روایت گمشده

فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری

بی توجهی عرفات به مسائل مشترک با سوریه

عرفات به ناگاه موضوع بحث را تغییر داده، با پرداختن به مشکلات دانشجویان کرانه باختری با نیروهای اشغالگر، از بخل ورزی عرب‌ها در کمک به فلسطینی‌ها گلایه کرد و افزود به کمک‌های مالی فوری نیازمند است. سپس به یکی از اعضای غیر اصلی هیأت همراه خود مجال داد تا درباره مشکلات آموزش و پرورش و بهداشت در کرانه باختری، سخن سرایی کند. عرفات با این روش، کاری کرد که رئیس‌جمهوری اسد به پیشنهاد نخستین او در آغاز کلامش درباره بی‌نتیجه بودن مذاکرات و نیاز به توقف آن، بازنگردد. رئیس‌جمهوری نیز با صبوری به سخن سرایی درازدامن درباره مشکلات فراروی اهالی کرانه و نوار غزه، گوش فراداد و در پایان پرسید چه انتظاری از سوریه دارید؟
عرفات گفت: اختلاف‌ها میان ما هرقدر باشد، نمی‌توانیم بدون رایزنی و توافق با یکدیگر پیش برویم. به نظر می‌رسید که اهداف عرفات از این ملاقات در همین چهارچوب تنگ می‌گنجید، در حالی که ما در پی آن بودیم که هماهنگی‌ها را نظام مند کرده و در چهارچوب برداشتمان از راه حل فراگیر همچون عامل قدرتی برای همه و بازدارنده اسرائیل از بازی با ما و مهار روندهای جداگانه مذاکراتی، نوعی روابط تکاملی با رهبری فلسطین ایجاد کنیم. من که عرفات را متفاوت با عرفاتی می‌دیدم که به سخنانش در شورای وزیران خارجه اتحادیه عرب گوش داده بودم، به نظرم رسید این مانور را انجام داده تا بداند مذاکرات با سوریه به کجا رسیده است، ضمن اینکه از جریان امور در مرج الزهور و اظهارات برخی تبعید شدگان نیز نگران بود که بازتاب‌های آن در سراسر جهان پیچیده بود. نمی دانم آیا مشکل از ناتوانی رسانه‌ای و همچنین سیاسی ما بود که نمی‌توانستیم برداشت استوار خود را به عرفات برسانیم که سوریه حتی اگر رهبری اش اراده کند نمی‌تواند همانند مصر به تنهایی راه حلی را با اسرائیل دنبال کند؛ یا عرفات نمی‌خواست بپذیرد که سوریه با مسأله فلسطین ارتباط عمیق دارد و مصلحت ملی - و نه فقط قومی - سوریه مستلزم آن است که این ارتباط، همیشگی و نهادینه و تزلزل‌ناپذیر بماند. با همه اینها به هیأت مذاکره کننده سوریه در واشنگتن یک بار دیگر دستور داده شد که هیأت فلسطینی را از همه تحولات روند سوری خبردار کند.