی افزایش خواهد یافت اما موضوع این است که این رشد قیمت‌ها دستاوردها یا سودهای کاغذی هستند و نتیجه‌ درازمدت نخواهد داشت. بنابراین نظر من این است که آنچه منجر به تشدید نابرابری‌ها شده چندان ربطی به سود حاصل از سهام یا فقدان آن ندارد و بهتر است برای کاهش نابرابری به قدرت چانه‌زنی اتحادیه‌ها و دستمزدها توجه کرد. کروگمن همچنین در این پادکست درباره بخش‌هایی از آخرین کتابش «گفت‌وگو با زامبی‌ها» مورد سؤال قرار می‌گیرد. این اقتصاددان در این کتاب اشاره کرده است که مطرح شدن برخی‌ ایده‌های بد هرگز تمام نمی‌شوند! یکی از این ایده‌ها «کاهش مالیات» است که همواره وزن سیاسی دارد. از کروگمن پرسیده شد که چرا تصور می‌کند این ایده وزن سیاسی بالایی دارد؟ و آیا ماندگاری این ایده به این خاطر نیست که مردم تصور می‌کنند پول‌هایشان صرف خودشان نمی‌شود؟ او در پاسخ به این سؤال چنین جواب می‌دهد: جمله‌ای معروف از آپتون سیکنلر، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی امریکایی وجود دارد که می‌گوید «بسیار سخت است فردی را پیدا کنید که می‌فهمد در حالی که عواید مالی او در گروی نفهمیدن است.» اگر واقعاً به دنبال آن باشید که بفهمید ایده «قدرت جادویی کاهش مالیات»، چطور پشتیبانی می‌شود، به ثروتمندانی برمی‌خورید که هزینه‌های گزافی برای زنده نگه داشتن این ایده صرف می‌کنند.اکنون یک ایدئولوژی فراگیری وجود دارد که می‌گوید دولت هیچ فایده‌ای ندارد و حضور آن صرفاً ضرر است! چرا باید دولت پولی را که افراد به دست می‌آورند از آنها بگیرد و صرف امور بیهوده دیوانسالاری کند؟ این موضوع در حالی مطرح می‌شود که جایی که پول به آن می‌رود، دقیقاً اینجا نیست.به گفته کروگمن، نکته مهم این است که بررسی‌ها نشان می‌دهد که این ایده بیشتر در میان اندیشمندان و نظریه‌پردازان محافظه‌کار طرفدار دارد، در حالی‌که عموم مردم غالباً از دولت مطالبه دارند که به دریافت مالیات بیشتر از ثروتمندان اقدام کرده و عواید آن را خدمات تأمین اجتماعی و همچنین تأمین بهداشت عمومی هزینه کند. ولی سؤال این است که چرا ایده‌هایی که پشتیبانی مردمی زیادی ندارند، در قدرت چنین وزن سیاسی بالایی دارند؟
کروگمن همچنین در پاسخ به این سؤال که ایده‌های بد «زامبی»، چقدر احتمال دارد که درآینده زیاد شود، توضیح می‌دهد: در این باره مطمئن نیستم ولی می‌دانم که برخی از این ایده‌ها می‌توانند در جایی کمین و استتار کرده و در زمان مناسب صدمات قابل توجهی وارد کنند. مثلاً در آخرین بحران اقتصادی چنین مطرح می‌شد که کمک کردن به بیکاران اقدامی بسیار مخرب است چرا که آنها را به کار نکردن تشویق می‌کند. از این ایده آسیب‌های بسیاری وارد شد این در حالی بود که در به وجود آمدن آن بحران این موضوع اصلاً فاکتور قابل توجهی نبود. اکنون و در جریان بحران بیماری پاندمیک نیز باز چنین صداهایی به گوش می‌رسد. اکنون  که دولت به خاطر بیماری پاندمی برخی مزایا را برای بیکاران در نظر گرفته، دوباره برخی می‌گویند که ما باید به تخصیص مزایای فوق‌العاده پایان دهیم چرا که این اقدام افراد را ترغیب می‌کند که کار نکنند و تنبل شوند. اتفاقی که اگر بیفتد، فاجعه خواهد بود چرا که ما از مردم می‌خواهیم در خانه بمانند تا در معرض ابتلا به بیماری همه‌گیر قرار نگیرند. اما یک ایده مخرب دیگری هم وجود دارد که در سال 2010 مطرح شد و اکنون اگر در دستور کار قرار گیرد، به مراتب ویرانگرتر خواهد بود. این ایده عبارت است از ترس از بدهی دولت. ما سال‌های سال با ترس از صدای هراس‌آور سطح بدهی‌های دولت روزگار گذراندیم با وجود اینکه صحبت از بازار بود و بازارهای مالی هرگز نشانه‌ای کوچک از نگرانی درباره سطح بدهی نشان ندادند. اکنون این نگرانی وجود دارد که این ایده مطرح شود که برای جلوگیری از ایجاد بدهی سنگین برای دولت سریع‌تر و قبل از پایان پاندمی کمک‌های ارائه شده از سوی دولت برداشته شود. موضوعی که بسیار شرم‌آور است.
همچنین این استاد دانشگاه سعی می‌کند به این سؤال پاسخ دهد که به راستی سیاسیون و در رأس آنها رئیس ‌جمهوری در غرب و به طور خاص امریکا چقدر قدرت دارند؟ چقدرآنها را می‌توان تصمیم‌گیر مسائل اقتصادی دانست؟ پاسخ او چنین است: مقاطعی وجود دارد که می‌توان آنها را تصمیم‌گیر ارزیابی کرد ولی در مقاطعی هم چنین نیست. با این حال سیاسیون بسیار کمتر از آنچه مردم می‌پندارند، اهمیت دارند! اگر یک مقام دولتی در امریکا را بتوان مؤثر بر اقتصاد دانست، آن مرد رئیس‌ جمهوری نیست بلکه رئیس فدرال رزرو است. اما حتی تصمیمات رئیس فدرال رزرو هم در اغلب مواقع قابل پیش‌بینی است. بنابراین شخصیت‌ها و حتی ایدئولوژی‌ها چندان اهمیت بیشتری نسبت به آنچه مردم می‌اندیشند، ندارند.
معمولاً در پی بحران‌های مالی وجود آنهایی که بتوانند در جهت بهبود اقتصاد کشورها عاقلانه منابع مالی را هزینه کنند، اهمیت بسیاری دارد. در شرایط کنونی و تا زمانی که ویروس تحت کنترل نباشد، واقعاً نمی‌شود برای بهبود اقتصاد کار میسری انجام داد، در عین حال فقط زمانی می‌توان برای کنترل کردن ویروس اقداماتی مفید انجام داد که با سیاستگذاری‌های اقتصادی مناسب، درد قفل شدن اقتصاد قابل تحمل باشد. بنابراین فقط در شرایط بحران است که سیاستمداران می‌توانند تفاوتی بزرگ ایجاد کنند.‌

برش
صندوق بین‌المللی پول جایگزین دانشگاه

کروگمن در بخشی از سخنانش به این موضوع اشاره کرده که گمان می‌کند از مدت‌ها پیش اقتصاد کلانی که در دانشگاه تدریس می‌شده، از دغدغه‌های اقتصاد در زندگی واقعی فاصله گرفته است. به بیان کروگمن، در اقتصاد کلان موضوعاتی وجود داشته  که صدای آن از خارج ادبیات دانشگاهی به گوش می‌رسیده است. بعضاً مطرح کردن موارد معقول به دلیل سیاست‌های داخلی قابل قبول نبوده. به گفته وی، در چنین شرایطی این صندوق بین‌المللی پول و فدرال رزرو بوده‌اند که نقش صومعه‌هایی را بازی کرده‌اند که در دوران تاریکی، تعالیم باستانی را حفظ می‌کردند. نقشی که کم و بیش تاکنون سعی بر حفظ آن داشته‌اند. بنابراین اگر افراد می‌خواهند اقتصاد کلان خوب، معقول و مفیدی را مطالعه کنند، نباید به دانشگاه شیکاگو مراجعه کنند، بلکه باید به سراغ تحقیقات صندوق بین‌المللی پول بروند.‌‌‌

وزیر نیرو با بیان اینکه ۲۵۰ پروژه صنعت آب و برق تا پایان امسال به بهره‌برداری می‌رسد، گفت: عملکرد جمهوری اسلامی ایران در آب و برق، تنه به تنه کشورهای توسعه‌یافته جهان می‌زند.
«رضا اردکانیان» در جریان بازدید از خبرگزاری جمهوری اسلامی به مناسبت روز خبرنگار اظهار داشت: یکی از حقوق مردم لذت بردن از داشته‌های خود است، در حالی که ما این دستاوردها را به آنها نشان نمی‌دهیم. بیشتر مواقع به این خواسته مردم بی‌توجهی می‌شود.
وزیر نیرو توجه به خواست مردم را کاری ظریف و هنرمندانه دانست و خاطر نشان کرد: توجه کردن به خواست مردم، علمی است که باید یاد گرفت.
‌گلایه از بزرگ‌نمایی کمبودها
به گزارش ایرنا، اردکانیان  با یادآوری اینکه اکنون یک پایتخت اروپایی وجود دارد که ۵۲ درصد تلفات شبکه آب شهری داشته و حتی دارای مناطق فاقد دسترسی به آب نیز است، افزود: اکنون متوسط دسترسی به آب در جامعه شهری در جهان حدود ۸۵ درصد و در کشورمان نزدیک ۱۰۰ درصد است.
وی با بیان اینکه همچنین دسترسی در جامعه روستایی دنیا ۵۳ درصد و در کشورمان ۸۲.۵ درصد است، تصریح کرد: اما به دلیل وجود این تفکر اشتباه که تغییر دولت‌ها را همانند تغییر نظام و رژیم سیاسی تلقی می‌کنند، این دستاوردها نمایان نشده است.
وی با خاطرنشان کردن اینکه به دلیل این تفکر، مشکلات، بزرگتر از آنچه هست نشان داده می‌شود، اضافه کرد: این گونه یاد نگرفته‌ایم که نسبت به مردم ابراز محبت کنیم و فقط یک راه بلدیم و آن بزرگ کردن کمبودهاست.
‌برخوردمان نسبت به تغییر دولت‌ها نباید همانند تغییر رژیم باشد
وزیر نیرو به وجود یک مشکل مزمن در همه عرصه‌های کشور اشاره کرد و خاطرنشان ساخت: مشکل آن است که با وجود گذشت 40 سال از جمهوری اسلامی هنوز یاد نگرفته‌ایم که برخوردمان با تغییر دولت‌ها همانند برخورد با تغییر رژیم نباشد.
وی این برخورد را به چاهی عمیق تشبیه کرد که هر گروهی‌که می‌آید آن را عمیق‌تر می‌کند و گفت: مقابل آن چاه عمیق، یک مناره‌هایی هم به عنوان کار و دستاورد وجود دارد.
وزیر نیرو با بیان اینکه این مناره‌ها (دستاوردها) باید روی هم قرار گیرند، اما این اقدام را انجام نمی‌دهیم، تصریح کرد: برخی این تفکر را دارند که وقتی می‌آیند، مبدأ تاریخ از همان زمان است و کارهای دولت‌های قبل را نادیده می‌گیرند، بنابراین شروع به ساخت مناره جدید می‌کنند؛ در نتیجه تعداد زیادی مناره‌های کوتاه وجود دارد که به پای آن چاه عمیق نمی‌رسد.
عضو هیأت دولت به بحث انرژی‌های تجدیدپذیر اشاره کرد و گفت: در تجدیدپذیرها کار، تازه شروع شده و قبلاً نبوده است و از این پس دولت می‌تواند بگوید در تجدیدپذیرها این کارها را کرده و شخص دیگری نکرده است، اما درباره دستاوری مانند سدسازی باید نسبت به گذشته طرح، اطلاع‌رسانی شود.
‌سال پرکار دولت دوازدهم
وزیر نیرو به سال آخر دولت دوازدهم اشاره کرد و خاطرنشان ساخت: امسال سال پرکاری است که باید با اطلاع‌رسانی درباره فعالیت‌های انجام شده اطلاع‌رسانی کرد.
اردکانیان ادامه داد: امسال نباید توجه‌ها به این باشد که ما چه کردیم، بلکه باید توجه‌ها به سمت چه باید بکنیم جلب شود.
‌مردم در مقابل سختی‌ها نیاز به امید دارند
وزیر نیرو با بیان اینکه یکی از حقوق مسلم مردم لذت بردن از داشته‌هاست، اظهار داشت: این به معنای نپرداختن به کاستی‌ها و دنبال نکردن ضروریات و نیازهای مسلم نیست، اما فراموش نکنیم که مردم نیاز به امید و احساس رضایت از دارایی‌ها دارند تا تاب‌آوری خود را در مقابل مجموعه شرایط این روزها و تحریم‌های ظالمانه‌ای که شرایط سختی را ایجاد کرده افزایش دهند.
وی با اشاره به اینکه آب و برق جایگاه مهمی در توسعه هر جامعه‌ای دارد، تأکید کرد: ایران به عنوان یک کشور در حال توسعه به زیرساخت‌های این دو انرژی مهم، زیربنایی و زیست محیطی نیاز فراوانی دارد که امروز شرایط شیوع ویروس کرونا اهمیت آن را بیشتر می‌کند، زیرا آب برای ملاحظات بهداشتی و برق هم برای فعالیت‌های مختلف از جمله نیازهای کادر درمانی کشور مورد استفاده است و باید با کیفیت و کمیت مناسب فراهم شود.
اردکانیان گفت: در ایران وضع بهتری از متوسط از دنیا و منطقه برای دسترسی به آب شرب داریم که با توجه به توانمندی‌های داخلی در طراحی و ساخت همه سازه‌ها آبی، از سد و شبکه تا تصفیه خانه و نیروگاه‌های برقابی زیرزمینی خودکفا شده‌ایم.
‌۲۵۰ پروژه تا پایان امسال به بهره‌برداری می‌رسد
وزیر نیرو همچنین با اشاره به پویش «الف ب ایران» تصریح کرد: در حال حاضر در هفته چهاردهم این پویش ۵۳ پروژه با سرمایه گذاری ۱۴ هزار و ۲۵۰ میلیارد تومان به ثمر رسیده و تا پایان سال نیز به وعده ۲۵۰ پروژه عمل خواهد شد.
وی افزود: بر همین اساس هفته آینده در پانزدهمین هفته این پویش از طرح‌های توسعه منابع آب و خاک مرزی با حضور رئیس جمهوری بهره‌برداری خواهد شد.‌

تصویب دوفوریت لایحه افزایش سرمایه شرکت‌های بورسی
ارتباط شرکت‌های بورسی با منابع دستگاه‌های اجرایی قطع می‌شود

نمایندگان دوفوریت لایحه افزایش سرمایه شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار با سلب حق تقدم را تصویب کردند. نمایندگان در نشست علنی چهارشنبه 15 مردادماه مجلس شورای اسلامی، در جریان بررسی لایحه افزایش سرمایه شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار با سلب حق تقدم، با بررسی دوفوریتی این لایحه با 168 رأی موافق، 39 رأی مخالف و 11 رأی ممتنع از مجموع 237 نماینده حاضر در صحن موافقت کردند.
اسماعیل جلیلی، معاون امور حقوقی و مجلس وزیر اقتصاد در تشریح لایحه دوفوریتی افزایش سرمایه شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار با سلب حق تقدم گفت: این لایحه براساس توصیه‌های مکرر ارائه شده در نشست‌های تخصصی، کمیسیون‌های مجلس و جلسات نشست‌های علمی حوزه بازار سرمایه تدوین و ارائه شده است.
وی افزود: از آنجایی که تقویت و استمرار تعمیق بازار سرمایه و بورس مدنظر است، لایحه دوفوریتی افزایش سرمایه شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار با سلب حق تقدم در 22 تیر 99 توسط هیأت دولت به تصویب رسید و در اول مرداد 99 به مجلس تقدیم شد.
جلیلی اضافه کرد: براساس لایحه مذکور دستگاه‌های اجرایی که شرکت‌های بورسی را تحت کنترل یا تملک دارند، می‌توانند برای طریق تأمین مالی طرح‌های جاری و توسعه‌ای از طریق افزایش سرمایه اقدام کنند، اما این امر منوط به عرضه سهام آنها در بورس به‌صورت عمومی است.
معاون امور حقوقی و مجلس وزیر اقتصاد با بیان اینکه این لایحه می‌تواند به سهامداران خرد کمک کند، ادامه داد: در صورت تصویب لایحه دوفوریتی افزایش سرمایه شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار با سلب حق تقدم، شرکت‌های بورسی رابطه خود با منابع دستگاه‌های اجرایی را قطع می‌کنند.
بدین ترتیب یک گام بلند برای عمیق‌تر شدن بازار و همچنین هدایت نقدینگی وارد شده به بورس به سمت شرکت‌های تولیدی برداشته شد. براساس اعلام مسئولان در چهارماهه نخست سال‌جاری حدود 90 هزار میلیارد تومان نقدینگی وارد بازار سرمایه شده است و در صورتی که این حجم از نقدینگی درخدمت بخش تولید قرار گیرد می‌تواند آثار مثبت بسیاری به همراه داشته باشد. برهمین اساس، کارشناسان اعتقاد دارند دولت و نهاد ناظر بازار باید درجهت افزایش تأمین مالی و هدایت سرمایه به بخش تولید گام بردارند. حال با این لایحه که دوفوریت آن به تصویب رسیده و نشان از توجه مجلس و دولت به این مهم دارد، زمینه برای تقویت بازار اول بورس فراهم شده است. درواقع شرکت‌های بورسی با افزایش سرمایه می‌توانند یا اقدام به پرداخت بدهی‌های معوق خود کنند یا طرح‌های توسعه‌ای جدید خود را اجرایی کنند که هر دو به تقویت بخش تولید منجر می‌شود.
علاوه براین، این لایحه عرضه سهام در بازار را نیز افزایش می‌دهد، همانگونه که معاون حقوقی وزیر اقتصاد نیز توضیح داده است، برپایه این لایحه دستگاه‌های اجرایی که در بازار سرمایه فعال هستند، درصورت افزایش سرمایه شرکت‌های زیرمجموعه خود باید نسبت به عرضه عمومی سهام این شرکت‌ها اقدام کنند. براین اساس، ضمن اینکه شرکت‌های دولتی و زیرمجموعه آنها بیشتر وارد بازار می‌شوند، عرضه سهام نیز تقویت می‌شود تا عرضه و تقاضا در بازار متعادل‌تر شود. از دیگر مزایای این لایحه این است که شرکت‌های بورسی به طور کامل رابطه خود را با دستگاه‌های اجرایی قطع می‌کنند تاکنون شرکت‌های زیرمجموعه دستگاه‌های اجرایی از طریق منابع و بودجه شرکت‌های مادر اقدام به فعالیت می‌کردند، اما زمانی که سرمایه آنها افزایش یابد می‌توانند با اتکا به این سرمایه‌ بند ناف خود را از دولت قطع کنند.
گفتنی است درحالی که در روز 13 مرداد ماه جاری شاخص بورس از 2 میلیون واحد گذشته بود، در روز بعد شاخص این کانال را با عقب نشینی از دست داد، اما دیروز دوباره توانست کانال 2 میلیون واحدی را پس بگیرد. صاحبنظران اعتقاد دارند با حمایت‌های منطقی از بازار سرمایه که در ماه‌های اخیر توانسته است در مهار نرخ تورم نیز مؤثر باشد، می‌تواند آثار مثبت قابل توجهی به همراه داشته باشد.‌

مدرس خیابانی: در کنترل واردات جدی هستیم

سرپرست وزارت صنعت، معدن و تجارت گفت: 4 هزار پروژه تولیدی بالای 80 درصد تکمیل داریم که تا پایان دولت افتتاح خواهند شد.
حسین مدرس‌خیابانی روز گذشته در حاشیه جلسه هیأت دولت در جمع خبرنگاران، اظهار داشت: در حال مبارزه و در جنگ اقتصادی با چاشنی رسانه‌ای هستیم و ما از همه ابزارها استفاده خواهیم کرد تا در این جنگ اقتصادی با دشمنان پیروز شویم.
وی خاطرنشان کرد: در زمینه توسعه صادرات و کنترل واردات جدی هستیم و در زمینه محدود کردن واردات اقدام خواهیم کرد.
سرپرست وزارت صمت گفت: روزی که کرونا شروع شد تنها 200 هزار ماسک در روز تولید می‌شد ولی در حال حاضر روزانه 11 میلیون ماسک تولید می‌شود.
مدرس خیابانی بیان کرد: مهم‌ترین برنامه ما برای وزارت صمت بحث تقویت بخش تولید داخل، توسعه صادرات و افزایش همه ابعاد تولید چه در بحث کمی و کیفی است و بیشتر از آن، اتکا به توان تولید داخل است.
وی افزود: وقتی باور به جنگ اقتصادی داشته باشیم، باید از همه داشته‌ها و ابزارهایمان برای مقابله با دشمن استفاده کنیم و اجازه نخواهیم داد نقشه‌های دشمن اجرا شود و همه حربه‌هایشان را خنثی می‌کنیم.
سرپرست وزارت صمت با بیان اینکه محور دوم فعالیت ما تکمیل و اتمام پروژه‌های نیمه‌تمام است، اظهار داشت: 200 طرح صنعتی معدنی با سرمایه‌گذاری با حجم 170 هزار میلیارد تومان انتخاب کرده‌ایم. محور سوم نیز بحث توسعه صادرات و کنترل واردات است، مصمم هستیم نسبت به کنترل واردات و محدودیت آن فقط به اقلام اساسی اقدام کنیم.
مدرس خیابانی گفت: محور چهارم نیز مدیریت و کنترل بازار است؛ در بخش جهش تولید از چند مسیر آن را محقق می‌کنیم، استفاده از ظرفیت‌های خالی کارخانجات، احیا و راه‌اندازی طرح‌های نیمه‌تمام و دستیابی به فناوری نوین اهمیت دارد.
وی در ادامه بیان کرد: سازوکار بورس برای قانون ماده 96 برنامه سوم توسعه است، امروز نزدیک 15 الی 20 سال است که فولاد در بورس عرضه می‌شود و دولت قصد خروج فولاد از بورس کالا را ندارد.‌