از مزایای میزبانی قطر تا توانایی ذاتی ایران
کدام آسیایی در دوحه خوشبخت میشود؟
وصال روحانی
روزنامهنگار
ژاپن، کرهجنوبی، استرالیا، عربستان و البته ایران، تیمهای صعودکننده آسیا به مرحله نهایی جامجهانی فوتبال 2022 هستند و چون قطر هم به حکم میزبانی در این عرصه حاضر است، تعداد نمایندگان آسیا در این مرحله به عدد 6 رسیده که طی 92 سال برگزاری این مسابقات، بیسابقه بوده است.تشخیص اینکه در پایان مرحله گروهی کدامیک از آنها بخت صعود به مرحله حذفی را به دست میآورند و خوشبختی را از هر جهت حس میکنند، مسألهای است که پیشبینی آن سهل و ممتنع است، چون سران فوتبال جهان در پی کمکرسانی به قطر بودهاند تا میلیاردها دلار هزینهکرد این کشور در راه میزبانی جبران شود و در همین راستا در جریان قرعهکشی، هوای این تیم را داشتهاند. این تیم در گروهی نهچندان کمرشکن که سه تیم دیگر آن اکوادور، سنگال و هلند است، قرار گرفته و به رغم شکست روز نخست این تیم مقابل اکوادور، شانس صعود آنها همچنان محسوس است. اگر ژاپن (البته این تیم در نخستین بازی خود آلمان نامدار را شکست داد و معادلات را به هم ریخت)، استرالیا و کرهجنوبی در نقطه مقابل با افتادن در گروههایی دشوار بخت صعود اندکی دارند، ایران به لطف لژیونرهای مجربی که در خط حمله از آنها بهره میگیرد، برای بالا آمدن از گروه دوم صاحب اقبال است و احتمال توفیقش در راه کسب مقام دومی گروه شاید به اندازه ولز و امریکا باشد و این در صورتی است که صعود انگلیس، «قدرت» اول این گروه را یک فرض ثابت شده بینگاریم. بخت صعود ایران زمانی بیشتر میشود که باخت سنگین خود مقابل انگلیس در دیدار نخستاش را به فراموشی بسپرد و روحیهاش را بازیابد.
از کرهشمالی تا همسایه جنوبیاش
بد نیست بدانید کرهشمالی در سال 1966 که دور پایانی جامجهانی در خاک انگلیس برگزار شد، به اولین تیم آسیایی تبدیل شد که از گروه خود بالا رفت و در این راه ایتالیای توانمند و معروف هم به دست کرهشمالی که «طوفان زرد» لقب گرفت، حذف شد و اگر دلاوریهای «اوزهبیو»ی مشهور و چهار گلی که او زد در کار نبود، طوفان زرد در یکچهارم نهایی طومار تیمملی پرتغال را نیز درهم میپیچید ولی با ثبت شکست 5 بر 3 برای این تیم مقابل این رقیب اروپایی، به افسانهسازی غریب کرهشمالی پایان داده شد. با این حال، بالاترین میزان صعود و ارشدترین رتبه کسب شده توسط یک تیم آسیایی در سال 2002 خلق و رؤیت شد که تیمملی کرهجنوبی در دورهای که میزبانی آن را به طور مشترک با ژاپن در دست داشت، تا نیمهنهایی پیش رفت و در نهایت به رتبه شامخ و بسیار ارزشمند چهارم رسید؛ مقامی که پس از آن هرگز تکرار نشد و بعید است در آینده نزدیک هم نتیجهای بهتر از آن به دست آید.
یکهتاز شدن انگلیس؛ واقعهای به سود رقبا
با این اوصاف و مقدمات، باید از نو پرسید که در میان 6 تیم قاره کهن که سهمی بین 32 تیم برگزیده دنیا در «آوردگاه قطر» یافتهاند، کدامیک در مسیر صعودی هر چه افزونتر در این رقابتها قرار دارند و چه میزان بخت باید برای آنها قائل شد. اگر آسان بودن نسبی گروه قطر را نادیده بگیریم، شاید بخت بالقوه تیم ایران و البته توان آشکاری که دارد، برای کسب توفیق مورد بحث، بیشتر از تیم های دیگر و حتی قطر باشد که بهعنوان یکی از «قدرت»های برتر آسیا عنوان قهرمانی جامملتهای این قاره را هم در سال 2019 در خاک امارات کسب و در بازی فینال، ژاپن تکنیکی و ماهر را مغلوب کرد. ایران برای چنین صعودی هیچ نیازی به فتح هر سه دیدار مرحله گروهی خود نداشت و ندارد و شاید جمعآوری چهار امتیاز در دو دیدارش برابر ولز و امریکا برای صعود کفایت کند. یکهتاز شدن احتمالی انگلیس در گروه دوم جامجهانی بیش از آنکه برای ما و دو تیم دیگر گروه مضر باشد، سودمند است زیرا در صورت تقسیم شدن سایر امتیازات بین سه تیم دیگر گروه، همانطور که پیشتر هم گفتیم، میتوان با اندوختن چهار امتیاز بهعنوان تیم دوم بالا رفت و این اندوخته با بردن یکی از دو تیم ولز و امریکا و مساوی کردن با دیگری هم حاصل میشود. نقطه کاملکننده این نتایج احتمالی میتواند تساوی امریکا با ولز باشد؛ چیزی که حاصل آمد و به نظر میرسد که تعیین تیم دوم گروه و کشوری را که در پی «انگلیس احتمالاً پیشتاز» راهی یکهشتم نهایی میشود، به محاسبه نتایج مسابقات روز آخر و حتی تفاضل گل و جزئیاتی از این دست بکشاند.
هیچگاه اینقدر نزدیک نبودهایم
اگر این بحثهای اعدادی و ارقامی و درصدها و گمانهزنیها و معادلههای ریاضی را هم مبنا قرار ندهیم و تنها به کیفیت فنی تیمها رجوع کنیم، میبینیم که ایران به لطف بهرهگیری از بازیکنان توانایی همچون طارمی، قلیزاده، آزمون، انصاریفرد، حاجصفی، عزتاللهی، جهانبخش و کنعانیزادگان در خطوط سهگانه واقعاً از کیفیت فنی لازم برای صعود بهرهمند است و اگر شرایط یاری کند و برای دو دیدار باقیمانده روحیهاش را بازیابد، میتواند به این مهم نائل شود. حتی اگر این اتفاق نیفتد و یکبار دیگر در پایان مرحله گروهی حاشیهنشین شویم، شکی نیست مسابقات امسال بخصوص گروهبندی مساعد آن برای ما محتملترین مرتبه صعود را طی 6 دوره حضورمان در مرحله نهایی جشنواره نخست فوتبال جهان فراهم آورده و هیچگاه تا این میزان به یک صعود احتمالی نزدیک و بخت ما در این زمینه ملموس نبوده است.
روزنامهنگار
ژاپن، کرهجنوبی، استرالیا، عربستان و البته ایران، تیمهای صعودکننده آسیا به مرحله نهایی جامجهانی فوتبال 2022 هستند و چون قطر هم به حکم میزبانی در این عرصه حاضر است، تعداد نمایندگان آسیا در این مرحله به عدد 6 رسیده که طی 92 سال برگزاری این مسابقات، بیسابقه بوده است.تشخیص اینکه در پایان مرحله گروهی کدامیک از آنها بخت صعود به مرحله حذفی را به دست میآورند و خوشبختی را از هر جهت حس میکنند، مسألهای است که پیشبینی آن سهل و ممتنع است، چون سران فوتبال جهان در پی کمکرسانی به قطر بودهاند تا میلیاردها دلار هزینهکرد این کشور در راه میزبانی جبران شود و در همین راستا در جریان قرعهکشی، هوای این تیم را داشتهاند. این تیم در گروهی نهچندان کمرشکن که سه تیم دیگر آن اکوادور، سنگال و هلند است، قرار گرفته و به رغم شکست روز نخست این تیم مقابل اکوادور، شانس صعود آنها همچنان محسوس است. اگر ژاپن (البته این تیم در نخستین بازی خود آلمان نامدار را شکست داد و معادلات را به هم ریخت)، استرالیا و کرهجنوبی در نقطه مقابل با افتادن در گروههایی دشوار بخت صعود اندکی دارند، ایران به لطف لژیونرهای مجربی که در خط حمله از آنها بهره میگیرد، برای بالا آمدن از گروه دوم صاحب اقبال است و احتمال توفیقش در راه کسب مقام دومی گروه شاید به اندازه ولز و امریکا باشد و این در صورتی است که صعود انگلیس، «قدرت» اول این گروه را یک فرض ثابت شده بینگاریم. بخت صعود ایران زمانی بیشتر میشود که باخت سنگین خود مقابل انگلیس در دیدار نخستاش را به فراموشی بسپرد و روحیهاش را بازیابد.
از کرهشمالی تا همسایه جنوبیاش
بد نیست بدانید کرهشمالی در سال 1966 که دور پایانی جامجهانی در خاک انگلیس برگزار شد، به اولین تیم آسیایی تبدیل شد که از گروه خود بالا رفت و در این راه ایتالیای توانمند و معروف هم به دست کرهشمالی که «طوفان زرد» لقب گرفت، حذف شد و اگر دلاوریهای «اوزهبیو»ی مشهور و چهار گلی که او زد در کار نبود، طوفان زرد در یکچهارم نهایی طومار تیمملی پرتغال را نیز درهم میپیچید ولی با ثبت شکست 5 بر 3 برای این تیم مقابل این رقیب اروپایی، به افسانهسازی غریب کرهشمالی پایان داده شد. با این حال، بالاترین میزان صعود و ارشدترین رتبه کسب شده توسط یک تیم آسیایی در سال 2002 خلق و رؤیت شد که تیمملی کرهجنوبی در دورهای که میزبانی آن را به طور مشترک با ژاپن در دست داشت، تا نیمهنهایی پیش رفت و در نهایت به رتبه شامخ و بسیار ارزشمند چهارم رسید؛ مقامی که پس از آن هرگز تکرار نشد و بعید است در آینده نزدیک هم نتیجهای بهتر از آن به دست آید.
یکهتاز شدن انگلیس؛ واقعهای به سود رقبا
با این اوصاف و مقدمات، باید از نو پرسید که در میان 6 تیم قاره کهن که سهمی بین 32 تیم برگزیده دنیا در «آوردگاه قطر» یافتهاند، کدامیک در مسیر صعودی هر چه افزونتر در این رقابتها قرار دارند و چه میزان بخت باید برای آنها قائل شد. اگر آسان بودن نسبی گروه قطر را نادیده بگیریم، شاید بخت بالقوه تیم ایران و البته توان آشکاری که دارد، برای کسب توفیق مورد بحث، بیشتر از تیم های دیگر و حتی قطر باشد که بهعنوان یکی از «قدرت»های برتر آسیا عنوان قهرمانی جامملتهای این قاره را هم در سال 2019 در خاک امارات کسب و در بازی فینال، ژاپن تکنیکی و ماهر را مغلوب کرد. ایران برای چنین صعودی هیچ نیازی به فتح هر سه دیدار مرحله گروهی خود نداشت و ندارد و شاید جمعآوری چهار امتیاز در دو دیدارش برابر ولز و امریکا برای صعود کفایت کند. یکهتاز شدن احتمالی انگلیس در گروه دوم جامجهانی بیش از آنکه برای ما و دو تیم دیگر گروه مضر باشد، سودمند است زیرا در صورت تقسیم شدن سایر امتیازات بین سه تیم دیگر گروه، همانطور که پیشتر هم گفتیم، میتوان با اندوختن چهار امتیاز بهعنوان تیم دوم بالا رفت و این اندوخته با بردن یکی از دو تیم ولز و امریکا و مساوی کردن با دیگری هم حاصل میشود. نقطه کاملکننده این نتایج احتمالی میتواند تساوی امریکا با ولز باشد؛ چیزی که حاصل آمد و به نظر میرسد که تعیین تیم دوم گروه و کشوری را که در پی «انگلیس احتمالاً پیشتاز» راهی یکهشتم نهایی میشود، به محاسبه نتایج مسابقات روز آخر و حتی تفاضل گل و جزئیاتی از این دست بکشاند.
هیچگاه اینقدر نزدیک نبودهایم
اگر این بحثهای اعدادی و ارقامی و درصدها و گمانهزنیها و معادلههای ریاضی را هم مبنا قرار ندهیم و تنها به کیفیت فنی تیمها رجوع کنیم، میبینیم که ایران به لطف بهرهگیری از بازیکنان توانایی همچون طارمی، قلیزاده، آزمون، انصاریفرد، حاجصفی، عزتاللهی، جهانبخش و کنعانیزادگان در خطوط سهگانه واقعاً از کیفیت فنی لازم برای صعود بهرهمند است و اگر شرایط یاری کند و برای دو دیدار باقیمانده روحیهاش را بازیابد، میتواند به این مهم نائل شود. حتی اگر این اتفاق نیفتد و یکبار دیگر در پایان مرحله گروهی حاشیهنشین شویم، شکی نیست مسابقات امسال بخصوص گروهبندی مساعد آن برای ما محتملترین مرتبه صعود را طی 6 دوره حضورمان در مرحله نهایی جشنواره نخست فوتبال جهان فراهم آورده و هیچگاه تا این میزان به یک صعود احتمالی نزدیک و بخت ما در این زمینه ملموس نبوده است.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه