من آنم، که عاشق مرغ بریانم

محمد اسدی
​​​​​​​
اصل حکایت
یکی را از بزرگان به محفلی اندر همی‌ ستودند و در اوصاف جمیلش مبالغه می‌کردند.
سر برآورد و گفت: من آنم که من دانم.
تندیس تواضع
یکی را از بزرگان به محفلی اندر همی‌ ستودند و در اوصاف جمیلش مبالغه می‌کردند.
سر برآورد و گفت: تازه روزه هم هستم.
بزرگ بعدی
یکی را از بزرگان به محفلی اندر همی‌ ستودند و در اوصاف جمیلش مبالغه می‌کردند.
بزرگ دیگری سربرآورد و گفت: پس من چی؟
نه تا این حد!
یکی را از بزرگان به محفلی اندر همی‌ ستودند و در اوصاف جمیلش مبالغه می‌کردند.
سر بر آورد و گفت: حال که چنین است، یارانه این ماه‌تان را به من بسپارید.
جمله گفتند: اوه اوه غذایمان روی بار است.
و گریختند.
بزرگ بی‌اعصاب
یکی را از بزرگان به محفلی اندر همی‌ ستودند که زبان حیوانات داند و با 17 گونه از آنان مصاحبت کند.
سر برآورد و گفت: با احتساب شما زبان نفهم‌ها می‌شود 18 گونه.
چه سری، چه دمی، عجب پایی
یکی را از بزرگان به محفلی اندر همی‌ ستودند و در اوصاف جمیلش مبالغه می‌کردند.
قالب پنیر را زیر جامه برد و گفت: این کلک‌ها قدیمی شده است.
چه خبرتونه؟
یکی را از بزرگان به محفلی اندر همی‌ ستودند و در اوصاف جمیلش مبالغه می‌کردند.
سر برآورد و گفت:‌هاله نور هم دارم.
عزیزم کجایی؟ دقیقاً کجایی؟
یکی را از بزرگان به محفلی اندر همی‌ ستودند که وی با درهمی، کسب و کاری راه بیندازد. جمله یاران خزان گردیدند و برگ‌هایشان ریخت.
سر برآورد و گفت: حق دارید تعجب کنید؛ چون آموزش ندیده‌اید.
قدر گاو بچه شیرده!
یکی را از بزرگان به محفلی اندر همی‌ ستودند که هیچ طعام می‌نخورد و آن را به دیگران بخشد.
سر برآورد و گفت: من آنم که عاشق مرغ بریانم.
و آن چنان خورد که فی‌الجمله نماند از سایر خوراکی، طعامی که نخورد و خورشتی که نبرد.
زیاد نه، بسیار زیاد!
یکی را از نامزدها به محفلی اندر همی‌ ستودند و در تعداد آرایش مبالغه می‌کردند که وی فرزند فلان دیار است و داماد بهمان آبادی.
سر برآورد و گفت: ناموساً پس اینجانب برنده قطعی انتخابات با نسبت آرای بسیار زیاد می‌باشم و انصاف از این مالیخولیا چندان فرو گفت که بیش طاقت گفتنش نماند و ستون ما نیز تمام گشت!