چرا در دانشگاه فحاشی می‌کنند؟

کمیل نقی‌پور
 سردبیر

یکی از پدیده‌هایی که در وقایع اخیر برای اولین بار اتفاق افتاده است، فحاشی و استفاده از الفاظ بسیار رکیک توسط برخی از حاضرین در دانشگاه‌هاست. تصاویر فحاشی این افراد به صورت گسترده در رسانه‌ها و کانال‌های ضدانقلاب منتشر می‌شود. این الفاظ آنقدر زننده است که برخی از رسانه‌های ضدانقلاب نیز حاضر به پخش کامل آن نیستند. اما چرا در اغتشاشات اخیر شاهد چنین پدیده‌ای بودیم، آن هم در دانشگاه که باید محل تضارب آرا و اندیشه باشد؟ برای پاسخ به این سؤال باید نقشی را که دشمن برای دانشگاه‌ها در این آشوب‌ها طراحی کرده بررسی کرد زیرا دانشگاه دقیقاً همان جایی است که دشمن از آن ضربه خورده است. عمده پیشرفت‌هایی که جمهوری اسلامی طی 43 سال گذشته داشته بر مبنای پیشرفت در حوزه دانش بوده که بستر اصلی آن دانشگاه بوده است. دانشگاه پدیدآورنده ایران هسته‌ای بوده است. دانشگاه پدیدآورنده قدرت موشکی ایران بوده است. این دانشگاه بوده است که ایران را از ورود پزشکان هندی و بنگلادشی بی‌نیاز کرد. این دانشگاه بوده است که جمهوری اسلامی را از واردات بیش از 90 درصد داروها بی‌نیاز کرده است. دانشگاه بوده است که صنعت کشور را در زیر تحریم‌های وحشیانه رشد و نمو داده است. این دانشگاه بوده است که تولید علم ایران را بالاتر از سطح جهانی برده است. دانشگاه، مادر شرکت‌های دانش‌بنیانی است که بر لبه تکنولوژی تولید محصول می‌کنند. دانشگاه، پرورش‌دهنده احمدی‌روشن‌ها و شهریاری‌ها و فخری‌زاده‌ها بوده است. دانشگاه، تیغ برنده جمهوری اسلامی در برابر تحریم‌ها بوده است. دانشگاه در جمهوری اسلامی چنین جایگاه رفیع و حیاتی دارد. دشمن نیز دقیقاً برای ضربه به همین نهاد در کنار ضربه به نهادهای دیگر که در روند دشمنی آنها با جمهوری اسلامی اخلال ایجاد کرده است، برنامه‌ریزی کرده است. بخشی از برنامه‌ریزی دشمن، بهره‌گیری از دانشجوی نخبه ایرانی است که در دانشگاه‌های ایران به درجه‌های بالای تخصص و نخبگی رسیده است. رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر با نخبگان در این باره فرمودند‌:‌ «دشمن گاهی به ‌عنوان یک چهره علمی جلو می‌آید. بنده خبر دارم؛ اینکه می‌گویم، اطلاع است، حدس و تحلیل نیست. خیلی از این مراکز علمی که دعوت می‌کنند استادها را، گاهی اوقات دانشجوها را، اعضایی که خودشان را در آن هیأت علمی نفوذ داده‌اند، اعضای امنیتی سی‌آی‌ای و موساد و مانند اینها را به ‌عنوان چهره علمی؛ می‌نشینند و ارتباط برقرار می‌کنند. »
البته تلاش دشمن به اینجا ختم نمی‌شود. ایجاد اختلال در روند آموزش و پژوهش نیز یکی دیگر از شیوه‌های دشمن برای درجا زدن علمی جمهوری اسلامی است. در اغتشاشات اخیر تلاش گسترده‌ای صورت گرفت که دانشگاه‌ها برای مدت طولانی تعطیل شوند. کلیدواژه‌هایی چون اعتصاب در دانشگاه و عدم حضور دانشجویان در سر کلاس در کنار تمسخر و آزار و اذیت دانشجویان و اساتیدی که در سر کلاس حاضر می‌شدند و ضریب دادن به این موضوع با پخش گسترده تصاویر و اخبار مرتبط در رسانه‌های ضدانقلاب در راستای همین گزاره قابل تحلیل است. کلاس‌های دانشگاه نیز البته با توجه به جو ملتهب دانشگاه‌ها در روزهای ابتدایی آغاز سال تحصیلی جدید تعطیل شد اما تصمیم دولت بازگشایی هر چه زودتر دانشگاه و بی‌اعتبار کردن ذهنیت «تعطیلی بلندمدت کلاس‌های درس» بود و در نتیجه، از هفته دوم کلاس‌های حضوری دانشگاه از سر گرفته شد. 
هرچند پروژه تعطیلی دانشگاه به بهانه مرگ مهسا امینی و اغتشاشات به شکست انجامید اما با ترفند دیگری پیگیری شد؛ رادیکال کردن فضای دانشگاه‌ها با فحاشی‌های بسیار رکیک و همچنین ایجاد زد و خورد و درگیری به بهانه‌های مختلف. در چند روز گذشته شاهد هستیم به شکل بی‌سابقه‌ای فحاشی‌های زننده در تجمعات افرادی که خود را معترض می‌دانند گسترش پیدا کرده است. سردادن فحش‌های رکیک توسط دختران و پسران دانشجو با هدف تحریک طرف مقابل و ایجاد آشوب و درگیری در دانشگاه تاکنون بی‌نتیجه مانده است اما همچنان از سوی این افراد ادامه دارد. البته فحاشی‌های گسترده دلیل دیگری دارد که می‌توان آن را دلیل اصلی این پدیده غیرمعمول دانست و آن بی‌حیثیت کردن نهاد علم در ایران و دانشجوی ایرانی است. قرار است حیثیت دانشگاه از سوی پیاده‌نظام آگاه یا ناآگاه دشمن زیر سؤال رود چون دانشگاه یکی از وجوه حیثیت و آبروی جمهوری اسلامی است. اینکه رسانه‌های ضدانقلاب به صورت گسترده فحاشی‌های رکیک صورت گرفته در محیط دانشگاه را منتشر و به نام دانشجویان فاکتور می‌کنند، بیشتر القاکننده این پیام است که باید فاتحه اعتبار دانشگاه در ایران را خواند و در راستای همین پروژه است که هتاکی‌ها و فحاشی‌ها از دانشگاه شریف که نماد دانشگاه نخبه‌پرور ایران است، شروع می‌شود. قسمت عمده افرادی که شعارهای هتاکانه در محیط دانشگاه سرمی‌دهند دانشجو هستند، اما این افراد هتاک چند درصد دانشگاه به حساب می‌آیند؟‌ مثلاً در دانشگاه شریفی که حدود 15 هزار دانشجو دارد بر اساس آنچه که در فیلم‌ها منتشر شده است حدود 100 تا 200 نفر فحاشی انجام می‌دهند و بر اساس گفته‌های دانشجویان بخشی از معترضان در زمان هتاکی‌ها، صف خود را از جمعیت هتاک جدا می‌کنند. اما رسانه‌های ضدانقلاب چه تصویری را القا می‌کنند؟‌ تصویر هتاکی و فحاشی «دانشجویان» دانشگاه شریف یا علامه یا تهران ، این گزاره را به مخاطب القا می‌کنند که جمعیت قابل توجهی از دانشجویان یا اکثریت آنان چنین شعاری را سر می‌دهند تا نشان دهند دانشجو و نهاد دانشگاه در جمهوری اسلامی به چنین ابتذالی رسیده است. قدرت القای این پیام چنان بالاست که گزاره « هتاکی و فحاشی مخالفان جمهوری اسلامی » را ذیل گزاره اول یعنی «ابتذال دانشجو و دانشگاه در ایران» قرار می‌دهد.
به بیان دیگر معدود دانشجویان هتاک مهره رسانه‌های ضدانقلاب برای نمایش دادن ابتذال دانش و دانشجو در ایران هستند و با بددهانی و فحاشی خود، دانسته یا ندانسته بی‌اعتباری و ابتذال خود (= دانشجوی ایرانی) را نشان می‌دهند. بی‌حیثیت کردن نهاد علم و دانشجو در ایران هدف بزرگ و مهمی برای دشمن است شاید بزرگ‌تر از تعطیلی کلاس‌های درس و اختلال در فرایند آموزش، بی‌حیثیت کردن نهاد علم و دانشجو برای آنها مهم است زیرا ضربه دشمن از نهاد علم در ایران و دانشجوی ایرانی، بزرگ و مهم بوده است.