انتقاد فائقی، معاون سابق سازمان تربیت بدنی از احیای دوباره سقف قرارداد فوتبالیستها
کاری نکنیم بازیکنان در زمان بازنشستگی محتاج شوند
محمدمحمدی سدهی/ در شرایطی که چند روز از فصل نقل و انتقالات میگذرد، بحث مبلغ قراردادهای بازیکنان به یکی از سوژههای اصلی فوتبال کشور تبدیل شده است. مبالغ نامتعارف قرارداد تعدادی از بازیکنان، صدای تیمهای لیگ برتری را درآورده و این موضوع باعث شده دوباره طرح سقف قرارداد احیا شود و این بار قرار است 8 میلیارد تومان به عنوان سقف قراردادها تعیین شود. طرحی که سالها پیش نیز اجرا شد اما در عمل شکست خورد.
سعید فائقی که حدود دو دهه پیش در زمان مدیریت مصطفی هاشمیطبا، رئیس وقت سازمان تربیتبدنی، نفر دوم مدیریت ورزش کشور بود درخصوص اجرای طرح سقف قرارداد بازیکنان به خبرنگار «ایران» گفت: «گفته میشود سازمان لیگ سقف قراردادها را 8 میلیارد تومان در نظر گرفته است. باید در نظر داشته باشیم یک فوتبالیست درآمد دیگری ندارد و زندگیاش از راه فوتبال میگذرد. این در حالی است که در شرایط فعلی درآمد دکترها خیلی بیشتر از فوتبالیستهاست. باید این را بپذیریم که عمر یک ورزشکار حرفهای 10 سال است و درآمد او باید در این مدت به گونهای باشد که بتواند در دوران بازنشستگی زندگی خود را بگذراند. ببینید در حال حاضر رقم قراردادهای بازیکنان فوتبال در طول 2 سال بین 10 تا 15 میلیارد تومان است و او نمیتواند با این مبلغ حتی یک خانه خوب بخرد و در کنار آن زندگیاش را بچرخاند. این بازیکنان بیمه ندارند و در صورت مصدومیت هزینههای درمانشان را خودشان پرداخت میکنند.» معاون سابق سازمان تربیت بدنی افزود: «در دوران مدیریت خودم موافق اجرای سقف قراردادها نبودیم چرا که اعتقاد داشتیم این موضوع رقابتی است. ما اعتقاد داشتیم که هرگونه دخالت در این موارد باعث میشود تا اتفاقات دیگری بیفتد و وضعیت بدتر شود. همان اتفاقی که آن زمان افتاد و باعث شد تا پولهای زیرمیزی پرداخت شود. در آن زمان قراردادهای پشت پرده مانند اهدای خودرو یا ساختمان در کنار قراردادهای رسمی رواج پیدا کرد. باشگاهها زیر قول خود میزدند و سازمان لیگ و کمیتههای انضباطی هم به دلیل شرایط مبهم قراردادها نمیتوانستند پیگیر حق بازیکنان باشند و بلبشویی راه افتاد.»
فائقی برای توضیح نظراتش، مثال هم زد: «در زمان ما پولهای کلان به این صورت نبود اما با این حال آن زمان هم تعدادی افراد تنگنظر بودند که اعتقاد داشتند قرارداد بازیکنان نامتعارف است و حالا هم همین افراد هستند که صحبت از سقف قراردادها میکنند. در آن زمان بالاترین رقم قرارداد متعلق به علی دایی بود که به تیم کشاورز منتقل شد و حقوقش ماهی یک میلیون تومان بود. در آن زمان من از سازمان گسترش مأموریت داشتم که در سازمان تربیت بدنی فعالیت کنم. حقوقم 900 هزار تومان بود و دریافتی من از کسانی که در سازمان تربیت بدنی پست مدیریت داشتند، بیشتر بود و آنها 700 هزار تومان حقوق میگرفتند. ما آن زمان حساب میکردیم که درآمد ماهانه یک پزشک چقدر است و براساس آن بازیکن ملی به اندازه یک پزشک فوقتخصص دریافتی داشته باشد. به دنبال این بودیم که مسیرهایی برای بالا بردن درآمد فوتبالیستها باز کنیم که لژیونر شدن بازیکنان یکی از همین راهها بود و این موضوع علاوه بر بالا رفتن درآمد بازیکنان باعث ارتقای کیفیتشان شد. در آن زمان فوتبالیستهای زیادی به اروپا رفتند و سطح تیم ملی را بالا بردند.» او درخصوص مبالغ قرارداد بازیکنان فوتبال در زمان مدیریت خودش اظهار کرد: «در همان سالهای حضور من در تربیت بدنی تیم بهمن بیشتر بازیکنانش را به پیکان منتقل کرد و برخی دیگر از بازیکنان این تیم به استقلال و پرسپولیس رفتند. در همان موقع فرهاد مجیدی با قرارداد 3 ساله از بهمن به استقلال رفت که مبلغ آن 100 میلیون تومان بود و این مبلغ بالاترین مبلغ قرارداد در همان سال شد. حمید استیلی در همان روز به خاطر علی پروین با 5 میلیون تومان به پرسپولیس رفت. پروین به استیلی گفت که با 5 میلیون تومان به پرسپولیس برود که استیلی گفت چشم!»
او معتقد است سقف قرارداد با حرفهایگری منافات دارد: «صحبت از سقف قرارداد بازیکنان نگرانکننده است و این موضوع باعث میشود تا نگران حرفهایگری شویم. ایجاد محدودیت در هر حوزهای مشکلاتی به وجود میآورد. بهتر است دوستان به دنبال سقف نباشند چرا که طرح سقف قرارداد بازیکنان سالها پیش انجام شد و شکست خورد. در حال حاضر قرار است که قرارداد بازیکنان در سایت کدال ثبت و قراردادها شفاف شود و این اتفاق بسیار خوبی است.» فائقی در ادامه به موضوعی اشاره کرد که قابل تأمل است: «در حال حاضر خیلی از بازیکنان سابق تیم ملی را به شما معرفی میکنم که محتاج نان شبشان هستند. کاری نکنیم که بازیکنان در زمان بازنشستگی محتاج شوند. دو روز پیش پیامی برایم آمد که بسیار دردآور بود. یکی از بازیکنان سابق تیم ملی که جزو بهترین بازیکنان زمان خود بود، به من پیام داد که برای خرید جهیزیه دخترش نیاز به کمک مالی دارد. در نظر داشته باشیم که این موضوع واقعاً نگرانکننده است. موضوعات اینچنینی باعث میشود بازیکنان کنونی به دنبال تأمین آینده خود باشند و برای رسیدن به آن به کشورهای خلیج فارس کوچ کنند و عمر حرفهای خود را در این کشورها بگذرانند که این موضوع به فوتبالمان آسیب میزند.»معاون سابق سازمان تربیت بدنی گفت: «ما باید برای قهرمانانمان ارزش قائل شویم و آنها را از لحاظ مالی تأمین کنیم. در حال حاضر شکاف عمیقی بین درآمد برخی اقشار با اقشار دیگر ایجاد شده و این شکاف باعث میشود تا مثلاً قرارداد 22 میلیاردی یک بازیکن رقم درشتی به نظر برسد. در حال حاضر فوتبالیستهای ما طبق دهکبندی، جزو دهک 6 قرار دارند که این برای افرادی که در جامعه شادی و نشاط ایجاد میکنند، به هیچ وجه مناسب نیست.»
سعید فائقی که حدود دو دهه پیش در زمان مدیریت مصطفی هاشمیطبا، رئیس وقت سازمان تربیتبدنی، نفر دوم مدیریت ورزش کشور بود درخصوص اجرای طرح سقف قرارداد بازیکنان به خبرنگار «ایران» گفت: «گفته میشود سازمان لیگ سقف قراردادها را 8 میلیارد تومان در نظر گرفته است. باید در نظر داشته باشیم یک فوتبالیست درآمد دیگری ندارد و زندگیاش از راه فوتبال میگذرد. این در حالی است که در شرایط فعلی درآمد دکترها خیلی بیشتر از فوتبالیستهاست. باید این را بپذیریم که عمر یک ورزشکار حرفهای 10 سال است و درآمد او باید در این مدت به گونهای باشد که بتواند در دوران بازنشستگی زندگی خود را بگذراند. ببینید در حال حاضر رقم قراردادهای بازیکنان فوتبال در طول 2 سال بین 10 تا 15 میلیارد تومان است و او نمیتواند با این مبلغ حتی یک خانه خوب بخرد و در کنار آن زندگیاش را بچرخاند. این بازیکنان بیمه ندارند و در صورت مصدومیت هزینههای درمانشان را خودشان پرداخت میکنند.» معاون سابق سازمان تربیت بدنی افزود: «در دوران مدیریت خودم موافق اجرای سقف قراردادها نبودیم چرا که اعتقاد داشتیم این موضوع رقابتی است. ما اعتقاد داشتیم که هرگونه دخالت در این موارد باعث میشود تا اتفاقات دیگری بیفتد و وضعیت بدتر شود. همان اتفاقی که آن زمان افتاد و باعث شد تا پولهای زیرمیزی پرداخت شود. در آن زمان قراردادهای پشت پرده مانند اهدای خودرو یا ساختمان در کنار قراردادهای رسمی رواج پیدا کرد. باشگاهها زیر قول خود میزدند و سازمان لیگ و کمیتههای انضباطی هم به دلیل شرایط مبهم قراردادها نمیتوانستند پیگیر حق بازیکنان باشند و بلبشویی راه افتاد.»
فائقی برای توضیح نظراتش، مثال هم زد: «در زمان ما پولهای کلان به این صورت نبود اما با این حال آن زمان هم تعدادی افراد تنگنظر بودند که اعتقاد داشتند قرارداد بازیکنان نامتعارف است و حالا هم همین افراد هستند که صحبت از سقف قراردادها میکنند. در آن زمان بالاترین رقم قرارداد متعلق به علی دایی بود که به تیم کشاورز منتقل شد و حقوقش ماهی یک میلیون تومان بود. در آن زمان من از سازمان گسترش مأموریت داشتم که در سازمان تربیت بدنی فعالیت کنم. حقوقم 900 هزار تومان بود و دریافتی من از کسانی که در سازمان تربیت بدنی پست مدیریت داشتند، بیشتر بود و آنها 700 هزار تومان حقوق میگرفتند. ما آن زمان حساب میکردیم که درآمد ماهانه یک پزشک چقدر است و براساس آن بازیکن ملی به اندازه یک پزشک فوقتخصص دریافتی داشته باشد. به دنبال این بودیم که مسیرهایی برای بالا بردن درآمد فوتبالیستها باز کنیم که لژیونر شدن بازیکنان یکی از همین راهها بود و این موضوع علاوه بر بالا رفتن درآمد بازیکنان باعث ارتقای کیفیتشان شد. در آن زمان فوتبالیستهای زیادی به اروپا رفتند و سطح تیم ملی را بالا بردند.» او درخصوص مبالغ قرارداد بازیکنان فوتبال در زمان مدیریت خودش اظهار کرد: «در همان سالهای حضور من در تربیت بدنی تیم بهمن بیشتر بازیکنانش را به پیکان منتقل کرد و برخی دیگر از بازیکنان این تیم به استقلال و پرسپولیس رفتند. در همان موقع فرهاد مجیدی با قرارداد 3 ساله از بهمن به استقلال رفت که مبلغ آن 100 میلیون تومان بود و این مبلغ بالاترین مبلغ قرارداد در همان سال شد. حمید استیلی در همان روز به خاطر علی پروین با 5 میلیون تومان به پرسپولیس رفت. پروین به استیلی گفت که با 5 میلیون تومان به پرسپولیس برود که استیلی گفت چشم!»
او معتقد است سقف قرارداد با حرفهایگری منافات دارد: «صحبت از سقف قرارداد بازیکنان نگرانکننده است و این موضوع باعث میشود تا نگران حرفهایگری شویم. ایجاد محدودیت در هر حوزهای مشکلاتی به وجود میآورد. بهتر است دوستان به دنبال سقف نباشند چرا که طرح سقف قرارداد بازیکنان سالها پیش انجام شد و شکست خورد. در حال حاضر قرار است که قرارداد بازیکنان در سایت کدال ثبت و قراردادها شفاف شود و این اتفاق بسیار خوبی است.» فائقی در ادامه به موضوعی اشاره کرد که قابل تأمل است: «در حال حاضر خیلی از بازیکنان سابق تیم ملی را به شما معرفی میکنم که محتاج نان شبشان هستند. کاری نکنیم که بازیکنان در زمان بازنشستگی محتاج شوند. دو روز پیش پیامی برایم آمد که بسیار دردآور بود. یکی از بازیکنان سابق تیم ملی که جزو بهترین بازیکنان زمان خود بود، به من پیام داد که برای خرید جهیزیه دخترش نیاز به کمک مالی دارد. در نظر داشته باشیم که این موضوع واقعاً نگرانکننده است. موضوعات اینچنینی باعث میشود بازیکنان کنونی به دنبال تأمین آینده خود باشند و برای رسیدن به آن به کشورهای خلیج فارس کوچ کنند و عمر حرفهای خود را در این کشورها بگذرانند که این موضوع به فوتبالمان آسیب میزند.»معاون سابق سازمان تربیت بدنی گفت: «ما باید برای قهرمانانمان ارزش قائل شویم و آنها را از لحاظ مالی تأمین کنیم. در حال حاضر شکاف عمیقی بین درآمد برخی اقشار با اقشار دیگر ایجاد شده و این شکاف باعث میشود تا مثلاً قرارداد 22 میلیاردی یک بازیکن رقم درشتی به نظر برسد. در حال حاضر فوتبالیستهای ما طبق دهکبندی، جزو دهک 6 قرار دارند که این برای افرادی که در جامعه شادی و نشاط ایجاد میکنند، به هیچ وجه مناسب نیست.»
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه