کرنی‌زنی در گیلان

کرنی‌زنی(کرنانوازی) در گیلان به‌عنوان یک نوع عزاداری مرسوم است. کرنا یکی از سازهای منطقه است که تا پیش از این برای اطلاع‌رسانی و اعلام خبری به مردم از آن استفاده می‌شده و امروزه تنها به‌عنوان ساز مراسم عزاداری شخصی و مذهبی از آن استفاده می‌شود. کرنا معمولاً به‌صورت دسته‌جمعی و در قالب گروه‌های 10 نفره کرنانواز نواخته می‌شود، به این ترتیب که یک نفر سرگروه بوده و بقیه او را همراهی می‌کنند.
کرنا بجز ایام سوگواری امامان بویژه امام حسین(ع) در یادبود شهدا و برای خانواده‌هایی که داغ جوان دیده باشند نیز نواخته می‌شود. کرنا آلتی بادی و بلند است که دارای صدای بم و رسا است. کرنا چون سوراخ ندارد با انگشتان نواخته نمی‌شود، از این‌رو فقط با دم نوازنده در آن صدا تولید می‌شود.
جنس بدنه کرنا از نی است. برای استحکام بیشتر پوششی از بریده‌های نی روی بدنه آن بسته می‌شود. طول آن متفاوت و بین دو تا چهار متر و گاهی بیشتر است. سر عصایی شکل کرنا، محل خروج و تشدید صدا است. کرنا‌سازی قدیمی و تاریخی است که در استان‌های مختلف ایران به شکل‌های متفاوت ساخته و از آن استفاده می‌شود. مهم‌ترین کرناها، کرنای شمال گیلان است.