آسیبشناسی رفتار تماشاگران در گفتوگوی «ایران» با مجید جلالی
عدهای حقوق ماهیانه میگیرند تا سکوها را همراه خود کنند
حامد جیرودی/ اتفاقهایی که در بازی تراکتور و پرسپولیس در ورزشگاه یادگار امام (ره) تبریز رخ داد و منجر به نیمه تمام ماندن این مسابقه شد، یکی از موضوعاتی است که باید آسیبشناسی شده و از جنبههای مختلف به آن پرداخته شود. مجید جلالی، کارشناس فوتبال در این باره به خبرنگار «ایران» گفت: «این اتفاقها پیامد سیاستهای غلطی است که در 30 سال گذشته در فوتبال ایران اتخاذ شده است. به قول حضرت مولانا «از مکافات عمل غافل مشو، گندم از گندم بروید، جو ز جو». این پیامدها به دلیل رفتارهایی است که انجام شده است. یک زمانی هست افرادی میخواهند سکوها را مدیریت کنند تا به خواستهشان برسند. هواداران را با خودشان همراه میکنند تا از طریق آنها مربی را بیرون کنند. مثلاً قرار میگذاشتند که مربی از روی سکوها فحش بخورد تا برود. بعضی از این افراد که بین هواداران بودهاند، در لیست حقوقی ماهیانه باشگاهها قرار داشتهاند. حتی بعضی از مربیان این کارها را کردهاند و به خاطر اینکه جلوی مدیران بایستند، سکوها را جذب خودشان کردهاند. هر وقت هم که این مشکلات به وجود آمده، کسی نیامده آنها را بهطور ریشهای آسیبشناسی کند. تنها جریمهای کردهاند و گفتهاند فلان بازی بدون تماشاگر باشد و بعد موضوع را به حال خودش رها کردهاند. در حالی که برطرف کردن این مشکلات نیازمند یک سری فعالیتهای فرهنگی است که فوتبال ما در این سالها از آن تهی بوده است. در یک شهر با تیمی رفتار بدی میشود و تیم دیگر در شهر دیگر رفتار بدتری را انجام میدهد. فقط هم در تبریز نیست و در شهرهای دیگر هم شاهد آن بودهایم.»
ولی بسیاری معتقدند حساب این رفتارها از مردم تبریز که بسیار بافرهنگ و اصیل هستند، جدا است. جلالی که سابقه مربیگری در تبریز و تراکتور را در کارنامهاش دارد، این موضوع را تأیید کرد: «کاملاً همینطور است. من در تبریز زندگی کردهام و این حرف خودم است. من از استادیوم تبریز آزردهام ولی بینهایت به شهر تبریز و مردم آن احساس تعلق خاطر و علاقه دارم. من در کوچه و خیابان رفتار مردم تبریز را میدیدم. چقدر مردم مهربان و بافرهنگی هستند. در استادیوم تیمم صدر جدول بود ولی 90 دقیقه فحش میدادند ولی من این موضوع را به حساب مردم تبریز نمیگذارم. مردم خیلی محبت دارند ولی این وضعیت در استادیوم در همه شهرها وجود دارد و دلیل آن هم این است که ما نتوانستهایم راهبری و سیاستگذاری کنیم.»
او یادآور شد: «حدود 14، 15 سال پیش ما را به کمیسیون ورزش مجلس دعوت کردند و درباره وضعیت استادیومها صحبت کردیم ولی یکی از نمایندگان به من گفت جوان باید جایی داد بزند و فحش بدهد. اجازه بدهید در استادیوم باشد و تخلیه شوند تا جامعه مصون بماند. این طور فکر نمیکردند که استادیوم جدای از جامعه نیست و خیلی وقتها ویترین جامعه است. الان فکر میکنند با تنبیه درست میشود در حالی که این دیدگاه برای قرن نوزدهم است و باید تدبیر داشت.»
در این میان واکنشی که امید عالیشاه داشت و سنگی که به زمین پرتاب شده بود را به سمت سکوها پرت کرد، به لگد معروف اریک کانتونا به آن تماشاگر تشبیه کردهاند که با محرومیت شدید این بازیکن سابق فرانسوی منچستریونایتد همراه شد. جلالی در این باره عنوان کرد: «واکنشی که بعضی مواقع ورزشکاران دارند به این خاطر است که آنها هم انسان هستند و ظرفیت محدودی دارند. آنها رفتاری نشان میدهند که بعداً خودشان هم پشیمان میشوند. برای خود ما هم پیش آمده است اما مگر مدیران در این موضوعات دخیل نیستند؟ این بیانیهها را چه کسانی مینویسند؟ مدیر با همفکری عواملش مینویسد.»
جلالی خاطرنشان کرد: «این فعل و انفعالات به خاطر بیتدبیری درباره استادیومها است. الان خانمها به ورزشگاه راه داده نمیشوند. در حالی که اگر خانمها بیایند، به نظر من محیط استادیوم خیلی بهتر میشود. در این شرایط گرفتن میزبانی جام ملتها که حرفش زده میشود، نشدنی است و صرفاً خبرسازی است.»
آیا راهحلی برای بهبود شرایط استادیومها وجود دارد؟ جلالی به این سؤال پاسخ داد: «قطعاً وجود دارد. باید از جایی این سیاستگذاری انجام شود. من 7 سال پیش در فدراسیون فوتبال به تفصیل در این باره صحبت کردم و در قالب 5 بند پیشنهاد دادم. مثلاً گفتم اولویت را به تشویق بدهند نه تنبیه و جریمه را برای آخرین راهکار بگذارید. تشویق هم این طور است که مثلاً فرمهایی در اختیار ناظرهای بازیها بگذارند تا درباره رفتار مربیان، بازیکنان، تماشاگران نظر بدهند و با جمعبندی آنها در پایان فصل به آنها خدمات ویژهای بدهند. مثلاً شهری که بهترین تماشاگر را داشته، توریهای دور زمین در ورزشگاه آن شهر برداشته شود یا تیمی که از لحاظ رفتاری بهتر بوده، در نقل و انتقالات یک بازیکن بیشتر بتواند بگیرد. به این ترتیب میتوان در راه فرهنگسازی استادیومها قدم برداشت.»
ولی بسیاری معتقدند حساب این رفتارها از مردم تبریز که بسیار بافرهنگ و اصیل هستند، جدا است. جلالی که سابقه مربیگری در تبریز و تراکتور را در کارنامهاش دارد، این موضوع را تأیید کرد: «کاملاً همینطور است. من در تبریز زندگی کردهام و این حرف خودم است. من از استادیوم تبریز آزردهام ولی بینهایت به شهر تبریز و مردم آن احساس تعلق خاطر و علاقه دارم. من در کوچه و خیابان رفتار مردم تبریز را میدیدم. چقدر مردم مهربان و بافرهنگی هستند. در استادیوم تیمم صدر جدول بود ولی 90 دقیقه فحش میدادند ولی من این موضوع را به حساب مردم تبریز نمیگذارم. مردم خیلی محبت دارند ولی این وضعیت در استادیوم در همه شهرها وجود دارد و دلیل آن هم این است که ما نتوانستهایم راهبری و سیاستگذاری کنیم.»
او یادآور شد: «حدود 14، 15 سال پیش ما را به کمیسیون ورزش مجلس دعوت کردند و درباره وضعیت استادیومها صحبت کردیم ولی یکی از نمایندگان به من گفت جوان باید جایی داد بزند و فحش بدهد. اجازه بدهید در استادیوم باشد و تخلیه شوند تا جامعه مصون بماند. این طور فکر نمیکردند که استادیوم جدای از جامعه نیست و خیلی وقتها ویترین جامعه است. الان فکر میکنند با تنبیه درست میشود در حالی که این دیدگاه برای قرن نوزدهم است و باید تدبیر داشت.»
در این میان واکنشی که امید عالیشاه داشت و سنگی که به زمین پرتاب شده بود را به سمت سکوها پرت کرد، به لگد معروف اریک کانتونا به آن تماشاگر تشبیه کردهاند که با محرومیت شدید این بازیکن سابق فرانسوی منچستریونایتد همراه شد. جلالی در این باره عنوان کرد: «واکنشی که بعضی مواقع ورزشکاران دارند به این خاطر است که آنها هم انسان هستند و ظرفیت محدودی دارند. آنها رفتاری نشان میدهند که بعداً خودشان هم پشیمان میشوند. برای خود ما هم پیش آمده است اما مگر مدیران در این موضوعات دخیل نیستند؟ این بیانیهها را چه کسانی مینویسند؟ مدیر با همفکری عواملش مینویسد.»
جلالی خاطرنشان کرد: «این فعل و انفعالات به خاطر بیتدبیری درباره استادیومها است. الان خانمها به ورزشگاه راه داده نمیشوند. در حالی که اگر خانمها بیایند، به نظر من محیط استادیوم خیلی بهتر میشود. در این شرایط گرفتن میزبانی جام ملتها که حرفش زده میشود، نشدنی است و صرفاً خبرسازی است.»
آیا راهحلی برای بهبود شرایط استادیومها وجود دارد؟ جلالی به این سؤال پاسخ داد: «قطعاً وجود دارد. باید از جایی این سیاستگذاری انجام شود. من 7 سال پیش در فدراسیون فوتبال به تفصیل در این باره صحبت کردم و در قالب 5 بند پیشنهاد دادم. مثلاً گفتم اولویت را به تشویق بدهند نه تنبیه و جریمه را برای آخرین راهکار بگذارید. تشویق هم این طور است که مثلاً فرمهایی در اختیار ناظرهای بازیها بگذارند تا درباره رفتار مربیان، بازیکنان، تماشاگران نظر بدهند و با جمعبندی آنها در پایان فصل به آنها خدمات ویژهای بدهند. مثلاً شهری که بهترین تماشاگر را داشته، توریهای دور زمین در ورزشگاه آن شهر برداشته شود یا تیمی که از لحاظ رفتاری بهتر بوده، در نقل و انتقالات یک بازیکن بیشتر بتواند بگیرد. به این ترتیب میتوان در راه فرهنگسازی استادیومها قدم برداشت.»
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه