محمود واعظی، رئیس دفتر رئیس جمهوری، امضای اسناد راهبردی برای تعریف نقشه راه آینده روابط بین کشورها را اقدام متداولی دانست و گفت: متأسفانه یک خط تبلیغی تخریبی علیه گسترش روابط ایران با همسایگان و بخصوص چین و روسیه از خارج از ایران آغاز و هدایت شده است که امروز برخی‌ها در داخل آن را تداوم بخشیده‌اند.
به گزارش ایسنا، واعظی روز گذشته در پایان جلسه هیأت دولت با بیان اینکه امریکا امروز هم ایران و هم شرکا و کشورهای طرف معامله با ایران را تحت فشار قرار داده است، اظهار کرد: در وضعیت موجود لازم است نسبت به فضای سیاسی که برخی در داخل کشور به وجود می‌آورند، مراقبت بیشتری کنیم، به عنوان مثال در این روزها که امریکا هر روز فشار خود بر کشور را بیشتر می‌کند، تلاش وزارت خارجه بر این است که روابط با همسایگان، روابط با کشورهای آسیایی مثل هند، ژاپن و چین و روابط با روسیه و کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز روابط خوبی باشد.
وی اضافه کرد: متأسفانه این روزها شاهد هستیم که خط جدیدی برای تخریب روابط کشورمان با همسایگان و بویژه چین ایجاد شده و این هم خطی است که ابتدا از خارج وارد شد و تلاش زیادی شد که ارتباط ایران با چین و روسیه به عنوان دو کشور عضو دائم شورای امنیت که خیلی هم خوب از مواضع ایران دفاع و حمایت کردند، بهم بریزد. رئیس دفتر رئیس جمهوری گفت: از حدود 2 سال قبل جلساتی با روسیه و چین و همچنین با برخی از کشورهای دیگر داشتیم تا کلیات روابط‌مان را تنظیم کنیم و به سندی راهبردی به عنوان نقشه راه آینده روابط متقابل برسیم. این نقشه راه که در آن مسیر گسترش روابط دولت‌ها و بخش‌های خصوصی تعریف می‌شود، بین بسیاری از کشورها امضا شده و می‌شود.
واعظی با بیان اینکه این سند متداولی است که بین کشورها به امضا می‌رسد و استحکام روابط را بیشتر می‌کند، گفت: هیچ تعهدی به آن معنا نیست، ضمن اینکه دولت همواره مقید بوده که هر آنچه که نیاز به تصویب دولت داشته، این کار را انجام دهد و هر اقدامی که نیاز به تصویب مجلس شورای اسلامی داشته نیز به تصویب مجلس برسد.
وی با تأکید بر اینکه تهیه و امضای این سند هیچ کار پنهانی نیست، افزود: خطی را که ابتدا رسانه‌های خارج برای تخریب روابط ایران و چین شروع کردند، متأسفانه در داخل کشور هم برخی از افرادی که دنبال فرصت برای مطرح کردن خود هستند، با توسل به مسائل مختلف و در فضای مجازی یک شبهه‌ای برای مردم به وجود آورده‌اند. یک روز می‌گویند می‌خواهند جزیره کیش را بدهند و یک روز می‌گویند می‌خواهند جزیره قشم را بدهند.
رئیس دفتر رئیس جمهوری با بیان اینکه دستگاههای نظارتی کشور، همه تلاش می‌کنند تا آنچه انجام می‌شود، شفاف شود و هیچ چیزی خلاف موضوع نباشد، از مردم خواست که به اینگونه مسائل توجه نکنند.
 واعظی تصریح کرد: در ارتباط با مسائل غیر از سیاست خارجی، امروز مسائلی داریم که متوجه معیشت مردم است. این مسائل با توجه به شرایط خاص و با توجه به تبلیغات و جنگ روانی که به وجود می‌آورند، باعث می‌شود شاهد آن باشیم که بازار ارز و سکه در برخی از مواقع با نوسانات هیجانی مواجه باشد. بر این اساس دولت و آقای رئیس جمهوری، در چند روز گذشته، چند جلسه در ارتباط با مسأله ارز،، سکه، بورس و مسکن برگزار کردند.  رئیس دفتر رئیس جمهوری درباره تأکید رئیس جمهوری نسبت به تعامل میان قوا نیز با بیان اینکه در شرایط مواجهه با تحریم و کرونا، به انسجام و وحدت در داخل کشور نیاز داریم، افزود: انسجام و وحدت، همدلی و همکاری نزدیک قوای سه‌گانه با هم و نیروهای مسلح و نهادهای انقلابی؛ مهم‌ترین پیام مأیوس کننده‌ای است که امریکا و دشمنان ایران می‌توانند دریافت کنند و از طرف دیگر فرصتی به وجود می‌آید که در داخل کشور بهتر بتوانیم با کرونا مبارزه و مقابله کنیم. واعظی ادامه داد: بر این اساس، سیاست دولت همواره بر این بوده که سران سه قوه باید یک ارتباط نزدیکی با هم داشته باشند. قوای سه گانه هم باید یک همکاری بسیار صمیمانه و نزدیکی داشته باشند. متأسفانه برخی افراد فکر می‌کنند هر چه بین قوا اختلاف باشد به نفع جناح و فکر و اندیشه خودشان است.
وی اضافه کرد: متأسفانه در خارج از کشور هم هدف‌شان همواره بر این بوده که اول یک فاصله‌ای بین مردم و نظام بیندازند و از طرف دیگر بین مسئولان عالی‌رتبه نظام فاصله بیندازند. لذا آقای رئیس جمهوری تأکید داشتند بر اینکه دولت به جد مصمم است که روابط صمیمانه با  دیگر قوا را حفظ کند و ان شاءالله جلسه سران سه قوه در روزهای آینده تشکیل خواهد شد.
رئیس دفتر رئیس جمهوری گفت: جلسه شورای عالی هماهنگی اقتصادی که با حضور سران سه قوه در آینده نزدیک تشکیل خواهد شد و فکر می‌کنیم که این گونه جلسات باعث می‌شود که دیدگاه‌ها به هم نزدیک‌تر و همکاری‌ها بیشتر شود.

ندا ‌طیبی
خبرنگار
حسن معجونی معتقد است کار نشد ندارد. هرچند شرایط برای او و گروه تئاتر «لیو» هم مانند دیگر تئاتری‌ها دشوار است ولی معجونی نه نومیدی را درک می‌کند و نه خستگی را و با همه انتقاداتی که دارد، می‌کوشد راه دیگری را از میان سنگلاخ‌ها بیابد. در گرماگرم دوران کرونایی درباره آینده مبهم تئاتر، فعالیت‌های گروه تئاتر لیو و نادیده گرفتن آموزش بازیگری هم‌کلام شدیم.

این روزها که زندگی همه ما تحت تأثیر کرونا قرار گرفته‌، گروه تئاتر «لیو» چگونه به حیات خود ادامه می‌دهد؟
 معمولاً فعالیت‌های‌ ما به اجرا مربوط می‌شود که فعلاً برای همه منتفی است. تئاتر شاید سخت‌ترین دوران خود را می‌گذارند. در این شرایط همه هنرها دچار مشکل شده‌اند اما زیست بقیه می‌تواند به نوعی اتفاق بیفتد. هر چند ساخت فیلم هم در این وضعیت ماجراهای خود را دارد چون جمعیت زیادی با یکدیگر در ارتباط هستند و شاید دچار مشکل شوند ولی از منظر ارائه اثر، مشکلات کمتری دارند و نهایتش این است که در سینما اکران نشود. با اینکه فیلم برای اکران سینمایی تولید می‌شود ولی در مدیوم دیگری هم قابل ارائه است. خریداران آثار تجسمی هم می‌توانند در سالن‌های خصوصی کارها را ببینند. اما در تئاتر حتی اگر بتوانیم با رعایت پروتکل‌های بهداشتی، تمرین کنیم ولی اجرا به شیوه‌ای که در بخشنامه آمده است که تماشاگران یک صندلی در میان بنشینند، سخت است چون مردم سلامتی خود را به خطر نمی‌اندازند. برای ما تئاتری‌ها این حرف کمی بد است ولی واقعیت این است که حتی اگر 5 سال هم تئاتر نبینیم، نمی‌میریم. فیلم هم نبینیم، هم همین است ولی دیگر هنرها راه‌هایی برای عرضه دارند. این دوران برای تئاتر سخت خواهد بود. البته شرایط بازیگران با دیگر عوامل تئاتر کمی متفاوت است. آنان می‌توانند میهمان تلویزیون، سینما، کارهای صوتی یا رادیویی شوند چون همه اینها به بازیگر نیاز دارند ولی بقیه عوامل تئاتر چه خواهند کرد. تازگی فهمیده‌ایم چقدر اوضاع خرابی دارند. وقتی به مباحث صنفی نگاه می‌کنیم، معلوم می‌شود یکسری افراد مانند نمایشنامه‌نویسان یا منتقدان و... از طریق تئاتر ارتزاق می‌کنند که اگر مدتی تعطیل شود، به خطر می‌افتند. در این دوره فشارهای اجرایی که همیشه کمی دلمشغولی برای‌مان بود، کم شده. بنابراین سعی کردیم بیش از هر چیز به بازنگری و تجدید نظر در کارهایی که انجام داده‌ایم، بپردازیم. یک‌سری کارهای عقب افتاده هم داشتیم که فرصتی برای انجامش نبود. مثلاً مجموعه‌ای از کارهای عروسکی ارائه داده بودم که بازیگران کمی داشت و در شرایط فعلی، امکان اجرا دارند. جشنواره‌مان همچنان در حال عقب افتادن است ولی به آن فکر می‌کنیم. شاید راه‌های دیگری پیدا کردیم. «عدو شود سبب خیر»، باعث شده کمی به برنامه‌ریزی و کارهای این چنینی فکر کنیم.
با این حساب چه چشم‌اندازی می‌توانیم برای آینده و بقای تئاتر متصور شویم؟ آیا باید به شیوه‌های تازه‌ای فکر کنیم یا باید برای مدتی با تئاتر به آن شکلی که در ذهن ماست، خداحافظی کنیم؟
 شرایط بسیار بدی است ولی متأسفانه اگر این وضعیت همین طور ادامه پیدا کند ـ که این احتمال وجود دارد ـ ممکن است این اتفاق بیفتد. مگر اینکه به تله تئاتر بسنده کنیم که همیشه وجود داشته اما نمی‌تواند جای اجرای تئاتر را بگیرد. موقتاً باید بپذیریم که گویی خانه‌مان را از ما گرفته‌اند. باید یکی دو سالی به اجاره نشینی فکر کنیم که یا در حوزه تصویر است مانند تله تئاتر یا اجراهای آنلاین. هرچند آنلاین را خیلی نمی‌توانم بفهمم. تلاش برای آن خوب است ولی مدیوم، خودش حرف خود را می‌زند. خیلی بعید می‌دانم اجرای آنلاین بتواند برای تئاتر جواب بدهد مگر اینکه تئاترهایی را که از قبل ضبط شده، نمایش بدهیم. شاید این شرایط کمی حیات اقتصادی ما را تهدید ولی می‌تواند فرصتی باشد برای پرداختن به چیزهایی که از آن عقب افتاده‌ایم.
چه چیزهایی؟
مقوله آموزش که هرگز به آن توجه نکرده‌ایم و تنها چیزی است که نادیده گرفته شده. طبیعی هم هست چون هیچ جایی نیازش را احساس نمی‌کنند. در این وضعیت می‌توانیم به لحاظ آموزشی، کمی تجدید قوا کنیم در عین حال که مستأجر هم هستیم یعنی باید جاهای دیگری فعالیت کنیم که خانه خودمان نیست.
آموزش مقوله پیچیده‌ای شده بویژه در شرایط فعلی. از قبل، ضعف‌ها و اتفاقات غیر حرفه‌ای زیادی در این حوزه وجود داشت بخصوص که هیچ‌ ارزیابی از طرف هیچ نهادی نمی‌شود. در دوره جدید با رواج آموزش آنلاین، در افسارگسیختگی فضای مجازی، اوضاع بدتر هم شده چون هر کس می‌تواند براحتی در صفحه‌ خود فعالیت کند. در این شرایط افراد چگونه باید تفاوت دوغ و دوشاب را بفهمند؟
با آموزش آنلاین مشکلی ندارم البته به جز آموزش بازیگری که به‌صورت آنلاین، شوخی و ناممکن است. آموزش آنلاین یک حسن دارد؛ همان کسانی که در آموزشگاه‌ها هستند، الان ناچارند رایگان آموزش بدهند که خیلی خوب است چون میزان پولی که برای دانش خودشان دریافت می‌کردند، خیلی بالاتر بود و الان همان دانش را به‌صورت آزاد ارائه می‌دهند. داستان زمانی بد است که این افراد همان اطلاعاتی را که الان در فضای آنلاین ارائه می‌دهند، در دیگر زمان‌ها در پکیج‌هایی قرار می‌دادند و پول‌های آنچنانی برای این اطلاعات غلط یا خیلی ضعیف دریافت می‌کردند. پکیج هم یعنی اینکه یکی دو آدم معروف را کنار بقیه معلمان بگذاریم و کسی که ثبت‌نام می‌کند، ناچار است همه اینها را بگذراند. این ویرانی که در آموزش اتفاق افتاده، ثمره یک اتفاق خاص نیست، ثمره آموزشگاه‌ها یا کرونا و... نیست. همگی دست به دست هم داده‌ایم، از وزارت ارشادی که این آموزشگاه‌ها را براحتی تأیید می‌کند. کافی است اسم دو نفر را به‌عنوان لیسانس مرتبط  عرضه کنی، پیگیر صحت و سقم آن نمی‌شود. بیشترین چالش و دغدغه‌ آموزشگاه‌داران، خطری است که از جانب اماکن تهدیدشان می‌کند. در کنار اینها فعالیت‌های موازی هم وجود دارد مثل بخش‌های فرهنگی شهرداری‌ها. اگر حتی شرایط برای آموزشگاه‌های زیر پوشش ارشاد سخت شده، اینها برای خودشان راه گذاشته‌اند. شهرداری یک خانه فرهنگ تأسیس کرده که نسبت به آموزشگاه‌های وزارت ارشاد راحت‌تر مجوز می دهد. هیچ نظارتی هم بر آن نیست. فقط کافی است به بچه‌های شهرداری بابت آموزش، یارانه بدهی و بعد مجاز می‌شوی هر کاری دلت خواست، انجام بدهی. از سوی دیگر می‌بینیم کسانی که فعالیت می‌کنند و حتی در جاهای درجه یک قرار می‌گیرند، آموزش‌دیده نیستند. ایرادی هم ندارد. سال‌هاست سینمای ما بر مبنای یکسری بازیگران غریزی می‌چرخد ولی واقعیت این است که هر کسی یک بار خود را حتی در یک سریال تلویزیونی ثبت کرد، حتی اگر یک ترم خیلی کوتاه در یک آموزشگاه خیلی بد هم گذرانده باشد، دیگر این نیاز را برای خودش حس نمی‌کند چون آنجا شناخته شده است، تصور می‌کند خب من همین را می‌خواستم در حالی که بازیگری دنیای عجیب و غریبی است و اصلاً این چیزی نیست که ما الان داریم می‌بینیم. ما هرگز شکل آکادمی کلاسی را حتی در دانشگاه‌هایمان نداشته‌ایم. هیچ یک از بازیگران حرفه‌ای که مدعی هستند طبق متد فلان کار می‌کنند، چنین نیستند. هر کدام چیزی از آن متد شنیده‌اند یعنی برداشتی از آن وجود دارد و شما با تجربه شخصی‌ات آن را یکی می‌کنی و کارت را ارائه می‌دهی. ایرادی هم ندارد. ممکن است کارت خوب یا حتی عالی باشد و بعد شاگردهایی‌داری که همان تجربه‌های تورا دریافت می‌کنند و همه چیز به سمت یکسری تجربه‌های شخصی هدایت می‌شود. کسانی هم که در دانشگاه‌ها درس می‌دهند، کاری جز این نمی‌کنند. آنان هم تجربه شخصی ارائه می‌دهند. آموزشگاه‌ها یاد گرفته‌اند کسانی را که دارند مشهور می‌شوند، برای تدریس دعوت کنند. آن فرد هم که استاد خطاب شده، فکر می‌کند حتماً می‌تواند درس بدهد و می‌پذیرد. بسیاری از آنان از همین راه پول‌های آنچنانی می‌گیرند چون روی بورس هستند. کافی است یک شخص روی بورس را به یک آموزشگاه بیاوری برای یک ترم کلاس 16 جلسه‌ای  10 میلیون پول می‌گیرند ولی آن شخص مشهور چه می‌تواند عرضه کند؟!
تنها چیزی که می‌تواند عرضه کند، تجربه‌های شخصی تکه پاره خودش است و  این تجربه‌های کوچک را همین‌طور ادامه می‌دهد و خیلی اوقات پول‌هایی که به دست می‌آورند بیشتر از بازی در سینما و تئاتر است چون شما با دو ساعت تدریس این پول را می‌گیری ولی برای بازی در فیلم به‌صورت نرمال باید 12 ساعت در خدمت پروژه باشی. چه کاری دارد که حتی خاطره‌های شخصی‌ات را برای یکسری جوان تعریف کنی و آنها هم بخندند. خیلی‌ها حاضرند به این آموزشگاه‌ها بروند و چیزی هم یاد نگیرند. فقط برای سلفی رفته‌اند. برای سلفی 10 میلیون شهریه بدهند و 16 جلسه هم بنشینند. این اتفاق دارد می‌افتد و بدتر از آن کسانی هم که کمی کار بلد هستند، تحت عنوان پروژه‌های از ایده تا اجرا، کلاهبرداری عظیمی می‌کنند چون او که چیزی برای یاد دادن ندارد ولی می‌تواند یک کار متوسط ببندد و چنین هم می‌کند. این کار به هر حال جایی اجرا می‌رود چون آدم‌ها یاد گرفته‌اند حتی بدون آموزش روی صحنه بروند یعنی ما میانبرها را بیشتر یاد گرفته‌ایم تا اصل ماجرا. الان همه آموزشگاه‌ها یک دوره ایده تا اجرا دارند چون ما محتوای درسی نداریم که به هنرجویان ارائه دهیم ولی می‌توانیم آنان را در یک کار روی صحنه ببریم. توجه هم نمی‌شود که الزاماً هر بازیگری نمی‌تواند معلم خوبی باشد و برعکس. اینها روالی دارد که باید بفهمیم. اگر هم نمی‌فهمیم، نظارت کنیم. چون مردم بابت اینها پول می‌دهند ولی مسئولان خوشحالند و می‌گویند ایرادی ندارد چون این آموزشگاه، شغل ایجاد می‌کند. بخشی از بیکاران‌مان کم می‌شود. یکسری هم دارند پول جا به جا می‌کنند و سر این کلاس‌ها می‌نشینند ولی تئاتر و سینمای ما چقدر ظرفیت دارد برای
این همه آموزشگاه.
آموزش را در دانشگاه‌ها چگونه می‌بینید؟
کمی اوضاع‌شان بهتر است چون آنجا هر کسی نمی‌تواند درس بدهد. نمی‌توانم بگویم هر که در دانشگاه درس می‌دهد، فوق‌العاده است چون در دانشگاه‌ها امتیازهای ویژه‌ای برای کسانی که معتقدتر هستند قرار می‌دهند تا کسی که شایستگی بیشتری دارد. ولی آیا این همه دانشگاه با این تعداد فارغ‌التحصیل سالانه، لازم است. به ناچار وقتی تعداد زیاد باشد، به رقابتی کثیف روی می‌آورند که اگر جواب داد، به متد تبدیل می‌شود و همه بر مبنای آن حرکت می‌کنند. می‌توانم بگویم آموزش تئاتر و بازیگری ما فاجعه است. گویی همه دست به دست هم داده‌ایم و این فاجعه را رقم می‌زنیم بدون اینکه ذره‌ای وجدان داشته باشیم.
از گفت و گو گفتید؛ مهارتی که به‌دلیل نداشتنش، دست به خشونت می‌زنیم چون بلد نیستیم با یکدگیر حرف بزنیم. سال‌هاست تئاتر داریم ولی چرا هنوز از آن به‌عنوان ابزاری برای تمرین گفت‌و‌گو استفاده نمی‌کنیم؟
چون دشمن باید کوبیده شود. خیلی از بازیگران به بازی در نقش منفی علاقه‌مندند زیرا باید خوب به آن پرداخت و آن را باید به قدرت رساند که نابود شدنش هم به چشم بیاید. ما تا فرصت داشتیم، دشمن ساختیم و کوبیدیم. از طرف دیگر ظاهراً قرار است حرف یکدست بزنیم درحالی‌که همه می‌دانیم با قرائت‌های مختلف طرفیم و باید اجازه دهیم این قرائت‌ها زنده بمانند. جامعه زمانی زنده است که صدایی که از آن متنفر هستیم، هم شنیده شود. تئاتر به ما یاد می‌دهد این صدا هم باید شنیده شود.
در ادامه صحبت‌های آموزشی‌مان، در مدرسه تئاتر لیو چه می‌کنید؟
فقط بخش کودک‌مان فعال است چون به لحاظ اقتصادی نتوانستیم ادامه دهیم. برای 9 ماه آموزش با استادان خیلی خوب هزینه‌ای در نظر گرفته بودیم که دیگران برای 16 ساعت دریافت می‌کردند. از آن طرف در را برای ورود همه باز نگذاشتیم. روز اول ثبت‌نام، 350 نفر متقاضی داشتیم که می‌توانستند ما را تا 10 سال ارتزاق کنند ولی نخواستیم. 35 نفر را ثبت‌نام کردیم که کار درست را انجام دهیم ولی با این هزینه‌ها، شدنی نیست. در دنیای ما آموزش اصلاً بهایی ندارد. می‌گویند شایعه، بخشی از واقعیت است. همه علاقه‌مندان بازیگری درباره تأثیر پول و ارتباطات می‌پرسند و من پاسخ می‌دهم این گونه نیست ولی واقعیت این است که هست. به هر حال نتوانستیم دوام بیاوریم ولی خوشبختانه بخش کودک‌مان ادامه دارد و خانم هدایت با بچه‌ها کار می‌کند. این مهم‌ترین و بهترین اتفاق آموزشی ما بود. آموزشی پایه‌ای با بچه‌هایی که خیلی کوچک‌تر از آن هستند که بخواهند انتخاب رشته کنند و درست‌ترین چیز همین است.
متأسفانه این فرهنگ ایجاد نشده که نهادهای مختلفی که تیتر فرهنگی دارند مانند شهرداری‌ها از گروه‌هایی مثل شما حمایت ‌کنند تا فعالیت‌هایتان به‌دلیل تنگناهای اقتصادی تعطیل نشود.
هنوز یاد نگرفته‌ایم. حتی نمی‌دانیم با سالن‌های‌مان چه کنیم. تازگی ایده کمپانی‌ها در ذهن بعضی از بچه‌های تئاتر در حال شکل‌گیری است ولی اجرایی شدن آن، زمان بسیاری می‌برد و تلفات زیادی هم خواهیم داد. مثل همین تئاتر خصوصی که الان آسیبش را داریم می‌بینیم. خودمان را برای تئاتر خصوصی جلو انداختیم و الان بیشتر لطمه‌اش را می‌خوریم چون باید دوران خود را سپری کند و افراد سوءاستفاده‌گر مشخص شوند و معلوم شود چه کسی به فکر تئاتر است و چه کسی نیست. تا زمانی که اینها مشخص نشود، این اتفاق هم نمی‌افتد. به نظرم آن بخش‌هایی که گفتید تصوری ندارند و نمی‌دانند چه می‌کنند، در بحرانیم. هر کسی در هر جایی دوست دارد همه چیز را ببلعد و هر سرمایه‌ای را تمام کند. به این فکر نمی‌کند که این حمایت، سرمایه‌گذاری است و برمی‌گردد ولی چون همه‌ داریم روزمزد زندگی می‌کنیم، برنامه‎ریزی طولانی مدت نداریم. حتی بسیاری از وزارتخانه‌ها هم برنامه‌ریزی طولانی مدت ندارند.
رؤیایی که از تئاتر خصوصی داشتید با آنچه امروز به‌عنوان تئاتر خصوصی شکل گرفته، چه تفاوتی داشت؟
 قرار نبود که تئاتر بر مبنای اقتصاد بچرخد و اینکه با آوردن یک چهره، کاری را به تئاتر تبدیل کنیم. تئاترهای زیادی، بدون هیچ چهره مشهوری، سالن را پر می‌کردند. ایرادی هم ندارد اگر تئاتر بازیگر معروفی داشته باشد ولی قرار نبود این سالن‌ها ناگهان به این شکل، به محل کسبی تبدیل شوند که درجا اجاره بگیرند و درصدها را بالا ببرند.
یک بده بستان مالی اتفاق می‌افتد در حالی که برنامه ما این بود که تئاتر چگونه سرپای خود بایستد. تئاتر باشد، آبرومندانه و هنری. الان خیلی از این سالن‌ها زمین خورده‌اند چون برنامه‌ریزی نداشتند.
ناگهان شوق درآمد آنان را گرفت. به این فکر نکردند می‌توانند از گروه‌هایی حمایت کنند که اگر امروز همه چیز تعطیل شد، دست‌کم آن گروه‌ها بتوانند پشت‌شان بایستند. الان هیچ گروهی پشت هیچ سالنی نمی‌ایستد. طبیعی هم هست ولی اگر حمایت می‌کردند و می‌گذاشتند بازی برد برد باشد، گروه‌ها جا داشته باشند برای کار و بیخود و بی‌جهت پول پلاتو و کرایه‌های سنگین ندهند، سالن‌ها هم برنامه مرتبی داشته باشند، می‌شد کمتر درآمد داشته باشند ولی طولانی‌ مدت فکر کنند. شاید در این دوره به این نتیجه برسند ـ البته آن سالن‌هایی که تعطیل نشده‌اند ـ و متوجه شوند می‌توان جور دیگری هم بود.
شاید می‌توانستیم تئاتر خصوصی را به نوع دیگری داشته باشیم. به این صورت که حمایت از تئاتر مانند حمایت از خیریه‌ها، شامل حال معافیت مالیاتی بشود و کارخانجات با حمایت از تئاتر بخشی از مالیات خود را بپردازند. اگر چنین می‌شد، امروز در فرهنگ و هنر هم شاهد اتفاقات بهتری می‌بودیم. چرا هرگز این ضرورت مطرح نشد؟ چه کسی باید این مطالبه را پیگیری می‌کرد؟
ما حتی شغل‌مان به رسمیت شناخته نمی‌شود. تا چند سال پیش بیمه به ما تعلق نمی‌گرفت چه برسد به این ماجراها. اگر امروز تئاتر وجود دارد، بر مبنای همین مطالبات خود تئاتری‌هاست که آن را زنده نگه داشته‌اند. اگر این مطالبه نبود، مرکز هنرهای نمایشی هم وجود نمی‌داشت چون ضرورتش را خیلی درست حس نمی‌کنند. در حد سریال‌های تلویزیونی، برایشان کافی بود. نهایتاً یکی دو جشنواره مناسباتی هم برگزار می‌کردند. به تئاتر و سینما خیلی علاقه‌ای نشان داده نمی‌شود. از سرمایه‌گذاری‌هایی که برایشان می‌کنند، معلوم است. تئاتر خصوصی را مطرح کردیم، مرکز هنرهای نمایشی کمک هزینه‌ها را کم کرد. دست‌کم این پول را به تماشاگر به‌عنوان یارانه می‌داد. به جای این بلیت‌های گران که ما ناچاریم برای بقای خودمان در نظر بگیریم. هر چه قیمت بلیت بالاتر برود، قدرت خرید تماشاگر پایین می‌آید. بعد می‌گویند تئاتر، تماشاگر ندارد اما اگر قیمت پایین‌تر باشد، تماشاگر می‌بیند و ضرورتش را هم حس و بیش از هر چیز دیگری با آن ارتباط برقرار می‌کند. یک زنجیره است. در آن اصلِ قانون اساسی درباره تئاتر چیزی ننوشته و می‌گوییم به خیریه‌ها تعلق می‌گیرد اما آن اصل می‌توانست شامل حال تئاتر هم بشود و تئاتر هم رشد کند.
مدتی که در رشت فعالیت می‌کردید، حمایتگری داشتید؟
حمایتگرمان، تماشاگران بودند و دیگرانی که توانستند سالن را ببندند به بهانه اینکه همسایه‌ای به خاطر پارکینگ، شکایتی کرده اما داستان این بود که چرا یک غیر رشتی باید در رشت پول دربیاورد و ما نتوانیم. سالن را گرفتند و هیچ کاری هم با آن نکردند. متأسفانه کوته‌نگری جلوی پیشرفت در خارج از تهران را گرفته. همان جایی که ما احیا کردیم، مرده بود و سالن اصلی‌شان هم نبود. اصلاً کسی از آن استفاده نمی‌کرد و به بهترین سالن رشت تبدیل شد ولی از دست رفت چون کار فرهنگی در سیاست‌ها نیست و بخصوص در شهرهای دیگر نمی‌گذارند.این است که بهانه می‌سازند که همسایه اعتراض کرد. اینقدر دقیق شده‌ایم که با اعتراض یک همسایه، یک تئاتر بسته شود. همه خواهان آن تئاتر بودند. دست کم هزار نفر از ما حمایت کردند هزار نفر به یک نفر. فقط امیدوارم هیچ یک از مسئولان آنجا درباره فرهنگ صحبت نکنند چون می‌توانستند خیلی کارها بکنند که نکردند. اگر الان صحبت کنند، حتماً می‌خواهند رأی جمع کنند.
ولی بچه‌هایشان کلی کار اجرا کردند و فعال شدند...
هنرجویان زیادی داشتیم که کلی تجربه به دست آوردند. افراد بسیار دارای شغل شدند و درآمد کسب کردند. حتی اگر آنجا را به یک آدم بومی می‌دادند و فعالیتش ادامه پیدا می‌کرد، دلم نمی‌سوخت ولی الان یک مکان مرده است.
این تجربه شما را از تجربه‌های مشابه در دیگر شهرها دلسرد نمی‌کند؟
نه. چون این جور شکست‌ها را نمی‌فهمم و می‌گویم باید ادامه دهیم. از بچگی در همین بحران‌ها بزرگ شده‌ و یاد گرفته‌ایم که مدام باید از این فرصت‌ها استفاده کنیم و به نوعی نشان دهیم کار، شدنی است. تنها چیزی که در زندگی نفهمیدم این است که بگوییم نشد. بالاخره می‌شود. اگر نتوانستیم انجام دهیم، راهش را پیدا نکرده‌ایم یا بلد نیستیم ولی شدنی است. دنیا می‌چرخد.
به گروه برگردیم. گفتید در حال بازنگری هستید. به نتیجه‌ای هم رسیده‌اید؟ ایده‌هایی دارید که در این دوران قابل اجرا باشد؟
شاید برای یک سالن فرضی یکسری از ایده‌هایمان را اجرا کنم به‌عنوان یک نمونه. سالن «موج نو» را به یاد دارید، قبول دارید سالن خوبی بود و داشت درست پیش می‌رفت، خارج از بحث سلیقه ولی آن را هم بستند. باید نشان دهیم که هر سالنی که پر شد، الزاماً موفق نیست چون همه جوره و با عروسی هم می‌توان سالن را پر کرد. پس پر شدن ملاک نیست. داشتن برنامه در یک سالن، مهم است. داریم به اینها فکر می‌کنیم.

پــــرسش ویــــــژه

همیشه آموزش تئاتر را برای افراد خاصی در نظر گرفته‌ایم در صورتی که اگر بخواهیم تئاتر به‌عنوان یک ضرورت در زندگی اجتماعی مردم جاری شود، اتفاقاً آموزش اهمیت خود را نشان می‌دهد. همان‌طور که اشاره کردید سالانه فارغ‌التحصیلان زیادی داریم که وارد بدنه تئاتر می‌شوند و باید برایشان ایجاد اشتغال کنیم. می‌شود آنان را به مدارس و مهدهای کودک فرستاد تا آنها صاحب شغل ‌شوند و بچه‌ها از مزایای تئاتر بهره‌مند ‌شوند.
 این صحبت خیلی مترقی است در جامعه ما ؛نه اینکه نتواند اتفاق بیفتد ولی ما آدم‌هایی هستیم که همه جوره به همین یک هفته فکر می‌کنیم. حتی یک ماه هم برای ما زیاد است. مدام داریم زمان می‌خریم برای اینکه باشیم. این یک موضوع کاملاً بنیادی است. اولاً می‌دانیم آموزش و پرورش ما با فرهنگ‌مان دو مقوله جدا و گویی هر کدام متعلق به یک جای دیگر هستند. این فکر مترقی شما دقیقاً چیزی است که در همه کشورهایی که مناسبات نسبتاً درستی دارند، اعمال می‌شود. در همه جا مقوله آموزش تئاتر از لحظه‌ ورود کودکان به مدرسه اتفاق می‌افتد چون تئاتر صرفاً جدای از اجرا، کارکردهای دیگری هم دارد. کودکان به وسیله تئاتر وارد فعالیت‌های اجتماعی می‌شوند و گف و گو را تمرین می‌کنند و یاد می‌گیرند. بخش پداگوژیک (تعلیمی) تئاتر در کشورهای پیشرفته فعال است و برای زندانیان هم استفاده می‌شود ولی مقوله فرهنگ برای برخی از مسئولان ما مهم نیست. مدیریت ما مدیریت بحران است چون مدام در بحران هستیم و معتقدند تئاتر برای مردم نان شب نیست ولی نمی‌توانند تصور کنند حتی اگر پیام و همه چیز نمایش‌هایی را که اجرا می‌کنیم، دور بریزیم، ما با این آثار یک زندگی را نشان می‌دهیم و تماشاگر ریتم جدیدی را با آن تجربه می‌کند. اصلاً مهم نیست که پیام را متوجه نشود. مهم این است که ریتم جدیدی به زندگی او وارد می‌شود. خیلی اوقات یک نصیحت نیست که بر کسی اثری می‌گذارد، تأثیر همان ریتم‌هاست، یک تجربه از بودن است، تخیل است. شما حتی نمی‌توانی تخیل را از علم بگیری و اگر چنین کنی، دو روز هم دوام نمی‌آورد. چگونه می‌خواهیم تخیل را از خودمان بگیریم.جایگاهش را نمی‌دانند. ما به همه چیز دو روزه فکر می‌کنیم در حالی که باید از همان سن کودکی تئاتر را آموزش بدهیم. قرار هم نیست همه آدم‌ها هنرمند بشوند، با تئاتر یک چیز دیگر را تمرین می‌کنند.همانطور که با نگهداری یک بچه گربه، جدای از بحث حمایت از حیوانات، تعهد، مراقبت و مسئولیت‌پذیری را تجربه می‌کنیم. با تئاتر هم خیلی چیزهای دیگر را تجربه می‌کنیم ولی این را نمی‌بینند و معتقدند تئاتر باید اهداف و حرف‌هایی داشته باشد که در تلویزیون هم گفته می‌شود ولی ما را به جایی نرسانده چون زندگی فقط در همان حرف‌ها نیست. گاهی یک وزش باد حال ما را از هزار کتاب دگرگون‌تر می‌کند. متأسفانه این چیزها را درک نمی‌کنند.

گروه سیاسی/ حسن روحانی روز چهارشنبه در جلسه هیأت دولت با بیان اینکه اکنون با فشارهای گسترده تحریم دشمنان و بیماری کرونا، شرایط تنش و بگو مگو نیست، تصریح کرد: دولت صمیمانه و تحت حمایت‌های رهبر معظم انقلاب اسلامی، دست همکاری خود را به سوی دو قوه دیگر و نیروهای مسلح دراز می‌کند. رئیس جمهوری با اشاره به اینکه یکی از اهداف دولت های یازدهم و دوازدهم توسعه استان‌های محروم و بویژه سیستان و بلوچستان بود به اجرای طرح‌هایی چون رساندن گاز به این استان، افزایش ظرفیت بندر چابهار از 2.5 میلیون تن به 8.5 میلیون تن، اتصال راه‌آهن چابهار به راه‌آهن سراسری کشور و ایجاد خط راه‌آهن 730 کیلومتری از چابهار تا زاهدان و مجهز کردن و آبیاری مدرن 46 هزار هکتار زمین کشاورزی سیستان و بلوچستان اشاره کرد.
تصمیمات دولت برای مسکن
وی همچنین به تشریح تصمیمات اخیر در حوزه بورس، مسکن و ارز پرداخت و گفت: نسبت به مسکن به‌عنوان رئیس جمهوری اعتراف می‌کنم که یک عقب‌ماندگی در دولت یازدهم داشتیم به‌دلیل اینکه برخی از طرح‌های مسکن ما متأسفانه اجرایی و عملیاتی نشد، البته طرح‌هایی که در زمینه هوایی، ریلی، جاده‌ای و بنادر داشتیم اجرا و عملیاتی شد و خوب هم اجرا شد اما در بحث مسکن چون گرفتار آن بودیم که مسکن‌های ناتمام و بدون خدمات را به جایی برسانیم، به‌طور طبیعی دچار یک عقب‌ماندگی شدیم و در دولت دوازدهم با تلاش فراوان باید این عقب‌ماندگی را جبران کنیم. حسن روحانی افزود: اولین اقدام مهمی که در هفته‌های اخیر انجام گرفت اینکه 250 هزار هکتار زمین اطراف شهرها و روستاها به وزارت راه و شهرسازی تخصیص داده شد. البته این رقم 250 هزار هکتار، اولیه است و این بزودی به یک میلیون هکتار خواهد رسید. رئیس جمهوری گروه‌های دارای اولویت واگذاری مسکن را اول 300 هزار متقاضی مسکن اولی و دوم مستأجران کشور عنوان کرد. وی با اشاره به تصمیم دولت برای ایجاد سقف محدودیت افزایش اجاره در شهرها اعلام کرد که تصمیمات دیگری نیز برای بهبود شرایط گرفته خواهد شد.
روند مثبت بورس ادامه می‌یابد
حسن روحانی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اینکه بورس باید با استحکام راه خودش را ادامه دهد، بر لزوم حفاظت از اعتماد مردم به این حوزه تأکید کرد. به گفته رئیس جمهوری برای ادامه حرکت رو به رشد بورس باید عرضه اولیه افزایش پیدا کند. وی افزود: به سازمان بورس اعلام کردیم که خودشان طبق قانون سهم شناور را - اگر هماهنگ شدند با وزرای مربوطه چه بهتر و اگر هماهنگ نشدند- مستقیماً عرضه کنند و این دستوری است که خطاب به سازمان بورس صادر شده و باید به آن عمل کند. سهام شناور را عرضه می‌کنیم و همچنین وزارتخانه‌هایی که باید سهام لازم را بیاورند عرضه کنند، این کار را باید انجام دهند. رئیس جمهوری با اشاره به تأثیر مثبت عرضه سهام هلدینگ سیمان و شستا، خبر داد: از سوی وزارت نیرو شرکتی بزودی عرضه می‌شود که 6 هزار میلیارد ارزش آن است. سازمان بورس را هم موظف کردیم زمان بررسی‌هایی که برای شرکت‌ها انجام می‌دهد که حدوداً هفته‌ای یکی دو شرکت نیست، این را هم تا 5 شرکت افزایش دهد. آن‌طور که حسن روحانی درباره سهام عدالت خبر داده 30 درصد این سهام قبلاً آزاد شده، 30 درصد آن ان‌شاءالله برای عید غدیر آزاد خواهد شد و 30 درصد هم برای 22 بهمن. وی اطمینان داد که در ادامه نیز شاهد مسیر مثبت در زمینه بورس خواهیم بود.
هماهنگی سه قوه برای برخورد با تخلفات ارزی
رئیس جمهوری همچنین درباره موضوع ارز به تشریح اقدامات صورت گرفته و سیاست‌های دولت پرداخت و گفت: هر کس کالایی را به خارج صادر می‌کند، موظف است در مدت 3 ماه پولش را برگرداند. اگر در 3 ماه برگرداند، طبق معمول می‌رود در بازار نیما و در سامانه نیما عرضه می‌کند و ارز خود را طبق چارچوبی که در کشور است، می‌فروشد. ولی اگر عرضه نکرد و به تأخیر افتاد، ارز او را بانک مرکزی به قیمت پایان مهلت‌اش خواهد خرید و او حق ندارد دیگر در بازار نیما و به‌روز عرضه کند به محض اینکه 3 ماه تمام شد همان روز، روز قیمتی است که بعداً بانک مرکزی از او خواهد خرید. اگر قیمت پایین بیاید به قیمت پایین‌تر خواهد خرید، ولی اگر هم بالا برود، به قیمت بالاتر از او خریداری نخواهد شد. وی تعلل برخی صادر‌کنندگان برای عرضه ارزهای خود با هدف افزایش قیمت ارز در آینده را «خیانت به ملت ایران و اقتصاد کشور» دانست و تخلفات صورت گرفته در این خصوص را غیرقابل تحمل خواند. رئیس جمهوری همچنین از حمایت رؤسای مجلس و قوه قضائیه از برخورد قضایی با کسانی که ارز حاصل از صادرات را برنگردانند تشکر کرد و آن را یکی از نمودهای هماهنگی بین قوا دانست. روحانی تأکید کرد: همه بدانند نظر نسبت به این مسأله در کشور واحد است. کل دولت و کل قوای سه گانه یک نظر واحد دارند. هر که کالایی صادر می‌کند ارز آن را باید به ملت و کشورش برگرداند مخصوصاً در این شرایطی که امریکایی‌ها می‌خواهند علیه ما توطئه کنند و ما همه موظفیم در برابر توطئه امریکا ایستادگی و مقابله کنیم.
تأکید امام و رهبری همواره حفظ احترام وزیر امور خارجه بوده است
بخش دیگر سخنان روحانی به مسأله سیاست خارجی و دفاع از وزارت امور خارجه مربوط می‌شد. رئیس قوه مجریه در ابتدای این بخش گفت: هر‌کشوری که دارای قدرت‌های ملی است، (قدرت فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی) یک سمبل دارد، سمبل قدرت سیاسی ما وزارت خارجه و سمبل وزارت خارجه شخص وزیر خارجه است. امام(ره) در دوران رهبری‌شان همیشه به این مسأله اهمیت خاصی قائل بودند که وزیر خارجه مورد احترام باشد. رهبر معظم انقلاب هم همیشه هر کجا بودیم شاهد این بودیم که همیشه از دولت و وزیر خارجه حمایت کردند. رئیس جمهوری افزود: در مدت این 7 سال کارهای بسیار عظیم و بزرگی انجام گرفته است. این کار آنقدر باعظمت است که دشمنان هم ناچارند در برابر این عظمت کار پذیرا باشند، بپذیرند و قبول کنند. در این مدت قطعنامه‌های شورای امنیت کنار گذاشته شده است که قطعنامه‌های فصل هفتی یعنی یک کار بدون نظیر و شما در تاریخ نظیر این را پیدا نمی‌کنید که 6 قطعنامه علیه جمهوری اسلامی ایران تصویب شود و بدون اینکه یک روز و یک لحظه اجرا شود، همه اینها در یک روز لغو شود که در تیر سال 94 لغو این قطعنامه‌ها بود و این کار عظیم و بزرگ در تاریخ ایران بوده است که این کار هیچ‌وقت تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد و این یک پیروزی سیاسی دائمی در تاریخ ایران است. وی یادآوری کرد: جمهوری اسلامی ایران پرونده PMD را بسته است؛ پرونده‌ای که امریکا و اسرائیل سال‌ها آرزو داشتند که این پرونده را سالیان دراز یا برای همیشه به‌عنوان یک معضل برای جمهوری اسلامی ایران ادامه دهند و این کار عظیم و بزرگی است که انجام گرفته است. حسن روحانی گفت: اف‌ای‌تی‌اف هم بعد از اینکه سال‌ها در دولت دهم حاضر نشدند ایران را بپذیرند، دولت یازدهم کاری کرد که ما از تحریم اف‌ای‌تی‌اف و لیست سیاه اف‌ای‌تی‌اف خارج شدیم و این کار عظیم و بزرگی بود که وزارت خارجه و وزارت اقتصاد ما در دولت یازدهم انجام داد و الان با مشکلی مواجهیم که امیدواریم باز هم همه تلاش کنیم از این مشکل در یک مقطعی خارج شویم ولی این کار در دولت یازدهم شد. کنوانسیون دریای خزر انجام گرفت، توافق با عراق برای لایروبی اروند در بغداد انجام گرفت، توافق اوراسیا و حضور ما در این اتحادیه انجام گرفت و اینها اقدامات بسیار مهمی بود که انجام گرفته است. وی با بیان اینکه «اساساً برای روابط خارجی‌مان از روز اول یک نگاه استراتژیک داشتیم و داریم»، گفت: نگاه ما، تعامل بسیار خوب، نزدیک و سازنده با کشورهای منطقه و همسایگان ماست که با بسیاری از کشورهای همسایه روابط بسیار خوب و نزدیک داریم بجز آن دو کشوری که خودشان نخواستند والا آنها هم اگر می‌خواستند روابط خوب می‌خواستیم با آنها داشته باشیم.
امروز شرایط بگومگو نیست
حسن روحانی افزود: اینجا می‌خواهم یک نکته اساسی‌تر بگویم. دشمنان کشور و در رأس آن امریکا و صهیونیسم هدف‌ اصلی‌شان از فشارها و تفرقه‌افکنی‌ها، اول جدایی بین ملت و نظام است. می‌خواهند مردم را از نظام جدا و از نظام مأیوس کنند و هدف دوم‌شان ایجاد اختلاف بین قوای سه‌گانه و مسئولان کشور است. نباید به امریکا و اسرائیل اجازه دهیم به اهداف‌شان برسند. دولت به سهم خودش همیشه خواهان روابط صمیمی و برادرانه در چارچوب قانون اساسی با قوه مقننه و قوه قضائیه است. امروز هم تصمیم دولت همین است و این تصمیم را همیشه ادامه می‌دهیم. وی با آرزوی اینکه تصمیم دو قوه دیگر هم همکاری با دولت باشد، گفت: امروز خواست ملت این است که سه قوه در کنار هم و دست به دست هم دهیم و بتوانیم مشکلات کشور را حل و فصل کنیم. الان نه شرایط تنش است و نه شرایط بگومگو؛ الان کشور در شرایط تحریم و فشار و کرونا است و این همه دشمن دارد. رئیس جمهوری گفت: باز هم تأکید می‌کنم، دست صمیمانه و برادرانه را به سمت مجلس شورای اسلامی، قوه قضائیه و نیروهای مسلح دراز می‌کنیم و همه در کنار هم تحت هدایت‌های مقام معظم رهبری، می‌خواهیم با هم کار کنیم. در فرصت باقی‌مانده دولت که حدود یکسال و یک ماه از کار دولت باقی‌مانده است، می‌خواهیم همه طرح‌ها و فعالیت‌هایمان را که نیمه کاره است، تکمیل و تمام کنیم و همه وعده‌هایی را که به مردم دادیم، اجرا کنیم.
امیدواری رئیس جمهوری برای کاهش کرونا در مرداد
حسن روحانی در پایان به موضوع کرونا و تصمیمات مهم این حوزه اشاره کرد و گفت: ما در اسفند و فروردین در موج اول کرونا بودیم و توانستیم با هماهنگی و همکاری که همه دست‌به‌دست هم دادیم و مردم، نیروهای مسلح، وزارت بهداشت و همه به میدان آمدیم و از آن موج اول عبور کردیم یعنی وقتی به اردیبهشت رسیدیم یک آرامش و تنفس راحتی در کشور ما تا اوایل خرداد بود خصوصاً نیمه دوم خرداد با یک موج جدیدی در استان‌های دیگر و نه در استان‌هایی که موج اول را داشتیم و در استان‌هایی که در آن دور موجی نبود، آنها دچار موج شدند و ما در این موج هستیم و ان‌شاء‌الله از این موج عبور خواهیم کرد.
وی افزود: تصمیماتی که گرفتیم برای عبور از این موج که اولاً به تمام استان‌هایی که شرایط قرمز دارند، اختیار دادیم که ستاد استانی‌شان بتوانند تصمیمات لازم را برای محدودیت‌های موقت در آن استان اتخاذ کنند. رئیس جمهوری اجازه اختیار به وزارت بهداشت برای تعطیلی و پلمب مکان‌های پرخطر و همین‌طور اجباری کردن استفاده از ماسک در مکان‌های شلوغ را دو تصمیم مهم دیگر عنوان کرد و افزود: همه توقع ما این است که با همکاری هم ان‌شاء‌الله بتوانیم تا پایان تیرماه با اجرای برنامه‌هایی که داریم وارد یک مرداد آرام‌تری شویم.

مصوبات هیات وزیران
واگذاری سهام دولتی در بورس طی یک زمانبندی

در جلسه روز گذشته هیأت دولت که به ریاست حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس جمهوری برگزار شد، رئیس جمهوری دستگاه‌های ذیربط را موظف کرد طی یک برنامه زمانبندی شده، سهام دولتی را در بازار بورس واگذار کنند. به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست جمهوری، روحانی واگذاری بخش دولتی اقتصاد به بخش خصوصی را از سیاست‌های مهم نظام دانست و تأکید کرد که در اجرای آن تعلل جایز نیست. رئیس جمهوری همچنین با توجه به شروع جریان شایعه و جوسازی در خارج از کشور و از ناحیه دشمنان ملت درباره برنامه همکاری ۲۵ ساله کشورمان با کشور چین، اظهار کرد: شایسته نیست دوستان در زمین دشمن بازی کنند ما در این دولت برنامه همکاری با همه کشورها را دنبال کرده‌ایم که نتایج درخشانی برای کشور داشته و خواهد داشت. او درعین حال، بر ضرورت تعامل، تفاهم و وحدت و انسجام با سایر قوا نیز تأکید کرد.
همچنین در این جلسه، هیأت وزیران با واگذاری سهام دولت به ارزش تقریبی ۳۲ هزار میلیارد تومان به سازمان تأمین اجتماعی بابت رد بخشی از دیون دولت به این سازمان موافقت کرد. هیأت دولت درادامه به پیشنهاد سازمان برنامه و بودجه کشور، آیین نامه اجرایی مربوط به پرداخت کمک معیشت ماهانه به جانبازان و آزادگان غیرحالت اشتغال معسر فاقد درآمد را به تصویب رساند. به موجب آیین نامه فوق، مشمولین این آیین نامه برای برخورداری از کمک معیشت موظفند اصل تقاضانامه مربوط و اقرارنامه محضری مبنی بر فاقد شغل و درآمد بودن را به بنیاد شهید و امور ایثارگران محل پرونده خود ارائه نمایند و بنیاد نیز موظف است به منظور برقراری کمک معیشت، اقدامات لازم را به عمل آورد. هیأت وزیران همچنین آیین‌نامه اجرایی مربوط به بازنشستگی پیش از موعد همسران و فرزندان شاغل شهدا را تصویب کرد. به موجب آیین‌نامه مذکور، افراد مشمول در صورت دارا بودن حداقل (۲۲) سال سابقه خدمت قابل قبول و بدون شرط سنی، می‌توانند درخواست بازنشستگی خود را با استفاده از سنوات ارفاقی (حداکثر به مدت ۸ سال) ارائه کنند. در هر  صورت، مجموع سنوات مذکور با احتساب سنوات ارفاقی باید حداقل ۳۰ سال باشد.

زهره افشار
خبرنگار
«واگذاری جزایر قشم و کیش به چینی‌ها» شایعه‌ای است که هرازگاهی در فضای مجازی و شبکه‌های ماهواره‌ای مطرح شده و بر سر زبان‌ها می‌افتد و به بحث‌های درون تاکسی و دورهمی‌ها تبدیل می‌شود. مشکلات اقتصادی و آثار تحریم‌های اقتصادی هم سرعت نشر این شایعات و باور‌پذیری آنها در بین مردم را افزایش داده. سید عباس موسوی سخنگوی وزارت امور خارجه در توئیتی این اخبار جعلی را جوسازی‌ علیه سند جامع همکاری ایران و چین خواند و اعلام کرد: «نه از واگذاری جزایر ایرانی خبری است و نه حضور نیروی نظامی و نه سایر موهومات! شگرد کهنه دروغ‌پردازی و انتشار اطلاعات غلط برای دریافت جزئیات و اطلاعات صحیح که توسط دشمنان منافع دو ملت به جد پیگیری می‌شود، راه به جایی نخواهد برد.» دبیرخانه شورای‌عالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی هم شایعات مبنی بر «واگذاری بخش‌هایی از سواحل جنوبی کشور و جزیره کیش به چینی‌ها» را تکذیب کرد.
این دبیرخانه اعلام کرد: «این اخبار هیچ منبع و منشأ مستندی ندارد و سوابق این کذبیات در صفحاتی متعلق به افراد وابسته به بیگانگان در فضای مجازی بوده که به دفعات تکذیب شده است.
در این اطلاعیه تأکید شده است: «حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور بر همه اهداف ارجحیت داشته و دارد و تمامی ارکان نظام و به تبع آن همه بخش‌های دولت در همین راستا قدم برمی دارند. همان‌طور که در صحبت‌های سخنگوی دولت هم تأکید شد در قرارداد ٢٥ ساله با چین هیچ مسأله محرمانه‌ای وجود ندارد و تاکنون هیچ قراردادی برای واگذاری زمین و بندر نداشته‌ایم.»
ما با همین پرسش به سراغ «فریدون همتی» استاندار هرمزگان رفتیم و پاسخ او را درباره شایعه‌های واگذاری قطعی کیش و قشم به چینی‌ها جویا شدیم. استاندار هرمزگان می‌گوید: شایعه واگذاری جزایر کیش و قشم حرف‌های بی‌ربط و بیهوده‌ای است. ایران هم مانند دیگر کشورها، اهداف کوتاه و بلند مدت برای توسعه مناطق مرزی و جزایر خود دارد که یکی از این سیاست‌ها جذب سرمایه‌گذار خارجی است ولی این اتفاق هم  قوانین و ضوابط خاص خودش را دارد. وی تأکید می‌کند: هر سرمایه‌گذار خارجی که بخواهد به‌صورت مستقل یا با مشارکت ایرانی‌ها در مناطق آزاد ما سرمایه‌گذاری کند در جمهوری اسلامی ایران چارچوب قانونی دارد و قانون ما به هیچ وجه اجازه واگذاری قطعی حتی یک متر از خاک‌مان را نمی‌دهد. استاندار هرمزگان خاطرنشان می‌کند: این شایعه سازی‌ها با هدف ایجاد تشویش در میان مردم صورت می‌گیرد و مسئولان برای روشن شدن افکار عمومی باید همه چیز را به شکل شفاف و صادقانه به مردم بگویند. من به‌عنوان استاندار اگر در مناطق آزاد هرمزگان یا سرزمین اصلی آن قرارداد سرمایه‌گذاری بزرگی بسته شود به‌صورت شفاف به مردم اعلام خواهم کرد.وی تأکید می‌کند: مردم نگران نباشند اگر هم سرمایه‌گذاری وارد این جزایر شود به منزله بخشیدن بخشی از خاک عزیزمان نیست و ما اصلاً نباید اجازه بدهیم چنین تصور غلطی شکل بگیرد. وی تصریح می‌کند: ما نباید با این حرف‌های بیهوده سد راه سرمایه‌گذاری در مناطق آزاد شویم و اتفاقاً ما باید مشوق‌هایی را برای سرمایه‌گذار خارجی بگذاریم چون وقتی سرمایه خارجی وارد شود به‌دنبال آن دانش فنی و تکنولوژی و اشتغالزایی هم می‌آید و صادرات نیز رونق می‌گیرد.
 یک متر از کیش زیبای‌مان را به کسی نمی‌دهیم
«غلامحسین مظفری مدیرعامل سازمان منطقه آزاد کیش هم به «ایران» می‌گوید: متأسفانه دشمنان این شایعه‌ها را هر چند ماه به طرز ماهرانه‌ای منتشر می‌کنند تا به اهداف مشخص خود برسند. در سال گذشته که این شایعه خیلی برسر زبان‌ها افتاده بود بالاخره مجبور شدیم از پلیس فتا کمک بگیریم. پس از پیگیری‌های پلیس فتا مشخص شد سرمنشأ این شایعه یکی از سایت‌های منتسب به سلطنت طلبان در خارج از کشور است. امسال هم در شرایطی که از یک سو با تحریم‌های ظالمانه و از سوی دیگر با کرونا در گیر هستیم، این شایعه را بار دیگر داغ کرده‌اند ولی قاطعانه می‌گویم هیچ بحثی در این مورد نبوده است. وی از مردم می‌خواهد به این شایعات توجه نکنند و می‌افزاید: پیگیری‌ و ردیابی انجام شده توسط پلیس فتا نشان داد که یکی از سایت‌های فضای مجازی که در خارج از کشور مستقر و به سلطنت طلبان وصل است عامل انتشار این اخبار است؛ به گونه‌ای که هر چند وقت یک بار این شایعات را در موتورهای جست‌و‌جو قرار داده و در شبکه‌های اجتماعی پخش می‌کنند.
مدیرعامل منطقه آزاد کیش تأکید کرد: عاملان انتشار این شایعات هر وقت که زمان را مناسب می‌دانند موضوع را برای ایجاد نگرانی و اضطراب مردم مطرح و این واگذاری را قطعی اعلام می‌کنند در حالی که این شایعه از اساس کذب بوده و هیچ مبنایی ندارد. وی خاطرنشان کرد: کشور ما قانون دارد، حساب و کتاب دارد مگر می‌توان دو جزیره را همین‌طور به یک کشور دیگر داد. کیش منطقه آزاد است و نمی‌توان حتی یک متر از زمینش را به یک نفر خارجی فروخت البته ما از همه سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی که بخواهند در کیش سرمایه‌گذاری کنند، استقبال می‌کنیم. وی تصریح کرد: هر کشوری می‌تواند قراردادهای بلندمدت پنهانی داشته باشد ولی به مردم اطمینان می‌دهم چنین قراردادی برای کیش نداریم.وی تأکید می‌کند: شفاف‌سازی در قراردادها می‌تواند از اشاعه چنین حرف‌هایی جلوگیری کند. وی خاطرنشان می‌کند: در سال‌های دفاع مقدس جوانان ما جانشان را دادند تا یک متر از خاک‌شان نرود در حال حاضر نیز همانگونه است و جای نگرانی نیست البته حساسیت مردم برای حفظ این دو جزیره زیبا ستودنی است چون کیش و قشم و ایران عزیزمان متعلق به همه مردم است. وی تصریح کرد: در حال حاضر به قدری سرمایه‌گذاران به کیش روی آورده‌اند که ما با محدودیت زمین مواجه هستیم. به گفته وی، در حال حاضر معادل 30هزار میلیارد تومان سرمایه‌گذاری داخلی و یکصد میلیون یورو سرمایه‌گذاری خارجی در کیش در حال انجام است. مدیرعامل سازمان منطقه آزاد کیش البته وضعیت همه‌گیری کرونا در کیش را نگران‌کننده خواند و افزود: به‌دلیل این شرایط و ملاحظاتی که باید رعایت شود، امسال نام جشنواره تابستانی کیش را به «تابستان کیش» تغییر دادیم و برنامه‌ها را به گونه‌ای برگزار می‌کنیم که عامل تجمع نشود. وی خاطرنشان کرد: پروتکل‌های بهداشتی در کیش بشدت اجرا می‌شود حتی اگر متوجه بشویم شرکت‌های هواپیمایی در انتقال مسافران به جزیره مسائل بهداشتی را رعایت نمی‌کنند اجازه فرود در کیش را به آنها نخواهیم داد. مظفری تأکید می‌کند: معیشت مردم در کنار سلامت مسافران و اهالی بومی تنها اولویت ما در کیش است.

نیم نگاه

استاندار هرمزگان: هر سرمایه گذار خارجی که بخواهد به صورت مستقل یا با مشارکت ایرانی ها در مناطق آزاد ما سرمایه‌گذاری کند در جمهوری اسلامی ایران چارچوب قانونی دارد و قانون ما به هیچ وجه اجازه واگذاری قطعی حتی یک متر از خاک‌مان را نمی دهد
مدیر عامل منطقه آزاد کیش: هر کشوری می تواند قراردادهای بلندمدت پنهانی داشته باشد ولی به مردم اطمینان می دهم چنین قراردادی برای کیش نداریم . شفاف سازی در قراردادها می تواند از اشاعه چنین حرف‌هایی جلوگیری کند

رضوانه رضایی‌پور
خبرنگار پارلمانی
128 رأی مخالف، 102 رأی موافق و 21 رأی ممتنع حاصل جلسه  مهم صبح دیروز بهارستان بود. جلسه‎ای که برخلاف دستورکار مجلس بخشی از آن غیرعلنی و بخشی دیگر علنی برگزار شد و به بررسی اعتبارنامه غلامرضا تاجگردون اختصاص یافت تا بالاخره با گذشت 40 روز، تکلیف نماینده گچساران برای حضور یا عدم حضور در جمع مجلس یازدهمی‎ها مشخص شود.
ساعت 8 و 10 دقیقه صبح جلسه غیرعلنی مجلس به ریاست محمدباقر قالیباف آغاز شد که 45 دقیقه به طول انجامید. قالیباف با شروع جلسه علنی، تنها به توضیح مختصری بسنده کرد و گفت: «مباحثی در این زمینه مطرح شد و نمایندگان محترمی که به موضوع اعتراض داشتند در 15 دقیقه وقت خود، مطالب‌شان را بیان کردند و آقای تاجگردون نیز به مدت 30 دقیقه نکاتی که لازم بود نمایندگان در جریان آن باشند به سمع آنان رساند.» او این جمله را گفت و سپس از سخنگوی کمیسیون تحقیق خواست که برای قرائت گزارش این کمیسیون پشت تریبون بیاید.
قرائت گزارش کمیسیون تحقیق
حجت‎الله فیروزی سخنگوی کمیسیون تحقیق، گزارش این کمیسیون را درباره بررسی‌های مرتبط با اعتبارنامه تاجگردون قرائت کرد که نتیجه آن تصویب اعتبارنامه در جلسه سوم تیرماه با اکثریت آرا بوده است.
با پایان یافتن گزارش کمیسیون تحقیق، قالیباف از نمایندگان خواست تا در جایشان بنشینند و رأی خود را به گلدان بیندازند. هرچقدر هم غلامرضا نوری قزلچه نماینده اصلاح‌طلب بستان‎آباد و موافق گزارش کمیسیون، از او خواست تا تذکر آیین‌نامه‎ای خود را بدهد، قالیباف چنین اجازه‎ای به او نداد. البته قالیباف پس از پایان رأی‎گیری و پیش از اعلام آرا، صندلی ریاست را به قاضی‌زاده هاشمی سپرد و خود مجلس را ترک کرد.
همزمان با شمارش آرای نمایندگان، طرح تشکیل کمیسیون ویژه حمایت از تولید ملی هم از سوی یکی از نمایندگان مطرح شد اما آنقدر فضای مجلس درگیر رأی دادن به اعتبارنامه تاجگردون بود که به نظر می‌رسید کمتر نماینده‌ای به آن گوش می‌دهد و در نهایت هم این طرح رأی نیاورد. غلامرضا تاجگردون هم قبل از آنکه نتیجه شمارش آرای نمایندگان درباره اعتبارنامه‌اش اعلام شود، کیفش را برداشت و صحن مجلس را ترک کرد.  با پایان یافتن شمارش آرا، قاضی‌زاده هاشمی که دقایقی بود ریاست مجلس را برعهده داشت، 128 رأی مخالف، 102 رأی موافق و 21 رأی ممتنع نمایندگان به گزارش کمیسیون تحقیق مجلس که موافق حضور تاجگردون در مجلس بود را اعلام کرد و از رد اعتبارنامه نماینده گچساران خبر داد.
درجلسه غیرعلنی چه گذشت؟
در 45 دقیقه‎ای که جلسه مجلس به حال غیرعلنی درآمد، علیرضا زاکانی به عنوان نماینده مخالفان 15 دقیقه در اعتراض به تأیید اعتبارنامه تاجگردون سخنرانی کرد. آن گونه که مالک شریعتی نماینده تهران پس از پایان رأی‌گیری در جمع خبرنگاران از این جلسه گفت: تصمیم هیأت رئیسه جهت برگزاری جلسه بصورت غیرعلنی عاقلانه و مدبرانه بود و جلوی التهابات احتمالی را گرفت. او گفت: معترضان به اعتبارنامه منتخب مردم گچساران هم می‌توانستند در این جلسه صحبت کنند که زاکانی به عنوان نماینده مخالفین ۱۵ دقیقه در این باره صحبت کرد. تاجگردون هم ۳۰ دقیقه فرصت داشت مطالب خود را مطرح کند که بخشی از فرصت خود را به مسعود پزشکیان داد تا در دفاع از وی صحبت کند. دفاع پزشکیان که نیمی از وقت 30 دقیقه‎ای تاجگردون را گرفته بود، در توئیت یکی از نمایندگان تهران آمده است. مجتبی رضاخواه در توئیتی نوشت: یکی از دلایل تصویب نشدن اعتبارنامه تاجگردون، دفاع بد و مغلطه تعجب‌برانگیز پزشکیان بود. ایشان با اشاره به حدیثی نتیجه گرفت که اگر کسی اتهامات علیه خودش را رد کند، باید آنها را نادیده گرفت. پس نقش دادگاه چیست؟ از این پس تلاش می‌کنیم پیگیر حقوق مردم شریف و فهمیده باشت و گچساران هم باشیم.
بدعت در قانونگذاری
در جریان آغاز رأی‌گیری نمایندگان درخصوص گزارش کمیسیون تحقیق، صدای اعتراض نوری قزلچه برای تذکر آیین‎نامه‎ای بارها به گوش رسید. اما او با مخالفت قالیباف فرصت اعتراض پیدا نکرد تا پس از پایان رأی‌گیری با حضور در جمع خبرنگاران از اشتباهاتی که در اجرای آیین‌نامه رخ داده، بگوید.
نماینده بستان آباد گفت: «در مجلس اتفاق نادری افتاد که به اعتقاد من خلاف آیین‌نامه داخلی بود. با تاجگردون برخوردی شد که انگار اعتبارنامه‌اش در شعبه رد شده، در کمیسیون تحقیق رد شده و گزارش رد آن به مجلس آمده است. در حالی که اعتبارنامه ایشان در شعبه تأیید شده بود و برخلاف قانون اعتبارنامه تأیید شده را به کمیسیون تحقیق ارجاع دادند. اعتبارنامه در این کمیسیون هم فقط دو مخالف داشت و بقیه اعضا را تأیید کرده بودند.
وی به مواد آیین نامه‎ای که نمایندگان با استناد به آن، رأی‌گیری در مورد تأیید اعتبارنامه را به صحن آوردند اعتراض کرد و گفت: استناد نمایندگان مواد 28 تا 32 آیین نامه داخلی مجلس است. 3 بار در ماده 29 و یکبار در ماده 31 آمده که بررسی اعتبارنامه برای تصمیم‌گیری به مجلس بیاید. اگر گزارش کمیسیون تحقیق رد اعتبارنامه از سوی شعبه را تأیید کند، آن وقت است که برای تصمیم‎گیری به صحن مجلس می‎آید. اگر موضوع رد اعتبارنامه باشد، همین روالی طی می‎شود که در این جلسه طی شده است. نمی‎دانم که نمایندگان این مواد آیین نامه را چگونه تفسیر کردند.
تاجگردون نماینده مشارکت 20 درصدی نبود
نوری قزلچه ادامه داد: با 275 نفر بقیه نمایندگان چه برخوردی کردیم؟ از رئیس گرفته تا سایر نمایندگان؟ فقط گزارش را خواندند و رد شدند. نباید به رأی‎ گذاشته می‎شد و جلسه آن هم به صورت غیرعلنی برگزار می‌شد. هیچ گزارش منافی عفتی وجود نداشت. هیچ مبحث امنیتی نبود، پس دلیلی برای برگزاری غیرعلنی جلسه وجود نداشت. متأسفانه برخوردی با نماینده حوزه انتخابیه‎ای شد که 75 درصد مردم در انتخابات مشارکت داشتند. تاجگردون هم بالای 50 درصد آرا را کسب کرده بود. ایشان نماینده مشارکت 20 درصدی که نبود. پیام این کار برای جامعه چه بود؟ بدعتی در قانونگذاری شده است. 40 روز است که مجلس درگیر اعتبارنامه تاجگردون است. او در ادامه با بیان اینکه تاجگردون رأی نمایندگان را پذیرفته است، ادامه داد: این کار مجلس این پیام را داشت که می‌خواهند مشارکت‌ها پایین باشد و عده‌ای خاص وارد شوند که اتفاقی خطرناک است.
نماینده بستان‌آباد درخصوص آنچه که در جلسه غیرعلنی اتفاق افتاد هم گفت: به آقای تاجگردون ۳۰ دقیقه فرصت داده شد تا در جلسه غیرعلنی پاسخ معترضان را بدهد. این همه در فضای مجازی علیه او مطلب منتشر کردند مگر می‎شود که در عرض چند دقیقه به آن پاسخ دهد؟ کمیسیون تحقیق هفته‎ها به آن رسیدگی کرده بود. مهمتر اینکه تاجگردون تأیید همه مراجع امنیتی و ذیصلاح و شورای نگهبان را هم داشت. محمدحسین فرهنگی سخنگوی هیات رئیسه مجلس هم گفت که تکلیف نماینده گچساران و دو نماینده تهران و آستانه اشرفیه که قبل از افتتاح مجلس از دنیا رفتند، در انتخابات میان دوره ای همزمان با انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 مشخص می شود.
طرح دو فوریتی و هجوم نمایندگان به سوی رئیس
نمایندگان مجلس در ادامه جلسه دیروز خود، یک طرح دو فوریتی را هم برای تصویب در دستور کار داشتند. طرح اصلاح قانون تعیین تکلیف استخدامی معلمان حق‌التدریس و آموزشیاران نهضت سوادآموزی،  با دو فوریت به صحن علنی آمد اما با بی‎توجهی نمایندگان رد شد و یک فوریت آن به تصویب رسید.
علی علیزاده نماینده مراغه به عنوان نماینده درخواست کننده دوفوریت طرح اصلاح ماده الحاقی به قانون تعیین تکلیف استخدامی معلمان حق التدریس و آموزشیاران نهضت سواد آموزی در جلسه علنی گفت: صدو سی نفر از نمایندگان مجلس این طرح را آماده کرده‎اند، طبق قانون در رابطه با جذب نیروهای حق التدریس که در سال ۹۷ تصویب شد، چهار گروه نیروهای حق‎التدریس، مربیان پیش دبستانی، سرباز معلمان و آموزشیاران نهضت سوادآموزی جذب آموزش و پرورش شوند، که برای سه گروه غیر از آموزشیاران نهضت سوادآموزی دوره‌های آموزشی برگزار شده، اما برای آموزشیاران نهضت آزمون گذاشته‌اند. در صورت تصویب نشدن این دو فوریت حق افراد ضایع می‌شود. کسانی که ۱۳ سال در مناطق دورافتاده با حقوق ماهانه حداکثر ۴۰۰ هزار تومان کار کرده و زحمت کشیده‌اند و آموزش داده‌اند، نباید حق آنها ضایع شود.
پس از صحبت‎های علیزاده و بیان نظرات نمایندگان موافق و مخالف، دو فوریتی این طرح به رأی گذاشته شد. پس از 50 ثانیه، قاضی‌زاده هاشمی پایان رأی گیری را اعلام کرد. نمایندگان که انگار غافل از ثبت رأی خود شده بودند پس از اینکه متوجه شدند فرصت رأی‎گیری را از دست داده‎اند، هرچقدر از رئیس جلسه درخواست تجدید رأی‎گیری را کردند، مورد قبول قرار نگرفت. حرف قاضی‎زاده هاشمی این بود که آیین نامه اجازه رأی گیری مجدد را نمی‎دهد اما نمایندگان زیر بار نرفتند و با هجوم به سمت تریبون، 10 دقیقه‎ای را به اصرار به رئیس مجلس گذراندند. در نهایت یک فوریت این طرح به رأی گذاشته شد که نمایندگان با ۱۶۳ رأی موافق، ۴۴ رأی مخالف و ۱۰ رأی ممتنع از ۲۴۰ نماینده حاضر به آن رأی مثبت دادند.

برش
مقایسه اقدام مجلس با ماده 29 و 32

رد اعتبارنامه غلامرضا تاجگردون در مجلس به استناد چند ماده از آیین‌نامه داخلی رخ داده که از قضا محل بحث تعدادی از نمایندگان هم است. نوری قزلچه، نماینده بستان آباد به مواد 28 تا 32 آیین‌نامه داخلی مجلس اشاره کرد که نمایندگان با استناد به آن تأیید اعتبارنامه نماینده گچساران را به رأی گذاشتند.
ماده 29-... اعتبارنامه‌هایی که مورد اعتراض نمایندگان قرار گرفته است، حداکثر ظرف مدت پنج روز کاری توسط شعبه رسیدگی می‌شود. در صورتی‌که نظر شعبه تأیید اعتبارنامه باشد، گزارش تأیید آن برای تصمیم‌گیری به مجلس ارائه می‌شود. چنانچه نظر شعبه رد اعتبارنامه باشد، از طریق هیأت رئیسه مجلس به کمیسیون تحقیق ارجاع خواهد شد تا پس از رسیدگی و ارائه گزارش، برای تصمیم‌گیری مجلس در دستور کار قرار گیرد. (این درحالی است که اعتبارنامه تاجگردون در شعبه تأیید شده بود اما به کمیسیون تحقیق هم رفت)
ماده 32- چنانچه کمیسیون تحقیق، اعتبارنامه رد شده از سوی شعبه را رسیدگی کند و نظر به تأیید اعتبارنامه داشته باشد، گزارش آن برای تصمیم‌گیری مجلس در دستور کار قرار می‌گیرد و در صورتی که نظر کمیسیون مبنی بر رد اعتبارنامه باشد گزارش آن حداکثر به مدت 15 دقیقه در مجلس مطرح و ادله رد اعتبارنامه ارائه می‌شود. نماینده‌ای که اعتبارنامه‌اش توسط کمیسیون رد شده است حداکثر به مدت 30 دقیقه فرصت دارد تا از خود دفاع کند، ضمن اینکه می‌تواند بخشی از وقت خود را حداکثر به دو نفر از نمایندگان واگذار کند، سپس گزارش کمیسیون تحقیق به رأی گذاشته می‌شود، چنانچه رد اعتبارنامه به تصویب مجلس نرسد، رئیس جلسه تصویب آن را اعلام می‌کند. (برخلاف نظر این ماده اعتبار نامه تاجگردون در حالی به رأی گذاشته شد که کمیسیون تحقیق آن را رد نکرده بود.با این حال برخی این تفسیر را داشتند که چون معترضان به اعتبارنامه در شعبه قانع نشده‌اند موضوع باید به کمیسیون تحقیق و در نهایت رأی‌گیری در صحن موکول شود.)

مدیر روابط عمومی معاونت حمل‌و‌نقل ‌وترافیک شهرداری تهران تأکید کرد: در حال حاضر طرح‌های ترافیکی پایتخت از ساعت ۸:۳۰ تا ۱۶ اجرا می‌شود و در این میان، یک بار خروج از محدوده طرح ترافیک و طرح کنترل آلودگی هوا از ساعت ١٤:٣٠ آزاد است. به‌گزارش روابط عمومی حمل‌ونقل و ترافیک شهرداری تهران، علی عالی افزود: از روز هفدهم خرداد ٩٩، طرح‌های ترافیکی (طرح ترافیک و طرح کنترل آلودگی هوا) در پایتخت از ساعت ۸:۳۰ تا ۱۶ برقرار است. در روزهای پنجشنبه نیز صرفاً طرح کنترل آلودگی هوا و از ساعت ٨:٣٠ تا ١٣ اجرا می‌شود، تغییر ساعت اجرای محدوده طرح ترافیک و طرح کنترل آلودگی هوا صرفاً جهت رفاه حال شهروندان و کارمندان صورت گرفته است که ترددشان در محدوده‌های فوق مشمول عوارض نشود.

هیأت دولت با پیشنهاد وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مبنی بر واگذاری ۳۲ هزار میلیارد تومان سهام شرکت‌های دولتی در تأدیه بدهی‌اش به سازمان تأمین اجتماعی موافقت کرد؛ به این ترتیب دست سازمان برای اجرای همسان‌سازی حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی باز شد. به گزارش ایسنا، محمد شریعتمداری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با اعلام این خبر گفت: براساس مصوبه هیأت دولت که با پیشنهاد مشترک وزارتخانه‌های تعاون، کار و رفاه اجتماعی و امور اقتصادی و دارایی صادر شد، بخشی از سهام دولت در ۹ شرکت مهم دولتی به سازمان تأمین اجتماعی واگذار شد. به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، سازمان تأمین اجتماعی متعهد است با اتکا به این منابع جدید ظرف مدت کوتاهی طی ماه‌های آتی نسبت به اجرای طرح همسان‌سازی و متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی اقدام فوری به عمل آورد. سالاری مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی در این رابطه  از اختصاص 32 هزار میلیارد تومان برای همسازی سازی حقوق بازنشستگان خبر داد. وی گفت: دریافتی بازنشستگان تأمین اجتماعی بین 500 تا 800 هزار تومان افزایش پیدا می‌کند.

ندا آکیش – در میانه یکی از هولناک‌ترین همه گیری‌های تاریخ بشریت و در شرایطی که تمام کشورهای دنیا خود را به اتحاد نانوشته‌ای برای غلبه بر بیماری کووید19 متعهد می‌دانند، دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا با اعلام خروج رسمی کشورش از سازمان جهانی بهداشت؛ وارد مسیری جدا از همه جهان شد.
در ماه آوریل هنگامی که ترامپ به بهانه «افزایش نفوذ چین» در سازمان جهانی بهداشت و کوتاهی این سازمان در برخورد با دولت پکن به‌خاطر همه‌گیری ویروس کرونا بودجه سازمان جهانی بهداشت را به‌حالت تعلیق درآورد و برای نخستین بار تهدید کرد، از این سازمان بین‌المللی خارج می‌شود، بسیاری از ناظران از جمله برخی از جمهوریخواهان و حتی مقامات کاخ سفید تصور نمی‌کردند، این تهدید روزی عملی شود. آنها شاید فراموش کرده بودند، رهبری کاخ سفید در حال حاضر در دستان فردی است که علاقه وافری به خروج از پیمان‌های بین‌المللی دارد. بویژه اگر این خروج برایش منافع تبلیغاتی داشته باشد و بویژه اگر قرار باشد حدود 4 ماه دیگر در ایالات متحده انتخابات ریاست جمهوری برگزار شود.
به‌گزارش رادیو ملی امریکا، ترامپ با سابقه خروج از پیمان آب و هوایی پاریس، خروج از برجام، خروج از نفتا و... روز 6 ژوئن نامه رسمی خروج امریکا از سازمان جهانی بهداشت را برای آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل ایمیل کرد و گوترش هم ضمن تأیید دریافت این نامه، اعلام کرد، امریکا در یک پروسه زمانی یک ساله یعنی 6 جولای 2021 از سازمان جهانی بهداشت خارج می‌شود اما سازمان ملل در حال بررسی این موضوع با سازمان جهانی بهداشت است که آیا تمام شرایط برای این خروج مهیا است یا خیر. مطابق قوانین موجود، از جمله شرایط خروج هر عضوی از سازمان جهانی بهداشت این است که یک سال قبل از خروج، تمایل به چنین اقدامی، به طور رسمی اعلام و تمام تعهدات مالی معوقه نیز پرداخت شود. امریکا که در سال 1948 به سازمان جهانی بهداشت پیوست، این شروط را پذیرفته است. امریکا تا 30 ژوئن 198 میلیون دلار بدهی به سازمان جهانی بهداشت داشته که هنوز پرداخت نشده است؛ آنهم در شرایطی که این سازمان درگیر همه‌گیری کووید19 است و تاکنون در سراسر جهان بیش از 11.6 میلیون نفر به این بیماری مبتلا شده‌اند و بیش از نیم میلیون نفر هم جان خود را از دست داده‌اند و جالب آنکه امریکا در این همه‌گیری از نظر شمار مبتلایان و قربانیان صدرنشین است.
جهان باهم؛ ترامپ تنها
تدروس ادهانوم، رئیس سازمان جهانی بهداشت به خبر خروج رسمی امریکا از این سازمان با یک توئیت کنایه‌آمیز یک کلمه‌ای واکنش نشان داد و در توئیتر نوشت: «با هم!»
جو بایدن، کاندیدای ریاست جمهوری از حزب دموکرات اما واکنش تندی نشان داد و در توئیتر نوشت: زمانی که امریکا در تقویت بهداشت جهانی مشارکت دارد امریکایی‌ها ایمن‌تر هستند. من در نخستین روز کاری‌ام به‌عنوان رئیس جمهوری دوباره امریکا را به سازمان جهانی بهداشت ملحق می‌کنم و رهبری‌مان در سطح جهانی را احیا خواهم کرد. سناتور رابرت منندز، دموکرات ارشد در کمیته روابط خارجی سنا نیز در واکنش به این اقدام ترامپ گفت: با این کار جان و منافع امریکایی‌ها حفظ نمی‌شود بلکه امریکایی‌ها بیمار و تنها می‌شوند. امی برا، نماینده کنگره هم با انتقاد از عملکرد ترامپ در همه‌گیری ویروس کرونا به این خروج واکنش نشان داد و گفت: موارد ابتلای ما [امریکا] در حال افزایش است. اگر اینها تقصیر سازمان جهانی بهداشت است پس چرا ما این‌طور هستیم و بسیاری از کشورها از کره جنوبی گرفته تا نیوزلند تا آلمان به حالت عادی برگشته‌اند. «ژائو لیجیان»، سخنگوی وزارت خارجه چین هم گفت: خروج آمریکا از این سازمان تلاش‌های ضدهمه‌گیری در سطح بین‌المللی را تضعیف می‌کند و تاثیر منفی جدی بر کشورهای در حال توسعه خواهد داشت.
حمایت معنادار جمهوریخواهان
به‌گزارش فرانس 24، حتی برخی از متحدان جمهوریخواه ترامپ هم نگران این تصمیم هستند. سایت خبری – تحقیقی «پروپابلیکا» ماه گذشته میلادی در گزارشی نوشته بود، «اکثر مشاوران ترامپ مخالف خروج از سازمان جهانی بهداشت هستند. با این حال، روز سه‌شنبه جمهوریخواهان به‌خاطر منافع حزبی در ماه‌های منتهی به انتخابات ریاست جمهوری در موضع دفاع از تصمیم ترامپ قرار گرفتند.» مؤسسه دارویی امریکا هم در بیانیه‌ای اعلام کرد: «دولت ترامپ با خروج رسمی از سازمان جهانی بهداشت سلامت کشور ما را به یک خطر بزرگ انداخت.»
در تاریخ 30 ژوئن یعنی حدود 10 روز قبل نیز 750 کارشناس بین‌المللی در دو حوزه بهداشت و درمان و حقوق به کنگره امریکا نامه نوشته و درباره خروج از سازمان جهانی بهداشت هشدار داده بودند. زیرا امریکا یکی از اصلی‌ترین تأمین‌کننده‌های مالی این سازمان است و در حال حاضر که همه‌گیری کووید19 تمام کشورها را درگیر کرده قطع این کمک‌های مالی می‌تواند باعث ایجاد وقفه در برنامه‌های ضروری این سازمان از جمله برنامه توسعه واکسن، رصد بیماران و انجام تست شود. با خروج امریکا از سازمان جهانی بهداشت همچنین تمام پیشرفت‌هایی که در زمینه کنترل بیماری ایدز در سطح جهان حاصل شده بود، از بین خواهد رفت. به گزارش نیویورک تایمز، بودجه دوسالانه سازمان جهانی بهداشت حدود 6 میلیارد دلار است که کشورهای عضو آن را تأمین می‌کنند. در سال 2019 امریکا حدود 553 میلیون دلار از این بودجه را تأمین کرد.
بسیاری از سازمان‌ها و نهادهای حامی بهداشت عمومی از جمله کمپین ضد فقر «وان» هم با زیر سؤال بردن بهانه ترامپ برای این خروج می‌گویند، وقتی کووید19 نخستین بار در شهر ووهان چین شناسایی شد، سازمان جهانی بهداشت چاره‌ای جز همکاری با چین برای مبارزه با این همه‌گیری نداشت. امریکا اگر نقدی به این سازمان دارد باید برای اصلاح آن کار کند نه اینکه سازمان را ترک کند. این کار امنیت تمام امریکایی‌ها و مردم جهان را به‌خطر می‌اندازد.

برخی نمایندگان اصولگرا که همواره مدعی اخلاق مداری هم هستند، گویا ترجیح می‌دهند به بهانه بیان نقد‌های خود، مشتی اتهام و توهین هم حواله دولتمردان کنند. سه روز بعد از آنکه برخی از همین اصولگرایان در جلسه‌ای - که به گفته عباس سلیمی نمین از چهره‌های شاخص اصولگرا  نه عقلانیتی در آن بود، نه تدبری و نه ادبیات مناسب-  محمدجواد ظریف را آماج حملات و اتهاماتی همچون دروغگویی و خیانت کردند، حالا بانی طرح سؤال از رئیس جمهوری که ملبس به لباس روحانیت و عضو هیأت رئیسه هم هست، همین شیوه را در پیش گرفته و گویا به این نتیجه رسیده اگر مشتی  اتهام را چاشنی طرح سؤال از رئیس جمهوری کند، مشکلات مردم خیلی زودتر حل می‌شود!
سید ناصر موسوی لارگانی، نماینده فلاورجان روز گذشته در نطق میان دستور خود در کنار برخی انتقادها نسبت به عملکرد دولت، پا را از حیطه نقد فراتر گذاشت و رئیس جمهوری کشور را «نفوذی» خواند. به گزارش فارس، او با تکرار انتقادها و ادعاهای همیشگی مخالفان درباره برجام، ادعا کرده: «شما در طول ۷ سال گذشته به هیچ یک از توصیه‌های رهبری عزیز عمل نکردید و در موارد متعدد به مانند یک نفوذی تقابل و ستیزه با ارکان نظام را در رأس برنامه‌ها و سخنان‌تان قرار دادید.»
او با بیان این ادعا که کشور از سوی رئیس جمهوری به حال خود رها شده، خطاب به رئیس جمهوری گفته: «آقای روحانی فضاسازی رسانه‌ای و دروغ بس است. باید در خانه ملت حاضر شوید و پاسخ‌هایی قانع کننده برای ملت و نمایندگان داشته باشید.»
این طیف از مخالفان تند و تیز دولت که مدعی دغدغه‌مندی برای معیشت و سفره‌های مردم هستند، چشم خود را آگاهانه یا ندانسته بر این واقعیت بسته‌اند که بخشی زیادی از مشکلات فعلی کشور به واسطه اعمال فشارهای امریکاست. نظام جمهوری اسلامی ایران هم در مقابل این سیاست فشار حداکثری استراتژی «مقاومت» را انتخاب کرده و دولت آقای روحانی هم حالا ذیل همین استراتژی عمل می‌کند. آقای موسوی لارگانی یا اطلاع ندارد یا خود را به بی اطلاعی می‌زند که به هر حال مقاومت هزینه دارد. نمی‌شود هم مدام طلب پیروی و تبعیت از استراتژی مقاومت را از دولت داشت و هم دولت را متهم به ناکارآمدی کرد.
در حقیقت امثال آقای موسوی لارگانی از یک سو در مقام بیان و شعار به موضع انقلابی و مقاومت در برابر اعمال فشارها افتخار می‌کنند و از سوی دیگر هزینه‌ها و تبعات آن را به حساب دولت می‌نویسند! جناب موسوی! اگر برجام به زعم شما این همه آثار شوم برای کشور به ارمغان آورده، راهکار توهین و تخریب دولت و وزارت خارجه نیست، شما و همکاران‌تان که دست به طرح نویسی‌تان خوب است و مجلس هم حالا به رأس امور برگشته، یک طرح 3 فوریتی بنویسید و دولت را ملزم به خروج از برجام کنید و آنگاه راهکارهای عملی و کارشناسی خود را جایگزین کنید. دو صد گفته چون نیم کردار نیست.  
آقای موسوی در نسبت دادن اتهام نفوذی به رئیس جمهوری هم به نظر می‌رسد راه استاد بزرگ جواد کریمی قدوسی را در پیش گرفته که از هر کس خوشش نمی‌آید، یک اتهام نفوذی نثارش می‌کند. سردار رمضان شریف، سخنگوی سپاه، اسفند 97 بیان اتهامی مشابه علیه رئیس جمهوری از سوی کریمی قدوسی را تکذیب و البته این را هم گفت که حق پیگیری این ادعا و اینگونه نقل و قول‌ها برای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی محفوظ خواهد بود. با این وصف تنها وجهی که این ادعا می‌تواند داشته باشد نوعی دهن‌کجی به دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی، شورای نگهبان و در نهایت حق انتخاب مردم است. جای شگفتی است که در مجلس انقلابی هیچ کس تذکری به این عضو هیأت رئیسه نداد که بر اساس کدام اطلاعات و اسناد رئیس جمهور قانونی کشور که حکمش از سوی رهبری انقلاب تنفیذ شده را متهم به نفوذی می‌کند. اگر یک عضو هیأت رئیسه به خود اجازه می‌دهد به رئیس جمهوری بدون سند و مدرک اتهام بزند، آیا می‌توان از دیگران انتظار داشت که در مواجهه با  مسئولان کشور مراعات قانون و اخلاق را داشته باشند؟
بماند که همین مجلس بررسی اعتبار نامه یک منتخب را از بیم اعلان احتمالی برخی اتهامات و ادعاها به جلسه غیرعلنی می‌برد اما در جلسه علنی براحتی آن هم از سوی یک روحانی عضو هیأت رئیسه از پشت تریبون به رئیس جمهوری اتهام می‌زند! رئیس جمهوری پیش از این گفته بود «از قوه مجریه راحت انتقاد کنید چون انتقاد از قوه مجریه کم و بیش پاداش هم دارد» حالا اما به نظر می‌رسد تخریب و اتهام به دولت هم گویا پاداش دارد!

گروه اقتصادی/ تاکنون 370هزار واحد صنفی، خدماتی، صنایع دستی و تولیدی کارگاهی برای دریافت وام کرونا ثبت‌نام کردند. ازاین رو در طرح اعطای تسهیلات به صاحبان کسب‌وکار آسیب‌دیده ناشی از ویروس کرونا، حدود 160 هزار واحد کسب‌وکار، به شبکه بانکی کشور معرفی شده‌اند که 12 هزار و 700 واحد آن صنفی هستند.
از کل میزان ثبت‌نام‌کنندگان 120 هزار واحد صنفی، تولیدی کارگاهی و صنایع دستی است و 160 هزار ثبت‌نام‌کننده در زمره رانندگان تاکسی، اتوبوس و آژانس‌ها هستند ومابقی سایر صنوف را شامل می‌شود. البته پیش‌بینی شده بود که یک میلیون و 300 هزار واحد صنفی که بیمه هستند برای تسهیلات کرونا ثبت‌نام کنند اما به جهت بازپرداخت بالا و شرایط مالی بدی که خیلی از واحدهای صنفی مشمول دارند از این طرح حمایتی ستاد ملی مقابله با کرونا استقبال نشد. در این میان تصمیم گرفته شد که واحدهای صنفی فاقد بیمه هم بتوانند از تسهیلات کرونایی برخوردار شوند؛ تمام این واحدها تا 25 تیرماه برای ثبت‌نام در سایت کارا فرصت دارند.
طبق آخرین اعداد و ارقامی که در پرداخت تسهیلات واحد صنفی وجود دارد، 13 هزار و 500 واحد صنفی در سامانه کارا ثبت‌نام کرده بودند که 12 هزار و 700 فقره پرونده نهایی و به بانک رفته است و طی این مدت از تعداد مجموعه‌هایی که به بانک‌های عامل مراجعه کردند تنها به ارزش 23 میلیارد ریال وام کرونایی پرداخت شده است.این در حالی است که بودجه منظور شده برای این بخش 9 هزار میلیارد ریال بوده است. دو هفته‌ای است که پرداخت وام کرونا آغاز شده است، در هفته اول خیلی از واحدها به خاطر محدودیت‌ها و سایر مشکلات نتوانستند به وام‌ها دسترسی پیدا کنند اما از روز یکشنبه هفته جاری روند پرداخت تسهیلات به‌صورت صددرصدی افزایش یافته است و اتاق اصناف و وزارت صمت امیدوار هستند که واحدهای صنفی بیشتری برای ثبت‌نام اقدام کنند.
خیلی از واحدهای صنفی امیدی به دریافت تسهیلات کرونایی ندارند و حتی رؤسای اتحادیه‌ها هم در گفت‌و‌گوهایی که با روزنامه ایران داشتند به پرداخت وام خوشبین نیستند و برخی از آنها اظهار می‌کنند که اگر پرونده واحدهای صنفی برای پرداخت تسهیلات از ستاد ملی مقابله با کرونا هم عبور کند، بانک‌ها با سختگیری‌هایی که دارند، نمی‌گذارند واحدهای صنفی آسیب دیده از کرونا وام دریافت کنند. از طرفی برخی از آنها می‌گویند وامی که برای صنوف در نظر گرفته شده با توجه به صدمه مالی که واحدهای صنفی دیدند مناسب نیست و باید نرخ سود کمتری لحاظ می‌شد.
برخی دیگر از نگاه‌ها هم این گونه است که سیاستگذاران تصور می‌کردند کرونا در همان ابتدای سال خواهد بود و بعد از آن ویروس کرونایی وجود نخواهد داشت؛ حال که قرار است ایران و سایر کشورها در ماه‌های متمادی با این ویروس دست به گریبان باشند دولت بودجه برای تخصیص وام به واحدهای آسیب پذیر ندارد به همین دلیل بانک‌های عامل سنگ‌اندازی می‌کنند.
اما جمشید گلپور، سرپرست مرکز اصناف و امور بازرگانان وزارت صنعت، معدن و تجارت که نماینده وزارت صمت در ستاد ملی مقابله با کرونا است به «ایران» می‌گوید: «توقفی در پرداخت تسهیلات کرونایی وجود ندارد و تمام واحدهای صنفی و کارگاه‌های تولیدی که از شیوع ویروس کرونا آسیب دیدند و وضعیت آنها مورد رصد قرار گرفته است، مشمول تسهیلات می‌شوند.»
سایت بانک مرکزی هم به نقل از اکبر کمیجانی، قائم مقام بانک مرکزی نوشته بود که صاحبان کسب‌وکار آسیب دیده ناشی از شیوع ویروس کرونا، از طریق سامانه کارا به شبکه بانکی کشور معرفی شده‌اند که لازم است در پرداخت تسهیلات ستاد ملی مقابله با کرونا به این واحد‌ها تسریع و تسهیل شود. او گفته بود: «پیش‌بینی می‌شود در روز‌های آتی پرداخت تسهیلات به صاحبان کسب‌وکار با رشد قابل توجهی روبه‌رو شود.»
منتظر وام هستیم
رضا صفری که کارگاه تولیدی کوچک پوشاک دارد، به «ایران» می‌گوید: «از زمانی‌که در سایت سامانه تسهیلات کرونا ثبت‌نام کرده‌ام هنوز هیچ وامی دریافت نکرده‌ام و معلوم نیست چه زمان پرداخت وام صورت می‌گیرد، ما و خیلی از مجموعه‌های مشابه در انتظار وام هستیم تا بتوانیم چرخ کارگاه خود را بچرخانیم. اگر دولت نمی‌تواند وام دهد حداقل بسته‌های حمایتی در نظر بگیرد.» در حال حاضر تعداد 14 رسته کسب وکارهای آسیب دیده از کرونا و همچنین توزیع بخشی(سهم وزارت صنعت، معدن و تجارت معادل 7707 میلیارد تومان) و استانی مشخص شده‌اند.
13 هزار صنف به بانک می‌روند
سرپرست مرکز اصناف و امور بازرگانان وزارت صمت می‌گوید: «طبق آخرین آمارها و بررسی‌های صورت گرفته حدود 13 هزار پرونده اصناف به بانک‌ها رفته است و برای دریافت تسهیلات معرفی شدند.»
او با بیان اینکه بانک‌ها مکلف به پرداخت تسهیلات به واحدهای صنفی هستند و به هیچ عنوان نمی‌توانند به آن بی‌توجهی کنند، اظهارداشت: «بانک مرکزی تیمی را در نظر گرفته که بر نحوه پرداخت وام کرونا نظارت کند، هیچ بانکی اجازه ندارد متقاضی را معطل  یا از ارائه تسهیلات امتناع کند.»
تذکر به بانک‌ها داده می‌شود
گلپور گفت: «زمان برای پرداخت تسهیلات تعیین شده و بانک باید با سرعت وضعیت وام واحدهای صنفی را تعیین تکلیف کند در غیر این‌صورت در ارزیابی‌ها به بانک عامل تذکر داده می‌شود. به هر ترتیب در روزهای اول پرداخت وام ممکن است چالش‌هایی وجود داشته باشد اما بانک‌ها باید با سرعت عمل کنند. در این میان باید بگویم که اگر واحد صنفی با تعلل بانک عامل مواجه شد، می‌تواند در سایت کارا اعلام کند تا موضوع به‌صورت ویژه مورد پیگیری قرار گیرد.»
نماینده وزارت صمت در ستاد ملی مقابله با کرونا می‌گوید: «ضرب الاجل برای پرداخت تسهیلات کرونا وجود دارد لذا متقاضیان و ثبت‌نام‌کنندگان خیالشان راحت باشد چرا که دولت بر این موضوع نظارت دارد و هیچ چشمپوشی بر کم کاری‌ها نخواهیم داشت.»
میزان پرداختی‌های کرونا
در واحدهای صنفی که مشمول بیمه هستند، پرداخت تسهیلات براساس لیست شاغلین در واحد کسب و کار به‌صورت مرحله‌ای و به ازای هر شاغل دارای پرونده تأمین اجتماعی است. برای واحدهای کسب و کار به ازای هر شاغل 120 میلیون ریال که70 درصد بابت هزینه دستمزد و 30 درصد برای سایر هزینه‌های عملیاتی مرتبط است در نظر گرفته شده است. برای واحدهای کسب و کار در رسته‌های تعطیل شده، به ازای هر شاغل 160 میلیون ریال که50 درصد بابت هزینه دستمزد و 50 درصد بابت سایر هزینه‌های عملیاتی است.
برای پرداخت وام هم شرایط اینگونه است که نرخ سود تسهیلات در قالب عقد مرابحه با سود 12 درصد و زمان پرداخت حداکثر تا تیرماه و مدت بازپرداخت با احتساب دوره تنفس 24 ماه از ابتدای مهرماه سال‌جاری است.قرار شده بانک مرکزی نسبت به تأمین حداقل مبلغ 490 هزار میلیارد ریال منابع مالی مورد نیاز اقدام کند.
مشکل پیامک حل شد
گلپور گفت: «واحدهای صنفی نگرانی برای دریافت وام نداشته باشند، ستاد ملی مقابله با کرونا با تمام قوا وارد این بخش شده است و بر اساس اعتبار تعیین شده تخصیص تسهیلات صورت می‌گیرد؛ به‌طور قطع اگر ارسال پیامک به مشمولان با مشکل مواجه نشده بود اکنون تعداد زیادی از واحدهای صنفی وام دریافت کرده بودند.»
او درباره صنایع و برخورداری آنها از تسهیلات کرونا، افزود: «واحدهای صنعتی به خاطر آنکه آسیب جدی از شیوع ویروس کرونا ندیدند مشمول تسهیلات نشدند؛ در حال حاضر بخش خدمات و اصناف در اولویت حمایت دولت قرار گرفتند.»
بسته‌های حمایتی جدید می‌آید
سرپرست مرکز اصناف و امور بازرگانان وزارت صمت می‌گوید: «از آنجا که کرونا در ماه‌های آینده با کشورمان خواهد بود، می‌خواهیم بسته‌های حمایتی دیگری هم در نظر بگیریم که عمدتاً اعتباری نیست؛ کمیته اقتصادی بررسی ناشی از آسیب‌های کرونا می‌خواهد بسته‌های حمایتی را در نظر بگیرد که در پی آن فعالیت واحد صنفی و تجاری رونق بگیرد.»
او گفت: «ستاد ملی مقابله با کرونا برای هرگونه حمایت از واحدهای صنفی مشتاق است و تمام سعی خود را می‌کند تا مشکلات آنها را با تسهیل قوانین و تسریع در ارائه خدمات و امکانات کمتر کند.»
 یکی از رانندگان آژانس که در منطقه 13 تهران فعال است، به «ایران» گفت: «از اردیبهشت ماه برای دریافت وام کرونا در سایت کارا ثبت‌نام کرده‌ام ولی تاکنون هیچ پیامکی از وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ارسال نشده است؛ حتی چندین مرتبه به‌صورت حضوری مراجعه کرده‌ام ولی هیچ جوابی دریافت نکرده‌ام.»
او ادامه داد: «آژانس‌ها به خاطر شیوع کرونا بشدت آسیب مالی دیدند لذا از سیاستگذاران می‌خواهیم که نسبت به پرداخت تسهیلات به این صنف مساعدت بیشتری داشته باشند.»

عطف مصاحبه

واحدهای صنفی فاقد بیمه در لیست حمایت مالی
نکته دیگری که گلپور به آن اشاره کرد و مورد نقد صنف پوشاک است، تأخیر در تعیین افراد برای دریافت وام است. او گفت: «مشکلات در ارسال پیامک به متقاضیان و یکسری از مسائل زیرساختی باعث شد که ثبت‌نام‌ها با تأخیر انجام شود اما با حل مشکلات ثبت‌نام‌ها سرعت گرفته است، از طرفی در گام دوم سیاست‌های حمایتی از واحدهای صنفی تصمیم گرفته شد که واحدهای صنفی فاقد بیمه هم در لیست دریافت‌کنندگان وام قرار گیرند.» سرپرست مرکز اصناف و امور بازرگانان وزارت صمت می‌گوید: «آنگونه که پیش‌بینی کردیم 500 تا 600 هزار واحد صنفی فاقد بیمه در ثبت‌نام‌های جدید شرکت خواهند کرد؛ اگر ستاد ملی مقابله با کرونا گروه‌های جدید را وارد فرآیند پرداخت وام می‌کند بدون شک برای آن اعتبار مالی در نظر گرفته شده است؛ در مرحله اول که واحدهای دارای بیمه لحاظ شده بودند بین 120 تا 150 هزار واحد مشمول شدند.» او ادامه داد: «در واحدهای صنفی که بیمه هستند به طور متوسط تا دو نیروی کار مشمول وام کرونا (در کل 3 میلیون واحد صنفی برای حمایت معرفی شدند که شامل یک نفر مدیر واحد صنفی و دو کارگر است) می‌شوند و البته در صنوفی (مانند دارندگان تالار) که بیش از 50 کارگر داشتند هم گزینه‌ای لحاظ شده بود تا بتوانند ثبت‌نام کنند اما در واحدهای صنفی فاقد بیمه هنوز نیروی کار دیده نشده و تنها ملاک مدیر واحد صنفی است؛ تصور می‌کنم در آینده بتوان این افراد را هم مانند واحدهای صنفی دارای بیمه دید.»

مریم طالشی
گزارش نویس
«قبلاً هرچه می‌‌خریدم سعی می‌‌کردم در یک الی دو کیسه پلاستیکی جا دهم. بعدش هم که می‌‌آمدم خانه، کیسه‌‌ها را خالی می‌‌کردم و تای شان می‌‌کردم می‌‌گذاشتم گوشه کابینت تا دوباره از آنها استفاده کنم، مثلاً برای زباله یا چیزهای دیگری که نیاز به کیسه نو نداشت. اصلاً کم پیش می‌‌آمد برای خانه کیسه زباله بخریم. حالا اما هم تعداد کیسه‌‌های خرید بیشتر شده و هم بعد از اینکه خریدها را خانه می‌‌آورم، محتویات کیسه‌‌ها را در کیسه فریزر می‌‌ریزم و می‌‌گذارم گوشه آشپزخانه تا به‌قول خودمان کرونایش برود و کیسه‌‌های خرید را هم ناخواسته دور می‌‌ریزم. خودم هم می‌‌دانم این‌طوری پلاستیک بیشتری مصرف می‌‌شود اما چاره دیگری ندارم.»
این گفته‌‌های یک خانم خانه‌‌دار است که به‌گفته خودش همیشه سعی می‌‌کند تا می‌‌تواند پلاستیک کمتری مصرف کند و خودش را دوستدار محیط زیست می‌‌داند اما وقتی پای جان آدم وسط باشد، دیگر کسی خیلی به این چیزها فکر نمی‌کند.
این خانم تنها کسی نیست که با شیوع کرونا مصرف پلاستیک را بالا برده، خیلی‌‌های دیگر هم خود را ناچار به استفاده بیشتر از این مواد می‌‌دانند.
«همه چیز را دیگر مجبوریم توی نایلون بگذاریم. من خودم تمام وسایل توی کیفم را دانه دانه داخل کیسه فریزر می‌گذارم، وسایلی مثل عینک، ژل، ماسک، دسته کلید. وقتی هم به‌خانه برمی‌‌گردم، تمام کیسه‌‌ها را دور می‌‌ریزم. فکر می‌‌کنم هفته‌ای یک بسته کیسه فریزر مصرف می‌‌کنم. علاوه بر آن دستکش نایلونی هم هست که قبلاً اصلاً مصرف نداشتیم و حالا جزو خریدهای ضروری شده. من و همسرم و دختر کوچکمان بین روزی 4 الی 6 جفت دستکش مصرف می‌‌کنیم و خب خودم هم می‌دانم این‌طوری حجم زیادی زباله پلاستیکی تولید می‌‌شود اما چه کار کنیم؟!»
آقایی که این را می‌‌گوید معتقد است کرونا سبک زندگی ما را جوری تغییر داده که حتی کسانی که دوستدار محیط زیست هستند هم از آن متأثر شده‌‌اند و دیگر چندان هم به آن اهمیت نمی‌‌دهند. البته حتماً راهکارهایی هم وجود دارد اما به عقیده خیلی‌‌ها فعلاً و در دوره کنونی، اولویت این است که بیمار نشویم.
افزایش مصرف پلاستیک فقط محدود به مصارف خانگی نیست. پک‌‌های بهداشتی یک بار مصرفی را که در اماکن عمومی مثل هواپیماها، بیمارستان‌‌ها، آرایشگاه‌‌ها و برخی شرکت‌‌ها توزیع می‌‌شوند هم باید به مصارف بالای پلاستیک خانگی اضافه کرد.
این وسط ظروف یک بار مصرف هم دوباره دارند خودی نشان می‌‌دهند. سال‌‌ها پیش و با ظهور انواع و اقسام ظروف یک بار مصرف، علاقه به استفاده از آنها بین مردم رواج پیدا کرد. برای یک میهمانی یا جشن تولد، چه چیزی بهتر از ظروفی بود که دیگر نیاز به شست و شو نداشتند و زحمت صاحبخانه را کم می‌کردند. همچنین برخی رستوران‌ها و سازمان‌ها برای پذیرایی به استفاده از این ظروف روی آوردند. در چند سال اخیر اما با توجه به آگاهی‌رسانی درباره مضرات استفاده از ظروف پلاستیکی یک بار مصرف برای محیط‌‌ زیست، خیلی‌ها استفاده از این ظروف را محدود کردند یا به صفر رساندند، تا جایی که سفره‌‌های یک بار مصرف که خیلی پرطرفدار شده بودند، از سبد خرید خیلی‌‌ها حذف شد و جای خود را به سفره‌های پارچه‌‌ای چهارخانه و گلدار داد که اتفاقاً مد روز هم بودند و نشانه‌‌ای از سلیقه میزبان. در رستوران‌‌ها و کافه‌‌ها هم آن کسی موفق بود که ظرف و ظروف زیبا استفاده می‌‌کرد؛ بعضی‌‌ها ظروف سفالی را برای پذیرایی از مشتری‌ها برگزیدند و برخی ظرف‌های مسی و ظرف‌های استیل و روی قدیمی، با نوستالژیک کردن فضا، در جذب بیشتر مشتری کارآمد بودند. همچنین قاشق و چنگال‌های طرحدار مدل قدیمی که از سمساری‌‌ها خریده شده بود و جفت نبودنشان خودش یک جورهایی قشنگ بود. تمام این‌ها کمک کرد تا تمایل به استفاده از ظروف یک بار مصرف کم شود و محیط زیست‌‌مان هم فرصت کند کمی نفس بکشد اما کرونا آمد و ناگهان هرچه ریسیده شده بود پنبه کرد.
حالا آن رستوران و کافه‌ای موفق است که تا می‌تواند همه چیز را در ظروف یک بار مصرف و پک شده به مشتری ارائه دهد و دیگر قاشق‌های مسی و کاسه‌های گلسرخی شانسی برای دلبری از مشتری ندارند.
اما راهکار چیست؟ چطور می‌‌شود از خودمان در مقابل کرونا محافظت کنیم و در عین حال با مصرف پلاستیک کمتر، به فکر محیط زیستمان هم باشیم؟
مهسا علوی کارشناس محیط زیست راهکارهای ساده‌ای در این باره دارد: «تنها کاری که باید بکنیم این است که خیلی کارهایی را که قبلاً انجام می‌‌دادیم، همین حالا هم انجام دهیم منتها با دقت بیشتر و با رعایت مسائل بهداشتی. مثلاً خیلی‌‌ها کیسه‌‌های پارچه‌‌ای برای خرید نان و مایحتاج دیگر داشتند که با شیوع کرونا دیگر از آنها استفاده نمی‌‌کنند و تصورشان این است که بهداشتی نیست در صورتی که استفاده از کیسه پارچه‌‌ای به مراتب بهداشتی‌‌تر از کیسه پلاستیکی است چون‌ تحقیقات نشان داده که عمر ماندگاری ویروس روی پلاستیک بیشتر از پارچه است. شما ممکن است تا پیش از این کیسه پارچه‌ای نان را بعد از استفاده تا می‌کردید و می‌گذاشتید کناری تا خرید بعدی. الان هم می‌توانید از کیسه پارچه‌‌ای استفاده کنید اما بعد هربار مصرف آن را بشویید و به این ترتیب خیالتان راحت باشد که برای استفاده بعدی، کاملاً تمیز است. همچنین همین فرمول برای بقیه خریدها هم صدق می‌کند و می‌توانید کیسه یا سبدی که با آن خرید می‌روید را بعد هر بار استفاده بشویید. برای نگهداری از مواد غذایی هم لازم نیست حتماً از کیسه فریزر استفاده کنید. شیشه‌‌ها و قوطی‌‌های خالی بهترین گزینه برای این کار هستند که خب این نکته را همیشه می‌‌شود رعایت کرد و لزوماً ربطی به ایام کرونا ندارد. همچنین می‌‌شود از دستکش‌های نخی قابل شست‌وشو به‌جای دستکش‌‌های پلاستیکی استفاده کرد که با توجه به گرم بودن هوا اتفاقاً مناسبتر هم هست.» شیوع کرونا به کسب و کار تولیدکنندگان پلاستیک رونق بخشیده و این شامل بیشتر کشورهای درگیر است. نیویورک که با هزاران قربانی از جمله کانون‌های شیوع ویروس کووید19 شناخته می‌شود، یکی از ایالت‌هایی بوده که ممنوعیت کیسه‌‌های پلاستیکی را به تعویق انداخته است.
 مدیرعامل بزرگ‌ترین تولیدکننده پلی‌استایرن در جهان هم اعلام کرده است که فروش این محصولات در اروپا و امریکا افزایش پیدا کرده که چنین حجم فروشی قابل پیش‌بینی نبوده است.
سالانه حدود ۱۵ میلیون تن پلی‌استایرن در سطح جهان تولید می‌‌شود و این ماده در خودروها، هواکش‌های بیمارستان‌ها و لیوان‌های یک بار مصرف که بیشتر برای قهوه استفاده می‌شود و بسته‌بندی غذا مورد استفاده قرار می‌گیرد.
با تمام این احوال امیدواریم در پساکرونا دوباره الگوی مصرف مواد پلاستیکی حداقل به شکل قبل برگردد و فرهنگسازی درباره عدم مصرف این مواد دوباره کارساز شود. گرچه خیلی‌ها اعتقاد دارند پساکرونایی در کار نخواهد بود و کووید19 برای همیشه سبک زندگی مردم جهان را تغییر خواهد داد. شاید دیگر اصلاً کسی هوس هم نکند یک آبدوغ خیار درست و حسابی در یک پیاله گلسرخی بخورد.

حامد جیرودی
خبرنگار
هفته بیست و چهارم لیگ برتر فوتبال، در حالی فردا شب آغاز می‌شود که هفته بیست و سوم این رقابت‌ها با اتفاق‌های زیادی همراه بود. تیم‌های استقلال و فولاد به علت مثبت اعلام شدن تست کرونای تعداد زیادی از بازیکنان و اعضای دیگر تیم خود در بازی برابر میزبان‌هایشان یعنی پارس جنوبی و نساجی به میدان نرفتند. این در شرایطی است که تکلیف این دیدارهای برگزار نشده مشخص نیست و کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال درباره آنها تصمیم می‌گیرد. با این حال، اظهار نظرهای مختلفی درباره وضعیت به وجود آمده بیان شده و باید دید رقابت‌های لیگ نوزدهم چه سرانجامی پیدا می‌کند. مسابقات این هفته جمعه با برگزاری 2 بازی آغاز می‌شود که در اولین بازی ماشین‌سازی و پرسپولیس از ساعت 20:15 در ورزشگاه شهید سردار سلیمانی تبریز به مصاف هم می‌روند. سبزپوشان تبریزی در حالی در این مسابقه به میدان می‌روند که پس از عدم نتیجه‌گیری با احد شیخ لاری و کناره‌گیری او، بار دیگر محمدرضا مهاجری را روی نیمکت خود نشانده‌اند. اما ماشین‌سازی در اولین بازی خود با هدایت این مربی هم 1-0 مغلوب نفت مسجدسلیمان شد تا با 24 امتیاز در رده دهم جدول قرار داشته باشد. این تیم حالا در خانه خود پذیرای پرسپولیس است و امیدوار است تا پس از 7 بازی پیروز نشدن و 4 شکست پیاپی به موفقیت برسد. هر چند که این کار سخت به نظر می‌رسد و آنها باید برابر پرسپولیسی قرار بگیرند که با 53 امتیاز در صدر جدول است و می‌خواهد جایگاه خود را برای چهارمین قهرمانی پیاپی ارتقا دهد. سرخپوشان پایتخت در بازی قبل خود 1-0 شاهین را با گل مهدی ترابی شکست دادند تا به چهارمین برد پیاپی خود دست پیدا کنند. ضمن اینکه قرمزها 12 بازی است رنگ باخت را ندیده‌اند و با بهترین دفاع لیگ که 11 گل دریافت کرده، می‌خواهند رکورد شکست‌ناپذیری‌شان را ادامه دهند. با کارت قرمزی که کمال کامیابی‌نیا در بازی قبل دریافت کرد، او غایب پرسپولیس در این بازی خواهد بود. ضمن اینکه  امید عالیشاه، محمد نادری، وحید امیری و شجاع خلیل‌زاده، 4 بازیکن مصدوم پرسپولیس هستند که تمرینات اختصاصی خود را دنبال کرده‌اند و شرایط‌شان برای همراهی این تیم در تبریز مشخص نیست و باید دید یحیی گل‌محمدی چه تغییراتی را در ترکیب خود به وجود می‌آورد. مربی که به وضعیت مدیریتی و مالی باشگاه پرسپولیس اعتراض دارد و حتی تهدید به استعفا هم کرده است. ماشین‌سازی و پرسپولیس تاکنون 5 بار در لیگ برتر با هم دیدار کرده‌اند که 3 پیروزی برای سرخپوشان و 2 تساوی به دست آمده است که آخرین آن تساوی بدون گل بازی رفت بود. دیداری که در آن علی علیپور پنالتی‌اش را به صورت چیپ زد و با از دست دادن آن، گابریل کالدرون دیگر به او اجازه پنالتی زدن نداد. در تقابل‌های دو تیم، 5 گل پرسپولیس و یک گل ماشین‌سازی به ثمر رسانده‌اند. ضمن اینکه این مسابقه سومین بازی دو تیم در این فصل محسوب می‌شود. ماشین سازی و پرسپولیس، هشتم مهر سال گذشته و در مرحله یک شانزدهم نهایی جام حذفی برابر هم قرار گرفتند که سرخپوشان با تک گل وحید امیری به پیروزی رسیدند.
شاهین – ذوب آهن؛ تقابل بازنده‌ها
در دیگر بازی فرداشب، شاهین و ذوب آهن از ساعت 21 در ورزشگاه شهید مهدوی بوشهر مقابل هم قرار می‌گیرند. شاهینی‌ها که حالا مهرداد کریمیان را به عنوان سرمربی در اختیار دارند، با شکستی که برابر پرسپولیس تجربه کردند، با 17 امتیاز در رده آخر جدول قرار گرفتند و خوب می‌دانند که برای عدم سقوط و ماندن در لیگ برتر، باید در بازی‌های آینده خود به پیروزی برسند. بوشهری‌ها امیدوارند در این مسابقه بعد از 3 بازی طعم برد را بچشند تا به آینده امیدوار شوند. در سمت مقابل، ذوب آهن هم از وضعیت خوبی برخوردار نیست. اصفهانی‌ها با آمدن لوکا بوناچیچ هم 2 باخت کسب کرده‌اند که آخرین آن شکست سنگین 4-1 در بازی قبل مقابل پیکان بود تا برای چهارمین بازی از رسیدن به پیروزی محروم بمانند. ذوبی‌ها که با 22 امتیاز در رده یازدهم جدول قرار دارند، امیدوارند در بازی با شاهین به ناکامی‌های خود خاتمه دهند. شاهین و ذوب آهن، 7 بار در لیگ‌های نهم، دهم و یازدهم برابر هم قرار گرفتند که 3 پیروزی برای ذوب آهن و 3 تساوی به دست آمده است. بازی رفت دو تیم در این فصل هم 2-0 به سود ذوب آهن به پایان رسید. در این بازی‌ها، 13 گل زده شده که سهم ذوب آهن 9 و شاهین 4 گل بوده است.

گروه اقتصادی/ مقررات جدیدی برای ساختمان‌سازی و بهسازی ساختمان‌های موجود اجرا می‌شود که هدف این مقررات افزایش ایمنی ساختمان‌های مهم در برابر آتش‌سوزی است.
بعد از آتش‌سوزی و سپس فروریزی ساختمان پلاسکو، بحث ناایمنی ساختمان‌ها دوباره مطرح شد. حالا بعد از گذشت سه و نیم سال زمان از آن حادثه، این بار آتش‌سوزی در ساختمان پزشکی سینا اطهر، توجه افکار عمومی را به این موضوع جلب کرده که در این مدت چه اقداماتی برای افزایش ایمنی ساختمان‌ها انجام شده است.
33 هزار ساختمان ناپایدار
اما آمارهایی که این روزها از سوی شهرداری تهران منتشر شده نشان می‌دهد هنوز تا ایمنی کامل ساختمان‌ها راه طولانی در پیش است. بر اساس آمار شهرداری از ساختمان‌های تهران، 33 هزار ساختمان با ایمنی پایین یا ناایمن در این شهر است که تنها 200 ساختمان آن ایمن‌سازی شده و 3 هزار ساختمان هم در مسیر ایمن‌سازی قرار دارد و به این ترتیب هنوز برای 29 هزار ساختمان ناپایدار عملاً کاری انجام نشده است.
مسئولان شهرداری، نداشتن ابزار قانونی برای ورود به ایمن‌سازی ساختمان‌های فرسوده و عدم حمایت از مالکان این ساختمان‌ها را به‌عنوان عوامل وقوع حوادث ساختمانی عنوان می‌کنند. از سوی دیگر، مشکلی که در ممانعت از بروز خطرهایی همچون آتش‌سوزی و فروریختن ساختمان‌ها وجود دارد، این است که بعد از بروز حوادث برای رفع آنها اقدام می‌شود که دیگر عملاً کار از کار گذشته است. این اشکال بزرگی است که قبل از ایجاد بحران برای پیشگیری از وقوع آن برنامه‌‍ریزی نمی‌شود.
انتشار اطلاعات ساختمان‌های ناایمن
از موضوعات دیگری که این روزها مطرح می‌شود ارائه اطلاعات ساختمان‌های ناایمن به مردم است. حال مسئولان شهرداری اعلام کرده‌اند بزودی اطلاعات 33 هزار ساختمان ناایمن پایتخت با راه‌اندازی سامانه برخط پایش ایمنی ساختمان‌های شهر اعلام می‌شود. آن‌طور که یک عضو شورای شهر تهران اعلام کرده ‌مصوبه الزام شهرداری جهت راه‌اندازی سامانه برخط پایش ایمنی ساختمان‌های شهر در دی سال گذشته به تصویب رسید و بر اساس آن قرار شد طی 4 ماه این سامانه راه‌اندازی و اطلاعات آن اعلام شود.
تدوین قوانین جدید ایمنی ساختمان
سعید بختیاری، معاون تحقیقات مرکز تحقیقات راه و ساختمان در گفت‌و‌گو با «ایران» از تدوین دو قانون جدید برای اجباری شدن اجرای مقررات ایمنی در ساختمان خبر داد تا موانع برای ایمن‌سازی ساختمان‌ها رفع شود.
بختیاری به این موضوع اشاره کرد که بعد از حادثه پلاسکو تصمیم‌های مهمی برای مهار آتش در ساختمان‌های جدید و قدیمی گرفته است چون با مدرن‌سازی ساختمان‌ها در این چند سال، انواع و اقسام مصالح قابل اشتعال به ساختمان‌ها اضافه شده است. بختیاری افزود: در 3 سال و نیم گذشته اتفاقات زیادی افتاد.اولین اتفاق مهم اینکه توسط مرکز تحقیقات و کمیته تخصصی مربوطه، ویرایش جدید مبحث ملی ساختمان به اتمام رسید و در سال 95 این ویرایش به‌صورت اجباری به تمام نظام مهندسی‌ها ابلاغ شد.یعنی اینکه تمام ساختمان‌هایی که از سال 96 ساخته شده‌اند باید با مبحث سوم مقررات ملی ساختمان که اختصاص به مقاومت و محافظت از ساختمان‌ها در برابر آتش دارد، مطابقت می‌کرد.به گفته بختیاری ویرایش جدید شامل مقاومت ساختمان در برابر آتش است که شامل نماها، نازک کاری‌ها، نصب سیستم‌های کشف اطفای حریق، نصب تجهیزات تخلیه دود و بسیاری مباحث دیگر در ساختمان‌سازی است.
بختیاری با اشاره به افزایش تولیدات ضد حریق ساختمانی در کشور یادآور شد: 100 تولید‌کننده فناوری‌های ضد حریق بعد از حادثه پلاسکو و اجباری شدن اجرای ویرایش جدید مبحث ملی ساختمان، در کشور ایجاد شده‌اند تا به ارتقای ایمنی ساختمان کمک کنند.
بهسازی ساختمان‌های قدیمی
با توجه به اینکه ویرایش جدید مبحث 3 قانون مقررات ملی ساختمان به ساختمان‌های جدید می‌پردازد یعنی ساختمان‌هایی که پروانه می‌گیرند، بنابراین برای ساختمان‌های موجود نیز قوانینی جداگانه طرح‌ریزی شده است. معاون تحقیقات مرکز تحقیقات راه و مسکن با اشاره به این قوانین گفت: با مصوبه مرکز تحقیقات و شورای عالی معماری و شهرسازی، دستورالعمل ارزیابی و بهسازی ساختمان‌های موجود در برابر آتش تهیه شده و هفته آینده در شورای مقررات ملی ساختمان ارائه و نهایی می‌شود.این دستورالعمل راهکارهای ایمن‌سازی ساختمان موجود در برابر آتش را ارائه می‌دهد. بختیاری افزود: روش کار بهسازی در دستورالعمل آمده است. ابتدا برای ساختمان و محیط اطرافش ارزیابی ریسک صورت می‌گیرد و سپس به ساختمان امتیازدهی می‌شود به این ترتیب مشخص می‌شود با توجه به فیزیک ساختمان چه اصلاحاتی باید انجام بگیرد تا ایمنی لازم در برابر آتش‌سوزی در ساختمان اجرا شود. این قانون بتدریج در سراسر کشور اجباری می‌شود. اما در مرحله اول برای ساختمان‌های دولتی، ساختمان‌های مهم و بیمارستان‌ها و در مرحله دوم ساختمان‌های عمومی، پرتردد و بلندمرتبه اجرا خواهد شد.به گفته بختیاری این دستورالعمل با کمک وزارت راه و شهرسازی، دولت، شهرداری و آتشنشانی‌ها اجرایی می‌شود. چون ایمنی ساختمان‌ها با امنیت ملی گره خورده است دولت مصمم به اجرای این قانون است.در واقع تا زمانی که ابزار قانونی لازم جهت ورود به موضوع ایمن‌سازی ساختمان‌های فرسوده نباشد و اقدامات لازم جهت حمایت از مالکان این ساختمان‌ها نیز انجام نشود، باز هم شاهد بروز این قبیل حوادث خواهیم بود.

نگاه
متهم اصلی ناایمنی ساختمان ها؛ اجرا نشدن قانون

احمد خرم-رئیس سازمان نظام مهندسی ساختمان
قانون گریزی و قانون ستیزی علت اصلی حوادث ساختمانی است. مدیران و متولیان بخش‌های مختلف ساخت و ساز و صدور مجوزها، در حالی که خودشان باید موتور حرکت قانون مداری باشند، قانون گریزی می‌کنند. سازمان نظام مهندسی، کمیسیون ماده 5 و کمیسیون ماده 100 بیشترین قانون گریزی را در انجام مسئولیت دارند. برای مثال، در اکثر شهرها در ساخت و ساز دو نقشه‌ای عمل می‌شود. یعنی نقشه‌ای که تأیید می‌شود با نقشه‌ای که اجرا می‌شود فرق دارد. کمیسیون ماده 5 کاربری‌ها را عوض و کمیسیون ماده 100 خلاف‌ها را به پول نقد تبدیل می‌کند.یک پنجم قیمت تمام شده ساختمان به‌عنوان هزینه تخلف اخذ می‌شود و سپس تخلف مجاز به شمار می‌آید. اگر کمیسیون ماده 100 و 5 اصلاح نشود تخلف همچنان ادامه دارد.تخلف ساختمانی که محرز می‌شود برای رأی به کمیسیون ماده 100 ارجاع داده می‌شود. صدور رأی در این کمیسیون شاید 2 سال طول بکشد که دیگر کار از کار گذشته چون خانه ساخته شده و کاری نمی‌شود کرد جز جریمه.تشکیل پلیس ساختمان مانند پلیس راهنمایی و رانندگی که قدرت بازدارندگی داشته باشد برای کاهش تخلفات ساختمانی لازم است. افراد پلیس ساختمان، متخصصین صنعت ساختمان در زمینه‌های مختلف هستند. پلیس ساختمان نباید در هیچ مرحله‌ای از ساخت با مالک، کارفرما یا ناظر در ارتباط باشد. جریمه تخلف ساختمانی باید فوراً اجرا شود و در مراحل اولیه تخلف یا تخریب یا اصلاح انجام شود. اینکه تخلفی محرز شود و 6 ماه بعد به رأی گذاشته شود فایده ندارد چون کار ساخت به اتمام رسیده است. اما در برخورد تخلفات ساختمانی، ضمانت اجرایی برخورد را نداریم. در حال حاضر 3 هزار و 270 هکتار یعنی به اندازه مساحت شهر بندرعباس در تهران بافت فرسوده داریم. در کل کشور 21 میلیون نفر در بافت فرسوده زندگی می‌کنند. در دولت نهم و دهم 127 برج روی گسل‌های تهران ساخته شده است 100 برج در کنار معابر تنگ 6 و 8 متری ساخته شده که هیچ گونه امکان امداد‌رسانی ندارد.این منهای بافت فرسوده و حاشیه نشینی است. این‌ها خطرات بالقوه‌ای است که ایمنی ساختمان‌ها را تهدید می‌کند. وقتی طرح سرزمین نداریم، بنابراین تعریف درستی هم از سکونت نداریم. اکنون 11 میلیون حاشیه نشین در کشور داریم که شغل غیر مولد و غیر استاندارد دارند. این‌ها همه تهدید برای امنیت ملی است. متأسفانه ساخت و ساز بر اساس سلیقه اشخاص و مدیران است. باید رفتار سلیقه‌ای در ساخت و ساز را کنار بگذاریم و کشورهایی مثل ترکیه، کره و ژاپن را مدل و الگو قرار دهیم و مدل‌های توسعه آنان را بومی‌سازی و اجرا کنیم تا ایمنی به ساخت و سازها بازگردد.

محمد شریعتمداری
 وزیر تعاون،کار و رفاه اجتماعی
تصمیم دیروز هیأت دولت که با همراهی و دستور مستقیم رئیس‌ جمهوری و پیگیری جدی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان تأمین ‌اجتماعی اتخاذ شد، علاوه بر آنکه بخشی مهم از دغدغه چندین ساله بازنشستگان و مستمری‌بگیران تحت پوشش تأمین ‌اجتماعی در زمینه متناسب‌سازی مستمری‌ها را برطرف می‌کند، از ابعاد دیگر نیز قابل‌بررسی و نشان‌دهنده جهت‌گیری و رویکرد دولت دوازدهم در حوزه سیاست‌های اجتماعی است. واقعیت آن است که دولت یازدهم و متعاقب آن دولت دوازدهم، از ابتدای شروع به فعالیت، میراث‌دار حجم انبوهی از بدهی‌ها به پیمانکاران، بانک‌ها و نیز صندوق‌های بیمه اجتماعی و بازنشستگی بود که در میان این بدهی‌ها، بدهی دولت به سازمان تأمین ‌اجتماعی که ناشی از برخی تصمیمات شتابزده، غیرکارشناسی و فاقد پشتوانه دولت‌های پیشین و تحمیل تعهداتی بعضاً غیرمنطقی و بدون تأمین منابع مالی مطمئن به این سازمان بوده و هست، هم از حیث بزرگی ارقام و هم به سبب حساسیت مأموریت این سازمان در زمینه حمایت بیمه‌ای و ...
درمانی از بالغ‌ بر نیمی از جمعیت کشور، واجد اهمیتی خاص بوده و هست و دولت‌های یازدهم و دوازدهم همواره مترصد فرصتی مناسب برای تصمیم‌گیری معقولانه در زمینه نحوه تأمین منابع مورد نیاز برای بازپرداخت این بدهی سنگین بودند. تصمیم اخیر دولت و حمایت شخص رئیس ‌جمهوری از بازپرداخت بخشی از بدهی دولت به تأمین ‌اجتماعی، آن‌هم در شرایط تشدید فشارهای تحریمی و کاهش درآمدهای ریالی و ارزی، به‌خوبی نشان‌دهنده آن است که دولت تدبیر و امید در کنار تدابیر کارساز که برای ناکام گذاردن فشارهای بین‌المللی برای سخت‌تر کردن حلقه تحریم‌ها و محدودیت‌های اعمال‌شده بر کشور اتخاذ کرده، در حوزه داخلی نیز از تأثیرات اقتصادی ناشی از تشدید تحریم‌ها و نیز بحران کرونا بر اقشار مولد و درعین‌ حال آسیب‌پذیر کشور، غافل نبوده و نیست. اقشار تحت پوشش سازمان تأمین ‌اجتماعی و بویژه بازنشستگان و مستمری‌بگیران تأمین ‌اجتماعی، از این جمله‌اند و بهبود وضعیت درآمدی و معیشتی این عزیزان یکی از دغدغه‌های جدی این دولت بوده و با تصمیم اخیر در زمینه پرداخت حدود 32 هزار میلیارد تومان از بدهی انباشته دولت به سازمان تأمین ‌اجتماعی، این امیدواری تقویت‌ شده که پیشرفت بزرگی در بهبود شرایط بازنشستگان حاصل شود. می‌دانیم که سازمان تأمین ‌اجتماعی، سازمانی متأثر از شرایط اقتصادی کشور است و تأثیرات اقتصادی بحران کرونا و تشدید تحریم‌ها، موجب کاهش منابع و افزایش مصارف این سازمان در ایام اخیر شده و با تزریق این منابع در قالب بخشی از سهام 9 شرکت مهم، امید داریم که این سازمان بتواند با اجرای طرح متناسب‌سازی مستمری‌ها که از مهم‌ترین خواسته‌ها و انتظارات بازنشستگان عزیز است، گام‌های جدی‌تر و مؤثرتری در زمینه ارتقای سطح معیشت بالغ‌ بر 3.5 میلیون خانوار بازنشسته و مستمری‌بگیر تحت پوشش این سازمان که به همراه افراد تحت تکفل، جمعیتی فراتر از 10 میلیون نفر از کل جمعیت کشور را شامل می‌شوند، بردارد. ذکر این نکته نیز ضروری است که در میان تمام دولت‌های پس از پیروزی انقلاب، دولت‌های یازدهم و دوازدهم، تنها دولت‌هایی هستند که در دوره فعالیت‌شان، اجازه نداده‌اند هیچ تعهد جدیدی، بدون تأمین منابع پایدار و مطمئن به سازمان تامین‌اجتماعی و به کل نظام بیمه اجتماعی و بازنشستگی کشور تحمیل شود و درعین‌حال، در این دوره، موضوع اهمیت اجتماعی و اقتصادی کارکرد صندوق‌های بازنشستگی و بیمه اجتماعی بیش از هر زمان دیگری مورد توجه بوده و هست.  امیدوارم همان گونه که باوجود همه دشواری‌ها، این بخش از وعده‌ام به بازنشستگان عزیز عملی شد با حمایت ارزنده شخص رئیس‌جمهوری و تا پایان دوره فعالیت این دولت، بخش‌های دیگری از مطالبات انباشته سازمان تأمین ‌اجتماعی از دولت‌ها نیز به مرحله وصول برسد و منابع دریافتی در خدمت زندگی عزتمندانه بازنشستگان گرانقدر که گنجینه‌های انسانی کشور هستند، قرار گیرد.

نصرت‌الله تاجیک
دیپلمات پیشین
در عرصه جهانی وقتی از قدرت نظام‌های ســـــیاسی صــــحبت می‌شود بیش از هر چیز، این قدرت معطوف به دو حوزه در ساختارهای این نـــظام‌هــاســــت؛ حوزه نظامی و حوزه دیپلماســــی. در واقع حتی وقتی از مؤلفه‌های مختلف قدرت مانند قدرت اقتصادی و قدرت فرهنگی نیز یاد می‌کنیم نباید از یاد ببریم که بدون داشتن نیروی نظامی و دیپلماتیک قوی، امکان نفوذ بخشیدن و اعمال این بخش‌های قدرت نیز کاهش پیدا می‌کند. در این بین سیاست خارجی در واقع محل بروز و عملیاتی شدن تمام توافقات داخلی یک نظام سیاسی در عرصه بین‌المللی است ...
یعنی جایی که تمامیت محتوای استراتژیک و تاکتیکی یک نظام سیاسی در نسبت با دیگر بازیگران عرصه بین‌المللی به اجرا در می‌آید. بنابراین بسیار طبیعی است که بازیگران ریز و درشت جهان برای نگاه به هر کشوری پیش از هر چیز متوجه دستگاه سیاست خارجی آن باشند و از همین رو شأنیت این دستگاه و نهاد بیش و پیش از هر عامل دیگری می‌تواند زاویه و جنس نگاه به جایگاه، موقعیت و قدرت‌ کشورها و دولت‌ها را بسازد. همه اینها به این معنا است که رفتار و برخورد با دستگاه دیپلماسی در هر کشوری ظرافت و دقتی را می‌طلبد که متفاوت از دستگاه‌‌های دیگر در همان نظام سیاسی است.
با این مقدمه باید به یک اصل حیاتی در تمام نظام‌های سیاسی اشاره کرد و آن هم اینکه «عرصه دیپلماسی محل جدال‌های حزبی و جناحی داخلی نیست.» مع الاسف این اصل خصوصاً در سال‌های اخیر به کرات در کشور ما مورد تعرض قرار گرفته و حتی در مقاطعی اهداف و برنامه‌های دیپلماتیک ما وجه‌المصالحه یا گروگان دعواهای داخلی شده است. اتفاقی که دو حاصل را در پی دارد؛ از یک سو چنین وضعیتی تمرکز دستگاه دیپلماسی را برای پیگیری وظایف و طراحی دقیق‌تر برنامه‌هایش از بین می‌برد و از سوی دیگر تصویر و جایگاه دستگاه دیپلماسی کشور را در نگاه رقبا و بازیگران بین‌المللی مخدوش می‌کند. به عبارتی حمله داخلی به دستگاه دیپلماسی و ایراد تهمت و توهین به آن نه تنها به معنای پائین کشیدن یکی از مهمترین سمبل‌های اقتدار و اتحاد کشور در چشم ناظران بیرونی است بلکه مجوزی برای تعرض به آن نیز در حوزه‌های دیگر محسوب می‌شود.
بر همین اساس است که حتی در آزادترین کشورهای جهان نیز حداقل سیاستمداران و مقامات رسمی فارغ از تفاوت نظرهایی که دارند سعی می‌کنند تا در نوع طرح انتقادات در قبال دستگاه دیپلماسی ملی خود با دقت خاصی عمل کنند. برای فضای داخلی ایران نیز هیچ شکی وجود ندارد که طرح انتقادات و بیان نقطه نظرات مختلف درباره تلاش‌های دیپلماتیک و عملکرد دستگاه وزارت خارجه حقی است که نه فقط برای سیاسیون و نمایندگان مجلس، بلکه برای تک تک شهروندان وجود دارد و باید از آن حفاظت شود. اما در کنار این حق مسأله حفظ حریم و جایگاه دستگاه دیپلماسی نیز اهمیت دارد. حرمتی که به نظر می‌رسد در جلسه اخیر مجلس با آقای ظریف رعایت نشد. اما مسأله این است که رفتارهای صورت گرفته در آن روز فارغ از بحث تعرض به جایگاه وزارت خارجه، با شأن و شخصیت مجلس به عنوان نهاد نمایندگی ملت نیز همخوانی نداشت و از این نظر نیز باعث تأسف دو چندان بود.اگر خیابانی کردن هر نوع انتقاد و مسأله‌ای در کشور محل ایراد نباشد، این موضوع از دو جهت برای سیاست خارجی محل عیب است؛ اول به لحاظ جوانب مختلف تخصصی، فنی و پیچیده موضوعات مختلف سیاست خارجی و دوم از حیث محرمانگی موجود در خیلی از مسائل. جدای از اینها باید متذکر شد که حوزه سیاست خارجی به عنوان سمبل قدرت سیاسی یک کشور بیش از همه حوزه‌های دیگر نیازمند تقویت عنصر وفاق ملی است. آن هم در شرایطی که معادلات شکل گرفته در منطقه ما با تلاش برخی بازیگران فرامنطقه‌ای از حالت یک «جنگ سیاسی» در حال تغییر فاز به یک «جنگ امنیتی» است و در این وضعیت تضعیف یا تخریب دستگاه دیپلماسی نتیجه‌ای جز کاهش قدرت ابتکار عمل در پی نخواهد داشت.

یوسف مولایی
حقوقدان و استاد دانشگاه
مطابق حقوق بین‌الملل ورود کشورها به سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی و خروج از آنها امری حاکمیتی است که به رضایت دولت‎ها مرتبط است. دولت‎ها بنا بر منافع خود هرگاه اراده کنند، می‎توانند وارد سازمان‌های بین‌المللی  شوند تا با رعایت اصول و موازین حقوق بین‌الملل این کار صورت گیرد و هرگاه منافع خود را در خروج از این سازمان‎ها یا نهادها تأمین شده نبینند نیز می‎توانند با رعایت اصول و موازین حقوق بین‌الملل از آن خارج شوند.
خروج امریکا از سازمان جهانی بهداشت بر اساس برآوردهای رئیس جمهوری این کشور، هرچند ‎پیامدهایی برای آن کشور خواهد داشت، منافع ایالات متحده را تأمین می‌کند. «دونالد ترامپ» در سه سال و 6 ماهی که از ریاست جمهوری‎اش می‎گذرد، از سازمان‌ها و نهادهای بسیاری خارج شده است اما هرگز امریکا را از سازمان‌هایی که منافع و نفوذش را تأمین می‌کنند مثل سازمان ملل، شورای امنیت، ناتو، شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و سازمان تجارت جهانی خارج نمی‌کند. او در برهه‎هایی امریکا را از سازمان‌ها و نهادهای جهانی خارج کرده است که بنابر ارزیابی خود معتقد بوده، این نهادها و سازمان‌ها و پیمان‎ها، به لحاظ اقتصادی و یا حتی برد سیاسی و امنیتی منافع کشورش را تأمین نمی‎کند و فقط هزینه‎هایی احتمالی را برای این کشور در بر دارد. امریکا در دوره ترامپ از معاهده پاریس خارج شد، زیرا می‎توانست ضررهایی در حذف گازهای گلخانه‎ای در کشورش به بار آورد و بر اقتصاد آن تأثیر داشته باشد. امریکا از یونسکو نیز خارج شد، زیرا یونسکو در چارچوب اساسنامه و اهداف اصول خود، کشور فلسطین را به عضویت می‌پذیرفت و این امر منافع بزرگترین متحد امریکا در خاورمیانه را به چالش می‌کشد.
ترامپ اکنون نیز کشورش را از سازمان جهانی بهداشت خارج کرد، زیرا تصور می‌کند، سازمان بهداشت جهانی دیگر تحت اتوریته و فرمان او قرار ندارد و امریکا نفوذ خود را در این سازمان از دست داده است و این سازمان بیشتر در مسیری قرار گرفته که در راستای تأمین منافع دیگر کشورهای عضو در سازمان بهداشت جهانی است. بویژه که خروج امریکا از سازمان بهداشت جهانی ضرر اقتصادی و امنیتی خاصی متوجه این کشور نمی‌کند. اما ضرری که از این خروج در ادامه خروج‌های مکرری که امریکا داشته، متوجه این کشور خواهد شد، لطمه دیدن اعتبار سیاسی آن کشور در بین برخی از سیاستمداران و رؤسای کشورهاست. ضمن آنکه افکار و اذهان عمومی نیز امریکا را بخاطر خروج‌های پیاپی، سرزنش می‌کنند و اعتقاد دارند اعتباری به حضور این کشور در سازمان‎های جهانی نیست و بر حسب منافع خود حتی سازمان‎هایی را که مدافع حقوق بشر هستند، تهدید و تحریم می‎کند تا در آینده خود از آسیب‎های احتمالی دور بماند. درست همان‎طور که اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی را تصویب نکرد. در حالی که این اساسنامه برای اجرای عدالت در جهان و مبارزه با کسانی که مرتکب جنایات جنگی می‎شوند، اهمیت بسیاری دارد. اما امریکا با پیش‌بینی احتمال ارتکاب به جنایات جنگی از سوی نظامیان در اقصی نقاط جهان، حاضر به تصویب این اساسنامه نشد تا در آینده در وضعیتی دشوار قرار نگیرد و هرگاه مشکلی در این خصوص برای نظامیانش بروز کرد، از مجازات بگریزد.
ترامپ نیز بر همین اساس معتقد است امریکا تنها در سازمان‎ها، نهادها و یا پیمان‎هایی باید حضور داشته باشد که به طور کامل منافع ایالات متحده امریکا را تأمین کند. بنابراین اگر کوچک‌ترین شبهه‎ای در تأمین این منافع داشته باشد، ولو به بهای تأثیر منفی تصمیماتش بر افکار و اذهان عمومی جهان، خروج از این نهادها و یا سازمان‎ها را عملی خواهد کرد. اقدامی که در چند سال گذشته بارها از سوی او شاهد آن بوده‎ایم.